Η είσοδος της
Κύπρου σε μηχανισμό μνημονίου δημιουργεί μια νέα συνθήκη η οποία σταθεροποιεί
περαιτέρω το πολιτικό σκηνικό. Το γεγονός ότι το Κυπριακό μνημόνιο υπογράφεται
επί προεδρίας Χριστόφια προσδίδει ειδικά χαρακτηριστικά στην σταθερότητα αυτή.
Η Κύπρος ιστορικά είναι μήτρα πολλών εξελίξεων που γίνονται στην Ελλάδα. Η γενέθλια ιδρυτική συνθήκη της μεταπολίτευσης έγινε πάνω στα συντρίμμια της κατεχόμενης Κύπρου. Η κοινή μνημονιακή πορεία Αθηνών Λευκωσίας , και η ισχυρή διασύνδεση με το Τελ Αβίβ, δημιουργούν πλέγμα συμφερόντων και ιδεών το οποίο υπερβαίνει τη συγκυρία και παγώνει τις συντεταγμένες που δημιουργήθηκαν μετά την αποπομπή ΓΑΠ.
Η αποπομπή ΓΑΠ ,με τον τρόπο που έγινε και η κωματώδης παραλυσία των δύο ημερών, στην οποία βρέθηκε η τότε αντιπολίτευση ,είναι το ορόσημο της συγκυρίας. Μετά από την τομή αυτή και την κυβέρνηση Παπαδήμου ,οι εκλογές ήταν "καταδικασμένες" να παράξουν σταθερότητα (πηγή) , η οποία διαφάνηκε αμέσως (πηγή) , με τη συνδρομή των πιο αναπάντεχων παικτών (πηγή) και τελικά διαμόρφωσαν την παρατεταμένη περίοδο συγκροτημένης αναταραχής (πηγή) που διάγουμε.
Με τη γνωστή περίτεχνη ρητορεία , κτήμα της ανανεωτικής αριστεράς , και πριν καν τελειώσουν οι διαπραγματεύσεις, στην Αυγή εμφανίζονται θερμές συνηγορίες προς τον Χριστόφια, οι οποίες υπερβαίνουν την ταξινομική βάση του Σύριζα "μνημόνιο-αντιμνημόνιο" , ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα προς συναινετικές διαπραγματεύσεις , οψέποτε γίνουν, εντός ενός τύπου "καλού" μνημονίου αλά Χριστόφια (πηγή).Δεν χρειάζονται παρά μερικές δημιουργικές λεκτικές κατασκευές οι οποίες θα σηματοδοτήσουν τη στροφή χωρίς εσωτερικές αναταράξεις. Άλλωστε εδώ και καιρό στον Σύριζα οι διακινούμενες απόψεις , έχουν χάσει την εσωτερική ελεγκτική τους ισχύ και απλώς παρατίθενται ως συλλογές ιδεών.Την ώρα που με τη χρήση αυστηρών κριτηρίων ελέγχονται όλες οι ιδέες, γνωματεύσεις, λέξεις, αναφορές του αστικού πλέγματος, ο Τσίπρας ως τυπικός φιλελεύθερος διακηρύσσει στους Ελληνοαμερικάνους επενδυτές ότι το κράτος είναι ουδέτερο, το κακό το κάνουν οι ιδιώτες διαπλεκόμενοι, και ο Σύριζα θα αποκαταστήσει τους κανόνες της αγοράς(πηγή).Anything goes.....
Με βάση λοιπόν το Κυπριακό μνημόνιο θα δημιουργηθεί μια φιλολογία εκδοχών ,και
ερμηνειών , χωρίς ουδείς να πάρει ρητή κατηγορηματική απόσταση από τον
Χριστόφια. Πρόκειται στην κυριολεξία για την κατίσχυση της γεωπολιτικής
απέναντι στην πολιτική και την πολιτική οικονομία.
Για να αναδειχθεί το εύρος της συναίνεσης ας δοκιμάσουμε να ελέγξουμε τις πιθανές συνέπειες στην υποθετική περίπτωση όπου ο "αντιμνημονιακός" χώρος πάρει σαφείς και ρητές αποστάσεις από το Κυπριακό μνημόνιο.
Για να αναδειχθεί το εύρος της συναίνεσης ας δοκιμάσουμε να ελέγξουμε τις πιθανές συνέπειες στην υποθετική περίπτωση όπου ο "αντιμνημονιακός" χώρος πάρει σαφείς και ρητές αποστάσεις από το Κυπριακό μνημόνιο.
1.Ο "μνημονιακός" χώρος θα μετατοπίσει το ζήτημα στο πεδίο του "εθνικού" επίδικου.Η αποκήρυξη του Χριστόφια θα πάρει το χαρακτήρα "εθνικής" μομφής. Η Σαμαρική δεξιά θα παίξει το χαρτί με μεγάλη χαρά ,γιατί μέσω αυτού θα συνεχίσει την προσπάθεια υπονόμευσης από τα κάτω της ρατσιστικής ατζέντας.
2.Ο Χριστόφιας θα βρεθεί σε μια πρωτοφανή απομόνωση , φλερτάροντας με την εκλογική κατάρρευση , τροφοδοτώντας τις πιο περίπλοκες εξελίξεις.
3.-Η απόσταση και η χρόνια κατανόηση των Κυπριακών ζητημάτων στην "εξωτική " τους διάσταση , θα μπορούσαν να αναγεννήσουν ένα νέο "Κυπριακό" εντός Ελλάδος με χαρακτηριστικά "τραγωδίας"
Εντός αυτού του σταθερού πλαισίου, τα φλερτ πολλαπλασιάζονται. Ο Στουρνάρας
επιχαίρει για την επιτυχία Τσακαλώτου στις εκλογές του Σύριζα, ενώ ο
"στρατηγικός" εγκέφαλος του Σαμαρά , Λαζαρίδης σε μια επίδειξη
ψυχραιμίας αρνείται οποιαδήποτε συζήτηση για απλή αναλογική, υπολογίζοντας στην
ωριμότητα του δυνητικού νικητή Σύριζα.Η συζήτηση για την κεντροαριστερά γίνεται
σιγά σιγά περιττή καθώς ο Σύριζα έκων άκων καταλαμβάνει τον χώρο , όπως εύστοχα
παρατηρεί ο ιδεολογικός του αντίπαλος Σ. Καλύβας(πηγή)
Posts
8 comments:
Όντως η είσοδος της Κύπρου σε μηχανισμό μνημονίου σταθεροποιεί το πολιτικό σκηνικό.
Ας λάβουμε όμως υπ' όψη ότι σπανίως αμφισβητήθηκαν από τα ελληνικά κόμματα οι κυβερνητικές επιλογές στην Κύπρο.
Ενδιαφέρον άρθρο, αν και κατασκευάζει περισσότερο τους ευσεβείς πόθους του με πυρήνα τον Χριστόφια ως "κυπριακό ρυμουλκό" του ΣΥΡΙΖΑ (άσχετο με την πραγματικότητα, κατά τη γνώμη μου). Επίσης, αντιστρέφει κάποιες ιστορικές προϋποθέσεις στη συμπληρωματικότητα ελληνικής και κυπριακής αστικής τάξης. Οι κύκλοι του ΑΚΕΛ που έκλιναν στο Μνημόνιο, προχώρησαν ανοιχτά σε αυτό, διότι κρίνουν ότι έχει εδραιωθεί η τρικομματική. Κατά την ίδια λογική, που συγκεκριμένες, πρώην φιλομακαριακές φατρίες είχαν συναινέσει σε δικτατορικές λύσεις, θεωρώντας ότι η Χούντα στην Αθήνα θα διαρκούσε περισσότερα χρόνια. Δεν ισχύουν οι γραμμικότητες του συντάκτη, διότι στην ετεροβαρή ισορροπία της ελληνικής με την κυπριακή αστική τάξη είναι πάντα η πρώτη που ρυμουλκεί τη δεύτερη. Μόνο ο Μακάριος είχε καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να σπάσει αυτό το σχήμα και θα το κατάφερνε σε κάποιο βαθμό και ο Χριστόφιας, αν δεν αποδεχόταν το Μνημόνιο. Το τελευταίο δεν συνέβη, διότι το ΑΚΕΛ εδώ και χρόνια δεν είναι κόμμα αριστερής πολιτικής και ένα μεγάλο τμήμα στο κόμμα ήθελε το μνημόνιο, βοηθούμενο στην επιλογή του από τη συγκυρία της τρικομματικής στην Αθήνα. Ένα άλλο τμήμα του ΑΚΕΛ είναι αντίθετο, μένει όμως να δούμε πώς και με ποιό πολιτικό-οργανωτικό πρόταγμα θα εκφραστεί η αντίθεση. Εκεί που το κείμενο πάει κάτι να πει (αλλά δεν το λέει, για λόγους που εξέθεσα στον πρόλογο) είναι ως προς την ανασχετική πια τοποθέτηση του ΑΚΕΛ ως προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Το ΑΚΕΛ είναι καταδικασμένο από τις επιλογές του να μετατοπίζεται ραγδαία προς τα δεξιά. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίσει να το υποστηρίζει "ουδέτερα", κινδυνεύει να υποθηκεύσει ακόμα και την αξιοπιστία του ή τη δυνατότητα ενιαίων διαπραγματευτικών διεκδικήσεων της Αριστεράς στις χώρες του Νότου συνολικά. ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΣΜΟ, αλλά ΓΡΗΓΟΡΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προσανατολιστεί στην υποστήριξη μιας ΝΕΑΣ πολιτικής πλατφόρμας στην κυπριακή Αριστερά. Αλλιώς, ο χώρος που διανοίγεται για τη δράση της ακροδεξιάς είναι πολύ μεγάλος. Και επίσης, θα αξιοποιείται το ΑΚΕΛ για τη σύγχυση του στίγματός του από αντιπάλους ποικίλων προελεύσεων.
Δημήτρη
Δεν έχουμε δει ποτέ τέτοιες διαφορές μεταξύ Κύπρου Ελλάδος
Οποτε μαλλον παμε σε σταθερότητα
NiSk
Καλως όρισες.
Αντιπαρέρχομαι τα περί ευσεβών πόθων, γιατί απλά δεν προσθετουν επιχειρήματα
Το επιχείρημα μου, που με ευθύνη μου δεν είναι καθαρό είναι απλό.
Η αποκήρυξη του Χριστόφια απο την Ελληνική αριστερά, θα εξοπλίσει την Σαμαρική δεξιά με ρεπερτόρια "εθνικού" τύπου.
Εχει ξαναγίνει γιατί ως γνωστόν "οι αριστεροί υπονομεύουν το έθνος"
Αυτός είναι ο πυρήνας του συλλογισμού μου
Κανείς δεν μπορεί να αναλάβει αυτό το κόστος, ειδικά οταν φλερτάρει με την κυβέρνηση.
Ωστοσο στο σχόλιο σου βρίσκω ακριβώς την ίδια δυναμική που περιγράφει η αναρτηση. Η κυβερνητική αριστερά σε συνθήκες μη διπολικού κόσμου θα κινηθεί έκκεντρα: το ονομάζεις δεξιά, δεν θα χρησιμοποιούσα τον ίδιο όρο.
Χαιρετώ
Αλλο Κύπρος, άλλο Ελλάδα. Αλλο Χριστόφιας,άλλο Συριζα-κυμα που θα καβαλήσει μεγάλη μάζα ανθρώπων που δεν έχουν τελος του μήνα να πληρώσουν λογαριασμούς και απλά θέλουν αλλαγή σκηνικού. Η ζωή, η καθημερινότητα, αυτό που έρχεται( α τριμηνο 2013 θα ζήσουμε γενική παύση πληρωμών απο τους πολίτες προς το κράτος) ,έβαλαν στην άκρη ιδεολογίες, κόμματα, πρόσωπα. 20 % αυτών που απείχαν τον Ιουνίο θα ψηφίσουν Τσίπρα χωρίς να τον πιστεύουν .Αυτό είναι 7-8 %...Στο είπα και πρόσφατα: η οργή, ψηφίζει την μείζονα αντιπολίτευση. Η απόγνωση, δεν ψηφίζει τίποτα. Το ΑΚΕΛ δεν θα πάθει πχ,την Πασοκική καθίζηση, αλλά ο Αναστασιάδης είναι 25 χρόνια στο προσκήνιο, είναι μέρος του Παλιού. Ο Τσίπρας,κουφιος, κενός, δημαγωγός, ειναι 4 -5 ετών πρόσωπο προσκηνιου. Ούτε ιστορικές αναγωγές με εποχέ 81 και Ανδρέα, ούτε αριστερή στροφή εντος κοινωνίας στέκουν.Το - 30% στο εισόδημα, το 25 % ανεργία, η φτωχή και χρεωμένη τσέπη, δεν εχει περιθώρια πολιτικής κρίσης. Επιλέγει μαζικότητα,κυμα,δυναμική, τροχιά ανατροπής σκηνικού. Ούτε ρίσκο σκέφτεται, ούτε long term επιδράσεις. Ψευτικά τα γκάλοπ, εντελώς ! Όπως φθνόπωρο 2011 που έδιναν Κουβέλη στο 18% !! Ημαρτον....Η Χρυσή Αυγή, θα τροφοδοτήσει και αυτή με την σειρά της τον Συριζα... Δεν θα με εκπλήξει, ειτε το 2013,είτε το 2014, να δώ και αυτοδυναμία Τσίπρα( 33-37%) με ΝΔ κάτω του 25....
@Elias
Δεν διαφωνούμε.Όλες οι πιθανότητες εκλογικής νίκης είναι του Σύριζα .Δες προηγούμενη ανάρτηση.Ωστόσο με Κύπρο στο μνημόνιο, οι βαθμοί ελευθερίας περιορίζονται.Και επειδή δεν είναι άσχετοι αυτοπεριορίζονται από τώρα.
Καλημέρα,
Το βασικό ειπώθηκε: "Η Κύπρος ιστορικά είναι μήτρα πολλών εξελίξεων που γίνονται στην Ελλάδα". Το - εξίσου ενδιαφέρον με το κείμενο - σχόλιο του NiSk, περιέχει φοβαμαι το ίδιο έναν ευσεβή πόθο: "ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προσανατολιστεί στην υποστήριξη μιας ΝΕΑΣ πολιτικής πλατφόρμας στην κυπριακή Αριστερά". Αλλα δεν καταλαβαινω γιατί κάτι τέτοιο θα λειτουργούσε υπέρ του Σαμαρα - μάλλον εναντίον του θα λειτουργούσε εφόσον θα απεδείκνυε ότι ο Σύριζα είναι "εθνικό" κόμμα. Εν κατακλείδι: γιατί ο υπαρκτός φιλελευθερισμός να είναι φύσει αντίθετος με υποστήριξη πατριωτικών συμφερόντων;
@Herrk
Δεν θα ήθελα να σχολιάσω τον NiSk αλλά νομίζω το αντεπιχείρημα του δεν είναι υπερ του Σαμαρά.
Ωστόσο το βασικό ζήτημα είναι ότι η "ιστορική" και "γεωπολιτική" συνθήκη υπερπροσδιορίζει τις πολιτικές επιλογές.Εχω την αίσθηση ότι με "μνημονιακές" Ελλαδα Κύπρο, οι εσωτερικοί βαθμοί ελευθερίας περιορίζονται.Το γεωπολιτικό παίγνιο γίνεται τόσο περίπλοκο που δεν νομίζω ότι κάποιος από την Ελλαδική αριστερά ,σε πορεία εξουσίας, θα έθετε θέμα αποστάσεων από Χρισττόφια.
Post a Comment