Wednesday, September 16, 2009

Με την Ψυχή στο στόμα η με την Χαρτοπαίκτρα



Στην ταινια του "Η ψυχη στο στόμα" ο Γ.Οικονομιδης μας παραδιδει ενα αρχετυπικό ηρωα της Ελλαδας του 2009.
Ο μισθωτος της βιοτεχνιας που στεναζει απο τα χρεη,την οικογενειακή διαλυση,και τον ασφυκτικο κοινωνικο περιγυρο που αποτελειται απο τους εργοδοτες και δανειστες του.Η αριστουργηματικότητα της ταινιας εγκειται στο φοβερο καρτερικο βλεμμα του ηρωα που σιωπηλα ανεχεται τα παντα μεχρι την τελικη σκηνη.Ο Λιτσης ενσαρκωνει τον θυμο,την αυθεντικη φορτιση που εκφραζεται απο την τεραστια σιωπη.
Πενηντα χρονια πριν ο Ψαθάς φτιαχνει Χαρτοπαιχτρα Βλαχοπουλου.Το στορυ ειναι γνωστο αλλά το σημαντικο της ταινιας ειναι ενας διαχυτος μικροαστικός εκνευρισμός.Στην χαρτοπαικτρα ολοι εχουν υστερικα νευρα.Ειναι γενικως μανουριασμενοι τσαντίσμενοι με την παρτη τους και με τους αλλους.
Ο θυμος εχει παντα σιωπη ενω τα νευρα ειναι πολυβουα.
Την διαφορα μεταξυ του θυμωμενου εργατη βιοτεχνιας και της εκνευρισμενης χαρτοπαικτρας βλεπουμε στις τηλεορασεις
Ολοι εχουν τα νευρα τους.Don't touch.
Η γενικευμένη μικροαστοποίηση της κοινωνιας εκφραζεται πλεον συναισθηματικα και αισθητικα
Το πιο αυθεντικο λαικο κομμα ,το ΚΚΕ, διαλεγει ως προνομιακό εταιρο την πιο υστερικη τηλεπερσονα (ιδανικη για το Talent Show της Πανια),ο Αλαβανος παρουσιαζει, μεσα σε 3 μηνες κυκλοθυμικοτητα Βλαχοπουλου και τα παραθυρα της τηλεορασης φιλοξενουν αποκλειστικα καβγαδες επιπεδου για την τελευταια θεση παρκιν στο VIP Skyladiko της Συγγρού.
Ο σιωπηλος αυθεντικος λαικος θυμος απουσιαζει εκκωφαντικα
Σωστα επισημαινει ο Ρηγος στην Εποχή τηs κυριακης,Ο εγκλειστικος εγωιστικος μικροαστισμος ειναι η κυριαρχη πολιτικη συμπεριφορα σε όλο το πολιτικό φάσμα.Ο μικροαστος δεν θυμωνει αλλα εκνευριζεται,δεν σωρευει συναισθηματα αλλα εκφορτιζει τσαντηλα οπου βρει.
Το κοινωνικό υπόστρωμα αυτών των συμπεριφορών αναδεικνύεται από δύο πρόσφατες δημοσιεύσεις
Η προσφατη αναφορά για την παγκόσμια Ανταγωνιστικότητα και η έκθεση της ΓΣΕΕ (που δημοσιεύονται με διαφορά εβδομάδας) μας αποκαλυπουν την ιδιομορφη δομη της ελληνικης κοινωνιας
Αν μπορουσαμε να το συνοψισουμε θα λεγαμε τα εξης
Ειμαστε μια αναπτυγμενη Οικονομια.(25 στην παγκόσμια καταταξη)
Το μελλον μας δεν ειναι φθηνο εργατικο δυναμικο ουτε οι φθηνές πρώτες ύλες αλλα η τεχνολογια , και η επιχειρηματική συνθετότητα οπως αναφερεται κωδικα.
Στην σελιδα 12 στο γενικο κειμενο αναφερουμαστε ως χωρα stage 3 , δηλαδη της πιο προωθημενης ανάπτυξης,και στον σχετικό δείκτη αναπτυξιακού δυναμικού είμαστε στο 38
Ταυτοχρονα ομως ολη η κοινωνια ολες οι ιδιωτικες και κρατικες δομες κινούνται μερικά σταδια πριν, ως κοινωνια που ασθμαινει να εκσυγχρονιστεί.
Είμαστε στην Super League αλλά μονίμως στην τελευταία θέση,και ταυτόχρονα δεν ξέρουμε τι να κάνουμε για να καθιερωθούμε.
Τα θύματα οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα
Η τελευταία της έκθεση ΓΣΕΕ τα λέει όλα.Οι μισοί μισθωτοί έχουν καθαρους μίσθους κάτω από 1000 ευρώ.Ταυτόχρονα ο δείκτης ανισότητας (δηλαδή ο λόγος εισοδημάτων του 20 % των πιο εύπορων προς το 20 % των πιο αδυνάτων) είναι από τους χειρώτερους.
Ενα από τα αντιφατικά ευρήματα της αξιολόγησης της ανατγωνιστικότητας είναι οι πολύ υψηλές βαθμολογίες που έχουμε στην παιδεία και την υγεία.Εντός της παγκόσμιας εικοσάδας!!!(εδωl)
Ταυτόχρονα και η έκθεση της ΓΣΕΕ αποκαλύπτει οτι η παιδεία και η υγεία είναι από τους λίγους κλάδους που αυξάνεται η απασχόληση στο διάστημα 2000-08 (σελίδες 258-260) .
Δεν πρέπει να είναι συμπτωματικό.
Ουτε είναι συμπτωματικό οτι ο ιδιωτικός τομέας καταγράφει σκορ 101 σε ηθική και στο ποσοστό R&D,ενω ο δημόσιος καταγράφει 107 σε ποσοστα δαπανων για την παιδεία και αποτελεσματικότητα δαπανών.Το επιχειρείν είναι συνώνυμο του πλιάτσικου,και το δημόσιο η χαβούζα των φόρων.
Και την πληρώνουν οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα,καθώς στην αντιστοίχιση μισθων παραγωγικότητας είμαστε στο 120!!!
Στο περιβάλλον αυτό άλλοι κάνουν υπομονή,και άλλοι εκνευρίζονται.
Είναι σαφές ότι αυτοί που έχουν εκνευριστεί δεν είναι οι πιο αδικημένοι.Οι αδικημένοι είναι σιωπηλοί σαν τον ήρωα του Οικονομίδη,και οσοι δεν έχουν δει την ταινία,σας λέω το τέλος είναι πολύ ενδιαφέρον.


Παγκόσμια Ανταγωνιστικότητα εδω
Εκθεση ΙΝΕ ΓΣΕΕ εδω

2 comments:

John 25aris said...

Φίλε Γιάννη,

Πολύ μου αρέσει ο τρόπος που αναλύεις και επεξεργάζεσαι τα στοιχεία. Και το πιο βασικό, νομίζω, συμπέρασμα προκύπτει με φυσικό τρόπο από την ανάλυση-εξήγηση:"Το επιχειρείν είναι συνώνυμο του πλιάτσικου,και το δημόσιο η χαβούζα των φόρων.
Και την πληρώνουν οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα...".

Και κάτι που μου είπε ένας φίλος και νομίζω ότι ταιριάζει με την αντίθεση βολεμένου εκνευρισμένου-σιωπηλού αδικημένου:ήμασταν σε μια πορεία-Πρωτομαγιάς νομίζω- και γυρνάω και λέω στο φίλο μου "Παντού γύρω μου βλέπω φοιτητές, συνταξιούχους, εργαζομένους του δημοσίου, συνδικαλιστές. Τα "λαϊκά παιδιά" δεν κατεβαίνουν πια στις πορείες;" και γυρνάει και μου απαντάει: "Τα "λαϊκά παιδιά" δεν τα βλέπεις στις πορείες γιατί εκείνη την ώρα που γίνονται οι πορείες, οι πραγματικά λαϊκοί άνθρωποι δουλεύουν και δεν μπορούν να πάνε. Γιατί αν πάνε θα χάσουν τη δουλειά τους και δεν θα μπορούν να ζήσουν."
Και τότε κατάλαβα για πρώτη φορά τι σημαίνει μεροκαματιάρης-νομίζω ότι είναι οι σιωπηλοί του άρθρου σου...

Left Liberal Synthesis said...

John25
Δεν ειναι τεμπελιά ουτε δυσθυμία σε ανταλλαγή απόψεων,αλλα απλή αλήθεια.
Εισαι Μέσα!!!!