Monday, May 4, 2009

Πολιτική Θεολογία

Πολιτική θεολογίαΟ γερμανός συνταγματολόγος Καρλ Σμιτ δημοσίευσε το 1922 ένα μικρό δοκίμιο με τίτλο Πολιτική Θεολογία.Σε αυτό ο συντηρητικός αυτός καθηγητής διατυπώνει την θέση οτι όλες οι έννοιες της συγχρονης πολιτικής επιστήμης για το κράτος προέρχονται από την θεολογία.Προσοχή δεν αναφέρεται στην θρησκεία αλλα στην θεολογία ,στην διανοητική διερεύνιση των περι τον θεό.

Παραδείγματα η έννοια της κρατικής κυριαρχίας προέρχεται από την σύλληψη του παντοδύναμου θεού,η έννοια του κράτους εκτάτου ανάγκης από την έννοια του θαύματος κλπΟ Κ.Σμιτ μαζί με αλλους υπερσυντηριτικούς διανοούμενους έχει μια ειδική μεταχείριση.Η οξύνοια τους υπερτερεί του πολιτικού προσανατολισμού τους και πολλές θεωρίες τους γίνονται αντικείμενο επεξεργασίας από την αριστερά.Η ριζική κριτική του Σμιτ για την φιλελευθερη δημοκρατία (ό ίδιος υπηρξε μέλος των Ναζι) τον καθιστουν επίκαιρο (βλ.C.Mouffe On the political),η δε θεωρία του για την έννοια φίλου – εχθρου επεκτάθηκε από τον Π.Κονδύλη σε μια γενικευμένη ανθρωπολογία.

Η ανάλυση της πολιτικής θεολογίας ,γίνεται εξαιρετικά επίκαιρη.Δεν είναι αλλωστε τυχαία η θεμελιακή σχεδόν ιστορική διείσδυση του A.Negri στον Spinoza,ο οποίος θεμελιώνει μια θεολογία της παρουσίας ,της διαχυμένης θεότητας εντός της φύσης.Η θεολογία του Σπινόζα παραπέμπει απ’ευθείας στην κοινωνική αυτοδιαχείριση ,στην πολιτική αυτονόμηση ,στην ρευστή ελευθεριακότητα.

Περιδιαβάζοντας μερικές ρουτίνες της δημοσιότητας δεν μπορεί παρα να σκεφτεί κανείς πως η Ορθόδοξη θεολογία ,έχει εξ’ίσου διαμορφώσει τις πολιτικές έννοιες της δημοσιότητας στην νεοελληνική κοινωνία.

Η θεολογία της ανατολής

Εισαγωγικά ξεκαθαρίζουμε πως άλλο είναι η θρησκεία και άλλο η θεολογία.Το ότι η Νεοελληνική Εκκλησία λειτουργώντας εντός του κράτους αποτελεί θεσμό και μηχανισμό κοινωνικής οπισθοδρόμησης το θεωρούμε αυταπόδεικτο

Ωστόσο η θεολογία της ανατολής αποτελεί ένα εξαιρετικό πνευματικό επίτευγμα που συνεχίζει να εξελίσσεται.Η κρατική προσκόλληση ανάμεσα στα άλλα δεινά,λειτούργησε ως αναστολή μιας δημιουργικής κατανόησης της θεολογίας,που ταυτίζεται με τις θρησκευτικές διαστροφές τύπου Βατοπεδίου,μεταφοράς διαφόρων φλογών κλπ κλπ.Ακόμη η υστερική παρουσία διαφόρων Παπαθεμελήδων,Ζουράρηδων και η μανιακή δημοσιολογία του Γιανναρά,λειτουργούν προσδίδουν στην ορθοδοξία ,χαρακτηριστικά γραφικότητας.
Ωστόσο η διερεύνιση της θεολογίας,ως υπόστρωμμα μιας πολιτικής αναδιατύπωσης,είναι γόνιμη και γίνεται απο την αριστερά

Αναφέραμε την εργασία του Negri για τον Σπινόζα,το απόσπασμα απο το Multitude που μεταφράσαμε ,για την σχέση εικονολατρίας φαντασιακής οργάνωσης της εξέγερσης (η μετάφραση εδω).Ακόμη και η ενασχόληση του Ζιζεκ με τον χριστιανισμό και τον συμβολικό κόσμο του,του Deridda με τον Ιουδαισμό,ως διερεύνιση ενός πολικτικού στοχασμού,δείχνουν τον δρόμο μιας γόνιμης διείσδυσης στην θεολογία.

Η αποφατικότητα ως πολιτική μεθοδολογία

Μια από τις θεμελιώδεις διαφορές της ανατολικής απο την δυτική θεολογία ,είναι η αποφατικότητα.Πρόκειται για τον ορισμό του θεού ,μέσα από αρνητικές αποφάνσεις,καθως στην ορθόδοξη θεολογία ο θεός δεν ορίζεται ως οντότητα που συλλαμβάνεται ορθολογικά,αλλά ως υπερνοητικό «Είναι».Στην ανατολική παράδωση ορίζεται με μια γνωσιακή διαδικασία που δεν είναι ανορθολογική ,ουτε ατομικός μυστικισμός.Δεν είναι εντός των δυνατοτήτων μας να εκλαικέυσουμε την αποφατική θεολογία,που δημιουργεί ένα ολόκληρο πλέγμα ιδεών και εννοιών.

Βασικό κείμενο είναι η Μυστική Θεολογία του Διονυσίου του Αεροπαγίτη όπου σε ένα ακρως ποιητικό κείμενο ο θεός ορίζεται με την βοήθεια περίπου εκατό αρνήσεων.Προσπαθούμε να συλλάβουμε τι δεν είναι ο Θεός.

Στην ίδια νοηματική σειρά του αποφατισμού ανήκει η εννοια του ακτίστου φωτός,που είναι η φιλοσοφική βάση της ορθοδοξης εικονογραφίας που μας έχει δώσει αριστουργήματα που απολαμβάνουμε όλοι.

Οποιος νομίζει οτι αυτες οι ακροβασίες είναι για θεωρία κάνει λάθος.Οσο και αν δεν το καταλαβαίνουμε σκεφτόμαστε με βάση κώδικες που έχουν εχγαραχθεί από την συμβίωση μας με την ορθοδοξία.

Η αποφατική θεολογία,παρεισφρύει στην καθημερινότητα ,χωρίς να το καταλάβουμε.Μόνο που αυτό βεβαίως παίρνει τραγελαφικές διαστάσεις καθώς η αποφατικότητα είναι μέγιστη θεολογική άσκηση,αλλά είναι εξαιρετικά επικύνδυνη για την πολιτική.

Η αποφατικότητα για τον Σταλινισμό και τον Νεοφιλευθερισμό

Δύο κλασσικά παραδείγματα αποφατικής θεολογίας είναι ο Σταλινισμός και ο Νεοφιλελευθερισμός

Και οι δύο όροι είναι κατ’απονομή.Ουδείς ουδέποτε διατύπωσε υπερασπίστηκε και εφάρμοσε με ένα θετικό ,στοχευμένο τρόπο ένα σύνολο ιδεών αρχών που να τα ονόμασε κάπως έτσι.
Ορίζουμε κάτι με μια σειρά αρνήσεων έτσι ώστε αρνητικά να θεμελιώσουμε μια θέση.

Οποιος νομίζει ότι αυτό είναι ασήμαντο κάνει λάθος

Ολη η πολιτική συμβίωση στηρίζεται σε θετικά ενιαία προτάγματα.Μπορεί να μη μας αρέσουν αλλα έτσι ορίζονται από όσους τα προβάλλουν ,και έτσι αποκτουν ιδεολογική νομιμοποίηση.

Σοσιαλιστές,εθνικοσοσιαλιστές,φασίστες,παιδόφιλοι,αρνητές ολοκαυτόματος,σοσιαλδημοκράτες ,εθνικιστές,κομμουνιστές,ισλαμιστές,ακραίοι εβραίοι,οικολόγοι,βγαίνουν φόρα παρτίδα ,και οχι μόνο προωθουν την πλατφόρμα τους,αλλα και την διερευνούν αενάως.

Οποιος δεν γουστάρει τον εθνικισμό,οχι μόνο θα βρεί μια τεράστια ιδεολογική κατάσταση δημοσιοποιημένη που είναι υπηρήφανη για της ιδέες της,αλλα αν είναι περίεργος θα βρεί και φυσικά προσωπα που την διακινούν.Το τι θα κάνει με τις ιδέες ή και τα φυσικά πρόσωπα είναι της επιλογής του.Η φαντασία μας μπορεί να οργιάσει.

Με τον Σταλινισμό και τον Νεοφιλελευθερισμό συμβαίνει το εξής ενδιαφέρον

Οι όροι αποδίδονται κατ’απονομή.Ο Σταλινισμός αποδίδεται στο ΚΚΕ,ο δε Νεοφιλελευθερισμός σε όσους νομίζουμε ότι έχει ευθύνη για τις σημερινές βαρβαρότητες του πλανήτη.

Η ιδεολογική μας συνάφεια με το ΚΚΕ είναι όση της ρεγγας με την σφυρίδα.

Σε ανύποπτο χρόνο όμως έχουμε δημόσια διατυπώσει και τεκμηριώσει πως το ιδεολόγημα περί Σταλινισμού είναι έωλο,υποκριτικό και προσπαθεί να αφοπλίσει οχι το ΚΚΕ ,(το οποίο δεν είναι σταλινικό αφού δεν υπάρχει σταλινισμός) αλλά αυτους που διακινούν το ιδεολόγημα. (πλήρης ανάλυση στο LLS 17/11/08)

Αυτό γίνεται γιατί με την απλοική συμπίεση όλων των πολυπλοκοτήτων που προέκυψαν στην ΕΣΣΔ ,σε μια υποτιθέμενη θετική πρόθεση ενός διακυρηγμένου πολιτικού πλαισίου που αυτοπροσδιορίζεται ως τέτοιο.

Με μια διαφημιστικού τύπου επίκληση ενός μπάρμπα με μουστάκια στον οποίο ατομικά αποδίδονται τα πάντα,οι διακινητές της μπαρούφας του σταλινισμού,δραπετεύουν απο την πίσω πόρτα και μπορούν να συνεχίσουν τεμπέλικα στην διερεύνηση ενός σοσιαλισμού του κεντρικού προγραμματισμού χωρίς Στάλιν.Την νύφη τελικα πληρώνει το ΚΚΕ ,που μάλλον είναι πιο έντιμο προς τις αφετηρίες του.

Σταλινισμός που κανένας δεν διατύπωσε θετικά και υπερασπίστηκε εκ των προτέρων,δεν υπάρχει sorry.Φασισμός υπάρχει,εθνοφυλετισμός υπάρχει,δικαίωμα στην παιδοφιλία υπάρχει.Σταλινισμός είναι κατ’απονομή και αποτελεί το λιγώτερο αποτέλεσμα πνευματικής οκνηρίας.

Τα ίδια ισχύουν και για τον νεοφιλελευθερισμό

Ο όρος είναι ταυτολογικός και χαζός.Ονομάζεται νεοφιλελευθερισμός η βαρβαρότητα του σήμερα,την οποία μάλιστα θεωρούμε ότι εχει γενετική σχέση με τον φιλελευθερισμό.....

Δηλαδή οι διάφοροι υπερκαπιταλιστές,κλεπτοκράτες,ισχυροί,συντηρητικοί,που όρισαν τις τύχες του κόσμου την τελευταία εικοσαετία,δεν μπορούσαν να έχουν μια θετική συνεκτική θεωρία για το σήμερα,να τα σκάσουν σε δέκα ακαδημαικόυς ρε φίλε (σιγά τα ωά,εδω οι νομπελίστες τα παίρνουνε),και επέβαλλαν τον νεοφιλελευθερισμό ως δια μαγείας.Οι μόνοι που το πήραν είδηση είναι μερικοί διανοούμενοι.

Ψαχνω στο Amazon που διακινεί μερικά εκατομμύρια τίτλους τον χρόνο,να βρω κανένα Handbook for neoliberalism , In support of neoliberalism ,Neoliberal economics,Do it yourself neoliberalism αλλα τζίφος.Εχει χαλάσει το παγκόσμιο software.

Εκείνο που με τσαντίζει είναι οτι η παγκόσμια ορολογία έχει μερικούς θαυμάσιους και σαφείς όρους.Ρε φίλε είσαι κατά των εμπορευματικών σχεσεων βαλτα με τον καπιταλισμό.τι σου φταίει ο φιλελευθερισμός;Δεν σου αρέσει η παγκοσμιοποίηση ,το ανοιγμα συνόρων για ανθρωπους προιόντα κεφάλαια,βαλτα με την παγκοσμιοποίηση.Τι τα βάζεις με κάτι που κανένας δεν αυτοορίζεται έτσι.

Τι φοβάσαι το political correct;

Μήπως κατα βάθος δεν γουστάρουμε ουτε καν τον φιλελευθερισμό,ή καλυτερα βαριόμαστε να λύσουμε το puzzle οτι σοσιαλισμός είναι εξ’ορισμου φιλελευθερος,και από την βαρεμάρα μας πεταμε μια επτασύλλαβη λέξη για να γεμίσει το στόμα μας.

Ειδικά στον νεοφιλελευθερισμό ισχύει μάλλον η οκνηρία.

Γιατί αναζητάται για τις βαρβαρότητες του σήμερα μια κεντρική συνεκτική υλοποιημένη θεωρία,που αν κάποιοι είχαν θετικά προβάλει,τα προβλήματα μας θα λυθούν αυτομάτως.Τα βάζουμε μαζύ τους και ξεμπερδεύουμε

Αν τωρα για τις κραυγαλέες ανισότητες τις ανεργίες,τους άστεγους,τους outsiders ,φταίνει ενα πολύπλοκο πλέγμα δράσεων ,απόψεων,συμφερόντων ,αντιθέσεων το οποίο ίσως έχει ρίζα και σε αδικαιολόγητες απορρυθμίσεις,και αδικαιολόγητες υπερρυθμίσεις,τότε τα πράγματα είναι πολύ πιο επίπονα,πιο βασανιστικά και πιο χρονοβόρα.

Αλλά είπαμε στην Ελλάδα της Ορθοδοξίας η πολιτική θεολογία είναι αποφατική.Δεν μπορεί να ορίσει θετικά τίποτα απολύτως.

Α ρε Μαξιμε Ομολογητή που να ήξερες οτι χωρίς να σε διάβασε κανείς ,σε αφομοιώσαμε όλοι τόσο εύκολα.

Info

Για την αποφατική θεολογία
Χ.Γιανναρα :Χαιντεγγερ και Αεροπαγίτης.Δομός 1988
Σ.Ραμφος :Μαρτυρια και Γραμμα.Αρμός 2002
Νεα Αριστερά και θεολογία
A.Negri :The Savage Anomaly 1991
A.Kotsko :Zizek and Theology 2008
S.Zizek :The puppet and the Dwarf:The perverse Core of Christianity
Πολιτική Θεολογία
Carl Schmitt :Political theology 1985

26 comments:

Greek Rider said...

Γενικά έχεις κάποιο θεωρητικό δίκιο σε αυτά που λες.

Παρόλα αυτά υπάρχει μια συγκεκριμένη οικονομική λογική που ξεκίνησε επι Ρήγκαν και Θάτσερ το 1980 η οποία έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που είναι πασίγνωστα και αποδεκτά από όλους(απορρύθμιση της εργασίας, των αγορών και μείωση του κοινωνικού κράτους ενώ στηρίζεται στις νεοκλασικές οικονομικές θεωρίες).

Ας την πούμε Φιλελεύθερη Ανωμαλία κατά Adam Smith (με βάση αυτά που είπαμε στο προηγούμενο πόστ), ένας όρος που είναι υπερ του φιλελευθερισμού, είναι εντάξει έτσι;

Από την άλλη προσωπικά έχω βρει και έχω δημοσιεύσει σε προηγούμενα ποστ αρκετά επιστημονικά άρθρα που αναφέρονται στον νεοφιλελευθερισμό (Νeoliberlism) ως νεοφιλελευθερισμό από βρετανικά πανεπιστήμια (π.χ. Essex), στην wikipedia υπάρχει ανάλυση του όρου Νeoliberlism (και με θετική και με αρνητική θεώρηση).

Νοσφεράτος said...

λοιπόν ειναι εκπληκτικό που κανεις ανναρτησεις για τετοια βιβλια ..
Δεν διαβασα ακομα την αναρτηση σου (το βιβλιο ναι) αλλα θα το κανω αμεσως συνδεσμο..

Ειναι πολύ πολύ καλό να βγαινει ολη αυτή η βιβλιογραφια στην Μπλογκοσφαιρα

Left Liberal Synthesis said...

Greek Rider
Υπάρχει ο σαφής και ιστορικά και κοινωνικά κατοχυρωμένος όρος του καπιταλισμού.
Η κριτική που με τόση εργατικότητα κάνεις εσύ και αρκετοί μπορεί κάλιστα να γίνει,προς τον καπιταλισμό.Γιατι ο ορος πεφτει σε αχρηστία??Εχω απαντηση αλλα δεν είναι της ωρας..
Ο ορος νεοφιλελευθερισμός είναι τερατογέννεση γιατί αμαυρώνει ενα ισχυρο απελευθερωτικό ρεύμα της νεωτερικότητας΄,και δημιουργεί συγχίσεις.
Τίθεται το ερώτημα τι είναι αντινεοφιλελευθερισμός???
Δηλαδή ο Ρήγκαν της απορρύθμισης είναι νεοφιλελευθερος και ο Ομπάμα της δημοσιονομικής επέκτασης αντινεοφιλελευθερος??
Αποκαλω την βαρβαρότητα που μας περιβάλλει νεο συντηρητισμό.
Για την υπερκέραση του εχουμε ανάγκη και τα προταγματα της Αριστεράς (πολτική αυτονομία των εργαζομένων,ισότητα,αλληλεγγύη) και του φιλελευθερισμού (δυσπιστία προς το κρατος και τις υπερδομές,ατομικά δικαιώματα,ελευθερία).
Μεταξύ μας το αρθρο του Αγγελίδη και η δικιά σου αφομοίωση του A Smith,ως θετική βάση, ως εκκίνηση είναι σημαντικα πράγματα.
Επιτελους βλέπω την γόνιμη μερική αξιοποίηση από όλες τις πλευρές της προοδεθτικής σκέψης.

Left Liberal Synthesis said...

Nosferato
To blogging είναι δυναμική υπόθεση.Με δυο τρεις φίλους σαν και σένα, ο αφηρημένος LLS παίρνει θαρρος και εμπνέεται.Είσαι συμμετοχος στην πολεμέρεια αυτή..
Καλό βραδυ.

Νοσφεράτος said...

ε τωρα πηρα κι εγώ το θαρρος ν'αφησω εδώ μια προσκληση για την παρουσιαση ενός βιβλιου στη Θεσσαλονικη:Το ΕΝΕΚΕΝ σας καλεί στην παρουσίαση του Βιβλιου του Θάνου Λίποβατς: Φαντασιακή και Αληθής Ελευθερία

Στο Βιβιοπωλειο Βιβλιορυθμός (ΣΑΒΒΑΛΑ)
Βασιλέως Ηρακλείου 47
Θεσσαλονικη
Τρίτη 12 Μαίου στις 20:30


http://periodikoeneken.blogspot.com/2009/04/blog-post_30.html

DennisV said...

Να συγχαρω ξανα τον ΛΛΣ για το αρθρο αυτο.

Η πολιτικη δεν ηταν ποτε τιποτα παρα θεολογια. Η πολιτικη οπως οι Μακιαβελλιστες την εχουν εξοχως ορισει αφορα την αποκτηση, την χρηση και την συντηρηση της δυναμης.

Οι πολιτικες ιδεολογιες, δηλαδη οι συγχρονες κοσμικες θρησκειες, στο υπερεκφυλισμενο σταδιο τους, ειναι οι οικονομικες αποψεις παλαβων "ανθρωπιστων με την γκιλοτινα" οπως τους ονομασε η Isabela Paterson, που προβαλονται ως παγκοσμια δογματα.

Απλα δειτε εναν φανατικο ιδεολογο οποιασδηποτε παραταξης (δεξιας, αριστερας) να "συζητα". Θα δειτε οτι ειναι ουσιαστικα ενας μεταμοντερνος Χριστιανος αμεσα ετοιμος να καταδικασει "αμαρτιες". Για να παραφρασω τον Bob Black: αμα κατι μοιαζει με Θεο, φερεται σαν Θεος, και γκαριζει (μεσω των Προφητων Του) σαν Θεος ειναι ο παλιος κακος Θεος κανοντας τα γνωστα Του κολπα. Δεν εχει σημασια αν Τον λενε φιλελευθερισμο ή σοσιαλισμο, εξαλλου και οι μουσουλμανοι δεν Τον αποκαλουν Θεο αλλα Αλλαχ και οι Εβραιοι Γιαχβε. Ολοι αυτοι ειναι θειστες και μονοθειστες, και το ιδιο και ο μεσος πολιτικα "σκεπτομενος"

Left Liberal Synthesis said...

Nosferato
θα είμαστε νοερά
Καλη επιτυχία

Left Liberal Synthesis said...

Dennis
Καπως έτσι είναι.
Μια μικρή βοήθεια ποιοι είναι οι Isabela Paterosn και Bob Black???

DennisV said...

http://en.wikipedia.org/wiki/Isabel_Paterson

Nα το άρθρο The Humanitarian with the Guillotine:

http://www.panarchy.org/paterson/guillotine.html

http://en.wikipedia.org/wiki/Bob_Black

Εδώ το site του για όσους ενδιαφέρονται
http://inspiracy.com/black/abolition/part1.html

Greek Rider said...
This comment has been removed by the author.
Greek Rider said...
This comment has been removed by the author.
Greek Rider said...

@lls ο λόγος που καμιά φορά μιλάω για νεοφιλελευθερισμό αντί για καπιταλισμό είναι ο ίδιος που πολλές φορές μιλάω ειδικώς για supersport μηχανές αντί για μοτοσικλέτες γενικώς.

Γενικά όμως τις μισές φορές αναφέρομαι στον καπιταλισμό. Ανάλογα την περίπτωση.

Κυριάκος said...

LLS, σχολίασα και στο άλλο σου ποσς για τον νεοφιλελευθερισμό και θα το κάνω κι εδώ. Συνοπτικά:

- Ο όρος δεν είναι εφεύρεση των αριστερών και δεν είναι τερατογέννεση. Έχει συγκεκριμένη έννοια και χρησιμοποιείται ευρέως, όχι μόνο από την Παπαρήγα. Ναι ο Ρήγκαν είναι νεοφιλελεύθερος (ένας εκ των εμπνευστών της πολιτικής πρότασης που κωδικοποιήθηκε ως νεοφιλελευθερισμός), όχι ο Ομπάμα δεν είναι αντινεοφιλελεύθερος. Δεν υπάρχει καμία σύγχυση αν δεν θέλεις να τη δημιουργήσεις.

- Οι όροι καπιταλισμός και νεοφιλελευθερισμός δεν είναι εναλλάξιμοι. Το πρώτο είναι οικονομικό σύστημα, ένας τρόπος οργάνωσης της οικονομικής δραστηριότητας μιας κοινωνίας. Το δεύτερο είναι μια σειρά από πολιτικές. Οι πολιτικές αυτές αντλούν ιδέες από τον φιλελευθερισμό και προσεγγίζουν το ζήτημα της οργάνωσης της οικονομικής δραστηριότητας με σαφή προτίμηση στην ελεύθερη αγορά δίχως παρεμβάσεις. Ο νεοφιλελευθερισμός όμως ΔΕΝ είναι φιλοσοφικό ρεύμα και ΔΕΝ είναι οικονομικό σύστημα. Αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχει ούτε πως δεν έχει φιλοσοφική και θεωρητική βάση.

- Ο όρος χρησιμοποιείται ευρέως στην ακαδημαϊκή βιβλιογραφία με τη συγκεκριμένη έννοια που αναφέρω παραπάνω. Στο talk page της wikipedia για το θέμα για παράδειγμα, ένας από τους συντάκτες της σελίδας αναφέρει ενδεικτικά ως απάντηση σε μια αντίρρηση σαν τη δική σου οτι έκανε μια έρευνα στο web of science (βάση δεδομένων επιστημονικών δημοσιεύσεων) και βρήκε περισσότερες από 1000 αναφορές στη λέξη neoliberalism, πολλές απ' αυτές σε άρθρα έγκυρων επιστημονικών περιοδικών.

- Το γεγονός οτι οι φιλελεύθεροι αποστρέφονται τον όρο γιατί έχει αποκτήσει αρνητική ηχώ δε σημαίνει πως ο όρος στερείται περιεχομένου ή οτι δεν έχει καμιά σχέση με τον φιλοσοφικό φιλελευθερισμό. Κανένας δικτάτορας δεν περιγράφει τον εαυτό του ως τέτοιο. Και το πραξικόπημα των συνταγματαρχών "κίνημα" ήταν. Το γεγονός όμως οτι η Θάτσερ (η έτερη εκ των ιδρυτών της εν λόγω πολιτικής πρότασης) βρόντηξε κάποτε το The Constitution of Libery του Χάγιεκ στο τραπέζι δηλώνοντας "αυτό πιστεύουμε" είναι ιστορικά καταγεγραμμένο.

Left Liberal Synthesis said...

Kyriako
Δεν είπα οτι είναι εφεύρεση της αριστεράς.Το ότι είναι νοηματική τερατογέννεση το λεω με γνωση των συνεπειών και με γνώση οτι σύμπασα η mainstream ακαδημαική κοινότητα αναφέρεται σ'αυτόν τον όρο.
Υποστηρίζω ότι έχει ταυτολογικά αρνητικά χαρακτηριστικά.
Αναφέρεται συνοπτικά σε μια ολόκληρη συγκυρία ,την οποία αποκαλεί νεοφιλελευθερη,και την οποία αυτομάτως κρίνει αρνητικά.
Ορίζοντας την αρνητικά ,αλλωτε είναι συνωνυμη με το ελάχιστο κράτος,αλλωτε συνώνυμη με την απορρύθμιση,αλλωτε με την ανεργία κλπ κλπ.
Συμπέρασμα ολοι είναι αντι νεοφιλελευθεροι.
Δηλαδή γίνεται μια μετάθεση ευθυνων στο υπερπέραν.
Δεν εκανα τυχαία τον παραλληλισμό με τον Σταλινισμό.
Προφανως ο Σταλιν είναι μερος μιας εποχής ,και υπεύθυνος για διάφορα τέρατα,αλλα η υιοθέτηση ενός νοήματος "Σταλινισμού" αυτομάτως απενοχοποιεί τους πάντες.
Το ίδιο με τον νεοφιλελευθερισμό,
Ετσι γίνεται και αδύνατη η οποιαδήποτε συγκεκριμμένη λύση προβλημάτων,γιατί οποιαδήποτε προταση μπορεί να αποκληθεί νεοφιλελευθερη.Αφου δεν υπάρχει νεοφιλελευθερος να την αντικρούσει η να την υιοθετήσει.
Δεν είναι ακαδημαικό το πρόβλημα.Ειναι πρακτικό.
Για λύσε πρακτικά προβλήματα στην Ελληνική κοινωνία,σε αυτην την περιρρεουσα ατμοσφαιρα "αντινεοφιλελευθερισμού"!!!!
Δημοσιονομικό κραχ,ασφαλιστικό,οτι και να κάνεις είναι "νεοφιλελευθερο" στην γενική εκδοχή που περιγράφεις.
Αναφερα και στο προηγούμενο σχολιο η αοριστία του όρου δημιουργεί αέναες μετατοπίσεις.
Νεοφιλελευθερισμός = ελάχιστο κράτος,αλλά τώρα ίσως "πληθωριστικό" κρατος αλα Ομπάμα.
Νεοφιλελευθερισμός = αγορά,αλλα τωρα μονο απορρύθμιση.Η έννοια της αγοράς αλα A.Smith είναι ΟΚ.κλπ κλπ
Είναι σαφές οτι μια ολόκληρη δημοσιότητα κινείται εντός ενος έγκριτου αντι νεοφιλελευθερισμού (Τσουκαλας,Βεργοπουλος,Walerstein,κλπ ,κλπ).΄Δεν αναρωτιέσαι γιατί αφου ο νεοφιλελευθερισμός είναι τόσο οριοθετημένος,και από τόσους πολλούς εν μέσω κρίσης ,οι λεγόμενες αντινεοφιλελευθερες προτάσεις δεν υπάρχουν (το να θελουμε να μειωθεί η ανεργία,η η ανισοτητα ή η διαφθορά δεν είναι προτάσεις)
Δεν αμφισβητω την κατωχυρωμένη χρήση του ορου,ως περιγραφή εποχής,αμφισβητώ την εργαλειακή ικανότητα του όρου.
Οι όροι που περιγράφουν εποχές κατ'απονομή είναι τελικά περίεργοι.

DennisV said...

Φιλε Κυριακο
Κανεις δεν ειπε ποτι ο νεοφιλελευθερισμος δεν εχει καμια σχεση φιλοσοφικα με τον κλασσικο φιλελευθερισμο. Αν θελεις μπορω να σου πω και το τσιτατο του Ρηγκαν οτι ο φιλελευθερισμος ειναι η καρδια του συντηριτισμου. Ομως και ο "Σταλινισμος" εχει φιλοσοφικη σχεση με τον κλασσικο Μαρξισμο.

Αυτες οι δυο "ιδεολογιες" δεν ειναι πολιτικη φιλοσοφια, αλλα πρακτικες πολιτικες. Αμα πετυχεις ομως εναν ΜΑ (Μεσο Αριστερο) θα σου πει για νεοφιλελευθερα δογματα για μια νεοφιλελευθερη φιλοσοφια που κυριαρχει στον πλανητη και τετοια τρελα. Ολοι μιλανε για νεοφιλελευθερους αλλα νεοφιλελευθεροι αφαντοι. Δεν εχω δει κανεναν αυτοπροσδιοριζομενο νεοφιλελευθερο εκτος του Ανδριανοπουλου.

Η υποψια μου ειναι πως ολη αυτη η αντι-νεοφιλελευθερη μανια ειναι μια νοσταλγια για το μεταπολεμικο σοσιαλδημοκρατικο μοντελο, μια θεση ιδιαιτερα αντιδραστικη για οποιον αναζητα ριζοσπαστικες λυσεις στα συγχρονα κοινωνικοοικονομικα προβληματα. Ομως ο "νεοφιλελελευθερισμος" ειναι αποτελεσμα του εκφυλισμου της σοσιαλδημοκρατιας, για να μην πω φυσικη καταληξη της σοσιαλδημοκρατιας.

Anonymous said...

Μπράβο ο πιτσιρίκος! (DennisV).

Απλά και σταράτα.

Α, και η σχέση μεταξύ ρεγγας και σφυρίδας είναι ότι και τα δύο είναι ψάρια.

Νοσφεράτος said...

http://nosferatos.blogspot.com/2009/01/blog-post_4979.html

Left Liberal Synthesis said...

Ευχαρισω Νοσφερατο
Και για την ειδοποίηση και την ενασχόληση

Κυριάκος said...

Φίλε Ανώνυμε μη βιάζεσαι να πανηγυρίσεις, το θέμα (ως συνήθως) δεν είναι τόσο απλό όσο θα θέλαμε όλοι μας (κι εγώ μαζί). Ο LLS και ο DennisV έχουν κάποιο δίκιο ως προς την αοριστία της λέξης αλλά η ασάφεια δεν είναι απαραίτητα τόσο μεγάλη που να κάνει τη λέξη άχρηστη.

Έκανα τον κόπο να ψάξω λιγάκι το θέμα ξεκινώντας από τα links της wikipedia και έπεσα πάνω σε μια ενδιαφέρουσα δημοσίευση δύο επιστημόνων του τμήματος πολιτικών επιστημών του Berkeley, η οποία επιχειρεί μια ιστορική αναδρομή στη χρήση του όρου, καταγράφει τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους ο όρος χρησιμοποιείται στη σύγχρονη ακαδημαϊκή βιβλιογραφία, διαπιστώνει μια ασυνήθιστη αδιαφορία του ακαδημαϊκού κόσμου για ένα σαφή και καθολικό ορισμό και επιχειρεί να ερμηνεύσει αυτή την απροθυμία. Θα προσπαθήσω να συνοψίσω τα ευρήματα και τα συμπεράσματα της έρευνας γιατί πιστεύω πως, παρόλο που αφορούν την ακαδημαϊκή έρευνα αντικατοπτρίζουν τα προβλήματα που εντοπίζουμε και εμείς στην καθημερινή χρήση της πολύπλευρης αυτής έννοιας.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε το 2006 και για την εκπόνησή της εξετάστηκαν 148 άρθρα έγκυρων επιστημονικών περιοδικών με ημερομηνίες δημοσίευσης 1990 - 2004. Τα τέσσερα γενικά συμπεράσματα της έρευνας είναι:
- Ο όρος χρησιμοποιείται ευρέως τόσο στην επιστημονική βιβλιογραφία όσο και στο δημόσιο λόγο αλλά δεν υπάρχει σαφής, κοινά αποδεκτός ορισμός. Μάλιστα πολλοί διανοούμενοι που χρησιμοποιούν συστηματικά τη λέξη δεν την ορίζουν πουθενά. Αυτό συμβαίνει σε ηχηρή αντίθεση με τη συνηθισμένη πρακτική της ακαδημαϊκής κοινότητας να εξετάζει ενδελεχώς το ακριβές νόημα των όρων που χρησιμοποιεί και να τους υποβάλλει σε εξαντλητικές νοηματικές αναλύσεις μέχρι να προκύψει τουλάχιστον ένα ελάχιστο πλαίσιο κοινής κατανόησης.
- Σε αντίθεση με την κοινή πεποίθηση πως ο όρος έχει ένα σαφές και γενικά αποδεκτό νόημα, στη βιβλιογραφία συναντάται με διαφορετικές ερμηνείες.
- Οι διαφορετικές ερμηνείες του όρου συγκλίνουν σε ένα χαρακτηριστικό: την ριζοσπαστική φύση του νεοφιλελευθερισμού ως κάτι ακραίο και δραματικό.
- Ο όρος έχει τυποποιηθεί ως κάτι αρνητικό, συνδεόμενο συστηματικά με ανεπιθύμητα φαινόμενα ενώ σπάνια χρησιμοποιείται με θετική έννοια ή για να περιγράψει κάποιος τον εαυτό του.

Σχετικά με την πρώτη παρατήρηση οι συγγραφείς αναφέρουν πως καμία από τις δημοσιεύσεις που εξετάστηκαν δεν έχει ως αντικείμενο τον ορισμό του νεοφιλελευθερισμού. Αυτό υποστηρίζουν πως είναι εξαιρετικά ασυνήθιστο καθώς πολλοί επιστήμονες ασχολούνται συστηματικά με την εννοιολογική ανάλυση των όρων της πολιτικής επιστήμης, αναφέροντας ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την έννοια της δημοκρατίας που έχει αναλυθεί συστηματικά και σήμερα υπάρχει στη βιβλιογραφία κοινά αποδεκτός ορισμός για τη λέξη. Κάνοντας μάλιστα μια ποσοτική ανάλυση των δημοιεύσεων διαπιστώνουν πως η πλειονότητα (69%) δεν περιλαμβάνει κανέναν ορισμό της λέξης, ένα 16% περιλαμβάνει έμμεσο ορισμό (ο συγγραφέας αναφέρει τα χαρακτηριστικά που τον οδηγούν στον χαρακτηρισμό "νεοφιλελεύθερο" αλλά δεν αναφέρει σαφή κριτήρια οριοθέτησης) και μόνο ένα 15% περιλαμβάνει σαφή ορισμό του όρου, κριτήρια δηλαδή με τα οποία κάποιος μπορεί να αποφασίσει αν κάτι που βλέπει είναι νεοφιλελεύθερο ή όχι.

Στην υπό εξέταση βιβλιογραφία ο όρος συναντάται με 5 διαφορετικές έννοιες. Στην ποσοτική ανάλυση των ευρημάτων ο φιλελευθερισμός είναι (προσοχή: οι έννοιες δεν είναι αλληλοαναιρούμενες και τα ποσοστά δεν αθροίζονται στο 100):

1. Ένα σύνολο από εφαρμοσμένες πολιτικές (72%).(Σημείωση: Αυτόν θεωρούσα εγώ ως σαφή ορισμότου νφ, διαπιστώνω πως δεν έπεσα τόσο έξω αλλά δεν είχα και δίκιο). Οι πολιτικές αυτές περιλαμβάνουν:
- Φιλελεύθερη οικονομία (αγορά αγαθών χωρίς έλεγχο τιμών, απορρύθμιση αγορών κεφαλαίου, κατάργηση εμποδίων στην ελεύθερη διακίνηση αγαθών και κεφαλαίων).
- Απόσυσυρση του κράτους από την οικονομική δραστηριότητα (κυρίως ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων).
- Δημοσιονομική πειθαρχία και μακροπρόθεσμη δημοσιονομική ισορροπία.

2. Ένα μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης (39%). Αυτό εμπεριέχει ένα πακέτο οικονομικών μεταρρυθμίσεων δηλαδή προϋποθέτει το προηγούμενο αλλά δεν περιορίζεται στις τεχνοκρατικές προτάσεις, αλλά χρησιμοποιεί ένα συνεκτικό πλέγμα από οικονομικές θεωρίες για να δημιουργήσει μια συνολική πρόταση οικονομικού εκσυγχρονισμού και διαγράφει την πολιτική κατεύθυνση προς την υλοποίησή του.

3. Μια ιδεολογία (22%). Αν ο νφ ως μοντέλο περιγράφει ένα πολιτικό πρόγραμμα, ως ιδεολογία περιγράφει μια ιδεατή οργάνωση της κοινωνίας. Κεντρικές έννοιες της ιδεολογίας αυτής είναι η ατομική επιλογή κυρίως όπως πραγματώνεται μέσω των ελεύθερων συναλλαγών και ο περιορισμός του κράτους που καταπιέζει το άτομο, λιγοστεύει τις επιλογές του και κατά κανόνα αποτυγχάνει να λύσει τα προβλήματά του.

4. Ένα επιστημονικό / φιλοσοφικό πλαίσιο ανάλυσης (14%) (δεν είμαι σίγουρος πως το μεταφράζω σωστά: an academic paradigm στο πρωτότυπο, για τη μετάφραση συμβουλεύτηκα το on-line merriam-webster). Σύμφωνα μ' αυτή τη θεώρηση ο νφ παρέχει τα εργαλεία οικονομικής ανάλυσης καθώς και ένα σύνολο από παραδοχές για τη λειτουργία των αγορών. Αυτή η έννοια είναι πολύ κοντά στη νεοκλασσική οικονομική θεωρία και πολλοί χρησιμοποιούν τους δύο όρους ως συνώνυμους.

5. Η πιο γενική και περιεκτική θεώρηση του νφ είναι αυτή που τον αντιμετωπίζει ως μια εποχή (13%). Η εποχή του νφ είναι η ιστορική περίοδος (γενικά περιλαμβάνει και το παρόν) στην οποία έχουν κυριαρχήσει νεοφιλελεύθερες πολιτικές, στρατηγικές οικονομικής ανάπτυξης, ιδεολογίες και ακαδημαϊκές προσεγγίσεις (όλα τα προηγούμενα δηλαδή).

Ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη θεώρηση του νφ, όλοι οι ακαδημαϊκοί φαίνεται να συμφωνούν οτι το βασικό χαρακτηριστικό του είναι ο ριζοσπαστισμός. Ο νφ δηλαδή δεν είναι απλά μια στροφή κατεύθυνσης προς στην οικονομία της αγοράς αλλά (χοντρικά) μια εκτεταμένη μεταρρυθμιστική πολιτική που επικεντρώνεται στη δραστική μείωση της συμμετοχής του κράτους στην οικονομική δραστηριότητα.

Τέλος, ο νφ σχεδόν πάντα εκλαμβάνεται ως αρνητικός και σ' αυτόν αποδίδονται πολλά ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά της οικονομίας της αγοράς. Οι συγγραφείς αποδίδουν αυτή την αρνητική τυποποίηση στην ιστορική προέλευση του όρου. Δεν θα επεκταθώ γιατί ήδη έχω γράψει υπερβολικά πολλά, αλλά ο όρος ξεκίνησε να χρησιμοποιείται με τη σύγχρονη εννοιολογική του οριοθέτηση του τη δεκαετία του 80 από λατινοαμερικανούς διανοούμενους για να περιγράψει το ριζοσπαστικό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα του Πινοσέτ στη Χιλή. Το πρόγραμμα αυτό περιλάμβανε δρακόντεια μέτρα δημοσιονομικής πειθαρχίας και δραστικά μέτρα φιλελευθεροποίησης της οικονομίας που δεν στόχευαν μόνο στην οικονομική μεταρρύθμιση αλλά στην ίδια τη δομή της Χιλιανής κοινωνίας. Ο όρος χρωματίστηκε από τη γέννησή του με αποχρώσεις ριζοσπαστικής οικονομικής μεταρρύθμισης με έμφαση στον φονταμενταλισμό της αγοράς και συσχετίστηκε με μια συστηματική προσπάθεια αποδυνάμωσης της συλλογικής διαπραγμάτευσης των εργασιακών δικαιωμάτων. Σ' αυτή την εξ αρχής αρνητική χροιά του όρου αποδίδουν οι συγγραφείς και τη απροθυμία των νεοφιλελεύθερων να αυτοχαρακτηριστούν ως τέτοιοι (εδώ θα πρόσθετα, κανείς δεν αυτοχαρακτηρίζεται ηλίθιος αλλά λίγοι θα υποστήριζαν οτι δεν υπάρχουν ηλίθιοι).

Τα δύο τελευταία χαρακτηριστικά είναι, σύμφωνα με τους συγγραφείς, σημαντικά για να κατανοήσουμε γιατί οι διανοούμενοι αποφεύγουν τη νοηματική ανάλυση του όρου. Με λίγα λόγια, αφού όλοι ψιλοκαταλαβαίνουμε τι είναι αυτό το πράγμα και συμφωνούμε οτι δε μας αρέσει δε χρειάζεται να προσπαθήσουμε να το οριοθετήσουμε. Χοντρικά αν είναι ριζοσπαστικό, προκρίνει την ελεύθερη αγορά και είναι εναντίον κάθε κρατικής παρέμβασης είναι νεοφιλελευθερισμός. Η άποψη αυτή μπορεί να είναι ανεπαρκής ως εργαλείο ανάλυσης (ο LLS δικαιώνεται) αλλά δεν είναι τόσο αόριστη ώστε να είναι άχρηστη ή άνευ νοήματος. Όπως αναφέρει και η μελέτη στα συμπεράσματά της:
"Πιστεύουμε πως η παγκόσμια αναβίωση της ελεύθερης αγοράς στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα είναι ένα εγγενώς πολύπλοκο φαινόμενο και δεν είναι απαραίτητα λάθος να χρησιμοποιούμε μια πολύπλευρη έννοια για να συλλάβουμε αυτή την πολυπλοκότητα. Ούτε πιστεύουμε οτι οι διανοούμενοι έχουν υποχρέωση να αποφεύγουν τη δεοντολογία, αποκρύπτοντας τις πολιτικές τους προτιμήσεις και να ασχολούνται αποκλειστικά με την ξερή ορολογία που δεν συγκινεί και δεν έχει συναισθηματικό αντίκτυπο. Η θέση μας ωστόσο είναι πως εκείνοι που δουλεύουν με τυποποιημένες ή πολύπλευρες έννοιες έχουν την υποχρέωση να τις οριοθετούν σαφώς".

Left Liberal Synthesis said...

Κυριάκο
Παντα πιστεύω οτι οι αναρτήσεις είναι χρήσιμες οταν παράγουν οχι ανταπαντήσεις αλλα γόνιμες προεκτάσεις.
Ειλικρινά,δεν φανταζόμουμα μια τέτοια προσπάθεια,που ξέρω από πρωτο χέρι τι σημαίνει η βιβλιογραφική περιδιάβαση σου,σε χρόνο και προσοχή.
Επι του περιεχομένου , βρίσκω θαυμάσια την ανάλυση .Ζηλεύω που ίσως μεταφέρουν πιο πειστικά απο οτι προσπαθησα.
Δεν είναι δυνατόν ενας ορος που τελικά υποτίθεται ρυθμίζει μια συγχρονη ιστορική φάση,να έχει τόσες πολλές αναγνωσεις και ευρύτητες.
Χαιρετω Κυριακο

Κυριάκος said...

Μα, φίλε LLS δεν περνώ από δω (κι από μερικές ακόμα γειτονιές) μόνο για να σκοτώσω την ώρα μου.

DennisV said...

Φιλε Κυριακο
Διαβασα προσεκτικα τους ορισμους του ΝΦ. Αυτοι οι ορισμοι ομως απλα δειχνουν οτι η αριστερα χτυπαει απολυτα λαθος στοχους. Η κριτικη στον ΝΦ δειχνει ακριβως οτι αυτο στο οποιο επιτιθεται η αριστερα δεν ειναι η ΟΥΣΙΑ που κανει τον καπιταλισμο κακο συστημα, δηλαδη η μισθωτη εργασια, το διεφθαρμενο πιστωτικο συστημα, οι αυταρχικες, ιεραρχικες δομες κτλ. Το μονο που φαινεται να νοιαζει την Αριστερα ειναι να καταδικασει την εννοια της επιχειρηματικοτητας και των ελευθερων οικονομικων συστηματων και η θεοποιηση του "κοινωνικου" κρατους και του "ρυθμισμενου" (απο ποιους;) καπιταλισμου. Επισης η Αριστερα εχει ουκ ολιγες φορες προπαγανδισει την ενοχη, την αυτοθυσια, την υπακοη στην πολιτικη ορθοτητα, "συλλογικους σκοπους" και αδειες ψευδοκοινοτητες οπως το "Κρατος" η "Κοινωνια" (λες και τα διαλεξαμε αλλωστε) . Η Αριστερα ουκ ολιγες φορες πλασαρει εναν αφορητο ηθικισμο, που ειναι σχεδον αδιακριτος απο τον Χριστιανισμο στο περιεχομενο.

Δυστυχως ομως καθως αναμενουμε ολοι νεα σουπερ ντουπερ κριση και το συστημα θα παει στον διατανο οπου ανηκει, ο αοριστος σοσιαλφιλελευθερισμος που προτεινει η αριστερα δεν ειναι βιωσιμο μοντελο. Για αυτο και εγω περα απο τον "αναρχο-καπιταλισμο" ασχολουμαι με τον Αναρχο-συνδικαλισμο, τον Μουτουαλισμο ή τον Διανεμητισμο που ειναι πιστευω βιωσιμα μετα-καπιταλιστικα μοντελα και κυριως ελευθεριακα στην ριζα και αντι-γραφειοκρατικα στην εφαρμογη.

Να πα να ****θει ο κορποραριστικος μερκαντιλισμος. Εγω ως ελευθεριακος φιλελευθερος ειμαι υπερβολικα ατομικιστης για να γουσταρω τον καπιταλισμο!

Anonymous said...

merikes mono paratiriseis...


Apofatikothta h Apeirh Krish kata Hegel?

"Πρόκειται για τον ορισμό του θεού ,μέσα από αρνητικές αποφάνσεις,καθως στην ορθόδοξη θεολογία ο θεός δεν ορίζεται ως οντότητα που συλλαμβάνεται ορθολογικά,αλλά ως υπερνοητικό «Είναι».Στην ανατολική παράδωση ορίζεται με μια γνωσιακή διαδικασία που δεν είναι ανορθολογική ,ουτε ατομικός μυστικισμός."

h mi logikh sulipsh kapoias enoias 8eoritika ,me mia diadikasia 8etikwn kai arnhtikwn krisewn ,mas rixnei anagastika ston prosdiorismo ths enoias[px.8eos,stalinismos,neofileleu8erismos ktlp] mesw apeirwn arnisewn sthn kenh tautologia.
authn o Hegel thn apokalouse apeirh krish h aliws paralogismo.
thn monh dikaiwsh pou edine mesw tou systimatos tou sthn apeirh krish o Hegel thn edine sto va8mo pou auth h krish den itan 8eoritikos prosdiorismos alla pragmatikh pra3h.
[san paradeigma eferne to eglima pou einai apeirh arnhsh ths koinwnikhs h8ikhs]

afinontas pisw mas thn ka8arh 8eoria kai kinoumenoi pros thn politikh pragmatikothta ,twn pragmatikwn sumferontwn ,twn pragmatikwn an8ropwn,edw diladh pou praktika sugrouontai ta pragmata kai kuriws ta KEFALAIA,arnoumena apeira to ena thn upostash tou allou ,ka8ws kai oi ekprosopoi tous tous antipalous tous,den vriskomaste aplws brosta se ena 8eatro paralogou ,alla brosta sto paralogo ka8'eauto.[diladi erxomaste fatsa karta me to metamoderno]

o aprosdiorista antineofilele8eros epiti8etai me apeira 8etiko tropo ston prosdiorismeno kata auton neofileleu8ero,kai o dexomenos thn kathgoria apanta akoma kai me vivlio apeirwn arnhsewn tou ti den einai o neofileleu8erismos.to oti to vivlio den a3izei dekara tsakisth to 3eroume prin to anoi3oume, epidi oti prosdiorizetai arnitika den exei kanena nohma ,kai o sugrafeas tou kalutera na min prosvaletai.

h istoria paei legontas...

Pnatos LLS dikaiws orgizesai me osous den ta vazoun me to kefalaio kai paralogizontai me metamoderno tropo.
Apo thn allh ton metamodernismo den les na ton peta3eis apo panw sou,kai ton 8eoreis kai koplimento.

To KKE den peftei 8uma kanenos kai den xanei to xrono tou me Stalinologies.


Min treleneste.H tlrela ths krishs einai akoma brosta mas.
Me rinika fwnitika here comes the...
http://www.youtube.com/watch?v=gIUTcZx6ZJ4&feature=related

Left Liberal Synthesis said...

ΜΑΑ
Η αναρτηση θα ήταν ελλειπής,αν δεν είχε τον Χεγγελιανο και μουσικό σχολιασμό σου.
Σε ανύποπτο χρόνο έχω διατυπώσει δημόσια την αίσθηση μου οτι το ΚΚΕ είναι πραγματικά μεταμοντέρνο κόμμα.Η αισθητική του ,νοούμενη εντός της νεοελληνικής παρωδίας είναι ανεπιτηδευτη,ιδιαίτερη ακαταμάχητη.
Και μόνο η δικιά σου οπτική,το επιβεβαιώνει.
Γι'αυτό η όρθόδοξη αντικαπαλιστική υλιστική προσέγγιση σου σε ένα κόσμο διαδοχικών νοηματικών μετακυλήσεων και μιντιοκρατίας,χωρις και να το επιδιώκεις,ολοκληρώνεται μόνο με ένα τρομερό video youtube.
Μην το θεωρείς τυχαίο,ουτε αμελητέο.
Ακόμη και η αισθητική πλευρά των greklish σου (που δε με κουράζουν) δείχνουν αυτό τον γόνιμο υλιστικό μεταμοντερνισμό σου
Stay tuned συντροφε!!!

Κυριάκος said...

Καλέ μου Dennis ένας λόγος που κάθισα και διάβασα την ανάλυση ήταν γιατί διαπίστωσα πως έχετε δίκιο σε πολλά. Ακόμα και οι διανοούμενοι (πόσο μάλλον οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί) χώνουν στον ΝΦ ότι δε γουστάρουν από την ελεύθερη αγορά (π.χ. ελαστική εργασία, συρρίκνωση κράτους πρόνοιας) και μετά κρεμούν την ταμπέλα σε όποιον θέλουν να απαξιώσουν.

Anonymous said...

Aς αφήσουμε τους μπαρουφολόγους, θεολογία του Σπ.? Για αστείο ή για κατάρα το λέμε αυτό? Ας τον διαβάσουμε παρακαλώ για να μην λέμε πράγματα που προκαλούν ντροπή . Κάποιοι μέσα στο μπέρδεμα τους φαίνεται δεν έχουν αλλο κριτήριο απο τις παλάμες τους για να διακρίνουν το αριστερά απο το δεξιά, ας τους υπενθυμίσουμε ότι άλλο σύνθεση και άλλο κολλάζ - άλλο κριτική και άλλο δοξολογία.