Saturday, November 17, 2012

Εξουδετέρωση μέσω υπέρβασης και η αστική ανακατασκευή






Όταν στις εκλογές του Ιουνίου ο Α.Ανδριανόπουλος κατέθεσε μια έμμεση αλλά σαφή επιλογή υπερ του Συριζα  (εδώ)το ζήτημα πέρασε τελείως απαρατήρητο. Μόλις χθες ο Α.Παπαχελάς προχώρησε σε μια επαινετική γνωμάτευση για την Α.Παπαρήγα  (εδώ). Βέβαια οι συνηγορίες ήταν πολύ διαφορετικού περιεχομένου. Στην πρώτη περίπτωση ο ΑΑ στάθμιζε το σκληρό πλαίσιο εντός του οποίου ο ενδεχόμενος νικητής Σύριζα θα είχε μια μόνο επιλογή επιβίωσης: αυτή των φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων. Στο συλλογισμό του ΑΑ το πλαίσιο της συγκυρίας ήταν αξεπέραστο , ανυπέρβλητο από τις διακηρύξεις του Σύριζα. Στην περίπτωση του ΑΠ έχουμε μια διαφορετική προσέγγιση : το πλαίσιο είναι εύθραυστο άρα μια απουσία της νουνεχούς Παπαρήγα , θα δημιουργούσε μεγαλύτερα προβλήματα.

Τα περιστατικά αυτά συνήθως αντιμετωπίζονται με τον εύλογο συλλογισμό "όταν σε επαινεί ο αντίπαλος ......." .Η ανάλυση αυτού του τύπου βασίζεται σε μια σύλληψη της διάταξης των πολιτικών αντίμαχων ως διελκυστίνδα δύο ομάδων προσκόπων. Η πολιτική αντιμετωπίζεται στην "γυμνή" μορφή ως κατάληψη του κράτους, επομένως το επίδικο είναι ζήτημα κτήσης όπου προφανώς η κοινοκτημοσύνη δεν είναι συνήθης. Αντίθετα όμως, οι γνώμες που αναφέραμε  σχετίζονται περισσότερο με την έννοια ενός ορίου εντός του οποίου η πολιτική γίνεται κατανοητή ως πολλαπλή σχέση αντιθέσεων και συμφωνιών. Δεν είναι ό έπαινος του αντιπάλου ως απόδειξη εσωτερικής ανεπάρκειας που δημιουργεί πρόβλημα αλλά ο εγκλεισμός , η συμπερίληψη του αντιπάλου σε ένα ανώτερο ή διαφορετικό πλαίσιο από αυτό που ίδιος κατανοεί. Αυτό που ουσιαστικά κάνουν οι ΑΑ και ΑΠ δεν είναι να εξουδετερώνουν τους αριστερούς αντιπάλους μέσω του επαίνου, αλλά να τους χαρτογραφούν να τους εντοπίζουν εντός ενός άλλου τόπου από αυτόν που οι ίδιοι αντιλαμβάνονται ως κύριο. Αν ο Σύριζα αυτοαναγνωρίζεται ως αριστερή δύναμη ο ΑΑ του υπενθυμίζει ότι ως κυβέρνηση θα είναι πρώτα κυβέρνηση και μετά αριστερά και άρα τον αναμένει μια πορεία πχ Λούλα ή ΚΚΚ.(1)Αν το ΚΚΕ αυτοκατανοείται ως "κομμουνιστικό" , ο ΑΠ του υπενθυμίζει ότι ως κόμμα είναι κατ' αρχάς κοινοβουλευτικό και άρα τόσο χρήσιμο παρά τη θέληση του.

H ρητορική αυτοεπίκληση ,λοιπόν, μιας αντισυστημικότητας ή ριζοσπαστικότητας γίνεται ατελέσφορη, γιατί τελικά η "αντισυστημικότητα" είναι μέρος ενός ευρύτερου πολιτικού σύμπαντος , το οποίο εντοπίζεται μόνο όταν είσαι εξωτερικός παρατηρητής του. Από "μέσα" το σύστημα δεν γίνεται κατανοητό ως όλο , και επομένως η "αντισυστημικότητα" είναι μερική , δηλαδή τελικά υποσύνολο μιας λειτουργικής δομής. Η περίπτωση των τρομοκρατικών οργανώσεων είναι η πιο ακραία εκδήλωση του φαινομένου. Σε αυτές η αυτοκατανόηση του συστήματος ως ολότητα γίνεται στην απόλυτη παλιμπαιδική μορφή της και η αντισυστημικότητα καταλήγει τραγική καρικατούρα. Το ζήτημα, λοιπόν, δεν τίθεται στη μορφή της "ενσωμάτωσης" , μιας υποτιθέμενης υπαναχώρησης από καθαρές αριστερές αρχές , αλλά στη κατανόηση της διαδικασίας αλλεπάλληλων εγκιβωτισμών τις οποίες υφίστανται όλα τα κρατικομματικά υποσύνολα.

Όμως αν, η αριστερά αντιμετωπίζεται μέσω μιας διαδικασίας "συμπερίληψης" όπου τελικά αναζητείται ένα άλλο ή ανώτερο πεδίο συνύπαρξης είναι ενδιαφέρον αν μπορούμε να δούμε το ίδιο για την ΧΑ.

Κατ' αρχάς η ΧΑ δεν αυτοπαρουσιάζεται ως αντισυστημική σε ανταγωνισμό με άλλους υποτιθέμενους αντισυστημικούς, αλλά ως αντιολογαρχική ενώ η έννοια των συστημάτων δεν σημειώνεται αρνητικά στις διακηρύξεις της. Αν όμως προσπαθήσει διαχειριστεί κάποιος την ΧΑ μέσω του ίδιου μηχανισμού εγκιβωτισμού ( πχ η επίκληση του  πατριωτισμού της) τότε αναδεικνύεται ένα παράδοξο: κανείς δεν επιθυμεί να την "εξουδετερώσει" , στο πρότυπο που γίνεται με την αριστερά , μέσω "συμπερίληψης" σε ένα ανώτερο πεδίο κατανόησης του συστήματος. Ακόμη και οι πιο συντηρητικές φωνές προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα ρήγμα προς το ναζιστικό μόρφωμα. Επιλέγεται μια στρατηγική υπονόμευσης από τα κάτω, καθώς συντηρητικοί κύκλοι προσπαθούν να οικειοποιηθούν την θεματολογία της για εκλογικούς λόγους. Δηλαδή ενώ "τεχνικά" η ΧΑ μπορεί να υπαχθεί στην "συμπερίληψη" σε ένα άνω επίπεδο, κανείς δεν το αποπειράται γιατί αυτή η διαδικασία συνεπάγεται μια σηματοδότηση μιας ελάχιστης συναίνεσης. Έτσι η ΧΑ κατοχυρώνει το προνόμιο να μην την θέλει κανείς στην "οικογενειακή φωτογραφία" της πολιτικής του οικογένειας. Η μοναδικότητα της ΧΑ δημιουργείται από την απέχθεια που η ίδια θέλει να δημιουργεί προς όλους. Αυτή η απέχθεια απαγορεύει τη ρητή διαδικασία εξουδετέρωσης μέσω "συμπερίληψης".

Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι το μόρφωμα αυτό ισχυροποιείται μέσω ενός ρήγματος το οποίο επιλέγει να συντηρεί με την εργαλειακή χρήση του απεχθούς ναζιστικού εθνικιστικού προγράμματος. Αναλύοντας την λειτουργική θέση της ΧΑ, δεν είναι ναζιστική αλλά μηχανισμός που χρησιμοποιεί τον φυλετισμό ως το πιο αποτελεσματικό ιδεολόγημα για τοποθετήσει το απόλυτο όριο ετεροκαθορισμού του.Συμπεραίνουμε ότι έχει δημιουργηθεί ένας πόλος στην αρχιτεκτονική του κρατικοκομματικού οικοδομήματος , ο οποίος κατέχει την ακραία δεξιά θέση στο οριζόντιο επίπεδο αλλά παραμένει μπλοκαρισμένος σε οποιαδήποτε αναγωγή προς τους ανώτερους ορόφους. Η μοναδικότητα της ΧΑ είναι ότι αυτοκατανοείται ως το απόλυτο ανάδελφο κόμμα χωρίς καμία επιθυμία συμμαχιών.Επομένως παρότι η ΧΑ δεν είναι σε καμία περίπτωση "αντισυστημική" δεν φαίνεται προς το παρόν να είναι διαχειρίσιμη μέσω της διαδικασίας "εγκλεισμού" και ακούσιας υπαγωγής της σε ένα άλλο πεδίο αναφοράς από τους φορείς μιας αστικής στόχευσης.

Το δίλλημα είναι όντως στρατηγικό: Ως μοναδικός διαχειριστής του ορίου της η ΧΑ παραμένει σε μια ιδιόμορφη απομόνωση, αλλά ως φορέας του φυλετικού μίσους διασπείρει τον ιό της μισαλλοδοξίας. Η απομόνωση είναι εγγεγραμμένη στο λογισμικό της και την ανατροφοδοτεί , όντας "μόνη" εναντίον όλων. Η απομόνωση την θρέφει η εγγύτητα επιμολύνει τον πλησιέστερο.
Στην επερχόμενη φάση , θα υπάρξουν συγκυρίες όπου είναι δυνατό η διαχείριση αυτή να αλλάξει. Κάποιος ,ως εξωτερικός παρατηρητής μπορεί να διατυπώσει την ιδέα ότι ένα υπέρτερο πεδίο πχ. το εθνικό , στην γεωπολιτική του διάσταση, συμπεριλαμβάνει και την ΧΑ, ως παράγοντα ισχύος. Η γνωμάτευση πιθανόν να πάρει τη μορφή :"παρά τις ακραίες θέσεις της η ΧΑ κλπ κλπ". Όπως και στις περιπτώσεις της αριστεράς , η αποτίμηση δεν θα έχει απλά τη μορφή επαίνου , αλλά το σχήμα της υπέρβασης και κατανόησης της ΧΑ σε ένα άλλο επίδικο πεδίο.
Υποστηρίζω ότι μια τέτοια εξέλιξη δεν είναι ελέγξιμη αλλά είναι ανεπιθύμητη γιατί θα σημάνει το πέρας της απομόνωσης της ΧΑ. Αν υπάρχουν τρία ενδεχόμενα: 1.-ισχνή ΧΑ ή 2-.ισχυρη απομονωμένη ΧΑ ή 3-. δεξιά με ρεπερτόριο ΧΑ προτιμώ τη σειρά 1-2-3.Κρίσιμη θα είναι η αντοχή της Σαμαρικής δεξιάς στην πολιτική της συγκυρίας. Όσο η υπόθεση της διακυβέρνησης γίνεται σε ένα όριο "εθνικής συνευθύνης" , η εξέλιξη αναβάλλεται. Ένα μελλοντικό σενάριο ανακατασκευής ενός ευρωπαϊκού αστικού χώρου, μέσω μιας ή περισσοτέρων παρατάξεων δυναμικής διαχείρισης των μνημονίων, θα απαγόρευε την δεξιά επιστροφή στο 1945.Παρότι σε μια πρώτη ανάγνωση μια αστική ανακατασκευή εντός ενός «μνημονιακού» τόξου φαίνεται με μέτωπο προς τα αριστερά, δεν πρέπει να αποσιωπηθεί ότι απαραίτητος συγκροτητικός όρος του ,είναι να συνεχιστεί η προς τα αριστερά υπερβατική στάση. Υστερικοί αντισυριζαισμοί όπου υπερτονίζονται οι μερικότητες ,τελετουργικές αντί κκε κορώνες, είναι  καταστατικά εκτός μιας τέτοιας κατεύθυνσης η οποία θα επιβιώσει μόνο με ρήγμα προς την ΧΑ. Από την άλλη πλευρά το σαφές φλερτ του Σύριζα με την αυτοδυναμία μέσω του υποβιβασμού των διαδικασιών, αλλά κυρίως του πολιτισμού της απλής αναλογικής, μπορεί , ως ανεπιθύμητο παράπλευρο γεγονός, να επιταχύνει την άρση της απομόνωσης για την ΧΑ και την διάχυση της ως κύρια ιδεολογία εντός μιας νεκραναστημένης ευρείας δεξιάς.

Εικόνα :http://tomreeder.wordpress.com/2009/10/



(1) Ο Τσάβες δεν είναι τυπική περίπτωση αριστερής κυβέρνησης αλλά μάλλον παράδειγμα συνετής πετρελαιοπαραγωγού χώρας που διαχειρίζεται κοινωνικά το μοναδικό πόρο, ενώ όλη η υπόλοιπη οικονομία είναι τυπικά φιλελεύθερη. Δεν είναι τυχαίο ότι παρότι το Περού η Ουρουγουάη η Βραζιλία έχουν τυπικά προέδρους η κυβερνήσεις αριστερές δεν απολαμβάνουν της αίγλης τής Βενεζουέλας γιατί οι κοινωνικές πολιτικές του Τσαβες είναι ουσιαστικά εύκολες ,απ' ευθείας μεταφορές πόρων από μια εγγυημένη, σταθερή πηγή. Η υψηλή δημοφιλία του Τσάβες εντός ελληνικής αριστεράς, ενώ αυτός είναι αντικείμενο απόρριψης ή δυσφορίας από τους Negri, Zizek και η συστηματική υποτίμηση των επιτευγμάτων του πιο left liberal Λούλα είναι μάλλον ανησυχητική.

16 comments:

Anonymous said...

Μελαγχολια 4
[...]
παρασυρμενοι απ’ το ρευμα της μελαγχολιας
φτανουμε στα ακρα
πριν φτασουμε στην μεση
ετσι δεν λενε οι ανιδεοι
ακρες-μεσες
[...]

Νανος Βαλαωριτης

Ποσο επικαιρο!!!
Εχουμε περισσοτερο αναγκη τους καλλιτεχνες.
απο τους …ψυχιατρους

Αφωτιστος Φιλελλην

Anonymous said...

"... Αν ο Σύριζα αυτοαναγνωρίζεται ως αριστερή δύναμη ο ΑΑ του υπενθυμίζει ότι ως κυβέρνηση θα είναι πρώτα κυβέρνηση και μετά αριστερά και άρα τον αναμένει μια πορεία πχ Λούλα ή ΚΚΚ.(1)Αν το ΚΚΕ αυτοκατανοείται ως "κομμουνιστικό" , ο ΑΠ του υπενθυμίζει ότι ως κόμμα είναι κατ' αρχάς κοινοβουλευτικό και άρα τόσο χρήσιμο παρά τη θέληση του."

Αν διαβασεις παρακταω το concept, της ….ΔΕΚΑ ΕΠΤΑΜΙΣΗ ΝΟΕΜΒΡΗ ,
θα συμπερανεις και εσυ οπως οτι -σε γενικες γραμμες- συμπιπτει με τον… κινεζικο τροπο μεταβασης προς τον σοσιαλισμο, με καλπαζουσα καπιταλιστικη ολοπλευρη αναπτυξη των παραγωγικων δυναμεων, θετικο εμπορικο ισοζυγιο εξωτερικων συναλλαγων και διαρκη συσσωρευση πλεονασματων.

Αυτος ειναι και ο πιθανοτερος δρομος προς τον ….σοσιαλισμο.
Αλλα οχι με μισθους Κινας, αλλα με 7-πλασιους μετα την “εσωτερικη υποτιμηση ” που προσαρμοσαν τον βαθμιαια ολο και πιο παραλογο, καταναλωτικο, τρυφηλο και νεοπλουτιστικο τροπο ζωης με δανεικα, ηδη απο την εκλογη του ΠΑΣΟΚ ως κυβερνηση το 1981 (δηλ. τα τελευταια 30 ετη) στο μεγαλο τμημα της κοινωνιας μας (δηλ. το ανω 2/3) στον… ελληνικο, αναλογα με την παραγωγικοτητα μας.

Θα επανελθω.


Αφωτιστος Φιλελλην

Anonymous said...

“ΔΕΚΑ ΕΠΤΑΜΙΣΗ ΝΟΕΜΒΡΗ : Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
(ΕΝΩ ΕΧΕΙ ΔΙΑΝΥΘΕΙ Η ΜΙΣΗ ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ)

Επειδή :
• ο πολιτικός κόσμος δεν αγαπούσε την ελευθερία αλλά μόνο την αναρρίχηση στην εξουσία «πάσει θυσία», την νομή της και την διαιώνισή της
• οι δημοκρατικές δυνάμεις δεν ήταν –έμπρακτα- στο σύνολό τους εναντίον της δικτατορίας
• οι πιο τολμηροί δεν οργάνωσαν ένοπλη αντίσταση στις πόλεις και στην ύπαιθρο αλλά βρέθηκαν “αυτοεξόριστοι “στο Παρίσι, στιο Λονδίνο και σ’ άλλες ευρωπαϊκές πόλεις
• από την 15η Νοεμβρίου 1973, οι καταλήψεις κρατικών κτιρίων, δεν συνέχισαν επιτυχημένα, παρά τον αιφνιδιασμό και την ελάχιστη αντίσταση των αστυνομικών λόγω και της σφοδρότητας των επιθέσεων από απλούς ανοργάνωτους διαδηλωτές, μαζί με τους αγριεμένους άνεργους οικοδόμους και φοιτητές
• οι αξιωματικοί και οπλίτες, σε μεγάλο ποσοστό, δεν δήλωσαν την άρνησή τους να επιτεθούν με όπλα στον λαό
• ο στρατός, που είχε διαβρωθεί από μέσα, ενόψει του σχεδιαζόμενου πραξικοπήματος του Ιωαννίδη, μπόρεσε ν’ αντιδράσει και λίγο μετά τα μεσάνυχτα εμφανίστηκαν τα πρώτα τανκς και το τεθωρακισμένο όχημα AMX 30 γκρέμισε τη σιδερένια πόρτα της περίφραξης του Πολυτεχνείου

• Παράπλευρο ατύχημα της κατάληψης της εξουσίας από τον Ιωαννίδη ήταν η ανατροπή του Μακαρίου και η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, και τα μετέπειτα γεγονότα ( η κατοχή μεγάλου μέρους της νήσου, η φυγή των προσφύγων και η εποίκιση της νήσου με Τούρκους)

• Αξίζει τέλος -και κυρίως- να δούμε την- μυθιστορηματική πάντα- προκύπτουσα μορφή διακυβέρνησης, την εξέλιξη των ηγετικών προσώπων, την δράση πολιτικών ομάδων και συμπεριφορές συγκεκριμένων ατόμων

ΚΑΙ ΑN ΓΙΝΟΤΑΝ ΕΤΣΙ;

Μια μικρή ομάδα τελειόφοιτων φοιτητών που συμμετείχαν πολύ ενεργά στα γεγονότα, της εξέγερσης του Πολυτεχνείου είναι πολύ απογοητευμένη (αηδιασμένη κυριολεκτικά) από την “αριστερά“ και τον ελληνικό λαό ( το μόνο που καταλάβαιναν ήδη από την επανάσταση του 1821 οι χριστιανοί έλληνες και αρβανίτες ήταν τα χρήματα και ο Γ. Παπαδόπουλος το είχε καταλάβει καλά με την διαγραφή των αγροτικών χρεών (γνωστή και ως ‘’σεισάχθεια’’ της χούντας) το 1968, δίνει μυστικό όρκο για την καταστροφή του καπιταλισμού με εισοδισμό δηλ. την χρησιμοποίηση του καπιταλισμού με σκοπό να αποσπούν διαρκώς όλο και περσότερη υπεραξία και να δημιουργούν ολοένα και αυξανόμενα πλεονάσματα, που θα βοηθούσαν εκτός της ανάπτυξης και άλλων επιχειρήσεων και τον βαθμιαίο χρηματισμό/εξαγορά των ελλήνων .

Ιδρύοντας άψογες κερδοφόρες καπιταλιστικές επιχειρήσεις, αυτές γιγαντώνονται την επόμενη σαραντακονταετία με τελικό σκοπό – σε μια κυκλική κρίση του καπιταλισμού – να καταλάβουν την εξουσία, εξαγοράζοντας σταδιακά την πλειονότητα των διαφόρων φυλών της Ελλάδας (κατά το μάλλον ή ήττον αυτόχθονες, αρβανίτες, βλάχους, πόντιους και πρόσφυγες από τα μικρασιατικά παράλια) και ως κυβέρνηση πλέον να εθνικοποιήσουν και τις υπόλοιπες επιχειρήσεις που δεν είχαν εξαγοράσει ως καπιταλιστές.

Συνταγματικό πρόβλημα δεν υπήρχε, όλα ήταν νόμιμα και με ένα δημοκρατικότατο δημοψήφισμα θα καταργείτο ο καπιταλισμός στην χώρα μας και τα βάσανα των κατοίκων της .Η μήπως δεν ήταν έτσι κι άρχιζαν τα χειρότερα βάσανο μας.

Κάθε ομοιότητα με χαρακτήρες, καταστάσεις, συμπεριφορές μεμονωμένων προσώπων ή ομάδων, ονοματεπώνυμα , τοπωνύμια κ.λ.π. είναι συμπτωματική.
Όλα τα μυθιστορούμενα είναι αποτέλεσμα της φαντασίας του γράφοντος, αλλά παρά την φιλότιμη προσπάθειά του – δυστυχώς- η ατομική και συλλογική συμπεριφορά ανθρώπων ή ομάδων υπερβαίνει κατά πολύ την ατελή φαντασία του.

Στοιχείο κλειδί:
Τα όπλα ενός πολιτικού είναι απλώς η ατελής του ανθρώπου φύσις :
«ο φόβος του αγνώστου, η θρησκεία,
η οδός της ήσσονος προσπαθείας
η απληστία
κι άλλα πολλά….»

Left Liberal Synthesis said...



Δεν μπορω να συμφωνήσω ακριβώς με τον συλλογισμό, αλλά είναι τόσο ποιητικά και αλληγορικά διατυπωμένος

Οντως "φωτισμένος" ο "αφώτιστος", αν και η αποχρωση του φωτός πολύ ιδιαίτερη

Elias said...

Πολύ ωραία -και παλι- η τοποθέτηση σου. Βλέπω φοβάσαι, και καλά κάνεις, διαχυση της ΧΑ σε ευρυτερες μαζες. Εχω την αισθηση ότι στις επομενες εκλογες θα αποτυπωθει με χαμηλοτερο ποσοστο το φαινόμενο διοτι οι ακροτητες τους και η ρητορικη τους χτυπησε ευαισθητες χορδες πολλών που τους ψηφισαν( αν και σχεδον το 90% εξ αυτων-και ας με παρεξηγησουν ολοι- ειχαν τον κρυμμενο φασιστα μεσα τους)Σχετικά με την αστική ανακατασκευη και τις δηλωσεις Ανδρ/λου, Παπαχελα,είσαι πολυ ευστοχος και φυσικά τις περνανε στο ντουκου οι παντες( ειχα μεγαλη κοντρα τοτε στο Ινστ/το με τον Ανδρέα, ασε...) Θέλω να προσθεσω μια παραμετρο για την αριστερη θολουρα: διακρινω οτι στην προσπαθεια συγκολλησης συνιστωσων και στην διαδικασια ενοποιησης κινηματικων και αλλων τασεων στον ΣΥΡΙΖΑ, η προοπτικη διακυβερνησης αφηνει κενο διαλεκτικης και νοηματος...Σχεδον τους αφηνει αδιαφορους, για να μην τους αναγκασει να μετατοπιστουν προς ρεαλιστικα εφαρμοσιμες πολιτικες. Αυτη η εξουδετερωση μεσω υπερβασης, που περιγραφεις, πρεπει να υιοθετηθει απο τον στενο πυρηνα του Τσιπρα. Αν δεις αυτες τις ημερες το ντοκιμαντερ του Ζιζεκ -ασχετα αν και εγω διαφωνω μαζι του σε πολλα- σε καποιο σημειο εξηγεί με παραδειγμα μια ρωσικη ταινια του '50, ακριβως αυτη την ιδεολογικη ανακατασκευη οχι με πολιτικες τεχνικες αλλα με κινηματογραφικες(σημ: γιατι όπως γινεται απο αστικα συστηματα, γινεται και απο αριστερα). Εχεις πιασει το Νοημα: παρουσιαζουν το δηθεν 'νουνεχες' ενος ΚΚΕ, ωστε να πολωσουν την συνηθη για τον μεσο Ελληνα κυκλωματική λογική των πραγματων...

Left Liberal Synthesis said...

Elias
Αν οι αστικές δυνάμεις θελουν να μην περιπέσουν στην ανάγκη της ΧΑ, έχουν μονόδρομο: Να συνεχίσουν τις υπερβασεις σε στυλ ΑΑ,ΑΠ.

Anonymous said...

Αλέξης Τσίπρας: “Οικοδομούμε μαζί με τον λαό έναν νέο πολιτικό φορέα που θα δώσει τέλος στα Μνημόνια”

¨Πλατύ κάλεσμα στους πολίτες που βρέθηκαν στην κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ, τον στήριξαν, που ελπίζουν και πιστεύουν στις ειλικρινείς προθέσεις του να γίνουν “συνδιαχειριστές στο νέο πολιτικό υποκείμενο” απηύθυνε χθες ο Αλέξης Τσίπρας στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ενόψει της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης σε, περίπου, δύο εβδομάδες και η οποία αποτελεί το πρώτο μεγάλο βήμα προς την ενοποίηση του σχήματος, τη μετατροπή του σε νέο κόμμα.

Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ μίλησε αναλυτικά για τον νέο πολιτικό φορέα και το στοίχημα της συγκρότησης ενός λαϊκού, δημοκρατικού σχήματος που θα στηρίζεται στα μέλη και τον κόσμο του θέτοντας αντιπαραθετικά, ως παράδειγμα προς αποφυγή, ένα μοντέλο γραφειοκρατικής νομενκλατούρας ηγεσιών και συνιστωσών”…….

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=729452

ΥΓ SYRIZA as a HWDCasLS, ie. Half WindRose Components as a Left Service
Δηλ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως Αριστερη Υπηρεσια Συνιστωσων του Ημισεως (Αριστερου) Ανεμολογιου 16 κατευθυνσεων, εκ των οποιων ξεσκαρταρονται προφανως η Β και Ν κατευθυνσεις που θα …παρασυρουν την χωρα στον Βορειο κια νοτιο Πολο, οποτε παραμενουν 12+2 κατευθυνσεις-συνιστωσες. Αν επικρατησει ο Συριζας η χωρα θα αποκοπει απο τα βορεια συνορα της και με την δρωσα δυναμιν της…. εκαστοτε συνισταμενης των 12+2 συνιστωσων -αριστερων ανεμων δυναται να κινηθει προς ΒΒΑ εως ΝΝΑ κατευθυνσιν -στοχαστικως και με σχεδον πληρη αβεβαιοτητα περι της ακριβους θεσης της χωρας-νησου πλεον καθε χρονικη στιγμη t -απο τα παραλια του Ινδικου, της ΝΑ Ασιας εως New Zealand και επεκεινα εις ολας τας δυτικας ακτας των ΗΠΑ (λ.χ. στο San Fransisco/Silicon Valley), του Μεξικου της κεντρικης και Νοτιου Αμερικης.

Ιδου πεδιον δοξης λαμπρον για ….LAUghing Maths, αγαπητοι -αποντες συχνα- συνεργαται και λαμπροι μαθηματικοι , οικονομολογοι και αλλαι επιστημονικαι δυναμεις, μαϊστορες εις τα ανωτερα καθαρα, εφηρμοσμενα και γελαστικα μαθηματικα….

Αφώτιστος Φιλέλλην

Left Liberal Synthesis said...

ΑΦ
Κάπου σε χάνω , αλλά καλημέρα

Anonymous said...

@LLS
Ειναι αφωτιστα συριζικα μαθηματικα που περιλαμβανουν την εννοια του διανυσματικου λογισμου.
1.Καθε ταση η συνιστωσα μπορει να αναπαρασταθει με ενα διανυσμα με μετρο την εκλογικη της επιρροη και κατευθυνση την ιδεολογια της, που εκφραζεται με μια κατευθυνση του "αριστερου ημισεως ανεμολογιου.
2. Το μετρο καθε διανυσματος-συνιστωσας ειναι χρονικη συναρτηση,με η χωρις χρονικη αδρανεια, εφοσον οι "αριστεροι" ψηφοφοροι ενδεχεται να αλλαξουν αργοτερα η ταχυτερα αποψεις και επομενως ταση-συνιστωσα η και να μετακινηθουν σε αλλο πολιτικο σχηματισμο εκτος ΣΥΡΙΖΑ, αναλογα με τα πραγματικα η φαντασιακα συμεφεροντα τους.
3. Η κατευθυνση καθε διανυσματος-συνιστωσας ειναιεπιοης χρονικη συναρτηση,ομως με μεγαλη χρονικη αδρανεια, εφοσον τα "αριστερα" στελεχη της συνιστωσας ειναι μεσηλικες και εχουν αποκρυσταλωσει με την παρελυση αρκετων δεκαετιων τις πολιτικες τους πεποιθησεις.

4. Η πορεια της χωρας υπο αμιγους κυβερνησης ΣΥΡΙΖΑ, θα ειναισυνεχως μςταβαλομενη, ως το αποτελεσμα της συνιστωσας 12+2 διανυσματων, εκαστο μεταβλητου μετρου αλλα μαλλον σταθερης κατευθυνσης.

5. Κατι παρομοιο με μικροτερο βαθμο μεταβλητοτητας, συμβαινει στην κυβερνησ ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ

Υποθεση εργασιας: Αν η εκλογικη δυναμη της ΝΔ ηταν ιση με το αθροισμα ΠΑΣΟΚ+ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ μετατρεποταν σε πραγματικο σοσιαλιστικο κομμα, τοτε -εφοσον δεν υπηρχε εκτακτη αναγκη οπως χρεωκοπια, πολεμος,..- θα ηταν πολυ πιθανο η χωρα να βρισκοταν σε πληρη στασιμοτητα, συνεχεις εκλογες και αλλες συνεργασιες σε βαση βραχυπροθεσμων προγραμματικων συμφωνιω, κ.ο.κ..

Left Liberal Synthesis said...


Το μαθηματικό σου μοντελο είναι ελλειπές
Ποια είναι είναι η μαθηματική απεικόνιση της σχεσης των συνιστωσων μεταξύ τους;
Καλη η προσπαθεια, αλλλα θελει επεξεργασία

Anonymous said...


@LLS

Προφανως και υπαρχουν σχεσεις και αλληλεπιδρασεις μεταξυ των συνιστωσων, κυριως γειτονικων.

Αυτο που εκανα λεγεται, στα περιοδικα με κριτη, scientific note και διατυπωνεται σε μια σελιδα.

Ειμαι λογοτεχνης μηχανικος και οχι Πολιτικος επιστημων.Πραγματικα εξυπνοι ειναι αυτοι που ασχολουνται συστηματικα με το ουσιωδες.

Δεν προβλεπω σημαντικο μελλον στον ΣΥΡΙΖΑ, εκτος και αν σημαντικο ποσοστο των ελληνων θα διατελει σε μονιμη κουτοπονηρια και συλλογικη πραγματικη η δηθεν παρακρουση.
Και μονο η 40-χρονη ιδιοτελης πορεια σε διαφορα αρισερα κομματα και γκροπυπες, η αποκρυσταλλωμενη πεποιθηση των μεσηλικων "στελεχων" των συνιστωσων, επαρκει για να μην ασχοληθω περισσοτερο. Ειναι κλασσικη περιπτωση δημιουργιας τυφλης δυναμης μεσω της συγκυριακης συνενωσης φοβισμενων( η κουτοπονηρων εως ανευθυνων και ιδιοτελων,...) ατομων με διαφορετικα συμφεροντα για δημιουργια ομαδων και - σε μαζικες εκδηλωσεις- επιμερους μαζων, διαφορετικων πολιτικων καταβολων, κοινωνικων και εισοδηματικων κατηγοριων και συμφεροντων για να μην φοβουνται πλεον, αλλα αντιθετως να αισθανονται μεγαλη αλλα ...ασταθη συλλογικη δυναμη , οπως αναλυει εξαιρετικα ο Ελιας Κανετι, στο Μαζα και Εξουσια.

Καλημερα!!!

Σε 129 μερες αρχιζει η ανοιξη.


Αφωτιστος Φιλελλην

Left Liberal Synthesis said...

129 ημέρες;;;
Η Μετεωρολογική Άνοιξη ας περιμένει.
Μπορεί να έρθει η άλλη η "Άνοιξη" αμέσως ;;;;

Anonymous said...

Το περιεχόμενο του σχόλιο(*) στο τέλος είναι άθλιο και αδύναμο και ακόμα καθιστά αδύνατη τη κατανόηση άλλων κοντινών περιπτώσεων όπως της Βολιβίας. Οι νυσταλέοι ευρωπαίδες φαίνεται μπορούν να λένε ότι θέλουν , βέβαια πάντα υπο την προυπουεση της κατάλληλης απόστασης, αλλά το αν είναι συμπαθόντες ή όχι λίγο ενδιαφέρει κάποιον άλλο απτις γυναίκες τους - όσο δεν μπορούν να εξηγήσουν ουτε το πράμα όυτε την στάση τους απέναντι του. Αν επιθυμούν να γίνουν πιο ενδιαφέρον θα τους πρότεινα να κοιτάξουν πιο προσεκτικά τις κοντινές τους πηγές και δόγματα, και ίσως έτσι να γίνουν ικανοί κριτικοί λαικών κινημάτων και μειονοτήτων που τι έκπληξη περπατάνε με τα πόδια που έχουν και δεν περιμένουν ένας-ενας διπλα σε καρεκλάκια σαν μπεμπέδες για να τους ακούσουν.

Anonymous said...

Και όσον αφορά την Χ.Α και τον Τσίριζα, ας μην πέρνουμε τον καπνό για φωτιά ακόμη - ισως γύρω τους βρίσκει κανείς μόνο τα αποφάγια περασμένων τσιμπουκιών και και το αθόρυβο βράσιμο παθών που θα έκαναν ακόμα και κατσίκα να γελάσει.
Τέτοια μπαλόνια δεν αντέχουν το παραφούσκωμα - το επιτυχές σκάσιμο θα απαιτήσει και τους κατάλληλους εικονοκλάστες.

Left Liberal Synthesis said...

Anonymous
Εχω μια μικρή δυσκολία να σε παρακολουθήσω.

Anonymous said...

- Δεν είναι και τόσο δύσκολο, προσοχή να μην επαναλαμβάνουμε δημοσιογραφικούς μπαμπούλες και καθρεφτάκια κάποιων που έχουν ξεχαστεί φαίνεται στον 20ο. Αν ενδιαφέρει κανέναν μπορεί να ακούσεi την ομιλία ενούς συμπαθητικού Λατινοαμερικάνου εδω - http://vimeo.com/53349350 και να βάλει καλά στο μυαλό του ότι μια σύνθεση ήτε είναι ΔΙΑΖΕΥΤΙΚΗ, είτε είναι New Age όπως, λόγου χάρη οι μπουρμπουλήθρες σαν τον Τσι και την Χα οι οποίες αντιμετωπίζοντε μόνο με ένα καλό γέλιο και ένα γερό φυσιμο.

Τέλος.