Α.Σκαμπαρδώνη "Αντεπίθεση του Μαρξισμού".Η μεγάλη "αφήγηση" του ΚΚΕ

Ενα απο τα σημαντικά κόμματα της Ευρωπαικής Αριστεράς είναι το ΚΚΕ.Καταγράφει σταθερά ποσοστά εκλογικής και δημοσκοπικής βάσης που είναι σχεδόν αδιανόητα για άλλες χώρες.
Το μεγάλο πλεονέκτημα του είναι η σταθερότητα και εμμονή σε κάποιες ιδεολογικές θέσεις ,που όμως προβάλλονται δημόσια με εξαιρετική σύνεση.
Η προσοχή και η σωφροσύνη είναι ένα από τα ισχυρά χαρτιά του ΚΚΕ,ταυτόχρονα όμως μια διακριτική απόσταση από χονδροειδείς αντιεθνιστικές ή αντικληρικές κορώνες που ενδημούν σε άλλες πλευρές της Αριστεράς.
Με ένα ιδιόρρυθμο τρόπο η προσκόλληση του κόμματος αυτού στην υπεράσπιση του «σοσιαλισμού» κατα την περίοδο Στάλιν, δεν αφαιρεί ακροατήριο ούτε και δημιουργεί τόσο απωθητικές συμπεριφορές.Μεταξύ μας η ιστορική ανάλυση της ΕΣΣΔ είναι μάλλον φιλολογικού ενδιαφέροντος, και εκείνο που έχει σημασία είναι η προάσπιση δικαιωμάτων και εισοδηματικών κατακτήσεων στην «άγρια» Ελλάδα του 2008.
Ενω για το ιστολόγιο το μέλλον δεν μπορεί να έχει κανενός είδους «πατερούληδες» ,και μας αρέσουν πάρα πολύ οι σύγχρονες πολυγονεικές ριζωματικές πολυδαίδαλες (τύπου Γουντυ Αλλεν) ιδεολογικές και φυσικές οικογένειες, θέλουμε να καταλάβουμε καλύτερα τι ακριβώς γίνεται στον ιδεολογικό πυρήνα αυτού του κόμματος .
Κυκλοφορεί από το 2007 το βιβλίο του Α.Σκαμπαρδώνη «Αντεπίθεση του Μαρξισμού».
Κατ’αρχάς πρόκειται γαι ένα εξαιρετικά καλογραμμένο βιβλίο.Οσοι έχουν κουραστεί απο΄τα ορθογραφικά και άλλα λάθη αδέσποτων ιστολόγων (γκουχ ,γκουχ) μπορούν να διαβάσουν ένα «βαρύ» ιδεολογικό κείμενο 500 σελίδων ,το οποίο όμως «ρουφιέται» χάρις στην συγγραφική δεινότητα του ΑΣ.
Η αξία του έγκειται ότι παρουσιάζει όλη την πολιτική φιλοσοφία του ΚΚΕ,καθώς όμως αυτή εφάπτεται με όλες τις φιλοσοφικές και ιστορικές συντεταγμένες της Αριστεράς.
Ενα πανόραμα ιδεών και αξιολογήσεων που όμως κρατούν τον «πολεμικό» χαρακτήρα απέναντι σε όλες της εκδοχές της εκδοχές μιας Αριστερής Κριτικής που δεν εντάσσεται στο ρεύμα σκέψης του ΚΚΕ.
-Ανελέητη κριτική σε Μπερξον,Μονό,Πόππερ,κοσμολογικές θεωρείες.
-Απόρριψη θεωρημάτων παγκοσμιοποίησης αλλά και ιδεών «τεχνολογικού» κομμουνισμού (Negri,Ρουσης)
-Κριτικός έλεγχος για όλες τις αφετηρίες του «Ευρωκομμουνισμού» ή τρίτου δρόμου (Πουλατζάς,Gramsci)
-Ιστορική αναδρομή και αξιολόγηση όλων των ιδεολογικών και πολιτικών συγκρούσεων εντος ΚΚΣΕ (Τρότσκυ,Μπουχάριν,κλπ)
-Ιδειλογικές αποτιμήσεις για τρέχοντα θέματα πολιτισμού,λογοτεχνίας κλπ.
Η μεγάλη «αφήγηση» και ο καθολικός κοινωνικός έλεγχος επανέρχεται στην Αριστερά πλησίστιος.
Ο ΑΣ έχει γνώμη σχεδόν για όλα και όλους,αλλά με την οπτική πάντα ανάδειξης της «συνέπειας» και απόκρουσης του «ρεβιζιονισμού».
Είναι πιθανόν κάποιος να διαφωνεί,με το περιεχόμενο των γνωματεύσεων του ΑΣ,αλλα τέτοιο πανορανμικό και πλούσιο σε υλικό κείμενο,δύσκολα βρίσκει στην τηλεκρατούμενη Ελλάδα.