Το απόσπασμα που ακολουθεί δεν υπογράφεται από τον Mises ούτε τον Hayek
Το «δημόσιο αγαθό» ήταν εξ αρχής μια χίμαιρα: ουδέποτε υπήρξε αλλά ακόμη και όταν δηλώθηκε ως τέτοιο πάντοτε αποτελούσε ιστορική ιδιομορφία, μικρό προσάρτημα στο εμπόρευμα και την κατανάλωση με σκοπό το κέρδος.
Γιατί τελικά με βάση τις κρατούσες αντιλήψεις του πλειοψηφούντος κοινωνικού ρεαλισμού, υπάρχει «καλύτερο» μέσο διασφάλισης του «κοινού οφέλους» από την αγορά, την κοινωνική οργάνωση της παραγωγής εμπορευμάτων για το κέρδος, την «αόρατη χείρα» που διασφαλίζει ότι η επιδίωξη του εγωιστικού ατομικού οφέλους από τον παραγωγό - κεφαλαιοκράτη οδηγεί, μέσω της «συνισταμένης των εγωισμών», στη μεγιστοποίηση της «κοινωνικής ωφέλειας» μέσω της αγοράς;
Είναι απο το editorial περιοδικού "Θέσεις" του τεύχους 208 (τεύχος 102)
Το πλήρες άρθρο ακολουθεί εδώ.
http://www.theseis.com/editorial102.htm
Το σχόλιο του blog είναι:
Οταν μια προσέγγιση είναι έντιμη με τις καταστατικές αρχές της ,έστω και άν κινείται εντός ενός διαφορετικού λογοπλαίσιου (discours) δεν μπορεί παρά να αγγίξει την πραγματικότητα.
8 years ago
Posts
5 comments:
Καλημέρα LLS, δηλαδή διαβάζοντας αυτό το απόσπασμα από τις "Θέσεις", θέλεις να πιστέψω ότι ο Μηλιός είναι υπέρ της Ιδιωτικής εκπαίδευσης, μιας και μόνο η "αγορά" μπορεί να διασφαλίσει τα δημόσια αγαθά;
Κάτι δεν καταλαβαίνω φαίνεται..
Οχι βέβαια
Γι'αυτό τα βάζει σε εισαγωγικά.
Αλλά έχει την εντιμότητα να τα ορίσει ως χίμαιρα.
Εχει (όπως πάντα) την στάση να ορίσει πρώτα για τι μίλάμε και μετά να διαφωνήσουμε.
Αν όμως δεις όλο το άρθρο τότε θα δεις την στέρεα λογική του ,που εντοπίζει και αμφισβητεί τις εγγενείς αδυναμίες και αντιφάσεις ενός "κρατισμού" των ΔΕΚΟ στις υπάρχουσες συνθήκες.
Αυτό που εντοπίζω είναι η διαπίστωση του Μηλιού.
Για όσους όμως πιστεύουμε για τα Δημόσια αγαθά ως στόχο,τότε έχουμε δουλειά.
Πάνω από όλα πρέπει να ξεχωρίσουμε Δημόσιο και Κρατικό.
Το Κρατικό υπάρχει ,το δημόσιο πρέπει να το επινοήσουμε.
Η γνώμη μου είναι πως μια τεράστια παράδοση της αριστεράς έχει οικοδομηθεί πάνω στην ταύτιση Κρατικού Δημοσίου.
Η διανοητική αποχή της Αριστεράς από την διερεύνση των εννοιών της "επιχείρησης" και της "αγοράς" ,και η λουμπεν κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα,έχουν οδηγήσει μια κοινωνία στην απελπισία και την φοβία.
Δεν έχω λύση ,αλλά την διερευνώ (προσπαθώ χαλαρα....) στο LLS
Καλημέρα LLS. (προσπαθώ να μη σε μπερδέψω με το TLS).
Επειδή δεν ξανασυνάντησα το ίδιο δίλημμα πριν (Κρατικό ή Δημόσιο), η διαφορά έγκειται στο ποιος τα διαχειρίζεται τα αντίστοιχα Κ ή Δ αγαθά; Δηλαδή κάτι που το διαχειρίζεται μια κοινότητα για παράδειγμα είναι δημόσιο;
Έχει σχέση αυτό με την κοινοτιστική προσέγγιση σαν εναλλακτικό τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας;
Πάντως πιστεύω ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για άλλους τρόπους λειτουργίας θεσμών αν δεν καταλήξουμε σε ένα βασικό οργανωτικό σχήμα, σε μερικές κατευθυντήριες αρχές, της κοινωνίας. Πολύ θεωρητικό ακούγεται, αλλά πρέπει να υπάρχει ένας υπερκείμενος στόχος, παρά πολλοί μικροί που εν πολλοίς θα παραμένουν ασύνδετοι και αποσπασματικοί.
Κρατικό είναι ότι δημόσιο έχει εκχωρηθεί,σε μια ανώτερη συγκεντρωτική απρόσωπη εξουσία ,ανεξάρτητα αν αυτή (η εξουσία) νομιμοποιείται μέσα από γενικές εκλογές ή από μια δηλωμένη ιδεολογία.
Το κράτος από την φύση του είναι συγκεντρωτικό,έστω και αν ονομαστικά προστατεύει τελικά αυτονομείται.
Μη σε πάω στην ΕΣΣΔ ,δες το κράτος στην Ελλάδα.
Ναι μια κοινότητα που αυτοχρηματοδοτείται ,που αναλαμβάνει όλες τις ευθύνες της και λογοδοτεί στα μέλη της που έχουν ατομικές ευθύνες ,για μένα είναι δημόσιο.
Το μεγάλο απρόσωπο κράτος είναι ο καλύτερος ιμάντας μετάθεσης της ατομικής ευθύνης,και τελικά της ατομικής ανάπτυξης.
Δες πόσοι και πώς επικαλούνται το κράτος.
Θεωρητικό ,ουτοπικό??
Ναι ,γι'αυτό το ψάχνω (αρκετοί άκόμα)
Σε ευχαριστώ για την ερώτηση
Εδωσα και γω μερικές απαντήσεις σε μένα.
Σ' ευχαριστώ. Προσπαθώ να φανταστώ γενικά σχήματα-πλαίσιο, όπως είπα και πιο πάνω. Αλλά
θα συνεχίσουμε την κουβέντα από Δευτέρα. Καλό ΠΣΚ
Post a Comment