Με κλικ στο τίτλο αποκαλύπτεται ,ένα κείμενο από το μοναδικό ιστολόγιο Φιλοσοφία στην Αθήνα.
Είναι μια εισαγωγή στο έργο του Π.Κονδύλη "Ισχυς και Απόφαση"
Η τεχνική και ταξινομική ανάλυση ,των τρεχουσων εξελίξεων πιστεύουμε έχει φτάσει στα όρια της.Ουσιαστικά αναπτύσσονται δημόσιοι μονόλογοι.
Γιατί όταν οι καταστασεις είναι περίπλοκες ο καθείς μπορεί να αυτοεπιβεβαιωθεί στην δική του απρουπόθετη εικόνα.
Το πως αυτό γίνεται ,και πόσο θεμελιώδες είναι στην σύγχρονη κοινωνία,το έχει αναλύσει ο Κονδύλης.
Οταν ο ορθολογισμός περισεύει καλό είναι να στοχαστούμε ,πως είμαστε όλοι τόσο λογικοί,κι'ομως βλέπουμε άλλα.
Καλή Ανάγνωση
Posts
12 comments:
Γεια σoυ LLS,
η γνωμη μου ειναι ότι παρ' όλο τον ορθολογισμο μας η πραγματικοτητα ειναι πολύπλοκη για να την κατανοησουμε. Γιαυτο βλεπουμε αλλα ο ενας, αλλα ο αλλος.
cynical
Αυτό που είδαμε στην τελευταία αναρτηση σου ήταν ενδεικτικό.
Για μια έννοια,πενήντα ανθρωποι είχαν πενήντα ορισμούς
@lls μα δεν είναι φυσικό να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις αφού οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί; Αν μάλιστα και η πραγματικότητα μεταβάλλεται γρήγορα τότε οι συνδυασμοί διαφορετικών απόψεων αυξάνουν.
Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να προχωράμε στην εξέταση των αιτίων και αποτελεσμάτων σε όλο το μήκος της αλυσίδας για να δούμε την πραγματικότητα ώστε να μπορούμε να βγάζουμε συμπεράσματα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της διαδικασίας είναι οι ερευνητές αεροπορικών ατυχημάτων. Τα συμπεράσματα που φτάνουν και η κλίμακα των αλλαγών που εισηγούνται κάθε φορά είναι εντυπωσιακά και ξεπερνάνε τις προσδοκίες μου, παρόλο που και εκεί οι πολιτικές επιλογές μπαίνουν στη μέση.
gr
Αυτό που λες ισχύει,σε ζητήματα με τεχνικό διακύβευμα.
Στα κοινωνικά όμως ζητήματα,τα πραγματα είναι διαφορετικά,γιατί εξ'αρχής,βλέπουμε και ορίζουμε διαφορετικά ,γιατί απλόυστατα είμαστε και εκτός και εντός του ζητήματος.
Ειλικρινα δεν αναμενα ούτε ενα σχολιασμό για το θέμα...
Τέλος πάντων ο Κονδύλης ,έχει περιγραψει πολύ αναλυτικά για το πως αυτα που βλέπουμε και εννουύμε συγκροτούν μια κοσμοεικόνα που ονομάζει "απόφαση"και σε τελική ανάλυση ,συγκρουόμαστε μεσω αυτών.
Και αυτό ίσως εξηγεί την γοητεία της κοινωνικής ανάλυσης.
Είμαστε όλοι αναλυτές ,αντικείμενα,και παραγωγοί κοινωνίας.
Σίγουρα οι διαστάσεις είναι άλλες. Αλλά όμως ο τρόπος σκέψης πρέπει να είναι ίδιος. Η ίδια η λογική βασίζεται στο να ψάχνουμε τις αιτίες και τα αποτελέσματα σε βάθος.
Ο Κονδύλης προϋποθέτει πολλά πράγματα που δεν μου φαίνονται προφανή ίσως λόγω έλλειψης ενημέρωσης και γνώσεων.
το κείμενο υπάρχει και στη νέα εστία, τ. 1813, ιουλ-αυγ. 2008, με αφιέρωμα στον κονδύλη
Γιαννη
Είχα υπ'οψιν μου αφιερωμα της ν.εστίας το 1999.Ευχαριστω για την πληροφορια
Αντικειμενικες θεωρησεις σε κοινωνικα φαινομενα δεν γινεται να υπαρξουν.
Ο ορθολογισμος ειναι ενα εργαλειο
σκεψης μεν αλλα προυποθετει διαφορετικα σημεια εκκινησης για τον καθενα. Υποκειμενικες παραδοχες
που εκκινουν απο το συστημα αξιολογικων ηθικων κρισεων
και ιεραρχισεων,το οποιο απαρτιζει το προσωπικο συμπαν του καθενος και το οποιο ειναι επισης ρευστο και μεταβαλλομενο.
Για αυτο και η προσπαθεια ψυχραιμων
προσεγγισεων απαιτει τη σφαιρικη ματια, δηλαδη την προσπαθεια κατανοησης απο τη σκοπια του αλλου.
Ακομα και αυτες οι προσεγγισεις ομως εμπλεκουν το ιδιο το υποκειμενο.
Για τον ιδιο λογο πιστευω βαθεια, οτι καμια θεωρητικη κατασκευη ενος υποθετικου κοινωνικου μοντελου δεν μπορει να εχει μια "αντικειμενικη" επιστημονικη θεμελιωση. Κατι το οποιο ειναι περα απο την εγγενη δυσκολια της πολυπλοκοτητας του συστηματος.
Καθε δημοκρατικο κοινωνικο συστημα
θα βασιζεται στην απρουποθετη συμφωνια των μελων του σε ενα συνολο ελαχιστων αναγκαιων αξιακων αρχων που δεν θα επιβαλλονται απο
εξωτερικους παραγοντες. Ολιγαρχικες εξουσιες ή επιστημονικες αληθειες.
Αυτο den ειναι το νοημα της κοινωνικης αυτονομιας;
Νικος
Αγαπητέ LLS,
Η αποκαλυπτικότερη οδός
"ανάγνωσης" ενός μπλογκ είναι η ανάγνωση των σχολίων του εκδότη. Εκεί, σε αντίθεση με την επιμελημένη έκφραση του εισηγητικού κειμένου (αυτό το τελευταίο μην το πάρεις τοις μετρητοίς και για τα δικά σου κείμενα), όσο και να 'ναι, παρεισφρέουν λέξεις, προτάσεις και εκφράσεις, που λένε πολύ περισσότερα πράγματα γι' αυτόν, ακόμα κι από δέκα εισηγήσεις του.
Χαρακτηριστικό δείγμα του φαινομένου παρουσιάζεται (και δεν είναι δα η πρώτη φορά) στο δεύτερο κατά σειρά σχόλιό σου που αφορά στο περί Κονδύλη δημοσίευμα.
Λες εκεί: "Ειλικρινά δεν ανάμενα ούτε ένα σχολιασμό για το θέμα...". Τι λόγος! Μέσα σε εννιά μόλις λέξεις κρύβονται "θησαυροί" ανεκτίμητοι!
Κρύβεται η ιδέα ότι οι αναγνώστες σου δεν είναι σε θέση να σχολιάσουν τις απόψεις του Κονδύλη, είτε επειδή δεν τον έχουν διαβάσει, είτε επειδή δεν μπορούν να καταλάβουν την εισήγηση που παραθέτεις, είτε ακόμα επειδή δεν τον θεωρούν ιδιαίτερη περίπτωση, άξια σχολιασμού.
Και φυσικά, κρύβεται η ιδέα, ότι εσύ, ο "πολυδιαβασμένος", ο "σοφός", ο "διανοούμενος" της μπογκόσφαιρας έχεις αναγνώσει, κατανοήσει, αξιολογήσει ορθώς και αφομοιώσει την Κονδύλια σκέψη!
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς! Την υποτίμηση των αναγνωστών σου; Το γεγονός, ότι δεν κατανοείς το απλούστατο, πως υποβιβάζοντάς τους, υποβιβάζεις κατ' ευθεία αναλογία τον εαυτό σου; Την θεμελιωμένη σε αέρα κοπανιστό αυτοεπιβεβαίωσή σου;
Εγώ, που έχω διαβάσει τρία βιβλία του Κονδύλη, αλλά δεν νομίζω ότι θα προαχθεί κάτι σημαντικό με έναν διάλογο περί αυτού μαζί σου, ένα έχω να πω: Δεν έχω δει πιο χοντροκομμένη, πιο κωμική και γι' αυτό πιο ατελέσφορη προσπάθεια απόκτησης ισχύος μέσω (δήθεν) πνευματικής υπεροχής από την δική σου!
Αγαπητέ LLS, μπορεί να είσαι νέος ακόμα, αλλά σου θυμίζω: Κάθε μέρα που περνά, η κλεψύδρα αδειάζει! Αφίππευσε το ξύλινο αλογάκι σου και στρώσου στο πραγματικό διάβασμα. Ξεκινώντας από την Γραμματική!
Χαιρετώ.
Niko
Δεν θα μπορούσα να παρα να συμφωνήσω ΑΠΟΛΥΤΑ!!!!
Χωρίς να θέλω να στρέψω αλλού την κουβέντα,υπάρχουν και φιλοσοφικές κατευθύνσεις,που προσπαθούν να λύσουν το πρόβλημα ,εντός των αντιφάσεων του ή δια μέσω αυτών (των αντιφάσεων)
Στον αντίποδα του Κονδύλη ο Ψυχοπαίδης αναπτύσει μια διαλεκτική σκέψη με πρόταγμα τις αξιές.(Κ.Ψυχοπαιδη Οροι,Αξίες,Πραξεις)
Εκεί ,αποδεχόμενος την απροσδιοριστία των κοινωνικών φαινομένων,προτάσει τις κοινωνικές αξίες ως πυξίδα ανάλυσης των φαινομένων.΄
Γόνιμες σκέψεις που δείχνουν ότι τουλάχιστον δεν τεμπελιάζουμε
ΔΔ
Προτιμώ να κρατήσω την πραγματικη διάψευση της υπόθεσης μου,ως θετικό,και ως αξία για μια ιστολογική έκθεση.
Σου έχω εξηγήσει παλιαώτερα ότι το ιστολόγιο είναι πραγματικός και ειλικρινής τρόπος έκθεσης των ημιτελών,άστοχων και αδικαιολόγητων απόψεων του συγγραφέα του.Δεν με αφορουν οι παραινέσεις σου,αν και αν ήξερες ότι κατα βάθος εμπεριέχουν ένα πραγματικό έπαινο!!!!!Να σαι καλά
@Niko, lls, προσωπικά δεν μιλάω για κοινωνικά φαινόμενα και πολιτική αλλά για καθημερινά φαινόμενα.
π.χ. όταν βλέπουμε το φαινόμενο όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις του χρημ/κου τομέα να βαδίζουν λάθος πώς λέμε ότι έφταιγαν τα άτομα που τις διοικούσαν; Αυτό ήταν ένα απλό παράδειγμα.
Το ίδιο θα μπορούσαμε να σκεφτούμε με 1 εκ πράγματα γύρω μας.
Post a Comment