Η πρώτη συνδέει στην επιθυμία για ένα Μεγάλο Δίλημμα , μια αποφασιστική ασυνέχεια η οποία θα θεσμίσει τον νέο κόσμο με ένα μοναδικό στιγμιαίο άνοιγμα και θα ολοκληρώσει το υποκείμενο.
Την ονομάζω Τρόμο
Η δεύτερη πιστοποιεί τον φόβο για το Δίλημμα , την παραίτηση ενώπιον του σκότους της ασυνέχειας τον φόβο για οτιδήποτε θέτει μια επιλογή μεταξύ δύο υποθέσεων χωρίς εγγύηση . Αν το πούμε αλλιώς αυτό το συναίσθημα σηματοδοτεί μια επιθυμία για συνέχεια , για ένα μονότονο καταφύγιο.
Ας την ονομάσουμε Άγχος
Η τρίτη επιβεβαιώνει την πολλαπλότητα των Διλημμάτων ,και το γεγονός ότι οι ασυνέχειες είναι αδυσώπητες και πολύμορφες.
Ας την αποκαλέσουμε Θάρρος
Η τέταρτη επιβεβαιώνει την επιθυμία για ένα υποκείμενο , σταθερά περίπλοκο και ανοιχτό. Η εμμένεια του γίγνεσθαι υποκείμενο , επιβεβαιώνεται με την ισοδυναμία αυτού που είναι συνεχές και διαπραγματεύσιμο με εκείνο που είναι ασυνεχές και βίαιο. Μιλάω για απλές υποκειμενικές τροπικότητες , οι οποίες εξαρτώνται από την κατασκευή του υποκειμένου στον κόσμο και από τις ικανότητες του σώματος να παράγει αποτελέσματα εντός αυτού του κόσμου. Δεν πρέπει να κατανοήσουμε αυτές τις τροπικότητες ιεραρχικά. Μπορούμε να έχουμε ισότιμα την αξία ως ειρήνη , την διαπραγμάτευση ισότιμα ως αγώνα , και την βία ως ευγένεια. Αυτό η έννοια , και οι συνακόλουθες της διαδικασίες της πράξης υπάγονται στην τυχαιότητα του κόσμου.
Ας την αποκαλέσουμε Δικαιοσύνη.
A.Badiou Logic of Worlds p 86.
Posts
17 comments:
Δίλημμα
Το δις υπενθυμίζειν ουκ ανδρός σοφού.
Ναι, αλλά πρόσεξε επειδή το έγραψε ο Πρετεντέρης, μπορεί να αποτελέσει επιχείρημα για τον συρφετό Λαπατσιώρα/Μηλιό/ Καλλωνιάτη και τα τσιράκια Νόσφυ/ΛΛΣ/«μάδα μου τις π*τριχες κι ας κλαίω»***, ότι πρέπει να σταθούμε στο πλευρό του «διανοητή» για μια νέα κεντροαριστερά, « λαϊκιστική»*** «δημοκρατία» και ένα αυθεντικό «κίνημα» από μπρος & πίσω (Εποχή - Λακλάου)
*** κατά την «τολμηρή» «μαρξιστική» υπόθεση του οποίου, η αποτυχία του «όποιου» κινήματος πρέπει να αποδοθεί στην «προώθηση» της παιδοφιλίας από την καθολική εκκλησία (κι αυτός ο άνθρωπος θεωρείται από τον LLS ως μαχόμενος «δάσκαλος» - )
http://radicaldesire.blogspot.com/2010/12/blog-post_06.html#disqus_thread
Anonymous 5:49 PM
Μωρί τι ανδρός "σοφού", ανδρός "επιπολαίου" με κακό greek editor.
Ευχαριστίες...
Anonymous 6:38 pm
Ευχαριστώ για την μέριμνα σου.
Για το περιεχόμενο ας μου επιτραπεί η ΣΙΩΠΗ, η οποία πίστεψε με είναι πολύ αποτελεσματική, προς όλες τις κατευθύνσεις.
LLS μα δεν στα χωνει οποιος και οποιος, δεν ειναι κανενα τρολ οπως εγω. Παλιοι συνομιλητες σου ειναι που σε ξεμπροστιασαν μαζι με το βαμπιρ με ακαδημαικα επιχειρηματα
και τονους φιλοσοφιας και βιβλιογραφικες αναφορες!!!
Καλά να πάθεις Γιάννη που με αποκαλείς μαχόμενο δάσκαλο και τους εκνευρίζεις. Ο Ομοφοβικός
Leo
Ας σιωπήσουμε.Ξέρω πως γνωρίζεις πόσο εκκωφαντική δύναμη εχει η σιωπή.
ΤΡΟΜΟΣ ΑΓΧΟΣ ΘΑΡΡΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
left division
Τον Badiou δεν τον γνωρίζω. Ως εκ τούτου δεν μπορώ να κατατάξω τον εαυτό μου ούτε στους υποστηρικτές ούτε στους αρνητές του.
Ξέρω όμως κάτι άλλο με το οποίο διαφωνώ εντελώς. Έχει να κάνει με την αντίληψη (που πολλές φορές γίνεται ιδεολογία) πως στη ζωή υπάρχουνε δυο απόψεις η δική μας και η λάθος.
Το επιχείρημα που καταρίπτει μια τέτοια θεώρηση είναι τελικά πολύ απλό. Ακόμα κι αν δεν συμφωνείς σε τίποτα με τον απέναντι σου (σε μια οποιαδήποτε θεματική ατζέντα) έχεις ήδη πετύχει μια μίνιμουμ συμφωνία. Ότι διαφωνεις παντού!
Καθώς υπάρχει ένα ιδεολόγημα που υποστηρίζει ότι ακόμα κι ένα σταματημένο ρολόι δείχνει σωστά την ώρα δυο φορές το εικοσιτετράωρο (φαντάζομαι πως θα συμφωνούσε σ' αυτό μέχρι κι ο μαθηματικός απ' ότι διαβάζω Badiou), κρίνω πως ακόμα κι όταν εκδηλώνουμε αποριπτική διάθεση για οτιδήποτε αξίζει ν' αφήνουμε κι ένα περιθώριο ανοχής για την απέναντι πλευρά.
Σε τελική ανάλυση μέ όποιο τρόπο κι αν διατυπώνουμε μια άποψη την επενδύουμε (θέλοντας και μη) ενεργητικά ή παθητικά και μ' ένα μανδύα αισθημάτων που την συνοδεύει.
Κι εφόσον η συγκεκριμένη ανάρτηση πραγματεύεται στην ουσία της συναισθηματικές καταστάσεις, αξίζει να ειπωθεί πως είναι απείρως δυσκολότερο να γίνεσαι πάροχος θετικών η έστω ουδέτερων αισθημάτων (ειδικά όταν γύρω σου μυρίζει μπαρούτι) από το να διοχετεύεις αρνητική ενέργεια με οποιοδήποτε τρόπο.
Αν δεν είσαι σε θέση να εξασφαλίσεις επί της αρχής και σε συλλογικό επίπεδο ένα κριτήριο ουδετερότητας και ανοχής είναι κατά τη γνώμη μου αδύνατο να χτίσεις (πολιτικά κι όχι μόνο) πάνω σε ζητηματα που σχετίζονται με συνοχή, συμμετοχή, αλληλεγύη, κατανόηση και πάει λέγοντας.
Δεν είναι τυχαίο που η δικαιοσύνη διαχρονικά και σε διεθνές επίπεδο συμβολίζεται μ' ένα μηχανισμό ισορροπίας. Γι' αυτό πραγματικά αξίζει κάθε φορά που καταθέτουμε άποψη να ζυγίζουμε καλά τα πράγματα.
Ας μη λησμονούμε πως η δικαιοσύνη χρειάζεται θάρρος, καθόλου άγχος, και δεν θεμελιώνεται σε περιβάλλον τρόμου.
Προς το αυτοαποκαλούμενο τρολ των
6:38 και 7:40.
Επειδή εγώ δεν διαθέτω την ευγένεια του Leo και την ανωτερότητα του LLS και επειδή τα παίρνω στο κρανίο ,όταν τα βάζουν με τους ιστολογικούς φίλους μου,θα σου ψυθυρίσω δυο φωνήεντα...πειραιώτικα!!.Ακου,
τσάμπα μάγκα ,από χαφιεδάκια σαν εσένα έχει πήξει ο κόσμος.ΞΕΡΩ ΠΟΙΟς ΕΙΣΑΙ και που αποσκοπείς.Είσαι κλασική περίπτωση
στερημένου και θρασύδειλου ανθρωποειδούς!Τρέφεις μίσος απέναντι σε οτιδήποτε δημιουργικό
και ελεύθερο,απέναντι σε οτιδήποτε σού θυμίζει πως κάποτε ήσουν άνθρωπος.Αν ζούσες στην κατοχή το ΄
κεφάλι σου θα ήταν γεμάτο ψείρες, γιατί δεν θα προλάβαινες να βγάζεις την κουκούλα.Όσο για τους ραντικαλοειδείς, των οποίων το παρανοικό παραλήρημα αναπαράγεις,μόνο ημιμαθείς και άκαπνους "αριστερούς" μπορούν να πείσουν.Οι δε μέθοδοι που χρησιμοποιούν,δήθεν ,για την ιδεολογική και πολιτική εξόντωση του "αντιπάλου", αποδεικνύουν ότι είναι άξια παιδιά του Γκέμπελς,χωρίς βέβαια να διαθέτουν και την ευφυία του.
Αυτά τα ολίγα φιλαράκο και έτσι και σε ξαναδώ στα μέρη αυτά θα χεις να κάνεις μαζί μου!Δεν είναι απειλή είναι υπόσχεση!!
@.LLS Συγνώμη για το ύφος του σχολίου μου,ξέρω οτι θα διαφωνήσεις με αυτό,αλλά πιστεύω
οτι η ανοχή απέναντι σε τέτοιου τύπου συμπεριφορές εκλαμβάνεται σαν αδυναμία.
Left Division
Καταλαβαίνω την ανάγνωση σου και συμφωνώ.
Επι του συγκεκριμμένου Badiou έχει συμβει κάτι μοναδικό.
Ο άνθρωπος έχει μια πολυπρισματική φιλοσοφία η οποία εισερχεται στην πολιτική, την ηθική, την αισθητική,τα μαθηματικά την θεολογία κλπ
Ωστόσο ταυτόχρονα συνυπάρχουν δύο ιδιαιτερότητες
α.-είναι εξαιρετικά πρωτότυπος μοναδικος , καθώς εξελίσσει σχεδόν επαναστατικά την φιλοσοφία των μαθηματικών (θεωρία συνόλων μαθηματική λογικη κλπ)
β.- ο ίδιος είναι πολιτικός ακτιβιστής εντός ενός μοναδικού ρεύματος το οποίο δύσκολα θα μπορούσες να βρεις όμοιο παγκοσμίως (κατά του καπιταλισμού με στοχευμένες δράσεις που συνειδητά δεν θέλουν να έχουν προγραμματικό χαρακτήρα, και ταυτόχρονα μια θεώρηση του κομμουνισμού ως ΙΔΕΑ, και τέλος συνειδητή απόρριψη για την κοινωνικο οικονομική ανάλυση ως βάση της αριστερής πολιτικής)
Αυτό το θηριώδες μέγεθος έχει την εξής τύχη εν Ελλάδι
Κάποιοι ανακλύπτουν την λέξη "κομμουνισμός" στην φιλοσοφία του, και την χρησιμοποιούν περίπου ως οπαδικό ποδοσφαιρικό συνθημα εναντίον των οπαδών της άλλης ομάδας του "καπιταλισμού"
Κάποιοι άλλοι "διαβάζουν" τον ΑΒ με τα μάτια των πρώτων και τον απορρίπτουν.
Κατα καιρούς και ως ερασιτεχνης αναγνωστης και στο πλαισιο ενός ασφυκτικού χρόνου διαβαζω διάφορα και μεταφράζω πολύ μικρά αποσπάσματα .Το κάνω για να διασώσω μερικές δικές μου σκέψεις που μένουν ΕΚΠΛΗΚΤΕΣ με αυτήν την πρωτοτυπιά.
Αν ένας ιστολόγος ας πούμε ξεκινούσε από την θεωρία του Cantor και την απλή θέση ότι υπάρχει το "κενό σύνολο" και από αυτό μπορούμε να τεκμηριώσουμε οτι η αριστερή πολιτική πρεπει να είναι "αντικρατική" ή "αντικρατιστική" θα του έστελναν εισαγγελέα για διακομηδή στο Δρομοκαίτειο.
Προκειται περί αυτού.
Ενα τελευταίο για να δεις το πόσο συντηρητικοί στην σκέψη είμαστε.
Στο τελευταίο έργο μεγάλο αυτής της ιδιοφυίας καταγράφονται 15 σελίδες για να αναλύθεί με τοπολογία η στρατηγική ανωτερότητα του Μ.Αλέξανδρου στα Γαυγάμηλα.Και αυτό εντός ενός τυπικά φιλοσογικού πολιτικού αριστερού έργου .
Αυτήν την αφοπλιστική πρωτοτυπία ψηλαφώ ρε φίλε
Σαββίνα
Πω Πω χαράς το κουράγιο σου.
Σωστά τα λές αλλά δεν έχεις πάρει έιδηση πως κάποιοι τρέφονται από το outing το οποίο τροφοδοτούν με κάθε τρόπο.
Σε βρίζω δεν απαντάς είσαι δειλός.
Σε βρίζω απαντάς για να σε ξαναβρίσω.
Οι βιολόγοι ονομάζουν το φαινόμενο "αυτοποίηση".
Βακτήρια αναπαράγονται αναπαρόγοντας το περιβαλλον αναπαραγωγής τους.Αλλά παραμένουν βακτήρια.
Επι της ουσίας επίτρεψε μου να ΣΙΩΠΗΣΩ.
Ψυχραιμία...
Εδώ ο Μηλιός κατηγορείται από διαχειριστή ¨αυτοπροσδιοριζόμενου αριστερού ιστολογίου για "φασίζοντα" λόγο.
http://aformi.wordpress.com/2010/11/21/%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b5%ce%bd%cf%84%ce%ac%cf%83%cf%83%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%b1-%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%86%ce%ad%cf%81%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b5%cf%81%ce%b3/
Anonymous 09:31 am
Σωστά υπάρχει πολύ συστηματικό υβρεολόγιο.
LLS
α)Εχω καταλάβει πολύ καλά τη"λογική"του outing και συμφωνώ με τη στάση σου απέναντι στην ηλεκτρονική παρενόχληση που δέχεσαι,γιατί περί αυτού πρόκειται.
Εγώ,δεν έχω ιστολόγιο και αισθάνομαι τα δικά σας ιστολόγια,χώρους ελεύθερης διακίνησης ιδεών,άλλοτε συμφωνώντας και άλλοτε διαφωνώντας
με όσα γράφονται σ αυτά.Ειναι χώροι οικείοι σε μένα και αισθάνθηκα οτι βρωμίζει ο αερας απ όλες αυτές τις λούμπεν επιθέσεις.Υπερασπίστηκα λοιπόν το δικαιώμα μου να αναπνέω ελεύθερα.
Γι αυτό και δεν θεωρώ οτι έβρισα κανένα,αμύνθηκα στην επίθεση που δέχεται ένας από τους χώρους αναφοράς μου.Αν το ιστολόγιο ήταν δικό μου,πιθανόν ν αντιδρούσα σαν εσένα.
β)Περισσότερο από τους λούμπεν υβριστές απεχθάνομαι τους χαφιέδες,αν και γνωρίζω οτι οι ρόλοι,συχνά εναλλάσσονται.
γ)Με ψυχραιμία αντιμετωπίζω έλλογα όντα.Οταν επιτίθενται διάφοροι βαζιβουζούκοι δεν θα τους πω "παιδια,να το συζητήσουμε!"
Χαιρετώ
εγω παλι βλέπω οτι αναφέρθην (πάλι ) και χαμογελώ.. ουδεν σxόλιο.. εχεις δικιο lls ... εξαλλου ολο και περισσοτεροι κατλάβανουν
Το παρόν κειμενο φυσικά το αναδημοσιευσα .. ολο και περισσοτερο καταλαβαινω πόσο πραγματικά μεγαλος ειναι ο Μπαντιου.. χαρη στον lls φυσικά.
..................................
Το αστειο ειναι οτι ουτε καν γνωριζομαστε και ειχαμε ελαχιστη σχεση πριν απο αυτά .και φυσικά εισαι πια το αγαπημένο μου ιστολογιο..
Συνεχισε φιλε .. Και θα σε αναδημοσιευω...
Σαββίνα
Να σαι καλά
Λάβε υπ'όψιν σου και την "ρηχότητα" του blogging.
Ο περιορισμένος αριθμός πρωτογεννών φωνων, και η απουσία κουλτούρας διαγώνιου διαλόγου (δηλαδή μεταξύ αντιτιθεμενων απόψεων) ευνοεί τους νεάντερταλ.Η διαφωνία γίνεται βρισιά και outing , και μετά η λατρεία του χαβαλέ.Το μέσο ευνοεί και την ανωνυμία η διπλονυμία και καταλαβείνεις.
Αναγκαστικά θα τα υποστούν και οι αναγνώστες .
Τι να πω μόνο υπομονή , σιωπή , είναι μια σταση, αλλά πιθανόν όχι για όλους.
Χαιρετώ
Νοσφυ
Ας συνεχίσουμε τα ιστολόγια χωρίς περισπασμούς
Ιστολόγιο σημαίνει πειραματισμός ιδεών, ανταλλαγή απόψεων, διαφωνία συνθεση.
Post a Comment