Selâm verdim rüşvet değildir deyü almadılar:
Του είπα καλημέρα,αλλά δεν δέκτηκε γιατί δεν ήταν δωροδοκία.
O Μοχαμεντ Σουλευμάν είναι ένας από τους πιο σπουδαίους ποιητές της οθωμανικής περιόδου, που παρέμεινε γνωστός με το ψευδώνυμο Fuduli.
O στίχος αυτός είναι τόσο ονομαστός ώστε παρέμεινε ως τουρκική παροιμία.
Η λέξη κλειδί είναι προφανώς το rüşvet που μεταφράζεται ως δωροδοκία,αλλά έφτασε σε μας παρεφθαρμένο ανάποδα ως δωροαποδοχή.
Στην οθωμανική περίοδο ,ρουσφέτι κάνω εγω για να εξαγοράσω τον ισχυρό,ενω στην Ελλάδα του 2009 ,ρουσφέτι κάνει ο ισχυρός για να εξαγοράσει τον αδύνατο.
Η υποκρισία με την δωροδοκία εμφανίζεται στο γλωσσολογικό επίπεδο.
Η συναλλαγή με τον πολιτικό αν γίνεται από τα κατώτερα οικονομικά στρώματα αγκυρώνεται σε μια οθωμανική γλωσσική κληρονομιά,ενω όταν γίνεται απο τους οικονομικά ισχυρούς πηγάζει από την Αγγλοσαξωνική κληρονομιά του Lobbying.
Lobby είκαι κυριολεκτικά οι ευρύχωροι διάδρομοι χώροι που οδηγούν στους εσωτερικούς χώρους, και όσοι συνωστίζονται στους διαδρόμους της πολιτικής για να επιρεάσουν τους πολιτικούς δεν κάνουν τίποτα κακό ,αλλα απλώς ασκούνται στο «διαδρομείν» στο Lobbying.
Οι αδύνατοι συναλλάσονται με υπανάπτυκτους οθωμανικόυς τρόπους,και οι ισχυροί με το καθως πρέπει αγγλοσαξωνικό Savoir Vivre.
O φουκαράς των Stage διαλέγεται με το ρουσφέτι,και ο Χριστοφοράκος κάνει “ανάπλαση επιχειρηματικού τοπίου».
Η γλώσσα στην υπηρεσία της ταξικής διαφοράς.
5 comments:
Φίλε Left Liberal Synthesis,
Το lobbying δεν είναι θέμα υποκρισίας. Είναι θέμα ευφημιστικής μετωνυμίας, άθλημα στο οποίο αρέσκεται ο αποχαλινωμένος καπιταλισμός. Θυμίζουμε:
Πρόκληση (όχι πρόβλημα). Αναδιάρθρωση και ανασχηματισμός (όχι απολύσεις). Ευελιξία εργασίας (όχι επισφαλής εργασία). Απελευθέρωση κίνησης κεφαλαίων (όχι κατάργηση ρυθμιστικών κανόνων).
Το πρόβλημα είναι ότι αυτό το άθλημα έχει γίνει αρκετά δημοφιλές. Όχι μόνο στους παίκτες αλλά και στους θεατές!
Τα λέμε.
left G 700
Συμφωνουμε
lls καλησπέρα. Τα λες πολύ σωστά. Αν υπήρχε lobbying και στους "κατώτερους" θα μπορούσε να υπάρχει καλύτερη ισορροπία.
Θυμίζω ότι οι κλασικοί φιλελεύθεροι φοβόντουσαν και θεωρούσαν αυτονόητο ότι οι φτωχοί θα συνασπιζόταν μεταξύ τους για να προωθούν τα συμφέροντά τους. Ο Μάρξ στη συνέχεια απλά πρότεινε εν μέρει αυτό που οι φιλελεύθεροι θεωρούσαν αυτονόητο (την ταξική πάλη).
Να λοιπόν σήμερα που ο καπιταλισμός ξεπέρασε κατά πάρα πολύ τους κλασικούς φιλελεύθερους. Νομίζω ότι σήμερα ακόμη και οι κλασικοί φιλελεύθεροι ίσως να ήταν αντικαπιταλιστές υπο κάποια έννοια.
GR
Ο φιλελευθερισμός - αντικρατισμός ειναι αντικαπιταλισμός
Post a Comment