tag:blogger.com,1999:blog-25725438899840246092024-03-13T17:27:32.128+02:00Left Liberal SynthesisLeft Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.comBlogger616125tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-45993667579555784542014-06-26T23:10:00.000+03:002014-06-26T23:10:47.921+03:00Το τέλος του LLS και η αρχή μιας "Υπόθεσης"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Από σήμερα το ψηφιακό ίχνος του LLS "παγώνει"<br />
<div>
Συνεχίζω μια "άλλη υπόθεση" <a href="http://hypothesis61.blogspot.com/">εδώ</a> </div>
</div>
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-79171805640251729112014-06-17T16:03:00.000+03:002014-06-17T16:10:05.564+03:00Στον Berlinguer μέσω Sokal γίνεται; <div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-28Jke1DJKuA/U6A7XQhg94I/AAAAAAAAClE/fpRZFr-WKrA/s1600/MBIUS_~1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-28Jke1DJKuA/U6A7XQhg94I/AAAAAAAAClE/fpRZFr-WKrA/s1600/MBIUS_~1.JPG" height="198" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Η Εφημερίδα των Συντακτών
έχει μια ενδιαφέρουσα σειρά παρεμβάσεων με τίτλο "Αριστερά πρώτη δύναμη: και
τώρα τι;". Από τη σειρά είδα δυο παρεμβάσεις οι οποίες έχουν μια ιδιαίτερη
αξία: του προσκείμενου στο ΚΚΕ Γ.Μαργαρίτη και του προσκείμενου στον Συριζα Κ.Τσουκαλά<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Το ενδιαφέρον
είναι ότι ο Μαργαρίτης κάνει μια πολύ πιο διαυγή και μεθοδολογικά επίκαιρη ανάλυση .Αντίθετα στο κείμενο του Κ.Τσουκαλά υπάρχουν μια σειρά από επιχειρήματα με ένα κειμενικό τέχνασμα , ως εάν
να προσπαθεί να τεκμηριώσει ένα συμπέρασμα κυριολεκτικά δια της τεθλασμένης. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Ο Γ.Μ. ορθά και εύλογα
πριν απαντήσει στο ερώτημα , ανατοποθετεί ένα θεμελιακό ερώτημα: Τι ονομάζεται
" αριστερά"; <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Η απάντηση του
είναι σαφής: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Ονομάζει
αριστερά το ιδεολογικό πολιτικό ρεύμα που θεμελιώνεται στη μαρξιστική παράδοση
και ανάλυση και κυρίως στην "εργασιακή θεωρία της αξίας". Επομένως
κινήματα που προκρίνουν προγράμματα, επιχειρηματικότητας που αρρήτως αποδέχονται
τον "ανταγωνισμό" και δεν προτάσσουν
το καθολικό αίτημα για σύγκρουση με το νόμο της αξίας (στην μαρξιστική
ανάγνωση) δεν είναι αριστερά. Ο Μαργαρίτης επεκτείνει την ανάλυση του για τα ευρωπαϊκή
τεκταινόμενα και με βάση το δικό του κριτήριο αποσυνδέει τον Συριζα από την
"αριστερά". Ανεξάρτητα με το αν υιοθετεί κανείς όλη την ανάλυση του ΓΜ αυτή είναι ριζική και
ιστορική γιατί δεν δραπετεύει από το θεμελιακό ερώτημα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Αντίθετα στο
κείμενο του Τσουκαλά υπάρχει μια περίτεχνη αφήγηση, μέσω μιας επεξεργασμένης
γλώσσας, η οποία χωρίς να το ονοματίζει προκρίνει μια «ασταθή συμμαχία του
Συριζα με τις δυνάμεις της μεταπολιτικής
σούπας» . Το κείμενο του ΚΤ είναι χαρακτηριστικό δείγμα ενός ρεύματος που
ουσιαστικά προετοιμάζει τον «Ιστορικό
Συμβιβασμό» όχι στην Μπερλιγκουεριανή ρητή αναφορά αλλά στην ελληνική «άρρητη»
υπαινικτική εκδοχή της. Ας δούμε πως η
περίτεχνη «τεχνική» γλώσσα του ΚΤ ψηλαφεί , οριοθετεί συνεχώς τον «συμβιβασμό»
αλλά δεν θέλει να τον "αναλάβει".<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Κατ’ αρχάς ο ΚΤ απορρίπτει την έννοιας της
«γενικής βούλησης» , ως εκλογικό
αποτέλεσμα την οποία εκτιμά ως οντολογικά πλασματική. Όπως αναφέρει «αντίθετα
αυτό που υπάρχει είναι η «λαϊκή ετυμηγορία ως εκφορά». Ο ΚΤ κάνει μια δημιουργική μεταφορά
του προβληματισμού για την διαφορά «ομιλίας- εκφοράς» από το ατομικό στο συλλογικό
επίπεδο. Έτσι περιορίζει τις εκλογές στο αυθεντικό, ιστορικά και κρατικά
προσδιορισμένο περιεχόμενο τους που είναι η εκλογή και απαρίθμηση
ευρωβουλευτών. Επομένως το μόνο που τεκμαίρεται είναι ότι « </span><span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;">ο σταθερός
μεταπολιτευτικός δικομματισμός έχει εκπνεύσει». Η απόρριψη είναι επιγραμματική σχεδόν αφοριστική: «</span><span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Ακόμα
και αν «ομιλεί», ο λαός δεν «αποφαίνεται»» .Η ανάδειξη της διαφοράς «εκφοράς –
απόφανσης» είναι οριακή καθώς μεταφέρει τον προβληματισμό που αφορά
άτομα υποκείμενα σε συλλογικότητες. Η μεταφορά του ΚΤ γίνεται για να αποδείξει ότι η συγκεκριμένη «ομιλία»
( εκλογές) δεν είναι φωνητική εκφώνηση
αλλά ιστορικά και κρατικά αυστηρά προσδιορισμένη διαδικασία, η οποία δεν
δύναται ούτε να «ομιλήσει» ούτε να «αποφανθεί» αλλά να επιλέξει ευρωβουλευτές. Στην
γραμμή της Ντερινταικής κριτικής ενός συλλογικού «φωνοκεντρισμού» ο ΚΤ συνεχίζει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Περιγράφει το σύγχρονο πολιτικό παιχνίδι ,για το οποίο «το
κύριο χαρακτηριστικό της νέας εποχής είναι η στρατηγική αμηχανία και
αβεβαιότητα <b>όλων</b> (</span><span lang="EN-GB" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-GB; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;">bold</span><span lang="EN-GB" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;"> </span><span lang="EN-GB" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-GB; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;">LLS</span><span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;">) των παικτών». Στην ανάλυση της αστάθειας του
παιγνίου ο ΚΤ δεν διασαφηνίζει ποτέ αν σε αυτό περιλαμβάνεται ή όχι η Συριζαική
αριστερά. Οι έννοιες Δεξιά , Αριστερά οι
οποίες σύμφωνα με τον ΚΤ σχετικοποιούνται και ρευστοποιούνται σήμερα, δεν
ευρίσκονται σε εισαγωγικά ,η δε ανάπτυξη της σχετικής παραγράφου γίνεται ως εάν
η πλαστικότητα του πολιτικού παιγνίου αφορά και την αριστερά. Μπορούμε
υποθέσουμε ότι αυτό είναι μια ασάφεια του κειμένου καθώς στην συνέχεια , του
κειμένου η Αριστερά φαίνεται να είναι ο σταθερός εμμενής πόλος εκτός του
«συνεχούς ιμάντα </span><span lang="EN" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-hansi-theme-font: major-latin;">M</span><span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-hansi-theme-font: major-latin;">ö</span><span lang="EN" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-hansi-theme-font: major-latin;">bius</span><span lang="EN" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-hansi-theme-font: major-latin;"> </span><span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;">.(1)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Ο ΚΤ συνεχίζει όμως με μια τοπολογική μετατόπιση. Ενώ το τοπολογικό πολιτικό
συνεχές κατ’ αρχάς ορίζεται ως ο χώρος
του δικομματισμού , αυτό γίνεται ο τόπος όλου του πολιτικού παιγνίου : «<u>Σε
αυτά ακριβώς τα πλαίσια καλείται να παίξει τον ιστορικό της ρόλο η Αριστερά</u>»
.Συνεχές , άμορφος, ρευστός δεν είναι ο χώρος του δικομματισμού αλλά όλος ο
τόπος της πολιτικής δηλαδή περιλαμβάνει και την Αριστερά. Με την τοπολογική
αυτή μετατόπιση δεν είναι η «βούληση» της αριστεράς που την ωθεί σε
συμβιβασμούς αλλά ο τόπος εντός του οποίου
λειτουργεί. Έτσι η ενδεχόμενη
κυβέρνηση της «σταθερής» αριστεράς θα
συνεργαστεί αναγκαστικά με τους «πόλους της μεταπολιτικής σούπας» , δηλαδή τους
«υπερβατικούς» οι οποίοι δεν κατονομάζονται . «Ελιά» «Ποτάμι»; (ερωτήματα </span><span lang="EN-GB" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-GB; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;">LLS</span><span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;">). Το
αναγκαστικό αυτό ενδεχόμενο ο ΚΤ προσομοιάζει με «τετραγωνισμό του κύκλου»
γιατί η «σταθερή αριστερά» θα συμβιβάζεται με τους «ασταθείς» δηλαδή θα βρεθεί
σε ένα πλαίσιο ευνοϊκότερο για τον αντίπαλο. Δηλαδή στην ανάπτυξη του κειμένου
ο ΚΤ μάλλον οριοθετεί τον προσανατολισμό της αριστεράς με βάση ένα εξωτερικό
κριτήριο καθώς την τοποθετεί κατά βούληση άλλοτε εκτός και άλλοτε εντός του ιμάντα </span><span lang="EN" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-hansi-theme-font: major-latin;">M</span><span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-hansi-theme-font: major-latin;">ö</span><span lang="EN" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-hansi-theme-font: major-latin;">bius</span><span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Ποιό είναι το αντίβαρο που καλεί ο ΚΤ στην περίπτωση αυτή
;Μα η «αριστερή ψυχή» δηλαδή μια ηθική στάση συνέπειας, «χρηστής» διαχείρισης όπως
εύστοχα σημειώνει ο Γ.Μαργαρίτης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Έτσι ο ΚΤ προκρίνει τον ιστορικό συμβιβασμό μέσω του εξής
κειμενικού τεχνάσματος : Η Αριστερά είναι μια ηθική δύναμη, η οποία εκτός
εξουσίας δεν γνωρίζει το συνεχές, αλλά εντός εξουσίας εμπλέκεται στην
ρευστότητα, «στους συμβιβασμούς και τις συνθέσεις» γιατί αυτός είναι ο τόπος της
πολιτικής (όχι μόνο του τεθνεώτος δικομματισμού). Με μια διπλή περιγραφή του
συνεχούς άλλοτε ως ουσία του δικομματισμού άλλοτε ως τελικό τόπο του πολιτικού
παιγνίου , ο ιστορικός συμβιβασμός γίνεται τυπικός, απογυμνωμένος από βούληση.
Η αρχική μεταφορά για την συλλογική διαφορά «απόφανσης- εκφοράς» παίρνει μια νέα διάσταση: δεν αποφαινόμαστε
για τον συμβιβασμό απλά τον ορίζουμε τεχνικά , ως αναπόφευκτο συγχρονισμό που
επιβάλλεται από τον τόπο της πολιτικής
δηλαδή απλώς τον εκφέρουμε .<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Ο ΚΤ αποτελεί ένα πολύτιμο πνευματικό πρόσωπο με
θεμελιακές συνεισφορές στην σύγχρονη κοινωνική επιστήμη. Πολύ φοβάμαι ότι στην
συγκεκριμένη περίπτωση επιστρατεύει ένα
βαρύ πνευματικό κεφάλαιο με μια περίτεχνη λογική, απλώς για να περιγράψει
υπαινικτικά κάτι που ίσως ο Συριζαικος περίγυρος επεξεργάζεται αλλά δεν θέλει
ρητά να ομολογήσει: τον ιστορικό συμβιβασμό. Προσοχή, όμως αυτά είναι
τεχνάσματα γνωστά ήδη από την υπόθεση </span><span lang="EN-GB" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-GB; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Sokal</span><span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;">( 2).
Δεν είναι κρίμα σεβαστέ καθηγητή; <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Cambria","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Ακολουθούν τα κείμενα <a href="http://www.efsyn.gr/?p=205133">(Πηγή: Εφημερίδα Συντακτών)</a><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Του Κωνσταντίνου Τσουκαλά</span></b><span lang="EL"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Ακόμα και αν
«ομιλεί», ο λαός δεν «αποφαίνεται». Η ιδέα της γενικής βούλησης δεν είναι παρά
μια πλασματική κατασκευή. Με αυτή την έννοια, η «λαϊκή ετυμηγορία» δεν είναι
ούτε πραγματικά συλλογική ούτε κατά κυριολεξίαν βούληση. Δεν είναι ούτε
υπεύθυνη ούτε συνεπής ούτε ορθολογική ούτε αντιφατική ούτε «σοφή» ούτε
εσφαλμένη! Απηχώντας συνεχώς μεταβαλλόμενες συγκυρίες αρκείται στο να
εκφέρεται. Δεν εκφράζει ούτε «κοινή» βούληση σταθερότητας ούτε «κοινή» βούληση
ανατροπής. Έτσι, το κύριο «μήνυμα» των εκλογών είναι η υπέρβαση των παγιωμένων
ισορροπιών: Αθροιστικά, οι δύο μεγάλες πολιτικές παρατάξεις που εναλλάσσονταν
ιστορικά στην εξουσία έχασαν σχεδόν τα δύο τρίτα των ψηφοφόρων τους. Ο σταθερός
μεταπολιτευτικός δικομματισμός έχει εκπνεύσει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Κύριο
αποτέλεσμα των εξελίξεων αυτών είναι η αναγκαιότητα σύμπηξης ετερόκλητων
κυβερνητικών συνασπισμών ή, όπως κατά κόρον τονίζεται από τους ζηλωτές της
σταθερότητας, η ανάδυση μιας «κουλτούρας» πολιτικών συνεργασιών και συνεργειών.
Οι όροι λειτουργίας του πολιτικού παιγνίου αναθεωρούνται ριζικά. Αυτό όμως δεν
είναι προϊόν συνειδητής, «ελεύθερης» και «ώριμης» λαϊκής επιταγής, αλλά το
αποτέλεσμα ενός αδόκητου και απρόβλεπτου κατακερματισμού των πολιτικών
εκπροσωπήσεων. Το κύριο χαρακτηριστικό της νέας εποχής είναι η στρατηγική
αμηχανία και αβεβαιότητα όλων των παικτών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Πράγματι, το
εξουσιαστικό παίγνιο δεν διεξάγεται πλέον πάνω στη βάση των εσωτερικευμένων
κανόνων, όπου οι δύο παρατάξεις συναποδέχονται τους άρρητους όρους εναλλαγής
τους στην άσκηση μιας πολιτικής εξουσίας που, ακόμα και αν «χαθεί», θα
ανακτηθεί και πάλι με βεβαιότητα στο προσεχές μέλλον. Όταν οι παίκτες
πολλαπλασιάζονται και οι εκλογικές πελατείες αποδιαρθρώνονται, ανατρέπονται οι
συμμαχίες, συντέμνονται οι χρόνοι και μετασημασιολογούνται οι πολιτικές λέξεις
και τα πολιτικά νοήματα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Σε τέτοιες
μεταβατικές εποχές οι περισσότερες πολιτικοϊδεολογικές διαζεύξεις τείνουν
λοιπόν να μετατοπίζονται αποφασιστικά. Μπροστά στην ανάγκη σύμπηξης ετερόκλητων
και συχνά θνησιγενών συμπράξεων, όλο και περισσότεροι παίκτες τείνουν να
αποστασιοποιούνται από την παραδοσιακή πρόσληψη και αυτοτοποθέτηση όλων των
πολιτικών δυνάμεων κατά μήκος ενός σαφούς, εσωτερικευμένου τοπολογικού
«συνεχούς» που αντιπαραθέτει τη Δεξιά με την Αριστερά. Ακόμα και οι μεγάλες
πολιτικές λέξεις που άκουγαν στο όνομα σοσιαλισμός, σοσιαλδημοκρατία, εκσυγχρονισμός
ή ακόμα και «συντήρηση» ή «ανατροπή» φαίνεται να χάνουν τη νοηματική και
συμβολική τους αρτιότητα. Και το ίδιο συμβαίνει κατά μείζονα ίσως λόγο σε ό,τι
αφορά τις τοπολογικά οριζόμενες κατασκευές που ονομάζονταν «κέντρα», «μεσαίοι
χώροι», «κεντροδεξιές» και «κεντροαριστερές». Η συμβολική και επικοινωνιακή
εμβέλεια όλων των κατεστημένων «συσπειρώσεων» και «παρατάξεων» αποδυναμώνεται
γοργά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Μοιραία λοιπόν
οι άρρητες «συναινέσεις» που οριοθετούν τα Κοινωνικά Συμβόλαια αλλάζουν μορφή
και περιεχόμενο. Στο πλαίσιο της «δικομματικής σταθερότητας» οι επίσημοι
μνηστήρες της εξουσίας μπορούσαν να κρύβουν την ανομολόγητη σύγκλισή τους για
τα θεμελιώδη πίσω από τη θεατρική ρητορεία της απόλυτης ιδεολογικής
ασυμβατότητας. Αντιθέτως, η αναδυόμενη «πολυκομματική σταθερότητα» οδηγεί
προοπτικά στη ριζική αποϊδεολογικοποίηση των αντιθέσεων ανάμεσα στους εν
δυνάμει κυβερνητικούς εταίρους. Οι αναγκαίες τακτικές συμμαχίες οργανώνονται
πλέον στο όνομα της ανάγκης, της πατρίδας ή απλώς της κυβερνησιμότητας. Η
ρητορική αντιπαράθεση ανάμεσα στο κατεστημένο και στον λαό, στους έχοντες και
τους μη έχοντες, στους αποκλεισμένους και στην ελίτ είναι εφεξής ανάρμοστη και
«αντιπαραγωγική». Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι τείνει πλέον να απαξιώνεται ως
παρωχημένα «λαϊκιστική». Εις πείσμα των αντιθέσεών τους, τα κόμματα του
«ευπρεπούς τόξου» ανταγωνίζονται μεταξύ τους επικαλούμενα την αφετηριακή τους
συνεργασιμότητα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Υπό τους όρους
αυτούς, οι ιδεολογικές «πολυκατοικίες» της εποχής του δικομματισμού δίνουν τη
θέση τους σε μια άμορφη εν δυνάμει συνοίκηση όλων των μνηστήρων που
συναποδέχονται αφετηριακά το συνεργατικό παίγνιο. Η ιστορική διάζευξη Δεξιάς
και Αριστεράς θα κρυφτεί πίσω από την αντιπαράθεση ανάμεσα στην ευθύνη και την
ανευθυνότητα, τη σοβαρότητα και τη γελοιότητα. Φαίνεται να εγκαινιάζεται μια
νέα πολιτική τοπολογία όπου, όπως συμβαίνει στον «συνεχή» και κυκλικό ιμάντα
του Moebius, όλοι οι σοβαροί παίκτες μπορεί να βρίσκονται εν δυνάμει και
ταυτοχρόνως εδώ και εκεί, κοντά και μακριά, δεξιά και αριστερά, μπρος και πίσω,
πάνω και κάτω. Σε αυτήν ακριβώς τη μεταλλαγή ανταποκρίνονται τα αλληγορικά ή
ποιητικά ονόματα που εμφανίζονται πλέον συχνά στο προσκήνιο (ελιές, ποτάμια,
αστέρια, γέφυρες, χείμαρροι, αναστάσεις, ανατάσεις, ανατάξεις ή ό,τι άλλο ήθελε
προκύψει). Η ιστορικά φορτισμένη πολιτική συμβολική του παρελθόντος εμφανίζεται
πλέον περιττή. Πάνω στην «ευπρόσδεκτη» κινούμενη ιδεολογική άμμο, κανείς δεν
χρειάζεται να δηλώσει δεξιός ή αριστερός, συντηρητικός ή προοδευτικός,
σοσιαλιστής ή εκσυγχρονιστής. Μετά το «τέλος της Ιστορίας» και της
«ιδεολογίας», η «καλή διακυβέρνηση» και μαζί με αυτήν η «καλή πολιτική» δεν
συμφέρει να έχει σαφές ιδεολογικό στίγμα. Στη θέση της επικίνδυνης αλλαγής προτάσσονται
ανώδυνες πραγματιστικές «καινοτομίες». Στο μέτρο που κανείς δεν μπορεί να
ορίσει το τι «είναι» νέο, όλοι είναι σε θέση να το επικαλούνται αζημίως!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><u><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><br /></span></u></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><u><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Σε αυτά ακριβώς τα πλαίσια καλείται να
παίξει τον ιστορικό της ρόλο η Αριστερά</span></u></b><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. Εχοντας αναδειχθεί πρώτο κόμμα,
καλείται να ανατρέψει τους συσχετισμούς και να πετύχει τις ρήξεις που
ευαγγελίζεται. Η ίδια η επιτυχία της δεν της επιτρέπει να επαναπαυθεί στις
δάφνες της παραμένοντας απλό κίνημα διαμαρτυρίας. Είναι λοιπόν υποχρεωμένη να
κάνει ό,τι δυνατόν για να κατακτήσει την πολιτική εξουσία και να εφαρμόσει το
πρόγραμμά της με δημοκρατικά μέσα σε ένα ασταθές και πολυδιασπασμένο πολιτικό
σκηνικό όπου δεν έχει την πλειοψηφία. Αλλωστε, οι περισσότεροι από τους
ψηφοφόρους της δεν έχουν καμία ιδεολογική ταύτιση με τις ιδέες της ιστορικής
Αριστεράς. Εκφράζουν πρωτίστως την απελπισία και την οργή των πολιτών που δεν
βλέπουν διέξοδο για τα σωρευόμενα αδιέξοδα. Τουλάχιστον επί του παρόντος, η
αριστερή κυβέρνηση που μπορεί να προκύψει από την επόμενη εκλογική αναμέτρηση
δεν θα είναι σε καμία περίπτωση το προϊόν μιας ήδη εμπεδωμένης ιδεολογικής
ηγεμονίας. <b><u>Και με αυτή την έννοια, η
επιβίωσή της προϋποθέτει τη δυνατότητά της να επινοήσει πολιτικές συμμαχίες και
συμπλεύσεις που δεν μπορεί παρά να είναι ασταθείς.</u></b> Και γι’ αυτόν
ακριβώς τον λόγο οι συμμαχίες αυτές θα είναι εξαιρετικά ευάλωτες στις
αμείλικτες επιθέσεις με όλα τα μέσα, θεμιτά και αθέμιτα, που θα δεχθεί από τους
αντιπάλους της<b><u>. Μολονότι λοιπόν στο
πλαίσιο της πολυκομματικής και μεταϊδεολογικής σούπας, οι αναγκαίες αυτές
«συμμαχίες» εμφανίζονται βραχυπροθέσμως εφικτές, μπορεί ανά πάσα στιγμή να
ανατραπούν, ίσως μάλιστα πιο εύκολα από ό,τι συνάπτονται!<o:p></o:p></u></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Και εδώ ακριβώς
εντοπίζεται η εγγενής δυσκολία ενός εγχειρήματος που θυμίζει τετραγωνισμό του
κύκλου. Από τη μια μεριά, εις πείσμα ή ίσως και εξαιτίας των σωρευόμενων
αβεβαιοτήτων, η Αριστερά είναι υποχρεωμένη να διατυπώσει ένα συγκροτημένο και
μακρόπνοο σχέδιο συμμαχιών πάνω στη βάση ενός ελάχιστου κοινού προγράμματος
ρήξης με τις τρέχουσες πολιτικοοικονομικές επιλογές. Στο πλαίσιο ενός εγγενώς
ασταθούς, κατακερματισμένου και ιδεολογικά πτερόεντος συστήματος δεν έχει άλλη
επιλογή από το να κινείται με πραγματιστικά κριτήρια. <b><u>Είναι σαφές πως ακόμα και με το (έωλο) «μπόνους» των πενήντα εδρών,
η επίτευξη, και πολύ περισσότερο η συντήρηση, μιας βιώσιμης κοινοβουλευτικής
πλειοψηφίας δεν είναι εφικτή παρά ως προϊόν συνεχών διαπραγματεύσεων,
υποχωρήσεων και συνθέσεων</u></b>.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Από την άλλη
μεριά όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αναγκαία αυτή τακτική ευελιξία απειλεί
να αλλοιώσει και να νοθεύσει την εξίσου αναγκαία οριοθέτηση των μακροπρόθεσμων
στόχων. Η πολιτική ηγεμονία, δίχως την οποία η Αριστερά μοιραία θα αποτύχει,
δεν είναι εφικτή χωρίς μια μακρόχρονη, επίμονη και συστηματική ιδεολογική
προεργασία. Ακόμα και αν δεν μπορεί να τίθεται θέμα άμεσου σοσιαλιστικού
μετασχηματισμού, καίρια ζητήματα όπως η οργάνωση των εργασιακών σχέσεων, οι
όροι υπό τους οποίους θα μεθοδευθεί η αναγκαία ανακατανομή του κοινωνικού
πλούτου, η επέκταση των κοινωνικών δικαιωμάτων, η κατοχύρωση νέων δημόσιων
αγαθών και η αδιαπραγμάτευτη προστασία των ελευθεριών θα πρέπει, ήδη από
σήμερα, να αποτελέσουν αντικείμενα συγκεκριμένων, χρονικά ιεραρχημένων και
οικονομικά κοστολογημένων αναλύσεων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο κίνδυνος
αποδυνάμωσης των στρατηγικών προγραμματισμών στο όνομα συγκυριακών αναγκών
είναι πάντα εναργής. Ισως μάλιστα ο κίνδυνος αυτός να είναι ο σοβαρότερος από
όλους τους κινδύνους. Αντίθετα με τις συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις που έχουν
πάντα την ευχέρεια να αλλάζουν τις συμμαχίες και τις προτεραιότητες σαν
πουκάμισα, η Αριστερά είναι υποχρεωμένη να αποδεικνύει συνεχώς την εγγενή
ιδεολογική της συνέπεια. Και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο η τακτική της ευελιξία
προσκρούει σε όρια. Μη έχοντας την ευχέρεια να συμμαχήσει με τον διάβολο,
παραμένει εγκλωβισμένη στα ιδανικά της. Πράγματι, το μόνο μακροπρόθεσμα
στρατηγικό πλεονέκτημα της Αριστεράς είναι η ιστορική «ψυχή» της. Αυτός είναι
και ο λόγος για τον οποίο το ενδεχόμενο μιας αριστερής κυβέρνησης που θα έχει
ανατραπεί από τους αντιπάλους της είναι λιγότερο καταλυτικό από το ενδεχόμενο
μιας αριστερής κυβέρνησης που θα αποδειχθεί ιδεολογικά και πολιτικά ελλιπής.
Πριν από όλα τα άλλα λοιπόν, προέχει η συντήρηση της ευοίωνης ιδεολογικής
δυναμικής που άνοιξε με τις εκλογές. Σχεδόν εβδομήντα σχεδόν χρόνια μετά την
ήττα του ΕΑΜ, η Αριστερά δεν επιτρέπεται να διακυβεύσει τη νέα ιστορική της
ευκαιρία να ηγεμονεύσει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Του Γιώργου
Μαργαρίτη*</span></b><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Σε εποχές όπου
η πολιτική, από σύνθετο μείγμα στρατηγικών στόχων και τακτικής, έχει εκφυλιστεί
σε τεχνική επικοινωνίας, εμπορική σχεδόν διαφήμιση, η έννοια και η σημασία των
λέξεων πρέπει να εξετάζονται δύο φορές. Δεν είναι ο όποιος αυτοπροσδιορισμός
που προσδίδει ταυτότητα και χαρακτηριστικά στους πολιτικούς φορείς. Οι
πολιτικές επιλογές των τελευταίων, οι σχεδιασμοί που προωθούν, η αντίληψή τους
για τις αιτίες και πηγές των προβλημάτων, οι κοινωνικές τους αναφορές είναι τα
ουσιαστικά σημεία με τα οποία θα πρέπει να τους αξιολογήσουμε και να τους
τοποθετήσουμε. Ειδεμή, παρασυρμένοι από τον οίστρο των διαφημιστών, θα πρέπει να
δεχτούμε ότι στο στενό περιβάλλον του νυν πρωθυπουργού, περιβάλλον που
επεξεργάζεται τις πιο αντιλαϊκές πολιτικές που έχει γνωρίσει η
«μεταπολιτευτική» Ελλάδα, υπάρχουν «αριστεροί», όπως πολύ ακούστηκε στην περί
ανασχηματισμού συζήτηση.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Δεν μπορούμε
λοιπόν να θεωρήσουμε ότι το πολιτικό σκηνικό άλλαξε επειδή, γενικώς και
αορίστως, η «Αριστερά» έγινε πρώτη δύναμη στις τελευταίες ευρωεκλογές. Η
πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα από τις επιμέρους ρητορείες και την –τεχνητά
καλλιεργούμενη, για λόγους πολυσυλλεκτισμού– πολυσημία, είναι σταθερά
προσηλωμένη στο γενικό πολιτικό πλαίσιο, στη βάση του οποίου χτίστηκε και
λειτουργεί η Ευρωπαϊκή Ενωση. Οταν σ’ αυτό το πλαίσιο η ανταγωνιστικότητα (η
καπιταλιστική ανταγωνιστικότητα) είναι θεμέλιος λίθος, τότε οι κοινωνικές
προτεραιότητες αναγκαστικά προσαρμόζονται σ’ αυτόν τον σκοπό. Οπωσδήποτε, δε,
δεν είναι οι λαϊκές ανάγκες στην πρώτη σειρά αυτών των προτεραιοτήτων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Δυστυχώς για
τον ΣΥΡΙΖΑ, η χρόνια οικονομική δυσπραγία που διατρέχει το ευρωπαϊκό σύστημα
δυνάμεων –και τις έχει οδηγήσει στη δημιουργία αυτού του κοινού οργανισμού που
είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση– δεν επιτρέπει σοσιαλδημοκρατικές ή κεϊνσιανές (όπως
συχνά παπαγαλίζουν σ’ αυτόν τον χώρο) συνταγές. Η σοσιαλδημοκρατία καλείται να
αμβλύνει τις κοινωνικές αντιθέσεις ανακατανέμοντας μέρος ενός όποιου
πλεονάσματος. Οταν η ανάγκη για όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συγκέντρωση
μονοπωλιακού κεφαλαίου απαγορεύει την όποια διανομή πλεονάσματος, τότε η
σοσιαλδημοκρατία απλώς καλείται να ανοίξει τον δρόμο σε πιο στιβαρές –ακροδεξιές–
μορφές διακυβέρνησης. Πραγματικά η εφαρμογή περιοριστικών, αντεργατικών και
αντιλαϊκών πολιτικών από κατ’ όνομα «αριστερές» (σοσιαλδημοκρατικές)
κυβερνήσεις ήταν στη σύγχρονη πολιτική ιστορία το απαραίτητο στάδιο για την
ανάδειξη ακροδεξιών σχηματισμών ανοιχτού ταξικού (και όχι μόνο) πολέμου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Ο ΣΥΡΙΖΑ, με
μόνο (αριστερό) άλλοθι την πιο «χρηστή» διαχείριση που υπόσχεται, διακηρύσσει
σε κάθε ευκαιρία και επίπεδο την προσήλωσή του στις κυρίαρχες πολιτικές. Σε
κανένα του κείμενο, από όποια τάση και ρεύμα και αν προέρχεται, δεν θίγει το
ζήτημα της κεντρικής στρατηγικής του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, της πολιτικής δηλαδή
που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση. Αντίθετα, με άκρατη δημαγωγική διάθεση,
εξορκίζει την όποια σχετική συζήτηση, με την αόριστη υπόσχεση ότι θα μεταβάλει
την Ενωση αυτή σε «Ευρώπη των Λαών». Θα επρόκειτο για βαριά μορφή ηλιθιότητας
εάν δεν ήταν απλά και μόνο συνειδητή παραπλάνηση.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Διακρίνεται στο
σημερινό πολιτικό σκηνικό ο άμεσος κίνδυνος. Τα επιχειρήματα που εκθέσαμε
παραπάνω φαίνεται πως τα συμμερίζεται –ή τα ψυχανεμίζεται– ένα σημαντικό μέρος
της κοινωνίας, και μάλιστα των εργαζομένων, μισθωτών και μεροκαματιάρηδων, με ή
χωρίς εργασία. Για τον λόγο αυτό ο έντονα υποσχετικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ δεν
προκαλεί κύματα ενθουσιασμού, δεν δημιουργεί δυναμική, δεν προκαλεί έκρηξη των
εκλογικών ποσοστών και προπαντός δεν συσπειρώνει οργανωτικά κόσμο στη βάση. Η
επιχείρηση επανάληψης του 1981 (της ανόδου του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία) έχει
προφανώς καθολικά αποτύχει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Μπροστά σ’ αυτό
το αδιέξοδο ο ΣΥΡΙΖΑ στρέφεται προς «κεντρώες» επιλογές επιταχύνοντας τη
μετατροπή του σε κόμμα διαχείρισης με ολοένα και λιγότερο διακριτές πολιτικές
από εκείνες των άλλων αστικών κομμάτων. Με τον τρόπο αυτό το «δίπολο» εναλλαγής
διαχειριστών που προσπαθεί να στήσει το αστικό πολιτικό σύστημα ξεθωριάζει. Και
επειδή ένα –πολιτικό-κοινωνικό– δίπολο όπου από τη μια πλευρά θα είναι αστικά
κόμματα και από την άλλη το ΚΚΕ είναι αδιανόητο στο σημερινό σύστημα,
διακρίνεται πλέον με ευκρίνεια η προώθηση της Χρυσής Αυγής (κατά το δυνατόν
εξημερωμένης) στη θέση του δεύτερου πόλου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Δεν δείχνει
ιδιαίτερα ελπιδοφόρο το πολιτικό σκηνικό μετά τη «νίκη» των δυνάμεων της
«ριζοσπαστικής Αριστεράς»!!!</span><br />
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span lang="EN" style="text-indent: -18pt;"><br /></span></span>
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span lang="EN" style="text-indent: -18pt;">(1)M</span><span lang="EL" style="text-indent: -18pt;">ö</span><span lang="EN" style="text-indent: -18pt;">bius</span><span lang="EL" style="text-indent: -18pt;"> : Είναι ένα μορφολογικό μοντέλο. Ουσιαστικά
είναι μια συνεχής ταινία με μια μόνο «ενεργή» πλευρά και χωρίς εσωτερικά όρια.
Εικόνα</span></span><br />
<span lang="EL" style="text-indent: -18pt;"><span style="font-size: 7pt;"><br /></span></span>
<span lang="EL" style="text-indent: -18pt;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;">(2)</span><span style="font-size: 7pt;"> </span></span><span lang="EL" style="text-indent: -18pt;">Υπόθεση </span><span lang="EN-GB" style="text-indent: -18pt;">Sokal</span><span lang="EL" style="text-indent: -18pt;"> :Αφορά
την επιτυχία του </span><span lang="EN-GB" style="text-indent: -18pt;">Alan</span><span lang="EN-GB" style="text-indent: -18pt;"> </span><span lang="EN-GB" style="text-indent: -18pt;">Sokal</span><span lang="EN-GB" style="text-indent: -18pt;"> </span><span lang="EL" style="text-indent: -18pt;">να εξασφαλίσει την δημοσίευση ενός τεχνικού άρθρου
στο περιοδικό </span><span lang="EN-GB" style="text-indent: -18pt;">Social</span><span lang="EN-GB" style="text-indent: -18pt;"> </span><span lang="EN-GB" style="text-indent: -18pt;">Text</span><span lang="EL" style="text-indent: -18pt;">.</span><span lang="EN-GB" style="text-indent: -18pt;">To</span><span lang="EL" style="text-indent: -18pt;"> κείμενο είχε γραφτεί σε περίτεχνη γλώσσα, με
πλήθος τεχνικές αναφορές στη φιλοσοφία, τη κβαντική μηχανική κλπ και τελικά
εμπεριείχε μια σειρά από λογικοφανή επιχειρήματα χωρίς ειρμό και συμπέρασμα. </span></div>
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-78149046411222077512014-06-07T23:04:00.001+03:002014-06-07T23:07:43.236+03:00Το πνεύμα της εποχής ονομάζεται...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-SQZFY7uIV-0/U5NgVTHEmqI/AAAAAAAACkw/kt-_IasvRaY/s1600/beach.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-SQZFY7uIV-0/U5NgVTHEmqI/AAAAAAAACkw/kt-_IasvRaY/s1600/beach.jpg" height="249" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Μετά τις εκλογές
είχαμε δυο θεαματικές κινήσεις:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Την άνευ όρων
υπεράσπιση της δημοκρατικής διαδικασίας για την εκλογή του </span>Yuncker<span lang="EL">, από τον Τσίπρα και την αποπομπή Θεοχάρη από το Σαμαρά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η πρώτη
σηματοδοτεί την αντιστροφή της συριζαικής αφήγησης για την κρίση: Ο Τσίπρας ως
αρχηγός της Ευρωπαικής αριστεράς γίνεται υπερασπιστής των θεσμών και διαδικασιών.
Επομένως και η προοπτική του ως πιθανού διαπραγματευτή του χρέους οριοθετείται
αυστηρά εντός της θεσμικής και τυπικής συνέχειας της ΕΕ. Ένα ψήγμα μονομέρειας το
οποίο δυνητικά θα ενοχλεί τα όρια της υφιστάμενης τυπικής συνέχειας, όπως αυτό ενίοτε
περιγράφεται στην εκφωνούμενη συριζαική αναδιαπραγμάτευση θα υποσκάψει όχι την
Ελληνική κυβέρνηση, αλλά όλη την Ευρωπαϊκή Αριστερά. Αντί η ελληνική αριστερή
ενδυνάμωση να πυροδοτήσει την ευρωπαϊκή αλλαγή, το Ευρωπαϊκό πρωτείο του Τσίπρα
οριοθετεί τις όποιες πρωτοβουλίες στο επίπεδο των διεσταλμένων ερμηνειών των
υφιστάμενων συμβάσεων. Με την έννοια αυτή η εκλογή των Κατρούγκαλου Χρυσόγονου
δεν έχει μόνο συμβολική αξία. Έχουμε μια νομικό τεχνική μάχη. Στην αντίθετη
περίπτωση ο Τσίπρας θα γίνει ένας αριστερός </span>Cameron<span lang="EL"> εξ' ονόματος της ευρωπαϊκής αριστεράς. Η
συριζαική ευφορία είδε στην αλλαγή κλίμακας προς την Ευρωπαϊκή υποψηφιότητα μόνο το θετικό σενάριο της πανευρωπαϊκής
αριστεράς, ενώ έχει υποτιμήσει την εγκλειστική ικανότητα που έχουν οι ευρωπαϊκοί
θεσμοί. Η θεσμική Ευρωπαϊκή
συμπεριφορά του Τσίπρα ενταφιάζει την
συριζαική αναδιαπραγμάτευση στην λεγόμενη "ριζοσπαστική " πολιτική
εκδοχή της, γιατί αυτή μορφολογικά και συγκυριακά είναι το αντεστραμμένο είδωλο
των "ριζοσπαστισμών " στην </span>a la Cameron<span lang="EL"> και </span>Le Pen<span lang="EL"> εκδοχή.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Ταυτόχρονα η
αποπομπή Θεοχάρη σηματοδοτεί την συμβολική καταστροφή οποιασδήποτε προσπάθειας
να γίνει το μνημονιακό μαρτύριο, καταλύτης σε στοιχειώδεις θεσμικές
παρεμβάσεις. Η Σαμαρική διακυβέρνηση σε ένα ρεσιτάλ μικροπολιτικής καταργεί την
νεότευκτη αυτονομία της θέσης και επαναφέρει τη διοίκηση του φοροεισπρακτικού
μηχανισμού στην στενή κομματική οπτική. Στην τυπική "εκσυγχρονιστική
" ανάγνωση το μνημόνιο είναι μια αυταρχική συμμόρφωση του ελληνικού κράτος
σε στοιχειώδη ενάρετα οικονομικά αλλά και αυτονόητες μεταρρυθμίσεις στο
ασφαλιστικό , την αυτοδιοίκηση κλπ. Η αποπομπή Θεοχάρη απογυμνώνει τις
μνημονιακές παρεμβάσεις από την όποια μεταρρυθμιστική πνοή.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Με τις εξελίξεις
αυτές η νεοελληνική πολιτική τελετουργία παροξύνεται:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Εκφωνούνται
πολιτικοί λόγοι, γράφονται κείμενα
πολιτικών προβληματισμών με κωδικές συμβολικές ονομασίες οι οποίες παραπέμπουν
σε άλλα σημαινόμενα. Για μια σειρά στρατηγικών ζητημάτων είναι δύσκολο να
κατανοηθεί τι ακριβώς εννοείται. Μερικούς μήνες πριν τη λεγόμενη ιστορική
αναδιαπραγμάτευση του χρέους η συζήτηση γίνεται με ένα πληθωρισμό τεχνικών
όρων, αμφίσημων διατυπώσεων ώστε τελικά ο τεχνικός γιγαντισμός να καταντά μια
θορυβώδης συνθηματολογία. Είτε μέσω της </span>main stream<span lang="EL"> σαμαρικής
αφήγησης της "υπομονής" των "θυσιών" είτε μέσω των έντεχνων
συριζαικών υποσχέσεων "χωρίς δημοσιονομικό κόστος" ο ορίζοντας
παραπέμπει σε μια μακρά περίοδο οριακών βελτιώσεων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η λεγόμενη
κεντροαριστερά, δηλαδή ο χώρος μιας νουνεχούς τεχνοφιλελεύθερης ευρωπαϊκής
αφήγησης ευρίσκεται σε δυσμένεια ακριβώς γιατί τα στοιχεία του λόγου της, έχουν
μετακομίσει δεξιά και αριστερά κυριολεκτικά. Ο μεν Στουρνάρας ενσαρκώνει τον
ιδεότυπο του αυστηρού τεχνοκράτη ο οποίος ισορροπεί δημοσιονομικά την πιο
ανισόρροπη οικονομία παγκοσμίως. Η δε
Συριζαική δημοτική και περιφερειακή επιτυχία σε Αθήνα και Αττική οφείλεται σε
μια σώρευση θέσεων και προτάσεων, με τεχνικό, επιστημονικό και
επιστημονικοφανές περιεχόμενο, τα λειτούργησαν ακριβώς λόγω του τεχνολογικού
"ύφους" τους. Ο λόγος και ο όγκος των θέσεων Δούρου αποτελεί"
σκοτεινό αντικείμενο του πόθου" του κάθε "πασοκοτεχνοκράτη " της
αυτοδιοίκησης των 90'</span>s<span lang="EL"> .Όλα
ήταν "τεχνικά άρτια". Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι στο
Δήμο Αριστοτέλη (Σκουριές) όπου η πιο </span>hot business icon<span lang="EL"> του κεντρώου τεχνοφιλελεύθερου χώρου, συγκρούστηκε με τον
Πάχτα εκπροσωπώντας μια από τις πιο κινηματικές εκφράσεις της συγκυρίας! Η
πολιτική τελετουργία ως συμβάν με μάσκες σε ιερό παροξυσμό: ακροαριστερά κινήματα,
πολεμική οικολογία, ολιγαρχίες, χρυσάφια, εκφράζονται στο πολιτικό επίπεδο από
παραλλαγές προσωπεία του τεχνοφιλελευθερισμού
με νικητή την αυθεντική οικονομική έκφραση απέναντι στην διαχειριστική
εκπροσώπηση. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η διαφαινόμενη
συριζαική μετακόμιση στον
τεχνοφιλελευθερισμό οδηγεί τη Σαμαρική δεξιά
σε ένα αδιέξοδο :καθώς δεν μπορεί
να διατυπώσει ένα συντηρητικό τεχνοφιλελεύθερο λόγο, οδηγείται "πίσω στις
πηγές" :η " παράταξη" , η "ιστορία", η
"Βάρκιζα" γίνονται σιγά σιγά στοιχεία μιας νέας αφήγησης. Οι
ευρωεκλογές απέδειξαν πως η Σαμαρική αμετροεπεια του 9-12 αποστερεί από την
ελληνική δεξιά μια συνεκτική συνηρητική αφήγηση για την μνημονιακή
περίοδο.Επομένως οδηγείται σε μια ιστορική δεξιά αφήγηση η οποία
συγχρονίζεται με την χρυσαυγητική ιστορικότητα
και φθάνει στην απόλυτη σύγκρουση. Αν ο
Συριζα θελήσει να δώσει ένα χαρακτήρα ιστορικής αριστερής στροφής, αντί της τεχνοφιλελευθερης "εθνικής σωτηρίας “ τότε η ανάδειξη
"όλης της ιστορίας" ως επίδικο, δηλαδή η αποδοχή του ιστορικού
στοιχήματος ως "ανοικτό" μετά από εβδομήντα χρόνια είναι η μόνη λύση.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση το ενδοαριστερό
ρήγμα που επιδιώκει το ΚΚΕ έχει θετική επίπτωση. Σε ένα χώρο που παράγει
περισσότερη ιστορία από όση μπορεί να
καταναλώσει μια ιστορική συμπαράταξη
όλων των ιστορικών δυνάμεων του εμφυλίου ως αναπαράσταση του παρελθόντος θα ενεργοποιήσει τους πάντες δηλαδή και τους
παρόντες στρατηγούς "επιτήδειους". Όποιος φλερτάρει με ιστορικές
ρεβάνς θα πρέπει να αναλάβει όλο το κόστος επιστροφής στο παρελθόν. Η άρνηση του
Κκε ως συνιδιοκτήτη της ιστορίας να την αναβιώσει ως τρίτο γύρο καταλογίζεται
στη συνολική θεσμική συμπεριφορά του κόμματος αυτού που χαρακτηρίζεται από μια παράδοξη
θετικότητα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Με δεδομένη τη
θεσμική συμπεριφορά του Τσίπρα ,η Δημάρ εκκενώθηκε από περιεχόμενο. Αυτό πλέον
έχει εντοπισθεί στον Συριζα. Είναι δεύτερη και τελευταία φορά μετά το ΚΚε
εσ, όπου η ανανεωτική αριστερά τροχοδρομεί
τις εξελίξεις και εξαϋλώνεται εκλογικά. Η
ιστορική φαρσοκωμωδία εντος αριστεράς
συνεχίζεται. Η εκάστοτε «ανανεωτική» πτέρυγα
διατυπώνει μια πρόταση, την όποια συντριβούν οι «ορθόδοξοι» για να την οικειοποιηθούν
χωρίς κόστος αργότερα αφού οι εισηγητές εξαϋλωθούν .Οι Αλαβάνος Δραγασάκης Ανδρουλάκης
Δαμανάκη Κοτζιάς αφού «ατσάλωσαν το ατσάλι» ,επευφήμησαν 2 -3 πενταετή προγράμματα σοβιετικού προγραμματισμού,
μετά από τρίμηνα ταχύρυθμα σεμινάρια σε «Γκραμσιανες ηγεμονίες» μεταμορφώθηκαν
σε ιερείς του «δημοκρατικού δρόμου» .Η Δημαρ δεν εξαϋλώθηκε λόγω της παλινδρόμησης
στην κυβέρνηση
(φυσιολογική και όχι άγνωστη στάση σε συστήματα οιονεί απλής αναλογικής) αλλά κυρίως
από την αποκρουστική εικόνα συμμαχίας με την πιο καιροσκοπική και ανεύθυνη
Πασοκικη πτέρυγα , αυτή του ΓΑΠ.Η </span>freak <span lang="EL">εικόνα της Κοππα ως εκπροσώπου της Δημαρ
, η οποία έσπασε τα κοντέρ τηλεπαρουσιας
μεμφόμενη το «συμβιβασμένο» Πασοκ του Βενιζέλου εισήγαγε το κόμμα αυτό στον τηλεκοσμο και τους
</span>fun <span lang="EL">της Ένωσης Κεντρώων
και της ΟΑΚΚε. Με εξαϋλωμένη τη Δημαρ ο Σύριζα γίνεται Δημαρ στη θέση της Δημαρ
χρησιμοποιώντας τον ίδιο μηχανισμό </span>tax free <span lang="EL">μεταμόρφωσης
με τους Ανδρουλάκη , Δαμανάκη, Δραγασακη
και σια.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Οι διεργασίες
στην λεγόμενη κεντροαριστερά προσπαθούν μέσω της διαδικασίας να προσπεράσουν </span>το
επίδικο αφόρητο δίλημμα:</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η συνεχίζεται μια κριτική υποστήριξη του μνημονιακού
προγράμματος ή αναζητιέται ρόλος στην δυνητική
«κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας» του Τσιπρα με
σκοπό να ελαχιστοποιήσει τις πιθανότητες ατυχήματος. Με δεδομένη τη παρουσία Βενιζέλου
στην κυβέρνηση και τον υπερβατισμό του Θεοδωράκη, δεν υπάρχουν πιθανότητες μιας
συγκόλλησης. Οι διαδικασίες θέλουν αντοχές
και ίσως εμπειρίες από αντίστοιχα πειράματα συγκόλλησης ΚΚε μλ και ΜΛ ΚΚε η ρευμάτων
και σχισμάτων της Τέταρτης Διεθνούς: το κέντρο ως ακροαριστερή ενδοσκόπηση. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Σε αυτό το περιβάλλον
των διαδοχικών μετατοπίσεων δια των άρρητων διολισθήσεων, η κατάσταση εμφανίζει μια σταθερότητα
η οποία εκφράζεται ως θερινή αναμονή και ανακούφιση για την αποφυγή των εκλογών
κατακαλόκαιρο. Το πνεύμα της εποχής ονομάζεται </span>Compromesso Storico a la <span lang="EL">Ελληνικά. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com30tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-10020324438332100012014-05-31T23:36:00.000+03:002014-06-01T00:10:57.028+03:00Το γιγαντιαίο ως αόρατη σκιά<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-0FGE_XdFAvM/U4o816JVKWI/AAAAAAAACkg/wWSjbJP93R0/s1600/godzilla.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-0FGE_XdFAvM/U4o816JVKWI/AAAAAAAACkg/wWSjbJP93R0/s1600/godzilla.jpg" height="219" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span lang="EL"><br /></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span lang="EL"><br /></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span lang="EL"><br /></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span lang="EL">Το γιγαντιαίο είναι μάλλον αυτό του οποίου το
ποσοτικό γίνεται μια ειδική ποιότητα και επομένως ένα ιδιόμορφο είδος
μεγαλοσύνης. Κάθε ιστορική εποχή δεν είναι μόνο μεγάλη με ένα διακριτό τρόπο σε
σχέση με άλλες: έχει, σε κάθε στιγμή, τη δική της έννοια του μεγάλου. Όμως όταν
το γιγαντιαίο του σχεδιασμού και του υπολογισμού , της προσαρμογής και της
ασφάλειας, υπερβαίνει το ποσοτικό, τότε αυτό
γίνεται μια ιδιαίτερη ποιότητα δηλαδή τότε το υπολογισμένο γιγαντιαίο
γίνεται τελικά μη μετρήσιμο. Αυτό το μη μετρήσιμο παραμένει η αόρατη σκιά η
οποία ορίζει όλα τα πράγματα τριγύρω και μετατρέπει τον άνθρωπο σε </span>subjectum</i><i><span lang="EL">
και τον κόσμο σε εικόνα. Με αυτή η σκιά ο σύγχρονος κόσμος εξέρχεται από την
αναπαράσταση και δωρίζει στο μη
μετρήσιμο ένα προσδιορισμό και την ιστορική μοναδικότητα της εποχής του.</span>M</i><i><span lang="EL">.</span>Heidegger</i><i><span lang="EL">
"</span>The</i><i> Age</i><i> of</i><i> the</i><i> world</i><i> Picture</i><i><span lang="EL">".<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span lang="EL"><br /></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Ο </span>Godzilla<span lang="EL"> του 2014 έχει σοβαρές διαφορές από αυτόν
του 1998.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Κατ' αρχάς είναι
πολύ πιο σκοτεινός: Οι μάχες διεξάγονται το βράδυ ή το ημίφως, σε αντίθεση με
το πολύχρωμο "ημερήσιο " </span>Godzilla<span lang="EL"> του 1998.Η σκόνη και οι σκιές επικαλύπτουν τα
πάντα, έτσι που παίρνει πολύ ώρα για να υπολογίσει ο θεατής το μέγεθος των
τριών τεράτων της υπόθεσης. Τα τέρατα τελικά είναι " ανυπολόγιστα
μεγάλα".<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Ενώ στο 1998
έχουμε ένα τέρας με βλέμμα, με συσπάσεις, μια τερατική προσωπικότητα από το </span>Jurassic Park<span lang="EL">, εδώ τα τέρατα δεν έχουν βλέμμα , κινούνται ως ασαφείς όγκοι που
επισκιάζουν τα πάντα. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Το 1998 έχουμε μια μονομαχία με όλα τα στερεότυπα των
αντιπάλων που αντιπαρατίθενται ισότιμα, τώρα τέρατα δεν ενδιαφέρονται για τους
ανθρώπινους αντιπάλους αλλά μόνο για την φυσική τους αντιπαλότητα και την
αναπαραγωγή τους. Με μια έννοια στην ταινία 2014 ο κόσμος είναι η "φύση" των τεράτων δεν είναι η
"φύση" των ανθρώπων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Το 1998 οι
κωμικές αυτοσαρκαστικές στιγμές είναι άφθονες, ενώ τώρα επικρατεί το δράμα, η
ηρωική απώλεια, το μελό και η απόγνωση.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Τέλος το 2014 ο </span>Godzilla<span lang="EL">, αφού τα κάνει όλα "λίμπα"
είναι σωτήριος αφού εξολοθρεύει τα ραδιενεργά </span>Mutu <span lang="EL">και εξαφανίζεται για να επανέλθει
ως ευεργέτης στο </span>sequel<span lang="EL">.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Μέσα στην
δηλητηριώδη απλοϊκότητα τους τα χολιγουντιανά μεγαθεάματα είναι πάντοτε μικρά
δοκίμια της εποχής. Το 1998 ο </span>Godzilla<span lang="EL"> είχε πλάκα, ήταν ένας ανάλαφρος παλιμπαιδισμός ισόμορφος του αφροδισιακού </span><span lang="EN-GB">Clinton</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EL">ενώ σήμερα είναι σκοτεινός απροσμέτρητος ισοδύναμος της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στο «</span>The Age of the world Picture<span lang="EL">» ο </span>Heidegger<span lang="EL"> κάνει μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση: ο
Αμερικανισμός είναι μια Ευρωπαϊκή επινόηση. Οι ευρωπαίοι ονομάζουν Αμερικανισμό
τον γιγαντισμό στις διαφορές εκδοχές του, χωρίς να μπορούν
να δουν το μεταφυσικό του περιεχόμενο. Ταυτόχρονα οι Αμερικάνοι εννοούν ως Αμερικανισμό
τον "πραγματισμό" δηλαδή μια άλλη μη μεταφυσική κατεύθυνση. Όμως ο </span>Godzilla<span lang="EL"> είναι Ιαπωνική επινόηση δηλαδή προέρχεται
από ένα κόσμο με επαναλαμβανόμενες
τελετουργίες χωρίς νόημα , σύμφωνα με την γνωμάτευση του </span>Agamben<span lang="EL"> .Δηλαδή το τέρας θα ξαναέρθει οσονούπω.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Ξεκίνησε ως
παιδικό τέρας, επανήλθε ως σκιώδης απροσμέτρητος όγκος.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Ο Godzilla ,
ως θέαμα, στην μικρομεσαία
κατακερματισμένη Ελλάδα της κρίσης, φαίνεται κατ' αρχάς ως καραμπινάτη
"αμερικανιά": ένα τεχνολογικό υπερκιτς που εισέβαλε στα σινεμά λόγω
της δύναμης των δικτύων διανομής. Μήπως όμως η παγκόσμια οικονομική κρίση δεν
έχει πλήξει την Ελληνική κοινωνία ως εξωγενής τεχνολογική κατασκευή; Ποια είναι
η λογική δομή που συνδέει την καθημερινή
οικονομική δυσπραγία με το γιγαντιαίο όγκο του χρέους; Μάλλον ο </span><span lang="EN-GB">Heidegger</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EL">δίκιο. Το γιγαντιαίο έχει πάρει ποιοτικά χαρακτηριστικά, και έχει γίνει μια
αόρατη σκιά. Ο Godzilla του 2014 δεν είναι άγνωστος μας. <o:p></o:p></span></div>
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-81861749762977849752014-05-27T14:12:00.000+03:002014-05-28T17:28:35.421+03:00Το επόμενο "ορόσημο" είναι......<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-SIlhgSwcOxw/U4RyMwFqv6I/AAAAAAAACkQ/7T1yoYXHlq8/s1600/russian+av.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-SIlhgSwcOxw/U4RyMwFqv6I/AAAAAAAACkQ/7T1yoYXHlq8/s1600/russian+av.jpg" height="221" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Τα αποτελέσματα
δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνείας για τις γενικές τάσεις:<br /><br /><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"> Η Συριζαική αριστερόστροφη κεντροαριστερά ενισχύεται και εδραιώνεται σε γεωγραφικό πλάτος και
κομματικό ύψος, ενώ προβάρει τα υπουργικά κοστούμια<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η Σαμαρική
πλειοψηφία<a href="https://www.blogger.com/null" name="_GoBack"></a> ,έχει ηττηθεί , όμως έχει ακόμα σοβαρά
περιθώρια χειρισμών στο κυβερνητικό επίπεδο. Είναι έτοιμη να παίξει το χαρτί
του σκληρού </span>veto<span lang="EL"> </span>holder<span lang="EL"> στην επερχόμενη Συριζαική διακυβέρνηση.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Το
ιδεολογικοπολιτικό ρεύμα του Χρυσαυγητισμού έχει οργανωμένη κομματική υπόσταση
με σοβαρά λαϊκά στηρίγματα <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Το κέντρο
ευρίσκεται σε στασιμότητα αλλά έχει δύο διακριτούς και μάλλον αντιθετικούς
πόλους: Την Πασοκόφωνη φιλοκυβερνητική
Ελιά και το υπερβατικό ανερχόμενο
Ποτάμι. Η Δημαρ..... ποιά Δημαρ;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στην αριστερά το
ΚΚΕ επιβάλλεται ως αδιαμφισβήτητος πόλος
της ιστορικής Αριστεράς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Όμως η
σταυροδοσία απεκάλυψε ενδιαφέρουσες εσωτερικές ομάδες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στο Συριζα ,
εκτος της Κωνσταντίνας Κούνεβα ως
συμβόλου αντίστασης στην
βαναυσότητα και του "εθνικού Γλέζου" , το ιστορικό Πασοκ (Σακοράφα,
Χρυσόγονος, Κατρούγκαλος) επεκράτησε.Από τον ιστορικό συνασπισμό διασώζεται ο
τυπικός εχέφρων (κομμουνιστική argot, "δεξιός") Παπαδημούλης ενώ ο "αριστερός" Χουντής παραμένει πίσω και από τα ρεπορταζ
χωρίς σύνορα. Αξιοσημείωτο: ο διορισμένος Κριτων κατατρόπωσε τα τριάντα χρόνια
των "Θέσεων". Alternative Κοτσίδα - Althusser 1-0.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στους υπόλοιπους το Mega Δολ πήρε τρεις θέσεις (Σπυράκη, Καψής, Καιλή), την άλλη η Free Sunday , τα πρωινάδικα μία(
Ρωμανιάς) , μία η εθνική ποδοσφαίρου
.Τις κομματικές θέσεις μοιράστηκαν στα
δεξιά οι Κεφαλογιάννης Βοζεμπεργκ και
στα αριστερά οι Παπαδάκης , Ζαργιαννόπουλος. Το στράτευμα πήρε δύο έδρες και η δεξιά θυματοποίηση άλλη μια. Το επώνυμο
Κύρκος και η ήρεμη κοσμολογία της Βερενίκης συμπλήρωσαν τα πρώτα εισητήρια για
τις Βρυξέλλες .<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η ιστορικότητα ,
τα σύμβολα, τα συναισθήματα, το οικείο πρόσωπο της οθόνης, επεκράτησαν έναντι των κομματικών
στρατεύσεων. Ενώ προεκλογικά σημειώθηκε ότι υφίσταται μια "μετα πολιτική
" επίθεση εναντίον των κομμάτων, τελικά τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν το
πρωτείο της "αναπαράστασης" έναντι της "παρουσίας " εντός
των κομμάτων. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η αντικομματική πολιτική δεν αποτελεί
τόσο δα πρόβλημα αν λειτουργούν στοιχειωδώς οι θεσμικοί και πολιτικοί έλεγχοι. Πιστεύω
πως τα θέματα Μαρινάκη Μπέου διογκώθηκαν αναίτια, αποκαλύπτοντας μια
αδικαιολόγητη έλλειψη εμπιστοσύνης προς το κράτος και την πολιτική εγρήγορση. Η
διερεύνηση του θέματος, εξ 'ευωνύμων,
έγινε με μπόλικες προσβλητικές δόσεις πεπρωμένου. Δηλαδή δεν μπορούμε να
φανταστούμε τον Μπέο να εξυπηρετεί ηλικιωμένους a la Berlusconi, αν τον βρούμε
να "στήνει" καμιά απ' ευθείας
ανάθεση; Με μια έννοια, η νίκη της διορισμένης τηλεκοτσίδας έναντι του
"αλτουσεριανού μαρξισμού" αξίζει περισσότερης προσοχής από τον
Μαρινάκη γιατί δεν υπάρχουν ούτε θεσμοί ούτε ενεργές πολιτικές, ούτε καν
στοχασμός για να ρυθμίσει αυτή την
πόλωση.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Το Σάββατο 24
Μαίου σε όλα τα περίπτερα των παρατάξεων
της εκλογικής γειτονιάς μου υπήρχαν
τηλεοράσεις , όπου έβλεπαν το τελικό Champion League.Οι οπαδοί των παρατάξεων και
των πολιτικών «αναπαραστάσεων» ξέρουν πως το επόμενο πολιτικό ορόσημο, της
πολιτικής των αναπαραστάσεων είναι στις 12 Ιουνίου: Αρχίζει το παγκόσμιο κύπελλο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<u><span lang="EL"><br /></span></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><span lang="EL">Παρέκβαση<o:p></o:p></span></u></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η ανάδειξη δημάρχων και περιφεριαρχών με συριζαιικό
άρωμα είναι πολύ θετική, γιατί , θα δώσει τουλάχιστον για τρεις μήνες συνύπαρξη
με ένα οικονομικό περιβάλλον περιορισμένων πόρων. Αντίθετα από το περιβάλλον "λεφτά κρατικά υπάρχουν" ο οποίο παρήγαγε χιλιάδες ψευδοπετυχημένων,
στο περιβάλλον "τόσα έχουμε τόσα ξοδεύουμε" κρίνονται οι ιστορικά επιτυχημένοι. Εκεί η πλειοψηφία των διλλημάτων παίρνει την μορφή
Tina .Ιδιαίτερα η Δούρου θα δοκιμαστεί καθώς θα διαχειριστεί πολύπλοκα θέματα
όπου οι απολυτότητες δεν ωφελούν. Το παράδειγμα του Δήμου Αριστοτέλη είναι
εύλογο. Όπως ήταν αναμενόμενο η νέα δημοτική αρχή, αναζητά ένα σχήμα διατήρησης
της επένδυσης με εύλογα ανταλλάγματα παρά την ακύρωση της διαψεύδοντας τον
αμετροεπή Άδωνη <a href="http://www.avgi.gr/article/2731630/giannis-mixos-den-tha-gino-dimarxos-tis-mias-pleuras-opos-o-xr-paxtas">(Πηγή)</a>.
Η Δούρου αναμένεται να βαδίσει στα
βήματα του "αντι Πάχτα" τηρουμένων των αναλογιών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
ΥΣ.Η τελική καταμέτρηση έδειξε διαφορές , κυρίως στον Συριζα.Ωστόσο το γενικό αποτέλεσμα δεν αλλάζει ως προς τη γενική τάση.Η οθόνη και το "λευκό κολλάρο" επικρατεί της παρουσίας.</div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-19108820674179546152014-05-21T14:43:00.001+03:002014-05-22T10:17:19.419+03:00Η Roberts ως πόρνη είπε και στους δύο:<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-K7F7pDRCfiw/U3yQzqcFzDI/AAAAAAAACj4/P1VHWLrzxHs/s1600/roberts.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-K7F7pDRCfiw/U3yQzqcFzDI/AAAAAAAACj4/P1VHWLrzxHs/s1600/roberts.png" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στο </span>blockbuster<span lang="EL"> "</span>Pretty Woman<span lang="EL">" υπάρχει μια σκηνή όπου ο φίλος του </span>R<span lang="EL">.</span>Gere<span lang="EL"> βρίσκει την πρώην πόρνη </span>J<span lang="EL">.</span>Roberts<span lang="EL"> μόνη στο σπίτι
.Η </span>Roberts<span lang="EL"> είναι ήδη
μεταμορφωμένη ψυχικά και έχει μια
εμφάνιση "καθώς πρέπει". Ο φίλος του </span>Gere<span lang="EL"> της επιτίθεται ενώ καθώς αυτή αντιστέκεται αυτός
της θυμίζει την ιδιότητα της. Η </span>Roberts<span lang="EL"> ευρίσκεται σε άμυνα , αμηχανία. Όταν βρίσκει τον </span>Gere<span lang="EL"> του αποκαλύπτει την επίθεση και του λέει:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Με βρήκε ως
κανονική ενώ αν με έβρισκε ως πόρνη, στο δρόμο, με τα ρούχα της δουλειάς θα τον
είχα κανονίσει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η </span>Roberts<span lang="EL"> ανέδειξε το πρόβλημα του που , πως και με
ποιον γίνεται η αντιμαχία<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Ο θρασύδειλος
φίλος του </span>Gere<span lang="EL"> προσπάθησε να βιάσει
την πόρνη </span>Roberts <span lang="EL">γιατί παραβίασε ένα στοιχειώδες πρωτόκολλο
της αντιμαχίας. Έπαιξε με την πόρνη, " εκτός έδρας", όπου η
μεταμορφωμένη δεν είχε διαθέσιμο τον κώδικα της, το χώρο της, τη γλώσσα της.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στα θεμελιακά
ζητήματα του πως που με ποιον έχει μεγάλη σημασία<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η υπόθεση του </span>video<span lang="EL"> του ποταμιού έχει στραβώσει γιατί ο όρος
"σεξιστικός" αποσπάται από τα συμφραζόμενα του και εισάγεται σε ένα
ευρύ δημόσιο χώρο όπου το λήμμα "σεξ" παραπέμπει πολλαπλά αλλού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Ας γίνουμε λοιπόν
η </span>Roberts <span lang="EL">πόρνη της
πιάτσας του </span>Beverly Hills<span lang="EL"> και η "</span>Pretty Woman<span lang="EL">" γυναίκα του </span>Gere<span lang="EL">.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Το βίντεο είναι
σεξιστικό γιατί η έφηβη εξομολογείται το ζήτημα της πρώτης φοράς , αναζητώντας
το βλέμμα της συνομήλικης, ενώ όλοι ξέρουν ότι αγκυρώνεται και στο βλέμμα του
μέσου θεατή </span>youtube<span lang="EL"> που
στατιστικά είναι μπανιστηριτζής πορνογραφίας, παιδόφιλος, ανενεργός ερωτικά,
αδιάφορος πολιτικά. Με αυτόν όμως το μέσο θεατή μπορείς να μιλήσεις για
"σεξισμό";<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Ο Θεοδωράκης που
είδε " αριστερό υπερσυνηρητισμό" είναι τελικά σαν το μέσο θεατή του
βίντεο του.Γιατί δεν απευθύνεται σε ένα ειδικό κοινό, σε ένα ειδικό χώρο, σε
μια συγκεκριμμένη συνθήκη όπου μπορούμε να ορίσουμε τι είναι " αριστερός
υπερσυντηρητισμός" , αλλά απευθύνεται στον στατιστικό μέσο μπανιστηριτζή
τον οποίο απενοχοποιεί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Το βίντεο ,
ιδεολογικά είναι τόσο επικίνδυνο, όσο και το βίντεο του Συριζα, που στηρίχτηκε
στην συγκινησιακή φόρτιση του εθνικού ύμνου. Εδώ αναζητήθηκε το βλέμμα του
μέσου ευαισθητοποιημένου θεατή, ακροατή της ερτ, ενώ όλοι ξέρουν ότι
αγκυρώνεται στο βλέμμα του </span>oug<span lang="EL">
εθνικιστή, αλλά και του άδολου πατριώτη
, οποίος δονείται και κλαίει στο άκουσμα
του εθνικού ύμνου. Το βίντεο του συριζα αντιστοιχεί αισθητικά, ιδεολογικά με
ένα βίντεο από την κηδεία των δολοφονημένων χρυσαυγιτών όπου οι γονείς
τους κλαίνε και τραγουδούν τον εθνικό
ύμνο και στο τέλος με cut εμφανίζεται το σήμα της ΧΑ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Η αισθητική
είναι ιδεολογία.</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Όσοι ασχολούνται
με τη ΧΑ , ξέρουν πως αυτή αποκρυσταλλώνει, συναισθήματα, συμπεριφορές,
νεύματα, σημαινόμενα που παράγονται σε ένα βιοψυχικό συνεχές. Αυτό το συνεχές
είναι σαν το συνεχές του </span>youtube<span lang="EL">, όπου </span>Roberts<span lang="EL"> είναι ταυτόχρονα
πόρνη και </span>Pretty Woman<span lang="EL"> η μικρή είναι ταυτόχρονα η πρωτάρα έφηβη
αλλά και "πιπίνι" του Θέμου , ο εθνικός ύμνος είναι της Ερτ και του
Μιχαλολιάκου και του "εθνικού σταρ". Είναι το συνεχές που ο
φορμαλιστής </span>Badiou<span lang="EL"> αποκαλεί
"άτονο κόσμο" .Σε αυτό το συνεχές τόσο η Πρώτη φορά του Θεοδωράκη και
ο Εθνικός Ύμνος του Συριζα, φορτώνουν άτονες σημασίες, ρευστά νοήματα, προς
πάσα νόσο, δηλαδή κυρίως προς πάσα συλλογική ψυχοπαθολογία, ενώ υποτίθεται
έχουν </span>target groups<span lang="EL">.Κουταμάρες, μάλλον ξέρουν πως διεγείρουν τόσο το
παιδοφιλικό όσο και εθνικιστικό συναίσθημα, δηλαδή τον πυρήνα του βιοψυχικού χρυσαυγητισμού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Απ' ότι μάθαμε
στα θέματα αισθητικής του Θεοδωράκη έχει λόγο ο Κοκκινόπουλος και στον Συριζα
γνωστός "Λάκης" των Νοτίων Προαστίων.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Και στους
δύο , η </span>Roberts <span lang="EL">πόρνη είπε :
Βρε δε γαμ.... </span>ρε μαλ....<span lang="EL"><o:p></o:p></span></div>
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-22966414033518421652014-05-19T11:15:00.000+03:002014-05-19T15:55:31.434+03:00Baroque ,ένα ασφαλές καταφύγιο<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/--xeyTSM3VoE/U3m9IduW8DI/AAAAAAAACjo/xxHR8tQfhwc/s1600/baroq.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/--xeyTSM3VoE/U3m9IduW8DI/AAAAAAAACjo/xxHR8tQfhwc/s1600/baroq.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Ένα από τα πιο
ενδιαφέροντα ευρήματα των εκλογών ήταν το ρεύμα ψηφοφόρων οι οποίοι ψήφισαν
υποψήφιους του ΚΚΕ για πρώτη φορά. Αυτό έγινε στην περιφέρεια και σύμφωνα με
την ανάλυση της </span>GPO <span lang="EL">(Θεοδωρικάκος
στον 984) το ΚΚΕ διπλασιάζει τις δυνάμεις του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η ψήφιση του ΚΚΕ
δεν αποτελεί υιοθέτηση του ερμηνευτικού
σχήματος του για τη συγκυρία ούτε υιοθέτηση των συνεχών αντιρρήσεων του και
συνδικαλιστικών πρακτικών του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Το ερμηνευτικό
σχήμα του ΚΚΕ γίνεται εντός ενός πολύ συγκεκριμένου λόγου –πλαισίου, με
αυστηρές προκείμενες. Η κοινωνία είναι αντιληπτή ως ορθολογικό παίγνιο
μηδενικού αθροίσματος. Οι συμπεριφορές ανάγονται και ερμηνεύονται με την
υπαγωγή τους σε ένα επίπεδο οικονομολογίας με αυστηρούς ορισμούς. Ταυτόχρονα
εκφωνείται συνεχώς ένα ρομαντικό εσχατολογικό όραμα. Αυτός ο λόγος πλαίσιο
οργανώνει και κινητοποιεί μια σειρά δράσεων και συμπεριφορών με κύριο
χαρακτηριστικό την αδρότητα, την οργάνωση. Ανεξάρτητα από το περιεχόμενο, τις εκφωνούμενες
επιδιώξεις, το ΚΚΕ χαρακτηρίζεται από ενός τύπου αριστερής «νοικοικυροσύνης».
Οι κομματικές επιτελέσεις έχουν μια διαυγή περατότητα, ένα αισθητικό κλασικισμό.
Η αυστηρότητα του λόγου, παρά τους προφανείς σχεδόν αφόρητους περιορισμούς του
και ο κλασικισμός των επιτελέσεων συνοδεύεται από ένα ηθικό πρόταγμα υψηλών
τόνων , συναισθημάτων και συμβολισμών. Αν αφαιρέσουμε το ιστορικό, βιοπολιτικό
φορτίο του όρου, ό όρος «κομμουνιστής» παραπέμπει σε μια ισχυρή ηθική
αυτοδέσμευση , η οποία κινείται στα ανώτερα της κλίμακας που συναντάμε στην
φθοροποιό καθημερινότητα. Η αδρότητα, ο κλασικισμός, η ηθική αυτοδέσμευση
προσφέρουν στον δημόσιο χώρο ένα «πνεύμα» μοναδικό.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL">Απέναντι σε
αυτό το «πνεύμα» οι εναλλακτικές δεν είναι πολλές<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><i> Αποπνευματικοποιημένοι
τεχνοφιλελευθερισμοί που διασπείρονται παντού σε διάφορες δόσεις
και παραλλαγές.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><i> Βαρβαρικές
εγκληματικές εθνολατρείες<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EL"><i> Πληγωμένοι
ατομικισμοί και συντεχνιασμοί που μεταλλάσσονται ωφελιμιστικά σε «αριστερόφωνες
ανατροπές»</i><o:p></o:p></span></div>
<span lang="EL" style="font-size: x-small;">
<u1:p></u1:p>
<u1:p></u1:p>
<u1:p></u1:p>
<u1:p></u1:p>
</span><br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Επομένως η
ενίσχυση του Παφίλη , από τις πιο απομακρυσμένες περιοχές της πολιτικής
γεωγραφίας που ούτε καν διανοείται δεν είναι δυσερμήνευτη. Ιδίως σε περιόδους
όπου ασάφειας και ρευστότητας ο κλασικισμός ακόμη, και ίσως εξαιτίας της μπαρόκ
μουσειακής εκδοχής του είναι καταφύγιο.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Μπράβο Θανάση <o:p></o:p></span></div>
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-77222029126192406712014-05-11T08:01:00.001+03:002014-05-11T08:08:03.295+03:00Μετάνοιες και αγάπες<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-0qiLbOL1frM/U26HuU4Gy4I/AAAAAAAACjU/r6XCiJjUg58/s1600/glezos.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-0qiLbOL1frM/U26HuU4Gy4I/AAAAAAAACjU/r6XCiJjUg58/s1600/glezos.png" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><i>«Εάν
μετανιώσουν, εάν αλλάξουν στάση, και θελήσουν να βοηθήσουν μια κυβέρνηση της
Αριστεράς, γιατί όχι;» </i></span>Ερωτηθείς σχετικά, ο ίδιος είπε πως ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αναζητήσει συνεργασίες με
όλα τα κόμματα -εκτός της Χρυσής Αυγής όπως σημείωσε- συμπεριλαμβανομένων των ΝΔ
και ΠΑΣΟΚ.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Με τη δήλωση αυτή ο Μ.Γλέζος
αποτύπωσε με ευκρίνεια την αρχιτεκτονική με την οποία πλέκονται τα επίδικα της
συγκυρίας. Ο ιστορικός ορίζοντας της σημερινής φάσης είναι ο Ιστορικός
Συμβιβασμός </span>a la<span lang="EL"> Ελληνικά <a href="http://leftliberalsynthesis.blogspot.gr/2014/04/blog-post.html">(πηγή)</a><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Ο συμβιβασμός
είναι δυσδιάκριτος γιατί επικαλύπτεται από τη ρητορική πόλωση , η οποία είναι η
πολιτιστική ιστορική μορφή με την οποία εκφράζονται οι πολιτικές δυνάμεις. Η
πόλωση ποτέ δεν απαγόρευσε στην Ελληνική δομή να αποτελέσει ιστορικά </span>success story<span lang="EL"> από το 1821. Αντιστρόφως η πόλωση δεν είναι αυτή που δυσκολεύει τη μεταμνημονιακή
ή αντιμνημονιακή προσαρμογή.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η δήλωση του Γλέζου
έχει σημασία, καθώς ορίζει το Συριζαικό αντιμνημόνιο ως εθνικό διαταξικό
πρόταγμα εντός του οποίου με ένα
ρητορικό αντιμερκελισμό εισέρχεται ο
πάσα είς πχ ο Σαμαράς του 10-12 είναι ευπρόσδεκτος ενώ ο Σαμαράς του 12-14
είναι "ασυνεπής". Σωστή ταξινόμηση, μόνο που ο Σαμαράς μπορούσε να
είναι </span>tax free<span lang="EL"> αντιμνημονιακός γιατί ακριβώς αρδεύεται από τη
πιο δεξιά λιμνοθάλασσα του συντηρητικού βιότοπου. Με μια έννοια ο Γκλέζος
διέστειλε το πεδίο της εθνικής συνεννόησης στα έσχατα τοπολογικά του όρια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Αν κάποιος έχει
στοιχειώδη σχέση με την ιδιωτική οικονομία και προσβλέπει σε μια κατάρρευση της
κυβέρνησης ,εκλογές τον Ιούνιο, όπου ταυτόχρονα θα διατηρηθεί η τουριστική
αύξηση 30 %, θα συνεχισθεί η εισαγωγή πάσης φύσεως κεφαλαίων , μέχρι σήμερα,
περίπου 14 δις μπορεί να υποβάλει αίτηση για το νέο Νόμπελ οικονομίας. Εδώ και
ο Βαρουφάκης προβλέπει φυγή καταθέσεων <a href="http://yanisvaroufakis.eu/2013/12/03/can-greeces-syriza-change-europes-economy-from-the-boston-review/">(πηγή)</a>
Η δήλωση Γλέζου προσπαθεί να λύσει αυτό
το αίνιγμα: Πως μπορεί να γίνει μια "ριζική " αλλαγή σε μια εύθραυστη
χρηματοποιημένη οικονομία των παραγώγων ,
χωρίς το αναπόφευκτο ξεφούσκωμα της να
μην επηρεάσει αρνητικά την λεγόμενη "πραγματική" οικονομία σε όποιο
επίπεδο ευρίσκεται αυτή ;Μα μόνο αν η λεγόμενη "ανατροπή" είναι
ουδέτερη προς τη χρηματοποιημένη "φούσκα" και επενδύει στη θεσμική
δημοκρατική συμπεριφορά των ηττημένων .Ο Γλέζος ακριβώς προσβλέπει ακριβώς σε
αυτή τη συνθήκη και την εξευμενίζει μέσω της υπόθεσης εργασίας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Εκτός από την θετική
εκστρατεία του Σαμαρά όλοι οι άλλοι
επενδύουν περισσότερο να εκφράσουν την υπαρκτή κοινωνική δυσπραγία, την οποία
φιλοδοξούν να άρουν διάφορες εκδοχές μεταμνημονίου ή αντιμνημονίου. Αν οι
εκλογές τιμωρούν τότε ας ετοιμαστούμε για καλοκαιρινές εκλογές. Αν οι εκλογές σηματοδοτούν προοπτικές τότε χρειάζεται
υπομονή. Ο οδικός χάρτης του αντιμνημόνιου δεν είναι απλός. Όπως και ο υπομονετικός Σαμαρικός Μερκελισμός με τις αχνές
ενδείξεις ανάκαμψης , προσβλέπει σε ανατροπή, νέες εκλογές, νέες διαπραγματεύσεις σε περιβάλλον ευρωπαϊκής
φυγοκέντρησης, όπου η ανάπτυξη θα έρθει
μετά τη διαγραφή χρέους,δηλαδή σε ένα δυσδιάκριτο μεσοδιάστημα. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Κατά πάσα
πιθανότητα ο λαός θα επιδείξει τη "σοφία" του μέσω πολλαπλών
μηνυμάτων: Δυσανεξία προς την κυβέρνηση, χωρίς ρίσκο μιας καλοκαιρινής
περιπέτειας. Η δήλωση Γλέζου εμπεδώνει ακριβώς αυτό το κλίμα, μέσω μιας
μελλοντολογικής υπόθεσης εργασίας. Γιατί η μελλοντολογική υπόθεση είναι
παροντική παρέμβαση που δημιουργεί προσδοκίες Γιατί ας πούμε , δε γίνεται η
υπόθεση να συνεργαστούμε με την ΧΑ αν μετανοήσει για τη δολοφονική , ναζιστική
ιδεολογία της; Ποιο αισθητήριο νομιμοποιεί την δυνητική αντιμνημονιακή μετάνοια
του φίλου του Μπαλτάκου και
απονομιμοποιεί την δυνητική αντιναζιστική μετάνοια της ΧΑ; <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Την ίδια ώρα ο
Στουρνάρας ως άλλος </span>Freud<span lang="EL">
αποκαλύπτει το μυστικό αντικείμενο του πόθου της Συριζαικής αριστεράς<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><i>" Κατά βάθος
μας αγαπάτε" δήλωσε στη Βουλή. </i><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Με ψυχανάλυση α
δημοτικού, συμπεραίνουμε ότι δήλωσε : "Κατά βάθος σας αγαπάω". Αντίστροφα
από ότι ο Στουρνάρας δήλωσε , ο ίδιος γουστάρει Σύριζα σαν τρελός. Γιατί
γνωρίζει ότι το ελληνικό πρόβλημα δεν είναι να αναζητηθεί μια ανιστόρητη
μεταφυσική συναίνεση, αλλά πως η δεδομένη παραγωγική σύγκρουση θα έχει την
κατάλληλη πόλωση. Και στην περίπτωση αυτή η Συριζαική </span>pseudodimar<span lang="EL"> εκδοχή είναι ότι καλύτερο. Η ευρωπαϊκή πολιτική του Συριζα με τους αστερίσκους της ,
διαμορφώνει αενάως μια αίσθηση δυνητικής αστάθειας και καθιστά τον Σαμαρικό
Μερκελισμό βάναυσο μεν , σταθερό δε
οδικό χάρτη</span><span lang="EL">. Το "
κατά βάθος "του τεχνοκράτη Στουρνάρα είναι πολύ πιο οξυδερκές από τις πολιτικές
αναλύσεις </span>copy paste<span lang="EL">, γιατί όντως το ελληνικό πρόβλημα έχει
ένα άλλο "βαθύτερο" επίπεδο κατανόησης. Τι ακριβώς γίνεται «κατά
βάθος», </span>that<span lang="EL">'</span>s the question<span lang="EL">.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Με τις υποθέσεις
εργασίας του Γλέζου και τους έρωτες του Στουρνάρα, βαδίζουμε ολοταχώς προς εκλογές
πολλαπλών μηνυμάτων. Όλοι αναμένονται νικητές.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Παρέκβαση:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η σύγχρονη χρηματοποιημένη
οικονομία των παραγώγων λειτουργεί μόνο όταν ελκύει κεφάλαια. Δεν υπάρχει καμία
«πραγματική» οικονομία εκτός του κυκλώματος του αφηρημένου κεφαλαίου. Επομένως
το επίδικο είναι αν το πολιτικό τέχνημα « Συριζα -Κυβέρνηση και Σαμαρική ακροδεξιά αντιπολίτευση» θα
λειτουργήσει καλύτερα από το αντίστροφο σημερινό. Το αφηρημένο κεφάλαιο
επενδύει σε πολιτικά συστήματα και όχι σε κυβερνήσεις. Το δίλλημα είναι ποιο
συγκρουσιακό υπόδειγμα είναι το πιο αναπτυξιακό. Απέναντι στο τραυματικό
δίλλημα η αμήχανη αντίδραση που
επικρατεί είναι «εδαφική». Διακινείται ένας αντιπλουτοκρατικός λόγος του 19
αιώνα , όπου οι πλούσιοι είναι «τσιφλικάδες» η αρχιτεκτονική της σύγκρουσης
είναι εδαφική με άφθονη αναφορά στην «Βάρκιζα», το έσχατο πλεονέκτημα είναι
γεωπολιτικό οι πολιτικοί αντίπαλοι είναι νέοι Κωλέττηδες του «Γερμανικού» κόμματος κλπ . Ο Στουρνάρας ευτύχησε να έχει αντίπαλο τον
Δραγασάκη. Επομένως η παρέμβαση Γλέζου προσπαθεί δια της επίκλησης πνευμάτων να αναζητήσει τον «Δραγασάκη» του Δραγασάκη. Εις
μάτην, ο «Δραγασάκης» του Δραγασάκη μπορεί να προέρχεται από το περιβάλλον
Μπαλτάκου. Και αυτό είναι το πραγματικό ιστορικό πρόβλημα. <o:p></o:p></span></div>
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com26tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-60614322515718595212014-04-28T02:28:00.001+03:002014-04-28T02:28:37.296+03:00Επίδικα "Οικονομικού Μπουταρισμού" εν Πειραιεί (Υλικά)<em></em><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-haKeUs2IfnA/U12QT8-JDuI/AAAAAAAACjA/tEq-7WlKuT0/s1600/pireaus.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-haKeUs2IfnA/U12QT8-JDuI/AAAAAAAACjA/tEq-7WlKuT0/s1600/pireaus.png" /></a></div>
<em></em><br />
<em></em><br />
<em></em><br />
<em>Καθώς το ζήτημα του ψηφοδελτίου "Μαρινάκη Μώραλη Κόκκαλη και City" στον Πειραιά έχει τόσες ενδιαφέρουσες διαστάσεις παραθέτω δύο κείμενα από την Εφημερίδα Συντακτών </em><br />
<em></em><br />
<em>Στο πρώτο ο Γ.Παντελάκης περιγράφει την αμηχανία που επικρατεί .</em><br />
<em></em><br />
<em>Στο δεύτερο και πιο ενδιαφέρον ,ο σχετικά αρμόδιος Θ.Δρίτσας δεν αναφέρεται καν στην ουσία του οικονομικού σχεδίου Μώραλη. Αντιθέτως προσβλέπει προς μια πολιτική η οποία θα συνθέτει αντιθέσεις (λέγε με "συμβιβάζει") Η ένσταση είναι διαδικαστική.Και ποιος απαγορεύει την σύνθεση της επιχειρηματικής πολιτικής με την αριστερή πολιτική στον Δήμο, αφού και η αριστερά του Δήμου είναι υπέρ της σύνθεσης;</em><br />
<em></em><br />
<em>Το τραυματικό επίδικο , το όντως περίπλοκο, είναι ότι κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί μια επενδυτική ροή στον Πειραιά.'Ελα που αυτοί που θέλουν να την κάνουν θέλουν και το Δήμο;</em><br />
<em></em><br />
<em>Δύσκολη ισορροπία , για την οποία το χειρότερο θα ήταν ένας copy paste Αντιμπερλοσκουνισμός, για όσους βέβαια ενδιαφέρονται για υπαρκτές παραγωγικές επενδύσεις στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά.</em><br />
<em></em><br />
<em>Η δε υπόμνηση του Θ.Δρίτσα για μια πολιτική συνθέσεων αφήνει μόνο αισιοδοξία.</em><br />
<em></em><br />
<strong></strong><br />
<strong></strong><br />
<strong>Του Γιάννη Παντελάκη<a href="https://www.efsyn.gr/?p=192703">(πηγή)</a></strong><br />
<br />
Για κάποιον περίεργο (;) λόγο, η υποψηφιότητα Μώραλη, δηλαδή Μαρινάκη, δεν έτυχε της υποδοχής που της έπρεπε. Λογικά, όταν ένας υπάλληλος ενός εφοπλιστή και ιδιοκτήτη μιας μεγάλης ομάδας βάζει υποψηφιότητα για την άλωση ενός μεγάλου δήμου, θα έπρεπε τουλάχιστον να προβληματίσει. Πώς; Γιατί; Πρόκειται για την ελληνική εκδοχή του Μπερλουσκόνι; Τι αναζητά ένας τέτοιος τύπος στα δημόσια πράγματα του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας; Είναι μια πρόβα εν όψει μιας μελλοντικής εισόδου στην κεντρική πολιτική σκηνή; Τι απ” όλα αυτά συμβαίνει;<br />
<br />
Απαντήσεις σε όλα αυτά δεν δόθηκαν. Το ενδιαφέρον είναι πως δεν τέθηκαν καν τέτοιου είδους ερωτήσεις. Με μερικές μικρές εξαιρέσεις (Δρίτσας κυρίως, Μιχαλολιάκος κ.ά.), οι οποίες αιτιολογούνται λόγω συνυποψηφιοτήτων, η κάθοδος Μώραλη (δηλαδή Μαρινάκη) δεν απασχόλησε στον βαθμό που θα έπρεπε την κοινή γνώμη. Και συνήθως για να ασχοληθεί η κοινή γνώμη με ένα τέτοιας διάστασης θέμα, κάποιοι θα πρέπει να το αναδείξουν. Τα πολιτικά κόμματα ή τα μέσα ενημέρωσης. Αυτά μπορούν να προκαλέσουν τη σχετική φασαρία, να το φέρουν στον δημόσιο διάλογο, να δώσουν τη σημασία που αρμόζει.<br />
<br />
Εχω την αίσθηση, αν όχι τη βεβαιότητα, ότι και τα πρώτα αλλά και τα δεύτερα δεν πολυασχολήθηκαν με αυτό. Οχι επειδή το θεώρησαν έλασσον, δεν είναι άλλωστε. Αλλά για λόγους που θα πρέπει να μας προβληματίσουν όλους. Προφανώς κάποιοι πολιτικοί και κάποια λίγα μέσα προσπάθησαν να μιλήσουν για το θέμα, να αναφερθούν στο φαινόμενο, να κάνουν κριτική προσέγγιση. Αλλά επίσης προφανές είναι πως η επιρροή στην κοινωνία όσων αναφέρθηκαν σ” αυτό είναι ιδιαίτερα περιορισμένη. Οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις και τα πανίσχυρα μέσα ενημέρωσης, που μπορούν να καθορίσουν την ατζέντα του πολιτικού διαλόγου, φρόντισαν να μην το κάνουν. Επέλεξαν μια ουδέτερη, αν όχι φιλική, προσέγγιση στο φαινόμενο. Το αντιμετώπισαν σαν κάτι σύνηθες, αν δεν το είδαν και με καλό μάτι.<br />
<br />
Η συγκεκριμένη υποψηφιότητα έχει δύο βασικές πτυχές. Αν τις αναφέρουμε, νομίζω θα δώσουμε αυτόματα και τις απαντήσεις για τους λόγους που ένα τέτοιο φαινόμενο μένει μακριά από την κριτική εκείνων που μπορούν να την κάνουν αποτελεσματικά. Μια κριτική που δεν είναι απαραίτητο να έχει εκ προοιμίου χαρακτηριστικά σφοδρότητας, αλλά τουλάχιστον ανάδειξης ενός νέου φαινομένου στην πολιτική ζωή αυτής της χώρας. Δεν συμβαίνει συχνά άλλωστε ένας υπάλληλος ενός πανίσχυρου οικονομικά ανθρώπου να εκτίθεται ως υποψήφιος. Δεν έχει συμβεί ο πανίσχυρος αυτός άνθρωπος να συμμετέχει στον συνδυασμό του υποψηφίου. Δεν έχει συμβεί ένας πρώην πανίσχυρος οικονομικός και αθλητικός παράγοντας (Κόκκαλης), που κυριάρχησε αρκετά χρόνια σε πολλά επίπεδα, να στηρίζει αυτό το σχήμα. Ολα αυτά είναι ξένα γι” αυτή τη χώρα.<br />
<br />
Η πρώτη πτυχή της συγκεκριμένης υποψηφιότητας είναι η ιδιότητα του οικονομικά εύρωστου εφοπλιστή και η επιρροή που μια τέτοια ιδιότητα έχει σε διάφορα επίπεδα. Ο κ. Μαρινάκης δεν είναι απλά ένας εφοπλιστής που μαζεύει πλούτο από τις δραστηριότητές του. Εχει δείξει ενδιαφέρον εμπλοκής και σε άλλα επίπεδα. Ενα από αυτά είναι και ο Ολυμπιακός, μια λαοφιλής ομάδα η οποία για έναν σεβαστό αριθμό ανθρώπων αποτελεί κάτι πολύ σημαντικό, είναι μια παρομοίωση θρησκείας ή κάτι σχετικό, όση υπερβολή και αν αυτό περιέχει. Και μπορεί να αποτελεί μια παρακμιακή έκφραση ενός κομματιού της κοινωνίας η αξιολόγηση μιας ομάδας ως ιεραρχικά σημαντικότερης από άλλους θεσμούς ή αξίες, αλλά δεν παύει αυτό να αποτελεί μια πραγματικότητα στην Ελλάδα του 2014. Αυτή η δεύτερη ιδιότητα του συγκεκριμένου εφοπλιστή, η ιδιοκτησία της ομάδας δηλαδή με τα εκατομμύρια φίλους, είναι η άλλη πτυχή της συγκεκριμένης υποψηφιότητας.<br />
<br />
Δεν γνωρίζω, ίσως κανένας να μη γνωρίζει, ποια θα είναι η υποδοχή της συγκεκριμένης υποψηφιότητας από την κοινωνία του Πειραιά. Είναι ένα πρωτόγνωρο πείραμα. Και το αποτέλεσμα θα το μάθουμε μόνο την Κυριακή των εκλογών. Εκείνο που γνωρίζω είναι πως στην Ελλάδα της κρίσης, στην Ελλάδα του 2014, ένα πολιτικό σχήμα χωρίς σαφή και παραδοσιακά πολιτικά χαρακτηριστικά, ένα συνονθύλευμα περίεργο διεκδικεί τον δήμο του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας. Και εξακολουθώ να αναρωτιέμαι γιατί δεν μιλάμε γι” αυτό…<br />
<br />
<strong> </strong><br />
<strong>Συνέντευξη Θ.Δρίτσα <a href="https://www.efsyn.gr/?p=192708">(πηγή)</a></strong><br />
<strong></strong><br />
<strong>Γέννημα θρέμμα Πειραιώτης;</strong><br />
<br />
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στον Πειραιά με τα έξι αδέλφια μου. Ο πατέρας μου εγκαταστάθηκε στον Πειραιά από τις αρχές του 20ού αιώνα και άνοιξε το φαρμακείο του το 1923. Είμαι στενά δεμένος με την πόλη μου.<br />
<strong> </strong><br />
<strong>• Είναι η τέταρτη φορά που κατεβαίνετε υποψήφιος δήμαρχος. Τι σας ώθησε να το ξανατολμήσετε;</strong><br />
<br />
Η πρόκληση ήταν πολύ μεγάλη. Η απόφαση ήταν δεδομένη, αν λάβει κανείς υπόψη ότι ήταν επιθυμία πολλών φίλων από τον Πειραιά και των συντρόφων μου από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η απόφαση πάρθηκε σε συνέλευση του «Λιμανιού της Αγωνίας». Θεώρησα υποχρέωσή μου να καταθέσω την υποψηφιότητά μου στην παμπειραϊκή συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, που έγινε αποδεκτή με ενθουσιασμό.<br />
<br />
<strong>• Πέρα από την πρόκληση αυτή, η εκλογική αναμέτρηση τι διαφορετικό έχει από τις προηγούμενες;</strong><br />
<br />
Η χώρα μας χρειάζεται συνολική πολιτική αλλαγή. Για να αλλάξει το πολιτικό σύστημα, να εξυγιανθεί και να εκδημοκρατιστεί, πρέπει να αλλάξει και η αυτοδιοίκηση. Ιδιαίτερα η πρωτοβάθμια, η πιο κοντινή εξουσία στους πολίτες. Κι όχι μόνο να αλλάξει, αλλά και να αναβαθμιστεί. Οι δήμοι, κυρίως στις μεγάλες πόλεις, πρέπει να γίνουν τοπικές κυβερνήσεις και όχι εξαρτήματα της κεντρικής εξουσίας.<br />
<strong> </strong><br />
<strong>• Το προεκλογικό σκηνικό στον Πειραιά άλλαξε. Εχουμε μια νέα υποψηφιότητα, την οποία πρόσφατα χαρακτηρίσατε «νέου τύπου». Τι ακριβώς εννοούσατε και τι σημαίνει για εσάς η υποψηφιότητα Μώραλη-Μαρινάκη;</strong><br />
<br />
Τη χαρακτήρισα έτσι ως μια υποψηφιότητα έξω από τις σχέσεις πολιτικής εκπροσώπησης, μια υποψηφιότητα επιβολής ισχυρών οικονομικών συμφερόντων με άμεσο τρόπο στον δημόσιο βίο. Σε κάθε κοινωνία ανταγωνίζονται ανάγκες και συμφέροντα των ανθρώπων της εργασίας και του κεφαλαίου.<u> Η πολιτική έρχεται να λειτουργήσει ως η σύνθεση των αντιθέσεων</u>. Εδώ η πολιτική καταργείται. Υποκαθίσταται και εισβάλλει στο προσκήνιο η επιχειρηματική δραστηριότητα. Εχω τη γνώμη όμως ότι δεν πρόκειται μόνο για αυτό. Η συγκεκριμένη υποψηφιότητα έρχεται να λειτουργήσει και ως ανάχωμα στη διαγραφόμενη νίκη του δικού μας συνδυασμού. Ηταν η πρώτη μου δήλωση ότι εδώ το σύστημα όχι μόνο ενεργοποιεί τις εφεδρείες του, αλλά κυριολεκτικά δίνει τα ρέστα του. Είναι ένας συνδυασμός που συγκεντρώνει τις δυνάμεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, κυρίως τις πιο φθαρμένες δυνάμεις από τη θητεία τους στην αυτοδιοίκηση του Πειραιά. Στον Πειραιά, ο Σαμαράς και το πολιτικό σύστημα των μνημονίων κατεβάζουν δύο υποψήφιους. Τον κύριο Μιχαλολιάκο και τον κύριο Μώραλη. Λειτουργούν παραπλανητικά, αλλά η πειραιώτικη κοινωνία δεν θα παραπλανηθεί.<br />
<br />
<strong>• Οπως και να ’χει το σκηνικό έχει αλλάξει… Παρά ταύτα παραμένετε αισιόδοξος;</strong><br />
<br />
Παραμένω έντονα αισιόδοξος. Αισθάνομαι έτσι γιατί το κλίμα γύρω μας είναι πάρα πολύ διαφορετικό ακόμα και από την περίοδο των βουλευτικών εκλογών του 2012. Εχουμε πάρα πολύ κόσμο, και μάλιστα από διαφορετικές πολιτικές-κομματικές διαδρομές, που στηρίζουν αυτό το ψηφοδέλτιο και δηλώνουν την επιθυμία τους ν’ αλλάξουν τα πράγματα στον Πειραιά.<br />
<strong> </strong><br />
<strong>• Ο Β. Μιχαλολιάκος δηλώνει ότι θα πάρει πάνω από 50% και ότι δεν υπάρξει δεύτερος γύρος. Εσείς τολμάτε να κάνετε προγνωστικά;</strong><br />
<br />
Χρειάζεται να περιμένει κανείς ένα δεκαήμερο πριν από τις εκλογές, για να κάνει σοβαρά προγνωστικά. Το βέβαιο είναι ότι θα είναι μια σκληρή μάχη και ο απερχόμενος δήμαρχος είναι καλύτερα να προσγειωθεί στην πραγματικότητα και να αντιμετωπίσει τη σοβαρή κριτική που του ασκεί ένα μεγάλο κομμάτι της πειραϊκής κοινωνίας, γιατί η θητεία του, παρά τα όσα προσπαθεί εκείνος να καλλιεργήσει, έχει πάρα πολλά τρωτά.<br />
<strong> </strong><br />
<strong>• Τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε πυρετώδεις διεργασίες στο εσωτερικό της ΔΗΜΑΡ για την εκλογική στάση της στον Πειραιά. Τι έχετε να πείτε;</strong><br />
<br />
Δεν μπορώ να μπω σε εσωτερικές διαδικασίες, είτε άλλων δημοτικών παρατάξεων είτε κομμάτων. Επιθυμία μας είναι να μη μείνει κανείς έξω από αυτή την προσπάθεια. Mέλη της ΔΗΜΑΡ στον Πειραιά άλλωστε είναι για πολλά χρόνια ενεργά μέλη του «Λιμανιού της Αγωνίας». Αντιλαμβάνομαι όλες τις επιλογές, τις πολιτικές που μπορεί να οδηγούν σε άλλες λύσεις, τις θεωρώ όμως λύσεις ανεπίκαιρες, σε σχέση με τις ανάγκες της περιόδου. Δεν πιστεύω ότι η δική μου υποψηφιότητα, έτσι όπως έχει καταγραφεί στον Πειραιά, εμποδίζει τη συμμετοχή και φίλων από τη ΔΗΜΑΡ ή και από άλλες πολιτικές συλλογικότητες. Και το «Λιμάνι της Αγωνίας» και ο ΣΥΡΙΖΑ και εγώ θέλουμε μια αυτοδιοίκηση ανοιχτή στην κοινωνία και με τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή και ρόλο όλων των δυνάμεων που δίνουν το «παρών» στους αγώνες και στον σχεδιασμό για τα πειραιώτικα ζητήματα.<br />
<br />
<strong>• Ο πρώην αντιδήμαρχος και γνωστός συνδικαλιστής Δημήτρης Γκερλές προχώρησε σε δήλωση στήριξης στο πρόσωπό σας. Αμέσως μετά δημοσιεύματα έλεγαν ότι ο Δρίτσας άνοιξε τις πόρτες στο «βαθύ ΠΑΣΟΚ».</strong><br />
<br />
Τώρα πια δεν μπορούμε να μιλάμε για «βαθύ» και «ρηχό» ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ έχει μια διαδρομή, ειδικά στον Πειραιά, και είναι πολύ δύσκολο να χρησιμοποιήσει κανείς τέτοιους όρους. Ο Δημήτρης Γκερλές ανήκει σ’ εκείνη την κατηγορία ανθρώπων που κράτησαν διακριτή στάση απέναντι στα όσα έκανε η δημοτική αρχή Φασούλα και τα τελευταία χρόνια διαχωρίστηκαν από τις μνημονιακές πολιτικές. Το γεγονός ότι τώρα άνθρωποι με αυτή την κληρονομιά στέκονται κριτικά απέναντι στις σειρήνες των ισχυρών οικονομικών κέντρων, τους φέρνει κοντά στη δική μας προσπάθεια.<br />
<br />
<strong>• Θα σας κάνω μια υποθετική ερώτηση, την οποία την κάνει αρκετός κόσμος και εκτός Πειραιά. Αν στον δεύτερο γύρο περάσουν οι Μώραλης – Μιχαλολιάκος, έχετε αποφασίσει τι στάση θα κρατήσετε;</strong><br />
<br />
Είναι μια ερώτηση που δεν θέλω να την αποφύγω, όμως με τα δεδομένα της στιγμής τη θεωρώ αβάσιμη. Δεν θέλω να είμαι υπερόπτης και αμετροεπής, πιστεύω όμως βαθιά ότι διεκδικούμε βάσιμα την έγκριση της πειραϊκής κοινωνίας για να την εκπροσωπήσουμε στη νέα δημοτική αρχή. Αυτό δεν είναι μόνο η επιθυμία μας. Είναι βάσιμη προσδοκία.<br />
<strong> </strong><br />
<strong>• Δηλώσατε πρόσφατα ότι μας αξίζει ένας «καλύτερος Πειραιάς». Πώς τον φαντάζεστε αυτόν τον «καλύτερο Πειραιά»;</strong><br />
<br />
Το πρώτο που χρειαζόμαστε είναι ο Πειραιάς να μείνει όρθιος. Οι άνθρωποι να εξακολουθήσουν να έχουν αυτή την περηφάνια ότι είναι Πειραιώτες. Αυτό σημαίνει έναν τρόπο ζωής, με μια κοινωνία ανοιχτή, δημοκρατική, φιλική, ανθρώπινη, συναίνεσης και αλληλοβοήθειας.<br />
<br />
Την ίδια στιγμή είναι η προϋπόθεση της δημιουργίας. Ο Πειραιάς έχει παρακμάσει σε πολλά επίπεδα, είναι καιρός να αρχίσει να παίρνει τα πάνω του. Η δημοτική αρχή μπορεί αν θέλει να παίξει ένα ρόλο τοπικής κυβέρνησης. Γύρω από ένα τέτοιο σχέδιο ανασυγκρότησης της πόλης, με το λιμάνι γρανάζι ανάπτυξης αλλά σε όφελος όλων, πιστεύω ότι πραγματικά μπορεί να γεννηθεί μια άλλη μέρα για την πόλη.<br />
<strong> </strong><br />
<strong>• Αυτά που λέτε ακούγονται πολύ ωραία, αλλά θα μπορούσε να πει κάποιος πώς μπορούν να γίνουν πραγματικότητα, αφού ήδη δημοσιεύτηκε η προκήρυξη για την πώληση του λιμανιού της πόλης;</strong><br />
<br />
Η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά δεν εξαρτάται από τις αποφάσεις της δημοτικής αρχής, αλλά είμαι βέβαιος ότι χωρίς τη συναίνεση της δημοτικής αρχής δεν μπορεί να επιβληθεί. Αν υπάρχει μια δημοτική αρχή και ένας δήμαρχος με τεκμηριωμένα επιχειρήματα, που θα εκφράσει τη βούληση της πειραϊκής κοινωνίας και θα θέσει όλα αυτά τα ζητήματα στο τραπέζι, είναι δύσκολο να προχωρήσουν τέτοιου είδους σχέδια. Είμαι αισιόδοξος ότι έχοντας μια άλλη εκπροσώπηση η πειραϊκή κοινωνία θα έχει λόγο στον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να λειτουργεί το λιμάνι».<br />
<br />
<strong>• Ας υποθέσουμε ότι εκλέγεστε δήμαρχος. Ποιο θα είναι το πρώτο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσετε;</strong><br />
<br />
Το πρώτο πράγμα που θα κάνουμε είναι να λέμε την αλήθεια. Νομίζω όμως ότι το βάρος την πρώτη περίοδο πρέπει να πέσει στην ενίσχυση των δομών κοινωνικής στήριξης των ανθρώπων που πλήττονται στην πόλη μας. Αυτό σημαίνει ότι ο δήμος πρέπει να ενισχύσει τη δημοτική δράση στα επίπεδα της κοινωνικής πρόνοιας και της αλληλεγγύης. Το έχουν ανάγκη πάρα πολλοί συμπολίτες μας και αν τους στηρίξουμε, ώστε κάποιος να μην είναι μόνος του στην κρίση, αυτό δεν θα ωφελήσει μόνο τους ίδιους, αλλά και την τοπική αγορά και το σύνολο της πειραιώτικης δραστηριότητας. Σε αυτή την κατεύθυνση στηρίζουμε πάρα πολλά, γιατί αυτή θα είναι η δράση για να σταθεί όρθιος ο Πειραιώτης και η Πειραιώτισσα.<br />
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-31166397829535526012014-04-27T01:00:00.001+03:002014-04-27T01:00:17.744+03:00Επίδικα "Οικονομικού Μπουταρισμού" εν Πειραιεί
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-XxQPtYEJqBw/U1wsCd-3PRI/AAAAAAAACiw/HZMB-4DUE5g/s1600/pireaus.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-XxQPtYEJqBw/U1wsCd-3PRI/AAAAAAAACiw/HZMB-4DUE5g/s1600/pireaus.png" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Η υποψηφιότητα
Μώραλη Μαρινάκη στον Πειραιά έχει αντιμετωπισθεί με την κλασσική γνωμάτευση ότι
είναι τυπικός «Μπερλουσκονισμός». Όπως , όμως, σωστά εντοπίζει ο Γ.Παντελάκης
στην Εφημερίδα Συντακτών (26/4) το θέμα περνάει σχετικά ασχολίαστο. Το θέμα
είναι στα όρια του σκανδάλου<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Είναι , όντως, η
πρώτη φορά όπου ένας εκλογικός σχηματισμός με τόσο ισχυρή οικονομική επιφάνεια
διεκδικεί ένα δήμο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για ένα πολιτικό
εγχείρημα το οποίο φιλοδοξεί να λειτουργήσει ως καταλύτης </span>fast<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>track<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">σε ένα οικονομικό </span></span>project<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">.Ο Μπερλουσκόνι δεν διεκδίκησε την Ιταλική κυβέρνηση για να
διευκολύνει νέες επενδύσεις του, αλλά περισσότερο λειτούργησε ως αυθεντική αστική
πολιτική λύση σε μια περίοδο όπου το Ιταλικό σύστημα είχε στομωθεί. Εξ’ άλλου η
θεσμική θωράκιση της Ιταλικής Δημοκρατίας είναι τέτοια ώστε ο Μπερλουσκόνι
λειτούργησε κάτω από μια σχεδόν ασφυκτική επίβλεψη της Δικαιοσύνης. <o:p></o:p></span></span></span></div>
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Αντίθετα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η περίπτωση Μαρινάκη έχει μια άλλη προοπτική:<o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Πειραιάς και οι
ευρύτερη περιοχή μαστίζεται από ανεργία και οικονομική κρίση. T</span>o<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">σύμπλεγμα ΟΛΠ-</span></span>Cosco<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">αποτελεί εκ των πραγμάτων μια
μοναδική εξαίρεση οικονομικής μεγέθυνσης .Ο Μαρινάκης υπονοεί ότι η δημαρχία
Μώραλη θα υλοποιήσει σε ορατό ορίζοντα την οικονομική μεγέθυνση στην ευρύτερη
περιοχή μέσω σχεδίων <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></span>real<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>estate<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">, συγχρονισμού με ναυτιλιακές εταιρίες, περαιτέρω ανάπτυξης του Ολπ-</span>Cosco<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.Ταυτόχρονα λειτουργεί εντός του </span>momentum<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">του συγκεκριμένου δημοσιονομικού υποτιθέμενου
</span></span>success<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span>story<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">. Καμία άλλη δημοτική αρχή δεν μπορεί να υπονοήσει , και να
μπορεί στοιχειωδώς να το αποδείξει ότι μπορεί να διευρύνει τις οικονομίες και της
αγορές της περιοχής. Τυπικά δεν πρόκειται για Μπερλουσκονισμό αλλά για "οικονομικό
Μπουταρισμό". Αν ο Μπουτάρης επέτυχε μια μεταμόρφωση στο πολιτικό ύφος και την
ατμόσφαιρα μιας πόλης ο Μαρινάκης υπονοεί μια οικονομική μεταμόρφωση. Στην
ουσία υπονοεί πως «θέλει» τον Δήμο για να ελαττώσει τις αδράνειες και να τον
χρησιμοποιήσει ως καταλύτη στο ευρύτερο οικονομικό σχέδιο.<o:p></o:p></span></span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η </span>copy<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>paste<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">ανάλυση περί Μπερλουσκόνι εδράζεται σε πραγματικούς φόβους. Ένα σενάριο
νίκης Μαρινάκη φαντάζει εφιαλτικό αν συνδυασθεί με τον Ολυμπιακό και μια προοπτική
για μια στατική Δημαρχία κλασσικού τύπου ( σκουπίδια, ενάρετα οικονομικά, δομές
αλληλεγγύης). Ταυτόχρονα εκφράζει μια ανάλυση ρουτίνας η οποία «διαβάζει» την
συγκυρία προκαταβολικά με οικονομική στασιμότητα. Επομένως εντός ενός στάσιμου
μέλλοντος η «κατάληψη» του Δήμου από τους εφοπλιστές προσομοιάζει προς τις μορφές
πολιτικής λειτουργίας της περιοχής του Καυκάσου ή του Κόσσοβου. Η ανάλυση
ρουτίνας καταδεικνύει <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το εφιάλτη μιας
επερχόμενης Μαφίας. Όμως η ανάλυση εκφράζει και μια ραστώνη. Γιατί το
πραγματικό και όντως δύσκολο πρόβλημα τίθεται ως εξής:<o:p></o:p></span></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Ο Μαρινάκης
εκφράζει ένα απτό , ορατό ,σχέδιο οικονομικής μεγέθυνσης το οποίο απευθύνει σε
μια ευρύτερη περιοχή με ανεργία 40 %.Ποιο είναι το ισοδύναμο σε ρεαλισμό, μικρό
ορίζοντα αντίπαλο σχέδιο; <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span></div>
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αν με το Μαρινάκη
στη δημαρχία υποτίθεται πως θα ενισχυθεί ο ναυτιλιακός Πειραιάς, θα υλοποιηθούν
</span>Real<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Estate<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>projects<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">στη Δραπετσώνα, θα επιταχυνθεί η μεγέθυνση του Ολπ –</span></span>Cosco<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">με τον Μιχαλολιάκο και τον Δρίτσα τι
ακριβώς θα γίνει οικονομικά ;<o:p></o:p></span></span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Για όσους
αναφέρονται στον ευρύτερο Πειραιά και έχουν βιωματική σχέση με την ανεργία και
την δυσπραγία η απάντηση δεν είναι απλή.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Βέβαια για ένα
ορισμένο τύπο αριστερόφωνης κριτικής ,με ακαδημαϊκή προέλευση και ικανή
απόσταση από τα τεκταινόμενα , η απάντηση είναι εξ’ ίσου απλή: Τα πάντα και
παντού είναι εν δυνάμει υποψήφια θύματα εκμετάλλευσης , ως εκ τούτου εκτός από
τον Μαρινάκη εντός <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>2014 υπάρχει μια
πλειάδα σοβαρών , ηθικών και αισθητικά άρτιων επενδυτών. Οπότε το πραγματικό
πρόβλημα είναι πως θα επιλέξουμε την πιο συμφέρουσα πρόταση αντί να περιπέσουμε
στην Βαλκανική Μαφία του Μώραλη. Με βάση αυτό το επίδικο γίνεται ένας σκληρός διαγωνισμός
με ευγενέστατα κίνητρα. Για τους ιδαλγούς που κινούνται με βάση αυτή την άρρητη
προϋπόθεση θα ήταν αγένεια να τους καταδείξουμε την βάναυση τραυματική πραγματικότητα:
εκτός του Μαρινάκη την </span>Cosco<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">και τους περί την </span></span>Cosco<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">κανείς άλλος δεν έχει απτά επενδυτικά σχέδια σήμερα. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span></span></div>
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Στο ευρύτερο Πειραϊκό
μυστήριο , υπάρχουν πολλά επίδικα. <o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Τι γίνεται με τον
Ολπ;<o:p></o:p></span></span></div>
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Πως εξηγείται η
σαφής διαφοροποίηση του Μαρινάκη από την κυβέρνηση;<o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Εδώ θα άξιζε να
θυμηθούμε ότι κατά της </span>Cosco<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">τάχθηκαν οι ευνοημένοι του τυπικού καθεστώτος εξαίρεσης το οποίο
δημιούργησε το Πασοκ για τις «Δέκο του» , αυθεντικοί ιδεαλιστές της αριστεράς ενώ
το Ινστιτούτο της Γσεε <a href="http://leftliberalsynthesis.blogspot.gr/2009/10/logistics.html"><span style="color: blue;">(πηγή)</span></a>
είχε ταχθεί εναντίον όλων των υπερφορτωμένων συμπλεγμάτων </span></span>logistics<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span lang="EL">(αλήθεια γιατί χάθηκε από τα ηλεκτρονικά αρχεία η σχετική έκθεση ,
μνημείο αστοχίας και διάψευσης;) Ταυτόχρονα πίσω από τις περίτεχνες διατυπώσεις
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του Συριζα δεν διαφαίνεται κανένα
ρεαλιστικό πρόγραμμα επιστροφής στην προ </span></span>Cosco<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">εποχή, και μάλλον δεν υπάρχει.<o:p></o:p></span></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Στην συνέντευξη του
στην Εφημερίδα Συντακτών (26/4) ο ήπιος Δρίτσας, επιφυλάσσει μια μετριασμένη
ισοδύναμη κριτική προς Μιχαλολιάκο και<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Μώραλη. Αν υποθέσουμε ότι σε συγκρουσιακά μοντέλα δημοκρατίας οι πολίτες
κατά βάθος δεν επιλέγουν διοικήσεις αλλά συγκρουσιακά αρχιτεκτονήματα: Δημαρχία
Μιχαλολιάκου με αντιπολίτευση Δρίτσα θα θυμίζει επιτάφιο. Η Δημαρχία Δρίτσα ,
παρά το ρεαλισμό του ανδρός ,κινδυνεύει να εμπλέξει τον Πειραιά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ως υπομόχλιο σε μια ανιστόρητη πόλωση «μνημονιακής»
κυβέρνησης «αντιμνημονιακού» δήμου. Ενώ μια δημαρχία Μώραλη και αντιπολίτευση
Δρίτσα, θα εξασφαλίσει το δυναμικό συγκρουσιακό πεδίο που αρμόζει στην
συγκυρία. Μια αστική φιλόδοξη δημαρχία σε επαφή με πραγματικά κεφάλαια <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>θα ωθήσει τους πάντες σε μια επιθυμητή
οικονομική διέγερση έχοντας ως αντιπολίτευση <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μια συνετή λογική δύναμη , η οποία εκτός από τις
τελετουργικές εκφωνήσεις κατά βάθος ξέρει πως ο υπαρκτός Πειραιάς και<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η περιοχή έχει ανάγκη από οικονομική διέγερση
τώρα. Η αριστερά ήταν πάντα μια αναντικατάστατη ιστορική πλευρά που λειτουργεί <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ως ελεγκτική δύναμη ενός υπαρκτού δυναμικού
καπιταλισμού. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span></div>
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-6427989835571849342014-04-21T15:49:00.000+03:002014-04-21T19:30:32.877+03:00Ποιός μετέχει στο Ιερό και οι ψήφοι του Ζουράρη<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-u075WbOz-vU/U1US1ntogLI/AAAAAAAACig/gRc7u0jVS4Y/s1600/pina+bausch.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-u075WbOz-vU/U1US1ntogLI/AAAAAAAACig/gRc7u0jVS4Y/s1600/pina+bausch.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Στη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διαπραγμάτευση των κοινών ζητημάτων αριστεράς
και θεολογίας υπάρχουν πολλές οπτικές. <o:p></o:p></span></span></div>
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Επικρατούν οι
κοινωνικές αναλύσεις όπου το επίδικο είναι να αναδειχθούν οι κοινές αξίες
εκκλησίας και αριστεράς: κλασσικά θέματα η θεολογία της απελευθέρωσης, η
ιεραποστολική αλληλεγγύη κλπ. Στο κλίμα αυτό έγινε και το συνέδριο στην
Θεσσαλονίκη .<o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Μια άλλη σειρά
αναλύσεων , προέρχεται από τον κλασσικό φιλελεύθερο χώρο όπου το επίδικο είναι
ότι η κομμουνιστική ουτοπία έχει θρησκευτική προέλευση και επομένως οδηγεί σε
ιδεοληψίες, τυρανίες κλπ. <o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μετά όμως από τον
Καρλ Σμιτ η διαπραγμάτευση είναι ευρύτερη. Εκκινώντας από τη βασική θέση πως
όλες οι έννοιες της πολιτικής είναι προέκταση εννοιών της θεολογίας, γίνεται
μια ανάλυση σε ένα βαθύτερο επίπεδο. Εδώ δεν αναδεικνύεται το ζήτημα των
κοινωνικών αξιών, ούτε η έννοια της ουτοπίας, αλλά η ουσιαστική ισομορφία των
εννοιολογικών αρχιτεκτονημάτων πολιτικής και θεολογίας. Συμβατικές
σηματοδοτήσεις της πολιτικής φιλοσοφίας , πχ η κυριαρχία, η επανάσταση
αντιστοιχίζονται με ισοδύναμες της θεολογίας. Σύμφωνα με τον Κ.Σμιτ δεν είναι η
αριστερή ουτοπία που αναδύει μια θεολογία, αλλά ολόκληρο το φιλελεύθερο
κοσμικό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πολιτικό οικοδόμημα ,
αυτοκατανοείται ως ορθολογικό , αλλά ουσιαστικά δεσμεύεται από θεολογικού τύπου
όρια. Το απώτατο αυτό όριο είναι η κυριαρχία η οποία αντιστοιχεί στην Θεϊκή
κυριαρχία. Το </span>project<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> του
Σμιτ έχει την αντιδημοκρατική του ανάγνωση: αν το όριο είναι η κρατική
κυριαρχία τότε η δημοκρατική ή μη νομιμοποίηση είναι δευτερεύουσα.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αυτή την
επιστημολογική<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κατεύθυνση ακολουθεί ο </span>G<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.</span>Agamben<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ,ο οποίος πραγματοποιεί μια μοναδικού εύρους
ιστορική έρευνα , με αυθεντικά πρωτόγεννη ευρήματα. Ο </span>G<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.</span>Agamben<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> αποκαλύπτει ποιες άλλες θεμελιακές συντεταγμένες της μοντέρνας πολιτικής
έχουν θρησκευτικό υπόβαθρο , και δεν επιβιώνουν απλώς, αλλά ουσιαστικά
επικαθορίζουν τα όρια της πολιτικής και της εννοιολόγησης της.</span>Homo<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Sacer<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">, </span>Iustitium<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> είναι τα
πολιτικοθεολογικά μοτίβα με τα οποία ο </span>GA<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> μπορεί "διαβάσει" την τρέχουσα συγκυρία. Ανεξάρτητα από τις
ενστάσεις για το έργο αυτό, είναι σαφές ότι ανοίγει νέους δρόμους. Στο
τελευταίο μεγάλο έργο του “</span>The<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Kingdom<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>and<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>the<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Glory<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">” <a href="http://www.sup.org/book.cgi?id=16145"><span style="color: blue;">(Πηγή)</span></a> προχωρεί ένα
ακόμη βήμα περαιτέρω: Δεν είναι μόνο η πολιτική θεολογία , αλλά και η οικονομία
είναι μια θεολογία με μια ενδιαφέρουσα γενεαλογία. Το θεολογικό σχήμα της
Τριαδικότητας "στερεώνεται"<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>δανειζόμενη την αριστοτελική έννοια<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>της οικονομίας, αλλά όταν η οικονομία γίνεται μοντέρνα επιστήμη
δανείζεται από την Θεολογία την Οικονομία χωρίς την Αγία Τριάδα. Συμπτωματικά
το πρώτο συνέδριο Οικονομικής Θεολογίας , βασισμένο κυρίως στο “</span>The<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Kingdom<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>and<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>the<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Glory<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">” γίνεται σε ένα μήνα στη Ρώμη. <a href="http://www.politicaltheology.com/blog/wp-content/uploads/2014/03/Economic-theology-theological-economics-Cfp.pdf"><span style="color: blue;">(πηγή)</span></a><o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Η μικρή εισαγωγή
γίνεται για να σημειωθεί κατ' αρχάς η μοναδική επικαιρότητα της πολιτικής
θεολογίας, η διεισδυτικότητα της. Ταυτόχρονα πρέπει να στοιχειοθετηθεί με
ακρίβεια χωρίς συγχύσεις το επίπεδο, το επίδικο και η οπτική της κριτικής που
ακολουθεί.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Δημοσιεύθηκε στη
Αυγή της Κυριακής ένα επίκαιρο κείμενο Πολιτικής Θεολογίας. Το κείμενο
υπογράφεται από το Α.Μπαλτά και είναι ευπρόσδεκτο τεκμήριο μιας τακτοποίησης
των σχέσεων αριστεράς και ιερού, πέραν του γνωστού ζητήματος των κοινών αξιών
και πρακτικών (αλληλεγγύη, πρωτείο του ανθρώπου κλπ). </span><a href="http://www.rednotebook.gr/details.php?id=12326"><span style="color: blue; font-family: Calibri;">(πηγή)</span></a><span style="font-family: Calibri;">. Η βασική θέση
του κειμένου συμπεραίνεται ως εξής:<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<ul style="margin-top: 0cm;" type="disc">
<li class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; mso-list: l0 level1 lfo1;"><span style="font-family: Calibri;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">H Αριστερά μετέχει
πλήρως στο Iερό. </span></u></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πρόχειρες αποδείξεις: Το δέος
απέναντι στους μάρτυρές της. Η ιερουργία που συνιστά το Άξιον Εστί. Το
τέμπλο που ζωγράφισε ο Κατζουράκης. Απόδειξη, ακόμη, η κατανυκτική συμμετοχή
πολλών αριστερών στην περιφορά του Επιταφίου ή στη λειτουργία της
Ανάστασης. Στα καθ΄ ημάς ανάσταση και επανάσταση συνδέονται. Η επανάσταση
δεν είναι περιστροφή (</span>revolution</i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">). Είναι εκ νέου στάση,
εκ νέου έγερση. Όπου στάση είναι διακοπή του χρόνου, είναι όρθωση
αναστήματος - αλλά και εξέγερση. Εξέγερση είναι έγερση που απευθύνεται.
Που αναλαμβάνει την ευθύνη της. Για μας επανάσταση είναι επί και ανάσταση.
Ανάσταση επί τούτω .Καλή Ανάσταση παντού. Αφού στο δικό μας Πάσχα δεν
μετέχουν μόνον οι ορθόδοξοι. Ούτε μόνον οι αριστεροί.<o:p></o:p></span></i></span></li>
</ul>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Ο ΑΜ κάνει μια
ατυχή εννοιολογική ταύτιση Αριστεράς και Αριστερών. Ενώ ορθότατα με ενάργεια
περιγράφει το Ιερό, ως προσωπικό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βίωμα ,
ως απώτατο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όριο (1) κατόπιν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διατυπώνει «το αίσθημα του ιερού είναι
καθολικό». Τότε η γνωμάτευση "Η Αριστερά μετέχει του Ιερού" γίνεται
αυτονόητη γιατί όλα τα υποσύνολα του καθολικού μετέχουν του ιερού, πχ οι
ποδοσφαιρικές ομάδες, οι σύλλογοι ιππασίας .κλπ Ωστόσο αυτό είναι μια προφανής
ιδεολογική υπαναχώρηση προς την προνεωτερικότητα. Αν ακολουθήσουμε τη σκέψη του
ΣΜ τότε και η κεντροαριστερά, η φιλελεύθερη δεξιά, η ναζιστική δεξιά κλπ ο
μετέχουν του Ιερού και η κόλαση της πολιτικής αγιοσύνης είναι ανοικτή. Το
γεγονός ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων «έχει αίσθημα του ιερού» αυτό δεν
σημαίνει ότι και οι συλλογικότητες τους, εκούσιες ή ακούσιες μετέχουν σε Ιερά. Θα
μπορούσαμε να πούμε ότι ομοίως η Αριστερά μετέχει στο Ορεκτικό, το Υπνικό, το
Ηδονικό κλπ.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Καμία πολιτική
παράταξη της Αριστεράς δεν μετέχει<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>κανενός Ιερού. Στο Ιερό μετέχουν πρόσωπα, υποκείμενα. Νομίζουν ότι
συμμετέχουν μόνο οι παγανιστικές κοινότητες της ακροδεξιάς οι Τζιχαντιστές κλπ
κλπ .Όσο για τις αποδείξεις για την «μετοχή της Αριστεράς στο Ιερό» αυτές είναι
πολύ περίεργες: <o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<ul style="margin-top: 0cm;" type="disc">
<li class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; mso-list: l0 level1 lfo1;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"><em>Δέος προς τους μάρτυρες του (τον Λεωνίδα) μπορεί να έχει
και ο Κασιδιάρης.<o:p></o:p></em></span></span></li>
<em>
</em>
<li class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; mso-list: l0 level1 lfo1;"><span style="font-family: Calibri;"><em><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ιερουργία , όπως αναφέρεται , είναι και η
συναυλίες του Καιάδα για τους μυημένους στο </span>Satan<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Rock<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">. <o:p></o:p></span></em></span></li>
<em>
</em>
<li class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; mso-list: l0 level1 lfo1;"><span style="font-family: Calibri;"><em><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Όσο για τους αριστερούς στον επιτάφιο , ας
τους ρε αδελφέ μόνους τους να τα βρουν , θα τους δώσουμε και ιδεολογικό </span>laisser<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>faire<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ;<o:p></o:p></span></em></span></li>
</ul>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Η ευγενής πρόθεση
του ΑΜ είναι διακριτή. <o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Προσπαθεί να
οργανώσει ένα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πολιτικοθεολογικό στοχασμό
για τη συγκυρία. Κάνοντας όμως ένα τέτοιο σφάλμα, δηλαδή να κοινωνικοποιεί το
ατομικό βίωμα ως μηχανική αθροιστική διεργασία, κατασκευάζει μια ιερουργούσα
αριστερά, την οποία μόνο ποιητική αδεία μπορούμε να σκεφτούμε. Κάτι ξέρουν και
οι θρησκείες που αποδέχονται τις ιερές κοινότητες μόνο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με την διαμεσολάβηση, ιερέων, τελετών κλπ. Τέλος
η Γιανναρικής τεχνοτροπίας υπόμνηση ότι η επανάσταση δεν είναι περιστροφή
αποτελεί άλλη μια περίεργη διατύπωση. Και εδώ η προσωπική χριστιανική «ανάσταση»
γίνεται κοινωνική συλλογική. Μάλιστα φαίνεται να έχει το αληθές περιεχόμενο της
μόνο στα «καθ’ ημάς». <o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Είπαμε η πολιτική
θεολογία είναι ερεθιστική, αλλά από αυτό μέχρι την «καθ’ ημάς» επανάσταση η
απόσταση είναι μεγάλη. Εκτός και αν μας χρειάζονται και οι ψήφοι του Ζουράρη…..<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<h4 class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">(1)Η διατύπωση του ΑΜ για το Ιερό, είναι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πανομοιότυπη <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με τις διατυπώσεις των ορθόδοξων θεολόγων που
γοητεύτηκαν από τον πρώιμο </span>Wittgenstein<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> και τον διάβασαν ως θεολογία:</span>To<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">άρρητο του </span></span>Tractatus<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">είναι τελικά το ιερό επέκεινα. (Ζ.Λορεντζάτος Δευκαλίων 1972 για το </span></span>Tractatus<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">)<o:p></o:p></span></span></h4>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Foto:</span><a href="https://www.google.gr/search?hl=el&site=imghp&tbm=isch&source=hp&biw=1067&bih=478&oq=sacre+&gs_l=img.12..0l3j0i24l7.3299.4818.0.6407.6.6.0.0.0.0.238.1013.0j5j1.6.0....0...1ac.1.41.img..0.6.1009.VnlNUSqDgFk&q=sacre#facrc=_&imgdii=_&imgrc=n11wlpvbxbuwqM%253A%3BXo51rbHl8JNrVM%3Bhttp%253A%252F%252Fprelectur.stanford.edu%252Flecturers%252Fbausch%252Fsacre20.JPG%3Bhttp%253A%252F%252Fprelectur.stanford.edu%252Flecturers%252Fbausch%252Fsacre.html%3B563%3B390"><span style="color: blue; font-family: Calibri;">Pina
Bausch -Πηγή</span></a><o:p></o:p></div>
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-61027674695508629442014-04-16T09:43:00.000+03:002014-04-16T09:48:14.592+03:00Σύνολα-Ιστορικά Παράδοξα-Παρανοήσεις<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-ta6n4DRgrDw/U04k7tCyKzI/AAAAAAAACiM/IdPm2XHu2P0/s1600/badiou+last.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-ta6n4DRgrDw/U04k7tCyKzI/AAAAAAAACiM/IdPm2XHu2P0/s1600/badiou+last.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Κυκλοφόρησε πρόσφατα το βιβλίο των </span>Graham<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> & </span>Kantor<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">“Ονοματίζοντας το Άπειρο». Πρόκειται για ένα σύνθετο
ιστορικό και επιστημολογικό κείμενο το οποίο αναλύει μια ερεθιστική συγκυρία:
Στην Τσαρική Ρωσία διαμορφώνεται μια Μαθηματική Σχολή η οποία , εξαιτίας της συνάφειας
της με το θεολογικό ρεύμα της «Λατρείας του Ονόματος», αφομοιώνει και εξελίσσει
πρωτοποριακά την Θεωρία των Συνόλων όπως αυτή θεμελιώθηκε από τον </span></span>G<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.</span>Kantor<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.Το κείμενο είναι απολαυστικό καθώς αναφέρεται
παράλληλα στις θεολογικές, μαθηματικές και πολιτικές διεργασίες κατά τον 20
αιώνα στην Τσαρική και Σοβιετική Ρωσία. <o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Το επιστημολογικό επίδικο του βιβλίου, το οποίο παραμένει περίτεχνα ανοικτό
,είναι αν η αποδοχή μιας θεολογικής θέσης διευκόλυνε σχεδόν επιτάχυνε μια μαθηματική
φιλοσοφική κατεύθυνση, εν προκειμένω ,της θεωρίας συνόλων: Η «Λατρεία του
Ονόματος» συμπυκνώνεται χοντρικά στην θέση ότι τα Ονόματα ταυτίζονται με <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την Ουσία , επομένως η εκφώνηση αποτελεί
μυστηριακή ταύτιση . Η προσευχή με την εκφώνηση του Θείου επιτελεί μια <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μυστική <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ταύτιση <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η οποία ουσιαστικά ολοκληρώνει ένα λατρευτικό
μυστήριο. Μια ομάδα μαθηματικών <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(Εγκόρωφ,Λούζιν
κλπ) που συνδέεται με αυτό το θεολογικό ρεύμα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ευρίσκεται σε πλεονεκτική θέση όταν
αντιμετωπίζει την καινοτομία της Συνολοθεωρίας. Καθώς η Συνολοθεωρία εισάγει
μια σειρά από καινοφανείς μαθηματικές οντότητες, τύπους και οικογένειες του
απείρου, οι μαθηματικοί «λάτρες του ονόματος» δεν προβληματίζονται με αυτές τις
αφαιρέσεις καθώς για αυτούς αποτελούν «Ουσίες». Σε αντίθεση με τους σύγχρονους τους
Γάλλους ορθολογιστές οι οποίοι δυσπιστούν στις νέες μαθηματικές οντότητες, οι
Ρώσοι αμέσως υιοθετούν τη μαθηματική κατεύθυνση και την εξελίσσουν
πρωτοποριακά.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως άλλοι ερευνητές των φιλοσοφικών προκείμενων της
Θεωρίας Συνόλων έχουν εντοπίσει σε αυτήν θεολογικές επιρροές από την<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Καββάλα. Ο </span>A<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.</span>Aczel<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">στο «Μυστήριο του ‘Αλεφ» εντοπίζει στην Καββάλα τις απαρχές της συνολοθεωρίας
και μια πρώτη διατύπωση του παραδόξου του Ράσελ.<o:p></o:p></span></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το 1988 ο </span>A<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Badiou<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">καταθέτει ,μια καινοφανή ,σχεδόν
επαναστατική αναδιατύπωση της θεωρίας συνόλων: Θεωρεί την αξιωματική <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εκδοχή της ( </span></span>Zermelo<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Fraenkel<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">) ως θεμέλιο της οντολογίας και διατυπώνει μια «πολιτική οντολογία» με βάση
τις έννοιες και τα αξιώματα της. Θεμελιακές έννοιες όπως του συνόλου, του «ανήκειν»
(</span>belonging<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">) , «συμπεριλαμβάνεσθαι»
(</span>including<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">) , του κενού
συνόλου κλπ κλπ μεταφέρονται στην πολιτική φιλοσοφία και δημιουργούν ένα
εκκεντρικό τυπικό σύστημα πολιτικής διαπραγμάτευσης. Το «Είναι και Συμβάν»
δομείται ως τυπικό μαθηματικό οικοδόμημα με αξιώματα ,αποδείξεις και λήμματα.
Από τα θεμελιώδη της θεωρίας ο ΑΒ προχωρεί με τυπική αυστηρότητα στα «ανώτερα» της
, στο πρόβλημα του συνεχούς όπου διατυπώνει <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(κυριολεκτικά αποδεικνύει ) το κύριο θεώρημα
του: η τυπικά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στέρεα απόδειξη της ύπαρξης
των «γενολογικών συνόλων» δηλαδή των συνόλων για τα οποία δεν υπάρχει τυπική
γλώσσα για τον ορισμό των μελών τους, ορίζει τη δυνατότητα του «Συμβάντος». Όθεν
το «Συμβάν» <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εννοείται ως καινοφάνεια που
προκύπτει από ένα κενό της «εγκυκλοπαιδικής γνώσης» , μια «μαύρη τρύπα» και όχι
ως θετική σώρευση στοιχείων.<o:p></o:p></span></span></div>
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Συνοψίζοντας το Μπαντουικό εγχείρημα είναι: <o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Symbol; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";">
</span></span></span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Η Πολιτική
είναι οντολογία<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Symbol; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";">
</span></span></span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Η
αξιωματική Συνολοθεωρία είναι η πιο συνεπής οντολογία<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="margin: 0cm 0cm 10pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Symbol; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";">
</span></span></span><span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το Συμβάν
τεκμαίρεται, εντός των αυστηρών δεσμεύσεων των αξιωμάτων, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>από την τυπική επάρκεια της απόδειξης για τη
ύπαρξη των γενολογικών συνόλων (</span>P<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.</span>Cohen<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">)<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Τώρα διαβάζοντας το «Ονοματίζοντας και Άπειρο» προκύπτει ένα ενδιαφέρον
συμπέρασμα: <o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l1 level1 lfo2; text-align: justify; text-indent: -18pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Symbol; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";">
</span></span></span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Οι
Ρώσοι Μαθηματικοί της « Λατρείας του Ονόματος» εξελίσσουν το μαθηματικό τους έργο
εντός μιας «καταφατικής θεολογίας» , μέσω της εκφώνησης μιας θετικής
επιτέλεσης, η οποία εννοείται ως μυστηριακή ταύτιση «Ονόματος –Ουσίας».<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="margin: 0cm 0cm 10pt 36pt; mso-list: l1 level1 lfo2; text-align: justify; text-indent: -18pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Symbol; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";">
</span></span></span><span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο ΑΒ τεκμαίρει
το Συμβάν μέσω μιας «αποφατικής θεολογίας» . Τα γενολογικά σύνολα , δηλαδή αυτά
για τα οποία δεν υπάρχει καμία τυπική γλώσσα που θα «ονοματίσει» τα στοιχεία τους,
αποδεικνύεται ότι υπάρχουν. Η απόδειξη του </span>P<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Cohen<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">είναι τυπικά
ορθή μέχρι σήμερα.<o:p></o:p></span></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στο «Ονοματίζοντας το Άπειρο» προσφέρεται ένα άλλο τεκμήριο. Ο </span>A<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.</span>Grothendiek<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> , ο οποίος αποτελεί βιογραφικό ( ως γόνος
αναρχικών) και επιστημονικό υπόδειγμα για τον </span>Badiou<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εξελίσσει
το έργο του σε μια ματαθηματική κατεύθυνση με μυστικιστικά στοιχεία ( σελ 202)<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η «αποφατική» οντολογία του ΑΒ προκαλεί μεγάλη αμηχανία. Οι μεν μαθηματικοί
φιλόσοφοι αρνούνται να δεχθούν μια τέτοια εργαλειακή χρήση αυτών των
μαθηματικών αφαιρέσεων, ενώ δεν λείπουν οι μομφές για «τσαρλατανισμό» και «άγνοια».
Ταυτόχρονα όμως διακινείται ένας «Μπαντουισμός» ο οποίος αποσιωπά πως το έργο
του είναι κατ’ αρχάς μαθηματικό και εξ’ αιτίας <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αυτής τυπικής μορφής έγινε αποδεκτό <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στον Αγγλοσαξονικό χώρο. Το σύνολο των εννοιών
και ταξινομήσεων του ΑΒ (κομμουνισμός, εξεγέρσεις κλπ) <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έχουν μαθηματικοφιλοσοφικό υπόβαθρο και
δύσκολα αποσπώνται από τα συμφραζόμενα τους (1) Ταυτόχρονα η ερεβώδης φτώχεια ,
η ανυπαρξία μιας φιλελεύθερης αστικής πολικής επιστήμης αποστρέφεται τον ΑΒ
μόνο και μόνο στο άκουσμα του «κομμουνισμού» ενώ προκύπτει ένα ερεθιστικό
ερώτημα: Η τυπική αρτιότητα της συνολοθεωρίας όπως αυτή αρθρώνεται στο “</span>Being<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> & </span>Event<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">” δεν οδηγεί ως μονόδρομος στον «ιστορικό κομμουνισμό»
αλλά στον «αποφατικό» γενολογικό κομμουνισμό ο οποίος μπορεί να αποτιμηθεί και
ως αδυνατότητα. Αντιθέτως το </span>Being<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> & </span>Event<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προσφέρει <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μια πολιτική εργαλειοθήκη η οποία ανοίγει
νέους δρόμους<o:p></o:p></span></span></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraph" style="margin: 0cm 0cm 10pt 36pt; mso-list: l2 level1 lfo3; text-align: justify; text-indent: -18pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-family: Calibri;">(1)</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";">
</span></span></span><span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Είναι
ενδιαφέρον πως ο </span>G<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.</span>Agamben<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">στην εισαγωγή του </span></span>Homo<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Sacer<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ,κάνει μια τελείως λανθασμένη ανάγνωση των θεμελιακών εννοιών του </span>Being<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> & </span>Event<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">. Μάλιστα θα μπορούσε κάποιος να <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ισχυρισθεί ότι από αυτή την παρανόηση
προκύπτει και τελικά ο ασφυκτικός προορισμός <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του </span>Homo<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Sacer<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ως
επαναλαμβανόμενο υπεριστορικό μοτίβο.</span>O<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Agamben<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">συγχέει
την θεμελιακή έννοια του «εκφύματος» ( «αναπαράσταση» χωρίς «παρουσία» ) με την
«ανώτερη» έννοια του «Συμβάντος» <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(το γενολογικό
σύνολο των παρουσιών ως υποκείμενο του Συμβάντος) καταδικάζοντας τον </span></span>Homo<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Sacer<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">σε μόνιμη καθήλωση. <a href="http://badioumathematics.blogspot.dk/2013/04/gagamben-being-event.html"><span style="color: blue;">(πηγή)</span></a><o:p></o:p></span></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
Info:<o:p></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
A.Badiou : Being & Event,2005
(Continuum)<o:p></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
L.Graham.J Kantor:<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ονοματίζοντας</span><span lang="EL"> </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">το</span><span lang="EL"> </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Άπειρο</span> 2013 ( <span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αλεξάνδρεια</span>)<o:p></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
A<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.</span>Aczel<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">: Το
Μυστήριο του Άλεφ 2006 (Ενάλιος) <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></span><o:p></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ροίδη και Λασκαράτου Εμμονές : Ορθόδοξος Μυστικισμός και Μαθηματικά στην
ΕΣΣΔ </span><a href="http://roides.wordpress.com/2014/04/12/12apr14/"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">(Πηγή)</span></a><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span></div>
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-58148234202442134492014-04-13T08:26:00.000+03:002014-04-13T20:49:11.889+03:00Ευτυχώς υπάρχουν και οι ψύχραιμοι<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-wQSkbBPCfdU/U0ofxgTRq6I/AAAAAAAACh8/nVMKrNmx5SM/s1600/hysteria.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-wQSkbBPCfdU/U0ofxgTRq6I/AAAAAAAACh8/nVMKrNmx5SM/s1600/hysteria.jpg" /></a></div>
Το
ψυχόδραμα του Compromesso Storico a la <span lang="EL">Ελληνικά
συνεχίζεται . Οι πρωταγωνιστές υποφέρουν από συνεχείς υστερικές κρίσεις. Αδυνατούν
να προσαρμοστούν στην ιδέα ότι ή αρχιτεκτονική των επίδικων της συγκυρίας τους οδηγεί
σε συνεργασία και όχι οι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πολωτικές
εκφωνήσεις τους.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι κυρίαρχοι
αφηγητές διαχειρίζονται δύο απόλυτα πετυχημένες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου στις
τράπεζες <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και μια επιτυχή έξοδο στις αγορές
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μέσω μιας συστηματικής απόκρυψης: Οι
χρηματαγορές δεν εμπιστεύονται κυβερνήσεις αλλά πολιτικά συστήματα , δηλαδή
κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις και τις προοπτικές τους. <o:p></o:p></span><br />
<br />
Και τα
πιο ριψοκίνδυνα hedge funds <span lang="EL"> συμμετείχαν στις ΑΜΚ των </span>Alpha <span lang="EL">και Πειραιώς , εν γνώσει των
πιθανοτήτων μιας Συριζαικής ανατροπής. Ενώ προφανώς η αμφισβητούμενη σχεδόν
καινοφανής τεχνικά έξοδος στις αγορές, αποτελεί παρακαταθήκη για τον Συριζα, για μια «μη
συμβατική» χρηματοδότηση σε μια υποτιθέμενη «μεταμνημονιακή» φάση σε περιβάλλον
σύγκρουσης με τον «Μερκελισμό». Με μια έννοια οι χρηματαγορές εμπιστεύθηκαν και
το Σύριζα.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ευτυχώς όμως
κυκλοφορούν και οι ψύχραιμοι ανάμεσα μας.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Παραθέτω
:<o:p></o:p></span><br />
<br />
Το
κείμενο του κλασσικού “Latsi Boy” Γκ.Χαρδούβελη όπου απλά
εντοπίζει το αυτονόητο: Οι αγορές αξιολογούν δυναμικά συστήματα και όχι στατικές
κυβερνήσεις με ορίζοντα προεκλογικά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>project <span lang="EL">σαράντα ημερών. Είναι προφανές ότι
οι αγορές ψηφίζουν και την αξιοπιστία Δραγασάκη ενώ γνωρίζουν ότι ο Λαφαζάνης είναι
για εσωτερική ψυχοθεραπεία. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EL;"><span style="font-size: small;">Το
κείμενο του υποψήφιου ευρωβουλευτή του Σύριζα Ν.Ξυδάκη όπου με παρρησία και
εντιμότητα αποδέχεται τη θετική επίδραση από την έξοδο στις αγορές. Προφανώς η
θετική επίπτωση δεν αίρεται από το γεγονός ότι χρησιμοποιείται για
προεκλογικούς λόγους. Φευ, η αξιολόγηση των χρηματοοικονομικών και πολιτικών
συγκυριών δεν μπορεί να γίνει μέσω της πολιτικής δεισιδαιμονίας του «καλού» «κακού».
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα συνυπάρχουν.<o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<strong><span lang="EL" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p><span style="font-size: small;"> </span></o:p></span></strong><br />
<strong><span lang="EL" style="font-size: 10pt; mso-ansi-language: EL;"><a href="http://www.capital.gr/News.asp?id=1992422"><span style="color: blue;"><span style="font-weight: normal;">Πηγή
: </span><span style="font-weight: normal; mso-ansi-language: EN-US;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="font-weight: normal;">Capital</span></span></a>
<o:p></o:p></span></strong><br />
<br />
<strong><span lang="EL" style="font-size: 10pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p><span style="font-size: small;"> </span></o:p></span></strong><br />
<strong><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Του Γκίκα Χαρδούβελη</span></strong><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <br />
<br />
Τους τελευταίους μήνες η εικόνα στην πραγματική οικονομία βελτιώνεται, αργά
αλλά σταθερά. <br />
<br />
Το οικονομικό κλίμα σε όλους τους κλάδους (βιομηχανία, λιανικό εμπόριο,
υπηρεσίες, κατασκευές, ακόμα και οι καταναλωτές) ανακάμπτει περισσότερο με τον
ερχομό του κάθε νέου μήνα, ενώ οι επενδύσεις σε μηχανολογικό εξοπλισμό, που
έχουν και τη μεγαλύτερη θετική επίδραση στην παραγωγικότητα και κατά συνέπεια
αποτελούν προάγγελο μια γρήγορης ανάκαμψης, αντέστρεψαν την από το 2008
καθοδική τους πορεία και αυξήθηκαν το 2013 όχι μόνο ως ποσοστό του ΑΕΠ αλλά και
ως απόλυτο μέγεθος. Συγχρόνως οι ενδείξεις ότι η ανεργία έπιασε οροφή τον
περασμένο Σεπτέμβριο πολλαπλασιάζονται, αφού έκτοτε το ποσοστό της μειώνεται
ελαφρά, ενώ και τα ανεξάρτητα στοιχεία για τους μισθωτούς του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ
του Υπουργείου Εργασίας, που από το Νοέμβριο του 2013 περιέχουν αξιόπιστη
πληροφόρηση για ολόκληρη τη χώρα, επιβεβαιώνουν την τάση των στοιχείων της </span>Eurostat<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">, αφού δείχνουν ότι για τρεις συνεχείς
μήνες οι προσλήψεις ήταν περισσότερες από τις απολύσεις. <br />
<br />
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Συγχρόνως, το πολιτικό κλίμα δεν
φαίνεται να έχει δηλητηριαστεί από τις επερχόμενες ευρωεκλογές και δημοτικές
εκλογές, οι ακρότητες έχουν αποφευχθεί ή περιθωριοποιηθεί και πολλοί ξένοι
επενδυτές, οι οποίοι βλέπουν την οικονομία να ανακάμπτει και θέλουν να
συμμετέχουν στην άνοδο, είναι πλέον ευνοϊκά διακείμενοι στο να τοποθετήσουν για
μακρό χρονικό διάστημα τα χρήματά τους στη χώρα μας, ανεξαρτήτως του εκλογικού
αποτελέσματος</b>. Αυτό ήδη φάνηκε στις αυξήσεις κεφαλαίου των τραπεζών, οι
οποίες υπερκαλύφτηκαν πολύ γρήγορα και με καλές τιμές σε σχέση με τη λογιστική
τους αξία, ενώ φαίνεται και στη μείωση των απαιτούμενων αποδόσεων των πολυετών
ομολόγων που εξέδωσαν πέρυσι πολλές ιδιωτικές εταιρείες. Πέρυσι οι ελληνικές
εταιρείες δανείζονταν στη διεθνή αγορά με επιτόκιο από 7% έως 9%. Σήμερα οι
απαιτούμενες αποδόσεις είναι από 4% έως 6%. Η χώρα μας χτίζει σταδιακά
αξιοπιστία και οι προοπτικές της οικονομίας βελτιώνονται. Αυτό φαίνεται στη
διαρκή πτώση των απαιτούμενων αποδόσεων των δεκαετών κρατικών ομολόγων, από
περίπου 30% τον Μάιο του 2012, σε 10% τον Μάιο του 2013 και 6,1% πριν λίγες
μέρες. <br />
<br />
Στο θετικό αυτό κλίμα είναι φυσιολογική η προσπάθεια του Υπουργείου Οικονομίας
να ξαναβγεί στις αγορές. Πρώτον, διαφοροποιεί τις πηγές χρηματοδότησης του με
την προσέλκυση νέων ιδιωτών δανειστών, καθώς και τη γκάμα των λήξεων των
εντόκων και ομολόγων με τα οποία δανείζεται φρέσκο χρήμα. Δεύτερον, περνάει ένα
ξεκάθαρο μήνυμα στη διεθνή κοινότητα ότι η πρόοδος που επιτεύχθηκε στην
οικονομία έχει διάρκεια, ότι η Ελλάδα πιστεύει στην ικανότητα της να τα
καταφέρει στο μέλλον και είναι διατεθειμένη να περάσει από το σκληρό τεστ της
αγοράς. Η νέα πενταετής έκδοση €2,5 δις, που υπερκαλύφτηκε σε πολλαπλάσιο
ποσοστό, και με επιτόκιο κάτω του 5% επιβεβαιώνει την προθυμία των επενδυτών να
αναλάβουν ελληνικό ρίσκο, παρά τα όσα συνέβησαν με το </span>PSI<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">+ δύο χρόνια νωρίτερα. Οι επενδυτές αυτοί θεωρούν
ότι κανένα είδος νέου </span>PSI<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> δεν
θα ξανασυμβεί. Θεωρούν ότι οι μελλοντικές ελληνικές κυβερνήσεις θα πληρώσουν τα
οφειλόμενα στο ακέραιο και στην ώρα τους. Βλέπουν λοιπόν την Ελλάδα να
ορθοποδεί και να αναπτύσσεται, έχοντας το στέρεο υπόβαθρο των κανόνων της
Ευρωζώνης στη φαρέτρα της. <br />
<br />
Ο αντίλογος στην έκδοση του νέου πενταετούς βασίζεται κυρίως στο αυξημένο
κόστος δανεισμού σε σχέση με τα προηγούμενα δάνεια των εταίρων προς τη χώρα
μας. Όμως, το επιπλέον κόστος δανεισμού είναι ευτελές σε σχέση με το όφελος από
την εύρεση μια νέας πηγής χρηματοδότησης, πέραν των δανείων των εταίρων μας και
του ΔΝΤ. Έτσι η Ελλάδα απελευθερώνεται από τα όποια «δεσμά» των επίσημων
δανειστών, γεγονός που ωφελεί και τις μελλοντικές ελληνικές κυβερνήσεις, αφού
τους παρέχει μεγαλύτερη ευελιξία στην άσκηση οικονομικής πολιτικής. Μια δεύτερη
κριτική αφορά στη χρονική στιγμή της έκδοσης νέων πενταετών. Η σημερινή ικανότητα
μας να χρηματοδοτηθούμε από την ελεύθερη αγορά μειώνει την πιθανότητα να
πετύχουμε καλύτερους όρους ελάφρυνσης του χρέους, αργότερα τον Σεπτέμβριο όταν
πιθανολογείται να ξεκινήσει μια επαναδιαπραγμάτευση. Όμως, στις
διαπραγματεύσεις κερδίζεις όταν έχεις εναλλακτικές λύσεις και δεν συμμετέχεις
απλώς – για να χρησιμοποιήσω την προσφιλή έκφραση ορισμένων - με «σκυφτό
κεφάλι». Η Ελλάδα σήμερα σέρνει τις αγορές πίσω της, δεν την σέρνουν αυτές. <br />
<br />
<em>* Ο κ. Γκίκας Χαρδούβελης είναι επικεφαλής οικονομολόγος της </em></span><em>Eurobank</em><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span><br />
<br />
<a href="http://vlemma.wordpress.com/2014/04/12/to-omologo-agorazei-politiko-xrono/"><span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πηγή: </span>vlemma<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.</span>wordpress</span></a><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ν.Ξυδάκη<o:p></o:p></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η έξοδος στις αγορές σχολιάζεται
ποικιλοτρόπως από πολιτικούς και οικονομικούς αναλυτές, εντός και εκτός
συνόρων. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Κοινή διαπίστωση: η επιτυχής
άντληση 3 δισ. ευρώ με επιτόκιο 4,95%, μέσω πενταετούς ομολόγου βελτιώνει το
ψυχολογικό κλίμα, σημαίνει μια δειλή επιστροφή της χώρας στις χρηματαγορές, με
δεδομένο πάντα ότι η πιστοληπτική διαβάθμιση της χώρας παραμένει στα
«σκουπίδια», και το αντλούμενο ποσόν είναι μικρό. Η βελτίωση του ψυχολογικού
κλίματος ίσως επίσης διευκολύνει μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις να αναζητήσουν
κεφάλαια στο εξωτερικό, εφόσον οι ελληνικές τράπεζες αδυνατούν να τις
δανειοδοτήσουν.<o:p></o:p></b></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οικονομικά το ομόλογο δεν
αποφέρει άμεσα οφέλη. Επιβαρύνει το χρέος, ήδη υπέρογκο και μη βιώσιμο, με
περίπου 75 εκατομμύρια τόκους ετησίως, κατά δε το έτος λήξεως, 2019, τα 3 δισ.
θα προστεθούν σε τότε ώριμο πληρωτέο χρέος 8 δισ. Αρα το νέο βάρος δυσχεραίνει
την ήδη τιτάνια προσπάθεια εξυπηρέτησης του χρέους. Πολύ περισσότερο που, καθώς
φαίνεται, όλη η προσπάθεια αναδιάρθρωσης θα επικεντρωθεί στη μετακύλιση του
χρέους. Λογικά, λοιπόν, η πρώτη έκδοση ομολόγου θα έπρεπε να επιχειρηθεί μετά
την αναδιάρθωση, την οποία έχει υποσχεθεί η Ευρώπη μετά το καλοκαίρι.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Συνοπτικά: Το ομόλογο αγοράζει
πολιτικό χρόνο. Ακριβό. Ισως αποδώσει κάτι, αν διατεθεί για επαναγορά παλαιού
χρέους. Πιθανότερο είναι να διατεθεί για πληρωμή των ληγόντων ομολόγων Μαϊου,
περ. 9,5 δισ., δεδομένου ότι το Eurogroup χώρισε την οφειλόμενη δόση των 8,3
δισ. σε τρεις υποδόσεις, ζητώντας την εκπλήρωση προαπαιτουμένων. Είναι γνωστό
όμως ότι η πολιτική αντοχή της κυβερνήσεως και της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας
είναι απολύτως οριακή· δεν μπορούν να ψηφιστούν άλλα μέτρα. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ωστόσο, πρέπει να γνωρίζουμε ότι
οι τόκοι της πενταετίας αφαιρούνται, αφενός, από την ήδη συρρικνωμένη κοινωνική
πρόνοια, από τα αφαιμασσόμενα σχολεία, νοσοκομεία, επιδόματα αδυνάμων·
αφετέρου, από το ήδη κάτισχνο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, το οποίο
φυσιολογικά θα έπρεπε να είναι η ατμομηχανή της οικονομίας. <o:p></o:p></span><br />
<br />
Σχετικά:<a href="http://leftliberalsynthesis.blogspot.dk/2013/10/blog-post_24.html">LLS:Το κέντρο ως παράξενος ελκυστής</a>Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-70689489778818300452014-03-28T13:59:00.000+02:002014-03-28T14:00:46.743+02:00Το "Μικρό Ψάρι" των πενήντα λέξεων<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-jOK079NoMlw/UzVjBUTzIWI/AAAAAAAACho/XCPGP91Swrs/s1600/to+mikro.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-jOK079NoMlw/UzVjBUTzIWI/AAAAAAAACho/XCPGP91Swrs/s1600/to+mikro.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Τελικά ο
κινηματογράφος του Γ.Οικονομίδη έχει κάτι από την παραγωγική μανιέρα των
μεγάλων σκηνοθετών. Η τελευταία ταινία ουσιαστικά ανακυκλώνει και μεταμορφώνει
όλα τα στοιχεία των προηγούμενων ταινιών του. Το αποτέλεσμα είναι πολλαπλά
αξιόλογο, γιατί ουσιαστικά βαθαίνει τον προβληματισμό του ενώ παρουσιάζει μια
νέα ταινία.<o:p></o:p></span></span></div>
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Από τη λεκτική
οικιακή<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βία του «Σπιρτόκουτου», στη βία
του μικρού βιοτεχνικού χώρου της «Ψυχής» , στο ερωτικό τρίγωνο του ευτυχούς αφανισμού
του «Μαχαιροβγάλτη» φτάνουμε στον υπόκοσμο και την αποσάρθρωση των ανθρώπων του
"Ψαριού".<o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Εκεί που ο
Οικονομίδης είναι μοναδικός είναι ότι κατέχει , σχεδόν φιλοσοφικά, το<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>γλωσσικό και εξωγλωσσικό ιδίωμα των
λούμπεν .Ο προφορικός λόγος έχει πενήντα λέξεις, συνεχείς βωμολοχίες,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αμήχανες επαναλήψεις με κολλήματα στους
φθόγγους ενώ τα βλέμματα είναι τρομώδη ψευδοαυστηρά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και κενά. Δεν είναι τυχαίο πως το Σπιρτόκουτο
έγινε τόσο εύκολα θεατρικό.<o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Στο «Ψάρι» οι
άνθρωποι του Οικονομίδη έχουν διασταλμένες τις περιπλοκές όλων των προηγούμενων
ηρώων του. Στον κόσμο αυτό δεν έχει νόημα καν η ηθική αποτίμηση. Ακόμα και οι
εξάρσεις αλληλεγγύης, τιμής, ανταπόδοσης συνοδεύονται από ψυχρές δολοφονίες. Ουδείς
αναμάρτητος.<o:p></o:p></span></span></div>
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Είδα χθες το
βράδυ το Ψάρι και σήμερα νωρίς έμαθα για τη δολοφονία του δολοφόνου του φύλακα.
Τα νέα από την Νιγρίτα ουσιαστικά ανήκουν στο σενάριο του Οικονομίδη. Αυτή
είναι και η αξία της ταινίας.<o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πέραν του
κεντρικού ήρωα Στράτου στην ταινία δεσπόζει η μοναδική φιγούρα του Μάκη. Πρόκειται
ίσως για τον<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πιο σκοτεινό ήρωα του
σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. Μια φιγούρα βγαλμένη από </span>b<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>movie<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>splatter<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> προσαρμοσμένη και τελικά αυθεντική ύπαρξη
στην Ελλάδα της κρίσης. Ελπίζω ο Π.Ζερβός να έχει κατανοήσει το επίτευγμα του.<o:p></o:p></span></span></div>
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Ο λιγομίλητος
,ψευδολεκτικός κόσμος του Οικονομίδη, μεγαλώνει δίπλα μας. Είναι αυτός που δεν
καταγράφεται, δεν απαντά, δεν υπάρχει, στα δημογραφικά μοντέλα των
δημοσκοπήσεων. Αν η κρίση συνεχιστεί η μετατροπή σε Μάκηδες και Βίκες θα γίνει
ίσως μαζική. Και ίσως το «Ψάρι» είναι μια ακόμη προειδοποίηση.<o:p></o:p></span></span>Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-32169211952041429962014-03-21T14:31:00.000+02:002014-03-21T14:31:12.083+02:00Η κρίση της Ηθικής ή η Ηθική της κρίσης
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-jK0SwFFTEa4/UywwfaEp85I/AAAAAAAAChM/Z8-l7YbjAww/s1600/dragoumis.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-jK0SwFFTEa4/UywwfaEp85I/AAAAAAAAChM/Z8-l7YbjAww/s1600/dragoumis.png" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η κρίση
τροφοδότησε ένα κύμα αναστοχασμού. Στο κύμα αυτό εντάσσονται πολλές θεωρήσεις
οι οποίες έχουν διαφορετικές εκκινήσεις και οπτικές. Αναγκαστικά κυριαρχεί η
πολιτική και οικονομική ανάλυση. Μια ιδιαίτερη οπτική προσφέρει ο Φ.Δραγούμης
στο βιβλίου "Η Ηθική πίσω από την κρίση ".Η ιδιαιτερότητα έγκειται
στο ότι η παγκόσμια κρίση αναλύεται με βάση τη θεμελιακή θέση ότι η ηθική
επικυριαρχεί της οικονομίας. Ο ΦΔ αποδομεί την υποτιθέμενη επιστημονική
επάρκεια της οικονομικής θεωρίας , όπως αυτή αναπτύσσεται στην κυρίαρχη "νεοκλασική
θεωρεία" και αποκαλύπτει τις ηθικές συντεταγμένες , οι οποίες την<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>θεμελιώνουν. Με βάση αυτή την εκκίνηση ο ΦΔ
εξετάζει τον καταλυτικό ρόλο που έπαιξε στην εδραίωση των σημερινών οικονομικών
αυτονόητων η ηθική φιλοσοφία της </span>Ayn<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Rand<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">. Αφού ο ΦΔ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τεκμηριώσει την επίδραση της </span>Ayn<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Rand<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ,διευρύνει την κριτική του σε φυσιοκρατικές θεωρήσεις οι οποίες είτε
ισχυρίζονται ότι υπάρχει ισομορφία φυσικού και κοινωνικού κόσμου είτε
εκλαμβάνουν τη φύση ως ανεξάντλητο απόθεμα είτε αποδέχονται την έννοια μιας
μονόδρομης επιτυχημένης εξέλιξης.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><o:p><span style="font-family: Calibri;"> </span></o:p></span></div>
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το εγχείρημα του
ΦΔ τελικά διαμορφώνει μια άλλη αφήγηση για την παγκόσμια κρίση με βασική αιχμή
την απόρριψη της ιδέας πως ένα απρόσκοπτο </span>lesser<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>faire<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> μπορεί να
εξασφαλίσει την κοινωνική επιτυχία. Ο ΦΔ είναι με την πλευρά των επικριτών μιας
υποτιθέμενης αρμονικής λειτουργίας των αγορών.<u><o:p></o:p></u></span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Με δεδομένη την
καχεξία του φιλελεύθερου πόλου στην ελληνική δημοσιότητα , την σχετικά μικρή
μεταφρασμένη φιλελεύθερη γραμματεία και την επικράτηση ενός εισαγώμενου </span>copy<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>paste<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> "αντινεοφιλελευθερισμού" το βιβλίο του ΦΔ ισορροπεί μεταξύ μιας
εργώδους τεκμηρίωσης και ενός κινδύνου να περιπέσει στην μανιέρα
καταγγελίας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του "απόλυτου
κακού". Ωστόσο αυτή καθ' εαυτή η ανάδειξη του πρωτείου της ηθικής
απομακρύνει τον κίνδυνο να έχουμε μια άλλη εκδοχή του "Δόγματος του
Σοκ" το οποίο όμως είναι πηγή τεκμηρίων για το βιβλίο.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η ανάλυση της
έννοιας του ηθικού εγωισμού είναι κρίσιμη. Η εισηγήτρια </span>Ayn<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Rand<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> δεν προσφέρει μια κυνική αμοραλιστική υποστήριξη ενός δικαίου του ισχυρού
αλλά αντιθέτως τεκμηριώνει την ηθική υπεροχή του προτάγματος για την υπεροχή
του ατομικού συμφέροντος. Στο σχήμα της </span>Rand<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> η διαυγής αντιμαχία ατομικών συμφερόντων<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι το υπόστρωμα μιας ηθικής υγιούς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συνύπαρξης ατόμων ενώ ο θεσμισμένος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αλτρουισμός ευνοεί ένα παρασιτισμό, ένα εθισμό
στην εξωτερική βοήθεια και τελικά υπονομεύει την κοινωνική εξέλιξη. Ο ΦΔ
αναλύει το σχήμα αυτό και εξετάζει την μετάλλαξη του ως άρρητο υπόστρωμα στις
κυρίαρχες οικονομικές πολιτικές οι οποίες οδήγησαν στην κρίση του 2008.Ο ΦΔ
προσδιορίζει την σημερινή κρίση ως ευκαιρία ,προσπαθεί να αποδομήσει την έννοια
του ηθικού εγωισμού και προκρίνει την κατανόηση ενός κόσμου όπου επικρατεί η
συνεργατικότητα η αλληλεγγύη, η ηθική της λιτότητας , η εγκράτεια και ο
σκεπτικισμός για την υποτιθέμενη μονόδρομη οικονομική διόγκωση.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Η τεκμηρίωση των
συμπερασμάτων του συγγραφέα γίνεται ενδιαφέρουσα γιατί γίνεται περισκοπικά όπου
τεκμήρια και επιχειρήματα αναπτύσσονται και επανεξετάζονται διαδοχικά ως
κυκλικό σχήμα. Ταυτόχρονα η διαπραγμάτευση γίνεται μονίμως στο έδαφος μιας
δυσπιστίας για την αυτάρκεια της οικονομικής επιστήμης όπου τελικά το ηθικό
επίδικο επικρατεί.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Στο βιβλίο
προσφέρονται ένα πλήθος τεκμηρίων προερχόμενα από την Ηθική Φιλοσοφία, την
Οικονομία, την Βιολογία, την Οικολογία. Πρόκειται κυριολεκτικά για ένα μικρό
θησαυρό πρωτότυπων τεκμηρίων που ευνοούν την περαιτέρω έρευνα.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Το βιβλίο όμως
παρέχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση για την Ελληνική περίπτωση. Παρ' ότι ο ΦΔ
δηλώνει αναρμόδιος εντοπίζει με χειρουργική ακρίβεια το Ελληνικό Πρόβλημα ως
ζήτημα συσκότισης και προσχηματικής χρήσης των εννοιών που ο ίδιος αναπτύσσει. Γράφεται:<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<em><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">"Στην Ελλάδα
συνεπώς ένα σύστημα αχαλίνωτου </span>laissez<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>faire<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ισχύει για όσους
το κεφάλαιο και μπορούν να λαδώσουν την πολυδαίδαλη κρατική μηχανή και την
ηγεσία της ή έστω το θράσος να καταπατούν δημόσια γη, ενώ για τους υπόλοιπους
απλώς ισχύει το απανταχού </span>ne<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>pas<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>faire<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">".Με αυτόν τον τρόπο μια εξαιρετικά παραμορφωμένη λειτουργία του </span>laissez<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>faire<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> καπιταλισμού ήδη ανθεί εδώ, αλλά εκφράζεται μόνο μέσα από το χειρότερο
κομμάτι του :τα καρτέλ και τις κρατικοδίαιτες και διαπλεκόμενες επιχειρήσεις
και έχει προξενήσει παράπλευρα τρομακτικά εμπόδια στη νόμιμη
επιχειρηματικότητα, την καινοτομία και στην δημιουργικότητα. Παράλληλα τα
συντεχνιακά προνόμια των διαφόρων επαγγελμάτων , από τους δικηγόρους και τους
συμβολαιογράφους μέχρι τους φαρμακοποιούς έχουν αφαιρέσει τον ανταγωνισμό από
το πεδίο της αγοράς, όπου θα είχε και οφέλη για τους πολίτες και τον έχουν
μεταφέρει στο επίπεδο άσκησης πολιτικής επιρροής."<o:p></o:p></span></span></em></div>
<em><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span></em><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><em><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">"Αυτός που
επιβεβαιώνεται γι' άλλη μια φορά χάρη στο ελληνικό παράδειγμα είναι ο Αμάρυα
Σεν :Εδώ η ηθική της "συνεργασίας" (εκτός και αν είναι συνεργασία της
ένοχης σιωπής) είναι από ελάχιστη έως ανύπαρκτη. Τίποτα από το ιαπωνικό ήθος
που περιγράφει , η αρετή που δημιούργησε πλούτο και έβαλε την Ιαπωνία στον
ανεπτυγμένο κόσμο, δεν υπάρχει να βοηθήσει την κατάσταση προς το παρόν."<o:p></o:p></span></em></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αν ακολουθήσουμε
την εννοιολόγηση του ΦΔ , στην περίπτωση μας έχουμε ένα καπιταλισμό "ανήθικου
εγωισμού "ως μια διαστροφική επέκταση <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του προτάγματος της </span>Rand<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> και ένα "προσχηματικό αντινεοφιλευθερισμό"
ο οποίος υποκρύπτει αξιώσεις συμμετοχής και όχι ακύρωσης του καρτέλ.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το βιβλίο του ΦΔ
συμβάλει πολύ στο δημόσιο αναστοχασμό. Θα ήθελα να σημειώσω ότι είδα μια
κατάχρηση και τελικά δυσλειτουργία του όρου "νεοφιλελευθερισμός". Κατα
την γνώμη μου ο όρος έχει παραφθαρεί και λειτουργεί δαιμονολογικά. Ταυτόχρονα
υφέρπει μια αδικαιολόγητα δυσπιστία προς άλλους φιλελεύθερους φιλόσοφους .πχ
στον Χάγιεκ η συνεργατικότητα , η κοινωνία πολιτών είναι θετική αξία απαραίτητη
για τον καπιταλισμό </span>laisser<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>faire<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">, το ηθικό πρόταγμα είναι απαραίτητο, αλλά
όλα αυτά αναδύονται δεν κατασκευάζονται. Ενώ στον </span>Nozick<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το
ελάχιστο κράτος πρέπει να εγγυηθεί την εργατική αυτοδιαχείριση τον κιμπουτιτζμό
κλπ ως δικαίωμα στην ύπαρξη της ουτοπίας των ουτοπιών. <o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><o:p><span style="font-family: Calibri;"> </span></o:p></span><span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η
"Ηθική" του ΦΔ αποτέλεσε παράλληλα μια θετική έκπληξη για τη
συχνότητα των αναφορών στο </span>R<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.</span>Unger<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> και το πολιτικό φιλοσοφικό του σχέδιο για
την " κοινωνία τέχνημα". Δεδομένου ότι ο </span>Unger<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> αποτελεί δυστυχώς άγνωστη περίπτωση στην ελληνική
δημοσιότητα ο ΦΔ προσφέρει μια παραγωγική επισήμανση.</span><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<o:p><span style="font-family: Calibri;"> Info:Φ.Δραγούμης. "Η Ηθική πίσω από την κρίση" Αγρα 2013</span></o:p></div>
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-6597473463049984462014-03-09T21:51:00.000+02:002014-03-09T21:51:05.632+02:00Πολυπλοκότητα.Την αντέχουμε;
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-zUFoNk6vrjE/UxzFWO0iduI/AAAAAAAACg4/byiuQNT7dyQ/s1600/complexity.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-zUFoNk6vrjE/UxzFWO0iduI/AAAAAAAACg4/byiuQNT7dyQ/s1600/complexity.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Να πω την πικρή
αλήθεια, δεν έχω δει παρά ελάχιστες φορές τους "πρωταγωνιστές" ενώ
στα ημέτερα φλυαρολόγια σε σύνολο χιλίων αναδημοσιεύσεων και αναρτήσεων δεν
βρήκα ούτε ένα με πηγή ή ετικέτα το </span>protagon<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.Ταυτόχρονα η ονομασία ενός κόμματος με όνομα από
την φύση ,μου προκαλεί μια αυτόματη αποστροφή. Πολιτικά κόμματα με ονομασίες
που παραπέμπουν σε αταβιστικούς συμβολισμούς συναπαντώνται<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σε πολιτικά ανώριμες δημοκρατίες. Στην
περίπτωση μας η "άνοιξη" και "αυγή" συνόδευσαν δεξιόστροφα
εγχειρήματα, η δε ιδέα να εισάγουμε "ελιές" από την Ιταλία ήταν
τουλάχιστον επαρχιωτισμός εφ' όσον έχουμε θαυμάσιες δικές ντόπιες ποικιλίες.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Τώρα πως κατάφερε
ο Θεοδωράκης με ένα τόσο αταβιστικό όνομα να συγκροτοτήσει ένα τόσο αναγνωρίσιμο
ρεύμα , το οποίο αυτοκατανοείται<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μάλιστα
ως δυτικόφρων εκσυγχρονισμός είναι ενδιαφέρον.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Εκείνο που
σηματοδότησε αμέσως ο Θεοδωράκης είναι ένα πολιτικό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και ηθικό στίγμα ενός χώρου που είχε
διαλυθεί. Η προσωπικότητα που πρώτη συμβολοποίησε μια νέα ηθική και αισθητική
ευπρέπεια του χώρου ήταν ο Μπουτάρης. Η ανάλυση του φαινομένου
"Μπουτάρη" περιττεύει. Ο Θεοδωράκης ανασυγκροτεί αυτό που περιρρέει
ως αίσθηση ο Μπουτάρης και το εγκιβωτίζει σε ένα κομματικό πλαίσιο. Ταυτόχρονα
οι εκλογικές<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>καταγραφές σε ΤΕΕ , ΔΣΑ
αποκαλύπτουν ότι στην κοινωνία πολιτών υπάρχει μια ισχυρή παρουσία της ευρείας
κεντροαριστεράς. Διακρίνεται δια γυμνού οφθαλμού η μολυσματική ασθένεια που
μπορεί να εξολοθρεύσει αμέσως την οικολογία του Ποταμιού: η ηθική επιληψιμότητα
των μελών του.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Είμαστε εδώ και
καιρό σε "περιβάλλον" απλής αναλογικής χωρίς τον αντίστοιχο εκλογικό
νόμο. Εκτός από τα πολλά κόμματα διαφαίνονται στο βάθος σημαντικές
περιφερειακές εκλογικές διαφορές. Αν υπολογίσουμε ταυτόχρονα την σαφή αντοχή
της κεντροαριστεράς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σε συνδικαλιστικούς
χώρους , τις νεοδημοκρατικές απειθαρχίες ,τότε το τοπίο γίνεται πιο
δημιουργικό. Η απουσία μεγάλου ηγεμονικού ρεύματος με περιφερειακή και
συνδικαλιστική κάλυψη υποχρεώνει τους πάντες σε συμβιβασμούς και δεύτερες
σκέψεις.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Η συγκυρία έχει
δυο ορατούς πρωταγωνιστές :Το Ποτάμι και το ΚΚΕ. Το Ποτάμι ανασυγκροτεί ένα
χώρο, προβληματίζει τους πάντες και εκκινεί με πλεονέκτημα. Το ΚΚΕ σε όλες τις
δημοσκοπήσεις, αλλά και στις γειτονιές έχει ανασυγκροτηθεί. Η δριμεία <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αντισυριζαική κριτική του δείχνει να έχει
ακροατήριο στα παραδοσιακά αριστερόφωνα σύνολα ενώ ο μη κοινοβουλευτικός
Κουτσούμπας "γράφει" τηλεοπτικά. Με ισχυρό Κκε, και την διαγωγή του
Συριζα για το πως άκουσε τα μέλη του σε Κ.Μακεδονία και Πελοπόνησο, τελειώνει
και επισήμως η υπόθεση εργασίας για κυβέρνηση όλης της Αριστεράς. Οι εκάστοτε
ηγεσίες πάντα βρίσκουν τρόπους να κάνουν<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>λίγες θεραπευτικές μαλάξεις στα μέλη τους, επομένως η εικασία του Συριζα
ότι η βάση του Κκε θα επιδράσει, έχει ακυρωθεί με τον τρόπο που επέδρασε η δική
του βάση.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η συγκυρία έχει
προβληματισμένους όλους τους υπόλοιπους αλλά κυρίως την ορθόδοξη Δημαρ κσι το
Πασοκ. Η Δημαρ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του Κουβέλη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και δευτερευόντως το Πασοκ χάνουν σοβαρό
εκλογικό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μέρος τους<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που θα προτιμήσει την καινοτομία του
Ποταμιού. Η Σαμαρική δεξιά φαίνεται να ανησυχεί περισσότερο για το Πασοκ παρά
για την ίδια. Η μονταζέρια της δεν απευθύνεται σε όλη την κοινωνία αλλά στο
συντηρητικό της κομμάτι, το οποίο φαίνεται να τρομάζει αρκετά με τα υποτιθέμενα
καλάσνικοφ που κρύβει η Κουμουνδούρου. Η </span>pseudodimar<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> του Τσίπρα παρά τον τεράστιο δημοσκοπικό και
εκλογικό όγκο της έχει μείνει από συμμάχους και εσωτερική στρατηγική. Η<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Συριζαική ανατροπή<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι σχεδιασμένη για σταθερά ευρωπαϊκά
πλαίσια όπου η μία διακριτή Μέρκελ και οι αντιπρόσωποι υπάλληλοι της
αποδέχονται το ευρωπαϊκό κεκτημένο και δρουν ορθολογικά. Περισσότερο και από
την ίδια τη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μέρκελ ο Συριζα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έχει άγχος ότι υπάρχει Μερκελικό </span>plan<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>b<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> το οποίο διατηρεί την φεντεραλιστική<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Ευρώπη και συμβιβάζεται με την Ευρωπαϊκή Αριστερά σε ένα παίγνιο
μηδενικού αθροίσματος. Στην συνέντευξη στο Βήμα ο αγχωμένος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τσίπρας προεξόφλησε τον Ευρωπαικό συμβιβασμό
ως δεδομένο και ήδη αποδεκτό .Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο Συριζα εξορκίζει το </span>plan<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>c<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.Είναι αυτό όπου η Συριζαική νίκη είναι όντως ριζική ανατροπή στο Ευρωπαϊκό
οικοδόμημα και πυροδοτεί αντί ένα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ευρωπαϊκό
ανασχεδιασμό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την ενδόρρηξη του
Ευρωπαικού Σοβιετισμού. Ποια Ελληνική κοινωνία , με ποιες δομές, με ποια
παραγωγή μπορεί να αντέξει τέτοιο ρίσκο; Ο μοναδικός δηλωμένος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><i style="mso-bidi-font-style: normal;">εταίρος</i>
για το </span>plan<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>c<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> είναι ο Κατσανέβας.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο πολιτικός<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κατακερματισμός συνοδεύεται<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με το ανθρωποβόρο πρωτογενές πλεόνασμα. Πέραν
αυτού η οικονομία δεν έχει βρει </span>momentum<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.Ο μνημονιακός σχεδιασμός για συνοδευτούν τα ενάρετα οικονομικά με
εξωστρέφεια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>φαίνεται να δουλεύει παντού
εκτός από την Ελλάδα. Εκτός από τον τουρισμό οι εξαγωγές δεν βελτιώθηκαν
σημαντικά. Ελλοχεύει ο κίνδυνος να διαμορφωθεί παραλυτική ισορροπία στο χαμηλότερο
επίπεδο προσδοκιών. Εδώ ακριβώς ευρίσκεται η νομιμοποίηση του ενός </span>fast<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>track<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">«αντιμνημόνιου». Χωρίς την πολιτική έκφραση των θυμάτων της κρίσης ,δεν
μπορεί να υπάρξει καμία μακροπρόθεσμη ανάπτυξη .Οι περιφερειακές και δημοτικές
εκλογές δίνουν μια ευκαιρία ο χώρος του «αντιμνημονίου» να αναλάβει ευθύνες
διαχείρισης σε ένα περιβάλλον περιορισμένων πόρων . Αυτή θα είναι η μοναδική
πραγματική δοκιμασία η ουσιαστική «ωρίμανση» <o:p></o:p></span></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Οι επερχόμενες
εκλογές αναγκαστικά πρέπει να μετατρέψουν τον εκτεταμένο πολυκομματισμό σε
δημιουργική απαρχή.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Απομείωση της
ακροδεξιάς ενίσχυση των δυνάμεων με ύφος απλής αναλογικής μήνυμα στην κυβέρνηση
για οικονομική αποτελεσματικότητα ,ανάθεση στον Συριζα θέσεων ευθύνης για να
δοκιμαστεί στην διαχείριση με λίγους πόρους χωρίς την μαγεία της </span>fast<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>track<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">άρσης της λιτότητας. Φαίνονται<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>αντιφατικά αλλά οι δημοσκοπήσεις προοιωνίζονται τέτοιου τύπου
πολυπλοκότητα. Την αντέχουμε;<o:p></o:p></span></span></span></div>
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-73336841339204712292014-02-27T15:49:00.000+02:002014-02-27T15:49:26.652+02:00Ποιά είναι η συχνότητα του σμήνους;
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-JgzyZ7cf01M/Uw9CBvgi6BI/AAAAAAAACgU/0B3zYj__kVg/s1600/swarm.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-JgzyZ7cf01M/Uw9CBvgi6BI/AAAAAAAACgU/0B3zYj__kVg/s1600/swarm.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Το 2006 ο Α.Αλαβάνος
είχε μια καλή ιδέα. Σε ένα μάλλον αναχρονιστικό πολιτικό περιβάλλον
διαμορφωμένο με τα δημογραφικά χαρακτηριστικά των Κακλαμάνη , Σκανδαλίδη
προτείνει για υποψήφιο Δήμαρχο τον άγνωστο Α.Τσίπρα.Η κίνηση είναι ματ. Απέναντι
στις δύσκαμπτες κομματικές υποψηφιότητες, αναδύεται το νεανικό ύφος ενός
"πιτσιρικά" ο οποίος έχει μοναδική ικανότητα. Συσπειρώνει γύρω του, πολλαπλά
σμήνη της πόλης τα οποία κινούνται ανάμεσα στα Εξάρχεια, τα Πανεπιστήμια, τις
διαδηλώσεις, τον Κεραμικό, τις συναυλίες, τα Κουφονήσια. Το περίπτερο του
Τσίπρα στην Πανεπιστημίου έχει μια νεανική φυσιογνωμία την οποία είχε να δει ο «χώρος»<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>από την εποχή του Ρήγα και της Β
.Πανελλαδικής. Επρόκειτο για δημογραφική και πολιτιστική <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τομή. Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν την δύναμη
των σμηνών.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Τέσσερα χρόνια
μετά , οι πολιτικές προτεραιότητες αλλάζουν ο Τσίπρας προβιβάζεται και η
ανθρωπογεωγραφία της Πορτάλιου, ξαναθύμισε Συν. Ωστόσο εμφανίζεται από το
πουθενά μια συμπαθητική εναλλακτική φάτσα, κατ' ευθείαν από την πινακοθήκη των
ορειβατών που σωρεύονται στο Λιτόχωρο για Όλυμπο και συσπειρώνει παρόμοια
σμήνη. Ο Αμυράς με έμβλημα το ποδήλατο του και τον καθαρό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αέρα της καθημερινής περιήγησης στις κρυφές
άκρες της Ελλάδας επαναλαμβάνει το κατόρθωμα Τσίπρα.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Τα σμήνη δεν
είναι τα ίδια αλλά είναι γνωστά, αναγνωρίσιμα. Τα έχουμε δει και σε άλλες
χώρες. Είναι τα σχήματα του<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δυτικότροπου
νεανικού φιλελευθερισμού που καταγράφηκε με τα ενδυματολογικά και ιντερνετικά
χαρακτηριστικά του ως το «κοσμικό» μέρος της Ταχρίρ και του Ταξιμ. Το
ταξινομικό σχήμα αριστερά - δεξιά δεν μπορεί να τα ταυτοποιήσει <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με ακρίβεια. Πρόκειται για ένα νεανικό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πολιτιστικό ύφος της <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εποχής <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που διεκδικεί τόπο και χρόνο από όλους τους
παραδοσιακούς θεσμούς.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Φαίνεται ότι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο Θεοδωράκης έχει την φαεινή ιδέα του «Ποταμιού».
Έχει εντοπίσει πως τα σμήνη είναι διαθέσιμα. Απευθύνεται με τρόπο που τους
είναι προσιτός. Από τη μια, η κεντροαριστερά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και η δεξιά των 58άρηδων, από την άλλη η
αμφιλεγόμενη επιλογή να μετενσαρκωθεί ετσιθελικά ο Τσίπρας σε Γαβριήλ , και νάσου
το Ποτάμι. Σε λίγες ώρες φάνηκε να συνεννοείται<span style="mso-spacerun: yes;">
</span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με τους "δικούς" του.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τώρα προφανώς θα
υπάρξει η </span>main<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>stream<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> πολιτικολογία για να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αποκαλύψει<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>την υποτιθέμενη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«αλήθεια» του
Ποταμιού. Ωστόσο και οι </span>main<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>stream<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> γνωρίζουν ήδη από το 2012, λόγω ΧΑ, πως
τα νευματικά δίκτυα, οι πολιτιστικές συνάφειες, έχουν τόση δύναμη όσο οι
τηλεοράσεις και οι συζητήσεις τους .Οι διαφορετικές<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συχνότητες του Τσίπρα το 06, του Αμυρά το 10,
της ΧΑ το 12 δεν είναι ανιχνεύσιμες από τα πεπαλαιωμένα ραντάρ της κοινότοπης
πολιτικολογίας. Αυτό που έγινε είναι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όλοι διαισθάνονται ότι το Ποτάμι συντονίστηκε
με μια μοναδική συχνότητα. Αν ο Θεοδωράκης όντως την έχει βρει <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>, τότε η κλασσική αμφισβήτηση η οποία υποτίθεται
ότι θα τον «αποκαλύψει» τελικά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>θα τον
δυναμώσει. Το Ποτάμι θα συντονίζει με νεύματα τα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σμήνη γύρω του και η κλασσική πολιτικολογία<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>απλώς <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>θα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>παράγει
ακουστικό «θόρυβο». Μεταξύ εξηντάρηδων και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κατά παραγγελία μετενσαρκώσεων υπάρχουν πολλά
ελεύθερα σμήνη.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Μέχρι τις
ευρωεκλογές θα γίνουν πολλά.<o:p></o:p></span></span></div>
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-13894746708581838992014-02-26T07:47:00.001+02:002014-02-26T07:50:00.707+02:00Unbelievably fast<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"></span> </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-x7Q_Tg_XCj8/Uw1_iCZhNjI/AAAAAAAACgA/xiceV_aahQs/s1600/machine22.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-x7Q_Tg_XCj8/Uw1_iCZhNjI/AAAAAAAACgA/xiceV_aahQs/s1600/machine22.png" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">H<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">χθεσινή
εξέλιξη της διαφωνίας 58 <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>– Πασοκ αναμφίβολα
αποτελεί μια θετική εξέλιξη. </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span style="mso-ansi-language: EL;"><span lang="EL">Ουσιαστικά<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>σηματοδοτεί την αλλαγή στόχευσης από τα «υψηλά» του κομματικού παιγνίου
στα «χαμηλά» της αυτοδιοίκησης και του συνδικαλισμού. Το ακατανόητο της πρωτοβουλίας
ήταν ότι διοχέτευε ένα υπαρκτό δυναμικό σε ένα αστήρικτο πολιτικό επίδικο, διακινδυνεύοντας
τη δεδομένη ισχυρή υπόσταση στην ραχοκοκαλιά της κοινωνικής οργάνωσης. Το ευρύ
ρεύμα ,το οποίο ήθελαν οι 58 να εκφράσουν ,αναμένεται να πρωταγωνιστήσει στις δημοτικές
εκλογές, κερδίζει κρίσιμα συνδικάτα ( Εσηεα ,Δσα κλπ). Ωστόσο δεν υπάρχει κανενός
είδους αυτοματισμός ο οποίος να επιβάλει να συγκροτηθεί ως κόμμα. Το ρεύμα
συγκροτείται πάνω σε μερικές κοινές παραδοχές:<o:p></o:p></span></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">-Το μνημόνιο
σηματοδοτεί μια περίοδο λιτότητας, αλλά δεν είναι παρά μια λανθασμένη
διαχείριση χρεοκοπίας. Δεν είναι η χρεοκοπία.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">-Για την χρεοκοπία
έχουν ευθύνη οι κυβερνητικές ελίτ, αλλά υπήρξε μια εκτεταμένη ανοχή σε πρακτικές
κατακερματισμού , κρατικής ιδιοτέλειας στα μεσαία στρώματα.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">-Η έξοδος δεν
μπορεί παρά να είναι μια δύσκολη διαδικασία , αναδιάταξης δομών, παροχών και
πρακτικών μέσα στο Ευρωπαϊκό πλαίσιο<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Με ένα παράδοξο
τρόπο οι 58 απλοποίησαν τις παραδοχές του ρεύματος σε μια πλατφόρμα τοπολογικού
ορισμού ενός «κέντρου» σε απόσταση από την Συριζαική ευκολία του αντιμνημόνιου.
Απέναντι στην Συριζαική ευκολία όμως αντέταξε μια άλλη ευκολία. Τα αποτελέσματα
είναι εύλογα και εξηγήσιμα<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Το ρεύμα κερδίζει
διαρκώς θέσεις στην κοινωνία, επιβάλει την ατζέντα στις δημοτικές εκλογές αναγκάζοντας
τον Συριζα να σταματήσει την παρωδία του τριπλού δημοψηφίσματος, αλλά οι 58
αδρανοποιούνται. Δεν πρόκειται για αποτυχία μιας κοινωνικής δυναμικής αλλά για
ένα άστοχο χειρισμό διαχείρισης της δυναμικής. <o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Η εξέλιξη είναι
πολλαπλά ωφέλιμη<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Θα διοχετεύσει
ένα υπαρκτό δυναμικό στις πραγματικές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις πέριξ του
σχήματος </span>Prv<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">5<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Θα εξοικειώσει
την κοινωνία με σενάρια σύνθετης πλοκής με πολλούς πόλους ισχύος τόσο οριζόντια
( πολλά κόμματα) αλλά και κάθετα ( κυβέρνηση με αντιπολιτευόμενες περιφέρειες,
μεγάλους δήμους κλπ)<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Θα απομακρύνει
τελειωτικά τον κίνδυνο του αναχρονιστικού οράματος για την αυτοδύναμη
διακυβέρνηση Συριζα. <o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ανεξάρτητα από τις
θεατρικές μπαλαφάρες , ήδη 18 μήνες μετά τις εκλογές είναι φανερό πως στο
υπέδαφος της κοινωνίας κοχλάζουν μάγματα αναστοχασμού, σύνεσης και λελογισμένης
διεκδίκησης. Η διάχυτη λύπη και ο πόνος δεν τροφοδοτούν τις απελπισμένες
εκφράσεις του 09-12. Τα διάφορα αντιμνημόνια </span>fast<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>track<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">δεν μπορούν
να σηματοδοτήσουν καμία διέξοδο γιατί είναι </span></span>too<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>fast<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">, </span>unbelievably<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>fast<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">. Όσοι προσπάθησαν να κατασκευάσουν
ισοδύναμες </span>fast<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>track<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">ελιές θα έπρεπε να ξέρουν ότι η
ελιά θέλει χρόνο και υπομονή. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span></span></div>
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-52503188837253147262014-02-23T20:49:00.001+02:002014-02-23T20:49:55.501+02:00Όλα είναι τόσο γλυκά στο μαγικό κόσμο του Βήματος
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-hLt2W6ab7fM/UwpCcXGFrDI/AAAAAAAACfw/lv7lB5JMgnc/s1600/silence.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-hLt2W6ab7fM/UwpCcXGFrDI/AAAAAAAACfw/lv7lB5JMgnc/s1600/silence.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;">Στο σημερινό Βήμα δημοσιεύθηκε μια συνέντευξη του
Α.Τσίπρα <a href="http://left.gr/news/al-tsipras-sto-vima-tis-kyriakis-kyma-tis-anatropis-tha-erthei-stis-25-maioy">(πηγή)</a>. Η καταπληκτική καλειδοσκοπική προσαρμοστικότητα της Συριζαικής
αφήγησης παρέδωσε ένα υψηλό δείγμα αφηγηματικής τεχνικής όπου ο αναγνώστης
διαβάζει ακριβώς αυτά , τα οποία πρέπει να διαβάσει.<o:p></o:p></span></span></div>
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Ως γνωστόν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο
αναγνώστης του Βήματος είναι τεχνοκράτης και με αίσθηση του εθνικού
συμφέροντος. </span><span style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">No</span><span style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"> </span><span style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">problem</span><span style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"> <span lang="EL">.Οι επεξεργασμένες και αμοιβαίες συμφωνημένες απαντήσεις έχουν την
κατάλληλη μορφή έτσι ώστε να μη διαταραχθεί και αφού απολαύσει την εφημερίδα
του ήσυχος, νηφάλιος να συναινέσει στην επερχόμενη αλλαγή.<o:p></o:p></span></span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;">Πχ<o:p></o:p></span></span></div>
<span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;">Το πραγματικό ,τραυματικό επίδικο της Συριζαικής
υπόσχεσης είναι τι γίνεται στην ρευστή ενδιάμεση φάση μετά την «ακύρωση» του
μνημονίου.<o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<ul>
<li><span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;">Πόση χρονική διάρκεια θα έχει αυτή η φάση;<o:p></o:p></span></span></li>
<li><span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;">Ποια είναι τα τεχνικά και ποια τα πολιτικά σημεία τριβής ή σύγκρουσης;<o:p></o:p></span></span></li>
<li><span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;">Μήπως η Συριζαική ακύρωση τελικά «αυτοακυρωθεί» από την ένταξη της ως τεχνικό επίδικο εντός του υφιστάμενου νομικού διεθνούς πλαισίου;<o:p></o:p></span></span></li>
</ul>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Σε όλα αυτά τα ερωτήματα ο Α.Τσίπρας είναι καθησυχαστικός
και πληροφορεί τον τεχνικά ενημερωμένο αναγνώστη ότι όντως έχει βρεθεί η
κατάλληλη τεχνική </span><span style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">win</span><span style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"> </span><span style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">win</span><span style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"> <span lang="EL">πρόταση .Πρόκειται μια μόχλευση χωρίς πολιτικές τριβές η οποία μάλιστα
προέρχεται από το ΔΝΤ και το μόνο που λείπει είναι κάποιος να την προτείνει!<o:p></o:p></span></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;">Ακολουθεί το απόσπασμα:<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;">-Μα δεν είναι απόλυτα σαφές ότι η περικοπή διακρατικού χρέους είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο; Πώς θα ψηφιστεί από τα Κοινοβούλια των εταίρων; <o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><em><span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Το ελληνικό χρέος, που μετά το </span><span lang="EN" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">PSI</span></em><span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><em> έχει μετατραπεί σε διακρατικό, στην πραγματικότητα έχει χρηματοδοτηθεί από τις αγορές που δανείζουν τον Μόνιμο Μηχανισμό. Οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι δεν έχουν επιβαρυνθεί. Μόνο εγγυήσεις έχουν δοθεί. Τα νέα ελληνικά ομόλογα τελούν υπό διαπραγμάτευση στις παγκόσμιες αγορές δημιουργώντας διαρκώς κέρδη για τους διαπραγματευτές. Η διαδικασία της περικοπής τους κατά 40-60%, όπως προτείνει το ΔΝΤ, <u>μπορεί να οργανωθεί με ασφάλεια, ενδεχομένως με τροποποιήσεις στον Μόνιμο Μηχανισμό και με πρωτοβουλίες της ΕΚΤ που θα ενισχύσουν συνολικά τη διεθνή πίστη στην ευρωζώνη</u>. </em><u><em>Το όφελος θα είναι τεράστιο για την Ευρώπη.</em> </u></span><u><span style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></u></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;">-Η Γερμανία δεν τα γνωρίζει όλα αυτά; <o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><em><span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Η Γερμανία τα γνωρίζει όλα αυτά και γι’ αυτό έχει ήδη στα
συρτάρια του υπουργείου οικονομικών το σχέδιο του κουρέματος του ελληνικού
χρέους, δηλαδή το </span><span lang="EN" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">plan</span><span lang="EN" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"> </span><span lang="EN" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">B</span><span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"> για τη διαπραγμάτευση με τη κυβέρνηση του
ΣΥΡΙΖΑ. <u>Αυτό αποκάλυψε ο υφυπουργός του κου Σόιμπλε, Στέφεν Κάμπετερ, σε
πρόσφατη ερώτηση βουλευτών του </u></span><u><span lang="EN" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Die</span></u><u><span lang="EN" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"> </span></u><u><span lang="EN" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Linke</span></u></em><u><span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><em>. Ωστόσο δε
πρόκειται να το υλοποιήσει αν δεν υπάρξει κάποιος να το διεκδικήσει</em> </span></u><u><span style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></u></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;">Όσον αφορά τις εθνικές ευαισθησίες του «αναγνώστη» έχουμε
ενδιαφέρουσες επισημάνσεις.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Εδώ κατ’ ευθείαν<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>με </span><span style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">copy</span><span style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"> </span><span style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">paste</span><span style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"> <span lang="EL">από το Alter </span></span><span style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"> <span lang="EL">και τα προγράμματα του Χαρδαβέλα έχουμε τον αυτονόητο ροζ κόσμο της γεωπολιτικής
μας υπεροχής.<o:p></o:p></span></span></span></div>
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Σε μόνο έξι χρονάκια, το 2020 θα είμαστε ο ισχυρός
εταίρος της Ευρώπης. Εκμεταλλεύσιμοι ενεργειακοί πόροι στο Ιόνιο το Αιγαίο την
Κρήτη μας καθιστούν μοναδικούς. Σε γεωπολιτικό χρόνο </span><span style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">nanoseconds</span><span style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"> <span lang="EL">έχουμε βρει τα κοιτάσματα, έχουν καμφθεί οι περιβαλλοντικές ανησυχίες,
έχουν εκτιμηθεί οι πραγματικές αξίες , οι γεωπολιτικές σταθμίσεις και </span></span><span style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">voila</span><span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"> ! είμαστε
τόσο ισχυροί που <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με αυτό το ισχυρό χαρτί
θα διαπραγματευτούμε με σίγουρη τη νίκη<o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;">Ακολουθεί το απόσπασμα:<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;">Σε μια ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση πρέπει να διαθέτεις
«ισχυρά χαρτιά». Ποια είναι τα δικά σας; <o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="color: #222222; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;"><em>Η Ευρώπη γνωρίζει ότι η Ελλάδα είναι ο ισχυρός
ενεργειακός εταίρος του 2020. Γνωρίζουν οι υπόλοιποι εταίροι ότι η χώρα μας
δεσπόζει στην ζωτικής σημασίας για την Ευρώπη ενεργειακή ζώνη της
Νοτιοανατολικής Μεσογείου, που ξεκινά από το Ισραήλ, περνά από την Κύπρο και
περιλαμβάνει το Αιγαίο, το Λιβυκό, το Ιόνιο.<o:p></o:p></em></span></span></div>
<span lang="EL" style="color: #222222; font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Μα τι όμορφος , τι αρμονικός είναι αυτός ο κόσμος του Βήματος; </span><br />
<span lang="EL" style="color: #222222; font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Σύντροφε Τσίπρα
βάλε με μέσα σε παρακαλώ απάλλαξε με από συγκρούσεις , εθνικά διλλήματα
,αγωνιώδη ερωτήματα. </span><br />
<span lang="EL" style="color: #222222; font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Πόσο πιο σύνθετος , δυσάρεστος, προβληματικός είναι ο
κόσμος εκτός Βήματος</span>Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-73420374902188054612014-02-20T15:26:00.000+02:002014-02-20T15:29:26.625+02:00Ποιοί ξέρουν που είναι τα "Γερμανικά";<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-c79tqfgI4og/UwYB_yTqq8I/AAAAAAAACfg/4-HjFWsQkzo/s1600/trucks.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-c79tqfgI4og/UwYB_yTqq8I/AAAAAAAACfg/4-HjFWsQkzo/s1600/trucks.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Για όσους έχουν
την παραμικρή σχέση με τα ποδοσφαιροπολιτικά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δίκτυα η<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ανακάλυψη του πλέγματος πετρελαϊκής απάτης<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δεν είναι έκπληξη. Όσοι γνωρίζουν τα
τοπωνύμια «Γερμανικά», «Άσπρα Χώματα» κλπ τότε ξέρουν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ότι ο πατέρας του φερόμενου ως αρχηγού του
πλέγματος , κυκλοφορούσε φυγόποινος επί χρόνια με την ανοχή τοπικών πολιτικών
και αστυνομικών αρχών. Η αποκάλυψη του δικτύου αυτού είναι αποτέλεσμα μιας σημαντικής
αλλαγής στο εσωτερικό της εξουσίας. Το ίδιο ακριβώς δίκτυο, με την οικογενειακή
συνέχεια λειτουργούσε ανενόχλητο επί δεκαετίες με την βοήθεια της τυπικής
ελληνικής διαπλοκής. Τελικά η λεγόμενη «μνημονιακή» πολιτική δεν είναι μόνο
βάναυση ταπείνωση εισοδημάτων, αλλά ταυτόχρονη επιταγή προς τις κλεπτοκρατικές
ομάδες να προσχωρήσουν προς ένα πιο «ηθικό» καπιταλισμό δυτικού τύπου. Όποιος
δεν συμμορφώνεται θα συλλαμβάνεται. Πολύ εύστοχα ο Σ.Σκουμπουρδής έχει
περιγράψει την<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ιδιαίτερη αυτή συνθήκη </span></span><a href="http://www.athensvoice.gr/article/city-news-voices/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7/%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%BF-%CE%B7%CE%BB%CE%AF%CE%B8%CE%B9%CE%B5"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="color: blue; font-family: Calibri;">εδώ, με το <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>"Είναι το μνημόνιο ηλίθιε".</span></span></a><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η εγγενής
ηθικολογία των εξ’ ευωνύμων διανοουμένων τους αποτρέπει να δουν πως η πολιτική
προσαρμογής της τελευταίας περιόδου είναι ταυτόχρονα προσταγή λιτότητας, βίαιης
ανισοκατανομής αλλά και «ορθολογικοποίησης» του ελληνικού καπιταλισμού. Τόσο η
νομικά οριακή αντιμετώπιση της ΧΑ όσο και μια σειρά συλλήψεων δείχνουν πως η <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κατεύθυνση δεν χαρτογραφείται μέσω των αδρών αντιπλουτοκρατικών
ερμηνευτικών σχημάτων που διακινεί μαζικά μια αριστερή δημοσιολογία. Το </span>project<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">Σαμαρά είναι πολύ πιο ευρύ από ότι
φαίνεται και δεν αντιμετωπίζεται με τις λαικομετωπικές αντιλήψεις </span></span>a<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>la<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>thirties<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> που εισηγείται η Συριζαική αριστερά. </span><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Οι δύο
εναλλακτικές πολιτικές της συγκυρίας έχουν ως<span style="mso-spacerun: yes;">
</span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κοινό πρόταγμα ένα «καπιταλιστικό
μοραλισμό εντός της ΕΕ» .Αυτό όμως<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>εκφράζεται σε δύο εκδοχές : ή ως τρέχουσα αυταρχική δημοσιονομική
προσαρμογή (Σαμαράς) ή ως υπόσχεση για δημοκρατική ήπια προσαρμογή (Τσίπρας).
Επομένως<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η συγκυρία είναι πολύ πιο
«υγιής» από ότι φαίνεται από πρώτης όψεως: Η Συριζαική πίεση επιταχύνει κάποιες
«μοραλιστικές» τάσεις οι οποίες ενυπάρχουν στο<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>λεγόμενο «μνημόνιο». Ο Συριζα δεν βραχυκυκλώνει τελικά την κυβέρνηση ,
αλλά και η κυβέρνηση έχει μάλλον ανάγκη τον «Σύριζα» της. Οι όποιες
μεταρρυθμιστικές αρρυθμίες οφείλονται περισσότερο στις «προμημονιακές»
αδράνειες παρά σε αντιπολιτευτικό ζήλο.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Μέσα στην συνθήκη
αυτή οι επερχόμενες εκλογές έχουν αντίστροφη αρχιτεκτονική από ότι
δημοσιοποιείται. Το πρωτείο είναι στις Δημοτικές και όχι στις Ευρωπαϊκές. <o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι εξωφρενικές
ρητορείες<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για ένα δημοψήφισμα είναι
θεατρικές. Εντός των ευρωπαϊκών θεσμών δεν υπάρχουν ρήξεις αλλά δύστροπες
συναινέσεις. Η υποτιθέμενη Συριζαική διαπραγμάτευση θα εξουδετερωθεί στο πι και
φι όχι με την αντίρρηση αλλά με την μερική συναίνεση και αναβολή: «Έχετε μάλλον
δίκιο, αλλά ας το συζητήσουμε στο προσεχές </span>Eurogroup<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">, και ας πάρουμε την τεχνική γνωμάτευση της δείνα
επιτροπής» </span>etc<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>etc<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>etc<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">. στο μεταξύ «</span>business<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>as<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>usual<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>please<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">, αλλιώς θα τα βάλετε και με αυτούς που
σας κατανοούν».</span>H<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">Συριζαική
αντίρρηση θα εξαχνωθεί από την «τεχνική» αντιμετώπιση της και όχι την πολιτική
της απόρριψη. Αυτή είναι άλλωστε και η σημασία της δήλωσης Σταθάκη όπου δεν
«προβλέπονται ακραίες καταστάσεις» και της ολύμπιας αφασίας των Ευρωπαίων
συμμάχων του Σαμαρά . Όταν ο </span></span>veto<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>holder<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προσέρχεται με αυτή την πρόβλεψη στην «σκληρή
διαπραγμάτευση» και οι σύμμαχοι του υποτιθέμενου αντιπροσώπου των δανειστών, τον
αδειάζουν διά της αφασίας, τότε οι αναλύσεις περισσεύουν.<o:p></o:p></span></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Άρα το
ευνοϊκότερο προσεχές περιβάλλον είναι, ο Συριζα να κερδίσει μερικούς δήμους και
ίσως μια περιφέρεια με αυτοδιοικητικά περιφερειακά κριτήρια, και ίσως οριακά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ευρωεκλογές ώστε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τελικά<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>να μην τίθεται ζήτημα εκλογών .(1) Έτσι θα προβάρει τις διοικητικές του
ικανότητες σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον έλλειψης πόρων. Άλλωστε σε αυτή την
συνθήκη «λιτότητας» κρίνονται οι ικανοί. Οι διοικητές με άφθονους πόρους είναι </span>de<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>facto<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">και τελικά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></span>de<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>jure<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">πετυχημένοι. Μια υπόσχεση για πετυχημένη δημοτική ή περιφερειακή διοίκηση
με περισσότερους πόρους είναι αφελής και σχεδόν προσβλητική για τους πολίτες.
Οι μεγάλες διαχειριστικές επιτυχίες κρίνονται σε περιβάλλον έλλειψης πόρων.<o:p></o:p></span></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Η <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αναδιοργάνωση ,με όποιο πρόσημο θα είναι
μακρόχρονη, σε περιβάλλον ευρωπαϊκών ανακατατάξεων όπου τα Εσπα και οι
δανειακές ρυθμίσεις είναι περιορισμένης εμβέλειας. Οι μόνοι πραγματικοί
διαθέσιμοι πόροι είναι οι αγορές και οι τοποθετήσεις τους στο Ελληνικό
Χρηματιστήριο. Ακόμη και η τεχνοφιλελεύθερη γλώσσα του Συριζα εκεί προσβλέπει:
Βιομηχανικοί πρωταθλητές και δημόσιες επιχειρήσεις οι οποίες , ως
ανταγωνιστικοί παίκτες, αντλούν ιδιωτικό κεφάλαιο και τα διαχέουν δευτερογενώς στην
οικονομία.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Ο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>υπαρκτός μεταρρυθμιστικός χώρος </span><a href="http://prv5.gr/"><span style="color: blue; font-family: Calibri;">"prv5"</span></a><span style="font-family: Calibri;"> , η νουνεχής Δημάρ και οι πέριξ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έχουν μια μοναδική ιστορική ευκαιρία. Να αποσυμπιέσουν
την θεατρική ένταση και να αναδείξουν τα μοναδικά ιστορικά επιτεύγματα :
Πετυχημένοι αυτοδιοικητικοί κατάφεραν να <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>λειτουργήσουν υπηρεσίες που εξυπηρετούν τους
πολίτες ακόμη και στις πιο ακραίες συνθήκες φτώχειας σε συνθήκες αυστηρής
λιτότητας με επιτυχία. Αυτό το επίτευγμα έγινε με τη συνέργεια των δομών
αλληλεγγύης τις οποίες η υπαρκτή κοινωνία πολιτών ανέπτυξε. Αυτή η μοναδική ιστορική
παρακαταθήκη μπορεί να γειώσει τη συζήτηση και να αποκαλύψει τον «ψευδοκομμουνιστικό
βερμαλισμό» </span><a href="http://leftliberalsynthesis.blogspot.dk/2014/02/blog-post_6.html"><span style="color: blue; font-family: Calibri;">(πηγή)</span></a><span style="font-family: Calibri;">
</span><a href="http://leftliberalsynthesis.blogspot.dk/2014/02/blog-post.html"><span style="color: blue; font-family: Calibri;">(πηγή)</span></a><span style="font-family: Calibri;">ομάδων
της Συριζαικής<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αριστεράς και τον
αποπνικτικό αναχρονισμό του «Αγιορείτη» πρωθυπουργού. <o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-size: x-small;">(1)</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";">
</span></span></span><span style="font-size: x-small;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το Συριζαικό
επιχείρημα ότι μια αριστερή Ευρωπαική νίκη είναι λυδία λίθος πάσχει πολλαπλά.
Κατ’ αρχάς η Ευρωπαϊκή αριστερά είναι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διασπασμένη
στο κύριο επίδικο του Ευρώ. Ταυτόχρονα ο φεντεραλιστικός αυταρχικός Μερκελισμός
αναμένεται να είναι σημαντικό ανάχωμα απέναντι στον αναδυόμενο συντηρητικό
διαλυτικό ευρωσκεπτικισμό. Τέλος η αδυνατότητα κάλυψης του χρέους του Ευρωπαϊκού
Νότου και άρα η ανάγκη του διακανονισμού </span>a<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>la<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> 1953 δεν είναι
δεδομένη. Πρώτον υπάρχουν άπειροι τρόποι μόχλευσης του χρέους. Δεύτερον μια
υποτιθέμενη δραστική λύση του θα αποδιοργανώσει το διεθνές σύστημα έτσι ώστε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τελικά το πραγματικό Ευρώ αυτής της ενδιάμεση φάσης
θα είναι ένα άλλο Ευρώ από αυτό που έχουμε σήμερα. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί την
Ελληνική κοινωνία με ένα αποσαρθρωμένο Ευρώ μιας ενδιάμεσης ρευστής φάσης;<a href="https://www.blogger.com/null" name="_GoBack"></a> <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span></div>
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-226476174985175022014-02-08T15:29:00.000+02:002014-02-08T15:38:24.929+02:00Lixouri-Nicosia-Buddha Bar<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-2cFXwuQo7FE/UvYwrukGlVI/AAAAAAAACe8/8cfXxC6NfcI/s1600/buddha+bar.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-2cFXwuQo7FE/UvYwrukGlVI/AAAAAAAACe8/8cfXxC6NfcI/s1600/buddha+bar.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span><br />
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span><br />
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span><br />
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Στις 11 Ιουνίου 1958 ο Γιάνννης Πασαλίδης εκφωνεί μια
ιστορική ομιλία στην Ελληνική Βουλή. Μόλις 9 χρόνια μετά τη λήξη του εμφυλίου η
αριστερά γίνεται αξιωματική αντιπολίτευση σε γεωπολιτικές συνθήκες «ψυχρού
πολέμου» , πολιτικών κρατουμένων κλπ. Ο Πασαλίδης εκφωνεί ένα ιστορικό λόγο
όπου σε άψογα κοινοβουλευτικά ελληνικά, χωρίς να αποστεί από την βασική
πολιτική της Εδα διατυπώνει ένα σχέδιο το οποίο ενσωματώνει την Ελληνική
Αριστερά ως υπεύθυνη εθνική δύναμη. Η περίοδος είναι κρίσιμη για το Κυπριακό
και οι διατυπώσεις του έχουν ένα σαφές εθνικό περιεχόμενο:<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Διαβάζουμε από τα προσφάτως εκδομένα πρακτικά της βουλής
φράσεις όπως « να τρομοκρατηθεί το Έθνος εις την Κύπρον και την Ελλάδα και να
υποκύψει εις την συνθηκολόγησιν..», «ας είναι βέβαιοι εκείνοι που συνομωτούν
κατά της Κυπριακής ελευθερίας , ότι το έθνος θα απαντήσει …..».Είναι σαφές ότι
μέσω Κυπριακού η μετεμφυλιακή αριστερά επανέρχεται ως εθνική δύναμη στο
πολιτικό παιχνίδι. Το Κυπριακό , με τον γνωστό αναπάντεχο ιστορικό συγχρονισμό,
αναμετασχηματίζει την πλοκή των πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα. Καταλυτικές
αλλαγές στην Κύπρο ,επιβάλλουν στους πόλους του πολιτικού παιγνίου να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στέκονται με τρόπους <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ιδιόρρυθμους αναπάντεχους εκτός τρέχουσας
ρουτίνας.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;">Εδώ και καιρό υποστηρίζω (<a href="http://leftliberalsynthesis.blogspot.dk/2012/06/blog-post_24.html">πηγή)</a> <a href="http://leftliberalsynthesis.blogspot.dk/2013/10/wrestling.html">(πηγή)</a> ότι παρά τα επιφαινόμενα, οι
συντεταγμένες της συγκυρίας δημιουργούν μια πολιτική σταθερότητα, η δε τάση
είναι ένας «ιστορικός συμβιβασμός </span><span style="line-height: 115%;">a</span><span style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"> </span><span style="line-height: 115%;">la</span><span style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">ελληνικά»
δηλαδή νευματικός, υπόρρητος, με εξωτερική μορφή πόλωσης αλλά εσωτερική στρατηγική
συναίνεση .Έχουμε μια ισόμορφη πλοκή με την περίοδο Α.Παπανδρέου και
Κ.Καραμανλή.Αν η ιστομαντεία έχει αξία , τότε θα απολαύσουμε εκλογές σε ρυθμούς Buddha Bar αλλά σε καμία περίπτωση Heavy Metal.</span></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Εκτός από τα θεμελιώδη της συγκυρίας , υποστηρίζω ότι
στην τάση αυτή συνηγορούν και οι αστάθμητοι παράγοντες. Αναφέρομαι στους σεισμούς
στην Κεφαλονιά και τις ρηγματώδεις εξελίξεις στο Κυπριακό.<o:p></o:p></span></span></div>
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Στην Κεφαλονιά έχουμε μια καταστροφή η οποία πυροδοτεί
μια ευρύτερη συμφωνία η οποία πηγάζει από την φύση της οικονομίας του νησιού. Η
κλασσική ρουτίνα της εκάστοτε αντιπολίτευσης είναι η διεκτραγώδηση κρατικής αμέλειας
.Όμως σε ένα τουριστικό προορισμό , η αμέριμνη υπερβολή της μικροκομματικής
ρουτίνας θα μπορούσε να λειτουργήσει καταστροφικά. Η οριακότητα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>της κατάστασης έκανε όλους πολύ προσεκτικούς. Ο
Δήμαρχος ως αναμενόταν , λόγω νεοδημοκρατικής καταγωγής κράτησε ένα χαμηλό
προφίλ και έδωσε ένα τόνο ότι «όλα τα εφικτά γίνονται». Ωστόσο η στάση της μοναδικής
βουλετίνας της μονοεδρικής , η οποία ανήκει στον Συριζα είναι αξιοσημείωτη. Εδώ
<a href="http://www.athina984.gr/podcasts?page=3">(πηγή)</a>υπάρχει ένα ηχητικό απόσπασμα όπου , με ένα ήρεμο καθόλου πολωτικό τρόπο,
επιβεβαιώνει χωρίς πλέγματα την βασική αίσθηση ότι «εφικτά γίνονται» και
απομακρύνει οποιαδήποτε πιθανότητα ενός εκτραχηλισμένου ανταγωνισμού πάνω από
τα χαλάσματα του Ληξουρίου. Δεν είναι η πρώτη φορά που φυσικά ή αναπάντεχα
φυσικά φαινόμενα μοχλεύουν την πολιτική με απρόσμενα αποτελέσματα. Οι
περιπτώσεις των Σρέντερ , Θαπατέρο είναι χαρακτηριστικές. Στην δική μας περίπτωση
η Κεφαλονιά πυροδοτεί και ενισχύει την υπολανθάνουσα εθνική συναίνεση.<o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Ταυτόχρονα εισάγεται ξαφνικά στην πολιτική συζήτηση μια
προσυμφωνημένη διαδικασία λύσης του Κυπριακού. Οι λεπτομέρειες δεν είναι
γνωστές, αλλά είναι σαφές ότι κινείται σε μια θεμελιακή βάση προερχόμενη από
μια αριστερή φιλολογία: Το νέο κράτος δεν αναφέρεται συνταγματικά σε δύο
κοινότητες αλλά σε ένα Κυπριακό Λαό <a href="http://www.athina984.gr/node/278083">(πηγή)</a> <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η Συριζαική αριστερά θα κινηθεί στις ιστορικές
συντεταγμένες της συσχέτισης Ελληνικής Αριστεράς –Κυπριακού. Το Κυπριακό θα
είναι και πάλι το βασικό υπομόχλιο ενός μηχανισμού ο οποίος στο τέλος θα παράγει
εθνική συναίνεση.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Στην τρέχουσα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και
τα δύο κεντρώα <a href="http://leftliberalsynthesis.blogspot.dk/2013/10/blog-post_24.html">(πηγή)</a> σχήματα του παιγνίου δείχνουν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εμφατικά τις αδύνατες πλευρές τους: η ΝΔ
παραβιάζει τον εκλογικό νόμο και ο Συριζα μιμείται το ΚΚΕ δεν υποστηρίζει
δημάρχους ή περιφερειάρχες αλλά αντιμνημονιακούς πολιτικούς. Ωστόσο το
γεωπολιτικό και κρατικό πλαίσιο είναι το απόλυτο όριο του παιχνιδιού τους.
Καθώς λοιπόν τα φυσικά φαινόμενα και το Κυπριακό εισβάλουν στην συγκυρία, η
λανθάνουσα εθνική συναίνεση θα εκβάλει στην επικαιρότητα με τον ελληνικό τρόπο:
σπασμωδικά και υποκριτικά. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"><o:p><span style="font-family: Calibri;"> </span></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><em><span style="line-height: 115%;">Info</span><span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;">:Τετράδια
Κοινοβουλευτικού λόγου ΙΙ.Ι.Πασαλίδης «Ομιλία κατά τη συζήτηση των
προγραμματικών δηλώσεων» 1958<o:p></o:p></span></em></span></div>
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-14826891493108649162014-02-06T09:54:00.000+02:002014-02-06T10:59:42.380+02:00Τα ατελέσφορα μαθηματικά μιας υποτιθέμενης "ριζοσπαστικής" πολιτικής<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-TAvBzEnlqRE/UvM-RHFf_cI/AAAAAAAACes/zdDtjseBeQA/s1600/badiou.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-TAvBzEnlqRE/UvM-RHFf_cI/AAAAAAAACes/zdDtjseBeQA/s1600/badiou.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">Δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο Ισκρα ένα άρθρο του Δ.Μπελαντή </span><a href="http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=15170:-----40&catid=71:dr-kinitopoiisis&Itemid=278"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">(πηγή)</span></a><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;"> το οποίο με αδρά
μαθηματικά προσπαθεί να παρέμβει στις επιλογές του Συριζα για τις εκλογές.<o:p></o:p></span></span></div>
<span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">Το σχήμα του ΔΜ είναι απόλυτα αθροιστικό. Ο συνολικός πληθυσμός εννοείται
ως 100 % η ολιγαρχία ως 10 % οι εργαζόμενοι 60 % οι λοιποί μικροαστοί κλπ ως
30%.Ταυτόχρονα θεωρείται ότι τα κοινωνικά ποσοστά αυτά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αντιπροσωπεύονται σε κομματικούς φορείς. Ο
συλλογισμός του ΔΜ είναι ορθός: Επειδή οι εργαζόμενοι του 60 % δεν ψηφίζουν το
κόμμα της αριστεράς ώστε να του δώσουν 60%, οι συμμαχίες πρέπει να γίνονται με
τέτοιο τρόπο ώστε να διατηρείται αλώβητο το πολιτικό πρόταγμα της αριστεράς. Αλλιώς
αν το αριστερό 40 % συμμαχήσει με το μικροαστικό 20 % τότε η νέα συμμαχία θα έχει
60% αλλά δεν είναι αριστερά. Ο ΔΜ εύλογα αντιμετωπίζει τις κοινωνικές
κατηγορίες ( εργαζόμενοι, μικροαστοί, μεγαλοαστοί) ως ένα επίπεδο και τους κομματικούς
φορείς σε ένα άλλο επίπεδο και ορθά υποστηρίζει πως οι συμμαχικές πλειοψηφίες
πρέπει να γίνονται στο επίπεδο των κοινωνικών κατηγοριών αλλιώς η πολιτική
συμμαχία των κομμάτων αλλοιώνει το πολιτικό πρόταγμα . Στο κείμενο
προσκομίζονται ιστορικά τεκμήρια από την Χιλή την Ιταλία. Πάντοτε όμως επικρατεί
το κλασσικό αθροιστικό σχήμα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το οποίο
είναι η γενική <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μαθηματική παραδοχή εντός
αριστεράς: Υπάρχουν δυο «100 %» :αυτό <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>των
κοινωνικών κατηγοριών και τάξεων και αυτό των εκλογικών ποσοστών. Τα κλάσματα
των 100% δεν είναι αντίστοιχα γιατί οι δυνάμεις της εργασίας (πχ του 60%) δεν
ψηφίζουν «το κόμμα της εργασίας» για να του δώσουν 60% <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αλλά διασπείρονται σε άλλα κόμματα. Ο συλλογισμός
φαίνεται άρτιος , ολοκληρωμένος και μεταξύ μας κοινός τόπος στις συζητήσεις. <o:p></o:p></span></span></div>
<span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Την προηγούμενη εβδομάδα επισκέφθηκε την Αθήνα ο </span><span style="line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">A</span><span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"> Μπαντιού. Ο ΑΒ είναι δημοφιλής στην Ελλάδα, όμως δυστυχώς
έχει παραγνωρισθεί ότι η μεγάλη αναγνώριση του ήρθε από την Αμερική όταν
μεταφράστηκε (με χορηγία του Γαλλικού Κράτους) το θεμελιακό έργο του «Είναι και
Συμβάν». Το έργο αυτό όπως και η συνέχεια του «Η <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Λογική των Κόσμων» είναι κυρίως έργα
μαθηματικής φιλοσοφίας και απαιτούν καλή γνώση μαθηματικών κατευθύνσεων όπως η
Θεωρία Συνόλων και η Θεωρία Κατηγοριών. Ο Μπαντιού χωρίς τα μαθηματικά του
είναι σαν τον Χαιντέγκερ χωρίς τα αρχαία ελληνικά.<o:p></o:p></span></span></div>
<span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">Υποστηρίζω πως το μαθηματικό εξηγητικό σχήμα του ΔΜ είναι αυτό που ο
Μπαντιού αποκαλεί «χονδροειδή Μαρξισμό» και το ίδιο παράγει λογικά αδιέξοδα. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ας δούμε τα βασικά μαθηματικά του Μπαντιού:<o:p></o:p></span></span></div>
<span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">Αν έχουμε τρία αντικείμενα πχ το Α το Β και το Γ ,τότε η απλή εμπειρική
παρατήρηση είναι ότι το άθροισμα τους είναι τρία. Αν όμως τα θεωρήσουμε ως
σύνολο (Α,Β,Γ) τότε ο αριθμός των υποσυνόλων είναι 8 δηλαδή 2<span style="font-size: small;"><sup>3</sup>
(2Χ2Χ2).<o:p></o:p></span></span></span></div>
<span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">Η βασική θέση του ΑΒ είναι ότι στην πολιτική δεν ισχύουν τα μαθηματικά της απλής
άθροισης, αλλά τα μαθηματικά των συνόλων. Σε ένα πληθυσμό 10 εκ υπάρχουν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>2<span style="font-size: small;"><sup>10000000</sup> <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>υποσύνολα τα οποία αφορούν την πολιτική. Χωρίς
να εμπλακούμε σε βάθος η θέση του ΑΒ είναι ότι υπάρχει η παρουσία ( τα 10 εκ)
και η αναπαράσταση ( 2<sup>10000000</sup> ) οι οποίες είναι διαφορετικές διαδικασίες
οι οποίες δεν έχουν αντιστοιχία. Σύμφωνα με τον ΑΒ το κράτος μέσω του προνομίου
της αναπαράστασης εσαεί απομονώνει τον πολίτη. <o:p></o:p></span></span></span></div>
<span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL" style="color: #333333; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Τα στοιχεία ( στην περίπτωση μας τα 10 εκ
πολιτών) <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><u>ανήκουν</u></b> στο σύνολο ,
ενώ τα </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">2<span style="font-size: small;"><sup>10000000</sup> </span></span><span lang="EL" style="color: #333333; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">υποσύνολα <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><u>εμπεριέχονται
</u></b>σε αυτά. Οι σχέσεις ανήκειν και συμπεριλαμβάνεσθαι είναι οντολογικά δυο
διαφορετικά διαδικασίες. <o:p></o:p></span></span></div>
<span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL" style="color: #333333; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span><span lang="EL" style="color: #333333; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Αν το κράτος κατανοηθεί ως σύνολο το οποίο
περιέχει τους πολίτες ως στοιχεία ( σχέση ανήκειν) ή ως μοναδιαία υποσύνολα </span><span style="color: #333333; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">singleton</span><span style="color: #333333; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"> <span lang="EL">(σχέση συμπεριλαμβάνεσθαι) τότε η διαδικασία ψηφοφορίας είναι ένας
χειρισμός ο οποίος ακριβώς εμποδίζει να αναδυθεί η δεδομένη ιδιότητα των
συνόλων να δημιουργούνται περισσότερα υποσύνολα από τα στοιχεία. Η
αντιπροσωπευτική δημοκρατία μέσω καθολικής γενικής ψηφοφορίας είναι η
συστηματική «καθήλωση» , ο «εξαναγκασμός» των υποσυνόλων στην κατάσταση
μοναδιαίου συνόλου (</span></span><span style="color: #333333; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Singleton</span><span lang="EL" style="color: #333333; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">).<o:p></o:p></span></span></div>
<span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL" style="color: #333333; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span><span lang="EL" style="color: #333333; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Το κράτος ,λοιπόν, δεν επιμετρά τους
ψηφοφόρους ως στοιχεία (παρουσίες) <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αλλά
ως υποσύνολα με ένα στοιχείο (αναπαραστάσεις). Δηλαδή ο ψηφοφόρος Κώστας δεν
είναι ο Κώστας αλλά το υποσύνολο Κώστας με μοναδικό στοιχείο τον Κώστα.<o:p></o:p></span></span></div>
<span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="EL" style="color: #333333; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">Το σύγχρονο αντιπροσωπευτικό κράτος, λοιπόν,
δεν θεμελιώνεται σε μια λογική κοινωνικού δεσμού την οποία εκφράζει αλλά σε μια
λογική απαγόρευσης άλλων υποσυνόλων την οποία απαγορεύει. <o:p></o:p></span></span></div>
<span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="EL" style="color: #333333; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">Η κρατική ψηφοφορία ουσιαστικά δεν
αντιπροσωπεύει αλλά ουσιαστικά περιορίζει τους πιθανούς δεσμούς των ψηφοφόρων
μεταξύ τους γιατί<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο αριθμός των
υποσυνόλων είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό των στοιχείων.<o:p></o:p></span></span></div>
<span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"></span></span><br />
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">Ας <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>παρακολουθήσουμε τον ίδιο ΑΒ:<o:p></o:p></span></span><br />
<span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Το άτομο αντιμετωπίζεται ως υποσύνολο ως </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">singleton</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"> , δηλαδή σύνολο
με ένα μόνο στοιχείο. πχ Το κράτος δεν αντιμετωπίζει τον </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Antoine</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"> </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Domblase</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"> εννοούμενο ως
όνομα ενός συνόλου αλλά τον </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "MS Mincho";">[</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Antoine</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"> </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Domblase</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "MS Mincho";">]</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"> μια
αδιαφοροποίητη μορφή μιας μονάδας, η οποία συγκροτείται από την από την
μετατροπή σε ένα του ονόματος.</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></i></span></div>
<span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Ο ψηφοφόρος , δεν είναι
το υποκείμενο </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">John</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"> </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Doe</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">, είναι μάλλον μόνο ένα μέρος από ότι το Κράτος, ως χωριστή δομή,
αναπαριστά δηλαδή επιμετρά και διαχειρίζεται ως «ένα» . Αυτό το μέρος είναι ένα
σύνολο του οποίου το μοναδικό στοιχείο είναι ο </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">John</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"> </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Doe</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">, δεν είναι ένα πολλαπλό του οποίου το αδιαμεσολάβητο ένα είναι ο “</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">John</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"> </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Doe</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">». Το άτομο υπόκειται , υπομονετικά ή ανυπόμονα, στον θεμελιακό εξαναγκασμό
, σε αυτό το άτομο του περιορισμού που περιλαμβάνει και τον θάνατο. Αυτός ο
εξαναγκασμός δεν αφορά κάποιον ο οποίος ανήκει στην κοινωνία αλλά σε κάποιον ο
οποίος συμπεριλαμβάνεται στην κοινωνία. Το Κράτος είναι αδιάφορο στο «ανήκειν»
αλλά συστηματικά ανησυχεί με το «συμπεριλαμβάνεσθαι». Το Κράτος επιμετρά και
λαμβάνει υπ’ όψιν κάθε συνεπές υποσύνολο , για το καλό και κακό, γιατί είναι το
ζήτημα της αντιπροσώπευσης. Από την άλλη , παρά τις διαμαρτυρίες και δηλώσεις ,
είναι εμφανές ότι όσο αφορά τις ζωές των ανθρώπων , εννοουμένων ως σύνολα, το
Κράτος δεν ασχολείται με αυτά τα σύνολα. Αυτό είναι ο απόλυτο και αναπόφευκτο
βάθος του χωρισμού του Κράτους. </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Being & Event </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">σ.107-108<o:p></o:p></span></i></span><br />
<span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">Το πρόβλημα με
τον ΔΜ είναι ότι στο όνομα μιας υποτιθέμενης ριζοσπαστικής κριτικής ,
διατυπώνει ένα συλλογισμό όπου επιλεκτικά υπερτονίζει την αναντιστοιχία μεταξύ
τάξεων και κομμάτων. Ενώ αν περατώσει <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την ριζική κριτική του στις λογικές συνέπειες της
, δεν υπάρχει «λύση» με τα μαθηματικά των εκλογών. Οι ίδιες οι εκλογές ως
διαδικασία, απομονώνουν αενάως τα κοινωνικά υποκείμενα για τα οποία
ενδιαφέρεται. Με μια έννοια πρόκειται την διατύπωση ενός ημιτελούς ασαφούς λόγου
ο οποίος εκκινεί με άρρητες προκείμενες μιας ριζοσπαστικής αλλαγής, την οποία
αναποτελεσματικά προσπαθεί να «στριμώξει» στα συμβατικά μαθηματικά των εκλογών.
Τουλάχιστον ο Μπαντιού είναι λιγότερο ασυνεπής : έχει διατυπώσει δημόσια την
δυσπιστία του για τις εκλογές ανεξάρτητα αν θαυμάζει τον Ντε Γκωλ </span><a href="http://leftliberalantithesis.blogspot.dk/2014/02/jean-claude-trichet-merkel.html"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">(πηγή)</span></a><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;"> και
αποδέχεται τις χορηγίες του Γαλλικού Κράτους. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span>Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-43459118966993120262014-02-03T14:49:00.000+02:002014-02-03T14:49:00.125+02:00'Η με τη μαγική σκέψη ή με το συντριπτικό κάταγμα<span style="color: maroon; font-size: x-small;"><span style="color: black; font-size: small;">
</span></span><br />
<span style="color: maroon; font-size: x-small;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-XI4ajlT1gHg/Uu-O_H6Gk-I/AAAAAAAACec/W3CL1Jjvv5k/s1600/koybelakis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-XI4ajlT1gHg/Uu-O_H6Gk-I/AAAAAAAACec/W3CL1Jjvv5k/s1600/koybelakis.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"></span></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"></span></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Δημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία ένα ενδιαφέρον άρθρο του Σ.Κουβελάκη με τον
τίτλο «Η Μαγική <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Σκέψη»</span><a href="http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=15090:kouvelakis-magiki-skepsi&catid=71:dr-kinitopoiisis&Itemid=278"><strong><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Πηγή:Iskra</span></strong></a><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> . Το άρθρο είναι
ενδιαφέρον γιατί αποκωδικοποιεί την συγκυρία μέσα από ένα σχήμα πολιτικής
θεολογίας , η οποία γίνεται σιγά σιγά πολύ δημοφιλής ως ερμηνευτική μέθοδος
εντός αριστεράς.<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<span style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="color: black;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η ένσταση μου είναι ότι ο Σ.Κ. χρησιμοποιεί ατελώς και επιλεκτικά το
ερμηνευτικό του σχήμα έτσι ώστε τελικά η πολιτική του κατακλείδα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι αιωρούμενη ,μη συνεπής εντός του δικού
του σχήματος. <o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<span style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: small;">Για την αναίρεση του επιχειρήματος του Σ.Κ.
πρέπει να θεωρήσουμε ως δεδομένη και σαφή τη διαφορά μεταξύ της κυρίαρχης
επίσημης γραμμής εντός Σύριζα και μειοψηφίας για το θέμα της Ευρωπαϊκής
δυναμικής. Η θεμελιώδης αυτή διαφορά έγκειται στην θεμελιακή διαφορετική
εκτίμηση για τις Ευρωζωνικές προοπτικές. Η κυρίαρχη άποψη θεωρεί ότι υπάρχουν
κατ’ αρχάς περιθώρια αναστροφής της Ευρωζώνης (πολεμική κατά του «Μερκελισμού»)
ενώ η αντίθετη θεωρεί ότι η Ευρωζώνη έχει δυναμική αποσύνθεσης αν εντός της
Ευρωζώνης <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προωθηθούν εναλλακτικές λύσεις
.Είναι σαφές ότι υπάρχουν ριζικά διαφορετικές εκτιμήσεις. Ο ΣΚ παίρνει το ένα
μέρος , εντός της διαφοράς, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εξηγεί ότι
οι προτεινόμενες εναλλακτικές πολιτικές ενάρετης αριστερής διαχείρισης εντός
του <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ευρώ διολισθαίνουν προς ένα οιονεί
Μερκελισμό, επομένως πρόκειται για μια μορφή «μαγικής» , «μη ορθολογικής σκέψης».
Η ακριβής διατύπωση στο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κείμενο είναι: «κάτι
τέτοιο συμβαίνει στην πολιτική σκηνή όταν <span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">υπαρκτές αντιθέσεις </span>και
δυσκολίες θεωρούνται ότι λύνονται με <strong>ρητορικό συγκερασμό αντιφατικών
προταγμάτων, επίκληση <span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">καλών προθέσεων</span> </span>και <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ακροβασίες</span>,</span>
δηλαδή με την προσφυγή σε ένα είδος <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">«<span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">μαγικής σκέψης</span>»)<o:p></o:p></span></strong></span></span></span></span></div>
<span style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="color: black;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο ΣΚ προκρίνει άκριτα την υπεροχή μιας «ορθολογικής
σκέψης» υπονοώντας τους ορθούς και λογικούς <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συλλογισμούς. Καταλογίζει στην κυρίαρχη άποψη «ρητορικό
συγκερασμό αντιφατικών προταγμάτων».<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<span style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="color: black;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο ΣΚ αστοχεί
πολλαπλά.<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<span style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: inherit;"><u><span lang="EL" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η έννοια της μαγικής σκέψης όταν πρόκειται
για πολιτική δεν είναι</span> </span><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">a</span></u></span><span><u> priori </u><span lang="EL"><u>αρνητική</u>. Οι πολιτικές
αλλαγές, οι αστάθμητες πολυπαραγοντικές ρήξεις δεν μπορούν να ταξινομηθούν
εντός ενός αυστηρού τυπικού μηχανικού ορθολογισμού. Στην πολιτική η απόφαση προϋπάρχει
και συνδιαμορφώνει την ανάλυση. Ακόμη και αν συνεχίσουμε στο ερμηνευτικό σχήμα
του ΣΚ , τότε στο κείμενο του λείπει η έννοια της μαγικής πράξης . <u>Μαγική σκέψη
η οποία δεν συνοδεύεται από την μαγική τελετουργία είναι ένας λογισμός που
εγκλωβίζει το υποκείμενο σε μια εσωτερική διαδικασία αέναης ανακύκλωσης με τα
πνεύματα η οποία οδηγεί στον εκφυλισμό. Η μαγική σκέψη συνοδεύεται από μια
μαγική πράξη ,μια τελετουργία, η οποία συνδιαλέγεται με πνεύματα είτε για να τα
καλέσει ή να τα απομακρύνει και τελικά δημιουργεί απτά ρεαλιστικά γεγονότα. Αντιθέτως
πρόκειται για ανατολικό <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εσωτερισμό
απόσυρσης</u>. Αντίθετα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μια μαγική σκέψη που
τροφοδοτεί μια μαγική τελετουργία ,όταν είναι συνεπής και συνεκτική μπορεί να
παράγει επιθυμητά αποτελέσματα. <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Είναι τόσο οξύμωρο ότι ο ΣΚ , γνωστός <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συνομιλητής του </span></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Badiou</span></span><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span lang="EL">παραβλέπει πως ο ΑΒ
διαχειρίζεται μαθηματικά την έννοια του συμβάντος για να ορίσει το δυσδιάκριτο
και μη αποφάνσιμο . Καταφεύγει όμως <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στην
πιο «σκοτεινή» ακόμη και από μαθηματική άποψη έννοια του </span></span></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">forcing</span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">.<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ακόμη ο ΣΚ προσπερνά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ντερινταική ανακάλυψη πως η εννοιολογική σύγχυση
στον Μαρξ ανάμεσα φαντάσματα (</span></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Gespenst</span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">) <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">και φάσματα</span> (</span><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Geist</span></span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">)</span> αποτελεί τον πυρήνα της τραγικής αριστερής κατάρρευσης του 20 αιώνα. Ο
Ντεριντά έδειξε πως αριστερά χωρίς φαντάσματα και πνεύματα δεν υπάρχει. Μια
μορφή μαγείας ή ταχυδακτυλουργίας ενυπάρχει στην πολιτική.</span> <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<span style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Όμως ,έστω και αν δεχτούμε ως μομφή την «μαγική
σκέψη», μάλιστα με την έμφαση στον «ρητορικό συγκερασμό των αντιφατικών
προταγμάτων» <u>τότε ο ΣΚ έχει καταφέρει ένα συντριπτικό κάταγμα στον σκελετό του
Συριζαικού προτάγματος για την συγκυρία.<strong> Γιατί τι άλλο είναι ο συμφυρμός τόσο
διαφορετικών απόψεων για το Ευρώ, οι οποίες αενάως παρατίθενται και συντίθενται
με τρομερές λεκτικές ακροβασίες.</strong> Μα είναι η τρισκατάρατη «μαγική σκέψη» την
οποία ο ίδιος αποδίδει στους εσωκομματικούς του αντιπάλους , την οποία όμως επιμελώς
δεν αναγνωρίζει <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στο σύνολο του
Συριζαικού σχεδίου.</u> Ο ΣΚ συμμετέχει ολόψυχα στην ανορθολογική «μαγεία» του
Συριζα, αλλά αναπάντεχα μπορεί να διακρίνει μόνο τον ανορθολογισμό των αντίθετων
απόψεων.</span> <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<span style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="EL" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ανεξάρτητα από την τυπική κριτική στο κείμενο
του ΣΚ ,αυτό όντως αναδεικνύει την φύση της Συριζαικής πρότασης για την
συγκυρία : πρόκειται για πολυφωνία διαφορετικών γλωσσών που συνδέονται ,
παρατακτικά ως ισότιμα μέλη και τελικά απευθύνονται στην κοινωνία με ένα μόνο συνδετικό
κρίκο: την επιθυμία διακυβέρνησης. <u>Πρόκειται στην ουσία για μια θεμιτή «μαγεία»
την οποία μέλη και στελέχη του Συριζα θέλουν να διαβάσουν ως «ορθολογική». Εις μάτην.
Η <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«μαγική σκέψη» δεν ξορκίζεται από τα
μέσα παρά μόνο μέσω ενός εξορκισμού.Η «μαγική σκέψη» αναιρείται μόνο όταν
ολοκληρωθεί η τελετή της. Ο ΣΚ είτε θα αποδεχτεί την δική του μαγεία <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αναμένοντας τα αποτελέσματα είτε ακουσία μας αποκαλύπτει
τις κυνικές ρητορικές ακροβασίες τον ψυχρό υπολογισμένο ρητορικό συγκερασμό των πιο αντιθετικών ,αντίπαλων, προτάσεων
του χώρου τον οποίο υποστηρίζει(;)</u></span></span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<span style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
</span><br />
<span style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">(1)</span></span><span style="font-size: 10pt;">Σύμφωνα με τα <strong>Χαντίθ</strong>, την καταγεγραμμένη παράδοση που οι <strong>μουσουλμάνοι σουνίτες </strong>θεωρούν συμπλήρωμα του Κορανιού, ο προφήτης <strong>Μωάμεθ </strong>έχει αποφανθεί ότι «όσο πλησιάζει κανείς την εξουσία τόσο απομακρύνεται από τον <strong>Θεό</strong>». Το πρόβλημα ίσως αρχίζει και προκύπτει όταν εκτός από τον Θεό απομακρύνεται και από την <strong>ορθολογική σκέψη</strong>, ενίοτε και από την κοινή λογική. Και κάτι τέτοιο συμβαίνει στην πολιτική σκηνή όταν <strong>υπαρκτές αντιθέσεις </strong>και δυσκολίες θεωρούνται ότι λύνονται με ρητορικό συγκερασμό αντιφατικών προταγμάτων, επίκληση <strong>καλών προθέσεων </strong>και <strong>ακροβασίες</strong>, δηλαδή με την προσφυγή σε ένα είδος «<strong>μαγικής σκέψης</strong>».</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Τι νόημα μπορεί να έχει για παράδειγμα όταν εκπρόσωποι <strong>πολιτικού κόμματος </strong>που επαγγέλλεται την έξοδο από τα μνημόνια και τον τερματισμό της λιτότητας ομνύουν στο όνομα της «<strong>δημοσιονομικής σταθεροποίησης</strong>» και των <strong>πλεονασματικών προϋπολογισμών </strong>που αποτελούν ως γνωστόν τον κεντρικό στόχο των μνημονίων; Πως γίνεται να μια οικονομία που βρίσκεται σε τροχιά <strong>καταστροφικής ύφεσης </strong>να ανακάμψει με δημόσια δαπάνη καθηλωμένη στα σημερινά επίπεδα; Πως θα αντιμετωπισθεί η <strong>ανθρωπιστική κρίση </strong>χωρίς αντίστοιχη παροχή <strong>δημόσιων πόρων </strong>για την κάλυψη των <strong>κοινωνικών αναγκών </strong>που έχουν καταβαραθρωθεί από τις μνημονιακές πολιτικές;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;"></span><br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Ακούγεται ότι όλα αυτά θα γίνουν χάρη σε μια <strong>δικαιότερη κατανομή </strong>των φορολογικών βαρών και σε προσφυγή σε έξωθεν, δηλαδή <strong>ευρωπαϊκή</strong>, <strong>χρηματοδότηση</strong>. Το μεν πρώτο είναι ασφαλώς απόλυτα αναγκαίο και μάλιστα <strong>επείγον</strong>. Δικαιότερη κατανομή σημαίνει βεβαίως φορολόγηση του πλούτου, που ελάχιστα συμβάλλει σήμερα στα <strong>δημόσια έσοδα</strong>, αλλά ταυτόχρονα και ανακοπή της <strong>φοροεπιδρομής </strong>που έχουν υποστεί τα τελευταία χρόνια τα <strong>χαμηλά </strong>και τμήμα των <strong>μεσαίων στρωμάτων</strong>. Θα προκύψει μια νέα ισορροπία, που θα είναι θετική, που απαιτεί όμως χρόνο (οι φιλόδοξες και δίκαιες φορολογικές μεταρρυθμίσεις δεν γίνονται σε μια νύχτα και κυρίως δεν αποδίδουν άμεσα) και που σε <strong>κάθε περίπτωση </strong>δεν αποτελεί το μαγικό ραβδί που θα λύσει το τεράστιο πρόβλημα χρηματοδότησης της ανάπτυξης της κατεστραμμένης ελληνικής οικονομίας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Εξ’ου και η αναφορά στην έξωθεν «<strong>μη δανειακή</strong>» όπως παρουσιάζεται χρηματοδότηση, ένα είδος νέου σχεδίου Μάρσαλ. Ας σημειωθεί κατ’αρχήν ότι η διεκδίκηση από αριστερές δυνάμεις «<strong>σχεδίου Μάρσαλ</strong>», που ως γνωστόν εκπονήθηκε στην αρχή του <strong>Ψυχρού πολέμου </strong>για να ανασχέσει τον κομμουνισμό και να προσδέσει την δυτική Ευρώπη στον <strong>Ατλαντισμό</strong>, αποτελεί τουλάχιστον σχήμα οξύμωρο, ειδικά σε μια χώρα όπου αυτό το σχέδιο συνόδευσαν τα <strong>ναπάλμ του Γράμμου</strong>. Πέρα όμως από το συμβολισμό, γιατί να δοθεί περίπου χαριστική χρηματοδότηση σε μια κυβέρνηση που θα αρνηθεί να εφαρμόσει τις <strong>πολιτικές λιτότητας</strong>, <strong>εσωτερικής υποτίμησης </strong>και <strong>άγριων περικοπών </strong>που αποτελούν την πεμπτουσία των πολιτικών που ακολουθούνται σήμερα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, και που κατοχυρώνουν επιπλέον τα νέα δρακόντεια <strong>ευρωπαϊκά σύμφωνα</strong>; Στη βάση ποιάς στοιχειώδους λογικής μπορεί κανείς να υποθέσει ότι όχι μόνο δεν θα ασκηθούν κάθε είδους πιέσεις και εκβιασμοί αλλά αντιθέτως θα προσφερθεί βοήθεια σε μια Ελλάδα που, ακολουθώντας έναν δυνάμει μεταδοτικό εναλλακτικό δρόμο, μόνο ως απειλή μπορεί να εκληφθεί από αυτούς που κυριαρχούν σήμερα στην <strong>ΕΕ</strong>;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Πολλώ δε μάλλον που βασική προϋπόθεση μιας τέτοιας πορείας είναι η <strong>διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του δημόσιου χρέους</strong>, κάτι που αναπόφευκτα θα πλήξει αυτούς που κατέχουν σήμερα τα <strong>ελληνικά ομόλογα</strong>, δηλαδή τις <strong>ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες </strong>και το<strong> ταμείο σταθερότητας</strong>. Τι περιθώρια «αναδιαπραγμάτευσης» των <strong>δανειακών συμβάσεων </strong>υπάρχουν όμως όταν τα ποσά που διακυβεύονται, άρα οι ζημίες που ενδέχεται να υποστούν οι δανειστές, είναι τεράστια; Και τι περιθώρια διαπραγμάτευσης έχει ο οφειλέτης όταν πρέπει <strong>απαρέγκλιτα </strong>να εξοφλούνται τα τοκοχρεολύσια των δανείων που έχουν ήδη συναφθεί; Υπάρχουν άλλες επιλογές γι αυτόν από μονομερείς ενέργειες δηλαδή στάση πληρωμών – όπως δείχνει εξ’άλλου και μια πλούσια διεθνή εμπειρία (αλλά και αυτήν της <strong>προπολεμικής Ελλάδας</strong>);</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Το ότι <strong>δεν έχει δοθεί πειστική απάντηση </strong>σε αυτά τα γνωστά ερωτήματα από τους υποστηρικτές της «συμφωνημένης λύσης» επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις η συντριπτική πλειοψηφία όσων δηλώνουν την προτίμησή τους για την αξιωματική αντιπολίτευση <strong>δεν πιστεύει ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα καταργήσει τα Μνημόνια</strong>. Η αντίφαση αυτή οξύνεται ακόμη περισσότερο όταν ορισμένοι εκπρόσωποί της εμφανίζονται ξαφνικά ως μελλοντικοί εγγυητές του «<strong>αξιόχρεου του ελληνικού κράτους</strong>».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Η συνέχιση της προσφυγής στη «μαγική σκέψη» μόνο σύγχυση και δυσπιστία απέναντι στην ίδια την πολιτική μπορεί να προκαλέσει. Και τούτο γιατί, όπως κάθε «<strong>μαγική σκέψη</strong>», λειτουργεί σαν ξόρκι, τρόπος <strong>φαντασιακής απομάκρυνσης </strong>αυτού που γίνεται πλέον όλο και πιο αντιληπτό από την τραυματισμένη κοινωνία: ότι ακόμη και οι μίνιμουμ προϋποθέσεις μιας λύσης προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων δεν μπορούν να υλοποιηθούν χωρίς σκληρές συγκρούσεις και ότι όποιος τις επιχειρήσει πρέπει να είναι διατεθειμένος να χρησιμοποιήσει μέσα όπως η <strong>στάση πληρωμών</strong>, η <strong>εθνικοποίηση των τραπεζών</strong> και βεβαίως η δυνατότητα <strong>άσκησης ανεξάρτητης νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής</strong>. Πίτα ολόκληρη και χορτάτοι <strong>σκύλοι </strong>υπάρχουν μόνο στα παιδικά παραμύθια.</span></div>
<span style="color: maroon; font-size: 8pt;"><strong>*Δημοσιεύθηκε στην «Ελευθεροτυπία» την Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014.</strong></span><br />
<span style="color: maroon; font-size: 8pt;"><strong></strong></span><br />
<span style="color: maroon; font-size: 8pt;"><a href="http://dialogoi.enet.gr/post/%CE%B7-%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%83%CE%BA%CE%AD%CF%88%CE%B7">Τι είναι η μαγική σκέψη (Πηγή)</a></span>Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-53329203990353994832014-01-21T14:02:00.000+02:002014-01-21T14:02:10.405+02:00Φιλελεύθερος Σοσιαλισμός-Κόμμα Αριστερών Φιλελεύθερων
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-LM0dN6RfTXc/Ut5hUhVvKyI/AAAAAAAACeI/A1CWg2Qb8PQ/s1600/Greta_Schroder_in_Nosferatu_(1922).png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-LM0dN6RfTXc/Ut5hUhVvKyI/AAAAAAAACeI/A1CWg2Qb8PQ/s1600/Greta_Schroder_in_Nosferatu_(1922).png" height="207" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πριν από μερικούς
μήνες κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το βιβλίο του Κάρλο Ροσέλι (1899-1937) «Φιλελεύθερος
Σοσιαλισμός». Το βιβλίο, δημοσιεύεται το 1945 σχεδόν είκοσι χρόνια μετά τη
δολοφονία του Ροσέλι από την ακροδεξιά ομάδα «</span>La<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Galoule<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">» αλλά έχει μια
ερεθιστική επικαιρότητα. Ο Ροσέλι συμμετέχει στα ιδεολογικά ρεύματα της Ευρωπαϊκής
αριστεράς, του σοσιαλισμού <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αλλά ταυτόχρονα με ένα οξυδερκή σχεδόν προφητικό
τρόπο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βλέπει τα αδιέξοδα της κεντρικά
σχεδιασμένης οικονομίας και πολύ πριν τον «τρίτο δρόμο» επεξεργάζεται μια
φιλελεύθερη προοπτική προς τον σοσιαλισμό. Στην επεξεργασία του Ροσέλι ο
φιλελευθερισμός είναι μέθοδος ενώ ο σοσιαλισμός είναι πρόταγμα. Μπορούμε να
εικάσουμε πως ένα έργο σαν του Ροσέλι θα ήταν σχετικά δύσκολο να σχηματιστεί
στην αντίστοιχη Ελλάδα του μεσοπολέμου. Σε αντίθεση με την Ευρωπαϊκή αριστερά
τα κοινωνικά και ιδεολογικά επίδικα εδώ έχουν αναδυθεί κάτω από το <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βάρος της Μικρασιατικής καταστροφής, από τον
εθνικό διχασμού, από τον ασφυκτικό γεωπολιτικό περίγυρο. Οι όροι του
φιλελευθερισμού και σοσιαλισμού έχουν μια ειδική φόρτιση στις διαφορετικές
χώρες.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Αν η Ιταλική
αριστερά ευτύχησε να έχει ένα τόσο σημαντικό έργο στην γραμματεία της, η Ελληνική
αριστερά είχε μια άλλη τύχη :Να έχει ένα κόμμα που συμμετείχε στην πιο
δραματική συγκυρία ( 1943-1952) , έπαιξε σημαντικό ρόλο και ονομαζόταν με τον
σύγχρονο όρο «Κόμμα Αριστερών Φιλελεύθερων».<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Είναι εξαιρετικά
ενδιαφέρον πως ενώ η ιστορική έρευνα για τον εμφύλιο και την δεκαετία του 50
έχει μια εντυπωσιακή <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>επικαιρότητα , για το
κόμμα υπάρχουν σχετικά λίγες αναφορές και τεκμήρια.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Οι Αριστεροί
Φιλελεύθεροι έχουν κυρίως στρατιωτική προέλευση από το κλίμα του Βενιζελισμού,
το οποίο χαρακτηρίστηκε από την τότε δεξιά ως «βενιζελοκομμουνισμός» (1). Οι
στρατιωτικοί αυτοί συμμετέχουν στο ΕΑΜ αλλά έχουν μια διακριτή απόσταση από το
ΚΚΕ. Αναφέρονται σε τεκμήρια ως κόμμα ήδη από το 1944 ,ενώ στην ιστορική εκλογή
του 45 συντάσσονται με το ΚΚΕ στην απόφαση του για αποχή. Με την έναρξη όμως του
εμφυλίου οι Αριστεροί Φιλελεύθεροι παίρνουν διακριτή απόσταση και αυτό οριοθετούνται
στον χώρο της τότε «νόμιμης αριστεράς». Υπάρχουν ιστορικές αναφορές για τους <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μάντακα ,Χατζήμπεη ,Γρηγοριάδη οι οποίοι
συμμετέχουν σε όλες τις πολιτικές διαδικασίες. <o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Στις προσπάθειες
ανασύνταξης της αριστερά με εκλογικούς σχηματισμούς όπως ο Δημοκρατικός
Συναγερμός οι Αριστεροί Φιλελεύθεροι έχουν σημαντική συμβολή. Μάλιστα στις εκλογές
του 1951 έχουν έξι από τους δέκα βουλευτές. Ωστόσο η στρατιωτική καταγωγή των
περισσότερων στελεχών , ήταν αδύνατο να συγχρονιστεί με τις θέσεις του ΚΚΕ για
το Μακεδονικό και την γεωπολιτική περιπλοκή του εμφυλίου.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Κρίσιμη στιγμή
για τις σχέσεις των Αριστερών Φιλελεύθερων ήταν η ένταξη της Ελλάδας στο Νατο.
Στην πρόσφατα δημοσιευμένη σχετική συζήτηση στη βουλή ο βουλευτής Λ.Καραμαούνας
αναφέρει:<o:p></o:p></span></span></div>
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"><em>Εξαντληθείσης της
συζητήσεως επί του υπό κρίσιν νομοσχεδίου, <u>ως εκπρόσωπος του Κόμματος
Αριστερών Φιλελευθέρων</u>, εκφράζω την λύπην μου,διότι δεν θα υπάρξη ομόφωνος
η γνώμη της Εθνικής Αντιπροσωπείας , όπως θα έπρεπε να είναι προκειμένου<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>περί τοιούτων θεμάτων. Βεβαίως θα ήτο καλόν
να χαράξωμεν ιδίαν πολιτικήν.Δυστυχώς όμως δεν έχομεν ούτε την δύναμιν, ούτε το
ανάστημα του μεσολαβητού.Δι’ αυτό είμαι υποχρεωμένος να συμφωνήσω με την
πλειοψηφίαν της Εθνικής Αντιπροσωπείας (δηλαδή προσχώρηση της Ελλάδος στο Νατο)
.Εάν υπάρχουν μεταξύ των παρατάξεων διαφοραί,,αι επικρίσεις ημπορούν να γίνουν
επί άλλων θεμάτων και όχι εις αυτό το υψίστης εθνικής σημασίας θέμα. </em></span></span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"><em><strong>Βουλή: 18
Φεβρουαρίου 1952 .Επίσημα πρακτικά της Βουλής</strong>.<o:p></o:p></em></span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Σήμερα η συζήτηση
φιλελευθερισμού και αριστεράς παραμένει ημιτελής, αν έγινε ποτέ. Ενίοτε παράγει
τραγελαφικά αποτελέσματα </span><a href="http://leftliberalsynthesis.blogspot.dk/2012/10/blog-post_26.html"><span style="color: blue; font-family: Calibri;">(πηγή)</span></a><span style="font-family: Calibri;">
. Μια <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μικρή προσπάθεια για μια σύγχρονη
διαπραγμάτευση του θέματος υπάρχει <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><a href="http://www.rednotebook.gr/details.php?id=3140"><span style="color: blue; font-family: Calibri;">εδώ</span></a><span style="font-family: Calibri;"> <o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><o:p><span style="font-family: Calibri;"> </span></o:p></span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">(1) Για την
έννοια του «βενιζελοκομμουνισμού» στο ηχητικό απόσπασμα </span><a href="http://www.skai.gr/player/Radio/?mmid=246130"><span style="color: blue; font-family: Calibri;">εδώ</span></a><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span>Info<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;">Μ.Λυμπεράτος : Από το Εαμ
στην Εδα. Περιέχονται τα περισσότερα τεκμήρια για το κόμμα Αριστερών
Φιλελευθέρων.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;">Τ. Τρίκκας, ΕΔΑ
1951-1967. Το νέο πρόσωπο της αριστεράς<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Calibri;">Κ.Ροσέλι: Φιλελεύθερος
Σοσιαλισμός<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span></div>
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-2572543889984024609.post-44565924570931931002014-01-14T21:09:00.000+02:002014-01-14T21:12:47.134+02:00Η Προοδευτική Δημοκρατική Παράταξη και το ανεκτό όριο ρευστότητας<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-R_MvQDtPp5k/UtWKeV8UL6I/AAAAAAAACd4/pYQjlmuccp8/s1600/machine.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-R_MvQDtPp5k/UtWKeV8UL6I/AAAAAAAACd4/pYQjlmuccp8/s1600/machine.png" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Η πρωτοβουλία των
58 μετασχηματίστηκε σε Προοδευτική Δημοκρατική Παράταξη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(πδπ) και αυτό είναι μια θετική εξέλιξη. <o:p></o:p></span></span></div>
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Υποστηρίζω ότι η
προσπάθεια της πδπ να υλοποιήσει τις εξαγγελίες θα την οδηγήσει , εκ των
πραγμάτων στη μοναδική ρεαλιστική προοπτική δηλαδή <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να ενισχύσει ένα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αυθεντικό αυτοδιοικητικό ρεύμα
εκσυγχρονισμού. <u>Η προσγείωση της πδπ από τα υψηλά των προθέσεων στα χαμηλά των
συνδιασκέψεων, τοπικών πρωτοβουλιών κλπ, θα αποκαλύψει στους εμπνευστές ότι ο
μοναδικός τόπος συγκρότησης ενός χώρου συνάντησης έλλογης αριστεράς,
φιλελευθερισμού , ευρωπαϊκής προοπτικής είναι η αυτοδιοίκηση , όπως αυτή
οριοθετείται στην ατμόσφαιρα της πρωτοβουλίας<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>των πέντε δημάρχων. Άλλωστε μόνο μια νίκη στο αυτοδιοικητικό <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>επίπεδο θα μπορέσει να αναχαιτίσει την
πιθανότητα οι απλές εκλογές να γίνουν δημοψήφισμα όπως οδηγεί η λογική των
συριζα νδ. Είμαι σίγουρος πως η οργανωτική προσπάθεια της πδπ έχει θετικές
συνέπειες από καραμπόλα. Επιδιώκοντας το ενιαίο ευρωψηφοδέλτιο θα υλοποιήσει τα
εκσυγχρονιστικά δημοτικά σχήματα.<o:p></o:p></u></span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Μέχρι τις ευρωεκλογές
ο χρόνος είναι μακρύς.<o:p></o:p></span></span></div>
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Εκτιμώ πως σε
αντίθεση με τις δηλώσεις η πόλωση θα είναι μικρότερη από ότι προδιαγράφεται.<o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Η α λα Γαπ του
8-9 αντιπολίτευση του συριζα, έχει όρια ακριβώς γιατί ο συριζα , κινδυνεύει
όπως ο γαπ , να παραλάβει κάστανα τα οποία πυρακτώθηκαν από τον ίδιο.<o:p></o:p></span></span></div>
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η ανάγνωση που κάνει ο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συριζα για την Ευρώπη έχει άρρητες
προκείμενες. Περιγράφει μια πόλωση Μέρκελ - Νότου η οποία εκφράζεται ως
αδιέξοδη λιτότητα, όμως οι πόλοι της σύγκρουσης<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>προσλαμβάνονται ως εάν να έχουν σταθερά χαρακτηριστικά. Με κάποιο τρόπο
η συμπαγής ισχύς του Βερολίνου είναι ο αφανής όρος για την επιδίωξη μιας
αριστερής ανατροπής της λιτότητας. Στην συριζαική ανάγνωση υπάρχει ένας
σταθερός αδρός συνομιλητής με τον οποίο αναζητείται ένας </span>win<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>win<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> συμβιβασμός. Όμως η ευρωπαϊκή<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>δυναμική<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εμπεριέχει το ισχυρό ενδεχόμενο
,η μετεκλογική Ευρώπη να έχει ως κύριο νικητή ένα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ευρωσκεπτικισμό τύπου </span>Le<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Pen<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">σε πολλές χώρες αντί της Ευρωπαϊκής αριστεράς. Στην περίπτωση αυτή<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το
αδρό και εν πολλοίς ελπιδοφόρο σχήμα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>" μερκελισμός<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></span>vs<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> νότος" θα αντικατασταθεί από μια
φυγοκεντρική δίνη κυρίως συντηρητικών δυνάμεων, σε τέτοιο βαθμό όπου ο σταθερός
πόλος Μέρκελ Σόιμπλε να αποτελεί γλυκιά νοσταλγία. Μια νίκη του Συριζα δεν θα
εκληφθεί ως αριστερή ευρωπαϊκή αναγέννηση αλλά θα σωρευθεί ως υποσύνολο μιας
ανερχόμενης ευρωσκεπτικιστικής στάσης. <u>Η<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>οιονεί κρατική και εθνική ευθύνη του συριζα (1)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ψηλαφεί <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τα γεωπολιτικά όρια σταθερότητας και τον ελκύει
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>, από άλλο δρόμο και προσανατολισμό, εγγύτερα
προς τους «Μερκελιστές».</u> <o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"><u>Υπάρχει πάντα ένα
κατώφλι ρευστότητας <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το οποίο ένα
δυνητικό κόμμα κυβέρνησης δεν μπορεί να υπερβεί</u>. Σε μια <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ευρώπη με Λεπενική δυναμική το δυνητικό
σενάριο μιας Αριστερής κυβέρνησης «καταλύτη» παραπέμπει περισσότερο στην εικόνας
μιας Ελλάδας «μοναδικής εξαίρεσης» η οποία είναι αφόρητη και για τους πιθανούς
νικητές. Στην περίπτωση αυτή <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο αυταρχικός
ενάρετος φεντεραλισμός των «Μερκελιστών» <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι ο προτιμητέος αντίπαλος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αντί του ανερχόμενου φυγοκεντρικού<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διαλυτικού πολυεθνικού Λεπενισμού . <u>Μια
ευρύτερη ευρωπαϊκή αστάθεια , την οποία προσδοκεί με αριστερό πρόσημο ο συριζα
και προκύπτει με δεξί και θα συσπειρώσει την Σαμαρική δεξιά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η οποία μπορεί να παίξει το χαρτί του μέγιστου εθνικού
κινδύνου ίσως καλύτερα και από το 2012 έστω και ηττημένη στις Ευρωεκλογές.<o:p></o:p></u></span></span></div>
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Η εσωτερική
λογική των πραγμάτων οδηγεί προς μια ηπιότερη ρυθμισμένη σύγκρουση όπου μια
πιθανή αλλαγή διακυβέρνησης θα έχει περισσότερα στοιχεία συνέχειας παρά ρήξης. Η
πιθανή συνέχεια αυτή εκφράζεται με το διακομματικό πρόταγμα της «ομαλότητας». Το
πως μπορεί να γίνει μια ενδεχόμενη αλλαγή είναι σημαντικότερο από την αλλαγή
αυτή.<o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"></span></span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;">Η οργανωτική
επέκταση της πδπ σε βάθος και πλάτος θα συμβάλει στην εμπέδωση ενός κλίματος
ηπιότητας ανεξάρτητα και από τις βλέψεις των εμπνευστών της. Στο τοπικό επίπεδο
οι δυνάμεις του αριστερού ή δεξιού αντιμνημονίου έχουν ήδη αναπτυχθεί ,
εκδηλωθεί συγκροτηθεί. Αντιθέτως ένας έλλογος σκεπτικισμός με ευρωπαϊκό
προσανατολισμό και εκσυγχρονιστικά αιτήματα προς τους «πάνω» και τους «δίπλα»
παραμένει αδρανής. <u>Αν η πδπ με το πρόσχημα των ευρωεκλογών τους κινητοποιήσει <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>, τότε
εκούσια ακούσια θα δημιουργήσει τοπικές δυναμικές πριν από οποιαδήποτε προοπτική
κεντρικής παρέμβασης.<o:p></o:p></u></span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"><span style="mso-spacerun: yes;"></span></span></span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="font-family: Calibri;"><span style="font-size: x-small;">(1) Έχει περάσει
σχεδόν απαρατήρητο πως<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>υπάρχει, ίσως <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για πρώτη φορά ιστορικά , μια <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ορατή διακριτή διαφορά στρατηγικού χαρακτήρα
μεταξύ Κυπριακής και Ελλαδικής αριστεράς. Διαμορφώνεται μια πιθανότητα όπου ο
συριζα-κυβέρνηση με το «σκίσιμο» των μνημονίων θα έρθει σε απόσταση με την
Κυπριακή <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κυβέρνηση και στα «δεξιά» της Ακελικής
αριστεράς η οποία κινείται πλέον στην γραμμή Λαπαβίτσα. Η στρατηγική απόσταση
Λευκωσίας Αθήνας είναι ιστορικά παράγοντας ευρύτερης ανισορροπίας.</span> <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span></div>
Left Liberal Synthesishttp://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.com11