Monday, November 30, 2009

Πλεονασμάτων απόδειξη.Οι εκλογεις της ΝΔ και ο σ.Αλαβάνος

Κυκλοφόρησε ο τελευταίος τόμος της τριλογίας των Negri , Hardt με τίτλο Common Wealth.Είναι η συνέχεια των Embire 2000 ,Multitude 2004 .
Το ερεθιστικό με τον Negri είναι η φιλοσοφική και πολιτική διαδρομή.Σοβαρή υποδομή στον Καθολικισμό,διαγώνια ανάγνωση του Marx,επέκταση της ανθρωπολογίας του Spinoza,αλλά ακτιβισμός στα εργατικά συμβούλια,υποτιθέμενες (τελικά αναπόδεικτες) σχέσεις με την τρομοκρατία,εθελούσια εξορία,εναλλακτική φυλάκιση και διαρκής αναζήτηση.
Στο τελευταίο του έργο ολοκληρώνει την εμβάθυνση του Spinoza,αναπτύσσοντας οχι μόνο αυστηρές πολιτικές έννοιες (πλήθος,συνταγματοποιούσα δύναμη ,άυλη εργασία,κοινό,αυτκρατορία κλπ) αλλα προχωρόντας προς μια μεταμοντέρνα πολιτική θεολογία (έχουμε αναδείξει εδω) με πυρήνα την ανθρώπινη πλεονασματικότητα και την οντολογική διάσταση της αγάπης.Δυστυχώς – ευτυχώς είναι υπεράνω των ικανοτήτων του ιστολογίου να αναδείξει την γοητεία ,την γόνιμη συνθετότητα ,το εικονοκλαστικό ριζοσπαστικό περιεχόμενο ,αλλά και την βαθύτατη αισιοδοξία του έργου του Negri.
Ενα από τα θέματα που επανέρχονται στο έργο αυτό είναι η ανθρώπινη πλεονασματικότητα,η υπερχειλίζουσα προσπάθεια που μεταφορφώνεται σε επιθυμία και σταθεροποιείται ως αγάπη.
Δεν υπάρχει κανένα κλειστό σύστημα ,καμία θέσμιση που είναι ικανή να τα βάλει με το ανθρώπινο πλεόνασμα.Ακόμη και οι ακραίες πραγματοποιήσεις του σύγχρονου «κακού» που βιώνουμε (πόλεμος,φτώχεια,λιμός,παραλυτική ανασφάλεια κλπ) ορίζονται ως παραφθορές ,διαφθορές του «καλού» και όχι αποτελεσματα μιας φυσικής ή υπερβατικής κακότητας αντιπαλότητας που αποτελούν την βάση απαισίοδοξων θεωρήσεων (Hobbes, Agamben) .Ο Negri είναι αφοπλιστικά αισιόδοξος.
Μόλις χθες έγιναν δύο πολιτικά συμβάντα άσχετα μεταξύ τους
Η ΝΔ εκλέγει αρχηγό και ο Σύριζα διαλέγεται για την προοπτική του.
Και στις δύο περιπτώσεις οι εξελίξεις διαμορφώνονται από ανθρωπολογικούς,παράγοντες που διαψεύδουν κλισέ και μια «μηχανική» αντίληψη των κοινωνικών αλλαγών.
Στο υποτιθέμενο απόλυτο απολίτικο κόμμα του φάσματος συρρέουν 700,000 ψηφοφόροι,και αφού συνωστιστούν μερικά δύωρα εκλέγουν αρχηγό.Δεν με αφορά ποιον και γιατί.Με αφορά η αυθόρμητη ενεργητική συμμετοχή,η στρατευμένη εθελοντική ψήφος,που αναπτύσσεται με αποτελεσματικότητα κοβας του ΚΚΕ.Και όλα αυτά χωρίς την υποτιθέμενη ανταποδοτικότητα ενός ρουσφετιού,μιας άρρητης ή κρυφής συναλλαγής.Ο συντηρητικός χώρος υπερβαίνεται από μια συμμετοχή «αριστερού» ρεπερτορίου,μερικές εβδομάδες μετά από μια ήττα.
Στην δεύτερη περίπτωση στον χώρο της πιο δηλωμένης συλλογικότητας ,μιας ιστορικότητας που ξεχειλίζει από αφανείς δραματικές ιστορίες για ένα «κιβώτιο» ,μια ανθρώπινη φιγούρα επινοώντας (με τρομερή ικανότητα αλήθεια) μια σειρά πολιτικών μη διαψεύσιμων συλλογισμών,καταθέτει με ένα σχεδόν θεατρικό τρόπο την ανάγκη αυτοβεβαίωσης.Σε ένα αυθεντικό συναισθηματικό μονόλογο,ο Αλαβάνος κάτω από την αυστηρή πολιτική ορολογία,επιλύει με αφοπλιστικό τρόπο το αρχαικό αριστερό δίλλημα αν άτομο ή ή κοινωνία παράγουν ιστορία.Και μέσα στο περιβάλλον της απόλυτης συλλογικότητας,προβάλει τον Αλέκο ως υποκείμενο,πρωταγωνιστή μιας συγκυρίας.
Είμαι και με τους δύο.
Και με την αναπάντεχη στρατευμένη εθελοντική νεοδημοκρατική μαζικότητα,και την αριστερόλογη ατομική παλινδρόμηση του Αλέκου.Και τα δύο φαινόμενα μου αρέσουν γιατί διαταράσσουν βεβαιότητες,κλισέ,ρουτίνες.
Ο Negri έχει δίκιο.Στα ανθρώπινα και τα κοινωνικά πάντα οι επιθυμίες υπερχειλίζουν

Info:A.Negri,M,Hardt, "Common Wealth" 2009

14 comments:

ο δείμος του πολίτη said...

Για τον ΣΥΡΙΖΑ τι να σχολιάσουμε; Εδώ και μήνες διαλέγεται. Η δε ΝΔ εδώ και χρόνια ψάχνει αρχηγό (με τον Καραμανλή κρυμμένο τι να πούμε;).

Left Liberal Synthesis said...

Δείμο
Να πω την αμαρτία μου οι μακροσυρτοι εσωστρεφεις διάλογοι εντός αριστερά,μου φαίνονται παντα πολύ γόνιμοι.Μεταξύ ανακυκλούμενης αερολογίας και αφασίας προτιμω την πρωτη.Σχετικα με τα της ΝΔ,νομίζω οτι το 700000 ψήφοι λεει πάρα πολλα,πολύ πιο σημαντικά από την επιλογη Σαμαρα

syrizix said...

ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΥΡΙΕ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΑ!
ΚΑΤΙ ΣΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ...

Left Liberal Synthesis said...

syrizix
Καλως όρισες.Με συγκινει η ιστοφωτογραφία σου,αλλα δεν καταλαβαίνω ειλικρινα το σχόλιο.

LeftG700 said...

Φίλε Left Liberal Synthesis,


Μάλλον η αισιόδοξη διάθεσή σου σε κάνει να βλέπεις πράγματα που δεν υφίστανται στην πραγματικότητα.

Δεν υπάρχει κανένα αριστερό ρεπερτόριο στην εκλογή του Σαμαρά.Το περιεχόμενο δεν καθορίζεται αποκλειστικά από τη φόρμα. Διαφορετικά, πρέπει να εγκαλούμε το ΚΚΕ ή τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή αρνούνται στο λαό το δικαίωμα να εκλέξουν τον αρχηγό τους και να ανακηρύξουμε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ γνήσια αριστερά κόμματα.

Και δεν υπήρχε ποτέ κανένα δίλημμα στην Αριστερά μεταξύ ηγέτη και μαζών. Η σχέση είναι διαλεκτική. Ο Αλαβάνος είναι νομίζουμε μια τέτοια περίπτωση. Αυτά που είπε είναι ακριβώς αυτά που λένε πολλοί από αυτούς που ακολουθούν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ΣΥΝ. Με αυτή την έννοια ο Αλαβάνος δεν ήταν παρά ένα φερέφωνό τους.


Τα λέμε.

Left Liberal Synthesis said...

Left g 700
Δεν αξιολόγησα την συμμετοχή ως ένδειξη αριστεροσύνης,αλλά ως ένδειξη δυναμισμού που αφομιώνει λειτουργίες εκτός της παράδωσης τους.Η εκλογη Σαμαρά με τον τρόπο που έγινε ανατρέπει την πρόσληψη της Δεξιάς ως χώρο στατικής συντήρησης και μάλλον πρέπει να την δούμε ως πολιτική αναγέννηση του χώρου.Η παράταξη των φοβισμένων νοικοκυραίων ,η λεγόμεη σιωπηλή μειοψηφία δεν είναι και πολύ σιωπηλή,και μάλιστα εκ καιρώ σχετικής ηρεμίας.
Η παρουσία του Αλαβάνου μετά τις Ευροεκλογές παραπέμπει σε Νιτσεικό ατομισμό,σε μια πολιτικη της αισθητικής.Εχω τα πιο ανάμικτα συναισθήματα για αυτόν.Μάλλον αδικείσαι με το να μην σημειώνεις την εκκωφαντική σιωπή του στις εκλογές του Οκτώβρη.

Left Liberal Synthesis said...

Syrizix
Αν αναφέρεσαι σε "Ραδιο Παρέμβαση" τοτε επικοινωνησε παραυτα στο
jpagia@gmail.com

LeftG700 said...

Φίλε Left Liberal Synthesis,


Η παράδοση της Δεξιάς δεν στερείται τέτοιων φαινομένων δυναμισμού, αν και στην περίπτωση της ψηφοφορίας για αρχηγό, δύσκολα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη λέξη. Η μαχητικότητα των φιλοβασιλικών δεν ήταν μικρότερη απο αυτή των βενιζελικών. Ούτε των φασιστών της πορείας προς τη Ρώμη στην Ιταλία ή των Ναζί στη Γερμανία μικρότερη από των κομμουνιστών. Ούτε των καθολικών στην Ισπανία του '36. Ούτε του ενός εκατομμυρίου Γκωλικών διαδηλωτών στο Παρίσι του ΄68. Ούτε των μεγαλονοικοκυρών στις διαδηλώσεις της κατσαρόλας στη Χιλή. Παρά την καθυστέρηση και τα κολλήματα της Αριστερής σκέψης, όλα αυτά τα ξέρει πολύ καλά ακόμα και το πιο δογματικό κομμάτι της.

Όσο για Νιτσεϊκό ατομισμό, σε μια παράταξη που είχε στις γραμμές της έναν Πλουμπίδη και έναν Μπελογιάννη, δεν της είναι καθόλου ξένος και εκτός παράδοσης.
Και πάντως, όσα είπαμε για τον Αλαβάνο δεν εμπεριείχαν καμία αξιολογική κρίση.

Έχουμε καταλάβει από άλλες σου αναρτήσεις ότι διαπιστώνεις την κατάργηση των ορίων μεταξύ της Αριστεράς και της Δεξιάς ή τη μετάθεσή τους σε άλλα επίπεδα. Δεν αποδεικνύει κάτι τέτοιο όμως η διαπίστωση της κατάργησης ορίων που ποτέ δεν υπήρξαν. Αυτό μας φαίνεται πιο πολύ σαν τρικ.


Τα λέμε.

Left Liberal Synthesis said...

Left g 700
Σωστά το επισημαίνεις δυναμική συσπείρωση εχει παρατηρηθεί ,αλλα πριν 40 χρόνια και σε περιόδους πόλωσης.Το προχθεσινό είναι πολύ αξιοπρόσεκτο,και αυτο επισημαίνω.Γίνεται σε περίοδο cool.
Επίτρεψε μου να το θεωρώ κομβικό γεγονός.
Bardon ????
Συγκριση του μετα τον Ιούνιο Αλαβάνου,με Πλουμπίδη Μπελογιάννη;
Μα καλά το LLS ειναι μεταμοντέρνο με επινενοημένη κατάργηση διαχωριστικων γραμμών;

LeftG700 said...

Φίλε Left Liberal Synthesis,


Δηλαδή διακρίνεις Νιτσεϊκό ατομισμό στον Αλαβάνο και όχι στις περιπτώσεςι Πλουμπίδη ή Μπελογιάννη (αναφέραμε αυτούς ως εμβληματικές περιπτώσεις, υπήρξαν πολλοί τέτοιοι); γιατί επειδή ό,τι έκαναν το έκαναν υπακούοντας σε μία συλλογικότητα; Μα κι ο Αλαβάνος στο όνομα μιας συλλογικότητας κινείται.

Κι έπειτα, ξέρεις, καμία συλλογικότητα (και κανένας Ζαχαριάδης...) δεν τους κράταγε το χέρι στις ατελείωτες ώρες της απομόνωσης για να μην υπογράψουν την περίφημη Δήλωση. Μήπως ήταν κάποιος ...Υπεράνθρωπος;

Δεν ξέρουμε αν δηλώνεις οπαδός του μεταμοντερνισμού. Ούτε αν επινοείς την κατάργηση των διαχωριστικών γραμμών. Υπάρχει και το ασυνείδητο, όπως ξέρεις...


Τα λέμε.

Left Liberal Synthesis said...

Left G700
Η συνέχιση μιας κουβέντας σχετικα με το Νιτσόμετρο,και πως αυτό αποτιμά τον Πλουμπίδη και τον Αλαβάνο,θα μας αδικήσει κατάφωρα.
Επι της ουσίας δεν διαφωνούμε.Αλλα μια ατομική επιλογή που σχετίζεται με θάνατο εχει άλλο βάρος.

LeftG700 said...

Φίλε Left Liberal Synthesis,


Φυσικά και έχει άλλο βάρος, γι' αυτό ακριβώς το αναφέραμε. Επειδή είναι μία ατομική επιλογή στην οποία το άτομο αποκτά θηριώδεις διαστάσεις. Δεν είχαμε την πρόθεση να πάρουμε κανένα Νιτσεόμετρο. Το αναφέραμε για να στηρίξουμε τον ισχυρισμό ότι -ασχέτως αν αρκετοί στην Αριστερά δεν το βλέπουν ή το προσπερνούν ως επουσιώδες- το άτομο δεν ήταν ποτέ εκτός Ιστορίας.


Τα λέμε.

syrizix said...

¨Έχει απαντήσει πειστικά η Κούνεβα, πρόσφατα!
Έχουν απαντήσει μερικές εκατοντάδες με τη προσωπική τους στάση.
Η Αριστερά του ενός, η της μιας, βγάζει το φίδι απ[ο την τρύπα, χρόνια τώρα.
Η ατομική πολιτική αυτονομία, οδηγεί στην πολιτική αυτονομία των συλλογικοτήτων.
Τι να τις κάνεις τις πολιτικές γραμματείες και τις Κεντρικές επιτροπές;
Να επιδοκιμάσουν ή να αποδοκιμάσουν τη προσωπική σου αλήθεια;
Δεν επιδέχεται αμφισβήτησης.
Έχει δίκιο ο Αλαβάνος!

Left Liberal Synthesis said...

Syrizix
Δεν έχω σαφή θεση για τα λεγόμενα του.Οπως εγραψα και στην ανάρτηση ο ιδιότυπος ατομισμός του ,παρά μια απορία που έχω για την σταση του,μου΄φανηκε συμπαθής.