Τι ειδους ακριβώς είναι επιστημη είναι η οικονομία;Η συζήτηση δεν είναι καινούργια ,και δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ .Το επιδικο της συζήτησης είναι το ίδιο με καθε κοινωνική επιστήμη .Ο παρατηρητής είναι μέρος του αντικειμένου του.Άρα όσο και αν υιοθετηθούν διαδικασίες και πρότυπα ορθολογισμου , θα υπάρχει πάντα ένα μικρο η μεγάλο ποσοστό αβεβαιότητας και σχετικισμου.Χοντρικά οι " δεξιοί " αποδίδουν τις αβεβαιότητες στην ίδια την φύση των σύγχρονων κοινωνιών ενω οι " αριστεροί " στην ιδεολογική φύση των μοντέλων της οικονομίας .Δεν είναι τυχαίο πως εντος αριστεράς αναδύονται οι πιο ριζικές απόψεις κριτικής της πολιτικής οικονομίας που φτάνουν την ολική άρνηση ακόμη και της μαρξιστικης οπτικής (Badiou).Η συζήτηση μάλλον θα διαρκέσει όσο αυτη για την φύση του φωτοστεφανου.
Ωστόσο υπάρχει και μια ενδιαφέρουσα οπτική , η οποία δεν εξετάζει την οικονομία με βάση ένα κριτήριο επιστημολογικης η ιδεολογικής κατασκευής .Η οπτική αυτή εκκινεί απο το δεδομένο ότι οικονομία είτε ως κοινωνική επιστήμη ,με αξιώσεις ορθολογισμου, είτε ως υποκειμενική ιδεολογική άσκηση και πρακτική έχει μια άρθρωση με την εξουσία. Το ερώτημα λοιπον που τίθεται είναι πως, η με οποιοδήποτε τροπο οριζομενη οικονομία, σχετίζεται με την εξουσία και την διακυβέρνηση στις σύγχρονες κοινωνίες.Το ζήτημα δεν τίθεται στο να αποκαλύψουμε την " διαπλοκή" η την ταξική φύση των καπιταλιστικών σχέσεων οι οποίες εμφανίζονται ως φυσικές ,αλλά στο πως η οικονομία παραμένει μονίμως ως ένας πόλος σε σχέση και απόσταση απο τη διακυβέρνηση .Η οικονομία σε καμία περίπτωση δεν είναι απλά " κατω" απο την διακυβέρνηση . Αντανακλά και σχηματοποιει ταξικές σχέσεις αλλα μονίμως είναι σε μια ένταση με την εξουσία .
Τον προβληματισμό αυτο αναπτύσσει ο G.Agamben στο τριτο μέρος του Homo Sacer " Il Regno e la Gloria" .Στο έργο αυτο ο GA προχωρά και εξελίσσει την θεματολογία της Πολιτικής Θεολογίας προς μια θεματολογία Οικονομικής Θεολογίας .Αν η Πολιτικη Θεολογια στηρίζεται στην θέση οτι οι σύγχρονες πολιτικές έννοιες προέρχονται απο της Θεολογία, η Οικονομική Θεολογία στηριζεται στην θεση ότι η σχέση εξουσίας οικονομίας έχει τη μορφή της τριαδικης υπόστασης του Θεού . Εκκεντρικό θεωρημα ίσως , αλλα για αυτο ο GA αφιερώνει διακόσιες πυκνες σελίδες .
Χοντρικά η εξέταση του GA είναι η ακόλουθη:
Όταν η χριστιανική Θεολογία αναπτύσσει την έννοια της τριαδικης υπόστασης, για να μην περιπέσει ουσιαστικά σε ένα τριθεισμό ,εισάγει εντος θεολογίας μια έννοια εκτός αυτής : την έννοια της αριστοτελικης οικονομίας .Με την εισαγωγή της έννοιας της οικονομίας οι τρεις υποστασεις του θείου συγκροτούνται σε μια δυναμική σχέση .Παράγωγες της τριαδικης υπόστασης είναι οι εννοιες της θειας πρόνοιας και η ανάγκη εισαγωγής της κατηγορίας, του συνόλου των αγγέλων .
Σύμφωνα με τον GA η αριστοτελικη οικονομία δεν είναι επιστήμη , αλλα πράξις. Δεν ορίζει ένα δομημένο τομέα έρευνας και ανάλυσης αλλα είναι διεκπεραίωση , διαδικασία ,πράξη.Η οικονομία είναι διαχείριση του οίκου σε αντιδιαστολή με την πολιτικη που είναι διαχείριση των της πόλης.Αυτη λοιπόν έννοια της οικονομίας εισάγεται στην Θεολογία για να σχηματοποιηθει το δυναμικό πλάσμα του τριαδικου θεού.
Το ενδιαφέρον που αποκαλύπτει ο GΑ ,μεσω μιας ενδελεχούς ιστορικής έρευνας ,είναι ότι αυτή η θεολογική οικονομία " επανεξαγεται " απο την Θεολογία προς την οικονομία των φυσιοκρατών δεκαπέντε αιώνες μετά. Το ιστορικό σχημα είναι περίπου το εξής:
Η Χριστιανικη Θεολογία έχει ανάγκη την έννοια της οικονομίας για να μην παλινδρομησει σε πολυθεϊσμό , την εισάγει στην τριαδικη υπόσταση, και αυτήν την θεολογική " οικονομία " διαχειρίζονται οι φυσιοκράτες για να να εξελιξουμε ως τις μέρες μας ως επιστήμη.Για να κατανοήσουμε λοιπον τις συγχρονες σχέσεις οικονομίας εξουσίας δεν έχουμε παρά να δούμε τις σχέσεις Θεού Υιού στο τριαδικό πλέγμα .
Η σημερινή οικονομία δεν είναι ουτε αυστηρή επιστήμη ούτε στεγνή πράξη , είναι μυστηριώδης όσο αναλογικά είναι μυστηριώδες το τριαδικό θεολογικο σχήμα το οποίο διαχωρίζει τον Θεό απο τις Πράξεις του.Ο GA προχωρεί ένα βήμα παραπάνω και διακρίνει στις μεγάλες διαμάχες του κατά του Μονοθεισμου μια κρίσιμη στροφή που επικυρωνει τον θεμελιακό δυϊσμό ,Θεού και Θείας Οικονομίας η οποία συγκροτεί και το μυστήριο της οικονομίας .Η άναρχη ισότιμη σχέση Θεού Υιου συγκροτεί ένα πεδίο πράξεων που δεν έχουν γραμμικη σχέση εκπορευσης απο το ένα του Θεού, αλλα αναδύονται εκ θεού ως μια ειδική θεία τυχαιοτητα . Αυτη την μυστηριώδη τυχαιοτητα αποκρυσταλλώνει η οικονομία .
Αν στο κλασικό σχήμα της πολιτικής θεολογίας του C Smitt η πολιτική εξουσία προέρχεται , καθρεφτίζεται, αναδύεται ως η μεταφορά του Θεού ,το κράτος έκτακτης ανάγκης ως το θαύμα κλπ κλπ στον G.Agamben η οικονομία αναβιώνει το δυναμικό σχήμα της τριαδικοτητας.Απο εκεί και πέρα αναπτύσσεται μια θεματολογία με εξαιρετική ευρηματικότητα και πρωτοτυπία .πχ όλη η σχετική Θεολογία των Αγγέλων ορίζεται απο τον GA ως η μήτρα μιας σχετικής σύγχρονης εξέτασης της γραφειοκρατία.Καλός ο Weber αλλά για να δούμε και τον Ακινάτη.....Στο ίδιο το βιβλίο του GA διαμορφώνεται με μια άλλη γιγάντια μεταφορά η οποία εξετάζει τις σχέσεις οικονομίας και οψης- θεάματος της εξουσίας , σε αντιστοιχία με τις σχέσεις τριαδικοτητας και δοξολογιας.Αυτο όμως είναι ένα άλλο εκκεντρικό θέμα ,άξιο ενός αλλού μικρού σχολιασμού.
Παρέκβαση : Ο Agamben και η αριστερά
Ο G.Agamben είναι προφανώς ένας απο τους πιο σημαντικούς σύγχρονους πολιτικούς φιλόσοφους με οξύ κριτικό προσανατολισμός.Ωστόσο όντας μαθητής του Heidegger δεν ανήκει τυπικά στο Χεγκελιανο Μαρξιστικο ρεύμα της Αριστεράς.Με μια έννοια η κριτική του είναι εξαιρετικά απαισιόδοξη, σχεδόν αποπνικτική . Το φράγμα αυτο , αυτήν την ορατή απόσταση , αποτυπώνει καθαρά ο διάλογος Negri Agamben όπως διεξάγεται τα τελευταία χρονιά .Είναι προφανώς αδύνατο αυτη η διαμάχη να αποτυπωθεί σε μια γραμμή ωστόσο χοντρικά μπορούμε να πούμε πως αν η " γυμνή ζωή " αποτελεί ένα όριο για τον GA με βάση την έννοια κλειδι του Homo Sacer ,στον ΑΝ η γυμνή ζωή δεν είναι όριο αλλα παραγωγή.Περισσότερα εδώ .Η σημείωση είναι απαραίτητη για να κατανοηθεί η πολιτικη Θεολογία του GA , και εισαγωγή του όρου της Οικονομικής Θεολογίας . Όπως και σε όλο το έργο του , η κριτική του είναι οξεία , διαβρωτική αλλά οι διέξοδοι που αναδύονται είτε είναι ελάχιστα ορατοί είτε σχεδόν εσχατολογικοί ( πχ Η κοινότητα που έρχεται )
Καλά Χριστούγεννα κατα αρχήν. Το τριαδικό σχήμα, που τόσο ταλαιπωρεί την θρησκεία , από την αρχαία Αιγυπτο ακόμη, και τον ,,φιλόσοφό,, του άρθρου, δεν είναι τίποτε άλλο από την διαλεκτική εξέλιξη του Μαρξ, θέση-αντίθεση-σύνθεση.
Καλά Χριστούγεννα! ...Ποιός ήρθε ποιός γεννήθηκε; Γεννήθηκε κανείς ώστε να εννοούμε πια αυτή την ευχή; Το θείον βρέφος εκπνέει άμα τη γενέσει μαζί με το αιθερικό σβήσιμο των ΜΥΘΩΝ ενός συγκεκριμένου ανθρωπολογικού είδους. Τώρα οι μύθοι με τις αφηγήσεις τους ( καλώς -κακώς) πάπαλα : Οι σχόλες, η ηδονική προσμονή και προετοιμα σία για το ξεφάντωμα της γιορτής και η μελαγχολία ό ταν ο εορταστικός κύκλος έκλεινε, μέχρι να γίνει μία τελεία, που θα ξανάνοιγε πάλι στην ώρα της... ´Ετσι απέμεινε η προσομοίωση- δέντρα, έτοιμα στολι- σμένα, βιτρίνες κανά δυο μήνες πριν χριστουγεννιάτι- κες, και η μελαγχολία· όχι του τέλους, αλλά μιας ακινη- σίας. Αφού τίποτα δεν άρχισε τίποτα δεν τελειώνει. - Το βρέφος στην έρημο πετρωμένος κόκκος άμμου - Η μνήμη αδυνατίζει· ο χρόνος αδειάζει στις τρύπες ε- νός κόσμου που ψάχνει την ιδρυτική του πράξη. Βέβαια, τώρα τα βλέμματά μας ίσως νά στέκονται πε- ρισσότερο στο βλέμμα των άλλων.Τώρα που δεν μας επιβάλλεται αυτό που λεν αγάπη,έξωθεν η άνωθεν, καί είναι ανάγκη να γίνουμε αυτοδίδακτοι στη γνώση της. Εντέλει, στις ηλεκτρονικές μνήμες και τις άμωμες συλ λήψεις των καιρών, σε ποιό τριαδικό σχήμα θα έκλεινε ο ΑG τους σύγχρονους ΟΙΚΟΥΣ; ´Οίκοι αξιολόγησηs´´ ακατοίκητοι, που αντικατέστησαν τον περίφημο Οίκο του Θεού του παλαιού πλέον ανθρώπου. Με τοξικά χερουβείμ που ´´αξιολογουν´´ κράτη, όχι ανθρώπους, κι εκείνα τρέμουν όπως κάποιοι τη φοβερή κρίση ενός Θεού τιμωρού -Και ο άνθρωπος; Η ζωή εν δράσει, πού; - Μάλλον... επί της οθονης!
Αγαπητέ Left, τα κείμενα τα θέματα και το διάλογο στην ιστοσελίδα σου τα βρίσκω εξαιρετικά ενδιάφερον τα· εξ ου και η παρέμβασή μου. Παρατήρηση: Ο στοχασμός καί η ποίηση, αν μπορώ έτσι αφηρημένα νά εκφραστώ, οφείλουν να ´´είναί´ μόνο για να ταράζουν τα νερά. - Εις έτη πολλά!
Carl Schmitt : Πολιτική Θεολογία
-
*Πηγή : Ταξικές Μηχανές*
*Carl Schmitt, Πολιτική Θεολογία, περιοδικό Λεβιάθαν, μ**ετάφραση:
Παναγιώτης Κονδύλης.*
Το παρακάτω κείμενο του Carl Schm...
6 comments:
Καλά Χριστούγεννα κατα αρχήν.
Το τριαδικό σχήμα, που τόσο ταλαιπωρεί την θρησκεία , από την αρχαία Αιγυπτο ακόμη, και τον ,,φιλόσοφό,, του άρθρου, δεν είναι τίποτε άλλο από την διαλεκτική εξέλιξη του Μαρξ, θέση-αντίθεση-σύνθεση.
Μαρκο
Καλές γιορτές.
Χρησιμη η παρατήρηση σου.Τελικά τα μοτίβα που μας περιτριγυρίζουν είναι μάλλον κοινά
Καλά Χριστούγεννα! ...Ποιός ήρθε ποιός γεννήθηκε; Γεννήθηκε κανείς ώστε να εννοούμε πια αυτή την ευχή;
Το θείον βρέφος εκπνέει άμα τη γενέσει μαζί με το αιθερικό σβήσιμο των ΜΥΘΩΝ ενός συγκεκριμένου ανθρωπολογικού είδους.
Τώρα οι μύθοι με τις αφηγήσεις τους ( καλώς -κακώς) πάπαλα : Οι σχόλες, η ηδονική προσμονή και προετοιμα
σία για το ξεφάντωμα της γιορτής και η μελαγχολία ό
ταν ο εορταστικός κύκλος έκλεινε, μέχρι να γίνει μία τελεία, που θα ξανάνοιγε πάλι στην ώρα της...
´Ετσι απέμεινε η προσομοίωση- δέντρα, έτοιμα στολι-
σμένα, βιτρίνες κανά δυο μήνες πριν χριστουγεννιάτι-
κες, και η μελαγχολία· όχι του τέλους, αλλά μιας ακινη-
σίας. Αφού τίποτα δεν άρχισε τίποτα δεν τελειώνει.
- Το βρέφος στην έρημο πετρωμένος κόκκος άμμου -
Η μνήμη αδυνατίζει· ο χρόνος αδειάζει στις τρύπες ε-
νός κόσμου που ψάχνει την ιδρυτική του πράξη.
Βέβαια, τώρα τα βλέμματά μας ίσως νά στέκονται πε-
ρισσότερο στο βλέμμα των άλλων.Τώρα που δεν μας επιβάλλεται αυτό που λεν αγάπη,έξωθεν η άνωθεν, καί
είναι ανάγκη να γίνουμε αυτοδίδακτοι στη γνώση της.
Εντέλει, στις ηλεκτρονικές μνήμες και τις άμωμες συλ
λήψεις των καιρών, σε ποιό τριαδικό σχήμα θα έκλεινε ο ΑG τους σύγχρονους ΟΙΚΟΥΣ; ´Οίκοι αξιολόγησηs´´ ακατοίκητοι, που αντικατέστησαν τον περίφημο Οίκο του Θεού του παλαιού πλέον ανθρώπου. Με τοξικά χερουβείμ που ´´αξιολογουν´´ κράτη, όχι ανθρώπους, κι εκείνα τρέμουν όπως κάποιοι τη φοβερή κρίση ενός
Θεού τιμωρού
-Και ο άνθρωπος; Η ζωή εν δράσει, πού;
- Μάλλον... επί της οθονης!
Καλως Ορισες Ρίνα
Προφανως ο ποιητικός σου λόγος και στοχασμός απαιτεί μόνο σιωπηλή απόλαυση. Ας μην τον διαταράξω με ανούσιο σχόλιο
Χρόνια Πολλά
Αγαπητέ Left, τα κείμενα τα θέματα και το διάλογο στην ιστοσελίδα σου τα βρίσκω εξαιρετικά ενδιάφερον
τα· εξ ου και η παρέμβασή μου.
Παρατήρηση: Ο στοχασμός καί η ποίηση, αν μπορώ έτσι αφηρημένα νά εκφραστώ, οφείλουν να ´´είναί´ μόνο για να ταράζουν τα νερά. - Εις έτη πολλά!
Χαιρε γενναιόδωρη Ρινα
Post a Comment