Thursday, June 4, 2009

Απαραιτητα της Παναρχιας.Μ.Rozeff


O εργατικος φιλος μας Dennis V συνεχιζει την μεταφραστικη του δουλεια με την αγαπημενη του θεματολογια της Παναρχιας.
Αυτη τη φορα καταθετει το κειμενο του M.S.Rozeff.

Ο παναρχισμός είναι μια νέα πολιτική φιλοσοφία που έχει ως βάση και επεκτείνει την πυρηνική έννοια της συναίνεσης των κυβερνώντων, που ανατρέχει βασικά στον John Locke. Η συναίνεση των κυβερνώντων είναι μια έννοια που διαπότισε την επαναστατημένη Αμερική. Εμφανίζεται στο Άρθρο 6 του Προγράμματος Δικαιωμάτων της Βιρτζίνια. Εμφανίζεται στο Δημοψήφισμα του Έσσεξ. Ο Benjamin Franklin έγραψε «στις ελεύθερες κυβερνήσεις οι ηγέτες είναι οι υπηρέτες και ο λαός ο ανώτερος τους και κυρίαρχος τους». Η Διακύρηξη της ανεξαρτησίας ισχυρίζεται ότι οι «Κυβερνήσεις θεσμοθετούνται μεταξύ των ανθρώπων, αντλώντας τις δίκαιες δυνάμεις τους από την συναίνεση των κυβερνώντων».


Ο παναρχισμός προτείνει μια περιεκτική επέκταση της ελευθερίας στην εθελοντική επιλογή κυβέρνησης, στην μορφή και το περιεχόμενο. Προτείνει κυβέρνηση από συναίνεση για οποιαδήποτε άτομα που οργανώνουν μια τέτοια κυβέρνηση για τον εαυτό τους. Αντίστροφα, προτείνει μια κυβέρνηση δεν έχει καμία εξουσία πάνω σε οποιονδήποτε άνθρωπο, που δεν δίνει την συναίνεση του.


Η παναρχία είναι μια κατάσταση στις ανθρώπινες σχέσεις που το κάθε άτομο έχει την ελευθερία να διαλέξει την δική του κοινωνική και πολιτική διοίκηση χωρίς να καταπιέζεται. Η Παναρχία σημαίνει ότι οι άνθρωποι μπορούν να μπουν και να βγουν από κοινωνικές και πολιτικές σχέσεις ελεύθερα. Σημαίνει ότι η κυβέρνηση υπάρχει μόνο με την συναίνεση και από την συναίνεση των κυβερνώντων.


Ο παναρχισμός έχει μια νέα αντίληψη του τι υπήκοοι, κυβέρνηση και συναίνεση σημαίνουν. Αυτά δίνουν σάρκα και οστά σε μια νέα έννοια του μη-εδαφικού κράτους και αναθεωρημένες ιδέες για την κυριαρχία και την εξουσία. Κατανοώντας την κυβέρνηση σαν μη-εδαφική, ο παναρχισμός αναπροσανατολίζει το κίνημα για την ελευθερία μακριά από το την καταστροφή των κυβερνήσεων που άλλοι ίσως προτιμούν και προς την απόκτηση των κυβερνήσεων που ο καθένας από εμάς προτιμά.


Οι ελεύθεροι άνθρωποι σε μια ελεύθερη κοινωνία ήδη εφαρμόζουν έναν βαθμό παναρχίας. Μέσω της ατομικής συναίνεσης, συνεταιρίζονται με αυτούς που επιθυμούν να συνεταιρίζονται (και που θέλουν να συνεταιριστούν μαζί τους), και δεν συνεταιρίζονται με άλλους. Από επιλογή, οι συναναστροφές τους ποικίλουν στον χρόνο, τον τόπο, την διάρκεια, και άλλες διαστάσεις. Διαλέγουν συντρόφους, μέρη για να ζουν, χώρους εργασίας, λέσχες και εκκλησιές στην βάση της ατομικής συναίνεσης που λαμβάνει χώρο σε μη-καταπιεστικό κοινωνικό πλαίσιο. Οι ελεύθεροι άνθρωποι σχηματίζουν συναινετικές οργανώσεις, οργανώσεις και ομάδες. Σχηματίζουν τους εαυτούς τους σε υπο-κοινωνίες και «λαούς», που είναι ομάδες ανθρώπων που, μέσω ατομικής συναίνεσης, πρόθυμα αθροίζονται σε διαφορές βάσεις και συμφέροντα. Δρώντας με αυτόν τον τρόπο, δημιουργούν πολλαπλές συνυπάρχουσες μορφές κυβέρνησης η βάση των οποίων δεν είναι το έδαφος (παρόλο που προαιρετικά μπορεί να είναι) αλλά οι ανθρώπινες σχέσεις.


Ο παναρχισμός προτείνει η παναρχία να επεκταθεί στην κυβέρνηση (ή τομείς της κυβέρνησης με τον ίδιο τρόπο που είναι ήδη παρούσα στην κοινωνία. Αφήστε τους ανθρώπους να είναι ελεύθεροι να σχηματίσουν λαούς και να διαλέξουν τις δικές τους μορφές κυβέρνησης.


Γιατί; Επειδή η συναίνεση τον καιρό μας είναι υπερβολικά περιορισμένη για να επιτρέψει μια ουσιαστική λαϊκή κυριαρχία. Επειδή οι ηγέτες έχουν γίνει οι κυρίαρχοι και οι λαός ο υπηρέτης τους. Επειδή περίπλοκα συστήματα ψηφοφορίας και τα κόμματα έχουν αραιώσει την συναίνεση σε απειροελάχιστο σημείο. Επειδή οι θα-ήταν-λαοί εμποδίζεται να σχηματιστούν. Η ελευθερία δεν σημαίνει ψήφος για ένα από τα δύο κόμματα που διαχειρίζονται μια μοναδική μονοπωλιακή κυβέρνηση. Σημαίνει ενεργή συναίνεση πάνω στην ίδια την μορφή, καθώς και το περιεχόμενο των κυβερνητικών σχέσεων.

Γιατί παναρχισμός; Επειδή στις σημερινές κυβερνητικές σχέσεις, βρίσκουμε τον εαυτό μας να ζει κάτω από απόμακρα κράτη και κυβερνήσεις των οποίων η δομή δεν είναι στην επιλογή μας. Επειδή ο πλανήτης είναι σκεπασμένος με Κράτη και κυβερνήσεις που υπερβολικά συχνά αποφέρουν αδικία, ανασφάλεια, διαταραχή, σπατάλη, δυστυχία, θάνατο και καταστροφή, όπως τα κράτη και οι κυβερνήσεις επικεντρώνονται και ενισχύουν την δύναμη, χρησιμοποιώντας την για λόγους που πολλοί από εμάς δεν πιστεύουμε. Και επειδή οι κυβερνήσεις σήμερα νομιμοποιούν και ενθαρρύνουν φιλόνικους αγώνες για κυριαρχία οπού τα οφέλη μιας ομάδας είναι η ζημία της άλλης ομάδας, και που ο αγώνας απορρόφα περισσότερες και περισσότερες προμήθειες και αποσπούν την ενέργεια από τις παραγωγικές σε μη-παραγωγικές χρήσεις.


Η ελευθερία που είναι βασική στην παναρχία υπόσχεται έναν καλύτερο τρόπο ζωής, εκτείνοντας στον καθένα μας την δυνατότητα να εμπλακεί σε πολιτικές και κοινωνικές σχέσεις της επιλογής μας σε συμφωνία με τα πιστεύω μας. Εφόσον οι πολίτες δεν δίνουν ελευθέρα την συναίνεση τους σε κυβερνήσεις των οποίων οι αποφάσεις τους αφήνουν, με τους δικούς τους υπολογισμούς, χειρότερα, η ελεύθερη επιλογή της κυβέρνησης θα προμηθεύσει το είδος των περιορισμών σε κυβερνητικές αποτυχίες και αδικήματα που είναι ένα κρίσιμο απόν στοιχείο στις σημερινά πολιτικά συστήματα. .


Η Παναρχία οραματίζεται πολλές πιθανές κοινωνίες και υπο-κοινωνίες σε μια χώρα, περιφέρεια ή επαρχεία. Δεν είναι ανάγκη να είναι μια μοναδική ανωτάτη εξουσία που επιβάλει νόμο σε όλους, εκτός αν τυγχάνει να το κάνει με την συναίνεση όλων. Στην παναρχία, πολλαπλές και ποίκιλλες πηγές αυτό-διαλεγμένης κυριαρχίας συνυπάρχουν πλάι-πλάι, καθεμία ψάχνοντας της πηγή νομιμότητας της από την συναίνεση αυτών πού είναι πρόθυμοι να θέσουν τους εαυτούς τους σε ένα συγκεκριμένο πλέγμα κυβερνητικών σχέσεων, εν αντίθεση με το να βρίσκουν τους εαυτούς τους εκχωρημένους σε μια γεωγραφική βάση.


Οι Αμερικάνοι επαναστάτες χάραξαν ένα μονοπάτι προς την μη-εδαφική κυβέρνηση όταν κάλεσαν για συναίνεση των κυβερνώντων, αλλά ταυτόχρονα άλλαξαν κατεύθυνση από αυτόν τον δρόμο. Όπως περιέτρεξαν την ερώτηση της σκλαβιάς, περιέτρεξαν το θέμα τι αποτελεί λαό, μια νόμιμη κυβέρνηση, συναίνεση και απόσχιση. Το άρθρο 14 της Διακύρηξης Δικαιωμάτων της Βιρτζίνια είχε ως στόχο «να διατηρήσει την κυριαρχία της Βιρτζίνια υπεράνω των ανήσυχων, μακρινών δυτικών χωρών». Διακήρυξε «Ότι ο λαός έχει ένα δικαίωμα σε ενιαία κυβέρνηση¨ και, εκ τούτου, καμία κυβέρνηση χωρισμένη από, ή ανεξάρτητη από την κυβέρνηση της Βιρτζίνια θα στηθεί ή ιδρυθεί μέσα στα όρια της».Αυτή η συγκεκριμένη εδαφική ιδέα της κυβέρνησης δικαιολογήθηκε από μια ψεύτικη επίκληση σε ένα μυθικό δικαίωμα σε ενιαία κυβέρνηση, ώστε να αποφευχθεί ο σχηματισμός της Δυτικής Βιρτζίνια. Κάπου 85 χρόνια μετά, η Δυτική Βιρτζίνια, που για δεκαετίες είχε πολλούς σοβαρούς λόγους να μην κυβερνάται από το Richmond, τελικά αποσχίστηκε από την Βιρτζίνια.


Λίγα έχουν αλλάξει. Πάρα τα εκατοντάδες αποσχιστικά κινήματα παντού, η εδαφική αντίληψη της κυβέρνησης δεν έχει αλλάξει. Όντως, πολλά τέτοια κινήματα τα ίδια θεωρούν την κυβέρνηση εδαφική. Ο αμερικάνικος φεντεραλισμός έχει γίνει εθνικισμός. Οι κυβερνήσεις του σήμερα αλλάζουν τις κοινωνίες, βασισμένες σε αξιώσεις νόμιμης εξουσίας που είναι λιγότερο ριζωμένες στην συναίνεση πάρα σε εδαφικούς ισχυρισμούς διοίκησης.


Η ιδέα της κυβέρνησης χρειάζεται να αποκοπεί από την ιδέα του εδαφικού Κράτους και από την αντίληψη ότι η κυβέρνηση ενός τέτοιου Κράτους είναι το παν που μια κυβέρνηση είναι ή μπορεί να είναι. Καθώς το Κράτος είναι μοναδικό, εδαφικό και καταπιεστικό, μια τέτοια ιδέα δείχνει την κυβέρνηση σαν μοναδική, εδαφική και καταπιεστική. Η εδαφική ιδέα υποστηρίζει Κράτη στο έδαφος. Αδειάζει την συναίνεση από όλο το πραγματικό νόημα της και την αντικαθιστά με τους μηχανισμούς των άσκοπων ψήφων, κομματικών πολιτικών, ομάδων πίεσης, αναδιανομής, δύναμης, και ροής χρήματος για εκστρατείες. Η εδαφική ιδέα της κυβέρνησης χωρίς συναίνεση καταδικάζει το ανθρώπινο γένος να ζει χωρίς μια από τις πιο βασικές ελευθερίες, αυτή η ελευθερία να διαλέξεις κυβέρνηση.


Είναι λάθος να ταυτίζουμε την κυβέρνηση σαν τα εκτελεστικά και διαχειριστικά μέσα του μονοπωλιακού Κράτους. Όταν αυτοί που είναι υπέρ του Κράτους το κάνουν, αφήνει ελάχιστο ή καθόλου χώρο για αυτούς που δεν συναινούν και επιθυμούν να ζήσουν με τις δίκες τους μορφές διακυβέρνησης. Όταν αυτοί που είναι αντι-κρατικοί, γίνονται αντικυβερνητικοί, μια θέση που δεν επιτρέπει σε αυτούς που θέλουν διαφορές μορφές των δικών τους κυβερνήσεων για να εξασκήσουν τις επιλογές τους.


Η κυβέρνηση είναι ο κοινωνικός συντονισμός των ανθρώπινων προσωπικών αλληλεπιδράσεων. Στο σημείο που τα ανθρωπινά όντα αλληλεπιδρούν το ένα με το άλλο, η κυβέρνηση είναι λοιπόν αναπόφευκτη. Οι υποστηρικτές της μη-κυβέρνησης, έκτος αν αποφύγουν όλη την κοινωνική αλληλεπίδραση, δεν μπορούν να ζήσουν περισσότερο χωρίς κυβέρνηση από ότι μπορούν οι κράτιστες. Αλλά η ανάγκη της κυβέρνησης δεν υπονοεί ότι η κυβέρνηση πρέπει να είναι μη-συναινετική και εδαφική. Έχουμε μια εναλλακτική λύση στο να ζούμε κάτω από ένα μόνο εδαφικό κράτος που αποφασίζει και επιβάλλει όλα τα είδη κανόνων, για όλους από εμάς, για πάντα. Η παναρχία είναι αυτό το εναλλακτικό.


Εμείς οι ίδιοι κυβερνούμε μια τεράστια ποικιλία ανθρώπινων δραστηριοτήτων με συναίνεση, μη-εδαφικά, και χωρίς το Κράτος. Αυτό ήταν ιστορικά και είναι σήμερα η περίπτωση. Τα άτομα σε ανθρώπινες κοινωνίες δημιουργούν κυβέρνηση από ποίκιλλες και πολλαπλές πηγές που περιλαμβάνουν ηθικούς κώδικες, έθιμα, σώματα από νομούς ανακαλυφθέντες από δικαστές, κανόνες, αξίες, τρόπους, θρησκεία, συμφώνα, συμφωνίες, αντιλήψεις, και συμβόλαια, καθώς και μέσω μιας ποικιλίας οργάνων, θεσμών, και οργανώσεων που περιλαμβάνουν την οικογένεια, οργανώσεις, εκκλησιές, σχολεία, σωματεία, και επιχειρηματικές φίρμες. Η κοινωνία, με αυτήν την έννοια, που είναι στην πραγματικότητα πολλές διακρατικές και ποικιλόμορφες κοινωνίες ήδη αντανακλά μεγάλο ποσοστό παναρχίας. Οι κοινωνίες παντού ήδη χρησιμοποιούν την παναρχία σαν μια ευεργετική αξία της κοινωνικής οργάνωσης και τάξης.


Ο Παναρχισμός προτείνει την επέκταση της παναρχίας ευρύτερα. Πολέμα για έναν κόσμο στον οποίο οι άνθρωποι ζουν με τις κυβερνητικές σχέσεις της επιλογής τους καθώς σέβονται τις αποφάσεις των γειτόνων τους να ζήσουν με τις δικές τους. Μια κοινωνία με τέτοια ελευθερία θα παραμείνει ενωμένη με τον ίδιο τρόπο που οι κοινωνίες έχουν παραμείνει πάντα ενωμένες: με ένα περίπλοκο πλέγμα κοινών αξίων, πίστεων, εθίμων, γλώσσας και άλλων κοινών στοιχείων που τίθενται σε εργασία μέσω του ατομικού συμφέροντος που εκφράζεται σε ατομικές, εταιρικές και συνεργατικές προσπάθειες. Θα παραμείνει πιο σταθερή από τις σημερινές κοινωνίες επειδή η μη-συναινετική κυβέρνηση που γονιμοποιεί τις σημερινές συνέχεις πολιτικές και οικονομικές μάχες, επαναστάσεις και εμφύλιους πολέμους θα έχει αποδυναμωθεί.


Διαφορετικοί άνθρωποι αντιλαμβάνονται την ελευθερία με διαφορετικούς τρόπους, και ακόμη όταν συμφωνούν, βάζουν διαφορετικές αξίες στην ελευθερία. Μια γυναίκα ίσως διαλέξει να εργαστεί για κάποιον άλλο για μισθό, καθώς μια άλλη ίσως αντιλαμβάνεται την μισθωτή εργασία ως δουλεία. Αυτές οι διαφορετικές ιδέες της καλής και κακής διακυβέρνησης μπορούν να συνυπάρξουν στην παναρχία. Η ελευθερία και η κυβέρνηση δεν είναι αμοιβαία αποκλειόμενοι πόλοι. Η κατάργηση της κυβέρνησης και η αντικατάσταση της με το προσωπικό όραμα της ελευθερίας δεν φέρνει ελευθερία για όλους. Η ελευθερία για όλους συνεπάγεται την δυνατότητα για όλους να διαλέξουν τις κυβέρνηση τους. Στην παναρχία, οι άνδρες και οι γυναίκες είναι ελεύθεροι και ελεύθερες να είναι ανελεύθερες (στα μάτια των άλλων) σε οιονδήποτε επιθυμούμενο βαθμό. Μπορούν να μπουν σε πολλά διαφορετικά είδη κυβερνητικών σχέσεων. Αυτό θέτει την παναρχία μακριά από άλλες πολιτικές αντιλήψεις που τους αρνούνται την επιλογή Κράτους και κυβέρνησης. Οι παναρχικοί δεν αποπειρώνται να διαλύσουν τις κυβερνήσεις που άλλοι θέλουν. Δεν αρνούνται σε κανέναν το δικαίωμα να είναι ανελεύθερος. Παρόλα αυτά αρνούνται στους άλλους (και τα Κράτη τους και τις κυβερνήσεις τους) την ελευθερία να τους αφαιρέσουν την ελευθερία.

Κάθε φορά που ανοίγουμε τις σκέψεις μας στην ερώτηση του τι είναι η κυβέρνηση, μπορούμε να αποφύγουμε την ιδέα «μιας κυβέρνησης» και «της κυβέρνησης». Η κυβέρνηση είναι ένα σύνολο λειτουργιών που μπορούν να αναγνωριστούν. Η αλλαγή δεν είναι μια ερώτηση μιας σημερινής κυβέρνησης ή καμίας. Υπάρχουν όλα τα είδη των ενδιάμεσων πιθανοτήτων.


Οι εθνικές κυβερνήσεις έχουν απορροφήσει μείζονες λειτουργίες όπως η συνταξιοδότηση, η βοήθεια στον άπορο και η παροχή υγείας από την κοινωνία των πολιτών και την τοπική κυβέρνηση. Έχουν πράξει έτσι μέσω περίπλοκων πλειονοτικών κανόνων και διαδικασιών ψηφοφορίας που καταστρατήγησαν την συναίνεση των κυβερνώντων. Οι κυβερνήσεις γύρω στον κόσμο συχνά καταπιέζουν μειονότητες πολλών ειδών. Η επιβολή πανεθνικών κανόνων διακρίνει κατά και καταπιέζει όλους όσους δεν συναινούν και δεν θέλουν τις κυβερνήσεις τους να διαχειρίζονται ορισμένα κρίσιμα ζητήματα. Η κρατική παροχή υγείας, για παράδειγμα, περιλαμβάνει μια αρπάγη και μεταφορά πλούτου. Αυτό το είδος προγράμματος θα μπορούσε να γίνει μη-εδαφικό και συναινετικό. Ο κυρ. Κ μπορεί να εγγραφεί στο σχέδιο και να ανήκει σε μια κυβέρνηση που αφαιρεί από τους μισθούς του, ενώ ο κυρ. Ξ δεν υποχρεούται. Μπορούν να είναι γείτονες και να το κάνουν.


Πολλές από τις σημερινές κυβερνητικές λειτουργίες μπορούν να παραμείνουν στην θέση τους για αυτούς που δεν τιε θέλουν καθώς τις κάνουν εθελοντικές για αυτούς που δεν θέλουν. Η ιδέα σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι το τέλος της κυβέρνησης αλλά να την κάνει συναινετική. Τεράστια μεγέθη ρύθμισης των εργατικών σχέσεων, της ενέργειας, της εκπαίδευσης, της υγείας, και της κοινωνικής πρόνοιας είναι τέτοιες που ένας γείτονας μπορεί να ζήσει χωρίς ορισμένους κανόνες ακόμη και αν ο γείτονας του τους θέλει. Αντί να αποπειραθεί να καταργήσει την κρατική παροχή υγείας ή να αποπειράται να πείσει ψηφοφόρους να το ψηφίσουν αυτό, που παίζει το παιχνίδι της αποδοχής του μονοπωλίου και της εδαφικής κυβέρνησης, ο παναρχισμός προσεγγίζει το πρόβλημα έλλειψης συναίνεσης και των αδικών δυνάμεων της κυβέρνησης με διαφορετικό τρόπο. Άστε αυτούς που θέλουν την κρατική παροχή υγείας να την έχουν¨ αστέ αυτούς που δεν θέλουν να αποχωρήσουν. Ο παναρχισμός απόκτα το ηθικό υψίπεδο. Γιατί αυτοί που επιθυμούν την κρατική παροχή υγείας να τους επιβάλλεται από αυτούς που δεν θέλουν; Δεν είναι αυτό παρόμοιο με το να αναγκάζεις τον καθένα να ανήκει στην ίδια εκκλησιά; Πως μπορεί να υπάρχει συναίνεση των κυβερνώμενων όταν μαζευόμαστε σαν κοπάδια, είτε το θέλουμε είτε όχι, σε προγράμματα που επηρεάζουν την ζωή μας με μείζονες τρόπους.


Τα προβλήματα συντονισμού που περιλαμβάνουν ανθρώπινη αλληλεπίδραση δεν πρόκειται να εξαφανιστούν. Η μεταρρύθμιση της κυβέρνησης ακόμη και εκεί που ζητήματα συντονισμού δεν είναι ζήτημα ίσως είναι δύσκολο. Ο παναρχισμός δεν αρνείται αυτές τις δυσκολίες. Δείχνει έναν δίκαιο και ειρηνικό προορισμό που μπορεί να πραγματοποιηθεί ειρηνικά, που είναι ένα μέλλον στο οποίο το κράτος εγκαταλείπει τις εδαφικές του αξιώσεις. Ίσως συμβεί σιγά σιγά. Ίσως γίνει με διαβάθμιση. Ίσως συμβεί μερικά και σταδιακά, ή ίσως συμβεί με άλματα. Η συναινετική και η μη-συναινετική κυβέρνηση πιθανόν να συνεχίσουν να υπάρχουν στην ίδια μεριά για κάμποσο καιρό. Οι μεταρρυθμίσεις, μικρές και μεγάλες, είναι απρόβλεπτες. Είναι εργασία των ίδιων τους ανθρώπων να τις προωθήσουν και να τις καταφέρουν. Κάθε βήμα που οι άνθρωποι κάνουν, ειρηνικό και μη-επιθετικό, προς την επινόηση και την ζωή με την δική τους κυβέρνηση είναι ένα βήμα προς πιο πλήρη παναρχία και μεγαλύτερη ελευθερία.


Περαιτέρω ιδέες στην παναρχία μπορούν να βρεθούν εδώ:
http://www.google.com/url?sa=D&q=http://www.panarchy.org/&usg=AFQjCNFAHdU-rLATZ_LHR2b6qGQKllZQgA

12 comments:

DennisV said...
This comment has been removed by the author.
DennisV said...

Ε, δεν είμαι δα και τόσο εργατικός... Σε ευχαριστώ LLS. Μια διευκρίνηση μόνο: το link δεν λειτουργεί, καθώς ο Gian Piero de Bellis ο διαχειριστής των site Panarchy.org και Polyarchy.org αναδομεί αυτές τις δύο ιστοσελιδες. Οταν τελειώσει, με σχόλιο στο ποστ αυτό θα σε ενημερώσω ώστε να διορθώσεις τα link. Στο "αναγεννημένο" site, οι μεταφρασείς μου σε Paul Emile De Puydt και Μax Nettlau θα βρίσκονται κάτα πάσα πιθανοτήτα...

Σε ξαναευχαριστώ LLS. Xαιρόμαι για την συνεργασία!

divein said...

δεξιοαναρχικέ Dennis βρήκες τον αριστεροφιλελεύθερο λλσ για να
γίνετε ενα πολιτικά λάθος πολυφυλικό ζευγαρι με τραβεστί τερατουργήματα πολιτικής φαντασίας
που επιφέρουν διαταραχή στον συναισθηματικό μας κόσμο να αποσείσουν τις ρίζες της λογικής μας από τη βάση τού μαρτυρικού Εξαδάκτυλου και να μας αλωνίσουν με απαγωγούς τη συνείδηση, ώστε να βρεθούμε απωθημένοι και πτητικοί στα υπόγεια της ψυχρής άλλωστε αγανάκτησης.

DennisV said...
This comment has been removed by the author.
DennisV said...

Aγαπητε "μη μου τα νευρα πρηζετε" εχετε γνωμη για το αρθρο περα απο τις μπουρδες που παραγετε σε καθε ποστ που σχολιαζετε (με μεγαλη ποσοτητα και ελλειψη χαρης θα ελεγα). Δεν γραφει ο τιτλος του ποστ "Ψυχιατρειο, το χαμογελο του troll" ή "Ο Κυκλος των αποτυχημενων Ποιητων" αν δεν με απατα η οραση μου. Οσο για το "δεξιοαναρχικος", ε, τι να κανουμε αγαπη μου, καλυτερα που εγινα μικρος "δεξιος" παρα "αριστερος" και να καταντησω κανα γερο-σταλινικο αποτυχημενο troll που βρηκε την ευκαιρια να κανει την "επανασταση" του στο διαδικτυο. "Χαιρετα μου τον Πλατανο" ή "Ηρθα" ή οπως αλλιως σε λενε σου ευχομαι καλη αναρρωση (με πιανεις φανταζομαι;)) και με το καλο απαλλαγη απο το "μεταπολιτευτικο/πολυτεχνιτικο κομπλεξ" σου.

Να το πω και αγγλιστι:
Get a Life!

UPDATE: "Βρασε Ρυζι και αστον τον Δρακο να σφυριζει" με ποιον ορισμο της δεξιας ειμαι "δεξιος"; Ελπιζω να μην βαζω δυσκόλα...

Anonymous said...

@Μη μου το Σχολάρχη τάραττε
Ρε συ δρακο-γλωσσοπλάστη αρχιδο-πατέρα, μεγαλο-γλωσσο-σφάχτη
εννοιο-φονιά...
έλαχε να βρεις λαχείο ΄χοιρινή ταμπέλα χοιρο-πυροβολημένων του ντουνιά, σουπερ-μπουρδολόγε ταμπελο-δότης, κομίζων κίβδηλη γλαύκα στην Αθηνά...

Ρε ΟΥΣΤ από δω χάμω, που ο Ντένις είναι "δεξιοαναρχικός". Τον ξέρεις κι από χθές? Η ΞΕΡΕΙΣ αυτά που λες?

Αυτάααα, μη χέσω τώρα...

divein said...

εσυ dennis to βρίσκεις φυσιολογικό και φίνο μία κοπέλα να συνδυάζει γραμμική άλγεβρα με ζωή;

να σκέφτεται ότι το Σύμπαν ισούται με φέτες από αλληλοεπιεκαλυπόμενους χώρους και χρόνους, ή ισως πάλι πολλαπλά παράλληλα σύμπαντα με διαπλεκόμενους νόμους πολλαπλών κρατών της παναρχίας και περιφερόμενη σε εκθέσεις και παρουσιάσεις να ζει τον ξυλοδαρμό του εγκεφάλου της μπερδεύοντας το απτό με υλικό που ούτε η Βίσση δεν θα το έκανε "τραγούδι" με άπατη γνώση και ατέλειωτο πόθο για πλύσιμο χίλιες φορές την ώρα; η ζωή είναι εύθραυστη...

divein said...

Aγαπητέ Dennis η παναρχία σου περιμένω να μας πεις που εχει κυβέρνηση του ψυχιατρείου και των
αποτυχημένων κύκλων ποιητών....ή μήπως πάλι
στο μυαλό σου αντί να εξουσιάζεται απο την παναρχία βασίζεται στη μοναρχία φυλακισμένε στο επιτυχημένο κύκλο του

Omadeon ηρέμησε ΑΕΚ είσαι ή κομμουνιστής; μπορει να πάρετε το κύπελο

DennisV said...

@ομαδεωνα
Το αστειο οτι ολοι αυτοι που μοιραζουν πιστοποιητικα προοδευτικων φρονηματων προπαγανδιζουν ιδεες του 19ου αιωνα αντε αρχες του 20ου. Βεβαια η Εφυγα απο εδω ως σοβαρη "αριστερη" (οχι σαν κατι "δεξιο-αναρχικους" οπως εγω) ειναι ετοιμη να υποστηριξει οτι επειδη καποιος γεννηθηκε σε ενα κομματι γης, ειναι ιδιοκτησια του κρατους (φεουδαρχισμος, απολυτη μοναρχια δεν σου θυμιζουν αυτα;) και δεν πρεπει να παραπονιεται παρα μονο αν η κυβερνηση δεν ειναι "προοδευτικων" φρονηματων. Φυσικα δικαιωμα για επιλογη δεν εχει καθως η "Σφυρα μου Σχολαρχη" δεν το θεωρει "δημοκρατικο" αλλα "μοναρχικο". Δεν το δεχεται ΚΑΝ σαν ιδεα ή στοχο, καθως μαλλον εχει γουστο να γινει "μητερουλα" ή εστω "μικρο-μητερουλα" σε καμια απο τις "δημοκρατικες" κυβερνησεις που τοσο γουσταρει, και να δειξει στους απιστους "δεξιους", oπως εγω, τι παει να πει 20th century-style Προγκρες
@Δρακουμελ
1ο σχολιο
Αν καταλαβαινω αυτα που λες, θεωρεις οτι τα πολλαπλα νομικα συστηματα σε μια περιοχη μπορει να δημιουργησουν χαος. Αυτο ομως που δεν καταλαβαινεις οτι η παναρχια δεν βασιζεται σε γραφειοκρατικα νομικα συστηματα, οπως το τωρινο. Πιστευουμε σε ενα συστημα που οι νομοι επιλεγονται απο τα ιδια τα ατομα που εμπλέκονται στην ιδια ομαδα, και επηρεαζουν ΜΟΝΟ τα ατομα που εμπλεκονται στην ιδια ομαδα. Το προβλημα ειναι οταν το παρον εδαφικο νομικο συστημα δημιουργει νομους για ολους τους "πολιτες" (π.σ. υπηκοους) χωρις την συναινεση τους, σε ενα κομματι γης που αυθαιρετα αποκαλειται "εθνικη γη" (π.σ. κρατικο φεουδο). Αυτο δημιουργει φυσικα εντασεις μεταξυ των ομαδων που ειναι υπερ ή κατα των νομων αυτων και θεωρουν οτι τα δικαιωματα τους καταπατωνται (π.σ. ταξικη συγκρουση), με το κρατος να προσπαθει να κανει Micromanagement των συγκρουσεων (διαιρει και βασιλευε). Και παει λεγοντας. Αυτο που λεει η παναρχια ειναι ιδιαιτερα απλο: Δικαια ιδιοκτησια ειναι μονο το προιον της εργασιας του ανθρωπου. Ο καθενας εχει δικαιωμα να κανει οτι θελει με την ιδιοκτησια του. Η Γη δεν ειναι προιον της εργασιας του ανθρωπου. Τα ανθρωπινα οντα δεν ειναι προιον της εργασιας του ανθρωπου. Αρα ο ανθρωπος δεν εχει δικαιωμα ιδιοκτησιας Γης ή ανθρωπων, αρα δεν εχει δικαιωμα να επιβαλλει οτι νομο θελει σε κατι που δεν ειναι ιδιοκτησια του. Αυτο καταργει το περιθωριο νομικου χαους και πολεμου επι πορων. Αυτο δεν εχει καμια σχεση με τα περιπλοκα νομικα συστηματα που περιγραφεις,που ειναι μαλλον αναρχοκαπιταλισμος, που αποδεχεται την ιδεα της επιβολης ιδιοτικου νομου στην ιδιοκτησια του ανθρωπου, αρα για τους παναρχικους ειναι λανθασμενος σε αυτο το σημειο. Επισης αγνοεις την βοηθεια των νεων τεχνολογιων στην οργανωση ενος τετοιου συστηματος. Το ιντερνετ ειναι πολυ καλο συντονιστικο εργαλειο για ανθρωπους που δεν ζουν στην ιδια εδαφικη περιφερεια, στην συλλογη πορων (που στην παναρχια γινεται πιο ευκολη με την αντικατασταση του υλικου χρηματος με ηλεκτρονικο χρηματο), στην εφαρμογη αμεσοδημοκρατικων διαδικασιων, και αλλα παρομοια "δεξια" πραγματα. Ανακεφαλαιωνω: αυτο που βιασε το μυαλο της ψιψινελ ειναι αυτο: ενα συστημα κατα της καταπιεσης ανθρωπου απο ανθρωπο (ελευθεριακο) και που δεν αναγνωριζει την ικανοτητα ενος ανθρωπου ή μιας ομάδας να κανει ενα κομματι γης φεουδο (ουτε καν "δημοκρατικο") λεγοντας ποιος θα μπει ή δεν θα μπει. Μπορειτε να φανταστειτε τιποτα πιο "δεξιο" απο αυτο;

DennisV said...

2ο σχολιο: Η ομιχλη καπως ξεθωλωνει απο οτι βλεπω. Βλεπεις καλα το παιζουμε τρελοι σε φιλειρηνες μπλογκερς αλλα οταν βλεπουμε οτι καποιος εχει διαθεση για debate γινομαστε λιγο πιο σοβαροι. Φυσικα και στην παναρχια οι "τρελοι" εχουν δικαιωμα στην αυτοδιοικηση, οπως και οι "αποτυχημενοι ποιητες" αρκει να μην παραβιαζουν τα δικαιωματα των αλλων. Αυτες οι προσβολες σου απευθυνθηκαν ακριβως επειδη εχεις καλομαθει στον σοσιαλφιλελευθερισμο του ΛΛΣ. Επειδη εγω ομως ειμαι πιο old-school και δεν ανεχομαι καθε βαρεμενος "αιωνιος 14χρονος" να κανει ενα μπλογκ μπουρδελο επειδη ετσι του κατεβηκε. Κρινοντας απο τον σοβαροτερο τονο (σοβαροτερος δεν σημαινει απαραιτητα σοβαρος ;) ) "πηρες το μυνημα". Οσο αυτο για την μοναρχια το μονο που μπορω να πω: "Οχι αλλη "δημοκρατια" "δημοκρατες", μας πρηξατε" (Αναρχικος Παντειου). Αν υπαρχει καποιος ορισμος της μοναρχιας μου ο μοναρχης αρχει μονο του εαυτου του, ε τοτε το βρηκες, ειμαι μοναρχικος. Εξαλλου απο οτι ακοουω ο ηλιος τωρα τελευταια ανετελλει απο την Δυση...

Anonymous said...

Δεν ξέρω που και πως περνάτε την ώρα σας, αλλά τόσες συσσωρευμένες μαλακίες δενέχω διαβάσει σε άλλο blog.

Ξέρετε, υπάρχει και πραγματικός κόσμος, out there. Δουλειά, μερικάματο, διασκέδαση, γκόμενες, πήδημα, μπάνιο στη θάλασσα.

Υποθέτω ότι η παραρχία είναι το υποκατάστατο όλων αυτών.

Και μετά απορούμε γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.

DennisV said...

@anonymous

Αγαπητε, υποθετω και το μπλογκ σου, αν ειχες, θα το εβρισκα το πιο αφορητα βαρετο και μπουρδοειδες στον κοσμο. But that's not my point...
My point is: Τι σε κανει να νομιζεις οτι δεν κανουμε μπανια, δεν εχουμε δουλειες και γκομενες και τα συναφη;
Καλο να το παιζουμε εξυπνακηδες λεγοντας "ολα αυτα ειναι σπασικλισμοι, χρυση μου" αμα δεν εχουμε ιδεα για ποιον μιλας. Βεβαια οι του συναφιου σου, που νομιζουν με εναν μυστηριο τροπο οτι οσο πιο κοινοι ειναι τοσο περισσοτερο εχουν δικαιωμα να κομπαζουν για αυτο, δεν εχουν χρονο για να αποσπασουν τον εαυτο απο την (αφορητα βαρετη, οφειλω να πω) "πραγματικοτητα" τους...
...Ενω φυσικα η παγκοσμια Πραγματικοτητα εξελισσεται ραγδαιως. Οσοι μετεχουν στο Ρ2Ρ που αλλαξει την πραγματικοτητα μας ταχυτατα, επαναστατοποιωντας το Ιντερνετ και καθιστωντας τους λεγομενους νομους "πνευματικης ιδιοκτησιας" αχρηστους, ξερεις, εχουν δειξει ιδιαιτερο ενδιαφερον για την παναρχια. Σπασικλες του κερατα, που δεν ασχολουνται με την "πραγματικοτητα" θα μου πεις.

Αυτο μου αρεσει με τους Ελληναραδες της καγκουροειδους μορφης. Νομιζουν οτι το υπερκοινοτροπο και το υπερκονφορμιστικο ειναι πνευματικη αμβροσια! Φιλε, σημερα και κατι κακασχημοι βγαζουν θεογκομενες αμα τους κολλησει, μονο οι αναπηροι δεν ξερουν να βουτανε και να πηδανε. Σιγα τα ωα. Καλυτερα να μου κανουν ευθανασια, παρα ποτε να θεοποιησω ενα τετοιο lifestyle. Ομως ολα αυτα με τα οποια ασχολουμαι ισως καθορισουν το μελλον της πολιτικης θεωριας και της τεχνολογιας. Και αυτο ειναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ με κεφαλαια. Διοτι και γκομενες και βουτιες και δουλειες βρισκεις αν εχεις την θεληση σημερα. Αλλα αυτα δεν ειναι "πραγματικοτητα", αλλα ουτε καν το 10% της... Αλλα να μην σε κουραζω φιλε, ευχομαι ειλικρινα πως εισαι σοφοτερος απο εμενα και πως ζεις καλυτερα. Αμα ισχυει αυτο σωπαινω. Καλη τυχη με την "πραγματικη ζωη" σου, ανωνυμε.

ΥΓ1: Στην τελικη, αμα δεν μας γουσταρεις μην μας διαβαζεις αδελφε ;)

ΥΓ2: BTW, ανωνυμε ποια ειναι η γνωμη σου για την ηθικοτητα της κυριαρχιας ανθρωπου απο ανθρωπο χωρις συναινεση;

ΥΓ3: ...Αλλα τι ρωταω, δεν περιλαμβανεται αυτο στην "πραγματικοτητα" σου...