You Pay Your Crisis (LLS version)

Η πρωτοβουλία των ιστολόγων You Pay Your Crisis έγινε ήδη δημοφιλής.Η επιτυχία της είναι εξασφαλισμένη και μόνο από την ιντερνετική διάδοση.Στοιχηματίσω οτι και η συγκέντρωση θα επικυρώσει το ιντερνετικό πείραμα.

Να πω την αλήθεια το σύνθημα δεν με βρίσκει σύμφωνο.Το σωστότερο θα ήταν You made our crisis,you pay your bill.Η κρίση είναι όλων πια,και λογικά όλοι θα υποφέρουμε αλλά ας το κάνουμε δίκαια,αναλογικά .Ωστοσο δεν θυμάμαι και ποτέ να είμαι τελείως σύμφωνος με το κεντρικό σύνθημα και τα όλα τα σχετικά κάποιας δράσης.

Περίπου πρίν 15 μήνες είχα καταθέσει εδώ ένα εμπειρικό εύρημα.Παρά τις συντηρητικές φοβίες,και μερικές αυταπάτες της άλλης πλευράς,φαίνεται πως στην Ελλάδα η κοινωνική αναστάτωση συμπίπτει ιστορικά με μεγάλη οικονομική ανάπτυξη.Η ησυχία και ασφάλεια δεν φαίνονται να σχετίζονται μεσω ενός ευθύγραμμου αιτιατού σχήματος με την ευημερία.
Η κοινωνική αναστάτωση δεν αντιβαίνει προς την οικονομία,αλλά μάλλον λειτουργεί ως ελατήριο,ως μοχλός που αντιστρέφει τις ροπές και διοχετεύει πολλαπλασιαστικά την κοινωνική ενέργεια προς μια καινούργια κατεύθυνση.Φαίνεται πως ένα ενεργειακό δυναμικό ,μάλλον Ραιχικής υφής,δηλαδή μια κοινωνική ψυχική ενέργεια με απ΄ευθείας υλική υπόσταση ,οργόνη ή ντορ κατα περίσταση,εκκενώνεται ,αποφορτίζεται απελευθερώνεται μετατρέποντας την οργή σε δημιουργία,την αγανάκτηση σε πρόοδο.Το συγκρουσιακό πεδίο φάινεται να είναι η πιο πρόσφορη μορφή κοινωνικής έκφρασης,δεν αποτελεί από μόνο του Συμβάν.

Η εξαιρετικότητα της σύγκρουσης ,λειτουργεί ως κοινωνικό σήμαντρο αναδιάταξης των σχετικών θέσεων όλων,αλλα επαναλαμβανόμενη αυτοακυρώνεται ως «μοναδική».Η ένταση μας πάει ως κοινωνία,και καλο είναι ενδιαφερόμενοι για την κοινωνική αντίσταση ή αλλαγή να σκεφτούν τα «επέκεινα» της έντασης με ένα πιο δημιουργικό τρόπο.Από ότι φαίνεται οι ενδιαφερόμενοι για την κοινωνική αδράνεια είναι πολύ πιο υποψιασμένοι.Οποιος νομίζει οτι ο Σάλας έδωσε μια «επτακοσάρα» μύρια για να φιάξει στο μέσο της παραδοσιακής διαδρομής των διαδηλώσεων το πιο κερδοφόρο Shopping Mall χωρίς να εσωτερικεύσει στους υπολογισμούς και 20 μέρες off τον χρόνο,κάνει ένα μικρό λαθάκι.

Οι τρέχουσες διαδηλώσεις έχουν ένα ιδιόμορφο χαρακτήρα.Αυστηρά το πλαίσιο τους δεν είναι συνεκτικό,και βασίζεται στην υπόθεση οτι η ένταση αφ’εαυτής,χωρίς ενα ευρύτερο προταγμα θα υποχρεώσει τον Γιώργο σε αναδίπλωση.Το τραγελαφικό είναι ότι ο Γιώργος εφαρμόζει όλες τις προτάσεις του Βεργόπουλου αφού όμως μας έχει τσεκουρώσει.Διεθνοποεί την κρίση στο έπακρο ,μπλοφάρει με το ΔΝΤ,κάτι που η νοήμων αριστερά του ζητά να κάνει,αλλα πράττει τα καλά αφού εστειλε τον λογιαριασμό στους αδύναμους.Και αυτοί του τον επιστρέφουν.Ο Γιώργος ασκείται στην «υψηλή» πολιτική ,με τα δίδακρα πληρωμένα από τους μισθωτούς και τους ασθενείς.

Ολες οι δράσεις ,όλοι οι ακτιβισμοί εμπεριέχουν ένα στοιχείο κοινωνικής υγείας.Οι πολίτες δυσφορούν αγανακτούν τα παίρνουν στο κρανίο,δηλαδή είναι κοινωνικά ζωντανοί.Προφανώς οι συμμετέχοντες εχουν διαφορετικούς βαθμούς στρατευσης ανιδιοτέλειας ρίσκου,αλλα και οι μη συμμετέχοντες σχετικούς βαθμούς ελευθερίας.Για κάποιους μα ακόμα ευκαιρία ενός τελετουργικού σουλάτσου στην άδεια Αθήνα με μοναδική χασούρα ένα ημερομίσθιο,και για άλλους μια μέρα χωρίς εργασία μπορεί να σημαίνει ανυπολόγιστη βλάβη και άρα αδιανόητη.

Η σημασία των διαδηλώσεων και δράσεων της συγκυρίας αυτής είναι πολιτική και όχι οικονομική.Δημιουργούν τις συνθήκες νέων πολιτικών υποκειμένων,νεογνων του κοινωνικού τοκετού που όμως έχουν αβέβαιο μέλλον.Τα πλάσματα και οι σχηματισμοί αυτής της φάσης είναι καινοφανή,ιδιαίτερα και διαφορετικά.Τα πρώτα σημάδια εμφανίστηκαν κατα τον Δεκέμβρη του 08,και έκτοτε η αμηχανία δεν έχει παύσει. Εχω την εντύπωση οτι το μεγαλύτερο σαστισμα το έχουν οι οργανωμενοι ήδη φορείς της πολιτικής,ανεξάρτητα από τις υψηλές κορώνες.Η δυσαρέσκεια είναι τόση που ουσιαστικά προβάλλει ζητήματα εξουσίας τα οποία όμως κατα βάθος κανένας δεν θέλει να αντιμετωπίσει.Η Αλέκα θα επικαλεστεί την θέση του Αλέξη για την ΓΣΕΕ ,και οι φίλοι του Αλέξη θα κοπανήσουν τον πρόεδρο της.Σιγά που δεν θα βρεθούν τα προσχήματα για να μην επιχειρήσει η Αριστερά ούτε μια κίνηση «υψηλής» πολιτικής.Στην επόμενη παγκόσμια κρίση μπορεί και να το σκεφτεί.Με ποσοστά άνω του 10 % και τέτοια συνδικαλιστική δύναμη σε τομείς της διανοητικής εργασίας ,γυρίζει ο κόσμος ανάποδα,αλλα βλέπεις και η ρουτίνα δεν είναι ασχημη κυρίως σε μέρες οικονομικής δυσπραγίας.

Οι ιστολόγοι λοιπόν θα τα πούμε την Παρασκευή.Και οπως γίνεται στο ιντερνετ αυτο που θα βγεί θα είναι πέραν οποιουδήποτε σχεδιασμού.Ας βγεί κάτι καλό!!!!