ΦΤΩΧΕΙΑ

Επι πλέον οι υπόλειποι περιορισμένοι πόροι που διατίθενται για τα κοινωνικά επιδόματα δεν φτάνουν σε εκείνους που θα επρεπε να είναι οι δικαούχοι.Είναι χαρακτηριστικό ότι το φτωχότερο 10 % του πληθυσμού λαμβάνει το 6,6 % των κοινωνικών επιδομάτων (πλην συνταξεων) έναντι 12,5 % που λαμβάνουν τα μεσαία στρώματα,και 7,4 % το πλουσιώτερο 10 % του πληθυσμού.

Εκθεση Διοικητή Τράπεζας Ελλάδος για το 2008.Σελίδα 119

http://www.bankofgreece.gr/publications/pdf/ekthdkth2008.pdf

Η έκθεση Προβόπουλου δεν αφήνει περιθώρεια αισιοδοξίας

Η Ελληνική οικονομία φλερτάρει με την δημοσιονομική κατάρρευση ,μεγάλα τμήματα διολισθαίνουν στην ακραία φτώχια,διαιωνίζεται την εισοδηματική ακαμψία και ανισότητα.
Ιδιωτικός τομέας αποτελουμενος απο επιχειρήσεις χαμηλής παραγωγικότητας δημόσιο δέσμιο κλεπτοκρατίας,εκτεταμένη φοροδιαφυγή..Οι θετικές επιδόσεις είναι απλως οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα

Οι διαπιστώσεις είναι τόσο εφιαλτικές και δεν αφήνουν περιθώρεια παρερμηνείας

Κανένας δεν τόλμα να αμφισβητήσει το περιγραφικό μέρος της έκθεσης,και οι αντιρρήσεις αναφέρονται μόνο στις προτάσεις

Στην σελίδα όμως 119 αποκαλύπτεται άλλη μια πτυχή της κακοδαιμονίας.

Οι δομές του νεοελληνικού κράτους που στοχεύπυν στην άρση της φτώχειας δεν είναι σε θέση να ασκήσουν στοιχειώδως καμία πολιτική ,καθώς και οι πόροι που διατίθενται για αυτό,μεταφέρονται στους κατέχοντες.Η αύξηση των πόρων του κράτους,δημιουργεί μεγαλύτερα εισοδήματα ,αυτών που δεν έχουν ανάγκη.

Ενας τραγέλαφος επιδομάτων ρυθμίσεων εξαιρέσεων ,κάτω από την γενικευμένη πολιτική φιλοσοφία Don’t touch (Μη μου άπτου) ,δημιουργούν τελικά την απόλυτη κοινωνική διαστροφή.Το φτωχότερο 10 % του πληθυσμού λαμβάνει αναλογικά το 1/3 από όσα κατευθύνονται θεωρητικά σε αυτό,γιατί τα υπόλειπα 2/3 οδεύουν σε κάποιους άλλους.

Μα καλά θα πει κάποιος μια τόσο τρανταχτή αδικία πως ειναι δυνατόν να είναι θεσμοθετημένη

Αρρητες και υπόγειες ανισοκατανομές

Στην θεωρία της αξίας ο Μαρξ παραδίδει μια συνεκτική ανάλυση της ανισοκατανομής του πλούτου ,την οποία ας μου επιτραπει η εκτίμηση δεν κατανούν ακριβως όλοι όσοι αναφέρονται σ’αυτόν.

Σύμφωνα με αυτήν, η ίδια η φύση της μισθωτής εργασίας ,η ένταξη της ανθρώπινης στοχευμένης δραστηριοτητας στον κόσμο των εμπορευμάτων αποτελεί την πηγή της ανισοκτανομής.Στην μαρξιστική ανάλυση ακόμα και οταν η εργασία ανατμοίβεται για το 100 % της αξίας Οτης,υπάρχει ένα πλεόνασμα που μεταφέρεται στο κεφάλαιο.Μισθωτη εργασία = Ανισοκατανομή

Αλλά και αν δεν δεχθούμε την μαρξιστική ανάλυση και στοχαστούμε την κατανομή του πλούτου μέσω των ονομαστικών μεγεθών των τιμών και των μισθών (την οποία αποδομεί ο Μαρξ μέσω του νόμου της αξίας) ,τότε η ανισότητα είναι δίπλα μας.

Παίρνει δε την μορφή της ανθρωπιστικής καταστροφής ,καθώς παίρνει τις μορφές βαναυσότητας και σκληρότητας που συναντάμε στην Ελλάδα του 2009.

Ο αριθμός των παιδιών επαγελματιών ή μη ζητιάνων ,και οι άστεγοι περιφερομενοι της Ομόνοιας ,αποτελούν προσβολή για την Ελληνική Κοινωνία.

Τούτων δοθέντων όμως αρχίζουν οι περιπλοκές

Η Ελλάδα δεν είναι μικρή και υπανάπτυχτη χώρα

Πληρώνει περίπου 50 δις Ευρώ (σελ 138 ΤΕ) για μισθούς και συντάξεις (3 φορές πολλαπλάσιο όλου του εισοδήματος της Δημοκρατιας του Κονγκό των 65 εκατομμυρίων) και η οικονομία που διαχειρίζεται το ευρύτερο κράτος είναι περίπου το 50 % του ΑΕΠ.(120 δις Ευρω)

Αρα έχουμε στην θέση της μια τεράστια (με οποιοδήποτε κριτήριο και αν την δεις) οικονομική δομη που εισπράττει πόρους δανείζεται ,υποθηκεύοντας το μέλλον 3-4 γενεών,για να επιτύχει άρση ανισοτήτων και τα καταφέρνει όπως τα βλέπουμε

Σαν τα μούτρα μας!!!!

Η ΤΕ τα λέει μια χαρά και τα επαναλαμβανουμε μπας και το εμπεδωσουμε
Είναι χαρακτηριστικό ότι το φτωχότερο 10 % του πληθυσμού λαμβάνει το 6,6 % των κοινωνικών επιδομάτων (πλην συνταξεων) έναντι 12,5 % που λαμβάνουν τα μεσαία στρώματα,και 7,4 % το πλουσιώτερο 10 % του πληθυσμού.

Υπάρχει περίπτωση να εντοπιστεί το 25 % των μεσαιο πλουσιών που καταναλώνουν τo 20 % των πόρων που προορίζονται για τους φτωχούς ;
Ούτε μιά στο δισεκατομμύριο

Μα είναι απλό

Το κομμάτι αυτό του πληθυσμού εμφανίζεται εντός του επίσημου πλέγματος ελέγχων και ρυθμίσεων ως φτωχό.Το πιο εξωφρενικό είναι οτι αισθάνεται φτωχό,και συμπεριφέρεται ως φτωχό.

Είναι ο πρωταγωνιστής μιας στέρεης ιδεολογικής κατασκευής που διασχείζει την Ελληνική κοινωνία,του λαικισμού.

Στην κατασκευή αυτή ,όποιος δεν ονομάζεται Λάτσης είναι φτωχός.

Ολοι έχουν δίκιο,όλοι έχουν δίκιο να φοβούνται για το μέλλον ,και έτσι ότι αρπάξουν από όπου το αρπάξουν είναι καλό.Η υλική φτώχεια είναι σχετική αλλά η πνευματική και ηθική φτώχεια του δυσθεώρητη.

Και ποιος είναι ο πιο large πλούσιος της χώρας;

Ο κανένας ,ο υπερβατικός,ο ανεξέλγκτος, ο αόρατος,ο ψυχαναλυτικός πατέρας ,και γεναιόδωρος νονός .Ενας γέννους αρσενικού και γραμματικού τύπου ουδέτερο.
Το κράτος.H απόλυτη queer persona.

Και ποιος δεν έχει δει διαφόρους τύπους με μικρό ή μεγάλο υλικό ή πνευματικό κεφάλαιο ,που η κοινωνία προστατεύει με τις πιο σταθερές και ασφαλεις εργασιακές σχέσεις ,να διασπείρουν υστερικό φόβο ,εγκλειστική ανασφάλεια,επινενοημένη φτώχεια.

Κάποιοι απο αυτούς αποτελούν το 7,4 % του πλουσιώτερου 10 % η τέλος πάντων το 12,5 % των μεσαίων , που απομυζά επιδόματα φτώχειας.

Δεν προκειται να εντοπιστούν γιατί η διαστροφική δαιμονολογία,ο ηδονικός αυτοοικτιρμός ,έχουν επικαθήσει στην δημοσιότητα.Με το που θα εντοπίσεις τις κακοδαιμονίες οι μηχανισμοί που η Public Choice μας έχει αποκαλύψει ,ενεργοποιούνται.Και επικαλούνται τα πάντα όλα

Η Ελλάδα αναγνωρίζεται ως απο τους χειρότερους τόπους για παιδιά,η Αθήνα γέμισε επαίτες.Η πραγματική φτώχεια είναι άφωνη,βωβή, υπομένουσα μεχρι πότε;

Η φτωχολογία από τους κατόχους των ειδικών κρατικών λογαριασμών εκκωφαντική ,ακριβως γιατί είναι ένοχη

Με την βούλα της Τραπέζης της Ελλάδος.