Monday, July 1, 2013

Αποφεύγοντας τα δύο ταμπού


 
 
 
Η κίνηση της Δημαρ να φύγει από την κυβέρνηση μάλλον πυροδοτεί μια νέα συζήτηση για τα ζητήματα "κεντροαριστεράς" "μεσαίου χώρου" κλπ.Ανεξάρτητα από τις απόψεις τών ιδίων, εντός Δημάρ,  έχουν ενδιαφέρον και οι γνωματεύσεις των σχολιαστών .

Ο Γ.Βούλγαρης αποτελεί σημείο αναφοράς του ρεύματος της λεγόμενης κεντροαριστεράς. Στο κείμενο του στα Νέα κρίνει την δημαρική έξοδο , με βάση τις γνωστές προκείμενες του λόγου του. Σύμφωνα με το σχήμα του ΓΒ υφίσταται η αδήριτη ανάγκη μεταρρυθμίσεων , οι οποίες συμπίπτουν με μερικές από τις μνημονιακές προσταγές. Επομένως η είσοδος της Δημαρ στην κυβέρνηση , συντηρούσε στην κυβερνητική σταθερότητα και την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων. Εκείνο που απουσιάζει τελείως από το σχήμα του ΓΒ είναι η πιθανότητα , οι θεμιτές μεταρρυθμίσεις, να ταυτίζονται με μια κατάχρηση των προεδρικών διαταγμάτων, με νομοθετήσεις στο όριο του συντάγματος. Ακόμη έχουν εξαφανιστεί από τη λογική του, τα πραγματικά περιστατικά που κατέθεσαν οι αρμόδιοι, σύμφωνα με τις οποία, η  σαμαρική δεξιά αντιμετώπισε την τρικομματικής ως βάρος, ενώ υπήρξαν κραυγαλέες αθετήσεις συμφωνιών (Δεη) , διαρροές για να  δημιουργείται  αρνητικό κλίμα  κλπ. Δηλαδή απουσιάζει από την οπτική του μια διάθεση ταξινόμησης της ΝΔ , με βάση ένα κριτήριο αυταρχικότητας, πατριδοκαπηλείας , δυσανεξίας προς συναινέσεις.

Στο κείμενο του ΓΒ αποδίδεται στην δημαρ ολόκληρη η ευθύνη ενός μεταρρυθμιστικού σχεδίου, έτσι ώστε μόνο αυτή είναι υποχρεωμένη να συμβιβάζεται σύμφωνα τις σαμαρικές ιδεοληψίες. Καθώς προχωρούν οι μέρες είναι φανερό πως στην περίπτωση της Ερτ, δεν υπήρξε ουσιαστικά υπαναχώρηση, αλλά μια πολιτική της πυγμής  η οποία ουσιαστικά  πέτυχε. Το βασικό της πολιτικής κίνησης ήταν ο μονομερής απόλυτος αιφνιδιασμός. Στην λογική του ΓΒ αυτοί οι αιφνιδιασμοί  περνάνε απαρατήρητοι, ή θεωρούνται δευτερεύοντες σε σχέση με το μείζον των μεταρρυθμίσεων. Ουσιαστικά προκρίνεται η υπεροχή του περιεχομένου των μεταρρυθμίσεων έναντι των διαδικασιών. Ο ΓΒ προκρίνει μια λύση εκλογικής καθόδου πασοκ δημαρ  με νέο όνομα , αποφεύγοντας να περιγράψει πως αυτό μπορεί να γίνει με δύο κόμματα ευρισκόμενα σε τόσο απόσταση.

Μια αντίστροφη κριτική γίνεται από τον Μ.Σπουρδαλάκη  στην Εποχή. Εδώ υιοθετείται ένα αδρό σχήμα σύμφωνα με το οποίο η κοινωνική  πόλωση προσδιορίζει την άρθρωση του πολιτικού συστήματος, επομένως ενδιάμεσα ή αμφίπλευρα σχέδια σαν αυτά της δημαρ δεν έχουν καν θέση αλλά υφίστανται ως ασκήσεις επί χάρτου από διάφορους τεχνοκράτες. Η περιγραφή του ΜΣ , παρά το πιο εκλεπτυσμένο λεξιλόγιο, βασίζεται σε ένα απαρχαιωμένο οικονομισμό, όπου τα κόμματα και ρεύματα ανήκουν στο λεγόμενο "εποικοδόμημα" ως απ' ευθείας αντιστοίχηση των  τάξεων. Απουσιάζει τελείως μια περιγραφή των πολιτικών  ρευμάτων ως αποκρυσταλώσεις , ως μορφές δυναμικής συσσωμάτωσης αυτόνομων αστερισμών ιδεών, ονομασιών, σημαινομένων που επηρεάζονται από την συγκυρία και την διαμορφώνουν ταυτόχρονα. Έχει ενδιαφέρον ότι στο ίδιο κείμενο ο ΜΣ , εξηγεί το φαινόμενο της ΧΑ με βάση την υιοθέτηση ενός κυρίαρχου μανιχαισμού, τον οποίο ακριβώς ο ίδιος υιοθετεί ως εξηγητικό σχήμα για την κατανόηση του φαινομένου της λυμφατικής κεντροαριστεράς.

Παρά την φαινομενική απόσταση των δύο κριτικών ,οι ΓΒ και ΜΣ υιοθετούν μια ταυτόσημη μεθοδολογία για τη δυναμική κατανόηση
  της συγκυρίας.Ο καθείς αποφεύγει ως νύξη την πιθανότητα επικράτησης του απόλυτου "κακού"  του σεναρίου του.
Στον ουδέτερο ιδεολογικά τεχνοφιλελεύθερο ΓΒ, δεν υπάρχει η πιθανότητα να επιτύχουν οι μεταρρυθμίσεις με ένα ρεπερτόριο αιφνιδιασμών, οριακών ρυθμίσεων, οι οποίες θα διαμορφώσουν μια νέα πολιτική επιτυχία των κινήσεων πυγμής, ακριβώς ως αποκρυστάλλωση των μοτίβων της πολιτικής με τα οποία αυτοκατανοείται η ΧΑ. Με βάση ένα κριτήριο "ξαφνικού θανάτου" η Σαμαρική δεξιά μάλλον επικρατεί στην ερτ. Αυτό βεβαίως δεν ισχυροποιεί μόνο τον Σαμαρά αλλά και την μεθοδολογία του, και τους μονομανείς λάτρες της "δύναμης".

Αντιστοίχως ο ΜΣ και σύσσωμο το ρεύμα του αντιμνημονίου «fast track» αποσιωπά ότι η πιθανότητα να  επικρατήσει  , πολύ πριν καταγράψει την εκλογική νίκη, μπορεί  πυροδοτήσει μια δυναμική κατάρρευσης του υφιστάμενου αδύναμου πλέγματος, οικονομίας πολιτικής που διατηρείται οριακά. Το αντιμνημονίο   fast track ,προβάλει ένα σενάριο εναλλαγής ως εάν να υφίσταται η σημερινή σταθερότητα, ενώ είναι φανερό πως οι αντίπαλοι του σύριζα είναι ουσιαστικά ικανοί να επιτύχουν μια καταστροφή ως αυτοπληρούμενη προφητεία εν όψει κα όχι μετά την Συριζαική νίκη. Είναι τόσο ενδιαφέρον, ότι το διάβημα Βαρουφάκη Galbraith προεξοφλεί μια μείζονα χρηματοοικονομική κατάρρευση, σε περίπτωση νίκης του Σύριζα και καλεί την αμερικανική κυβέρνηση να παρέμβει (εδώ). Και αν ο Ομπάμα δεν πιστέψει τον Βαρουφάκη ότι "παιδιά είναι ας πουν και καμιά κουβέντα παραπάνω" ;

Φαίνεται λοιπόν ότι προκύπτει ένα κενό ,πολιτικής της συγκυρίας , το οποίο δεν έχει να κάνει με την γραφική τιποτολογία της λεγόμενης κεντροαριστεράς. Ο όρος κεντροαριστερά αφορά την ιστορική τελετουργία της δημοκρατίας και στερείται περιεχομένου. Όταν στο πρόγραμμα του σύριζα δεν υπάρχει ούτε ως  νεύμα ένα πιθανό μέτρο τυπικού σοσιαλιστικού επιθετικού χαρακτήρα ( επιθετική κρατικοποίηση μιας ιδιωτικής κερδοφορας εταιρείας)  , όταν το αντιμνημονιο fast track , προβάλει ως λύσεις  μια σειρά αυτονόητες ρυθμίσεις εντός του υφιστάμενου ευρωπαϊκού πλαισίου , είναι οξύμωρο έως αφόρητο να μιλάμε πχ  για το Πασοκ ως "σοσιαλιστικό".

Με την οξύτητα της κρίσης , η ισορροπία πολιτικής, οικονομίας, θεσμών, κοινωνικών διαθέσεων είναι ασταθής. Αυτό είναι το τυφλό σημείο , ταμπού, της συγκυρίας: το όριο μιας κατά λάθος  ενδόρρηξης είναι εγγύς. Όταν ο ήπιος Φώτης, που δηλώνει ότι στηρίζει την κυβέρνηση,  ρίχνει το χρηματιστήριο 6 %  τότε δεν  χρειάζεται φαντασία για τι ακολουθεί με  πιο κεντρικές αλλαγές. Η έξοδος από την κρίση πρέπει να επιτευχθεί , λοιπόν, με μια αλληλουχία αλλαγών, παλινδρομήσεών, λεπτών χειρισμών. Η ανάγκη ενός ρυθμιστικού κόμματος τύπου δημαρ, είναι στρατηγική. Δεν οφείλεται στην επιθυμία της κεντροαριστεράς επινόησης του Βούλγαρη, ούτε είναι αδύνατη από τον αρχαϊκό οικονομικό ντετερμινισμό του Σπουρδαλάκη.

Συνδέσεις
1.-Γ.Βούλγαρης.Τα Νέα

Πολύ πιο ψύχραιμες και στον αντίποδα του πρωτόγονου οικονομισμού του ΜΣ οι παρεμβάσεις των Λιάκου (εδώ) και Σεβαστάκη (εδώ)

19 comments:

Weltschmerz K. said...

Εντούτοις, το άρθρο Σεβαστάκη -μια ομολογουμένως ψύχραιμη απόπειρα αιτιολόγησης και κριτικής υπεράσπισης της επιλογής της ΔΗΜΑΡ- τυγχάνει αρνητικής αντιμετώπισης από την Αριστερή Στρουθοκάμηλο, ως έντεχνη προσπάθεια πρόσκλησης-επανένταξης της στο δογματισμό.

Elias said...

Γιάννη σχολιάζω και τα 3 τελευταία χιτσκοκικά σου κείμενα, εξαιρετικής ανάλυσης και φορτισμένα με νοήματα πολυεπίπεδα. Νομίζω ότι μια ιδεολογικοποιημένη προσέγγιση της κίνησης Κουβέλη, είναι στα όρια της πολυτέλειας! Δεν πιστεύω ότι η ΔΗΜΑΡ υπήρχε ως χώρος αξιακής ή θεσμικής συγκόλλησης ιδεών, ατόμων,οραμάτων. Περισσότερο μουμοιάζει σκηνικό αλα Φίλιον ,κάθε Σάββατο όπου μαζεύονται πάρα πολλοί εκ των διπλανών του Φώτη και ανταλάσσουν σοσιαλδημοκρατία με ψευδορεαλισμό, αριστεροσύνη με ευρωπαισμό και ημιμάθεια με μεσσιανισμό. ΣΗΜ: κάπως έτσι μαθαίνω ότι πράττουν και στο προσυνεδριακό τους στάδιο στον ΣΥΡΙΖΑ! Υπάρχουν ελάχιστοι ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ στην τρέχουσα αριστερή κοινοβουλευτική σύνθεση. ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ που να γνωρίζουν πώς πρέπει να διαχειριστούν την κρίση σττην μετά την ανατροπή της λιτότητας περίοδο. Που να ξέρουν να γεννήσουν πηγές ΑΕΠ και κανάλια αναδιανομής πλούτου. Ναξέρουν χωρίς να ρίξουν τους ΠΑΝΩ να μεταφέρουν πόρους και εργασία στους κάτω. Η Αριστερά έχει Οικονομολόγους που αγνοουν πολλά της πολιτικής και Πολιτικούς που αγνοούν πολλά της Οικονομίας. Η δε ΔΗΜΑΡ, δεν είχε τίποτα σχεδόν εξ αυτών ! Υπεραναλύεις πράγματα που οι τρέχουσες καταστάσεις δεν νομίζω ότι τα καθιστούν τόσο ΠΟΛΙΤΙΚΑ,όσο περιστασιακά και παρορμητικά δρώμενα, κινητροδοτούμενα απο ένστικτα ατομικής και μικροκομματικής αυτοσυντήρησης. Δεν έγινε κόμμα ποτε η ΔΗΜΑΡ και δεν έγινε κίνημα ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν,ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ είχε γρήγορα εξελιχθεί σε αλα ΚΚΕ δομημένο μόρφωμα,( όχι σταλινικό και σκήροπυρηνικό ως προς ιδέες και λπγο, αλλά εννοώ με σφιχτή εσωκομματική λογική και όχι με δήθεν ανοιχτοδημοκρατικές ηλιθιότητες) ,ίσως και να είχε δυναμική ΠΑΣΟΚ του 80. Για να καταλήξω: η Αριστερά χάνει μια ιστορική ευκαιρία να καλουπωθεί στο πολιτικό σκηνικό, χτυπημένη απο τον ιό της κυβερνώσας αριστεράς, που μάλλον της πέφτει βαρύς και ασήκωτος

Leo Kastanas said...

Είναι εντυπωσιακό ότι συνεχίζεις φίλε μου να πιστεύεις υπόρητα τη λύση ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε τα τελευταία 11 σημεία σε τρόμαξαν;

Left Liberal Synthesis said...

Weltschmerz.K
Ως γνωστόν το κείμενο ανήκει στον αναγνώστη...
Θα ήθελα να ξέφω παράλληλα τι απήχησ έχει το κείμενο του Σεβεστάκη στους "αλλους" ανανγνώστες του Συριζα..

Left Liberal Synthesis said...

Elias
H Δημαρ είναι το πιο αποιδεολογικοποιημένο κόμμα της αριστεράς.Ενδιαφερεται για μετρα, συγκυρίες και περαν τουτου ελάχιστα.Εχω την αίσθηση πως το Φιλιον γίνονται ιδεολογικές και όχι πρακτικές συζητήσεις.Ωστοσο κατα λάθος , εξεπίτηδες, βρίσκεται ρυθμιστής , αν επιβιώσει εκλογικά (χμ δύσκολο...)

Ο Συριζα ψαχνεται πιο πολύ και κινείται μονιμως στα ανώτερα όρια του.Μου φαίνεται αρκετά έξυπνος για να διεκδικήσει την εξουσία τώρα εν μέσω κρίσης.Μάλλον θα περιμένει ένα καλύτερο μομεντουμ.

Χίτσκοκ η κατάσταση

Left Liberal Synthesis said...

Λεο
Δεν υπάρχει λύση Συριζα, ούτε στο μυαλό του Τσίπρα.Υπάρχει ρητορεία Συριζα, αντίστοιχη του Κομμουνισμού του ΚΚε και του σοσιαλισμού του Πασοκ.Δεν ξέρω τα 11 σημεία , όπως και δεν ήξερα και τα Ζαπεια του Σαμαρά.
Οσον αφορά την προσδοκία για τον Συριζα, εδώ κοτζαμ Ανδριανοπουλος τον Ιούνιο, του ανακοίνωσε συμπάθεια.Αλλά μιλούσε για τον Συριζα εντός κυβέρνησης , ο οποίος θα είναι πιο Δημαρ και από τη Δημαρ.Εδώ σήμερα ο Μιτσοτάκης έγινε Μανιτάκης, εδώ θα κωλόσουμε;

Leftrip said...

Νομίζω ότι χρειάζεται η διάκριση ανάμεσα στο γιατί λαμβάνεται μία πολιτική απόφαση ή θέση από κάποιον που την λαμβάνει από την πολιτική θέση αυτή καθεαυτή. Το πρώτο σκέλος δεν με ενδιαφέρει. Δέχομαι ex ante ότι η οποιαδήποτε απόφαση λαμβάνεται στα πλαίσια της αναπαραγωγής του ατόμου, κόμματος στο σύστημα. Η πολιτική όμως πρόταση παραμένει, και έχει αξία καθώς δημιουργεί δυναμική. Ανάλογα και ποιος την παίρνει, δοκιμάζεται και στην πράξη τελικά. Τί θέλω να πω, ασχέτως τον λόγο που η ΔΗΜΑΡ αποχώρησε, οι αφορμές αλλά και οι αιτίες παραμένουν.

Anonymous said...

Δυστυχως διαψευσθηκα, δεν υπαρχει προς το παρον ελπιδα.

"Η ΔΗΜΑΡ και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτοσκοπός για την διαιώνιση της ‘’συλλογικότητας’’ των επαγγελματιών πολιτικών της αριστεράς" και των μεγαλων "διαρροων" εκ του ΠΑΣΟΚ.

Αφώτιστος Φιλέλλην

ΥΓ Τον Ιουλιο του 2009ειχα γραψει ενα αρθρο Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ & ΤΟ ΔΙΑΡΚΕΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Το αρθρο ...,το κυκλοφόρησα δειλα μεταξύ φίλων και γνωστων, όπως αναμενόταν χωρις πολύ ανταπόκριση, αλλα πιστεύω ότι παραμενει επίκαιρο, διότι αναλυει σημαντικά το ταξικο προβλημα του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ.

Η δημοσιευσή του αρθρου μου φαίνεται πανω από επίκαιρη,ενώ συνεχίζω να επιζητω την συμβολη σας και τον σχολιασμο του, στο βαθμό που εντοπίζονται τα εξής:
1. ασύμβατο ταξικό πρόβλημα των στελεχών του (μεσοαστοί που χρησιμοποιούν το σύστημα) με υπεραριστερή φρασεολογία και δεξιά ζωή
2.ψυχοπαθολογικά προβλήματα (κάθε ομάδα ή ομαδούλα κατέχει την όλη και μοναδική αριστερή αλήθεια και πρέπει να την επιβάλει στους υπόλοιπους)
3. η παιδικότητα και ανωριμότητα πολλών θα μπορούσε να είναι έως και αποδεκτή αν δεν ήταν επικίνδυνη (διότι “μεγάλωσαν;” μέσα σε κομματικούς σωλήνες)

Η αποψη μου ειναι οτι η “πολιτικη ορθοτητα” ειναι εντελως αντιδραστική και προβαλλεται-προωθείται γιατι αποκρυβει την πραγματικη αληθεια.

Left Liberal Synthesis said...

Leftrip
Μου αρέσει η ιδέα σου για τη σχέση απόφασης πράξης.Τελικά η δημαρ, ακουσίως ίσως, έχει ένα παράθυρο ευκαιρίας.Τι μπορεί να το κάνει; άγνωστο

Left Liberal Synthesis said...

ΑΦ
Νομίζω ότι δημαρ, σύριζα δεν συγκρίνονται.Το ένα τυπικό ρυθμιστικό κόμμα στελεχών, το άλλο λαϊκότρόπο κίνημα, Ριζοσπαστικής ρητορείας.
Δεν ασπάζομαι τις θρηνωδιες για έλλειψη ελπίδας, ανάγκη νέων σχημάτων κλπ.Ανήκουν στην κλασσική δυσφορία για το απραγματοποίητο ιδεώδες.Τέλος οι ψυχολογικές θεωρίες για την εξήγηση κοινωνικών διεργασιών, μου φαίνονται μόνο συμπληρώματα πιο συνολικών εξηγήσεων.

Anonymous said...

Το 'fast truck' είναι άλλο από το 'fast track' ή πρόκειται για γλωσσικό ολίσθημα; Και, εν πάση περιπτώσει, μια και δεν θέλετε να μπείτε στον κόπο να αποδώσετε τις ξενόζηλες εκφράσεις, τουλάχιστον ξεκαθαρίστε καθώς γράφετε για τι πράγμα μιλάτε όταν γράφετε 'fast truck'...υπάρχουν τουλάχιστον τρεις-τέσσερεις διαφορετικές σημασίες στην αγγλική!

Left Liberal Synthesis said...

Anonymous
Fast truck είναι διαφορετικό από fast track
Τώρα πως το "fast truck αντιμνημόνιο" σας μπέρδεψε τόσο πολύ σε σχεση με την εκδοχή "fast track αντιμνημόνιο" είναι ενδιαφέρον.Έχω μια ελαφρά υποψία για την ταυτότητα σας, και επειδή μου είναι συμπαθής η ταυτότητα που υποθέτω, θα αλλάξω το truck σε track .Άντε μη θυμώσω και το κάνω "αντιμνημόνιο fast food"...

Παράκελσος said...

Left Liberal,
Νομίζω πως η ΔΗΜΑΡ έδινε στην κυβέρνηση ένα ηθικό έρεισμα. Όπως αποδεικνύεται τώρα, αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποία την ήθελαν στην κυβέρνηση οι υποτιθέμενοι εταίροι. Χωρίς τη ΔΗΜΑΡ, συνεχίζουν να κυβερνούν ξεδιάντροπα οι ίδιοι που κυβέρνησαν επί δεκαετίες. Μιλάμε μάλιστα για τα ίδια πρόσωπα!
Αν πάλι η ΔΗΜΑΡ επιβιώσει πολιτικά, μπορεί να παίξει έναν παρόμοιο ρόλο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Δε θα είναι τώρα το ηθικό έρεισμα, αλλά μια ένεση "σοβαρότητας" και "υπευθυνότητας" για την υποτιθέμενη επιπολαιότητα και ακρότητα των Συριζαίων.

Left Liberal Synthesis said...

Παρακελσε
Ακριβώς.Σε μια πιο ιντριγκαδορικη εκδοχή, ο Σύριζα προτιμά μια δημαρ σε απόσταση του, ακριβώς για να παρουσιάσει τη ρεαλιστική στροφή του ως αναπόφευκτη πορεία με τους "συμμάχους"

Leftrip said...

LLS, αυτό που μόλις γράφεις το λέω από πέρυσι τον Μάϊο. Έλα όμως που όταν μιλάς με συριζαίους σου λένε άλλα αντί άλλων! Μέχρι πριν 10 μέρες μιλώντας με ένα φίλο μου έλεγε ότι η πολιτική απόφαση είναι δεδομένη, δεν θα δεχτούν να πάρουν την επόμενη δόση..., και ανεβαίνει και η αριστερά στην Ισπανία...!

Left Liberal Synthesis said...

Leftrip
Η δυναμική των πραγμάτων είναι υπέρτερη της γνώμης του φίλου σου, ο οποίος μάλλον δεν διαβάζει καλά ούτε τα κείμενα εντός Συριζα.Δυστυχως ο Συριζα επαναλαμβάνει το μοντελο, ειδικών κορυφής και λαου της βάσης.Το ΄καλό είναι ότι έχει ικανούς ειδικούς οι οποίοι θα "εξηγήσουν" στον λαό τις "νεες συνθήκες" τα "νεα επίδικα" κλπ και θα βρεθούν με τον Φωτη αντιπρόεδρο κυβέρνησης και την Κατσελη υπουργό...

Leftrip said...

LLS, τα ίδια θεωρώ κι εγώ!

Anonymous said...

ΔΗΜΑΡ και μεσαια ταξη

1.Τι ειναι -πραγματικα- η μεσαια ταξη ;
2.Εχει αραγε εξαφανισθει ή ειναι υπερβολες;
3.Υπαρχει μεταρρυθμιστικο κομμα που να εκφραζει την μεσαια ταξη ;

Ας επιχειρησω να απαντησω

1.Κατα την γνωμη μου η μεσαια ταξη αποτελειται απο το πλεον ανησυχο, ενημερωμενο τμημα της ελληνικης κοινωνιας (επιστημονες, ελευθερους επαγγελματιες, εμπορους, τμημα των βιοτεχνων και των μικρων βιομηχανιων,...)
2.Η ανεξελεγκτη πιστωτικη επεκταση,μετα την εισοδο μας στο ευρω, οδηγησε στην αυταπατη της υπερκαταναλωσης απο σημαντικο τμημα του πληθυσμου (wanabe "μεσαια ταξη") , που νομισαν οτι μπορει να ανελθουν επιτελους στην "μεσαια ταξη". Ειναι σημαντικο τμημα των "κοκκινων δανειων" για αγορα νεοδμητης κατοικιας σε τιμες πανω απο 3.000 ευρω/τ.μ. + 2 ΙΧ υψηλης αξιας.

Η πραγματικη μεσαια ταξη, τοσο σε ορους παραγωγης οικογενειακου εισοδηματος (λογω προγονικης περιουσιας, ευνοϊκης αντιμετωπισης απο την εκαστοτε πολιτικη ελιτ και τελος ικανοτητων, κατα την περιοδο που η κοινωνικη κινητικοτητα ηταν ακομη εφικτη (1955-1985)), οσο και σε επιπεδο ικανοτητων να προβλεπει-οσμιζεται το παγκοσμιο οικονομικο περιβαλλον μεσο προθεσμα, υπαρχει και θα υπαρχει, δεν ειναι φανατικη και μπορει να ψηφιζει οποιοδηποτε απο τα κομματα της σημερινης βουλης.

3. Οσο για το μεταρρυθμιστικο κομμα που εκφραζει την μεσαια ταξη,βλ. απαντηση 2. Η οποια ταυτιση της μεσαιας ταξης με την ανανεωτικη αριστερα /σοσιαλδημοκρατια της ΔΗΜΑΡ αποτελει υψιστο λαθος εκτιμησης. Υπαρχει μεταρρυθμιστικη δεξια, οπως του Υπ. Οικ. με 2 συντελεστες φορολογησης 23% (εως εισοδημα 50.000) και 33%(για εισοδημα πανω απο 50.000) και η σοσιαλδημοκρατικη με περισσοτερους συντελεστες ανα κλιμακιο εισοδηματος που στην Γαλλια εφθασε στο 75%(για λογους συμβολικους). Οι οπαδοι της μεταρρυθμιστικης αριστερας/οικολογιας θα πρεπει εχουν την ικανοτητα αντιληψης τι ειναι νεοφιλελευθερο και τι αντικλεπτοκρατικο-"δημιουργιας δημοκρατικης οικονομιας" και επομενως να γνωριζουν την "λεπτη ρυθμιση" των αναγκαιων μεταρρυθμισεων, για να μην απογοητευοται και για να μην κανουν πολιτικες γκαφες.

Αφωτιστος Φιλελλην

Left Liberal Synthesis said...


Επιγραμματικός και διεισδιτικός....