Friday, September 14, 2012

Συντεταγμένη αναταραχή;






Εδώ και καιρό διακινείται ένα σενάριο με την εξής δομή: Με βάση τα κριτήρια της τρόικα , τα νούμερα τελικά " βγαίνουν" , ο δημοσιονομικός περιορισμός προχωράει και είναι δυνατόν με δευτερεύουσες ρυθμίσεις το πρόγραμμα να πραγματοποιηθεί (1). Ως παρελκόμενο του σεναρίου ακολουθούν μια σειρά από πολιτικές δηλώσεις οι οποίες επιδοκιμάζουν τον Σαμαρά και τις προσπάθειες του. Η αλλαγή κλίματος είναι φανερή.
Αν υποθέσουμε ότι το σενάριο είναι αληθινό τότε η βαθύτερη σταθερότητα που εγκαθιδρύθηκε μετά τις εκλογές εμπεδώνεται. Η σταθερότητα αυτή δεν έγκειται στην μακροημέρευση της κυβέρνησης Σαμαρά, αλλά στο ότι η δυνητική κυβέρνηση Τσίπρα θα προσέλθει ως φυσική συνέχεια ενός πολιτικού συνεχούς. Νομίζω λίγοι παρατήρησαν ότι αξιωματικά ο Συριζα είναι υπέρ των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών , ως μαθηματική αποτύπωση χρηματικών ροών ανεξάρτητα από την φύση τους. Επομένως αν ο Σαμαράς δημιουργήσει μια οικονομική κατάσταση με πρωτογενή πλεονάσματα , τότε αξιωματικά ο επόμενος δεν θα τα επιδεινώσει έστω και άν μια πιο κοινωνική πολιτική απαιτούσε ελλείμματα. Το πρωτογενές πλεόνασμα ,ανεξάρτητα από τον τρόπο επίτευξης του, δημιουργεί ένα ανώτερο επίπεδο συναίνεσης .Η δομή του Συριζαικού επιχειρήματος όπως αποτυπώθηκε ξεκάθαρα στο μεσοδίαστημα των δύο εκλογών έχει ένα σαφές στοιχείο κρατικής συνέχειας: η άρση καταβολής τοκοχρεολυσίων ( αλλαγή δανειακής σύμβασης) είναι ευκταία  σε μια συνθήκη πρωτογενών πλεονασμάτων, ανεξάρτητα από τους μηχανισμούς επίτευξης. Το συμπέρασμα είναι σχετικά απλό: αν όντως τα μαθηματικά της διαφαινόμενης επιτυχίας είναι ορθά τότε η αντίρρηση σε μέτρα που οδηγούν στα πλεονάσματα θα είναι επιμελώς συμβολική. Η κυβερνησιμότητα του Σύριζα δεν είναι μια ιδιότητα που αποδίδεται ή αφαιρείται σε ένα αριστερό κόμμα, είναι η άνοδος ενός κόμματος σε ένα άλλο επίπεδο πολιτικής όπου η  πιθανότητα διακυβέρνησης είναι ιδεολογία αφ´εαυτής .Είναι η λεγομένη ατζέντα της κυβερνώσας αριστεράς, την οποία προώθησε η Δημαρ για να υιοθετήσει ο Τσίπρας. Εντός αυτής της ιδεολογίας αυτής ,το πρωτογενές πλεόνασμα δεν υπολείπεται ρητά ,ως κριτήριο, από αυτό  της κοινωνικής πολιτικής. Αν τελικά κατανοήσουμε την κατάσταση όχι ως σύστημα διατήρησης του Status που προσπαθεί να υπερισχύσει έναντι αντισυστημικών δυνάμεων, αλλά ως δομή που τελικά ισορροπεί ως αποτέλεσμα μιας δυναμικής αντιπαράθεσης τότε αυτή είναι εξαιρετικά σταθερή. Κανείς τελικά δεν θέλει κατά βάθος μια ριζική αλλαγή εντός της τρέχουσας συγκυρίας.

Στην άλγεβρα του προϋπολογισμού που διαμορφώνει μια συμφωνία εισέρχεται ένας αναπάντεχος παράγων που την σταθεροποιεί περαιτέρω. Είναι η ΧΑ.
Η ΧΑ με την διακηρυγμένη βία ως θεμιτή πρακτική δημιούργησε το εξής ανακλαστικό: οι κινητοποιήσεις αυτοπεριορίζουν της ένταση πιθανής σύγκρουσης και περιορίζουν τον αναλαμβανόμενο κινδύνου εκτροπών. Η Θεσσαλονίκη την προηγούμενη εβδομάδα ήταν ηπιότατη. Η απόκρουση της θεσμικής βίας της ΧΑ γίνεται τελικά ως αποκήρυξη της βίας με πολύ πιο καθαρούς τρόπους. Οι παιδαριώδεις κινήσεις μιας μειοψηφίας των διαδηλώσεων που προκαλούν ανώφελες συγκρούσεις ,έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο, ακριβώς γιατί η πλειοψηφία κινείται στην λογική να εκχωρηθεί το φλερτ με την βία μόνο στη ΧΑ.

Στην προηγούμενη φάση υπήρχε μια ανάγνωση των γεγονότων βίας ,ως φυσικών  εκδηλώσεων της κρατικής βίας  απέναντι στο κίνημα. Ωστόσο η κρατική βία δεν είναι μόνο βίαιη περιχαράκωση χώρου , ένας πόλεμος πεδίου αλλά και τηλεοπτικό θέαμα. Το τηλεοπτικό θέαμα της βίας όμως είναι ομογενοποιημένο, συνεχές , πολτοποιημένο συμβάν της οθόνης. Τώρα που η βία της ΧΑ εισέρχεται εντός της ίδιας μηχανής πολτοποίησης νοημάτων , η επείγουσα αποκήρυξη στον τηλεοπτικό χώρο δημιουργεί μια και μοναδική συνθήκη : καμία τηλεοπτική αναπαραγωγή της βίας στις διαδηλώσεις για να φανεί ότι  μόνο η ΧΑ έχει  το προνόμιο της. Η βία ως τηλεοπτικό γεγονός δεν επιδέχεται κριτικής ,ταξινόμησης, και ανάλυσης  εντός της τηλεόρασης. Επομένως ο περιορισμός της μπορεί να γίνει μόνο ως ολική αφάνεια της. Στην τηλεόραση ή υπάρχει εικόνα βίας ή δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει η διαδικασία μιας ανάλυσης της. Είναι λοιπόν η συνθήκη της τηλεόρασης που οδηγεί σε ένα μονόδρομο: καμία βία στις διαδηλώσεις για να εκχωρηθεί το προνόμιο της βίας στην ΧΑ.
Μέσα σε αυτή τη συνθήκη, οι διαδηλώσεις χάνουν τελείως την εγγενή δυνατότητα τους να μετατραπούν ως διεκδικήσεις χώρου από την Αστυνομία. Ο ιδεολογικός πασιφισμός   ουσιαστικά θα απαγορεύσει να επαναληφθούν οι εικόνες του2011 που κινήθηκαν στην φαντασίωση μιας κατάληψης της βουλής. Χωρίς αυτό το στοιχείο αυτής της δυνατότητας , τα πάντα θα κινηθούν στον κινηματικό φορμαλισμό του ΚΚΕ:Πλήθος, πάθος σε μια συντεταγμένη περιφορά με αρχή μέση και ήπιο τέλος. 

Αναρωτιέμαι: αν τα μαθηματικά του προϋπολογισμού είτε αυτοτελώς είτε με " πείραγμα" μπορούν να παρουσιαστούν καλύτερα του αναμενομένου τότε ποιος αναλαμβάνει το ρίσκο να διαταράξει την ροή αυτή γνωρίζοντας ότι αυτά τα μαθηματικά θα ορίσουν τις δυνατότητες χειρισμού του μεθαύριο;  Αν ταυτόχρονα οι κινηματικές αντιρρήσεις κινηθούν εντός ενός πασιφισμού για να εκχωρηθεί η γυμνή βία στην ΧΑ, τότε μήπως  η συγκυρία δεν είναι μια φάση συντεταγμένης ,οριοθετημένης αναταραχής;

(1) Τέτοιες αναφορές πληθαίνουν με πιο χαρακτηριστική της Alfa Bank
Πηγή Εικόνας:
http://memories.vironas.gr/tag/%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF/

10 comments:

Νοσφεράτος said...

μια συμφωνία εισέρχεται ένας αναπάντεχος παράγων που την σταθεροποιείται περαιτέρω. Είναι η ΧΑ.''
θελει μια διορθωση

Κατα τ'αλλα διεσδυτικο

Left Liberal Synthesis said...

Thanks!Nosfy

Αντίλογος said...

Η ανάλυση σου έχει βάθος και ασφαλώς ως σενάριο τουλάχιστον αυτή τη στιγμή είναι ακρως πραγματιστικό. Για το μέλλον, άμεσο αλλά κυρίως μεσοπρόθεσμο, θα πρέπει α)να παραμείνει αρραγής ο ΣΥΡΙΖΑ που σε επίπεδο ψηφοφόρων αποτελεί τουλάχιστον για την ώρα ευκαιριακή ταύτιση, και β)να συνεχίσει η αμετροέπεια της ΧΑ. Και τα δύο είναι μάλλον συνιφασμένα ο ένα απο το άλλο και σε λεπτές ισορροπίες. Ιδωμεν...

Left Liberal Synthesis said...

@Αντίλογος
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μεγεθυνθει εκλογικά .Αυτο είναι σχεδόν δεδομένο.Από εδω όμως αρχίζει το ενδιαφέρον.Η μεγέθυνση είναι ανάλογη με μια άμβλυνση των πιο ιδεοληπτικων θέσεων του.Όσο για τη ΧΑ είναι απρόβλεπτη κυριολεκτικά.Πρός το παρόν μόνο αφελείς δεν μου φαίνονται.

Anonymous said...


O Παντελής αναγνωρίζει ρεαλισμό στον Τσίπρα.....

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΥΠΕΚΦΥΓΗΣ

Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΚΑΨΗ


Ο κ. Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη επιχείρησε να παρουσιάσει μια ριζικά διαφορετική εικόνα για τον εαυτό του και το κόμμα του. Όχι χωρίς επιτυχία. Χρησιμοποίησε όλες τις λέξεις – κλειδιά που παραπέμπουν σε ένα κόμμα εξουσίας που αναγνωρίζει τη σύγχρονη ευρωπαϊκή πραγματικότητα.

Μίλησε για ανταγωνιστικότητα, για δίκαιο και σταθερό φορολογικό καθεστώς, υπερασπίστηκε τη νομιμότητα, ενώ αναφέρθηκε και στην ανάγκη να στηριχθεί η επιχειρηματικότητα. Ακόμα και τη σημασία των ξένων επενδύσεων αναγνώρισε και φυσικά επανέλαβε ότι δεν είναι ούτε στις προθέσεις ούτε στους σχεδιασμούς του ΣΥΡΙΖΑ η έξοδος από το ευρώ.

Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για θετικά βήματα που κυρίως επιτρέπουν στον ΣΥΡΙΖΑ να ξεκινήσει έναν διάλογο επί της ουσίας με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις – διάλογο απαραίτητο αν θέλει κάποτε να αποτελέσει μέρος ενός συνασπισμού εξουσίας. Απέφυγε όμως όπως ο διάολος το λιβάνι να απαντήσει σε όλα σχεδόν τα δύσκολα ζητήματα, δείχνοντας να πιστεύει πως μπορεί με φραστικές ακροβασίες να ξεπεράσει τις μεγάλες αντιφάσεις της πολιτικής και του κόμματος του.

Ρωτήθηκε για παράδειγμα πως συμβαδίζουν οι θέσεις που διατύπωσε με όσα κατά καιρούς ακούγονται από στελέχη του ότι το ευρώ δεν είναι φετίχ ή ότι η χρεοκοπία είναι το όπλο των φτωχών και περιορίστηκε σε γενικότητες περί εσωκομματικής δημοκρατίας. Γνωρίζουν όλοι ωστόσο ότι οι φορείς αυτών των απόψεων, όπως το «αριστερό ρεύμα», αποτελούν αν όχι την πλειοψηφία πάντως την ισχυρότερη τάση στο κόμμα. Και μπορεί προεκλογικά να τους επιβλήθηκε σιωπητήριο, οργανωτικά ωστόσο είναι σε θέση να κρατούν τον κ. Τσίπρα σε ομηρεία. Και για όσους αρέσκονται σε συγκρίσεις, αντιμετωπίζοντας ανάλογο πρόβλημα ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν δίστασε να στείλει σπίτι τους εκατοντάδες στελέχη του. Ο κ. Τσίπρας;

Και στα ζητήματα ουσίας όμως ο κ. Τσίπρας παρέμεινε επικίνδυνα ασαφής. Με αφορμή την Αργεντινή για παράδειγμα χαρακτήρισε όπλο της Ελλάδας το ευρώ. Δεν είπε κουβέντα όμως για το τι θα κάνει αν μετά τη στάση πληρωμών που υποστηρίζει βρει τις πόρτες – και τα ταμεία – της Ευρώπης κλειστά. Γιατί καλή είναι η αυτοπεποίθηση μπροστά στις κάμερες της ΔΕΘ, μέχρι στιγμής όμως δεν έχει καταφέρει όχι να πείσει αλλά ούτε καν να δει έναν Ευρωπαίο πολιτικό έξω από τον στενό κύκλο των ομοϊδεατών του. Ανάλογη ασάφεια έδειξε και στα ζητήματα της οικονομίας, όπου περιέγραψε ένα πραγματικό Ελ Ντοράντο φτάνοντας να μιλήσει ακόμα και για «επάρκεια» στα καύσιμα – αυτάρκεια προφανώς θα ήθελε να πει-, αφήνοντας μας όμως σε αγωνία για το πώς θα επιτευχθεί ένα τέτοια θαύμα.

Εκεί όμως που η υπεκφυγή άγγιξε τα όρια της πρόκλησης ήταν στο ζήτημα της διαφθοράς. Ο κ. Τσίπρας, ευρισκόμενος σε αμηχανία μια και όλα τα συγκεκριμένα μέτρα που υποστηρίζει είναι μέτρα που έχουν ήδη δρομολογηθεί από την άθλια τρόικα και τις μνημονιακές κυβερνήσεις, αναφέρθηκε, σε τι άλλο, στην περίφημη πολιτική βούληση.

Όταν η ερώτηση όμως έγινε συγκεκριμένη, από τον δημοσιογράφο του «Έθνους», για τα ιδιαίτερα των καθηγητών του Δημοσίου στους μαθητές τους που πέρα από τη φοροδιαφυγή συνιστούν βέβαια και απαράδεκτο ηθικό εκβιασμό, τι βρήκε να πεί; Ότι τέτοια φαινόμενα, όπως και το φακελάκι στα νοσοκομεία, θα αντιμετωπιστούν μελλοντικά αφού πρώτα εξυγιανθούν οι χώροι της Υγείας και της Παιδείας. Διαδικασία που όπως εξήγησε θα χρειαστεί βέβαια χρόνο.

Ως τότε και έως ότου ξημερώσει ο σοσιαλισμός, γονείς και ασθενείς θα πρέπει προφανώς να κάνουν υπομονή και να υφίστανται αγόγγυστα τον εκβιασμό. Τέτοιο θάρρος. Πραγματικά πρωτόγνωρο!

Left Liberal Synthesis said...

Anonymous
Ενδιαφέρον

ο δείμος του πολίτη said...

Μάλλον θα συμφωνήσω. Κάπου το είχα σημειώσει παλαιότερα. Αν η κυβερνητική τρόικα αντέξει, ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνος ως ακόλουθος θα διατηρήσει σε κάποιο βαθμό την κατάσταση (εξισορροπητική δύναμη), αλλά θα το βελτιώσει ομοιοστατικά (από τη βιολογία ο όρος) για το καλό της κοινωνικής συνοχής και του πολιτικού συστήματος.
Αν έρθουν πρωτογενή πλεονάσματα η δουλειά του είναι ευκολότερη βεβαίως. Ωστόσο, μιλάμε με ένα "αν" (η συνταγή όμως είναι κακή και το βλέπουμε) και με ένα λαό σε επίπεδα 3 δεκαετιών πίσω. Οπότε μάλλον έχουμε την ανάγκη από μία άλλη πολιτική διαχείρισης της κρίσης.

Άκρως σωστό αυτό για τη ΧΑ. Ουσιαστικά με τις δράσεις της από τη μια εκτονώνει την κοινωνική ένταση (στην κακή της οπτική) και από την τρομάζει ακόμα και τους μη ρατσιστές που θέλουν να διαδηλώσουν κλπ.
Σημειώνω μία διαφωνία: η Θεσσαλονίκη ήταν πολύ δυναμική. Την κινητοποίηση θα την δεις με όρους Σαλονίκης (εξαιρουμένης της απουσίας βίας).

Left Liberal Synthesis said...

Δείμο
Με πρωτογενή ελλείματα, ο εκβιασμός του Συριζα προς Ευρωπαικές Ελιτ γίνεται ευκολότερος
Είναι η αντίφαση της συγκυρίας
Οσο για τις κινητοποιήσεις, η Εποχή της Κυριακής είχε μια περιγραφή όπου εμφανίστηκε μια λιτανεία με μόνη εξαίρεση΄τους Ηρακλειδεις οι οποίοι έκαναν διαδήλωση

Anonymous said...


@LLS

Πολυ καλη και πραγματιστικη προσεγγιση!!!

Αφωτιστος Φιλελλην

Left Liberal Synthesis said...

@ΑΦ
Τα αποτελέσματα θα μας δείξουν