Η μήτρα του χρήματος

Η υπηρεσία μελετων της Εθνικής Τράπεζας κυκλοφόρησε την μελέτη της για τα Ιδιωτικά Νοσοκομεία.(εδω στο τμημα ανακοινώσεις εκδόσεις-κλαδικες μελέτες)
Το τεχνικό κείμενο από μόνο του αποτελεί την πιο τεκημριωμένη απόδειξη για την ύπαρξη ενός ολιγοπωλίου το οποίο κυριολεκτικά ζει από την φοροδιαφυγή.Επειδή δε η έκθεση αναλύει το φαινόμενο από την πλευρά του επενδυτή,θριαμβολογεί για την ύπαρξη ενός χρυσορυχείου που ευρίσκεται κυριολεκτικά στα πόδια μας.
Το οικονομικό υπόβαθρο του ολιγοπωλείου είναι περίπου αυτό
-Στην Ελλάδα οι ανεξέλεγκτες προσωπικές πληρωμές αποτελούν το 40 % όλων των δαπανών ,ενω στον ΟΟΣΑ το 20 %.Οι δαπάνες αυτές διογκώνονται συνεχώς καθώς αποτελούν το τίμημα της ανισότιμης σχέσης γιατρού ασθενούς και ορίζονται από την βούληση του παρόχου των ιατρικών υπηρεσιών.
-Η κρατική παρέμβαση προσπαθώντας να ορίσει αυστηρές προδιαγραφές για την δημιουργία ιδιωτικών νοσοκομείων ,ανεβάζει το «κοστος εισόδου» στην αγορά αυτή,ευνοώντας τους υφιστάμενους παίκτες.
-Ο δομικός παραλογισμός στην αξιοποίηση των δημόσιων πόρων στα δημόσια νοσοκομεία,διογκώνει την δυσλειτουργία τους καθώς αυτά αναλαμβάνουν τις λιγώτερο κερδοφόρες επεμβάσεις.
-Η συμμετοχή της οργανωμένης ιδιωτικής ασφάλισης που δρά εξισορροποιητικά στις αμοιβές των νοσοκομείων (ως οργανωμένος διαπραγματευτής αντί της προσωπικής δουλείας του φακέλου) είναι σχετικά μικρή στην Ελλάδα 3 %, έναντι 7 % στον ΟΟΣΑ.
-Η κερδοφορία των ιδιωτικών νοσοκομείων τους εξασφαλίζει πόρους για τεχνολογικές αναβαθμήσεις και καθώς η υγεία εξαρτάται από μηχανολογικούς εξοπλισμούς (το 90 % των νεων επενδύσεων κατευθυνεται στον εξοπλισμό) ,τους δίδει τεχνολογικό πλεονέκτημα έναντι των δημοσίων. (μόνο το 30 % των νεων επεδύσεων κατευθύνεται στον εξοπλισμό)
Η Εθνική Τράπεζα είναι σαφής.
Ο ιδιωτικός τομέας των Νοσοκομείων είναι τόσο «προστατευμένος» που δεν υφίσταται κρίση αλλά αντιθέτως αυξάνεται αντικυκλικά.
Φοροδιαφυγή ,ανισοτιμία χρήστη- παρόχου υπηρεσιών,καρτέλ.
Αυτός είναι ο ιδωτικός νοσοκομειακός τομέας στην Ελλάδα.
Δεν πρόκειται για μια απλή ανισοτιμία ιδιωτικού δημοσίου πρόκειται για οικονομική δομή τύπου Καυκάσου,όπου μια Μαφία επικρατεί με την ανοχή όλων.Μια εγκληματική οργάνωση κυριολεκτικά και μεταφορικά λευκού χρώματος,που απολαμβάνει μιας καθολικής ασυλίας.Δεν πρόκειται ούτε καν για την γνωστή ανισορροπία τύπου ΗΠΑ γιατί εκεί τουλάχιστον επικρατούν οι ασφαλιστικές εταιρείες που δεν φοροδιαφεύγουν και δημιουργούν στοιχειώδη ανταγωνισμό τιμών.
Εκεί που όμως η έκθεση αποκαλύπτει μια αποκρουστική καθυστέρηση είναι ο τομέας των μαιευτηρίων.
Εκεί παίζεται το μεγαλύτερο βιοπολιτικό σκάνδαλο,στο οποίο σύμπασα η Ιατρική κοινότητα συμμετέχει χασκογελώντας πίσω από το υποτιθέμενο επιστημονικό κύρος
1.-Το ποσοστό καισαρικών στην Ελλάδα πλησιάζει το 50 % ,ενω ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι περίπου στο 20 %.
2.-Ταυτόχρονα η κερδοφορία ανά κλίνη είναι διπλάσια στα μαιευτήρια σε σχέση με τα νοσοκομεία
3.-Τέλος ο αριθμός γιατρών ανα κάτοικο είναι τετραπλάσιος σε σχεση με τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ.
Πρόκειται για μια οικονομική δομή που παρέχει κερδοφορία, «μαύρα» εισοδήματα, με μοναδικό πάροχο την υγεία και φυσιολογία των γυναικών.
Δεν πρόκειται για απλό οικονομικό κύκλωμα αλλά μια βιοπολιτική ολότητα η οποία δημιουργεί «κατασκευάζει» ιδεολογικά το υποκείμενο της εκμετάλευσης της.Η έγγυος δεν είναι απλά μια βιολογική οντότητα ούτε καν μια οικονομική μονάδα,είναι μια φιγούρα που διαμορφώνεται καθώς εντάσσεται μέσα σε μια δομή που την προσεγγίζει ως πρωταγωνίστρια.
Με τέτοιες θηριώδεις αποκλήσεις από τους μέσους όρους η έγγυος της στατιτσικής απεικόνισης προσειδιάζει με ενα υγεινομικό Homo Sacer.Μια φιγούρα που έχει αξία ως «γυμνή ζωή» στην απόλυτη διάσταση της ,ως αναπαραγωγική μονάδα , η οποία όμως εντέλει αποτελεί το βάθρο για ενα ολόκληρο πλέγμα εξουσιών.Η υποτιθέμενη προστασία αυτής της διπλής «γυμνής ζωής» διαμορφώνει ένα πεδίο επιλογών όπου η απόφαση για την καισαρική γίνεται «φυσικά».
Προφανώς η επιλογή δομείται ως ορθολογική ωστόσο θα έιχε ενδιαφέρον να εξετασθούν οι ροές ιδεών,σημασιών που καθιστούν αυτή την επιλογή φυσική.
Κυκλοφόρησε το 2007 το βιβλίο της Α.Χαλκιά «Το άδειο λίκνο της δημοκρατίας.Σεξ,εκτρωση και εθνικισμός στη συγχρονη Ελλάδα» το οποίο εξετάζει τους ιδεολογικούς μηχανισμους μέσα από τους οποίους οι ελληνίδες προσερχονται στις ρουτίνες της αναπαραγωγής.
Αν και αφορά μιά άλλη στατιστική πρωτιά (τις εκτρώσεις) η ΑΧ μέσω μιας διαδικασίας ερωτηματολογίων αποκαλύπτει πως ο κυρίαρχος εθνικιστικός πατριαρχικός λόγος λειτουργεί ως υπόστρωμμα μιας συμπεριφοράς πουκινείται στα όρια των παγκόσμιων στατιστικών της υγείας.Τα κυρίαρχα ιδεολογήματα της ελληνικής ιδιαιτερότητας,της τεκνοποιίας ως καταξίωση έχουν ήδη διαμορφώσει το υποκειμενο της εσπευσμένης τεχνικής.
Από ότι αποκαλύπτεται στο βιβλίο της ΑΧ η ελληνίδα προσέρχεται ενοχοποιημένη ,βεβαρυμμένη από τις εθνικές αφηγήσεις της ιδιαιτερότητας,και τα στερεότυπα της «καταξίωσης» έτσι ωστε οι ρουτίνες αναπαράγονται εύκολα,και φυσικά.
Η μαυραγορίτικη οικονομική δομή της αναπαρωγής μας ,συνταιριάζει απόλυτα με τις παρωχημένες ιδεοληψίες μας για το έθνος και τους ρόλους των φύλλων.


Info A.Χαλκιά «Το άδειο λίκνο της δημοκρατίας.Σεξ,εκτρωση και εθνικισμός στη συγχρονη Ελλάδα»2007