Οι kachigumi (νικηφόροι) υποστήριζαν πως η Ιαπωνική καταστροφική ήττα του Β παγκοσμίου πολέμου ήταν απλά μια προπαγάνδα των συμμάχων , δεν υπήρχε ήττα , ενώ οι makegumi (ηττημένοι) υποστήριζαν ότι αυτή ήταν η πραγματικότητα.
Οι kachigumi οργανώθηκαν σε μια μυστική οργάνωση με όνομα Shindo Remnei και τύπωναν παραποιημένα τεύχη του περιοδικού Life , με την φωτογραφία του Mac Arthur να παραδίδεται στον Ιαπωνικό στρατό. Δημιούργησαν μυστικές ομάδες εφόδου τους tokottai , οι οποίες σκότωναν τους makegumi. H κυβέρνηση της Βραζιλίας έχασε χρόνο να καταλάβει τι γινόταν, καθώς υπέθετε τυπική διαμάχη μεταξύ μεταναστών. Αφού οι δολοφονίες πολλαπλασιάστηκαν έκανε μια απλή κίνηση. Άρχισε να απελαύνει kachigumi και tokottai στην Ιαπωνία , για να ανακαλύψουν επί τόπου τι είχε συμβεί.
Το απόσταγμα της ιστορίας είναι ότι πολλοί Γιαπωνέζοι μετανάστες στην Βραζιλία δεν ήξεραν καμία άλλη γλώσσα και έτσι δεν μπορούσαν να διασταυρώσουν τα νέα. Οι βραζιλιάνοι δεν ήξεραν Ιαπωνικά και έτσι δεν διέκριναν ιδεοληπτικούς Kachigumi (νικηφόρους) και νουνεχείς Makegumi (ηττημένους). Δηλαδή πολύ εύκολα η ασυνεννοησία φέρνει τραγικά έως τραγελαφικά αποτελέσματα.
Με συγχωρείτε νοιώθω ηττημένος γιαπωνέζος στην Βραζιλία , λίγο kachigumi, λίγο makegumi.
Ως makegumi (ηττημένος) ξέρω ότι κάπου μακριά το παιχνίδι έχει κριθεί , και έχει χαθεί. Σε ένα επίπεδο αφηρημένης οικονομίας με spreads, cds, swaps έχουμε ηττηθεί κατά κράτος , και εμείς μακριά από τα τεκταινόμενα , πρέπει να συνειδητοποιήσουμε την πανωλεθρία. Ας αφήσουμε τις ιδεοληψίες και ας δουλέψουμε εδώ και τώρα.
Ως kachigumi (νικηφόρος) αρνούμαι να το δεχτώ. Δεν μπορεί, δεν έκανα κανένα λάθος, και εκεί μακριά όλα είναι παιχνίδι επικοινωνίας. Τα δικά μας spreads, cds, swaps είναι πειραγμένα αλλά και των άλλων δεν είναι καλύτερα. Υπάρχει μια συνομωσία για να ηττηθούμε και όποιος διασπείρει τα ανάποδα είναι προδότης. Ποια δουλειά και κουραφέξαλα, ας αρχίσουμε ένα αγώνα με όλα τα μέσα.
Είμαστε ηττημένοι Γιαπωνέζοι στην Βραζιλία. Φαίνεται εξωτικό , ίσως ανοίκειο , κάπως τουριστικό. Μόνο αν συμβιβαστούμε με αυτό το εκκεντρικό δεδομένο, μόνο αν η «Βραζιλία» γίνει δική μας πατρίδα έχουμε μέλλον. Αλλιώς θα καταλήξουμε μια εξωτική ιστορία του παρελθόντος, ένα αξιοπερίεργο αντικείμενο μελέτης , και δόλιας τερατολογίας
Η ιστορία είναι απολύτως αληθής και όποιος έχει όρεξη ας κοιτάξει εδώ. Σε μια εξωφρενική εκδοχή με υπερβολές (χιλιάδες νεκροί….) δημοσιεύεται και στο Living in the end times του γνωστού τερατολόγου Zizek
Posts
11 comments:
εκπληκτική ιστορία και η μεταφορά στα καθ΄ημάς ακριβέστατη. Την ίδια στιγμή οι αγανακτισμένοι που είδα εγώ, απλά κόβανε βόλτες και έτρωγαν βρώμικο με βουλιμία. Στα γρασίδια ινστρούκτορες του παρελθόντος με γένια συζητούσαν χαμηλόφωνα, Μια κυρία στο τραπέζι που συνήθως μαζευόμαστε, είπε πως το χειρότερο που έκανε η χούντα ήταν που ηρωοποίησε τη λεγόμενη γενιά του πολυτεχνείου που της έφαγε τα λεφτά.
Ήπια το ούζο και είπα για χαρά
Ούζα , αγανακτισμένοι, ινστρουκτορες, και βρώμικα ,ποιος την χάρη σου...... Εργασίες και ιώσεις με καθήλωσαν.
Σε κάποιες ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες ο αναλυόμενος κραυγάζει,ουρλιάζει,
βρίζει το σύμπαν.Αλλοτε η κραυγές του είναι οι τελευταίοι σπασμοί της νευρωσης του.Αλλοτε είναι μονάχα οι
άμυνες του να κρατηθεί απο αυτήν,να
οχυρωθεί στην ασφάλεια της.Ποιος ξέρει τι απο τα δυο συμβαίνει στο
"σύνταγμα";;Μήπως η συνεπής παρουσία
του αναλυόμενου σε κάθε συνεδρία μάς
λύσει την απορία;;
Σαββίνα
Δηλαδή Σύνταγμα και "αγανάκτηση" καθημερινά;
Πω πω μας βάζεις δύσκολα.....
Δεν τα βάζω εγώ τα δύσκολα!Η πραγματικότητα τα βάζει.Εαν το σύνταγμα αδειάσει από αυτούς που το αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό,τότε φοβάμαι οτι τη νότα των πολιτικών αντιδράσεων της κοινής γνώμης θα δώσουν το ΛΑΟΣ,η πατριωτική αριστερά και οι λοιπές συντηρητικές δυνάμεις.Δηλαδή εκείνες οι δυνάμεις που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα στο πολιτικό σύστημα και στην κοινωνία.
Σαββίνα σε ξαναβρίσκω. Γιάννη περαστικά, κάτι ψιλιάστικα, θα τα πούμε τλφ.
Μπορεί να είναι κι'έτσι, να χρειάζεται μια ισορροπία. Μόνο που κατάλαβα ότι οι συντηρητικές δυνάμεις φωνάζουν, ενώ οι άλλες το σκέφτονται. Σα να νιώθουν ένα δέος απέναντι στην άλλοτε σιωπηλή πλειοψηφία
Καλέ μου Leo,οι συντηρητικές δυνάμεις της πολιτικής και της κοινωνίας πάντοτε κραύγαζαν,είναι άλλωστε δομικό στοιχείο του μανιχαισμού που τις χαρακτηρίζει. Το δέος των υπολοίπων είναι πολυπαραγοντικό.Θα σταθώ μόνο σε έναν παράγοντα:πολλοί από τους λεγόμενους αγανακτισμένους διεκδικούν τη συντήρηση των προνομίων τους ή προβάλλουν τις πιο αντιδραστικές ιδεολογίες(εθνικισμό,ρατσισμό κ.α.).Υπάρχουν,όμως,και πολλοί αγανακτισμένοι που διεκδικούν δικαιώματα ή προσπαθούν να εκφράσουν συλλογικά οράματα για έναν καλύτερο κόσμο.Μπορεί να το κάνουν με άτσαλο τρόπο,ημιτελή,
ωστόσο κάτι κινείται.Αυτή,λοιπόν, η πρωτόγνωρη "συνύπαρξη"είναι φυσικό να αποτελεί εναν απο τους λόγους της αμηχανίας ή της σιωπής.
Ε,και;Ας αντέξουμε αυτό το συναίσθημα και ας κατέβουμε στο σύνταγμα αμήχανοι και σιωπηλοί.Εχω
την αίσθηση οτι οι καιροί δεν περιμένουν και ο καθένας μας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του.
Σαββινα
Πραγματικά μονο από κοντά μπορείς να καταλάβεις τι γίνεται με τα της "αγανάκτησης"
Εμπιστεύομαι την περιγραφή σου,και την συνακόλουθη αμηχανία.
Ωστόσο τι περίεργο, η πιο μεγάλη κινητιποίηση, στην πιο κρισιμη φάση, και τελικα τίποτα δεν είναι καθαρό.
Ανησυχώ σφόδρα. Εμάς προς τα που θα μας απελάσουν για να κατανοήσουμε την πραγματικότητα μας;
Anonymous 10:05
Fukusima το συντομοτερο. Χωρίς "προφυλάξεις".Είναι η μητέρα "πατρίδα" μας.
Post a Comment