Ενα από τα κλισέ της εποχής είναι και η λεγόμενη «απόσυρση» και στασιμότητα των διανοουμένων από το κοινωνικό γίγνεσθαι και η ανεπαρκής πρόσπαθεια για την κατανόηση και κριτική της εποχής.
Ουδέν αναληθέστερο,ή καλύτερα η πιο ζωντανή απόδειξη του λανθασμένου ισχυρισμού είναι ο S.Zizek.
Ο τύπος είναι πραγματικά ασταμάτητος.
Γράφει ,δίνει ομιλίες σε ρυθμούς εξοντωτικούς,σε σημείο που πολλοί αναρωτιώνται μήπως τελικά διατυπώνεθ περισσότερη «σκέψη» από όση τελικά «παράγει»
Το εκπλήκτικό με το SJ είναι ότι κάθε βιβλίο του δείχνει να συνεισφέρει πάντα καινούργιες οπτικές και κρίσεις,μέσα από την τις πιο ενδιαφέρουσες συνθέσεις.
Η γραφή του κάτι μεταξύ χρονογραφήματος ,άρθρου στο Athens Voice,ακαδημαικής διάλεξης του Heidegger,ποδοσφαιρικού σχολίου στον αποδυηριάκια του Φίλαθλου,και το πραγματολογικό υλικό του προέρχεται από τις πιο αναπάντεχες πλευρές της καθημερινότητας.
Στάλιν, ψυχανάλυση, παιδική προνογραφία ,Χόλλυγουντ ,Ζαπατίστας ,Κινέζοι, Καντ, Λακάν ,Μαρξ ,φιλελευθερισμός,επανάσταση κλπ σε ένα απολαυστικά κοκταίηλ ,με άρωμα από άπειρα τσιτάτα,που τεκμηριώνουν σχεδόν τα πάντα.
Η ελκυστικότητα της γραφής επιτείνεται από μια σχεδόν ακατάσχετη ροπή προς οδυνηρές αντιμαχίες στα όρια της προσβολής,με όσους κατα καιρούς συνοδειπορεί.
Για τον SJ η «Αυτοκρατορία» του Negri είναι ότι καλύτερο γράφτηκε μετά το «Κεφάλαιο» (στο οπισθόφυλλο της Ελληνικής έκδοσης),αλλα λίγα χρόναι αργότερα στο Parallax View και στο «Lost Causes” αποδεικνύεται η ολική ανεπάρκεια της και αυρύτερα του έργου του Negri.Τα ίδια για τους Laclau ,Moufe,Σταυρακάκη
495 σελίδες στο Lost Causes ,αποτελούν ένα απολαυστικό κείμενο ,αποτελούμενο από τμήματα διαλέξεων που βρίσκει ο αναγνώστης στο Youtube ,και μπορούν εξοπλίσουν τον αναγνώστη με καταπληκτικές λεπτομέρειες,αλλά και γόνιμες σκέψεις
Το βασικό με τον SJ είναι ότι δεν φαντασιώνεται την πραγματικότητα,την αντιμετωπίζει με τις οδυνηρές αντιφάσεις του,που καθιστούν ένα πρόγραμμα αριστερής πολιτικής αλλάγής,πολύ πιο πολύπλοκο σε συνθήκες πολυπολιτισμικών ανοικτών κοινωνών και οικονομικών.
Μια από-ηθικοποιημένη ,οξεία κριτική, με τεντωμένες κεραίες στους πιο αδιόρατους κλυδωνισμούς της κοινωνίας.
Στο Lost Causes ,βρίσκεται και ο πυρήνας της διάλεξης στην Αθήνα,αλλά είναι ορατό το φλερτ ,με πιο ντεσιζιονιστικές απόψεις της «μεγάλης στιγμής» ,η προσέγγιση με τον Badiou,αλλά δεν θα παραξενευόμουνα αν σε άλλη κατάθεση ο SJ αλλάξει ελαφρώς ρόττα.
Απολαυστικό!!!
8 years ago
Posts
2 comments:
Γιάννη τώρα διαβάζω το βιβλίο που είχες προτείνει στην προ-προηγούμενη δημοσίευσή σου (του Γ. Ρούση). Προγραμματίζω παράλληλα την Αυτοκρατορία του Negri.
Θα είχε ενδιαφέρον για να μη χαθεί η μπάλα να κάνεις μια σύνοψη με κάποια έργα των βασικών που έχεις αναφέρει στο blog σου σε ένα πόστ και μετά να το βάλεις με λίνκ πάνω αριστερά στην πλάγια μπάρα κάτι σαν βιβλιοθήκη.
Φιλε μου GR
Καλή η ιδέα σου,και καλοδεχούμενη η προσοχή σου αλλά μάλλον με συγκρίνεις με ρέκτες και δραστήριους bloggers τύπου Greek Rider.
Στο περιθώρειο ενός ασφυκτικού χρόνου,καταγράφω τις σκέψεις κυρίωs για μένα.Αν είναι χρήσιμες και σε άλλους τότε όλα καλά.
Μεγαλύτερη οργάνωση,υπερβαίνει τις γνώσεις μου στους υπλογιστές.
Post a Comment