Αναπάντεχα γόνιμα στοιχεία Αριστεροφιλελευθερης λογικής στο πρόγραμμα του Συν.

Περιδιαβάζουμε και πάλι το πρόγραμμα του Συν

Οπως όλα τα προγραμματα των κομμάτων ,εκφράζει με πιο εκπλεπτισμένο τρόπο,σκέψεις ,ιδέες και αντιλήψεις που διακινουνται στον πολιτικό αυτό χώρο,χωρίς την απολυτότητα και αποδεκτό «λαικισμό» που έχει η καθημερινή πολιτική παρέμβαση.Τα προγράμματα συνήθως γράφουν πιο αποκαλυπτικά αυτά «που λέμε μεταξύ μας» αλλά δημόσια το «χοντραίνουμε» και λίγο.

Στην περιδιάβαση αυτή ,έχουμε πολλές θετικές εκπλήξεις,με την έννοια ότι δεν επιχειρείται ενας αφορισμός μερικών εννοιών ταμπού της τρέχουσας αργκό,αλλά μια οικειοποίηση και αναστοχασμός.πχ η αγορά θεωρείται ως χώρος προς αξιοποίηση,οι ιδιωτικές μεγάλες εταιρείες είναι αποδεκτές στο νέο σοσιαλιστικό περιβαλλόν κλπ.

Ας δούμε μερικά αποσπάσματα
Στο Πρωτο Μέρος κεφάλαιο τρία «η απάντηση της Αριστεράς» αντιγράφουμε

«Οφείλουμε να επεξεργαστούμε μια νέα αντίληψη για τις σχέσεις ανάμεσα στο κοινωνικό, το κρατικό και το ιδιωτικό, στο δημόσιο και την ΑΓΟΡΑ (κεφαλαια LLS), μια αντίληψη που δεν θα εκλαμβάνει την κρατικοποίηση ως πανάκεια ούτε θα θεωρεί το κράτος ως αποκλειστικό εκφραστή του δημοσίου αλλά θα ενσωματώνει την κρατική παρέμβαση σε ένα συνολικό πολιτικό σχέδιο που θα αναδεικνύει, θα στηρίζει, θα εκσυγχρονίζει σε συνάρτηση με τα τεχνολογικά επιτεύγματα και θα διευρύνει διαρκώς μια αποεμπορευματοποιημένη και συνάμα αποκρατικοποιημένη δημόσια σφαίρα αγαθών και αξιών, ανάγοντάς τη στο βασικό υπόβαθρο που θα επιτρέψει την ανασυγκρότηση της οικονομίας και της κοινωνίας μας ολόκληρης.»

Το ενδιαφέρον είναι ότι στο πρόγραμμα αυτό η αγορά δεν εξοβελίζεται per se,αλλά αναζητείται με νέα σχέση της ως διαμεσολαβητής μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου.
Καλό βέβαι θα ήταν ο Συν να αναφερόταν πιο συχνά δημόσια στην έννοια της αγοράς,που ως δημόσιος χώρος εθελοντικών ανοικτων συναλλαγών,προυπήρξε του καπιταλισμού και θα υπάρξει και σε οποιαδήποτε μετεξέλιξη του.Η έννοια της αγοράς ως «φυσικού» χώρου που λειτουργεί μόνο χωρίς ρύθμιση πρόκειται για φαντασίωση.Η αγορά είναι πάντα τεχνικά προσδιορισμένη,και άρα δεν έχει κανένα φόβο η Αριστερά,ουτως ώστε άρρητα να προωθειται η έννοια της ακούσιας εκ των άνω συναλλαγής.Η αγορά ανήκει στην δημοκρατική,εξέλιξη και είναι ένας εξελισσόμενος θεσμός που λειτουργεί επικουρικά στην δημοκρατική οργάνωση.

Ενα άλλο πολύ ενδιαφέρον απόσπασμα ευρίσκεται στο τμημα «Μια νεα ανάπτυξη σε ενδογενείς βάσεις με πλατιά δημοκρατική συμμετοχή και κοινωνικό έλεγχο»

«Το πλέγμα των παραγωγικών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτισμικών σχέσεων που θα διαμορφώνεται μέσα σε τέτοιες διαδικασίες ενδογενούς ανάπτυξης θα λειτουργεί ταυτόχρονα ως ισχυρό πλαίσιο που θα ευνοεί τόσο την ανάπτυξη της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας, συχνά τοπικής κλίμακας, όσο και την υποδοχή μεγάλων επιχειρήσεων του δημόσιου ή του ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ (κεφαλαια LLS), υπό όρους που δεν θα απειλούν το περιβάλλον ούτε θα αποδιαρθρώνουν τον παραγωγικό και κοινωνικό ιστό αλλά, αντίθετα, θα είναι σε θέση να ενδυναμώνουν σημαντικά τον τελευταίο»

Εδω έχουμε μια πλήρη αποδοχή της ιδιωτικής επιχείρησης ως συμβατής με ένα πλέγμα ρυθμίσεων οικονομικού και περιβαλλοντικού χαρακτήρα,σε μια διατύπωση μακρυά από την παλαιοκομμουνιστική αργκό.Είναι προφανές εδώ οτι έχουμε μια έμμεση αλλα σαφή έννοια της αυτονομίας του επιχειρείν ( νοούμενου ως δυνατότητα αναδιατάξης παραγωγικών πόρων μέσα από την μη προβλέξιμη επινόηση, ενος αυθεντικού entrepreneurship).Καλά κάλιστα κάνει ο Συν που αποδέχεται το επιχειρείν ως χώρο πέραν της κατανομής εισοδημάτων ,στην τεχνική του έννοια,που βεβαίως εμπεριέχει στοιχεία γόνιμου ατομισμού,διαίσθησης,αξιοποίhσης της σιωπηλής (tacit) γνώσης.

Συνεχίζουμε στο τμήμα «Στρατηγικός στόχος ο σοσιαλισμός με ελευθερία και δημοκρατία» όπου γράφεται


«Έχουμε πλήρη συνείδηση ότι η νέα οικονομία των αναγκών που προτείνουμε θέτει ένα πλήθος ερωτημάτων στα οποία δεν είμαστε έτοιμοι να απαντήσουμε ολοκληρωμένα. Δεν μπορούμε να προφητέψουμε τις μέλλουσες εξελίξεις και τις επιταχύνσεις ή τις επιβραδύνσεις του ιστορικού χρόνου.»

Πρόκειται για μια θεμελιώδη απαγκίστρωση από αρχαικές θεωρείες ιστορικού ντετερμινισμού,πορείας προς το μέλλον,κλπ κλπ.
Διαγράφεται ένας θετικός αγνωστικισμός (ετσι για να μην είμαστε οι left liberals μόνοι) ,όπου ο Συν αποκακρύνεται οριστικά από την έννοια της φωτισμένης πρωτοπορίας ,ενος παντογνώστη κόμματος,που διεκδικεί τον «φωτισμό» της οικουμένης.

Στο ιστολόγιο έχουμε διακυρήξει ότι προφανώς οι λύσεις των προβλημάτων προέρχονται από συνθέσεις αναδιατάξεις και οσμώσεις ιδεών που έχουν δοκιμαστεί και μελετηθεί στον χρόνο.

Το πρόγραμμα του Συν έχει πολλές αντιφάσεις αλλά και πάρα πολλά θετικά.
Κατ’αρχάς δεν διαβάσαμε τίποτα για κεντρικούς πυραμιδωτούς σχεδιασμούς
Δεύτερον διαφαίνεται μια κατίσχυση του Δημόσιου χώρου έναντι του Ιδιωτικού ,νούμενη ως αυτονόητος φυσικός μαρασμός του δευτέρου,και απουσιάζουν τελείως λογικές εθνικοποιήσεων κρατικοποιήσεων κλπ παρά μόνο λογικές «ανάκτησης» μερικών ΔΕΚΟ από τους νυν ιδιοκτήτες.

Είναι σαφές ότι αυτό που εδώ αποκαλούμε Αριστεροφιλελευθερη Σύνθεση,δηλαδή την σύνδεση της Αριστερής Κοινωνικής Δυναμικής με τις πιο θετικές πλευρές του Φιλελευθερισμού (Ατομικά Δικαιώματα,Δυσπιστία στις Μεγαδομές,Αυτονομία του Επιχειρείν,Ανοικτή Κοινωνία κλπ) ,ευρίσκεται σε πολλές μορφές ως άμορφα πλέγματα ιδεών σε πολλούς χώρους,και αυτά τα θραύσματα ιδεών αναδύονται μέσα στο μεγάλο κύμα του πολιτικού λόγου.

Διαβάζοντας ψύχραιμα το πρόγραμμα του Συν ,βρήκα εκπληκτος πολλά περισσότερα στοιχεία Left Liberal από ότι η δημόσια παρουσία αυτού του κόμματος αφήνει να εννοηθεί.Τυπικό βέβαια γνώρισμα ενός ταλαντευόμενου κόμματος

Για τις αρνητικές εκπλήξεις του προγράμματος σε επόμενη αναρτηση

Το πρόγραμμα εδώ.

http://www.syn.gr/programma/programma.htm