ΠΑΜΕ.Ενας αποτελεσματικός και αντιφατικός υπερασπιστής των χαμηλόμισθων εργαζομένων στον Ιδιωτικό Τομέα

Το ιστολόγιο δεν έχει κρύψει ποτέ την δυσανεξία του με την πολιτική θεολογία. Παρότι το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού μικρόκοσμου,της νεολληνικής κοινωνίας ,κινείται στις συντεταγμένες μιας απλοικής πόλωσης,ανάμεσα σε ιδεολογικούς μονόλιθους, προσπαθούμε να αναδείξουμε τις εγγενείς παραδοξότητες της πραγματικότητας,και τις γόνιμες ωσμώσεις που δίνουν λύσεις.Και προφανώς καμιά πραγματική σύνθεση δεν έχει αξία αν βλέπουμε την κοινωνία μέσω ενός ιδεολογικού "καταρράκτη"
Μια από τις περιοχές που εκφράζονται με τις μεγαλύτερες παραδοξότητες είναι ο συνδικαλιστικός χώρος.
Η κατάσταση έχει την εξής τραγελαφική μορφή.
Το επίπεδο μισθών των εργαζομένων,παραμένει σταθερά απαράδεκτο,αλλά οι όποιες μισθολογικές επιτυχίες έχουν ένα διαστροφικό ανορθολογικό χαρακτήρα.
Οι υψηλώτερες αμοιβές προσφέρονται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα,ο οποίος λειτουργεί εκτός αγοράς,δηλαδή εκτός ενός πραγματικού συστήματος τιμών και αξιολογήσεων των υπηρεσιών.Η πελατειακή ανορθολογική ρουτίνα είναι αυτή που έχει επιτύχει αυτό το επίπεδο,και αυτή συνεχίζει να το διατηρεί.
Οι εξευτελιστικές αμοιβές των 500 Ευρώ προσφέρονται στον ιδιωτικό τομέα,όπου η συνδικαλιστική συνοχή είναι ανύπαρκτη,αλλά οι επιχειρήσεις και επιχειρηματίες που παρέχουν αυτούς τους μισθούς είναι το προνομιακό κομμάτι της αριστεράς και κεντροαριστεράς,δηλαδή ο κολακευόμενος "μικρομεσαίος" επιχειρηματίας που έχει πολιτική αξία όσο παραμένει μικρός.
Η εγγενής αντίφαση ότι οι οικονομικά υγιείς υψηλές αμοιβές,προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα που προσδοκά μεγένθυνση ,αποτελεί ταμπού για την αριστερά.Με την απλοική αναζήτηση αμοιβών δημοσίου σε ένα αντιπαραγωγικό ιδιωτικό τομέα,καλύπτεται η θεολογική ανάγκη της πολιτικής παρέμβασης,αλλά υποκρύπτεται έως και εκουσίως η οδυνηρή αντιφατική πραγματικότητας:Οι χαμηλές αμοιβές του ιδιωτικού τομέα εκτός από την κερδοφορία του κεφαλαίου είναι η συνθήκη ικανοποίησης των αμοιβών στον δημόσιο.Φαίνεται σκληρό και απρόσμενο αλλά σύντροφοι είναι αλήθεια.
Οσοι αναζητούν μισθούς για τους εργαζόμενους και οικονομική ανάπτυξη ,που δεν παραπέμπει υπόρρητα σε Βουλγαρία του 1970, η πελατειακό Πασόκ του 80,έχουν να λύσουν ένα παράδοξο.Αναγκαστικά θα πρέπει να πειραματιστουν αν έχουν όρεξη (πολύ αμφιβάλλω)
Παρα ταύτα η πραγματικότητα παραμένει οδυνηρή
Εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτοί στοιβάζονται σε μικρομονάδες ,χαμηλής τεχνολογίας,οριακής απόδωσης κινούμενες στο "υπέδαφος" της παραοικονομίας.
Το Παμε,έχει και αυτό την αντίφαση του.Ενώ προέρχεται ιδεολογικά από ένα ιδεολογικό χώρο με στοιχεία πολιτικής μεταφυσικής και απλοικότητας,παραμένει ο πιο δραστήριος και συνεπής υπερασπιστής των δικαιωμάτων των εργαζομένων στον Ιδ.τομέα.
Για όσους διαβάζουμε συχνά Ριζοσπάστη,ξέρουμε καλά ,τον τεράστιο αριθμό επιτυχών παρεμβάσεων ,στο αρχιπέλαγος των εταιρειών της παραοικονομίας.Αυτό είναι τελείως διαφορετικό από τον υποκριτικό "αγωνιστικό" συνδικαλισμό του Δημοσίου,που απλώς είναι μια μετωνυμία του νεοεληνικού πελατειακού συντεχνιασμού
Μας είναι παντελώς αδιάφορο ,το ιδεολογικό πλαίσιο εκκίνησης του.Αυτό αφορά το ΚΚΕ και στο μέτρο του δυνατού ,το έχουμε κρίνει.
Με εποπτικές αρχές ανύπαρκτες,με επιχειρηματίες της "χαρτούρας" και της "κονόμας" το ΠΑΜΕ ,υπερασπίζεται με σταθερότητα τους εργαζόμενους.
Καλή συνέχεια σύντροφοι!!!
(Με κλικ στον τίτλο το ιστολόγιο του)