Η έκθεση του INE - ΓΣΕΕ εχει μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια.Εξετάζει τις εξελίξεις στην απασχόληση για την περίοδο 2000-2008.Δηλαδή ακριβώς τις δύο τετραετίες Σημίτη και Καραμανλή.Παρατηρώντας προσεκτικά όλα τα διαγράμματα αλλαγής της απασχόλησης,αυτά παρουσιάζουν μια συνεπή συνεκτκότητα.Οι τάσεις (αρνητικές ή θετικές) είναι απαράλλακτες στις δύο τετραετίες.Δηλαδή η απασχόληση φαίνεται να μην επιρεάζεται από τον εκλογικό κύκλο.
Το τμήμα 7 της έκθεσης είναι πολύ αποκαλυπτικό.
Η απασχόληση μειώνεται ή αυξάνεται ανά κλάδο,σε μια ομοιογενή ροπή κατά την οκταετία.
Πρόκειται για ιδεολογικοπολιτική συγγένεια ή κάτι άλλο;
Τα πράγματα είναι λίγο περίπλοκα
Δύο οικονομολόγοι οι Allen Drazen και Ari Brenderh έχουν την εξής ιδέα.Παίρνουν 68 χώρες με δημοκρατική εναλλαγή και μελετούν τις δημόσιες δαπάνες σε 12 κατηγορίες ,στην περίοδο 1972-2003.Και να το ενδιαφέρον αποτέλεσμα
Ανεξάρτητα από διακυρήξεις,ιδεολογικές εκκινήσεις,προεκλογικές δεσμεύσεις,οι δημόσιες δαπάνες δεν αλλάζουν σε διάστημα δύο ετών,και αν υπάρχουν αλλαγές αυτές είναι μικρές και μπορούν να γίνουν μόνο μετά από την περίοδο τεσσάρων ετών.
Από ότι λένε οι κύριοι Drazen Brendrech ,οι κυβερνήσεις επιρεάζονται από τον λεγόμενο μέσο ψηφοφόρο ,αλλά είναι και σχετικά αδύναμες στις κυβερνητικές γραφειοκρατίες.Και να θέλουν να κάνουν αλλαγές αυτές θέλουν χρόνο.
Οχι επειδή το Liberal μοστράρει στον τίτλο μας,αλλά είναι φανερό ότι μέσα στις σύγχρονές δημοκρατίες η πιο σκληρή δομή η πιο δύσκολη να αλλάξει είναι η κρατική.Από ότι φαίνεται η κρατική δυσκαμψία είναι εγκλειστική,δηλαδή δεν γέρνει ουτε αριστερά ούτε δεξιά.Γουστάρει το Status, δουλεύει με το σύστημα Don’t Touch.
Ο εκσυγχρονισμός του κυρ Σημίτη,η ανοικοδόμηση του Καραμαν Αλή,και η χαρούμενη επιστροφή του Giorgio,θα ξεσηκώσουν τον κόσμο με τις φωνές αλλά θα βαλτώσουν εκεί που βαλτώνουν σε 68 δημοκρατίες τα τελευταία 30 χρόνια οι αλλαγές που συναρτώνται με αλλαγές στην κατανομή των δημόσιων πόρων.Στις κρατικές αδράνειες
Posts
4 comments:
Φίλε Left Liberal Synthesis,
"Πρόκειται για ιδεολογικοπολιτική συγγένεια ή κάτι άλλο;".
Πρόκειται για ιδεολογικοπολιτική ομοιότητα! Και η κρατική δυσκαμψία σε ένα δεξιό καθεστώς, ανεξάρτητα αν είναι στα πράγματα η δεξιόμορφη ή η αριστερόμορφη διαχείριση γέρνει πάντα δεξιά. Μέχρι αγκύλωσης!
Τα λέμε.
Φίλοι Left G 700
Αλοίμονο,πρόκειται για κάτι βαθύτερο.Οι κρατικές δομές δεν αλλάζουν ούτε και προς τα αριστερά!!οσο η αριστερά φλερτάρει με το μεγάλο κράτος
Αυτό είναι το σημείο που περιπλέκει το ζήτημα.
Δεν είναι τόσο απλό όσο το παρουσιάζεις, πιστεύω. Οι πλιτικοί στην Ελλάδα έμαθαν στη στηρίζονται στη γραφειοκρατία περισσότερο από άλλες χώρες και να μη προβαίνουν ούτε καν σε πολιτικό έλεγχο όσων γίνονται. Επιπλέον, σπάνια βλέπουμε να γίνονται αναφορές υπαλλήλων (χωρίς σπασμένα αβγά δεν ξέρω τι ομελέτα μπορούμε να κάνουμε).
Το σημαντικότερο κομμάτι όμως είναι ότι η λεπτομερέστατη λογική των νόμων και η πολυνομία, που καθιστά την γραφιεοκρατία πραγμαιτκό ελεγκτή του κράτους. Δίπλα σε αυτό πρέπει να προσθέσουμε ότι εξ αρχής το κράτος θεωρεί ότι ο πολίτης θέλει να το εξαπατήσει.
Δείμο
Αν καταλαβαίνω καλά,θεωρείς ότι η κρατική γραφειοκρατία υπόκειται σε πολιτική διαχείριση.Δηλαδή είναι θέμα λεγόμενης "πολιτικής βούλησης".
Επίτρεψε μου να αμφιβάλω αν και κατα βάθος ΕΛΠΙΖΩ να εχεις δίκιο.
Η αμφιβολία μου εδράζεται στο μέγεθος και την υφή της κρατικής γραφειοκρατίας.
Post a Comment