Lixouri-Nicosia-Buddha Bar

Στις 11 Ιουνίου 1958 ο Γιάνννης Πασαλίδης εκφωνεί μια ιστορική ομιλία στην Ελληνική Βουλή. Μόλις 9 χρόνια μετά τη λήξη του εμφυλίου η αριστερά γίνεται αξιωματική αντιπολίτευση σε γεωπολιτικές συνθήκες «ψυχρού πολέμου» , πολιτικών κρατουμένων κλπ. Ο Πασαλίδης εκφωνεί ένα ιστορικό λόγο όπου σε άψογα κοινοβουλευτικά ελληνικά, χωρίς να αποστεί από την βασική πολιτική της Εδα διατυπώνει ένα σχέδιο το οποίο ενσωματώνει την Ελληνική Αριστερά ως υπεύθυνη εθνική δύναμη. Η περίοδος είναι κρίσιμη για το Κυπριακό και οι διατυπώσεις του έχουν ένα σαφές εθνικό περιεχόμενο:

Διαβάζουμε από τα προσφάτως εκδομένα πρακτικά της βουλής φράσεις όπως « να τρομοκρατηθεί το Έθνος εις την Κύπρον και την Ελλάδα και να υποκύψει εις την συνθηκολόγησιν..», «ας είναι βέβαιοι εκείνοι που συνομωτούν κατά της Κυπριακής ελευθερίας , ότι το έθνος θα απαντήσει …..».Είναι σαφές ότι μέσω Κυπριακού η μετεμφυλιακή αριστερά επανέρχεται ως εθνική δύναμη στο πολιτικό παιχνίδι. Το Κυπριακό , με τον γνωστό αναπάντεχο ιστορικό συγχρονισμό, αναμετασχηματίζει την πλοκή των πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα. Καταλυτικές αλλαγές στην Κύπρο ,επιβάλλουν στους πόλους του πολιτικού παιγνίου να  στέκονται με τρόπους  ιδιόρρυθμους αναπάντεχους εκτός τρέχουσας ρουτίνας.

Εδώ και καιρό υποστηρίζω (πηγή) (πηγή)  ότι παρά τα επιφαινόμενα, οι συντεταγμένες της συγκυρίας δημιουργούν μια πολιτική σταθερότητα, η δε τάση είναι ένας «ιστορικός συμβιβασμός a la ελληνικά» δηλαδή νευματικός, υπόρρητος, με εξωτερική μορφή πόλωσης αλλά εσωτερική στρατηγική συναίνεση .Έχουμε μια ισόμορφη πλοκή με την περίοδο Α.Παπανδρέου και Κ.Καραμανλή.Αν η ιστομαντεία  έχει αξία , τότε θα απολαύσουμε  εκλογές σε ρυθμούς Buddha Bar αλλά  σε καμία περίπτωση Heavy Metal.

Εκτός από τα θεμελιώδη της συγκυρίας , υποστηρίζω ότι στην τάση αυτή συνηγορούν και οι αστάθμητοι παράγοντες. Αναφέρομαι στους σεισμούς στην Κεφαλονιά και τις ρηγματώδεις εξελίξεις στο Κυπριακό.

Στην Κεφαλονιά έχουμε μια καταστροφή η οποία πυροδοτεί μια ευρύτερη συμφωνία η οποία πηγάζει από την φύση της οικονομίας του νησιού. Η κλασσική ρουτίνα της εκάστοτε αντιπολίτευσης είναι η διεκτραγώδηση κρατικής αμέλειας .Όμως σε ένα τουριστικό προορισμό , η αμέριμνη υπερβολή της μικροκομματικής ρουτίνας θα μπορούσε να λειτουργήσει καταστροφικά. Η οριακότητα  της κατάστασης έκανε όλους πολύ προσεκτικούς. Ο Δήμαρχος ως αναμενόταν , λόγω νεοδημοκρατικής καταγωγής κράτησε ένα χαμηλό προφίλ και έδωσε ένα τόνο ότι «όλα τα εφικτά γίνονται». Ωστόσο η στάση της μοναδικής βουλετίνας της μονοεδρικής , η οποία ανήκει στον Συριζα είναι αξιοσημείωτη. Εδώ (πηγή)υπάρχει ένα ηχητικό απόσπασμα όπου , με ένα ήρεμο καθόλου πολωτικό τρόπο, επιβεβαιώνει χωρίς πλέγματα την βασική αίσθηση ότι «εφικτά γίνονται» και απομακρύνει οποιαδήποτε πιθανότητα ενός εκτραχηλισμένου ανταγωνισμού πάνω από τα χαλάσματα του Ληξουρίου. Δεν είναι η πρώτη φορά που φυσικά ή αναπάντεχα φυσικά φαινόμενα μοχλεύουν την πολιτική με απρόσμενα αποτελέσματα. Οι περιπτώσεις των Σρέντερ , Θαπατέρο είναι χαρακτηριστικές. Στην δική μας περίπτωση η Κεφαλονιά πυροδοτεί και ενισχύει την υπολανθάνουσα εθνική συναίνεση.

Ταυτόχρονα εισάγεται ξαφνικά στην πολιτική συζήτηση μια προσυμφωνημένη διαδικασία λύσης του Κυπριακού. Οι λεπτομέρειες δεν είναι γνωστές, αλλά είναι σαφές ότι κινείται σε μια θεμελιακή βάση προερχόμενη από μια αριστερή φιλολογία: Το νέο κράτος δεν αναφέρεται συνταγματικά σε δύο κοινότητες αλλά σε ένα Κυπριακό Λαό (πηγή)  Η Συριζαική αριστερά θα κινηθεί στις ιστορικές συντεταγμένες της συσχέτισης Ελληνικής Αριστεράς –Κυπριακού. Το Κυπριακό θα είναι και πάλι το βασικό υπομόχλιο ενός μηχανισμού ο οποίος στο τέλος θα παράγει εθνική συναίνεση.

Στην τρέχουσα  και τα δύο κεντρώα (πηγή) σχήματα του παιγνίου δείχνουν  εμφατικά τις αδύνατες πλευρές τους: η ΝΔ παραβιάζει τον εκλογικό νόμο και ο Συριζα μιμείται το ΚΚΕ δεν υποστηρίζει δημάρχους ή περιφερειάρχες αλλά αντιμνημονιακούς πολιτικούς. Ωστόσο το γεωπολιτικό και κρατικό πλαίσιο είναι το απόλυτο όριο του παιχνιδιού τους. Καθώς λοιπόν τα φυσικά φαινόμενα και το Κυπριακό εισβάλουν στην συγκυρία, η λανθάνουσα εθνική συναίνεση θα εκβάλει στην επικαιρότητα με τον ελληνικό τρόπο: σπασμωδικά και υποκριτικά.  

 

Info:Τετράδια Κοινοβουλευτικού λόγου ΙΙ.Ι.Πασαλίδης «Ομιλία κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων» 1958