Espresso Politics

Οι τελευταίες ευρωεκλογές κατέγραψαν μια αξιοπρόσεκτη άνοδο των λαικιστικων ακροδεξιών δυνάμεων.
Στην Μ.Βρεττανία η άνοδος ήταν εντυπωσιακή.Ιδίως το ξενοφοβικό British National Party δημιύργησε μια μεγάλη δυναμική.
Μια πρόχειρη μελέτη ανάδειξε μια απόλυτη συσχέτιση μεταξύ Tabloid και Νέα Δεξιάς.Η θεματολογία,οι προτεραιότητες ,και ο λόγος αλληλοσυμπληρώνονται.
Οι ακροδεξιές λαικιστικές δυνάμεις αρδεύονται από τον χώρο της δημοσιότητας που κωδικά θα ονομάζαμε κουτσομπολιό και life style.
Βλέποντας την πρόσφατη Κυκλοφορία της Εσπρέσσο και την Τηλεθέαση των life style εκπομπών,είναι φανερό ότι τελικά η απολίτικη φιλολογία για τους πρόσκαιρους σταρ της δημοσιότητας και η γενικώ τερη ηδονοβλεπτική απόλαυση είναι πολυ ισχυρή.
Ταυτόχρονα οι διάφοροι Ψωμιάδηδες,Αδώνιδες,Πλεύρηδες έχουν κατασκηνώσει εντός του Λούνα Πάρκ της χαλαρής αμπελοφιλοσοφίας.Δηλαδή η αιχμηρή οξεία πολιτική επιπλέει στο πιο ασαφές πολιτιστικό περιβάλλον,σε μια ιδιόμορφη συνύπαρξη.
Η νεά λαικιστική δεξιά, είναι επιθετική για τους ξένους ,αμείλικτη με τους διαφωνούντες ,καταγγελιτική για τους πάντες,αλλά αρέσκεται στον πολιτισμό της χαλάρωσης και της αερολογίας.Λες και επιδιώκεται μια ισορροπία έντασης.Η πολιτική αγριότητα λειένεται με τα αφρόλουτρα της κουτσομπολικής σαπουνάδας.
Ο G.Agaben στο βιβλίο του «Η Κοινωνία που έρχεται» έχει διατυπώσει την άποψη πως τελικά κινούμαστε προς μια κοινωνία με μία μόνο τάξη,την μικροαστική η οποία όμως παρουσιάζει μια ιδιομορφία.
Η παγκόσμια μικροαστική τάξη στερείται οιασδήποτε εσωτερικής ζωής,και απλώς επιπλέει σε μια δηφημιστική ζώνη.
«Η εσωτερική ένδεια της μικρο μπουρζουαζίας διακρίνεται στο γεγονός οτι οι άνθρωποι ψαχνουν στο διαφημιστικό σποτ για το εξαφανισθέν προιόν για το οποίο νιώθουν πως εξαπατήθηκαν ,αναζητώντας απελπισμένα,ενάντια σε κάθε πιθανότητα ,να ιδιοποιηθούν μιας ταυτότητας η οποία έχει καταλήξει να είναι για εκείνους απόλυτα ανάρμοστη και ασήμαντη.Κατα συνέπεια η ντροπή και η αλαζονεία ,ο κονφορμισμός και η ακρότητα παραμένουν οι δύο πόλοι της μεταξύ των οποίων εκφράζονται όλα τα συναισθήματα τους» σελ 109 .
Δηλαδή το παθητικό κοινό των κουτσομπολάδικο,ή καλύτερα η παθητικότητα στην οποία πέφτουμε όλοι όταν τα βλέπουμε (σσς... όλοι τα βλέπουμε κατα λάθος....) δεν είναι και τόσο παθητική.Είναι ακριβώς στην ίδια περιοχή με την αλαζονεία και την ακρότητα.Η θέαση της σαπουνοσαχλαμάρας είναι οξεία,ακραία γιατί αλλιώς δεν λειτουργεί ο μηχανισμός απόκτησης της ταυτότητας,αυτής της κενής ταυτότητας.
Ετσι ο ακροδεξιός λαικιστής «παίζει εντός έδρας» οταν μιλάει στην Λόη και την Λαμπίρη,δεν χαλαρώνει ,δεν κάνει διάλειμα.
Η κριτική ,αντίθετα γενιέται νοηματικά σε ένα περιβάλλον αντιθέσεων,ταξινομήσεων ,επινοήσεων.Γι αυτό και εμπεριέχει το στοιχείο της θετικής εγρήγορσης,μιας πνευματικής επίθεσης.
Οπως έχει γράψει ο Zizek ο λαικισμός είναι μια αρνητική στάση,που αρνείται να ταξινομήσει να διχάσει σε βάθος,και αρκείται στο πρωτόγονο εμείς – εσείς,που παραπέμπει απ’ευθείας στον αταβισμό της φυλής.
Προφανώς δεν τίθεται θέμα προληπτικής λογοκρισίας,απλώς αναδεικνύουμε το φαινόμενο,και με όσα βλέπουμε στην τηλεόραση,η «εδρα» της ακροδεξιάς αυξάνει αλματωδώς
Info
G.Agamben «Η Κοινωνία που έρχεται» 2007 Εκδόσεις Ινδικτος
S.Zizek “In Defence of lost Causes-Why populism is good enough in practice” 2007