"To νέο μου τηλέφωνο είναι....."

Το προηγούμενο Σάββατο 7/5 πήρα ένα SMS από τον φίλο μου Λέανδρο:


-Το νέο μου επαγγελματικό τηλέφωνο είναι αυτό, γιατί μόλις χθες φύγαμε μαζί με τον Ευκλείδη από τον «Όμιλο».

Μου ήρθε ο ουρανός σφοντύλι. Ο Λέανδρος και ο Ευκλείδης εργάζονταν μαζί στον «Όμιλο» μια μικρομεσαία εταιρεία Τεχνικών Προϊόντων, επί σχεδόν δεκαπέντε χρόνια. Ήταν μετά τους ιδιοκτήτες η ψυχή της εταιρείας .Η ίδια η ζωή τους συνυφασμένη με το μέλλον του «Ομίλου» . Και οι δύο σε κρίσιμη φάση με μικρά παιδιά , υποχρεώσεις και χωρίς άλλες «αβάντες». Δούλευαν όσο δουλεύουν οι άνθρωποι του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα, δηλαδή σωματικά καμιά δεκαπενταριά ώρες την ημέρα και νοητικά όλο το βράδυ. Οι απολαβές αυτού του δρομολογίου ήταν όσο η αμοιβή ενός καλού trader την εβδομάδα στο City ή όσες οι ετήσιες ενός τυπικού Πασοκοτραφούς μέσης εκπαίδευσης που χώθηκε σε καμιά καλή ΔΕΚΟ την χρυσή εποχή του «μαζί τα φάγαμε».

Σε δέκα λεπτά είχα πάρει μια μικρή περίληψη των συμβάντων.

Η καθημερινή τριβή με τους δυο ιδιοκτήτες του Ομίλου, είχε δημιουργήσει μια κατάσταση δυσανεξίας πριν από την κρίση. Ταυτόχρονα η συγκυρία δημιούργησε ένα περιβάλλον με μειούμενες αποδοχές. Γκρίνια, αίσθηση αδικίας και κακές αμοιβές δεν είναι και το καλύτερο περιβάλλον. Και τότε οι δύο παίρνουν την απόφαση. Αποφασίζουν στην κορύφωση της κρίσης , να φύγουν από την εταιρεία και να δημιουργήσουν την δική τους, παίρνοντας ένα τεράστιο ρίσκο. Την εβδομάδα που μάλλον μπαίνουμε σε ένα νέο μνημόνιο, με όλους τους δείκτες της οικονομίας στα τάρταρα, οι φίλοι ξεκινάνε την νέα τους εργασία.

Ήταν ένα από τα λίγα νέα του περίγυρου μου τελευταία. Μια αίσθηση αντεπίθεσης, επανέναρξης ,reboot σε ένα περιβάλλον που ο ήχος του shut down είναι ο κυρίαρχος.

Γνωρίζοντας από κοντά την δουλειά τους και το περιβάλλον της είμαι σίγουρος πως οι δύο φίλοι θα μπορούσαν να παραμείνουν εκεί με μια αίσθηση του «μπόρα είναι» και να είναι σχετικά ασφαλείς με αμοιβές στα πλαίσια της λογικής. Ωστόσο τόλμησαν κάτι που ειλικρινά δεν ξέρω , από ποιες βαθύτερες πηγές τροφοδότησαν. Ένας ιδιότυπος βολονταρισμός «κόντρα στο ρεύμα» και μια αίσθηση της επιβεβλημένης επιτυχίας, υπερκέρασαν μια σειρά από έλλογες ενστάσεις που κάθε λογικός θα είχε στην περίπτωση τους.Ο Λέανδρος και ο Ευκλείδης αυτή την εβδομάδα, έκαναν κάτι που οι ασφαλείς, οι εξασφαλισμένοι , οι μικρομεσαίοι insiders αυτής της κοινωνίας δεν κάνουν εδώ και χρόνια. Αντί να χαλαρώσουν σε ένα εύλογο γογγυσμό της συγκυρίας , όπου υποκριτικά θα παριστάνουν τους outsiders, τόλμησαν, επιχείρησαν κοιτώντας αναπόδραστα προς το μέλλον με μια υποχρεωτική αισιοδοξία. Ρε Γαπ δε κάνεις και κανένα workshop μαζί τους;

Για αυτήν τους την στάση τους εύχομαι από καρδιάς καλή επιτυχία και ένα μεγάλο ευχαριστώ για την παραγωγή ενός ζωντανού παραδείγματος.

Τα περιστατικά είναι πραγματικά, τα ονόματα ελαφρότατα παραλλαγμένα

Εικόνα: butidontlikebeer.wordpress.com