Wednesday, October 8, 2008

Ο Κρατισμός ως μανία καταδιώξεως.Η περίπτωση Ανδριανόπουλου


Το ιστολόγιο εδώ και καιρό,έχει δηλώσει ότι ο όρος "νεοφιλελευθερισμός" δεν μπορεί να αποτελέσει έννοια κλειδί για την περιγραφή της συγκυρίας.Να μας συγχωρήσουν οι πολιτικοί ακαδημαικοί που την χρησιμοποιούν ,αλλά είναι τόσο ευρύχωρη,όπου σηματοδοτεί περισσότερο μια αίσθηση παρά μια πραγματικότητα.
Η χρήση της στην πολιτική ορολογία,εμπεριέχει εγγενώς την πιο συνομωτική σκοταδιστική άποψη για την πολιτική,καθώς έχουμε βρει κόμματα φασιστικά, ρατσιστικά , παιδοφιλικά,αλλά ουδείς δηλώνει νεοφιλελεύθερος σε κανένα μέρος του κόσμου,και έτσι η χρήση γίνεται κατ'απονομή.
Στην έρπουσα κρίση ,ο όρος γίνεται ακόμα πιο ανεπαρκής καθώς συνήθως οι δραστικές αλλαγές έχουν το στοιχείο της αλλαγής προσώπων ή αυτοκριτικών ,αλλά εδώ οι κατ'απονομή νεοφιλελευθεροι συμπεριφέρονται αντίθετα με την υποτιθέμενη στρατηγική τους.
Θα επανέλθουμε στο θέμα,καθώς έχει ψωμί,αλλά για τους φίλους του ιστολογίου (ρε σεις παραγίνατε πολλοί) είναι γνωστό ότι οι συρμοί και οι εννοιολογικές ευρυχωρίες δεν μας πολυπάνε.
Τούντων δοθέντων σήμερα λέω να ασχοληθούμε με μια αντίστροφη μανία αυτή του κρατισμού.
Και μπορούμε να το κάνουμε άνετα πολύ άνετα,δεδομένου ότι συνεχώς τις τελευταίες μέρες έχουμε καταδείξει τον επικίνδυνο και υστερικό χαρακτήρα ενός αγοραίου "αντινεοφιλελευθερισμού".
Ο σύντροφος Ανδριανόπουλος ,έχει εδώ και χρόνια αρθρογραφήσει για τις αρυθμίες, τις τεράστιες σπατάλες,τις παραμορφωτικές επιπτώσεις που έχει το εκτεταμένο κράτος στην Ελλάδα.Το κάνει με συνέπεια και πολλές από τις κριτικές του έχουν ένα ισχυρό στοιχείο αλήθειας.
Η Ελλάδα είναι χώρα κλεπτοκρατικού κρατικοδιαίτου καπιταλισμού,με πολυδαίδαλο κράτος,ανίσχυρους αντισταθμηστικούς μηχανισμούς,αλλά το κυριώτερο το όποιο κράτος έχει στοιχεία "αυτονόμησης".
Πίσω από τα μισόλογα των πολιτικών είναι φανερό ότι κανείς δεν μπορεί να κάνει καμία μεταρρύθμιση αν δεν περάσει ,με το αζημίωτο,από τους διάφορους Gate Keepers,που αυξάνονται και πληθύνονται.Το όνειρο του κάθε συμπολίτη είναι να βρεί και αυτός μια "πόρτα" για να εισπράξει οψέποτε τα λύτρα που εθμικά του αναλογούν.Αυτά είναι γνωστά και πάνω σ'αυτά οποιαδήποτε κριτική είναι καλοδεχούμενη.
Στην περίπτωση όμως της χρηματιστηριακής κρίσεις ο σύντροφος Ανδρέας,με μια ευκολία blogger του Ολυμιακού,βγάζει τσάκα τσάκα τις καταδικαστικές αποφάσεις του,και ανακαλύπτουμε στο άλλωτε ενδιαφέρον ιστολόγιο του,ότι για όλα φταίει ο κρατισμός των ΗΠΑ μέσω των ημικρατικών ιδρυμάτων Fannie Mae and Freddie Mac .
Για σιγά ρε σύντροφε.
Για να καταλάβουμε τι έγινε το 29,πέρασαν κάποια χρονάκια,γράφτηκαν καμμιά χιλιάδα Phd,και λογαριασμό δεν κάναμε.
Και εσύ σε δύο μερούλες έβγαλες το φιρμάνι;
Σε τέτοιο ιστορικό γεγονός που ζούμε ,έιναι πιθανόν και οι FM να έχουν κάποιο ρόλο,αλλά να τον αναδείξουμε ως μοναδικό και να αρχίσουμε την θρηνωδία,πρωτού κατασταλλάξουν τα πράγματα,μας έρχεται πολύ υστερικό.
Κακός ο κρατισμός,αλλά και η μανία καταδίωξης θέλει και αυτή την ρέγουλα της.
Εκτός και αν νομίζουμε ότι οι πολίτες πρέπει σώνει και καλά ,να στρεσσάρονται στα κουστουμάκια που θα ράβει ο κάθε opinion maker είτε "αντινεοφιλελευθερος" είτε "αντικρατιστής".

6 comments:

OnWine said...

Να και ένα σχόλιο με το οποίο θα συμφωνήσω 100%σε όλα όσα αναφέρει.

Και πολύ στοχευμένη η παρατήρηση ότι όλοι απορρίπτουν μετα βδελυγμίας τον χαρακτηρισμό. Σήμερα καλύτερα να πεις κάποιο φασίστα παρά νεοφιλελεύθερο... Εμπίπτει βέβαια στη συνήθη και προσφιλή πρακτική "αλλά λέω και άλλα κάνω"...

Elias said...

Τώρα καταλαβαίνεις τον έντονα αριστερό μου λόγο,τους τελευταίους 5-6 μήνες...Δεν είμαι οπαδός του κρατικού παρεμβατισμού,αλλά του κρατικού επόπτικού ρόλου.Ολα αυτά συμβαίνουν διοτι δεν υπάρχει ρύθμιση και έλεγχος στις αγορές παραγώγων και στην λειτουργία των hedge funds(αν υπήρχε απλά πτώση των τιμών ακινήτων και κρίση αποπληρωμής δανείων,χωρίς αυτά να είχαν ''παιχτεί'' στις αγορές προθεσμιακών συμβολαίων, τότε οι κραδασμοί θα ηταν λιγότεροι)
Ο Ανδριανόπουλος,επειδή τον παρακολουθώ χρόνια, έχει εν μέρει δίκιο! Τζάμπα μάγκας είναι ο Καραμανλής που δήθεν εγγυάται τα...δεδομένα ! Επίσης τα 700 δις του σχεδίου Πόλσον ,αντί να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη, την κλόνισαν περισσότερο...Αλλο το necessity kai αλλο το efficiency στις παρεμβάσεις. Δεν είναι η ώρα για κευνσιανού τύπου τονώσεις ρευστότητας και αυξήσεις ζήτησης μέσω πτώσης επιτοκίων. Ειναι πιο αναγκαίο να επικρατήσει η λογική της ρύθμισης,δηλαδή να επανεξεταστούν οι σκοποί και οι δράσεις των άπληστων διαχειριστών και να καθοριστούν αυστηρά κριτήρια πρόσβασης στο μή παραγωγικό κέρδος( ετσι προστατεύεται ο πολίτης, οταν δεν τον επιτρέπεις να απλώσει τα πόδια του έξω απο το πάπλωμα...)
Στον διαστροφικό πυρήνα της ατομικής επιθυμίας,κρύβεται το μυστικό της κρίσης, και οχι στα όρια κρατισμού ή στην αναρχία της αγοράς...

Greek Rider said...

Κατά τη γνώμη μου ο Ανδριανόπουλος πέφτει συνεχώς έξω στις προβλέψεις του: θυμίζω τις εκτιμήσεις του το 2003 ότι οι ΗΠΑ δεν θα χτυπήσουν το ΙΡΑΚ ή την εμπιστοσύνη του στις αγορές που σήμερα καταρρέουν επικίνδυνα.

Νομίζω ότι αυτό που είναι ο Ανδριανόπουλος είναι η φονταμεταλιστική όψη του καπιταλισμού. Το ότι στο τελευταίο του άρθρο που διάβασα τα ρίχνει στους κρατικιστές (!!;;) μου μοιάζει τόσο αφελές όσο το ότι δεν θέλει να παραδεχτεί ότι ο σκληρός πυρήνας της ιδεολογίας του (αυτή της σούπερ απορρύθμισης των αγορών) καταρρέει παταγωδώς.

Σημειώνω ότι μόνο για την κατάρρευση της Μπάρινγκ το 1994 είχαν γραφτεί μερικές χιλιάδες διδακτορικές και μεταπτυχιακές διατριβές. Σκεφτείτε τώρα τι έχει να γίνει με την παρούσα κατάσταση. Ήδη έχουν αρχίσει και ξαναγράφουν τα βιβλία πολιτικής οικονομίας.

Left Liberal Synthesis said...

@σχολιαστή
Καλά δεν μπορείς να συμφωνήσεις με υπαινιγμούς ή λίγο πιο αόριστα;Οτι συμφωνείς σε όλα το ξέρουμε,αλλα΄όχι να χάσεις και το στυλ σου.Για σύνελθε please.....
@ελια
Ο Αντιοιδίποδας είναι βιβλιάρα,αλλά δεν ερμηνεύει τα πάντα.
GR
No comment my friend....

common people said...

Εμένα με ενοχλεί η ευκολία με την οποία οι μέχρι πρότινος ένθερμοι υποστηρικτές των αγορών, καλοδέχονται το σωτήριο χέρι του κράτους.
μα λίγες φωτεινές εξαιρέσεις όπως αυτή του Ανδριανόπουλου.

OnWine said...

Ξαναπέρασα, γιατί ήμουν σχεδόν βέβαιος ότι κάτι θα είχες γράψει... έπεσα έξω, δεν παρακολουθείς τα γεγονότα, ή δείχνεις εξαιρετική αυτοσυγκράτηση...

Α... και μπορεί να είσαι υπερήφανος, συμφώνησα -δημόσια- γιά δεύτερη φορά μαζί σου κάπου αλλού...

Μην είσαι ...σκληρός με τον Ανδρέα, έχουν όλοι βγεί έξω και τον χτυπούν αλύπητα... και έχει και "αντιπροσωπεία" ο άνθρωπος να συντηρήσει, τώρα δε που έκλεισε και το "εργοστάσιο", μάλλον από την Αλέκα θα πρέπει να πάρει μαθήματα...