Μια πρωτοποριακη αυθεντικη φωνη της αριστερας του 21 αιωνα σιωπησε.
Η διερευνηση μιας αριστερας του 21 αιωνα,γινεται πολυ πιο δυσκολη
Χωρις τον Παπαγιαννακη η υποθεση της Ευρωπαικης Ολοκληρωσης,της Αποκεντρωσης,της κοινωνικης επιχειρηματικοτητας θα ηταν προνομιο των συντηρητικων δυναμεων.
Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης (γεννήθηκε στην Καλαμάτα και σπούδασε Νομικά, Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες σε Αθήνα, Μονπελιέ και Παρίσι. Εργάστηκε ως καθηγητής και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού 2, στο Ινστιτούτο Διοίκησης Επιχειρήσεων του Ορσαί και στο Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο του Μονπελλιέ. Έκανε έρευνες και μελέτες πάνω στη μεσογειακή οικονομία, την ΕΟΚ, την Κινεζική αγροβιομηχανία, την αλιεία στην Ελλάδα και άλλες, για λογαριασμό της ΕΟΚ, της ΓΚΑΤΤ και του ΟΗΕ, από το 1967 ως το 1987. Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης στο Πάντειο και έχει συνεργαστεί και αρθρογραφήσει στο Βήμα, τον Οικονομικό Ταχυδρόμο, το Αντί, την Αυγή και τον Πολίτη. Μιλά Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά και Ιταλικά.
[Επεξεργασία] Πολιτική
Ως το 1963 ήταν μέλος της ΕΔΑ. Κατά τη στρατιωτική χούντα (1967-1973) εντάχθηκε στη Δημοκρατική 'Aμυνα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΕΑΡ και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και της Εθνικής Γραμμματείας της. Όταν το κόμμα του εντάχθηκε στο Συνασπισμό, ο Παπαγιαννάκης έγινε μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής και εν συνεχεία της Πολιτικής Γραμματείας του, υπεύθυνος του Τμήματος Οικολογία και Ποιότητα της Ζωής. Το 1993 ήταν υποψήφιος για την προεδρία του κόμματος, όμως ηττήθηκε στην πρώτη ψηφοφορία και στήριξε το Νίκο Κωνσταντόπουλο που τελικά εξελέγη.
Ο Παπαγιαννάκης είχε εκλεγεί ευρωβουλευτής με το ΣΥΝ στις ευρωεκλογές του 1989, του 1994 και του 1999. Το 2004 δεν είχε διεκδικήσει επανεκλογή στο ευρωκοινοβούλιο, επιθυμώντας να δραστηριοποιηθεί στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό. Στο 4ο Συνέδριο του Συνασπισμού (Δεκέμβριος 2004) ήταν ξανά υποψήφιος πρόεδρος του κόμματος, αλλά ηττήθηκε από τον Αλέκο Αλαβάνο. Στις εθνικές εκλογές του 2007 εκλέχθηκε βουλευτής στη Β' Αθηνών, τρίτος σε σταυρούς μέσα στο κόμμα του.
Ανήκε στην τάση Ανανεωτική Πτέρυγα του Συνασπισμού.
Πέθανε στις 26 Μαΐου 2009 σε ηλικία 68 ετών.
Η διερευνηση μιας αριστερας του 21 αιωνα,γινεται πολυ πιο δυσκολη
Χωρις τον Παπαγιαννακη η υποθεση της Ευρωπαικης Ολοκληρωσης,της Αποκεντρωσης,της κοινωνικης επιχειρηματικοτητας θα ηταν προνομιο των συντηρητικων δυναμεων.
Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης (γεννήθηκε στην Καλαμάτα και σπούδασε Νομικά, Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες σε Αθήνα, Μονπελιέ και Παρίσι. Εργάστηκε ως καθηγητής και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού 2, στο Ινστιτούτο Διοίκησης Επιχειρήσεων του Ορσαί και στο Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο του Μονπελλιέ. Έκανε έρευνες και μελέτες πάνω στη μεσογειακή οικονομία, την ΕΟΚ, την Κινεζική αγροβιομηχανία, την αλιεία στην Ελλάδα και άλλες, για λογαριασμό της ΕΟΚ, της ΓΚΑΤΤ και του ΟΗΕ, από το 1967 ως το 1987. Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης στο Πάντειο και έχει συνεργαστεί και αρθρογραφήσει στο Βήμα, τον Οικονομικό Ταχυδρόμο, το Αντί, την Αυγή και τον Πολίτη. Μιλά Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά και Ιταλικά.
[Επεξεργασία] Πολιτική
Ως το 1963 ήταν μέλος της ΕΔΑ. Κατά τη στρατιωτική χούντα (1967-1973) εντάχθηκε στη Δημοκρατική 'Aμυνα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΕΑΡ και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και της Εθνικής Γραμμματείας της. Όταν το κόμμα του εντάχθηκε στο Συνασπισμό, ο Παπαγιαννάκης έγινε μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής και εν συνεχεία της Πολιτικής Γραμματείας του, υπεύθυνος του Τμήματος Οικολογία και Ποιότητα της Ζωής. Το 1993 ήταν υποψήφιος για την προεδρία του κόμματος, όμως ηττήθηκε στην πρώτη ψηφοφορία και στήριξε το Νίκο Κωνσταντόπουλο που τελικά εξελέγη.
Ο Παπαγιαννάκης είχε εκλεγεί ευρωβουλευτής με το ΣΥΝ στις ευρωεκλογές του 1989, του 1994 και του 1999. Το 2004 δεν είχε διεκδικήσει επανεκλογή στο ευρωκοινοβούλιο, επιθυμώντας να δραστηριοποιηθεί στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό. Στο 4ο Συνέδριο του Συνασπισμού (Δεκέμβριος 2004) ήταν ξανά υποψήφιος πρόεδρος του κόμματος, αλλά ηττήθηκε από τον Αλέκο Αλαβάνο. Στις εθνικές εκλογές του 2007 εκλέχθηκε βουλευτής στη Β' Αθηνών, τρίτος σε σταυρούς μέσα στο κόμμα του.
Ανήκε στην τάση Ανανεωτική Πτέρυγα του Συνασπισμού.
Πέθανε στις 26 Μαΐου 2009 σε ηλικία 68 ετών.
Posts
8 comments:
Η τελευταία συνέντευξή του στην Κ.Α., που πάρθηκε πριν δέκα περίπου μέρς και δημοσιέυτηκε στις 17 Μαϊου 2009:
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=458866
ήταν και από τους πρώτους που
προώθησαν οικολογικά θέματα στην ελληνική και ευρωπαϊκή βουλή. Θυμάμαι και ομιλία του πριν πολλά χρόνια στην πλατεία Αριστοτέλους ενάντια στα μεταλλαγμένα τονίζοντας την πολιτική διάσταση του θέματος στην σημερινήνεοφιλελέυθερη συγκυρία
L'enfant
Ευχαριστως παραθετω μερος της συνεντευξης με την ευγενικη σου υπενθυμιση
Συνέντευξη στον ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ
Ο πλέον συνεπής ευρωπαϊστής πολιτικός της χώρας, ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης, αποδίδει την οικονομική κρίση στη συνολική λειτουργία του συστήματος, αλλά και στη λειτουργία της Ε.Ε. που εν πολλοίς δεν διέφερε. Με συνέντευξή του στην "Κ.Α." αναλύει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο τις τρέχουσες εξελίξεις στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και, όπως πάντα, δεν αρκείται στις διαπιστώσεις. Προτείνει συγκεκριμένα πράγματα.
* Μπορούμε να βγούμε από την κρίση με περισσότερα δικαιώματα για τους εργαζομένους, όπως υποσχέθηκε ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Θαπατέρο;
Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Δεν έχει, όμως, σχέση με την κρίση. Υπό προϋποθέσεις, η κρίση μπορεί να φέρει άλλα θετικά.
* Όπως;
Αλλαγές στον τρόπο κατανάλωσης, στην κυκλοφορία, στην οργάνωση της ζωής της πόλης, μια πιο λιτή αντίληψη για τη ζωή, που είναι πιο κοντά στις οικολογικές αντιλήψεις.
* Ακούσαμε τον πρώην πρωθυπουργό κ. Σημίτη να αποδίδει πολλά από τα δεινά της Ευρώπης στον κ. Μπαρόζο.
Δεν νομίζω ότι είναι τόσο αφελής. Βάρεσε τον κ. Μπαρόζο, και σωστά, γιατί αυτό που εκκρεμεί είναι αν τα κράτη μέλη θα τον ψηφίσουν για πρόεδρο της Κομισιόν. Επομένως για τον “Μπαρόζο σου μιλάω, για τον Μπαρόζο μου μιλάς”. Θα έπρεπε να ήταν διαβολική προσωπικότητα για να ευθύνεται για όλα τα δεινά. Η κρίση είναι αποτέλεσμα της συνολικής λειτουργίας του συστήματος.
* Μήπως είναι και αποτέλεσμα της λειτουργίας της Ε.Ε.;
Δεν υπήρξε μεγάλη αντίφαση ανάμεσα στο ένα και στο άλλο. Ωστόσο η ύπαρξη της Ε.Ε. και ορισμένοι μηχανισμοί της βοήθησαν και στο να αμβλυνθούνε, για ένα διάστημα τουλάχιστον, πλευρές της κρίσης. Πρέπει να σκεφτούμε τι θα γίνει στο μέλλον, δηλαδή για την Οικονομική και Νομισματική Ένωση, για το κοινό νόμισμα. Είδατε ότι χώρες που ήταν φανατικά εναντίον τώρα παρακαλάνε να γίνουν ακόμα και αύριο το πρωί μέρος της ευρωζώνης.
* Αν μπορούσαμε με τίτλους να πούμε 3-4 πράγματα που θα έπρεπε να γίνουν για την Ε.Ε., ποια θα ήταν αυτά;
Να προχωρήσει ταχύτητα η ευρωπαϊκή ενοποίηση. Εν πάση περιπτώσει, επειδή αυτό δεν θα γίνει σε μια μέρα, να προχωρήσει αμέσως η ενοποίηση της οικονομικής διαχείρισης. Να υπάρξει οικονομική πολιτική, να αποκτήσει η Ε.Ε. έναν υπουργό Οικονομικών και ένα συμβούλιο. Κάνει εν μέρει αυτή τη δουλειά η άτυπη σύνοδος των υπουργών της ευρωζώνης, λόγω της ύπαρξης του κ. Γιουνκέρ. Αν φύγει όμως; Επίσης ένα ευρύ πανευρωπαϊκό πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων, με στόχο να τονώσει την οικονομία και να δημιουργήσει θέσεις απασχόλησης.
* Μου δώσατε καλή πάσα για να σας ρωτήσω για την πρόβλεψη του κ. Γιούνκερ περί ενδεχόμενης κοινωνικής έκρηξης.
;
Δεν υπάρχει καμία αντιπαράθεση ουσίας σχετικά με την ευρωπαϊκή πολιτική.
* Το αποδίδετε στη στάση των δυο μεγάλων κομμάτων, που επικεντρώνονται στα σκάνδαλα;
Όχι μόνο επικεντρώνονται, αλλά μας λένε ανοιχτά και καθαρά ότι τους βολεύει αυτή η συζήτηση.
* Γιατί έκλεισε ο πρωθυπουργός τη Βουλή;
Ο κ. Καραμανλής έκλεισε τη Βουλή για να κλείσει ένα κεφάλαιο, αυτό της παραγραφής. Μας είπε ότι το έκανε για να μπούμε στην πραγματική συζήτηση. Πείτε μου ένα θέμα που έθεσε είτε ο ίδιος είτε στελέχη του.
* Σε πρόσφατη συνέντευξή σας, σχολιάσατε ότι το ΠΑΣΟΚ έχει μπει σε μια διαδικασία άκριτης υιοθέτησης αιτημάτων, χωρίς, ταυτόχρονα να παίρνει θέση στα μεγάλα ζητήματα...
Παίρνει όλο και λιγότερο θέση -όχι ότι είχε και πολλές- όσο πλησιάζουν οι εκλογές. Σε ένα βαθμό αυτή η πίεση συμβαίνει πάντοτε, όμως στο ΠΑΣΟΚ παρά έχει γίνει το κακό. Δυστυχώς, γιατί αυτό δεν βοηθάει να έρθουμε σε πραγματική συζήτηση για τα μεγάλα προβλήματα της χώρας, από την πορεία προς την πολιτική ενοποίηση της Ε.Ε. έως το κοινωνικό κράτος.
Tyler
Στα θεματα οικολογιας ηταν πραγματικα πρωτοπορος
Ακριβώς.
Πρωτοπόρος σε ευρωπαϊκό επίπεδο σκέψης, όχι μόνο σε ελληνικό.
Καλησπέρα.
Συμπληρωματικά :
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=2009-05-31&s=ios-kyriakhs
Με την καλησπέρα μου,
Mano
Καιρια παρατηρηση.Ήταν πολιτικος πανευρωπαικου βεληνεκους
l'enfant
Ευχαριστω.Ακολουθουν μερικα αποσπασματα
Δεν φαντάζομαι να με βάλατε με μέσο στην εντατική;» ρωτούσε μόλις ξαναβρήκε τις αισθήσεις του.
Ηταν στην αρχή της τελευταίας εξάμηνης διαδρομής του στο Γενικό Κρατικό. Αυτός ήταν ο Μιχάλης. Δεν γούσταρε ρουσφέτια κι ας ήταν βουλευτής. Τον ενοχλούσε πολύ αν βρισκόταν στη δύσκολη θέση να αρνηθεί κάποια «χάρη». Αυτό, όμως, δεν αφορούσε την προθυμία του να βοηθήσει διωκόμενους και πολιτικά κατατρεγμένους. Εντός κι εκτός Ελλάδας. Οπου κι αν τους συναντούσε.
* Στα αεροπλάνα έλυνε ισπανικά σταυρόλεξα, όταν πηγαινοερχόταν κάθε εβδομάδα στις Βρυξέλλες την περίοδο που ήταν ευρωβουλευτής. Χαλάρωνε το μυαλό του έτσι. Τις πίπες που κάπνιζε τις έβαζε στις τσέπες του, με δυσάρεστες συνέπειες για τα σακάκια του. Διάβαζε όλες τις εφημερίδες, ελληνικές και ξένες, και παρακολουθούσε όλα τα δελτία ειδήσεων, όταν είχε χρόνο και ιδιαίτερα τώρα που ήταν άρρωστος. Ηξερε τι ώρα έχει δελτίο το κάθε κανάλι και, φυσικά, παρακολουθούσε όλα τα talk show, ακόμα κι αυτά των «κίτρινων» καναλιών. Εκνευριζόταν, όμως, όταν μέλη του Συνασπισμού πήγαιναν στις εβδομαδιαίες εκπομπές ανυπόληπτων δημοσιογράφων.
* Το βλέμμα του γινόταν κάποιες φορές κάπως απλανές και «έφευγε» από την κουβέντα μετά το θάνατο του ενός από τους δυο του γιους. Το βλέπαμε συχνά αυτό το βλέμμα.
Post a Comment