Alain Badiou : ΄Ενας φιλόσοφος των Αρετών;

Μια από τις πιο ιδιοσυγκαρσιακές σκέψεις είναι αυτή του Α.Badiou.


Το ενδιαφέρον είναι ότι από πολλούς η σκέψη αντιμετωπίζεται ως μια συνεκτική θεωρία ένας «Βαντιουσμός» με συνεκτικότητα. Ωστόσο το σύνολο του έργου του ΑΒ είναι πολύπλευρο με πλευρές οντολογίας, φιλοσοφίας των μαθηματικών, μια βαθύτατη ανάλυση του Πλάτωνα, πολιτικές αναφορές στην συγκυρία, και μια Ηθική.

Η αλήθεια είναι ότι η επιμονή φίλων του μας ενέπνευσε την ιδέα (και όχι την Ιδέα…) να δούμε στο μέτρο το δυνατού λίγο πιο προσεκτικά την σκέψη αυτή.

Μας πήρε λίγο καιρό ,και μια σιωπηλή περίοδο, αλλά με την αναίδεια που δίνουν τα ιστολόγια μπορούμε να διαγράψουμε μερικά πορίσματα

-Για το δικό μας μέσο επίπεδο εξοικείωσης με την φιλοσοφία , η συνεκτικότητα του έργου του ΑΒ είναι απροσπέλαστη.

-Η οντολογία του και η μαθηματικοποίηση της υπερβαίνει τις δυνατότητες μας

-Η πολιτική φιλοσοφία του που στηρίζεται σε μια επανανάγνωση του Πλάτωνα είναι ενδιαφέρουσα αλλά δεν βρίσκουμε παρά μια θερμή σχεδόν ρομαντική επαναβεβαίωση της κομμουνιστικής υπόθεσης.

-Οι παρεμβάσεις του για την συγκυρία με την σχεδόν αφοριστική απόσταση από τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες μας είναι σχεδόν απαγορευτική να τον παρακολουθήσουμε.

Κι’ όμως μια τεράστια θετική έκπληξη ήρθε από μια πλευρά του έργου του, που και με ευθύνη των φίλων του είναι ίσως λίγο απαρατήρητη. Αυτή είναι η Ηθική του φιλοσοφία, και η αναδιατύπωση ενός πλέγματος κωδίκων και Αρετών. Πρόκειται μια κατεύθυνση σχεδόν συγκλονιστική ,σύγχρονη ευρηματική .Είναι ίσως η μοναδική αριστερή Ηθική φιλοσοφία που βρήκαμε τόσο δροσερή, υβριδική με μια αίσθηση σύγχρονης θεολογίας.

Την ανακάλυψη αυτής της πλευράς την χρωστάμε σε ένα μέτρο στους Radical Desire , και γι’ αυτό τους αφιερώνουμε μια μικρή μετάφραση ενός αποσπάσματος από το “The meaning of Sarkozy”.

Με αυτήν την θαυμάσια πλευρά του ΑΒ θα ασχοληθούμε και αργότερα κρατώντας όλες τις επιφυλάξεις μας που δεν είναι και λίγες


Πρέπει να ξανά επινοήσουμε και απλά να υπερασπιστούμε την αγάπη


Η αγάπη , μια διαδικασία που στηρίζεται στην δυαδικότητα στη διάφορα , και ως διάφορα απειλείται από παντού Απειλείται από την Αριστερά , αν μπορώ να χρησιμοποιήσω τον όρο εδώ , από την ελευθεριότητα , η οποία την υποβιβάζει σε παραλλαγές της θεματολογίας του sex , και από την φιλελεύθερη αντίληψη που την περιορίζει σε συμΒολαιακο επίπεδο . Οι ελευθεριακοι και οι φιλελεύθεροι εστιάζουν στην ερειπιωδη και συνδυασμένη επίθεση τους στην αγάπη .


Οι πρώτοι υπερασπίζονται τα δικαιώματα του ατόμου στην απόλαυση σε όλες της τις μορφές χωρίς να διακρίνουν ότι σε ένα κόσμο ευρισκόμενο υπό την δικτατορία της αγοράς , σε τελευταία ανάλυση λειτουργούν ως έλκηθρο της πορνογραφίας που είναι μια από μεγαλύτερες παγκόσμιες βιομηχανίες


Οι δεύτεροι θεωρούν την αγάπη ως ένα συμβόλαιο μεταξύ δυο ίσων και ελεύθερων ατόμων και τελικά τα πάντα ανάγονται στην διερώτηση για το αν τα πλεονεκτήματα που το ένα άτομο κατακτά , με την αγάπη , εξισορροπούνται με όσα αποκτά άλλος. Σε κάθε περίπτωση παραμένουμε σε ένα δόγμα όπου όλα υφίστανται ως ζήτημα διαπραγμάτευσης μεταξύ ατομικών συμφερόντων .Η μοναδική διάφορα μεταξύ ελευθεριακών και φιλελευθέρων , οι οποίοι αντιλαμβάνονται την ικανοποίηση ως μοναδική νόρμα , είναι ότι οι ελευθέριοι αναφέρονται σε επιθυμία και οι φιλελεύθεροι σε απαίτηση


Επιμένουμε σε αντίθεση με τις κυρίαρχες αντιλήψεις ότι η αγάπη εκκινεί πέραν της επιθυμίας και της απαίτησης αν και τις περιλαμβάνει . Είναι μια διερώτηση του κόσμου από την πλευρά της δυαδικότητας με εύρημα ότι το περιεχόμενο του κόσμου του δεν είναι σε καμία περίπτωση το άτομο


Εάν η αγάπη έχει ένα υποκείμενο , είναι ακριβώς γιατί είναι πειθαρχημενη κατασκευή που δεν μπορεί να αναχθεί ούτε στην ικανοποίηση των επιθυμιών ούτε σε εξισωτικά συμβόλαια μεταξύ υπευθύνων ατόμων


Η αγάπη είναι βίαιη ανεύθυνη δημιουργική


Η αντοχή της αγάπης δεν μπορεί να περιοριστεί σε αυτή της ιδιωτικής ικανοποίησης Δημιουργεί μια νέα σκέψη της οποίας το περιεχόμενο βασίζεται στην αποσάθρωση και τις συνέπειες της


Το να βασιζόμαστε στην αγάπη είναι μια εκπαιδευτική άσκηση όπως ο ακρωτηριασμός που επιβάλλει η υποτιθέμενη κυριαρχία στην ανθρώπινη ύπαρξη.


Η αγάπη διδάσκει ότι το άτομο ως τέτοιο είναι κάτι κενό και ασήμαντο


Από μόνη της αυτή η διδαχή απαιτεί από μας, να θεωρήσουμε την αγάπη ως ένα ευγενή και δύσκολο αγώνα στους σύγχρονους καιρούς

Μτφ LLS από το αγγλικό κείμενο “The meaning of Sarkozy” p 48,49
Δικαιώματα Εικαστικού
http://bajan.wordpress.com/2009/04/19/is-barbados-at-the-tipping-point-morality/