Sunday, April 13, 2014

Ευτυχώς υπάρχουν και οι ψύχραιμοι


Το ψυχόδραμα του Compromesso Storico a la Ελληνικά συνεχίζεται . Οι πρωταγωνιστές υποφέρουν από συνεχείς υστερικές κρίσεις. Αδυνατούν να προσαρμοστούν στην ιδέα ότι ή αρχιτεκτονική των επίδικων της συγκυρίας τους οδηγεί σε συνεργασία και όχι οι  πολωτικές εκφωνήσεις τους.

Οι κυρίαρχοι αφηγητές διαχειρίζονται δύο απόλυτα πετυχημένες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου στις τράπεζες  και μια επιτυχή έξοδο στις αγορές  μέσω μιας συστηματικής απόκρυψης: Οι χρηματαγορές δεν εμπιστεύονται κυβερνήσεις αλλά πολιτικά συστήματα , δηλαδή κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις και τις προοπτικές τους.

Και τα πιο ριψοκίνδυνα hedge funds  συμμετείχαν στις ΑΜΚ των Alpha και Πειραιώς , εν γνώσει των πιθανοτήτων μιας Συριζαικής ανατροπής. Ενώ προφανώς η αμφισβητούμενη σχεδόν καινοφανής τεχνικά έξοδος στις αγορές, αποτελεί παρακαταθήκη για τον Συριζα, για μια «μη συμβατική» χρηματοδότηση σε μια υποτιθέμενη «μεταμνημονιακή» φάση σε περιβάλλον σύγκρουσης με τον «Μερκελισμό». Με μια έννοια οι χρηματαγορές εμπιστεύθηκαν και το Σύριζα.

Ευτυχώς όμως κυκλοφορούν και οι ψύχραιμοι ανάμεσα μας.

Παραθέτω :

Το κείμενο του κλασσικού “Latsi Boy” Γκ.Χαρδούβελη όπου απλά εντοπίζει το αυτονόητο: Οι αγορές αξιολογούν δυναμικά συστήματα και όχι στατικές κυβερνήσεις με ορίζοντα προεκλογικά  project σαράντα ημερών. Είναι προφανές ότι οι αγορές ψηφίζουν και την αξιοπιστία Δραγασάκη ενώ γνωρίζουν ότι ο Λαφαζάνης είναι για εσωτερική ψυχοθεραπεία.   

Το κείμενο του υποψήφιου ευρωβουλευτή του Σύριζα Ν.Ξυδάκη όπου με παρρησία και εντιμότητα αποδέχεται τη θετική επίδραση από την έξοδο στις αγορές. Προφανώς η θετική επίπτωση δεν αίρεται από το γεγονός ότι χρησιμοποιείται για προεκλογικούς λόγους. Φευ, η αξιολόγηση των χρηματοοικονομικών και πολιτικών συγκυριών δεν μπορεί να γίνει μέσω της πολιτικής δεισιδαιμονίας του «καλού» «κακού». Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα συνυπάρχουν.

 
Πηγή :  Capital

 
Του Γκίκα Χαρδούβελη

Τους τελευταίους μήνες η εικόνα στην πραγματική οικονομία βελτιώνεται, αργά αλλά σταθερά.

Το οικονομικό κλίμα σε όλους τους κλάδους (βιομηχανία, λιανικό εμπόριο, υπηρεσίες, κατασκευές, ακόμα και οι καταναλωτές) ανακάμπτει περισσότερο με τον ερχομό του κάθε νέου μήνα, ενώ οι επενδύσεις σε μηχανολογικό εξοπλισμό, που έχουν και τη μεγαλύτερη θετική επίδραση στην παραγωγικότητα και κατά συνέπεια αποτελούν προάγγελο μια γρήγορης ανάκαμψης, αντέστρεψαν την από το 2008 καθοδική τους πορεία και αυξήθηκαν το 2013 όχι μόνο ως ποσοστό του ΑΕΠ αλλά και ως απόλυτο μέγεθος. Συγχρόνως οι ενδείξεις ότι η ανεργία έπιασε οροφή τον περασμένο Σεπτέμβριο πολλαπλασιάζονται, αφού έκτοτε το ποσοστό της μειώνεται ελαφρά, ενώ και τα ανεξάρτητα στοιχεία για τους μισθωτούς του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ του Υπουργείου Εργασίας, που από το Νοέμβριο του 2013 περιέχουν αξιόπιστη πληροφόρηση για ολόκληρη τη χώρα, επιβεβαιώνουν την τάση των στοιχείων της
Eurostat, αφού δείχνουν ότι για τρεις συνεχείς μήνες οι προσλήψεις ήταν περισσότερες από τις απολύσεις.

Συγχρόνως, το πολιτικό κλίμα δεν φαίνεται να έχει δηλητηριαστεί από τις επερχόμενες ευρωεκλογές και δημοτικές εκλογές, οι ακρότητες έχουν αποφευχθεί ή περιθωριοποιηθεί και πολλοί ξένοι επενδυτές, οι οποίοι βλέπουν την οικονομία να ανακάμπτει και θέλουν να συμμετέχουν στην άνοδο, είναι πλέον ευνοϊκά διακείμενοι στο να τοποθετήσουν για μακρό χρονικό διάστημα τα χρήματά τους στη χώρα μας, ανεξαρτήτως του εκλογικού αποτελέσματος. Αυτό ήδη φάνηκε στις αυξήσεις κεφαλαίου των τραπεζών, οι οποίες υπερκαλύφτηκαν πολύ γρήγορα και με καλές τιμές σε σχέση με τη λογιστική τους αξία, ενώ φαίνεται και στη μείωση των απαιτούμενων αποδόσεων των πολυετών ομολόγων που εξέδωσαν πέρυσι πολλές ιδιωτικές εταιρείες. Πέρυσι οι ελληνικές εταιρείες δανείζονταν στη διεθνή αγορά με επιτόκιο από 7% έως 9%. Σήμερα οι απαιτούμενες αποδόσεις είναι από 4% έως 6%. Η χώρα μας χτίζει σταδιακά αξιοπιστία και οι προοπτικές της οικονομίας βελτιώνονται. Αυτό φαίνεται στη διαρκή πτώση των απαιτούμενων αποδόσεων των δεκαετών κρατικών ομολόγων, από περίπου 30% τον Μάιο του 2012, σε 10% τον Μάιο του 2013 και 6,1% πριν λίγες μέρες.

Στο θετικό αυτό κλίμα είναι φυσιολογική η προσπάθεια του Υπουργείου Οικονομίας να ξαναβγεί στις αγορές. Πρώτον, διαφοροποιεί τις πηγές χρηματοδότησης του με την προσέλκυση νέων ιδιωτών δανειστών, καθώς και τη γκάμα των λήξεων των εντόκων και ομολόγων με τα οποία δανείζεται φρέσκο χρήμα. Δεύτερον, περνάει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στη διεθνή κοινότητα ότι η πρόοδος που επιτεύχθηκε στην οικονομία έχει διάρκεια, ότι η Ελλάδα πιστεύει στην ικανότητα της να τα καταφέρει στο μέλλον και είναι διατεθειμένη να περάσει από το σκληρό τεστ της αγοράς. Η νέα πενταετής έκδοση €2,5 δις, που υπερκαλύφτηκε σε πολλαπλάσιο ποσοστό, και με επιτόκιο κάτω του 5% επιβεβαιώνει την προθυμία των επενδυτών να αναλάβουν ελληνικό ρίσκο, παρά τα όσα συνέβησαν με το
PSI+ δύο χρόνια νωρίτερα. Οι επενδυτές αυτοί θεωρούν ότι κανένα είδος νέου PSI δεν θα ξανασυμβεί. Θεωρούν ότι οι μελλοντικές ελληνικές κυβερνήσεις θα πληρώσουν τα οφειλόμενα στο ακέραιο και στην ώρα τους. Βλέπουν λοιπόν την Ελλάδα να ορθοποδεί και να αναπτύσσεται, έχοντας το στέρεο υπόβαθρο των κανόνων της Ευρωζώνης στη φαρέτρα της.

Ο αντίλογος στην έκδοση του νέου πενταετούς βασίζεται κυρίως στο αυξημένο κόστος δανεισμού σε σχέση με τα προηγούμενα δάνεια των εταίρων προς τη χώρα μας. Όμως, το επιπλέον κόστος δανεισμού είναι ευτελές σε σχέση με το όφελος από την εύρεση μια νέας πηγής χρηματοδότησης, πέραν των δανείων των εταίρων μας και του ΔΝΤ. Έτσι η Ελλάδα απελευθερώνεται από τα όποια «δεσμά» των επίσημων δανειστών, γεγονός που ωφελεί και τις μελλοντικές ελληνικές κυβερνήσεις, αφού τους παρέχει μεγαλύτερη ευελιξία στην άσκηση οικονομικής πολιτικής. Μια δεύτερη κριτική αφορά στη χρονική στιγμή της έκδοσης νέων πενταετών. Η σημερινή ικανότητα μας να χρηματοδοτηθούμε από την ελεύθερη αγορά μειώνει την πιθανότητα να πετύχουμε καλύτερους όρους ελάφρυνσης του χρέους, αργότερα τον Σεπτέμβριο όταν πιθανολογείται να ξεκινήσει μια επαναδιαπραγμάτευση. Όμως, στις διαπραγματεύσεις κερδίζεις όταν έχεις εναλλακτικές λύσεις και δεν συμμετέχεις απλώς – για να χρησιμοποιήσω την προσφιλή έκφραση ορισμένων - με «σκυφτό κεφάλι». Η Ελλάδα σήμερα σέρνει τις αγορές πίσω της, δεν την σέρνουν αυτές.

* Ο κ. Γκίκας Χαρδούβελης είναι επικεφαλής οικονομολόγος της
Eurobank

Πηγή: vlemma.wordpress

 

Ν.Ξυδάκη

Η έξοδος στις αγορές σχολιάζεται ποικιλοτρόπως από πολιτικούς και οικονομικούς αναλυτές, εντός και εκτός συνόρων. Κοινή διαπίστωση: η επιτυχής άντληση 3 δισ. ευρώ με επιτόκιο 4,95%, μέσω πενταετούς ομολόγου βελτιώνει το ψυχολογικό κλίμα, σημαίνει μια δειλή επιστροφή της χώρας στις χρηματαγορές, με δεδομένο πάντα ότι η πιστοληπτική διαβάθμιση της χώρας παραμένει στα «σκουπίδια», και το αντλούμενο ποσόν είναι μικρό. Η βελτίωση του ψυχολογικού κλίματος ίσως επίσης διευκολύνει μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις να αναζητήσουν κεφάλαια στο εξωτερικό, εφόσον οι ελληνικές τράπεζες αδυνατούν να τις δανειοδοτήσουν.

Οικονομικά το ομόλογο δεν αποφέρει άμεσα οφέλη. Επιβαρύνει το χρέος, ήδη υπέρογκο και μη βιώσιμο, με περίπου 75 εκατομμύρια τόκους ετησίως, κατά δε το έτος λήξεως, 2019, τα 3 δισ. θα προστεθούν σε τότε ώριμο πληρωτέο χρέος 8 δισ. Αρα το νέο βάρος δυσχεραίνει την ήδη τιτάνια προσπάθεια εξυπηρέτησης του χρέους. Πολύ περισσότερο που, καθώς φαίνεται, όλη η προσπάθεια αναδιάρθρωσης θα επικεντρωθεί στη μετακύλιση του χρέους. Λογικά, λοιπόν, η πρώτη έκδοση ομολόγου θα έπρεπε να επιχειρηθεί μετά την αναδιάρθωση, την οποία έχει υποσχεθεί η Ευρώπη μετά το καλοκαίρι.

Συνοπτικά: Το ομόλογο αγοράζει πολιτικό χρόνο. Ακριβό. Ισως αποδώσει κάτι, αν διατεθεί για επαναγορά παλαιού χρέους. Πιθανότερο είναι να διατεθεί για πληρωμή των ληγόντων ομολόγων Μαϊου, περ. 9,5 δισ., δεδομένου ότι το Eurogroup χώρισε την οφειλόμενη δόση των 8,3 δισ. σε τρεις υποδόσεις, ζητώντας την εκπλήρωση προαπαιτουμένων. Είναι γνωστό όμως ότι η πολιτική αντοχή της κυβερνήσεως και της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας είναι απολύτως οριακή· δεν μπορούν να ψηφιστούν άλλα μέτρα.

Ωστόσο, πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι τόκοι της πενταετίας αφαιρούνται, αφενός, από την ήδη συρρικνωμένη κοινωνική πρόνοια, από τα αφαιμασσόμενα σχολεία, νοσοκομεία, επιδόματα αδυνάμων· αφετέρου, από το ήδη κάτισχνο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, το οποίο φυσιολογικά θα έπρεπε να είναι η ατμομηχανή της οικονομίας.

Σχετικά:LLS:Το κέντρο ως παράξενος ελκυστής

14 comments:

Leo Kastanas said...

Γιάννη: Οι αγορές μετράνε πολιτικό κλίμα και προοπτικές. Εδώ μέτρησαν την πολιτική αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει, αλλά και να δυναμιτήσει το κλίμα ως αντιπολίτευση. Ο ΝΞ δεν νομίζω να παραδέχτηκε πουθενά τίποτα θετικό από την έξοδο στις αγορές. Απλά δεν βάζει τις φωνές λόγω και Καθημερινής. Ο Χαρδούβελης λέει ότι το κλίμα δεν δηλητηριάστηκε. Ακριβώς γιατί η πολιτική ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε να το δηλητηριάσει παρόλες τις προσπάθειες. ΜΗ ξεχνάς τα πρόσφατα καραγκιοζιλίκια, η την προσπάθεια ασυλίας της ΧΑ. Τα πράγματα πάνε καλά όσο ο Λαφαζάνης ο Τσίπρας αλλά και ο Δραγασάκης απομακρύνονται από του Μαξίμου.

Left Liberal Synthesis said...

Leo

Ο ΝΞ γράφει

Κοινή διαπίστωση: η επιτυχής άντληση 3 δισ. ευρώ με επιτόκιο 4,95%, μέσω πενταετούς ομολόγου βελτιώνει το ψυχολογικό κλίμα, σημαίνει μια δειλή επιστροφή της χώρας στις χρηματαγορές, με δεδομένο πάντα ότι η πιστοληπτική διαβάθμιση της χώρας παραμένει στα «σκουπίδια», και το αντλούμενο ποσόν είναι μικρό. Η βελτίωση του ψυχολογικού κλίματος ίσως επίσης διευκολύνει μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις να αναζητήσουν κεφάλαια στο εξωτερικό, εφόσον οι ελληνικές τράπεζες αδυνατούν να τις δανειοδοτήσουν.

Ο δε Χαρδούβελης γράφει
Συγχρόνως, το πολιτικό κλίμα δεν φαίνεται να έχει δηλητηριαστεί από τις επερχόμενες ευρωεκλογές και δημοτικές εκλογές, οι ακρότητες έχουν αποφευχθεί ή περιθωριοποιηθεί και πολλοί ξένοι επενδυτές, οι οποίοι βλέπουν την οικονομία να ανακάμπτει και θέλουν να συμμετέχουν στην άνοδο, είναι πλέον ευνοϊκά διακείμενοι στο να τοποθετήσουν για μακρό χρονικό διάστημα τα χρήματά τους στη χώρα μας, ανεξαρτήτως του εκλογικού αποτελέσματος(υπογράμμιση LLS "ανεξαρτήτου αποτελέσματος")

Πολύ φοβάμαι ότι μια χονδροειδής λογική που ενδημεί στο "αντιμνημόνιο" αρχίζει να επικρατεί παντού
Αντιμνημόνιο: Μνημόνιο=φτωχεια=φασισμός=όλα τα κακά της μοιράς ως ένα συμπαγές κακό
Αντι-Αντιμνημόνιο= Αντιμνημόνιο=αντιμεταρρυθμισμός=συντεχνίες=Συριζα όλα τα κακά της μοίρας ως ένα συμπαγές κακό

Αντιλαμβάνομαι τις οδύνες να δούμε την πολύπλοκη πραγματικότητα

Ο Συριζα δεν είναι επικίνδυνος επειδή είναι αντισυστημκός που απειλεί το σύστημα αλλά είναι πολύ επικίνδυνος γιατί είναι τα πάντα,εκφωνεί τα πάντα,και το κυριώτερο υπονοεί τα πάντα.

Με την έννοια αυτή οι αγορές με αυτοπεποίθηση είπαν: "καλά -καλά ηρεμήστε μας τα είπαν και άλλοι" "σιγά μην τολμήσετε να εθνικοποιήσετε τραπεζες ΜΕΤΑ τις ΑΜΚ, θα δείτε το ΧΑΑ στις 100 μονάδες και τις καταθέσεις 2 δις"

Αν δεν δούμε αυτή τη πλευρά της Συριζαικής δημαγωγίας , θα περιπέσουμε στον ακροδεξιό Σαμαρισμό


Σαββίνα said...

Καλησπερίζω.

Στο κυριακάτικο βήμα δίνει συνέντευξη ο Νικόλας Σεβαστάκης.Θεωρώ ότι είναι ιστορικής σημασίας συνέντευξη και ελπίζω όσες ανανεωτικές φωνές έχουν απομείνει στην Κουμουνδούρου να την λάβουν,έστω και λίγο,υπόψη τους.

Left Liberal Synthesis said...

Σαββίνα

Χάθηκες....

Με ενημέρωσαν για το άρθρο.Επειδή είναι "κλειδωμένο" στην ηλεκτρονική έκδοση, ελπίζω να γίνει ελεύθερο σύντομα και να το αναδημοσιεύσω

Ωστόσο στο περασμένο άρθρο του ο ΝΣ ,στο Βήμα ,έμοιαζε σχεδόν αποστασιοποιημένος από τον Συριζα.

Leo Kastanas said...

Γιάννη διαβάζεις νομίζω ανάποδα τη συγκυρία. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πράγματι επικίνδυνος για όσα αναφέρεις, επειδή μισεί την Ευρώπη, επειδή μισεί την παραγωγή, επειδή έχει μάθει μόνο να αντιπολιτεύεται, επειδή είναι στο απόλα. Οι αγορές δεν τον φοβούνται όχι γιατί είναι πεπεισμένες για τις προθέσεις του ( ποιες απόλες άραγε) αλλά επειδή η ρητορική του δεν πείθει δεν διεγείρει πλέον και τα ποσοστά του παίρνουν την κατιούσα. Ταυτόχρονα δίνουν ώθηση στο Σαμαρά να βγει μπροστά. Κάνοντας κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ δε νομίζω ότι υπερασπίζομαι το Σαμαρά. Τέτοιοι μανιχαϊσμοί δε νομίζω ότι δουλεύουν πια. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να συσπειρώσει τον αριστερό μεταρρυθμισμό όφειλε να πει κάτι συγκεκριμένο. Ως εκ τούτου θα τον βρει απέναντι. Ακόμα και αν είναι να υπερασπιστεί αυτός πολιτικές δράσεις της ΝΔ. Στόχος η σωτηρία της χώρας και κυρίως του μέλλοντός της. Εκτιμώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τελειώνει αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει η Κεντροαριστερά. Βλέπεις το κόλπο 58 ήταν αναγκαίο αλλά απέτυχε. Ελπίζω πλέον στο ΠΟΤΑΜΙ μπας και συσπευρώσει τους ανέστιους. "Λογικοί" στο ΣΥΡΙΖΑ φίλε δεν υπάρχουν.Απλά υπάρχουν λιγότερο παράλογοι. Φιλιά

Anonymous said...

Tα έχει ξαναπεί αυτά ο Σεβαστάκης και έχει δίκιο. Μονο που, όπως και εσύ, διατηρεί μια απόσταση από την οποία εξετάζει τα πράγματα για να αποδωσει τη συναίνεση που συντίθεται μέσα από τη σύνθεση συγκρούσεων. Αυτό μπορεί να έχει αναλυτική χρησιμότητα αλλά πολιτικά τα πράγματα δεν λειτουργούν έτσι.

Σε κάθε επι μέρους σύγκρουση ο καθένας βιώνει τα αποτελέσματα της, τις νίκες και τις ήττες ανεξάρτητα από το σύνολο. Ο Τσίπρας στη βουλή με τον Σαμαρα, ο τάδε δημοσιογράφος με στα τηλεπαράθυρα, ο διαδηλωτής με τον μπάτσο, ο απολυμένος με τον εργοδότη,ο επιχειρηματίας που χρωστάει κ.ο.κ. Ο καθένας τραβάει το ζόρι του ή απλώς δίνει τις δικές του μάχες και δεν μπορεί να σχεδιαστεί ένα συνολικό πρόγραμμα δράσης απ' εξω και να εφαρμοστεί από τα επιμέρους συστατικά του υποσυστήματος της αντιπολίτευσης. Εκ των πραγμάτων, ενώ η κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να συνθέσει προκειμένου να καταλήξει άμεσα στα μέτρα πολιτικής που θα εφαρμόσει, η αντιπολίτευση μόνο σε ρητορική μπορεί να επιδίδεται και εκεί υπάρχουν πολύ μεγαλύτερα περιθώρια αμφισημίας άρα και μεγαλύτερη δυσκολία προγραμματικής συμφωνίας.

Μόνο άνθρωποι και ομάδες μπορούν να υπάρξουν που λειτουργούν ώς γέφυρες μεταξύ κοινωνικών κόσμων και πολιτικών χώρων, οι οποίοι πάλι μέσα από συγκρούσεις, παρατράγουδα κλπ, θα χαράξουν μια πορεία που θα μετατοπίσει το κέντρο αριστερότερα από το δεξί άκρο στο οποίο βρίσκεται τώρα.

L.K. είναι εύκολο να καμαρώνεις για τη λογική σου όταν επιλέγεις να έχεις συνομιλητές σου μόνο ανθρώπους σαν τον Γραμματικάκη. Το δύσκολο είναι να περάσεις τη λογική σου σε ανθρώπους που σκέφτονται διαφορετικά από εσένα και αυτή είναι η πρόκληση για την αριστερά σήμερα, αν δεν θέλει να παραμείνει ακαδημαϊκή.

Διαφορετικά, ο μόνος τρόπος να εφαρμοστούν οι όποιες "μεταρρυθμίσεις", είναι το ξύλο και ο εκβιασμός και από ότι φαίνεται ένα μεγάλο κομμάτι της αυτοαποκαλούμενης μεταρρυθιστικής αριστερας το έχει αποδεχθεί αυτό. Γιαύτο άλλωστε έχει προσκολληθεί στο Σαμαρά και για να δικαιωλογηθεί επιτίθεται στον Σύριζα για να προσπαθώντας να πείσει τον ευατό της και τους άλλους ότι δεν υπάρχει αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση εξουσίας.

Προσωπικά προσδοκώ σε λύτρωση από τα αποτελέσματα των εκλογών. Είτε για να φέρουν το Συριζα πιο κοντά στην εξουσία και να μας φύγει τουλάχιστον η ίδεα ότι κάτι καλύτερο μπορεί να γίνει ή όντως να γίνει κάτι καλύτερο. Είτε για να τον απομακρύνουν και να αποδεσμεύσουν το συγκρουσιακό δυναμικό που έχει αποσβεστεί μέσα του, προς νέες κατευθύνσεις. Πάντως όσο και να προσπαθούν η κυβέρνηση και ο Θεοδωράκης να μας πείσουν πως τα μνημόνια τελείωσαν, πως ό,τι έγινε, έγινε και πάμε όλοι μαζί για μια ελλαδά νέα...το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.

Το κομμάτι του πληθυσμού που έχει ριζοσπαστικοποιηθεί λόγω της ανισότητας και της αδικιάς των αποτελεσμάτων της κρίσης δεν πρόκειται να συμβιβαστεί με κάποιου είδους οικονομική ανάκαμψη, όπως δεν συμβιβάστηκαν οι αντίστοιχοι με το "οικονομικό θαύμα" της δικτατορίας, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για ανάπτυξη τύπου Γουατεμάλας.

Κώστας

Left Liberal Synthesis said...

Leo
Δεν έχω καμία ένδειξη ότι το αποτέλεσμα έχει κριθεί εις βάρος του Συριζα
Επομένως οι αγορές δεν προεξοφλούν ήττα του
Απλούστατα ξέρουν ( και εδω είναι η δημαγωγία του Συριζα) ότι το ευρωπαικό πλαίσο και οι δεσμεύσεις του τελευταίου εξαμήνου είναι ανεπίστροφες
Άσε που υπάρχει η πανουργία της Ιστορίας ώστε το αποτελεσμα να μην δικαιολογεί εκλογές αλλά να δώσει ευθύνες διακυβέρνησης σε περιφέρειες στον Συριζα.Σε αυτή τη περίπτωση αντιμνημόνια, συντεχνιασμός τέλος.'Η δίνεις λύσεις σε συναίνεση με την κυβέρνηση και την Τροικα ή καταλήγεις ως αναχωρητικό ΚΚΕ
Ο Χαρδούβελης δεν είναι κάποιος που δεν ξέρει τι λέει
Οσο για το Ποτάμι, όντως είναι μια ωαραία έκπληξη την οποία παρακολουθώ από μικρή απόσταση....
Χρόνια Πολλά

Left Liberal Synthesis said...

Κώστα
Συμφωνούμε απολύτως:
"Συναίνεση που συντίθεται μέσα από τη σύνθεση συγκρούσεων. Αυτό μπορεί να έχει αναλυτική χρησιμότητα αλλά πολιτικά τα πράγματα δεν λειτουργούν έτσι"

Όμως και η περιγραφή όπου η άρση των μνημονίων είναι λύτρωση δε με βρίσκει σύμφωνο

Παραγνωρίζει τη ευρωπαική λειτουργία που είναι εγγενώς συναινετική και το κυριώτερο βασίζεται στην τελείως ανιστορητη υποθεση μιας Γερμανικής ορθολογικής απάντησης

Αν πάρω την Συριζαική υπόθεση της νίκης του , της πιο ήπιας αντίδρασης της δεξιάς,και του "σχισίματος" των μνημονίων αυτή ή θα εξουδετερωθεί μέσω συναίνεσης και αναβολής " έχετε δίκιο , αλλά ας τα πουμε στο επόμενο eurogroup, και ας συμφωνήσουμε στο εξής ημίμετρο, ξέρετε το ΕΣΠΑ κλπ κλπ" ή θα αντιμετωπίσει τον Γερμανικο "ανορθολογισμό" ( τι μας λέει η Ιστορία.....) όπου το κόστος για την Ελληνική κοινωνία θα είναι πολλαπλάσιο των όποιων μνημονίων
Στην περιγραφή των τάσεων η περιγραφή Λαπαβίτσα είναι πιο ορθή
Το Ευρώ είναι τόσο ασταθές που μια αυθεντική ρήξη ( που ονομάζει αλλά δεν εννοεί ο Συριζα) θα το διαλύσει
Είμαστε τελικά αναγκασμένοι να πάμε σε μια μακροσυρτη περίοδο είτε με αυταρχική παλαιοδεξια πολιτική είτε με προσγειωμένη ή μεταλλαγμένη Συριζαική "νεομνημονιακή" συναίνεση.Στην κάθε περίπτωση μια παραγωγική προσέγγιση είναι αναγκαία.

Crisis and Critique said...

Το πολιτικό προσωπικό, τόσο της Δεξιάς, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ παρασύρθηκε από την τάση της βραχείας διάρκειας (πόλωση, επιφανειακή ριζοσπαστικοποίηση εργαλειακής χρήσης των οργανωμένων κοινωνικών μερίδων) και έχασε από το οπτικό πεδίο την τάση της μακράς διάρκειας. Το αποτέλεσμα το βλέπουμε τώρα: Ο διπολισμός της "εποχής των τεράτων" αθροιστικά στο 40 %, φουσκώνουν τα Ποτάμια, η ΧΑ δυστυχώς αντέχει (παρά τις χειροπέδες) και η δημοφιλία του "Κανένα" σπάει ρεκόρ.
Πριν από 10 πρίπου μηνες είχα γράψει:
"...Η δικομματική πόλωση της περιόδου 1980 - 2008 είναι νεκρή και δεν θα ωφελήσει κανέναν απ’ όσους θέλουν να την συντηρούν ως ζόμπι...
...είναι σοβαρό πολιτικό λάθος του ΣΥΡΙΖΑ να στοιχηματίζει ή να επενδύει τώρα σε χειροτέρευση των συνθηκών, ελπίζοντας να επωφεληθεί από αυτήν. Οι πολίτες στρέφονται προς τα αριστερά όταν αισθανθούν κάπως πιό ασφαλείς. Σε περιόδους μεγάλης ανασφάλειας και κρίσης είναι πολύ πιό δύσκολες, σπάνιες οι στροφές της κοινωνίας προς τα αριστερά, με κάποια διάρκεια και συνέπεια..."
http://aftercrisisblog.blogspot.gr/2013/06/blog-post_5.html
Ο λεγόμενος κεντροαριστερός χώρος παρασύρθηκε ακόμη περισσότερο από το κύμα της βραχείας διάρκειας. Το προβλημα ξεκινά από το φόβο του να διαχειρισθεί με ευθύτητα και τόλμη το παρελθόν (τόσο τις αυταπάτες της "ισχυρής Ελλάδας" όσο και του πασοκισμού ως όλου). Με στρατηγική τύφλωση, προσκολλήθηκε στη "μονόφθαλμη" Δεξιά. Η πλειοψηφική ΔΗΜΑΡ κατάλαβε το στρατηγικό λάθος, αλλά αργά, πάρα πολύ αργά.

"Κεντροαριστερά" (καλύτερα κλασική σοσιαλδημοκρατική αριστερά) σήμερα, υπάρχει σε λανθάνουσα κατάσταση κυρίως στο Ποτάμι (άν εξαιρέσει κανείς όχι ασήμαντες μερίδες στον ΣΥΡΙΖΑ).
Οι λοιποί; Ακόμη πιό άμορφη κατάσταση σε σύγκριση με το Ποτάμι, που θα αρχίσει να παίρνει απρόοπτες μορφές μετά τις Ευρωεκλογές.
Η μπάλα είναι ακόμη στα πόδια του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είναι ομάδα που έχει μόνον αμυντική γραμμή και τερματοφύλακα, νεαρό, υπερκινητικό κάτω απο τα δοκάρια. Από τη σέντρα και κάτω, υπάρχουν μόνον μεμονωμένα άτομα - αλλά ως σύστημα, επικρατεί ζουρλάδα.

Left Liberal Synthesis said...

aftercrisis
Σωστά η ασφάλεια ευνοεί την Αριστερά, γιατί αναδιανέμει

Τώρα το παράδοξο είναι ότι ο Συριζα αρνείται μια σταθεροποίηση επειδή γίνεται χωρίς την συναίνεση του.Διαβάζει την συγκυρία ως κρίση για την οποία επιφυλάσει δυνητικά μια νέα πολιτική κρίση ( ρήξη με Γερμανία) και προσέρχεται με εσωτερική διχοστασία.Ταυτόχρονα όταν διαλέγεται με τις Ελιτ (εξωτερικό) ή απευθύνεται στο αναγνωστικό κοινό του Βήματος προβάλεται ως λύση σταθερότητας, αξιοπιστίας.Αν ο Σαμαράς κερδίσει τότε αυτό θα γίνει μόνο με το επίδικο της σταθερότητας.Εχω την αίσθηση πως θα πάμε στην λύση που θα προβληματίσει τους πάντες: Οχι καταλυτικό αποτέλεσμα που να απονομιμοποιεί την κυβέρνηση αλλά θα είναι πλήγμα σε αυτή, διακριτή νίκη του Συριζα σε περιφέρειες όπου για να επιτύχει θα χρεαστεί συμφωνία με την κυβέρνηση.

Anonymous said...



Δεν σας εχει μεινει εκει στη ΡΗΜΑΔ κ τα ποταμια (αριστερο) φυλλο συκης πια (και αξιοπρεπειας. Αφου σχεδον ευθυγραμμιζεστε με τη κυβερνητικη ρητορικη, γελοια σε ολους της μη -προπαγανδιστικους κυκλους , εντος κ εκτος χωρας.



http://tvxs.gr/news/ellada/me-oroys-apoikias-tis-goldman-sachs-i-%C2%ABeksodos%C2%BB-stis-agores

Διαβασε και το σχολιο του εγκυροτερου αναλυτη απο το capital
αντι αν φερνεις τις αναλυσεις των
τραπεζιτων.

"Κάπου κάποιοι δεν έχουν καταλάβει ορισμένα βασικά πράγματα. Αυτοί οι οποίοι ασκούν κριτική στην έξοδο της Ελλάδας στις αγορές σε αυτή τη φάση (πχ ο Βαρουφάκης) λένε κάτι πολύ απλό: Ένα κράτος μπορεί πάντα να αποφασίσει να βάλει προτεραιότητα στην εξυπηρέτηση των χρεών του σε σχέση με το βιοτικό επίπεδο των πολιτών του. Κάτι τέτοιο συμβαίνει εδώ και χρόνια στην Ελληνική περίπτωση και η πολιτική που ακολουθείται (με έξοδο στις αγορές χωρίς ουσιαστική αλλαγή των όρων των επίσημων δανείων) εγγυάται ότι αυτή θα συνεχιστεί και για πολλά χρόνια στο μέλλον.

Ορισμένα δεδομένα:

1) Η Ελλάδα το 2010 είχε χρέος προς ιδιώτες. Πλέον έχει χρέος προς κράτη με αυστηρό conditionality. Οι αγορές έχουν ως δεδομένο ότι η ανάγκη εξυπηρέτησης των διακρατικών δανείων σημαίνει ότι η χώρα θα συνεχίσει να βάζει σε προτεραιότητα αυτές τις πληρωμές και δε θα προχωρήσει σε οποιαδήποτε δημοσιονομική χαλάρωση. Η εγγύηση μακροπρόθεσμων πλεονασμάτων προφανώς μειώνει το ρίσκο μεσοπρόθεσμου δανεισμού.

2) Το χρέος προς ιδιώτες είναι και θα συνεχίσει να είναι μικρό ποσοστό του συνολικού χρέους καθώς ο επίσημος δανεισμός έχει seniority. Τα επιτόκια που επιτυγχάνει το Ελληνικό δημόσιο είναι συνάρτηση αυτής της διάρθρωσης και δε θα ήταν δυνατά αν σημαντικά μεγαλύτερο μέρος του χρέους ήταν στα χέρια ιδιωτών.

3) Από το 2012 και μετά η ΕΚΤ έχει μειώσει τα tail risks με το ΟΜΤ το οποίο δεν υπήρχε το 2010 όπως και η επιστροφή των κερδών του Ευρωσυστήματος από το SMP. Η ΕΚΤ ουσιαστικά έχει γράψει δωρεάν ένα put option στους κατόχους ομολόγων για το downside risk με αποτέλεσμα βέβαια να αυξήσει την τιμή των ομολόγων. Από τη στιγμή που το downside είναι 'ασφαλισμένο' και τα ομόλογα βρίσκονται σε discount είναι αρκετά λογικό οι επενδυτές να αυξήσουν τη ζήτηση τους για ομόλογα της περιφέρειας.

4) Το να συγκρίνει κάποιος το ονομαστικό επιτόκιο σε σχέση με το 2010 δεν έχει νόημα. Τον Μάιο του 2010 το δεκαετές ΑΑΑ επιτόκιο ήταν 3,26% ενώ σήμερα είναι 1,87%, διαφορά 140bp.

http://www.ecb.europa.eu/stats/money/yc/html/index.en.html

Η έκδοση ομολόγων έχει το καλό ότι επιτρέπει την επαναδημιουργία του Ελληνικού yield curve (το οποίο δεν υπάρχει για tenors μεταξύ 1 έτους και δεκαετίας), κάτι πολύ σημαντικό για την τιμολόγηση δανείων αλλά ταυτοχρόνως δίνει τη δυνατότητα να συνεχιστεί η τρέχουσα κατάσταση χρέους χωρίς σημαντική (και απαραίτητη) διαφοροποίηση.

Η Ελλάδα είναι αυτή τη στιγμή σαν μία εταιρία η οποία αναγκάζει τους μετόχους της (φορολογούμενοι) να κάνουν αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου (φορολογία) με μοναδικό σκοπό να αυξήσει το recovery rate των πιστωτών (μέσω πληρωμής τόκων και μέρους του principal από πώληση περιουσίας της εταιρίας) και όχι προκειμένου να κάνει μακροπρόθεσμες παραγωγικές επενδύσεις. Αυτό παρότι 'φαινομενικά' τις αποφάσεις στο ΔΣ και στη ΓΣ τις λαμβάνουν οι μέτοχοι και όχι οι πιστωτές."

http://kkalev4economy.wordpress.com/2014/04/04/omt-as-a-put-option/

divernik

Left Liberal Synthesis said...

@divernik
Θα σε παρακαλούσα να ξαναδιαβάσεις τι αναφέρει ο "τραπεζίτης" και ο υποψήφιος του Συριζα
Πολύ φοβάμαι ότι δεν κατάλαβες το περιεχόμενο της ανάρτησης

Anonymous said...

Πολυ καλα καταλαβαινω και διαβασα τον Μr Eurobank. Αναπαραγει την κυβερνητικη αφηγηση. ΟΠως κ εσυ πολυ καλα καταλαβαινω οτι διακινεις ουσιαστικα την ιδια (κατ ουσιαν) μνημονιακη αφηγηση εδω και καποια χρονια, ενω μαλιστα ειχες αποτυχει οικτρα στις κατα καιρους πιθανολογησεις περι επιτυχιας , επανοδου στις αγορες κ μεταμνημονιακης εποχης.


Δεν σε πρωτοδιαβασα τωρα δα.

divernik

Left Liberal Synthesis said...

Divernik

Απλως για να συνεννοηθούμε:

Ο Ξυδάκης (Σύριζα) λέει ότι η έξοδος στις αγορές έχει θετικές επιπτώσεις

Ο δε Χαρδούβελης πιστώνει την επιτυχία και στον Συριζα

Καλό απόγευμα