Η Οικολογία της Συμπόνιας και ο Οικολογικός Μιλιταρισμός

Το ότι περάσαμε τις γιορτές μέσα στα σκουπίδια δεν είναι τίποτα ασυνήθιστο. Το περίεργο είναι ότι αυτό έγινε σε μια κατάσταση γενικής ανοχής και υπομονής. Σε όλες τις γειτονιές τα σκουπίδια ήταν «βουνό» αλλά οι διαμαρτυρίες σχεδόν ελάχιστες. Οι συνήθεις «αγανακτισμένοι πολίτες» της τηλεόρασης εμφανίστηκαν με υποπολλαπλάσια συχνότητα από την συνήθη. Την γενική ησυχία διέκοψαν τα επεισόδια της Κερατέας, τα οποία όμως έχουν αφομοιωθεί και αυτά ως μέρος μιας κανονικότητας. Δηλαδή φτιάχνεται ΧΥΤΑ στην περιοχή σου και αυτό θα γίνει χωρίς διαμαρτυρία; Αλίμονο είναι θέμα σχεδόν εθίμου.


Οι όγκοι των σκουπιδιών απετέλεσαν , το στοιχείο μιας νέας κανονικότητας μιας νέας συναίνεσης, μιας οικολογίας της συμπόνιας.

Από ότι φαίνεται , η συναίνεση των σκουπιδιών είναι πλήρης .

Έχουμε απαρχαιωμένα συστήματα συλλογής διαλογής και επεξεργασίας, τα οποία μόνο ανειδίκευτοι μπορούν να εξυπηρετήσουν με κόστος την υγεία τους, την οποία εξαγοράζουμε μέσω μιας άρρητης συμφωνίας να προσλαμβάνονται ως έκτακτοι και να μονιμοποιούνται αργότερα και να μετατάσσονται σε άλλες δημοτικές θέσεις. Γίνεται ένα μπλοκάρισμα στο τελευταίο κρίκο της συναίνεσης και αυτό αυτόματα δημιουργεί σκουπίδια στους δρόμους. Το ξέρουμε και άρα το αποδεχόμαστε με υπομονή.

Το οξύμωρο είναι πως ένα βουνό σκουπιδιών από βιοχημική άποψη είναι ένα «οικολογικό σύστημα» με τρομερή βιοποικιλότητα και δυναμισμό. Θαυμάσιες και πολύπλοκες ζυμώσεις τροφοδοτούν μοναδικές αλυσίδες αντιδράσεων με πολύπλοκα τελικά προϊόντα, τα οποία πυροδοτούν νέες ζυμώσεις. Από βιοχημική άποψη τα σκουπίδια είναι ένας παράδεισος μικροοργανισμών. Η έγκαιρη συλλογή ουσιαστικά είναι μια ιδιότροπη ευγονική πρακτική. Οι Αθηναίοι αποδεικνύουν μια πολύ επεξεργασμένη οικολογική ενημερότητα, φροντίζοντας για την ασφαλή ανάπτυξη και διαιώνιση μιας σειράς πολύπλοκων μικροοργανισμών.

Περίπου στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος στην Νάπολη αναδύεται μια άλλη οικολογική ιδιοτροπία , ο οικολογικός μιλιταρισμός.

Το φαινόμενο  στην Νάπολη είναι σχετικά απλό. Όλοι οι εμπλεκόμενοι παίκτες στα σκουπίδια, ο δήμος, οι συντεχνίες, οι κάτοικοι, οι ιδιωτικές εταιρίες, η μαφία, τοπικισμοί και πολιτικά συμφέρονται αντιμάχονται «όλοι εναντίον όλων» και δημιουργείται η παραλυτική ισορροπία του μηδενός. Τα σκουπίδια γίνονται Ιμαλάια , σε σχέση με τον Αθηναϊκό Υμηττό και η λύση είναι προφανής: Ο στρατός. Ο στρατός ο οποίος παίζει τον διπλό ρόλο της καταστολής και εκτέλεσης.

Με κάποια έννοια τόσο ο οικολογικός μιλιταρισμός στην Νάπολη όσο και η οικολογική συμπόνια των Αθηνών αντιστοιχούν στις μορφές και τους συσχετισμούς διακυβέρνησης των δύο κοινωνιών.

Η μεγάλη αντιφατική Ιταλία της επικράτησης του πολιτικού κιτς αλλά και της αυταρχικής στιβαρότητας αντιστοιχίζεται προς την ενοχοποιημένη Ελλάδα του ΔΝΤ των κατακερματισμένων συμφερόντων και της καλπάζουσας εκπτώχευσης των ήδη αδυνάτων , μέσω δύο ιδιόμορφων οικολογικών προσεγγίσεων. Στην μια περίπτωση το κράτος εκτάκτου ανάγκης νομιμοποιείται μέσω της εξάντλησης της οικολογικής υπομονής ,στην άλλη το κράτος εκτάκτου ανάγκης νομιμοποιείται μέσω μιας οργανικής εγκαθίδρυσης της οικολογικής υπομονής .

Γιατί ας μη γελιόμαστε η οργανική εξοικείωση με τα σκουπίδια, είναι μια αποδοχή της εξαίρεσης ίσως και σε ένα βαθύτερο επίπεδο από ότι η στρατιωτική επέμβαση στην Νάπολη. Οι γιορτές με σκουπίδια ήταν η οι γιορτές των χαμηλών αποδοχών και των χαμηλών προσδοκιών. Τα γεγονότα δε στην Κερατέα , δεν ανήκουν στην περιοχή της πολιτικής οικολογίας της αντίστασης , αλλά στην περιοχή της οικολογίας της συμπόνιας. Οι κάτοικοι αρνούνται να συμμετάσχουν σε ένα ευρύτερο σχέδιο , το οποίο δεν πιστεύουν γιατί δεν πιστεύουν σε κανένα γενικό σχεδιασμό. Αποτελούν μέρος μιας άρθρωσης που αποδέχεται το ατελές ως κανόνα, αλλά και τα αποτελέσματα του.

Προς τιμή της η ΔΗΜΑΡ ήταν το μοναδικό κόμμα που έβγαλε μια ανακοίνωση με αμφίπλευρη κατανομή ευθυνών. Πολύ φοβάμαι όμως ότι έκανε λάθος εκτίμηση για το πρόβλημα. Το ζήτημα δεν είναι ότι υπήρχαν σκουπίδια, αλλά ότι υπήρχε και υπάρχει ανοχή προς τα σκουπίδια.

Συνδέσεις
 
H ανακοίνωση της ΔΗΜΑΡ για το ζήτημα διαχείρισης των απορριμμάτων,χωρίς κολακείες
 
Το ζήτημα των απορριμμάτων της Νάπολης
 
Εικόνα:Richard Lindner "A Man's Best Friend" 1970