Wednesday, November 11, 2009

Ψυχή Βαθιά:Εντιμο Σινεμά,Ανακόλουθοι Σχολιαστές

Η ταινία του Βούλγαρη προκαλεί μεγάλες συζητήσεις
Συνεχή άρθρα στα ιστολόγια και τις εφημερίδες,στα οποία γενικώς η αριστερά καταλογίζει ιδεολογική υπαναχώρηση,αισθητικές ακαταστασίες,ιστορικές ανακρίβιες.Και όλα αυτά με ένα «γιατί» που απευθύνεται σε ένα σκηνοθέτη που παρέδωσε τα κλασσικά «Πέτρινα Χρόνια» και το επίσης αμφιλεγόμενο “Happy Day”.
Είδα την ταινία και πέρασα δύο ώρες απορροφημένος βλέπωντας ένα πολύ αξιοπρεπές πολεμικό μελόδραμα.
Οπως όλα τα μελοδράματα είχε αδρούς χαρακτήρες χωρίς γωνίες,ανθρώπους καλούς προθέσεων που οι συγκυρίες τσακίζουν,love story,οικογενειακές δυστυχίες,αυστηρούς που κατα βάθος είναι καλοί,και υπερδομές που καταδυναστεύουν τους πολλούς.Και όλα αυτά σε μια πανέμορφη ορεινή Ελλάδα,και πολεμικές σκηνές που δεν έχουμε ξαναδεί στο Ελληνικό σινεμά.Με τα χαρακτηριστικά αυτά η ταινία θα ξεσκίσει τα εισητήρια.
Το πρόβλημα περιπλέκεται γιατί κάποιοι θεωρούν οτι ο Βούλγαρης είναι υποχρεωμένος να γίνει Αγγελόπουλος.Δηλαδή να κάνει ένα κινηματογράφο της ιστορίας, της ανάλυσης,του προβληματισμού.Και προφανώς εισπράτεται μια μαγελειώδης απογοήτευση.
Να πω την καθαρή αλήθεια,ο Βούλγαρης κάνει μια χαρά την δουλειά του.Βρίσκει ένα ερεθιστικό θέμα και το χρησιμοποιεί ως αφορμή για να στήσει το δράμα του.Κι οποιος νομίζει οτι το μελό είναι εύκολο,κάνει μεγάλο λάθος.
Το πρόβλημα είναι αλλού.
Ο εμφύλιος στην Ελλάδα είναι ουσιαστικά ταμπού,και επειδή κανένας δεν το έχει ξεκαθαρίσει ακριβώς,βρίσκει τον Βούλγαρη να του αναθέσει το καθήκον να ξεμπλέξει το κουβάρι.Σε λίγο θα του ζητήσουμε να κάνει ταινία για το Δημόσιο Χρέος.......
Με την έννοια αυτή η ταινία κάνει την δουλειά της,ακόμη και ως πολιτική.Γιατί πυροδοτεί τον διάλογο.Και το ότι ένα αξιοπρεπές μελόδραμα είναι ικανό να ξεσηκώσει αντιδράσεις αυτό σημαίνει πως οι αναφερόμενοι στον εμφύλιο δεν έχουν καν ταξινομήσει το πρόβλημα.
Η Βαθιά Ψυχή δεν μπορεί να είναι ευθέως πολιτική ταινία,γιατί η αισθητική της είναι κλισέ.Είναι υπέροχη αλλά κλισέ όπως τα αριστουργήματα του Χόλυγουντ.Είναι πολιτική όσο και το Safe Sex.Για αυτό θα κάνει αντίστοιχα εισητήρια.
Αν μπορεί να σταθεί μια ανάλυση είναι μάλλον ψυχαναλυτική και κυνική.
Ο τρόπος που ο Βαν Φλιτ κοιτάει τους Ελληνες Στρατηγούς,μου έκανε για ψιλοκαμάκι Αμερικανού Gay ,τα αδελφάκια ίσως γουστάριζαν την αντάρτισσα ταυτοχρόνως,ο υπολοχαγός καραγουστάρει Γιαννούλα,ο ασπρομάλλης αρχηγός Αντάρτης με το φουλαρισμένο μαλλί «παρακουνιέται» στον χορό ,τι κάνουν οι αντάρτες με τις ανάρτισες,και τι οι φαντάροι μεταξύ τους; κλπ.
Να προσπαθήσεις να πάρεις στην ονομαστική του αξία το μελό,επειδή εσυ δεν έχει λύσεις τα υπαρξιακά σου με τον εμφύλιο είναι σχεδόν συμπλεγματικό.Μου κάνει καποιον που δυσανασχετεί γιατι το Nitro δεν έχει βιβλιοκριτική για τον Badiou.
Ο Βούλγαρης προσφέρει 2 ωρίτσες αυθεντική απόλαυση με όλα τα κλισέ ,με υπέροχη εικόνα ,με καταπληκτική μουσική.Είναι έντιμος ,καθαρός ,και αξίζει το δεκάευρω.
Οι ιδεολογικές ταινίες για τον εμφύλιο περνάνε απαρατήρητες,και αυτό απόγυμώνει τις ενστάσεις για τον Βούλγαρη.
Ο αριστουργηματικός τελευταίος Αγγελόπουλος κρατήθηκε με το ζόρι δύο εβδομάδες,και το ΤΡΟΜΕΡΟ ντοκυμαντέρ του Λαμπρινού για τον «καπετάν Κεμάλ»,είδαμε σε μιά προβολή καμιά πενηνταριά θεατές εκ των οποίων οι μισοί φίλοι του σκηνοθέτη .(Οποιος τρέξει θα το προλάβει σε προσεχή προβολή στην Αγορά της Κυψέλης)
Ο εμφύλιος δεν έχει αξιολογηθεί αναλυθεί ταξινομηθεί από τους άμεσα και έμεσα εμπλεκόμενους.Και αυτό δεν θα γίνει ποτέ,δεν έχουμε το θάρρος να αναμετρηθούμε.




22 comments:

cynical said...

καλα τα λες LLS, αλλά η ενσταση που εχω ειναι γιατι χρησιμοποιησε αυτο το συγκεκριμενο ιστορικο φοντο για ν' αναπτυξει την ταινια του, και όχι καποιο αλλο λιγοτερο φορτισμενο.

Αν ηθελε σκέτα, να κανει μια πολεμικη ταινια αγαπης απλώς εκμεταλλευτηκε το θεμα για να τραβηξει κοσμο.

Αν ηθελε να ανοιξει διαλογο για τον εμφυλιο, θα επρεπε και το σεναριο να ηταν αναλογο.

Ο Βουλγαρης θελησε να πατησει σε δυο βαρκες, και αυτο γενικα δεν γινεται ευκολα αποδεκτο.

Left Liberal Synthesis said...

Cynical
Νομίζω οτι μάλλον πέτυχε.Και το μελό ήταν καλό,και ο διάλογος για τον εμφύλιο πυροδοτήθηκε.Μικρή απορία.Ποιά είναι τελικά μια συνεκτική θέση για τον εμφύλιο;
Ποια αριστερά έχασε (πιθανότατα κάποιοι ομόλογοι του Τσοαυσέσκου) ,ποια δεξιά νίκησε (οι Παπαδόπουλοι και Ιωαννίδηδες).
Ολοι ετεροπροσδιορίζονται ως προς τον Βούλγαρη,αλλά μια γενική παραδοχή λείπει.

ο δείμος του πολίτη said...

Συμφωνούμε απόλυτα. Η δική μου κριτική στο ΚΚΕ αφορούσε τη στάση του απέναντι σε μία ταινία που δε θέλει να τη βλέπει ως μυθοπλασία, αλλά κυρίως ως ιστορικό ντοκουμέντο -σοσιαλιστικού ρεαλισμού.

μ said...

Να προσθέσω επίσης την καταπλητική φωτογραφία της ταινίας (αν δεν εννοείτε αυτό με την εικόνα).
Κατά τα άλλα συμφωνώ απόλυτα μαζί σας.

Left Liberal Synthesis said...

Δειμο
Η απαίτηση από μια ταινία να έχει μια συγκεκριμμένη οπτική είναι θεμιτή.Η ένταση ομως με την οποία αυτό έγινε για την ΨΒ ,κινείται στα όρια μιας παλαιώτερης απαίτησης για "στρατευμένη τέχνη".Αυτό είναι άδικο την στιγμή που για τα του εμφυλίου η συζήτηση είναι ημιτελής.Τέλος αν δεν ήταν τόσο μελό η ταινία,δεν θα έκανε επιτυχία,για να αναζητηθεί η "ορθότητα" της.

Left Liberal Synthesis said...

Μανο
Ειτε ως φωτογραφία είτε ως εικόνα,μερικές εικαστικές πλευρές της ταινίας ήταν απολαυστικές
Χαιρετώ

Anonymous said...

Πολιτικη ταινια δε σημαινει απαραιτητα και καλη ταινια.Η 'ψυχη βαθια' ειναι μια ΚΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ.Δεν εκφραζει απλως την αμηχανια των 'αμεσα ή εμμεσα εμπλεκομενων',οπως γραφεις,παιρνει
θεση και μαλιστα μια θεση απλοικη,
μανιχαιστικη[οι κακοι Αμερικανοι-
Σοβιετικοι και οι Ελληνες τα θυματα].Δεν θα επεκταθω σε αλλες
χονδροειδεις αναγνωσεις της ιστοριας εκεινης της περιοδου,λογω
χωρου.Εκτος απο κακη πολιτικη ταινια ειναι ΚΑΚΟ ΜΕΛΟ,σε μερικες σκηνες, μαλιστα,στα ορια του γελοι
ου.'Ψυχη ρηχη'λοιπον για την ταινια του νεου Φωσκολου...
Ευχαριστω για τη φιλοξενια.
Σαββίνα.

Left Liberal Synthesis said...

Σαββινα
Φοβάμαι δεν κατανόησες την ανάρτηση.Υποστηρίζω οτι είναι μελοδραματική,μανιχαική με ολα τα κλισέ,οπως ακριβως το περιγράφεις.Αυτό το είδος προφανώς σε σου αρέσει.Σύμφωνοι.Προχώρησα και ένα βήμα παραπάνω.Ενα μελό (εστω και πολεμικό) μπορεί να ειδωθεί απολύτως ως πλέγμα διασταυρούμενων ερωτικών σχέσεων και να αποδομήσουμε τελείως την ΒΨ.(ξαναδιάβασε σε παρακαλώ)
Απο ομως προκύπτει η απαίτηση ο Βούλγαρης να καταδικαστεί γιατι κάνει μελό;
Δεν είναι Αγγελόπουλος,προφανώς.Και επίσης ποια είναι μια στοιχειώδης κόινή πλατφόρμα για τον εμφύλιο που η ΒΨ παραβιάζει;Μα η ίδια η αριστερά δεν έχει κατασταλλάξει ο Βούλγαρης φταίει;

Anonymous said...

Μαλλον δεν εγινα κατανοητη.Δεν υπο-στηριζω οτι ο Βουλγαρης ή ο οποιοσ-δηποτε σκηνοθετης οφειλει να δωσει ιστορικες ή πολιτικες απαντησεις για γεγονοτα οπως ο Εμφυλιος.Αντι-
τιθεμαι στην αποψη που βλεπει στην-Ψ.Β.μια αθωα μελο ταινια.Γραφεις οτι δεν ειναι πολιτικη ταινια γιατι
εχει κλισε αισθητικη.Και ποιος ειπε οτι πολιτικες ταινιες οριζονται μονο οσες δεν εχουν κλισε
αισθητικη.Γι αυτο ακριβως και τη χαρακτηριζω κακη πολιτικη ταινια.
Ο κινηματογραφος,οπως και καθε
τεχνη εξαλλου δεν μπορουν να υποκαταστησουν την πολιτικη.Ομως καθε καλλιτεχνικη εκφραση ειναι δομικα πολιτικη πραξη.Αρκει οι δη-
μιουργοι να μην καμωνονται τους'ου-
δετερους'
Σαββίνα

the monkeys said...

Συμφωνώ μαζί σου. Πρέπει να κατανοηθεί ότι η ταινία δεν είχε κανένα στόχο να θίξει ιστορικές πτυχές που δεν ξέραμε. Ήθελε απλά να αναφερθεί εντελώς επιφανειακά στα γεγονότα, αλλά πολύ ουσιαστικά στο συναισθηματικά φορτισμένο κλίμα που υπήρχε τότε. Ήταν μία προσωπική ματιά του Βούλγαρη και τίποτε παραπάνω. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το έθαψαν τόσοι πολλοί. Αν θέλανε ποιότητα άλλου είδους ας βλέπανε Αγγελόπουλο όπως αναφέρεις.

Left Liberal Synthesis said...

Σαββίνα.
Νομίζω πως κάτω από την διαφωνία μας,κρύβεται η θεμελιώδης διαφορά μας για την απόλαυση αυτής της ταινίας.Προφανέστατα δεν σου άρεσε ουτε ως πολιτική ουτε ως μελό.Η δε ουδετερότητα του Βούλγαρη είναι όση και η ουδετερότητα του Σακελάριου,δηλαδή περι "ορέξεως¨"....

Left Liberal Synthesis said...

The monkeys
Νομίζω οτι είδαμε την ταινία με τον ίδιο τρόπο.

Νοσφεράτος said...

ειχα καιρο να μπω εδώ και ...να που πάλι συμφωνω απολυτα..ετσι ειδα κιεγω την ταινία. ετσι

Left Liberal Synthesis said...

Καλημέρα Νοσφεράτο.Καλοδεχουμενη συμφωνία

LeftG700 said...

Ένα γενικό σχόλιο: Έγιναν εδώ κάποιες αναφορές στον Αγγελόπουλο σε αντίστιξη με τη συγκεκριμένη ταινία του Βούλγαρη. Χωρίς να έχουμε πρόθεση να μεταφέρουμε το κέντρο βάρους της συζήτησης στη σύγκριση των δύο σκηνοθετών θέλουμε να εκμυστηρευτούμε κάτι από την ταινία του Αγγελόπουλου "Το λιβάδι που δακρύζει". Όσοι έχετε δει την ταινία ξέρετε ότι υπήρχαν αναφορές στον εμφύλιο. Ε λοιπόν εμείς θυμόμαστε και γελάμε ακόμα τη σκηνή που τα δύο αδέρφια (ή μήπως φίλοι; δεν θυμόμαστε) πεθαίνουν αγκαλιασμένα στο πεδίο της μάχης. Η ταινία του Βούλγαρη δεν αποφεύγει το μελό (που ωστόσο έχει κι αυτό την αξία του, όπως υπονοεί κι ο @Left Liberal Synthesis). Αλλά τέτοιο γέλιο δεν βγάζει, όσο αυστηρά κι αν την κρίνει κανείς


Τα λέμε.

Left Liberal Synthesis said...

Φίλoi Left G700
Περί ορέξεως,προφανώς δεν υπάρχει σχόλιο.Χαλάλι σου το γέλιο,και νάστε καλά να διασκεδάζετε τα θεάματα.Αλλωστε το νόημα το κατασκευάζει ο θεατής.
Πάντως η γενική γραμμή του ιστολογίου σας,και η ανάρτηση σας για το θέμα,δεν με παραπέμπει σε τετοια αντιμετώπιση από πλευράς σας.Πολύ ενδιαφέρουσα ανατροπή.

LeftG700 said...

Φίλε Left Liberal Synthesis,


Μάλλον δεν γίναμε κατανοητοί. Ίσως επειδή δεν υπήρξαμε σαφείς.

Ανάμεσα στις πολλές επικρίσεις που δέχθηκε ο Βούλγαρης, μπορούσε εύκολα να διακρίνει κανείς την άποψη ότι οι δυνατότητές του είναι κατώτερες από αυτές του Αγγελόπουλου.

Με την αναφορά μας στη σκηνή του Αγγελόπουλου θέλαμε να αποκαταστήσουμε κάπως τις ισορροπίες. Στην ταινία του Βούλγαρη υπάρχουν ατυχείς σκηνές. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Αγγελόπουλος έχει ευτυχήσει σε όλες τις δικές του. Και βέβαια, όταν είπαμε ότι γελάσαμε στη σκηνή της ταινίας του Αγγελόπουλου, δεν εννοούσαμε ότι ο άνθρωπος είναι για γέλια... Μια χαρά σκηνοθέτης είναι.


Τα λέμε.


ΥΓ Δεν καταλάβαμε καθόλου αυτό που λες για ανατροπή σε σχέση με την αντιμετώπισή μας κλπ. Αν θέλεις, μας το εξηγείς λίγο περισσότερο.


Τα λέμε.

Left Liberal Synthesis said...

lEFT g700
Τα περι Αγγελόπουλου κατανοητά.
Το βασικό που είδα στην ανάρτηση σας ΄(και σε πολλές άλλες) είναι οτι είδατε την ταινία στην "ονομαστική" της "αξία" δηλαδή ως ακριβή μυθοπλασία,και ως εκ τούτου να υπόκειται σε κριτική ιστορικού και πολιτικού τύπου.Αποτέλεσμα η Αριστερά (Ιός κλπ) γκρινιάζει δυσφορεί η δε Δεξιά (Πρετεντέρης,Παναγιωταρεα κλπ) θριαμβολογεί.Εγω την είδα στην φόρμα της ως σουπέρ μελό,και αν είχα την όρεξη για βαθιά ανάλυση ,μάλλον μου έκανε για ερωτικό γαιτανάκι με τρίγωνα,ομό σχέσεις κλπ.
Η ανατροπή μου φάνηκε ,ως να παραιτηθήκατε απο την πρόσληψη της ταινίας ως ιστορικής ντοκυμανταιρίστικης,και αποδέχεστε τον υπερμελό χαρακτήρα της.

LeftG700 said...

Φίλε Left Liberal Synthesis,


Ευχαριστούμε για τις διευκρινίσεις. Νομίζουμε όμως ότι κάπου έχεις παρερμηνεύσει την προσέγγιση που κάναμε στο μπλογκ μας, πράγμα που σε παρέσυρε να λοξοδρομήσεις εν μέρει και στην "ανάγνωση" του σχολίου μας.

Ναι, πήραμε την ταινία του Βούλγαρη στην ονομαστική της αξία από τη στιγμή που έγινε αφορμή να μιλήσει η Αριστερά και το "ευρύ κοινό" για τον εμφύλιο. Ανεξάρτητα των όποιων ατελειών της, του "πραγματικού" χαρακτήρα της, της "στόχευσής" της, κλπ., η ταινία δημιούργησε απολύτως ουσιαστικά "συμβάντα". Δηλαδή, τη συζήτηση που επακολούθησε. Πώς να μην την πάρουμε στην ονομαστική της αξία, δηλαδή στα σοβαρά;

Αυτό όμως δεν συνεπάγεται ότι την είδαμε ως "ακριβή μυθοπλασία", κάθε άλλο. Και μπορεί να μη την είδαμε ως σούπερ μελό όπως εσύ, αλλά δεν παραλείψαμε να αναφέρουμε ότι περιελάμβανε στοιχεία μελό.

Με αυτή την έννοια ποτέ δεν παραιτηθήκαμε από καμία πρόσληψη για να προσχωρήσουμε σε κάποια άλλη.

Αυτά ως διευκρινίσεις βέβαια για καλύτερη συνεννόηση κι όχι ως "διαμαρτυρία", εννοείται.


Τα λέμε.

Left Liberal Synthesis said...

Left g 700
Καθαρό πλέον το ζήτημα.Χαιρετώ

Anastasios said...

Η πρώτη σοβαρή ανάρτηση που βλέπω από πλευράς "αριστερού" για την ταινία. Πολύ καλός επίσης και ο σχολιασμός για τον Αλέκο!!!

Left Liberal Synthesis said...

Anastasios
Χαίρομαι για την συμφωνία.Καλημέρα