Thursday, June 24, 2010

Συγχρονισμοί


Ας μην ακουστεί παραδοξολογία. Οι αντιδράσεις για τα εργασιακά και το ασφαλιστικό δεν είναι δείγμα των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα. Είναι ακριβώς το αντίθετο. Οι αντιδράσεις, τόσο σε κοινωνικό όσο και σε συνδικαλιστικό επίπεδο, είναι εξαιρετικά -θα έλεγα: απροσδόκητα- περιορισμένες.



Δεν λέει κανείς πως οι πολίτες είναι ενθουσιασμένοι. Βαριά προβληματισμένοι, δύσθυμοι και ανήσυχοι είναι. Αλλά η ηπιότητα των αντιδράσεων δείχνει το μέτρο της ευθύνης μιας κοινωνίας που εντέλει, όσα κι αν έχει χρεωθεί για τη συνενοχή της στο σύστημα της διαφθοράς και του βολέματος, εμφανίζεται εξαιρετικά αποφασισμένη να διεκδικήσει ένα μέλλον, να ξαναχτίσει κι αυτή τη φορά να μην είναι πάνω στην άμμο των δανεικών και ξοδεμένων.

Φοίβος Καρζής 23/6/2010

Ο Φ.Καρζής δεν είναι μόνο ψύχραιμος δημοσιογράφος αλλά και καλά πληροφορημένος . Μόλις χθες εκτίμησε ότι οι αντιδράσεις στα μέτρα είναι περιορισμένες. Το οξύμωρο είναι ότι περάσαμε μια μέρα με μοναδικό θέμα τα τεκταινόμενα στον Πειραιά ,όπου υποτίθεται ήταν μια οξεία δράση με πολλαπλές παράπλευρες συνέπειες. Νομίζω πως ο Καρζής έχει δίκιο. Περνάμε μια εξαιρετικά ήπια περίοδο αν λάβουμε υπ’ όψιν την δριμύτητα των μέτρων. Αυτό που έγινε στον Πειραιά είναι μάλλον η κορύφωση παρά η αρχή κινητοποιήσεων.

Το πρόβλημα είναι αλλού. Στην προδιαγεγραμμένη σχεδόν προκαθορισμένη σειρά των δράσεων και αντιδράσεων. Στο γεγονός ότι οι απεργίες του Παμε στον Πειραιά γίνονται σαν τις απεργίες του κέντρου της Αθήνας. Είναι «προεξοφλημένα» συμβάντα και άρα εξουδετερωμένα ως πολιτικά ρήγματα, ως συμπυκνωμένα σημεία ενός ενιαίου πολιτικού συνεχούς. Είναι διαταραχές μιας ομαλότητας ,εντάσεις και πολώσεις που έχουν ήδη προεγγραφεί στην ροή των πραγμάτων.

Εδώ όμως υπάρχει μια άρρητη, ακούσια συμφωνία μεταξύ των πόλων του παιχνιδιού που αντιμάχονται. Μια δυναμική ταύτιση, ένας συγχρονισμός κυμάτων, και συχνοτήτων. Με κάποιο τρόπο οι αντίμαχοι επιθυμούν την διατήρηση του τύπου και των κανόνων του ανταγωνισμού έτσι ώστε να διατηρηθεί όχι ο συσχετισμός δύναμης , αλλά το πεδίο ,ο χώρος , οι συντεταγμένες αυτής της διελκυστίνδας. Τόσο το Παμε όσο και οι αντίπαλοι του , «έπαιξαν» μια παρτίδα συμφωνημένων κανόνων, και όπως σε όλα τα σωστά παιχνίδια έχει σημασία ή σιωπηλή gentlemen agreement, την οποία όλοι σε ένα πρωτόκολλο τιμής σέβονται, γιατί αλλιώς δεν παίζεται κανένα παιχνίδι.

Η ιδιόμορφη αυτή σύμπτωση έγκειται στην από κοινή ανακήρυξη της δράσης ως τεραστίου γεγονότος, ενός κατακλυσμιαίου συμβάντος. Μόνο έτσι μπορεί να γίνει μια διαμάχη, μόνο αν υπάρχει τουλάχιστον ένα σημείο συμφωνίας. Και αυτό βρέθηκε ,στην εκτίμηση που με επικεφαλής τον Σκάι έστησαν τα διάφορα ΜΜΕ.

Το Παμε ήξερε πολύ καλά ότι θα «γίνει θύμα» μιας τεράστιας επίθεσης ,με πιθανό νικητή τους συντηρητικούς. Κανένας δεν περίμενε τίποτα διαφορετικό, αλλά δεν επιχείρησε να αλλάξει το ρεπερτόριο της δράσης του. Συνειδητά δεν επεξεργάστηκε ούτε μια εναλλακτική δράση που θα νομιμοποιούσε ευκολότερα το προφανές εργατικό δίκιο ,αλλά αρκέστηκε στα τετριμμένα.

Ας είμαστε ειλικρινείς

Οι οιμωγές του Σκαι είναι για επαρχιώτες. Δεν υπάρχει ούτε ένας τουριστικός ανταγωνιστικός προορισμός που να μην εμπεριέχει εκ των προτέρων σοβαρή πιθανότητα αρρυθμίας. Για λόγους συντομίας παραθέτω μια γραμμική λίστα που δεν χρειάζεται επεξήγηση. Τουρκία –βόμβες PKK,Αίγυπτος απαγωγές τρομοκρατία, Μαρόκο κλοπές, Τυνησία κλοπές, Βουλγαρία ασυνέπεια, Κροατία μόλυνση Αδριατικής. Το απόλυτο υπόδειγμα χώρας με ακμάζοντα τουρισμό και τεράστια αβεβαιότητα είναι η Ταϋλάνδη.Sars ,τσουνάμι ,πολιτική αναταραχή συνυπάρχουν αρμονικά με μια ανθηρή τουριστική βιομηχανία. Το Πάμε δεν κάνει κάτι εκτός προγράμματος. Απλώς αποσπά από τον αναμενόμενο στατιστικό μέσο όρο αρρυθμίας ένα μεγαλύτερο ποσοστό από ότι του ανήκει. Δεν δημιουργεί αρρυθμία, αλλά υποκλέπτει αρρυθμία από όση γενικώς μια χαοτική χώρα έτσι και αλλιώς παράγει.

Πάνω σ’ αυτήν την απολύτως προβλέψιμη αντίδραση οι συνδικαλιστές έστησαν την δράση τους. Ακριβώς για να διαχειριστούν μια μετρημένη, προϋπολογισμένη ένταση .Μπροστά στον κίνδυνο να εμπλακούν σε μια άγνωστη ρευστή δυναμικότητα εξεγέρσεων, προτίμησαν την ρουτίνα μιας δράσης που εξάντλησε την δυναμική της μετά το πρώτο μπλόκο στον Πειραιά.

Η γνωστή «νοικοκυροσύνη» και τάξη των κινητοποιήσεων του ΚΚΕ , λειτούργησε άψογα. Το σενάριο εκτελέστηκε τόσο ομαλά όσο και η αντίδραση του Πρετεντέρη.

Τα όσα έγιναν στον Πειραιά δεν αποτελούν πολιτικό δεδομένο ως περιεχόμενο μιας διαμάχης. Αυτή ήταν δεδομένη και προβλέψιμη στην τελευταία λεπτομέρεια. Η ένταση ήταν μεγάλη αλλά μια ένταση θεατρική, μια κορύφωση σεναρίου, μια έξαρση τελετής. Ότι έγινε σταθεροποιεί τον χώρο και τις συντεταγμένες της σύγκρουσης. Σταθεροποιεί τις θέσεις εκκίνησης των αντιπάλων.

Είναι γεγονός ότι παλαιομοδίοτικες αντιλήψεις εντός αριστεράς εκθαμβώνονται από συμπυκνώσεις έντασης, δύναμης, ρήξης και αναταραχής. Εγκλωβισμένες σε κοινωνικές θεωρήσεις για δομές και ροές που η θραύση ως τέτοια λειτουργεί ιστορικά ,αδυνατούν να δουν ότι οι σύγχρονες κοινωνίες αναπνέουν αναπαράγονται μέσα στην ένταση. Η αρρυθμία αποσυντονίζει μόνο περιφερειακά υποσυστήματα ,μόνο υποσύνολα μιας χαλαρής δομής που αυτορρυθμίζεται μέσω της αστάθειας της. Γοητευμένοι από το θέαμα μιας στάσης ή μιας εξέγερσης , αποδέχονται το θεαματικό διαμεσολαβημένο χαρακτήρα και πολώνονται εντός της συνθήκης που και οι αντίπαλοι αποδέχονται ως «τόπο» της σύγκρουσης.

Το Πάμε έπαιξε μια θαυμάσια παρτίδα με τον Σκαι , με σταθερούς κανόνες, όπου μάλλον ζητούμενο ήταν να εκφωνηθούν προαποφασισμένα και μη διαπραγματεύσιμα προτάγματα. Ο Σκαι ανακοίνωσε την «συντέλεια του κόσμου» και το ΚΚΕ εκφώνησε τα συνθήματα τους. Σιωπηλή παραδοχή : έγινε κάτι σημαντικό.

 

18 comments:

Leo Kastanas said...

Πολύ σωστά και πάλι θα συμφωνήσουμε. Μια προσθήκη. Το να κάνεις κριτική στο ΚΚΕ για την πολιτική του είναι σαν να εγκαλείς τη ΝΙΚΕ επειδή παράγει αθλητικά είδη. Αν το ΚΚΕ αναζητήσει να πει ή να κάνει οτιδήποτε άλλο, θα καταρρεύσει. Τα μέλη του, η κοινωνία, οι αντίπαλοι το έχουν ακριβώς γι' αυτά που κάνει. Όλοι καμώνονται ότι συμβαίνει κάτι σημαντικό, ενώ στην ουσία όλα αυτά είναι στοιχεία μιας παράστασης, ενός θεάματος που κόβει ελάχιστα εισιτήρια πλέον. Στα ίδια πλαίσια και η απεργία πείνας του δήμαρχου.

Αντωνης said...

Αξιόλογο, διεισδυτικό και θεωρητικά ενδιαφέρον κείμενο. Με εξέπληξε θετικά, το πρώτο εδώ και αρκετό καιρό που το έκανε.

Μόνο εγώ όμως βλέπω ότι ο τρόπος προσέγγισης εδώ διαφέρει παρασάγγας σε ό,τι αφορά το ιδεολογικό του πλαίσιο από προηγούμενες αανρτήσεις για ΠΑΜΕ και τουρισμό που αναπαρήγαγαν ουσιαστικά την οπτική του
συγκροτήματος Αλαφούζου; Μόνο εγώ διαπιστώνω μια τάση για διαρκείς στροβιλισμούς της ιδεολογικής πυξίδας, μια στα αριστερά και μια στα δεξιά, από την σθεναρή υπεράσπιση του Δεκέμβρη, στην απαξίωση των κινητοποιήσεων για τα μέτρα, στην τωρινή ΑΛΗΘΕΙΑ, που είναι βεβαίως ότι οι κινητοποιήσεις υπήρξαν στην πραγματικότητα εντελώς υποτονικές και ότι στο εξάμηνο που πέρασε διαφάνηκε η πλήρης σχεδόν απουσία εξεγερσιακής δυναμικής;

Η απάντηση μπορεί να είναι ότι αυτές οι διαρκείς μετατοπίσεις της θέσης από την οποία κοιτάζει κάποιος τα πράγματα είναι το χρέος μιας σκέψης που ανταποκρίνεται στην εποχή, αλλά δυστυχώς αυτό δεν με πείθει. Όπως και να χει, η συγκεκριμένη είναι μια ανάρτηση που αξίζει τον κόπο ανάγνωσης.

Left Liberal Synthesis said...

Leo
Σωστα το θέτεις.Νομίζω όμως οτι θα ζήσουμε την εξής αντίφαση.Ο απόλυτα θατρικός σχεδόν μπαροκ χαρακτηρας του ΚΚΕ,το καθιστά από την άλλη πλευρά λειτουργικό κόμμα.
Οσο κάνει την δικιά του ιδιορρυθμη πολιτική τόσο θα ενισχύεται.
Δεν ειναι απλη περίπτωση, για να μπορουμε να προβλέψουμε την τυχη του.Εχω την αίσθηση πως αν μεγαλώσει παραπάνω από όσο μπορει να διαχειριστεί θα "την κάνει".
(συμπτωμα δημοσκοπικης εκρηξης Τσίπρα)

Left Liberal Synthesis said...

Αντωνη
Εξ ορισμου και τιτλου ....,το LLS ψαχνει όλες τις γωνίες θέασης.Δεν εχει την απαιτηση να το παρακολουθουν όλοι με τον ίδιο βηματισμό.Αλλα προσυπαγράφει όλα του τα κείμενα,οχι για να υποστηρίξει μια "συνέπεια" αλλά για να παρακολουθει το ίδιο τον βηματισμό του.
Ποτέ δεν υποστήριξε κανένα Αλαφούζο,αλλά από θέση ισοτιμίας και σεβασμού είπα οτι οι σχεδιασμοί του ΚΚΕ είναι αστοχοι.
Ακόμη είπαμε οτι οτι ο τουρισμός πέραν του Σκαι ή του ΚΚΕ δεν είναι κοινωνικό "θεαμα".Ειναι οικονομία και ζωή για ανθρώπους.Οποιος παιζει μα αυτα τα ζητηματα εχει και το κοστος κρτικής.
Μη συγχεουμε την ισοτιμη κριτική με την πλεγματική σιωπή αποδοχής οποιουδήποτε κομματικού τακτικισμού για να μην χαρεί ο Παπαχελάς.Ετερον εκατερον.
Εχει γραφεί
"Καθυστερημένοι ή υποκριτές πολιτικοί της Αριστεράς, λούμπεν λαθρόβιοι επιχειρηματίες και στη μέση απορημένοι εργαζόμενοι" και επιμένω.
Εκει που ίσως υποτίμησα το ΚΚΕ είναι ο υπερβολικός σχεδόν μπαροκ χαρακτηρας του.
Νομίζω οτι ακριβως επιδιώκουν την κριτική τυπου Σκαι ως διαπιστευτηριο αριστεροσυνης .Ειναι συγχρονισμενοι και αναπνέουν ΣΚΑΙ στην λογική "my best enemy".
Με χαρα σε ξαναβρίσκω στο LLs και αλοιμονο μας,αν μετατρεψουμε τα ιστολογια σε χωρους επαναλαμβανομενης συμφωνίας.Θα είναι ΚΑΤΑΝΤΙΑ.Αρα ΚΑΛΛΙΣΤΑ μένεις δύσπιστος, για να προσπαθησουμε όλοι εδω η στο RD ή οπουδήποτε αλλού.

ΣΠΙΘΑΣ said...

"Σταθεροποιεί τις θέσεις εκκίνησης των αντιπάλων."

Σπίθας
Για να μην πω, ότι "εκφυλίζεται" ή αποδυναμώνεται μια περισσότερο και καλύτερη πολιτική αντίδραση, που αν δεν υπάρχει θα πρέπει να αναζητηθεί μετά επιμονής, σκέψης και ισχυρών αντεπιχειρημάτων.

Left Liberal Synthesis said...

Σπίθα
Μάλλον το λες καλύτερα.
Αλλα και ετσι το προβλημα παραμένει.Η εξευρεση μιας αντίδρασης που δεν θα είναι ένα "αριστερό" θέαμα.

Anastasios said...

Ποια είναι η πρόταση για την μορφή που θα έπρεπε να έχουν οι κινητοποιήσεις?

Left Liberal Synthesis said...

Αναστασιε
Ας μην αδικήσουμε τον εαυτό μας λέγοντας ότι υπάρχει μόνο ένας τρόπος κινητοποίησης. Υπάρχουν δεκάδες τα τρόποι. πχ

Φαντάζεσαι το ίδιο το Παμε ξαφνικά να σταματούσε την απεργία το πρωί τον ενθουσιασμό και την συναίνεση που θα είχε από τους ταξιδιώτες;

Φαντάζεσαι αντί για κατάληψη να είχε μεγάλα πανό σε πολλές γλώσσες που να είχε συνθήματα των εργαζομένων;

Φαντάζεσαι να έκανε συμβολική κατάληψη ενός πλοίου (παράνομη όσο και η απεργία) και να εξηγούσε εν πλω το πρόβλημα στους επιβάτες

Υπάρχουν χιλιάδες τρόποι αρκεί να υπάρχει φαντασία (πχ εργαζόμενοι Vodafone) αλλά το Πάμε επεδίωξε αυτό το μπάχαλο για να εμπλακεί στην διαμάχη με τα ΜΜΕ.

ΣΠΙΘΑΣ said...

@ Anastasios

Δεν θα δυσκολευόμουν να αναφέρω χαρακτηριστικά παραδείγματα, αλλά θα "ετρωγα" δύο ποστ, και..

Το κέντρο της συλλογιστικής μου το έχω αναφέρει πολλάκις στις ετικέτες "εργασιακά"

1)Ποιό είναι το συγκεκριμένο θέμα και τι θέλουμε να καταφέρουμε;

Όχι γενικόλογα. Συγκεκριμένα.

π.χ.
Απελύθη ένας απλός εργαζόμενος (είναι η υπόθεση "Αγρα") ενώ είχε θετικά γνωματεύση, υπερ του ,η Επιθεώρηση Εργασίας.

Έγινε θέμα, διαδηλώσεις.. (βουλευτής αριστερός ξιφούλκησε, εναντίον διανοουμένων που είχαν τοποθετηθεί υπερ συμβιβαστικής λύσης αντί των δικαστηρίων )

Άποψή μου.;

Γιατί η "κλασσική" κινηματική μας αριστερά δεν στρέφεται προς το πρώτο, το αυτονόητο;
Την εφαρμογή του νόμου..και την απονομή ευθυνών.

Γιατί δεν πιέζει σ΄αυτήν την κατεύθυνση, αντί να καλεί σε διαδήλωσαη "υπερ του εργαζόμενου";

Είναι ένα απλό παράδειγμα, πως εμείς οι ίδιοι, αυτοαναιροούμε και αποφεύγουμε την λύση των θεμάτων, (ασκώντας ασφυκτικές πιέσεις και αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες άσκησης ΕΛΕΓΧΟΥ)

Η διαδήλωση πρέπει να έχει ένα συγκεκριμένο εφικτό στόχο να είναι εναρμονισμένη,συντονισμένη με κοινοβουλευτικούς ελέγχους
αλλιώς είναι μόνο διαμαρτυρία..

Θα μπορούσαμ να κάνουμε διημερίδα ώστε να αναπτύξουμε το θέμα και με συγκεκριμένα παραδείγματα για να δούμε τους πολλούς τρόπους, όπως ανέφερε, ο Γιάννης.

Υπάρχουν τρόποι, αλλά απαιτείται και μια αντίληψη που δεν είναι του "αντί". αλλά του επιτυγχάνω με συνδυασμό της κινηματικής αλλά και σκεπτόμενης αριστεράς.

ΣΠΙΘΑΣ said...

Εννοώ:
διεκδικωντας, το εκ των προτέρων ανέφικτο και αόριστο, αποφεύγεις την
επίλυση ενός θέματος, που θα περιόριζε χώρους της αυθαιρεσίας.

όταν παραβλέπεις τα καθημερινά για να ανατρέψεις το συνολικό και καθολικό, τότε δυστυχώς, -εκ της ιστορίας- συνεχίζεις να θέτουμεν τους εαυτού μας, στο περιθώριο..

Αυτοεγκλωβιζόμαστε,περιοριζόμαστε
έξω από διαδικασίες αποφάσεων και αρκούμαστε στο περιθώριο, αλλά ..τίμιοι διαμαρτυρόμενοι.

αυτή η στάση είναι λάθος αποπνέει μεγάλη ηττοπάθεια, κατά την γνώμη μου.

Anastasios said...

Δεν διαφωνώ αλλά θέλω να ακούω και καμιά υλοποιήσιμη πρόταση που και που...

ΣΠΙΘΑΣ said...

Αυτό λέω κι΄εγώ, Αναστάσιε.
Υπάρχει πρόβλημα και χρειάζεται να δημιουργηθεί μια πολιτική αντίληψη επί του πρακτέου.

Νομίζω πως αυτό επισημαίνει και το παρόν ποστ.

Η υλοποιήσιμη πρόταση, όμως προυποθέτει:

1) ενασχόληση και εξερεύνηση του προβλήματος και τα αίτια που το δημιουργούν.

π.χ.
Υλοποπιήσιμη, απλή πρόταση:
Δεν αξιοποιούνται οι εκθέσεις του Επιθεωρητή Δημόσ. Διοίκησης.
Γιατί;
Του Συνήγορου του Πολίτη.
Γιατί;
(θυμάμαι τον Διαμαντούρο, που έλεγε ότι ενώ έχουν επισημανθεί καταχρηστικές συμπεριφορές, δεν ενδιαφέρεται κανείς.)

Πρόταση:
Μία; δύο; τρίτη ερώτηση στην βουλή που θα αναφέρει αυτά τα δέκα ονόματα, δημόσιων λειτουργών που δεν ασκούν τα καθηκόντα τους.
(Νομάρχες, διευθυντές..κλπ.)

Δεν λύνεται το πρόβλημα;
Ενημέρωση με επιμονή και ανάδειξη του θέματος με κάθε τρόπο.

Πως θα γίνει, αυτό, όμως, όταν το μεν Κ.Κ.Ε., δηλώνει, ότι όλα αυτά είναι κόλπα του "καπιταλιστικού συστήματος"

Όταν ΣΥΡΙΖΑ και Κ.Κ.Ε., μαζί, δήλωναν ότι το πρόβλημα μας, δεν έχει να κάνει με την διαφθορά(!!)
Αλλά με τις στρατηγικές επιλογές..

Αυτά, είναι γνωστά, συμφωνώ!
Αλλά αρκεί να τα αναφέρουμε και να έχουμε άλλοθι, ώστε να μην ασχολιόμαστε και με τα "δεύτερα", τα καθημερινά;

Τότε, γιατί σε καίει ο Μαντέλης;

Άμα πέσει ο καπιταλισμός, δεν θα έχουμε Μαντέλη ούτε Siemmens.

Αυτός ο αποστεωμένος λόγος, πρέπει να γίνει συγκεκριμένος και υλοποιήσιμος,
όπως είπες, λοιπόν.

Έκανα κατάχρηση του χώρου. Το ξέρω..

celin said...

lls,συνηθως ερχομαι εδω για λεκτικη αντιπαραθεση-κ εσυ σαν ευγενεστατος οικοδεσποτης συνδιαλεγεσαι μαζι μου με επιχειρηματα-,
αλλα επι του συγκεκριμενου δε μπορω να πω οτι διαφωνω,
περαν της ευστοχης κ ακριβεστατης απεικονισης,
περαν της ωραιας ρητορικης,
συμφωνω κ επι της ουσιας.
Ειμαι υπερ της αντιστασης στο ΔΝΤ με καθε αναιμακτο τροπο που μπορει να υπαρξει,
αλλα ειμαι υπερ κ της εισροης χρηματων απο τουριστες,δε μας επιτρεπει η αναγκη να τους διωχνουμε,ακομα κ αν τα λεφτα πεφτουν κατα 95% στις τσεπες των Αλαφουζων.
Οπως πειστικα ειναι κ τα γραφομενα του Σπιθα.

Leo Kastanas said...

Σπίθα καλά θα κάνει ο Γιάννης να σου βάλει διόδια αγόρι μου. Να πληρώνεις κάτι γιατί τα σχόλιά σου πιάνουν πολύ χώρο. Επειδή όμως συμφωνούμε μάλλον θα στο χαρίσει.
celin ειλικρινά χαίρομαι που συμφωνείς.

celin said...

leo,προσπαθω να κρατησω ανοιχτα τα αυτια μου σε ολες τις αποψεις,
ομως,ειλικρινως σου λεω οτι δε μου ειναι ευκολο.
Ειναι μεγαλη η οργη που νιωθω για ολα αυτα που βλεπω κ ξερεις,αν δε διοχετευτει η οργη,εκρηγνυται μεσα σου κ σε τσακιζει,
με αποτελεσμα πολλες φορες κ την ιδεολογικη τυφλωση,

δε θεωρω οτι εχω ιδεολογικη τυφλωση,αλλα οφειλω να το ομολογησω

-κ νομιζω οτι αυτο δε συμβαινει μονο σε μενα αλλα πανω κατω στους περισσοτερους απο εμας-,

καποιες φορες,λογω της οργης κ της συγχυσης,δε βλεπω καθαρα

ΣΠΙΘΑΣ said...

Ο διάλογος είναι, ας πούμε, σαν τους υαλοκαθαριστήρες του αυτοκινήτου,Celin
Δεν σταματάνε την βροχή, αλλά μας βοηθάνε να βλέπουμε λίγο πιο καθαρά.

Αν και έτσι που είναι τα πράγματα είναι σαν να ρίχνει χαλάζι!

Και εσύ θέλεις, να πληρώσω διόδια και από πάνω, leo;
:)

Left Liberal Synthesis said...

Celin
Ως γνωστόν οι επισκέψεις σου εδώ γίνονται αντικείμενο προσοχής από πολλούς και διάφορους......,άρα καλό είναι να διαφωνείς.Δεν ξέρεις μπορείς να βρεθούν τα σχόλια σου εκει που δεν φαντάζεσαι
Welcome.

Left Liberal Synthesis said...

Λεο,Σπιθα
Διόδια σε ιστολόγια;
Πω Πω εμπορευματοποίηση....
Αυτό ουτε ο Lιberal δεν το σκέφτηκε,αλλα ησυχία μην ξυπνήσει ο left και έχουμε προβλήματα.