«Χωρίς τον πανικό που έσπειραν τα ΜΜΕ, η κυβέρνηση δε θα είχε καταφέρει να μετακυλήσει το βάρος της κρίσης στους πολίτες», David Mac Williams (οικονομολόγος αναφερόμενος στην κρίση της Ιρλανδίας).

Την Πέμπτη 18/11, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση-διαμαρτυρία έξω από το Μέγαρο Μουσικής (Megaron Plus) . Τη συγκέντρωση έγινε την ώρα που εντός "Μεγάρου" διεξαγόταν η προγραμματισμένη εκδήλωση  “Τα Ευρωπαϊκά Μέσα Ενημέρωσης Απέναντι στην Κρίση», με αρκετούς ομιλητές μεταξύ των οποίων ο Τηλέμαχος Χυτήρης, η Μαριέττα Γιαννάκου, ο Γιάννης Πρετεντέρης, ο Τάσος Τέλογλου κ.ά..


Δημοσιεύουμε το κείμενο της Διακλαδικής Πρωτοβουλίας ΜΜΕ που επισημαίνει τον υστερικό τρομοκρατικό λόγο που επικρατεί στα ΜΜΕ, ως στρατηγική διαμόρφωσης ενός κλίματος.Ταυτόχρονα αναδεικνύεται και το ασφυκτικό καρτέλ ενημέρωσης που επικρατεί.

Η έμφαση στην στρατηγική του πανικού, από εργαζόμενους και ανέργους  στα ΜΜΕ, άραγε μήπως λειτουργήσει και ως καμπανάκι αφύπνησης σε όσους ανέξοδα  διαπραγματεύονται την κρίση ως Horror Game.  



Η ανακοίνωση:

«Χωρίς τον πανικό που έσπειραν τα ΜΜΕ, η κυβέρνηση δε θα είχε καταφέρει να μετακυλήσει το βάρος της κρίσης στους πολίτες», David Mac Williams (οικονομολόγος αναφερόμενος στην κρίση της Ιρλανδίας).


Αυτή η διαπίστωση όμως αν δεν έχει διασυνοριακή ισχύ, σίγουρα αποτυπώνει αυτό που διαδραματίζεται στα ελληνικά δελτία των 8. Τα ελληνικά ΜΜΕ στο σοκ που υφίσταται η ελληνική κοινωνία επιλέγουν αντί να ελέγξουν, να συγκαλύψουν, αντί να επιχειρηματολογήσουν, να παπαγαλίσουν, αντί να κρίνουν, να στοιχηθούν με την κυρίαρχη αντίληψη που έχει χρεοκοπήσει στην συνείδηση της κοινωνίας

Τα δελτία ειδήσεων μετατρέπονται σε δελτία απόψεων, όπου ακριβοπληρωμένοι δημοσιογράφοι σε απευθείας σύνδεση με τον Υπουργό (κυριολεκτικά εσχάτως) κουνούν με αυστηρότητα το δάχτυλο απέναντι στους δημοσίους υπαλλήλους των 1000 ευρώ. Ενώ οι κινητοποιήσεις των διάφορων κοινωνικών στρωμάτων βρίσκουν μια θέση στον τηλεοπτικό ήλιο μόνο στο βαθμό που εμπεριέχουν εκείνα τα θεαματικά στοιχεία της έντασης – απαραίτητα για την πλαισίωση μιας διατεταγμένης υπηρεσίας που δεν έγκειται σε τίποτα παραπάνω από την άνευ όρων και ορίων συκοφάντηση.

Η ενημέρωση σ’ αυτή την κρίσιμη καμπή χάνει οποιοδήποτε κοινωνικό έρεισμα , διαρρηγνύει βίαια τους δεσμούς της με πλατιά κοινωνικά στρώματα και προσδένεται όλο και πιο σφιχτά στο άρμα της πολιτικής εξουσίας. Αναπόφευκτα μοιράζεται το ίδιο πεπρωμένο, τον κίνδυνο να βουλιάξει μαζί της.

Εναλλακτική προοπτική στην τριγωνομετρία πολιτική εξουσία – ΜΜΕ – οικονομικά συμφέροντα είναι η άλλη εικόνα, ο άλλος λόγος, το άλλο γραπτό. Των συλλογικών αποφάσεων, των μαχητικών και μάχιμων ρεπορτάζ, της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας που αναδεικνύει τις νέες κινήσεις, ιδέες και αντιλήψεις που δημιουργούνται στο κοινωνικό σώμα , αμφισβητεί τους εκβιαστικούς μονόδρομους του Μνημονίου και συνδέεται με τους δρόμους της κοινωνικής δυσαρέσκειας. Ίσως να είναι και ο μοναδικός τρόπος ώστε « αυτή η φούσκα να σκάσει μ’ ένα κρότο και όχι μ’ ένα λυγμό».

Να ανοίξουμε ένα παράθυρο στην κοινωνία

Να ξαναπάρουμε την ενημέρωση στα χέρια μας.

Εδώ σύνδεση με την "Διακλαδική των ΜΜΕ"