Καθήλωση,αποκεφαλισμός,στέρηση

Δεν υπαρχει,αμφιβολια οτι η τηλεοραση παιζει σημερα τον καθοριστικο ρολο στην τελικη διαμόρφωση της κοινης γνωμης.Η ποσοτικοποιηση αυτης της επιρροης ειναι μαλλον,δυσκολη.

Υπαρχουν ομως και ορισμενες διαδικασιες που ειναι ριζωμενες σε πιο αρχεγονικες λειτουργίες,,και επιρρεαζουν τις πολιτικες επιλογες.

Η καθηλωση,ο δυνητικος αποκεφαλισμος, ναρκωτικη στερηση ειναι πρωτογονα , αρχεγονικα τραυματα.

O Προμηθεας τιμωρειται με καθηλωση,οι ορθοδοξες εκκλησιες ειναι γεματες με την αλα Dali εικονα ενος αποκεφαλισμενου αγιου που ανεπαφος περιφερει στο πιατο το κεφαλι του, και ολοι οι Πυθιες χανουν την δυναμη τους χωρις τα αλκαλοειδή φυλαρακια τους.

Στην εποχη της τηλετεχνολογιας οι αρχεγονικες φοβιες ασκουν την πυρηνική λειτουργια τους.Η τεχνολογια ειναι υπερσυγχρονη ως μηχανικη εξελιξη,αλλα βαθυτατα μυστικιστικη στην κοινωνικη της δυναμικη.Μια κατ’εξοχήν Φαντασιακη σημασια στην κατα Καστοριαδη ταξινόμηση.

Οι σημερινοι ,λοιπόν,διαχειριστες αυτων των πυρηνικών φοβιών ,συνυπαρχουν με τους υποτιθεμενους High Tech εργολαβους των ΜΜΕ,στην μυστικιστικη συνυπαρξη της μετανεωτερικης συνθηκης.

Μα καλα ποιος μας απειλει με καθηλωση,η αποκεφαλισμο,η στερηση σημερα,και πως διαχειριζεται την βιοπολιτικη εξουσια του;

Κι ομως

Οι πρωτογονοι διαμετακομιστες του φοβου ,εξοπλισμενοι με την αταβιστικη δυναμη τους, ασκουν συνεχως την μεταφυσικη μικροεξουσία.

Ειναι πομποι και αναδιανομεις πολιτικων μυνηματων.Αυτο γινεται εκτος της επισημης πολιτικης τελετουργιας,αλλα εντος του πυρηνα της βιοπολιτικης συνθηκης της καθημερινοτητας.

Η τεχνολογια των ΜΜΕ, σε βομβαρδιζει αλλα οι διακομεταμιστες σου μιλανε.
Θεμελιώδης η διαφορα βομβαρδισμου συνομιλίας .
Μαλιστα αυτοι οι τελέυταίοι σου απευθυνονται στο πρωτο προσωπο,εντος της εκτακτης συνθηκης που μας συνδεει.

Εσυ με τον φοβο της απραγματοποιητης συναντησης,του αποκεφαλισμου,της στερησης,και αυτος με μια ιδιορρυθμη δυναμη ενος λογου,της ασυμετρης συνομιλιας μεταξυ ανισοτιμων διαλεγομενων.

Προφανως αναφερομαστε στην υπερχειλιζουσα πολιτικολογια που αναδυεται σε τρεις χωρους της καθημερινης ασημαντοτητας.Στο ταξι στο κουρειο στο ψιλικατζιΙδικο αναπτυσσεται μια πολιτικη επικοινωνια που λογω της ταπεινης αισθητικης της περναει απαρατήρητη.

Υποστηριζουμε πως οι Ανθρωπολογικες συντατεγμενες αυτης της πολιτικολογιας ειναι δυσαναλογα σημαντικες Και γι αυτο τα αποτελεσματα πολυ διεισδυτικα

Ας συμφωνησουμε στα πραγματολογικα αυτονοητα.

Ο ταξιτζης ο κουρεας -κομμωτρα και ο ψιλικατνζης ,δεν ειναι ενα τυχαιος φλυαρος που σχολιαζει.
Σχολιαζει εντος μιας ιδιοσυγκρασιακης επικοινωνιακης συμβασης οπου εσυ εισαι ο αδυνατος.Δεν σε παει εκει που θες,κραδαινει μια ψαλιδαρα σε αποσταση εκατοστων απο την καρωτιδα σου,και μπορει να σου καθυστερησει την ελαχιστη δοση νικοτινης που αποζητα ο στερουμενος εγκεφαλος.

Προφανως μιλαμε για συμβαντα της μικροκλιμακας,σε επαφη με την απαρατήρητη ρουτίνα,αλλα ευτυχως που οι Διαφορου Foucault μας εμαθαν να κοιταμε προσεκτικα αυτες τις ύποδονησεις του καθημερινου εκξελαδου.

Νομιζεις οτι τα δεκαδες εκατομμυρια που ξοδευονται ειναι το κυριο στο επικοινωνιακό project. Ειναι αλλα,αν τα μυνηματα αυτα δεν διεαεσολαβηθουν απο τους διανουμενους της μικροκλιμακας ειναι αιωρουμενες νεφελωδεις εικονες εντος των ηλεκτρονικών κυματισμων.

Ο ταξιντζης ανακυκλωνει σεξιστικες κορωνες για την μηχανοβια που τον προσπερναει, την ωρα που βιαζεσαι,ο κουρεας μου τα βαζει με τους κωλοπακιστανους που ξεσηκωθηκαν με μια λεπιδα 2 εκατοστα απο το αυτι σου ,και η ψιλικατζου εκθειαζει τον Καρατζαφυρερ οταν η νικοτινοεξαρτηση κτυπάει κοκιννο.

Σε μια παρέα μπορείς να διαλεχθείς με ένα ταξιντζη ,αλλα με το ταξιντζη που σε πάει στη δουλειά σου,υπάρχει ενα millisecond πριν σκεφτεις να αρχίσεις την αντίρρηση.Και ο τύπος συνεχίζει όλη την ημέρα τον ίδιο φιλιππικό

Σε τριαντα κουρσες ο τύπος θα εχει,διαλεχθεί με τριάντα ανθρώπους ,όσους ενας βουλευτής θέλει μια καλα οργανωμένη προεκλογική συγκεντρωση στον ξαδελοφο του.Και όλα αυτά «εντός έδρας¨».

Καθηλωση,αποκεφαλισμός,στερηση.

Τρεις συνθήκες πολιτικής ρητορίας της καθημερινότητας,που εξελλίσουν και αναδιαμορφωνουν τα μυνήματα της τηλεόρασης.Τρεις συνθήκες αναμόχλευσης και αγκύρωσης των αυτονόητων της διαφανούς ρουτίνας.

Δεν είναι τυχαίο που ο Χιτσκοκ μας παραδίδει στον αριστουργηματικό «Σιωπηλό Μάρτυρα» ,τον Στιούαρτ ,εγκλωβισμένο στην ίδια τριπλή συνθήκη.
Ο πακτωμένος στην πολυθρόνα,αδυνατεί για τα στοιχειώδη εξαρτωμενος από την Κελλυ,και ο δολοφόνος τον περιτριγυρίζει ως απειλή.

Η τριπλή συνθηκη της καθημερινής πολιτικολογίας ,ως υποστρωμμα ενος αριστουργήματος

Ελπίζω σε ενα παρόμοιο Happy End.