Wednesday, July 10, 2013

Που είναι ο Έλληνας Ναγκίμπ Μαχφούζ;


 
 
 
 
Τα τελευταία περιστατικά της Αιγύπτου ανέδειξαν με τον πιο διακριτό τρόπο το πρόβλημα της συγκυρίας :ενα σύνολο από ετερογενείς κοινωνικές δυναμικές συγκρούονται ή συνοδοιπορούν και ισορροπούν ασταθως. Πολιτικές, θρησκευτικές, οικονομικές, ταξικές διαφορές συγχρονίζονται σε ένα τόπο και οξύνονται χωρίς τελικά να γίνεται ορατό ποιο δυναμική τελικά επικρατεί. Μοιάζει με ένα διαγώνισμα πολλών μαθημάτων με ξεχωριστές εκφωνήσεις ανά μάθημα όπου ζητείται μια μόνο λύση που να εμπεριέχει όλα τα μαθήματα σε ένα. Εξ' αιτίας της  αιγυπτιακής περίπτωσης , αναδύθηκαν  οι ικανότητες των αναλυτών να περιγράψουν ένα τόσο δυναμικό περιβάλλον, και η αμηχανία των πολιτικών να πάρουν θέση.


Ο Στουρνάρας προσπάθησε να εκφοβίσει, απειλώντας με την υπόθεσή ότι αντιστοιχούμε με μια
  κατάρρευση τύπου Αιγύπτου , μόνο που δεν κατάλαβε ότι ο έτσι ο ίδιος κατατάσσει τον εαυτό του στον ομόλογο του της κυβέρνησής Μουμπάρακ ή Μόρσι. Το οξύμωρο βέβαια είναι ότι μάλλον έχει δίκιο από μια άλλη πλευρά. Όχι γιατί υπάρχουν ομοιότητες και αντιστοιχίες ,μια προς μία, μεταξύ αιγυπτιακών και ελληνικών κομμάτων και ρευμάτων , αλλά γιατί και στις δύο χώρες παρουσιάζεται ένας  συγχρονισμός πολλαπλών συγκρούσεων οι οποίες αναδύονται από τον ανταγωνισμό των πιο ετερογενών ρευμάτων  .πχ Η  δεύτερη Ταχρίρ , η οποία αποτελείται από την κοσμική φιλελεύθερη αντιπολίτευση και τους νοσταλγούς του Μουμπάρακ  τελικά επικρατεί μέσω ενός τυπικού πραξικοπήματος για να διασώσει την δημοκρατία. Ενώ η μουσουλμανική αδελφότητα , που επιχείρησε να παραλλάξει το κράτος με αμφισβητούμενες ρυθμίσεις είναι μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Ο τρέχων fast track  αντιμνημονιακός κορμός αποκρυσταλλώνει αυθεντικά δημοκρατικά αριστερά αιτήματα για την  προστασία των αδυνάτων μαζί με τα αγχωτικά ανακλαστικά όσων ενεπλάκησαν με το πελατειακό κράτος και τις αδράνειες του , παρατάσσεται δε με τον βάναυσο λόγο του φυλετικού μίσους. Στον αντίποδα,  ένας ιστορικός συνασπισμός των διαχειριστών του κράτους, διακινεί ένα πολύπτυχο πρόγραμμα αποτελούμενο από τραυματική λιτότητα, αυτονόητες μεταρρυθμίσεις και πρακτικές ακριβώς στο όριο της συνταγματικής νομιμότητας. Μια ενδεχόμενη  σύγκρουση με επίδικο το μνημόνιο θα αντιπαραθέσει ένα τύπο λάβας  Ταχριρ με ένα μάγμα  τύπου Μόσρι :ενδιαφέρουσες περιπλοκές για τους δημοσιογράφους, δύσκολα ζητήματα για την πολιτική.


Η αιγυπτιακή περιπλοκή γίνεται εύληπτη και κατανοητή με το καλειδοσκόπιο του έργου του Ναγκίμπ Μαχφούζ. Η ιδιαιτερότητα του έγκειται στο ότι , ο Μαχφούζ περιγράφει συστηματικά τον αστικό μικρόκοσμο του Καίρου του 40 και 50, ο οποίος ποτέ δεν ήταν πληθυσμιακά πλειοψηφικός αλλά διασχίζονταν από τις τρέχουσες ιδεολογικές τομές  της σημερινής Αιγύπτου. Οι ήρωες του Μαχφουζ είναι ηθοποιοί, δημόσιοι υπάλληλοι, δικηγόροι, εμποροι κλπ, οι οποίοι προσπαθούν να ισορροπήσουν μεταξύ κοσμικού φιλελευθερισμού, παραγωγικού  εθνικισμού, φιλανθρωπικού και πολιτικού  ισλάμ, αντι- ιμπεριαλισμού και εκσυγχρονισμού. Οι σημερινοί τουρίστες της Αιγύπτου βρίσκουν αυτό που έχουν ήδη έχουν φαντασιωθεί ως Αίγυπτο : Πυραμίδες, Νείλο, και εσχάτως τα υποβρύχια σπορ, ενώ το αστικό Κάιρο του Μαχφούζ παραμένει απάτητο ,  μυστηριώδες απομονωμένο. Κι' όμως αυτά τα νεοκλασικά παλιά  γραφεία του Μαάντι και οι ιστορικές  τριώροφες πολυκατοικίες της Ηλιούπολης φιλοξενούν και σήμερα τους ήρωες του Μαχφουζ, διχασμένους   ενίοτε τριχοτομημένους όπως και το 1950 .Ο αναγνώστης του Μαχφουζ ξέρει ήδη εδώ και πενήντα χρόνια ότι η Αίγυπτος χρειάζεται σύνθετα ταξινομικά εργαλεία για να γίνει προσβάσιμη στα  δυτικά μάτια , τα οποία είναι συνηθισμένα να βλέπουν την ανατολή με αδρά μοτίβα.

Δυσκολεύομαι να βρω τον αντίστοιχο Ελληνα Μαχφούζ. Ο σχεδόν συμπατριώτης του και συνομήλικος Τσίρκας υφαίνει ένα κόσμο πολωμένο δεξιά αριστερά και βυθίζεται στην τρέχουσα ιστορία σχεδόν ντοκυμανταιριστικά. Οι ομόλογοι του , Νομπελίστες Σεφέρης Ελύτης ανέδυαν μια πιο αφηρημένη πλευρά του ελληνικού δρομολόγιου. Ο σύγχρονος μας Μάρκαρης προσφέρει τελευταία "λαπαροσκοπικές" ενδοσκοπήσεις στο παρελθόν του κοινωνικού
  σώματος που ασθενεί σήμερα, περιγράφοντας εύστοχα τις δαιδαλώδεις φραγμένες ιδεολογικές και πολιτιστικές αρτηρίες που παράγουν τα πολύπλοκα συμπτώματα της σημερινής κατάστασης "εντατικής" .Το σύγχρονο σινεμά του Οικονομίδη εστιάζει το φακό του  στο οικογενειακό κύτταρο σήμερα , καθώς αυτό  εσωτερικεύει την κοινωνική βία και την πολλαπλασιάζει ως νεοπλασία. Ο Οικονομίδης έδωσε μια καθαρή εικόνα του αποθεματικού βίας που σωρεύεται στα μικρά διαμερίσματα και τις επαρχίες της Αθήνας και το οποίο εκβάλει σήμερα ως φυλετική μικρόνοια.


Σε καταστάσεις κρίσεις , έχει σημασία η αρχιτεκτονική της έντασης. Πολλοί , μάλιστα με δυνατότητες διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, διακινούν με αμεριμνησία σενάρια με αδρές διπολικές συγκρούσεις. Πρόκειται για αφελείς ως επικίνδυνες δοξασίες , κεκαλυμμένες επιθυμίες,   οι οποίες απλώς ξορκίζουν το Αιγυπτιακό υπόδειγμα. Εκτός από την έκρηξη που παράγει ενεργούς διακριτούς εχθρούς σε ένα σταθερό "πεδίο μάχης εδάφους"  και είναι ερμηνευτικό σχήμα για το παρελθόν  ( εμφύλιος, ανένδοτος, δικομματισμός ) υπάρχει και η  ενδόρρηξη. Αυτή είναι  μια  τήξη που ρευστοποιεί ταυτόχρονα τους πολλαπλούς αντίπαλους και το πεδίο της σύγκρουσης τους. Οι ενδείξεις είναι πως η Αίγυπτος βαδίζει στην εσωτερική σταδιακή κατάρρευση η οποία μπορεί να "λιώσει"   τους ενεργούς εσωτερικούς παίκτες της και να πυροδοτήσει ευρύτερες αλλαγές.


Η ομολογημένη αποτυχία ή ημιτελής εξέλιξη του δημαρικού εγχειρήματος για μια κοινωνική διαχείριση του μνημονίου, είναι κακός οιωνός. Βέβαια οι αφελέστατοι των αφελεστάτων επιχαίρουν για την επερχόμενη εκλογική δυστοκία της , αγνοούν
  ή αποσιωπούν ότι οποιαδήποτε εξέλιξη θα περιλαμβάνει κάποιου τύπου μνημόνιο με δανειστές και την ανάγκη εύρεσης ενδιάμεσων δρόμων. Κυριαρχεί το "εδαφικό" σχήμα των δύο στρατών όπου οι απώλειες του αντιπάλου είναι τελικά βήματα νίκης. Αντίθετα όμως η απουσία ενός αμφλιπλευρου πόλου  στο κομματικό συνεχές θα δημιουργήσει ένα τοπίο αλά Ταχρίρ: ακούσιοι προσωρινοί συμπαραστάτες, πρώην και μελλοντικοί  εχθροί θα πολωθούν απέναντι σε εξ' ίσου αντιφατικούς αντιπάλους. Και αν στην Αίγυπτο οι φιγούρες και οι τάσεις είναι αδρά σχηματισμένες στον κόσμο του Μαχφούζ , στην Ελλάδα από που αναδύονται όλες αυτές οι παραστάσεις του σήμερα;

21 comments:

Παράκελσος said...

Ωραίος, LLS. Η απουσία του Έλληνα Ναγκίπ Μαχφούζ είναι εύγλωττη. Είναι ένα βαθύ πολιτισμικό πρόβλημα: η έλλειψη του μεγάλου μυθιστορήματος. Το κοινωνικό και ιδεολογικοπολιτικό μωσαϊκό μέσα στο οποίο ζούμε δε βρίσκει αυτόν που θα το περιγράψει. Γύρω μας τα πράγματα βράζουν και δεν υπάρχει αυτός που θα τα αφηγηθεί. Γι' αυτό και οι υπάρχουσες αφηγήσεις είναι παρωχημένες, είτε μιλάμε για μια ταξική-μαρξιστική αφήγηση (προσαρμοσμένη στα ελληνικά δεδομένα) είτε για μια αφήγηση σε στυλ Ράμφου (οπότε οι Έλληνες θεωρούνται ένα ομοιογενές σώμα με κακοδαιμονίες αιώνων).

Anonymous said...

Μηπως ειναι υπερβολικο να ψαχνουμε τον Έλληνα Ναγκίπ Μαχφούζ αφου προυπηρξε ο μεγιστος Καραγατσης στο 10;
Υπαρχει λ.χ. και το εκπληκτικο πρωτο βιβλιο του Χρήστου Χωμενίδη, «Το σοφό παιδί», 1993

Αφωτιστος Φιλελλην

ΥΓ "Το 10" του Καραγάτση

Το κύκνειο άσμα του Καραγάτση είναι το μυθιστόρημα «Το 10» που αν και ημιτελές αποτελεί ίσως το ωριμότερο και αρτιότερο έργο του. Ο Καραγάτσης άρχισε να το γράφει το 1959 και τέλειωσε το Σεπτέμβρη του 1960, όταν απεβίωσε ο συγγραφέας σε ηλικία μόλις 52 χρονών.
Ο Καραγάτσης είναι από τους σημαντικότερους μυθιστορηματογράφους της νέας ελληνικής γλώσσας και ο επιφανέστερος της γενιάς του ’30. ΄Εντονο είναι το επικό, το λυρικό και το νατουραλιστικό στοιχείο στα έργα του. Πραγματικά μοναδικός στην ρεαλιστική περιγραφή και ψυχογράφηση των ηρώων του.
Κεντρικός πυρήνας του μυθιστορήματος είναι ένα παλιό εγκαταλειμμένο εργοστάσιο στο Πειραιά που μετατράπηκε σε πολυκατοικία των φτωχών εργατών παρουσιάζοντας τη νεοελληνική κοινωνία του ’50. Το μυθιστόρημα είναι πολυπρόσωπο και πολυεπίπεδο περιλαμβάνοντας ένα σύνολο ετερόκλητων και μη ανθρώπινων χαρακτήρων. Ο τηλεοπτικός σταθμός Αlpha προέβαλε σε επανάληψη την ομολογουμένως επιτυχημένη σειρά σε 18 επεισόδια, που μπόρεσε να αποτυπώσει με ενάργεια το κλίμα της εποχής να τις ιδέες του Καραγάτση ενός διαχρονικού συγγραφέως που διαβάζεται ακατάπαυστα εδώ και δεκαετίες."

http://filologikosoikos.blogspot.gr/2012/08/blog-post.html

Anonymous said...

Σε μια χωρα οπου αποφοιτοι 6-ταξιου γυμνασιου ή δασκαλες αποκτουν πτυχια στο ΕΑΠ ή στην Ιατρικη και στην συνεχεια ή /και εκ παραλληλου αποκτουν τον τιτλο του διδακτορος,κατα την εποχη βαρεων καθηκοντων ασκησης εξουσιας (η οπια για πολλους απεφερε και σημαντικο πλουστισμο) μονον βιτριολικα σατιρικα/σαρκαστικα διηγηματα αξιζει να γραφτουν.

Αφωτιστος Φιλελλην

ΥΓ Για οποιον ενδιαφερεται παρακατω 2 δημοσιευμενες προσπαθειες μου προ τριετιας.

Αφωτίστου Φιλέλληνος, Σχέδιο αφηγήματος “ΔΕΚΑ ΕΞΙΜΙΣΗ ΝΟΕΜΒΡΗ”

http://www.poiein.gr/archives/11622/index.html

Αφωτίστου Φιλέλληνος, ΠΩΣ (ΔΕΝ) ΞΕΠΕΡΑΣΤΗΚΕ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ (ΜΑΣ;)
http://www.poiein.gr/archives/9988/index.html

Anonymous said...

Τελος φιλοξενια στο LLS Μinor
DEΑφωτίστου Φιλέλληνος: Σχεδιασμα αφηγηματικού δοκιμιου
ΠΩΣ ΞΕΠΕΡΑΣΤΗΚΕ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ (ΜΑΣ;) –PLAN B(Σχεδίασμα αφηγηματικού δοκιμίου )

Αποσπασμα

http://leftliberalantithesis.blogspot.gr/search/label/%CE%91%CF%86%CF%8E%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82%20%CE%A6%CE%B9%CE%BB%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD

Left Liberal Synthesis said...

Παράκελσε
Είχα διαβάσει σε χρονο ανύποπτο Μαχφουζ και είχα εντυπωσιαστεί για την αστική κοινωνία που περιγράφει , την οποία δεν συναντούσα τοσο ορατή στην Αίγυπτο.
Σήμερα εντός κρίσης , εκ των υστέρων, το έργο αυτό μου φαίνεται πολύ ενδιαφερον, γιατί ήδη μπορούσα να διακρίνω τα ρεύματα στον Μαχφουζ.
Ο Φιλέλλην προσφέρει μια ιδέα για τον Καραγάτση.Κρίμα γιατί δεν μπορώ ειλικρινά να κρίνω αυτό το έργο να έχε τετοια εμβέλεια.Δηλαδή ένας που διαβασε Καραγάτση μπορεί να "ξεκλειδώσει" την σημερινή συγκυρία;
Ισως , πασα προσφορά δεκτή...

Left Liberal Synthesis said...

ΑΦ
Πολύ ενδιαφέρουσα η ιδέα για τον Καραγάτση. Ειλικρινά δεν μπορώ να κρίνω.Αλλά την διαβάζω με τοσο ενδιαφέρον , που μάλλον οι διακοπές θα με βρουν με κανένα 10 στο χέρι
Κατα τα λοιπά διαβάζω οπως πάντα τις ιδέες σου.

Anonymous said...

@LLS
Δεν πρεπει να υποτιμουμε και το εκπληκτικο πρωτο βιβλιο του Χρήστου Χωμενίδη, «Το σοφό παιδί»*, 1993, το οποιο το εγραψε μολις τελειωσε την Νομικη και αναφερεται στην καραμανλικη και πασοκικαη ελλαδα του ΑΓΠ. Οσο αντιπαθης και να εγινε ο Χ.Χ. το πρωτο του λογοτεχνικο παιδι ηταν εκπληκτικο.
Μονον η "μητερα του σκυλου" του αειμνηστου Π.Ματεσι -ισως- ηταν λιγο καλυτερο. Οσο για τον Π. Μάρκαρη εχω διαβασει ενα αστυνομικο του και τον βρισκω πολυ υπερτιμημενο, εντελως προβλεψιμο και πολυ υποδεεστερο απο τους ευρωπαιους ομοτεχνους του. Και εχω διαβασει πολλους. Προτεινω τον Ζαν-Πατρίκ Μανσέτ (1942-1995) "θεωρείται ο επιφανέστερος συγγραφέας του "Neo-Polar", του νέου γαλλικού αστυνομικού μυθιστορήματος, που εισήγαγε το στοιχείο της πολιτικής και τους εξωκοινοβουλευτικούς προβληματισμούς του Μάη του '68."

Επισης ανεπιφυλακτα το "Η επιστροφή του Νετσάγιεφ" του Χόρχε Σεμπρούν


Αφωτιστος Φιλελλην

*"Πρόκειται για έναν χείμαρρο αφήγησης ενός παιδιού από τα 8 του χρόνια μέχρι το τέλος της εφηβείας του, που είχε την τύχη(;) να ζήσει κοντά σε ιδιαίτερους, αλλοπρόσαλλους, γοητευτικούς όσο και τρομακτικούς ανθρώπους και αντίστοιχες καταστάσεις.

Ολα περνάνε μέσα από τις σελίδες του μυθιστορήματος. Κυρίως όμως η μεταπολιτευτική Ελλάδα και η ψυχοσύνθεση των κατοίκων της. Οι κοινωνικές και πολιτισμικές συμπεριφορές τους. Η εσωτερική μετανάστευση, ο έντονος νεοπλουτισμός και οι πιθηκισμοί της συμπεριφοράς των νεόπλουτων, η διαρκώς επεκτεινόμενη διαφθορά και έλλειψη ηθικών πλαισίων, η επίδειξη υλικών αγαθών, η αχαλίνωτη ερωτική συμπεριφορά (η καθυστερημένη άφιξη της κατάρρευσης των ερωτικών ταμπού του Μάη του ‘68). ....."Στις σελίδες του «Σοφού παιδιού» βρίσκονται πράγματι, πασπαλισμένα με μεγάλες δόσεις γοητευτικής υπερβολής και παραμυθητικής αφήγησης, όλα τούτα. Τα άτσαλα βήματα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας προς τον κοσμοπολιτισμό, τα επαρχιωτόπαιδα που καταφτάνουν στην πρωτεύουσα και προσπαθούν να γίνουν αστοί κουβαλώντας στις αποσκευές τους όλα τα κατάλοιπα των εγκλωβισμένων στην επαρχία παιδικών τους χρόνων, η άμβλυνση (έως βαθμού κατάρρευσης) των προσχωρήσεων σε κόμματα ή ιδέες, η λατρεία του θεού-χρήματος και της κοινωνικής επίδειξης και ανόδου με κάθε μέσον. Η επικράτηση της διαφθοράς έδειχνε από τότε τα δόντια της και την ασύστολη διάθεση εξάπλωσής της.

Ο ήρωας του Χρήστου Χωμενίδη, προικισμένος με μια ιδιαίτερα μεγάλη αντίληψη και ευελιξία, βλέπει να περνούν όλα αυτά μπροστά στα μάτια του και στη ζωή του, προσαρμόζεται, καταπιέζεται, πάντως επιβιώνει."

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_5_23/08/2008_282056

Left Liberal Synthesis said...


Δεκτες οι προτάσεις.
Η ανάγνωση μυθιστορήματος απαιτεί και μια αναλογη σχεση με το χρονο.
Δυσκολες ισορροπίες

Παράκελσος said...

LLS, Φιλέλλην,
Δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι γράφτηκαν αξιόλογα μυθιστορήματα στην Ελλάδα. Και ο Τσίρκας και Καραγάτσης, ακόμα και ο Χωμενίδης ή ο Μάρκαρης (ή και ο Θέμελης, θα πρόσθετα εγώ) έγραψαν ωραία πράγματα. Πιστεύω όμως ότι δύσκολα μπορούμε να πούμε ότι έχει γραφτεί το πραγματικά μεγάλο μυθιστόρημα. Δηλαδή, δεν υπάρχει κάτι ανάλογο με αυτό που είναι ο ΝτεΛίλλο, για παράδειγμα, για την Αμερική ή ο Παμούκ για την Τουρκία.

Anonymous said...

Μια ακομη προταση

Το Μέγαρο Γιακουμπιάν

Κύριος Συγγραφέας: Al – Aswany, Alaa
Εκδότης: ΠΟΛΙΣ
Ημερομηνία Έκδοσης: 4/2007
Σελίδες: 316
Εξαντλημενο απο τον εκδοτη, μονον στα μεταχειρισμενα

Σύντομη περιγραφή Περισσότερες πληροφορίες
Στο Μέγαρο Γιακουμπιάν, μια πολυκατοικία που χτίστηκε πριν από εβδομήντα χρόνια στο Κάιρο, ζουν και εργάζονται άνθρωποι διαφόρων κοινωνικών τάξεων που συνιστούν μια πιστή μικρογραφία της σύγχρονης αιγυπτιακής κοινωνίας (στα ελληνικά γράμματα, ανάλογο θέμα πραγματεύεται ο Μ. Καραγάτσης στο “10″). Ο συγγραφέας, συνεχίζοντας την παράδοση του Ναγκίμπ Μαχφούζ, παρατηρεί τους ήρωές του, τους ενοίκους της πολυκατοικίας, πλούσιους και φτωχούς, καλούς και κακούς, χωρίς να τους κρίνει, με τρυφερή και στοργική ματιά, με πόνο και κατανόηση. Ζούμε τις ελπίδες και την εξέγερση του Τάχα, νεαρού ισλαμιστή που ονειρεύεται να γίνει αστυνομικός, την πίκρα και την απογοήτευση του Χατιμ, ομοφυλόφιλου διανοούμενου μέσα σε μια κοινωνία που του επιτρέπει την ηδονή, όχι όμως και την αγάπη, τη νοσταλγία ενός λαμπρού παραλθόντος του ξεπεσμένου πια αριστοκράτη Ζάκι, τα παραστρατήματα της φτωχής και όμορφης Μπουσάινα. Οι χαρακτήρες, που διαγράφονται εξαιρετικά, εκπροσωπούν πτυχές της σύγχρονης Αιγύπτου, όπου η πολιτική διαφθορά συμμαχεί με τον αθέμιτο πλουτισμό και τη θρησκευτική υποκρισία, όπου η αλλαζονεία και η ασυδοσία των ισχυρών μεταφράζεται σε εκμετάλλευση των αδυνάτων, όπου ο νεανικός ιδεαλισμός μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε εξτρεμισμό, κι όπου ωστόσο διατηρούν ακόμα το κύρος τους ιδέες και απόψεις για μια κοινωνία χωρίς βία. Το μυθιστόρημα μας δείχνει αυτό που ο καθένας μπορεί να δει γύρω του, αλλά που μόνο η λογοτεχνία μπορεί να το αποκαλύψει πραγματικά. Η μετάφραση στηρίχθηκε στην αγγλική μετάφραση του Humphrey Davies (εκδ. The American University in Cairo Press, 2004) και στη γαλλική μετάφραση του Gilles Gauthier (εκδ. Actes Sud, 2006), ενώ ο μεταφραστής συμβουλεύτηκε, σε ορισμένες περιπτώσεις, το αραβικό πρωτότυπο. Το βιβλίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον σκηνοθέτη Marwan Hamed, το 2006, σε μια από τις πιο ακριβές παραγωγές του αιγυπτιακού κινηματογράφου, που προβλήθηκε με επιτυχία στη χώρα της και στο εξωτερικό (μεταξύ άλλων, στα Φεστιβάλ του Σάο Πάολο και της Θεσσαλονίκης).Αν οι συγγραφεις ηταν λιγοτερο εγωιστες, αν οι ελληνες δεξιοι και αριστεροι ηταν λιγοτερο εχθρευομενοι, αν ηταν δυνατον ο Μ. Καραγάτσης και ο Σ.Τσιρκας να συγραψουν μαζι, τοτε θα ειχαν δημιουργησει ενα “10 εις την νι” κατι αναλογο ή καλυτερο με Το Μέγαρο Γιακουμπιάν!!!

Αφωτιστος Φιλελλλην

ΥΓ Ποτε δεν ειναι αργα, ιδου πεδιον δοξης λαμπρον:

Lampakistan, kokkalazistan, ethinkoergolavistan,latsistan,…..

Αντε, επειδη εχω τις καλες μου, το αντιστοιχο μεγαρο θα ειναι …το μεγαρο του ΜΤΣ το οποιον διαρρυθμιζεται ωστε μεγαλο τμημα του να αποτελεσει πολυτελεις κατοικιες πλησιον του κεντρου ληψης αποφασεων -πλην Σαββατοκυριακου- για την ιθυνουσα ταξη.

Ως ειναι φυσικον, το μεσημερι, παρελαυνουν μοντελλες, σταρλετ και αλλες γοητευτικες δυναμεις απο τις κατοικιες των …παμπλουτων ενοικων του “Μεγαρου Μετοχικου” που μετωνομασθη σε “”Μεγαρο των Μετοχων”, αφου η επι 99 ετη χρησις του εξηγορασθη απο την πολυμετοχικην εξωχωριαν εταιρειαν διαρκως μεταβαλλομενης εδρας, αναλογως της διεθνους και ελληνικης νομοθεσιας- ” Shareholders Easylivning S.A.”

Left Liberal Synthesis said...

Παράκελσε
Σωστά ο Θέμελης αφηγείται με μεγάλους χρόνους.Ωστόσο είναι ο σύγχρονος που εξετάζει το παρελθόν.
Ο Καραγάτσης άραγε κάνει ένα περίγραμμα ήδη από το πενήντα το 2013; Αδυνατώ να το εκτιμήσω
Το ζήτημα της μεγάλης αφήγησης είναι τόσο ενδιαφέρον που ίσως ξεφεύγει από τα όρια , τουλάχιστον, από το τρέχον "ιστολόγιον".

Left Liberal Synthesis said...

ΑΦ
ΜΤΣ διαρρυθμίζεται σε κατοικίες;
Τι λες τώρα...

Anonymous said...

@LLS

1.''ΜΤΣ διαρρυθμίζεται σε κατοικίες;
Τι λες τώρα...''

Γιατι οχι, ο ερασιτεχνης συγγραφεας ΑΦ, εψαχνε ενα Μεγαρο, σε μια δυστοπικη Ελληνικη Δημοκρατια, οπου μελη της ντοπιας και αλλοδαπης ελιτ (τουρκοι, προγγηπες κρατων και κρατιδιων Μ.Ανατολης, αζεροι, καζακοι, ρωσοι, κινεζοι, ινδοι,....)εχουν εχεμυθες επαφες με τους υπουργους/βουλευτες για καταρτιση νομων κατα παραγγελια.

Επομενως τι καλυτερον και το κυριοτερον -χωρις χασιμο χρονου- απο '' το μεγαρο του ΜΤΣ το οποιον διαρρυθμιζεται ωστε μεγαλο τμημα του να αποτελεσει πολυτελεις κατοικιες πλησιον του κεντρου ληψης αποφασεων -πλην Σαββατοκυριακου- για την ιθυνουσα ταξη.''

Ετσι στην θεση των πρωην βασιλικων σταυλων, σταυλιζεται η ως ανω ελιτ των ολιγαρχων-φυλαρχων.


2. Γιατι αυτη η μανια για τις μεγαλες αφηγησεις, ειδικα στην λογοτεχνια;

Μερικους μηνες πριν, βλεποντας τους Συριζο-Δημαριτες, καποιας ηλικιας να λιαζονται σε καφενεια/μπαρ της Καλλιδρομιου, μου ηλθε αυτοματα το κινηματογραφικο εργο “οι τεμπεληδες της ευφορης κοιλαδας” που ειχα δει στο ΕΜΠΑΣΣΥ και μολις αρχιζε το εργο μπηκε μια κυρια που προσπαθωντας να περασει απο τον στενο διαδρομο μου πατησε το ποδι και ακουσαμε ενα bardon (στο διαλλειμμα ειδαμε οτι ηταν η ….Μελινα Μερκουρη).

Ψαχνοντας – λοιπον ειδα οτι το σεναριο βασιζοταν σε ενα μυθιστορημα του Αλμπερ Κοσερι, το οποιο αγορασα μαζι με το “Ζητιανοί και περήφανοι” , το οποιο -ηδη- διαβασω.

Αφωτιστος Φιλελλλην

ΚΟΣΕΡΙ ΑΛΜΠΕΡ

O συγγραφέας Albert Cossery (1913-2008) γεννήθηκε στο Κάιρο. Σε ηλικία 17 ετών πραγματοποίησε το πρώτο του ταξίδι στη Γαλλία, προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές του. Στα 27 του δημοσίευσε στο Κάιρο το πρώτο βιβλίο του “Ξεχασμένοι απ` το Θεό”. Ο Χένρι Μίλερ εξασφάλισε την έκδοσή του, το 1940, στις ΗΠΑ. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου συνδέθηκε με στενή φιλία με τον Lawrence Durrel. Το 1945 εγκαθίσταται οριστικά στο Παρίσι όπου θα ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του, στο ίδιο δωμάτιο ενός μικρού ξενοδοχείου στο 6ο Διαμέρισμα. O Albert Cossery, ο “Βολταίρος του Νείλου”, όπως τον έλεγαν, υπήρξε μια μεγάλη μορφή των γαλλικών γραμμάτων, ένας εστέτ και ένας πρίγκιπας της λογοτεχνίας, που δήλωνε: “Ζω στο Παρίσι, όπως και στην Αίγυπτο. Εκεί, δεν χρειάζεσαι πολλά πράγματα για να τραφείς και να επιβιώσεις.” (…) “Δεν ξέρω να κάνω τίποτα άλλο, παρά μόνο να γράφω” (συνέντευξη στη δημοσιογράφο Olivia Marsaud, 2000, βλ. http://www.afrik.com). Πέθανε στην πόλη-δεύτερη πατρίδα του, στις 22 Ιουνίου 2008, σε ηλικία 95 ετών.
απο μπλογκ ΙΑΝΟΣ (στον ΙΑΝΟ εμπλεκοταν ο κ. Ακης Τζοχατζοπουλος)

“…να απαρνηθεί τις υλικές απολαύσεις… ”

“Η ένδεια και η οκνηρία ως φιλοσοφία ζωής.

Σήμερα θα γιόρταζε τα 95α γενέθλια του. Όμως συναντήθηκε με το θάνατο τον μήνα Ιούνιο… Σε μια από τις καθημερινές του βόλτες στο Σε Ζερμαίν ντε Πρε… Ο λόγος για τον γαλλόφωνο Αιγύπτιο συγγραφέα Αλμπέρ Κοσερί [03.11.1913-22.06.2008].

Ακτήμων εκ πεποιπήθησεως, ένοικος για 60 χρόνια του ξενοδοχείου “Λα Λουιζιάν”, επισκέπτης των καφέ του Παρισιού, γεννήθηκε στο Κάιρο και είχε χαρακτηριστεί ως ο “Βολταίρος του Νείλου” για την ειρωνία του απέναντι στους πλούσιους. Όπως και οι ήρωες του είχε επιλέξει να μην έχει προσωπική περιουσία. Δημιουργός οκτώ βιβλίων με σαρκαστικό οίστρο και χιούμορ, διαποτισμένο από την ανατολιτική σοφία, ο Κοσερί μεταφράστηκε σε 15 γλώσσες και στα ελληνικά κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του “Ξεχασμένοι από το Θεό”, “Ζητιανοί και περήφανοι” και “Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας”. Στα έργα του έπλεκε το εγκώμιο της ένδειας και της οκνηρίας ως τέχνη και φιλοσοφία ζωής και έφερε στο προσκήνιο τον απλό κόσμο της Αιγύπτου.

Το μυθιστόρημα του “Ζητιάνοι και περήφανοι” μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, το 1991, από την επίσης Αιγύπτια σκηνοθέτη Ασμάα αλ-Μπάκρι…

Όσοι τον έζησαν από κοντά τον χαρακτηρίζουν ως αρχοντάνθρωπο και κοσμοπολίτη. Το έργο και η ταυτόσημη πράξη ζωής του τον καθιέρωσαν στην συνείδηση της παγκόσμιας λογοτεχνίας.”

http://eccoci.pblogs.gr/2008/10/h-endeia-kai-h-oknhria-ws-filosofia-zwhs.html


Left Liberal Synthesis said...


Οι περιγραφές σου είναι "υπερrεαλιστικές" τελείως.
Το ΜΤΣ κατοικίες, και οι Δημαροσιριζαίοι "καποιας ηλικίας" που λιαζονται...
Respect ρε φιλε respect...

Anonymous said...

@LLS

Αν εχεις την καλωσυνη ας διευκρινησεις το "Respect ρε φιλε respect..." διοτι εαν δεν συζητουν οι ανθρωποι μεταξυ τους μπορει να γινει...λαθος επανασταση ή μεταρρυθμιση, ακομη και μυθιστορηματικως.


Για το ΜΤΣ, το ειδα ως επεκταση των διαδρομων της Βουλης, για λομπιστες και ολιγαρχες. Ουτως ή αλλως, οι αξιωματικοι οπου γης, θελουν κυριως χρηματα και στοιχειωδη κοινωνικη αναγνωριση, οποτε αν η πολυμετοχικην εξωχωρια εταιρειαShareholders Easylivning S.A.” πλειοδοτουσε,δεν θα ειχαν καποιο προβλημα.


2. Σε εναν πρωτοπορο του κινηματος των σουρεαλιστων αποδιδεται η ρηση: “Oι ελληνες ειχαν ανακαλυψει τον σουρεαλισμο, πριν καν εφευρεθει ο ορος!!! ”

Τρεις πολύ μικρές ιστορίες χωρίς πολύ έρωτα και πάθος
1 . Η ….Εμμανουελα
Δούλευε στο ….. της σχολής. Μελαχρινή με πράσινα ματιά σαν Ελληνίδα Εμμανουελα. Με ειδε επειδη πήγαινα να ….. Έμαθε το τηλέφωνο του γραφείου μου. Της θύμιζα κάποιον τραγουδιστή. Κλείσαμε ραντεβού στο σπίτι μιας ξαδέλφης της φοιτήτριας. Η πολλά υποσχόμενη δεύτερη εντύπωση κατά την συνεύρεση ήταν κατώτερη των προσδοκιών. Γεννώντας δυο παιδιά είχε αδυνατίσει απότομα.

2. Κυριλέ εστιατόριο στο Κεφαλάρι
Βρήκαμε και ως ζευγάρι σε κυριλέ εστιατόριο του Κεφαλαριου, όπου σύχναζε. Ωχ μας πιάσανε, της είπα, βλέποντας ”αριστερή” βοηθό της σχολής με Alfa Romeo (της γενιάς του Πολυτεχνείου, μετέπειτα καθηγήτρια, ομοτράπεζη Κοκωτά,…, τελικα Πασοκα) να είναι σε διπλανό τραπέζι με τον συνοδό της. Μου έδειξε την φωτογραφία του άνδρα της. Ένας κούκλος. Δεν μπορώ να πάω πια μαζί του, μου λεει. Τα είχε με έναν μεγαλο αριστερο με σημαντική επιστημονική, κοινωνική και πολιτική δράση στον χώρο της Αριστεράς,30 χρόνια μεγαλύτερο της.
Ξαναβρεθήκαμε μια φορα . Δεν πήγαινε παραπέρα το όλο πράγμα.

3. Συμπτώσεις σαν στον ελληνικό κινηματογράφο
Δυο χρόνια μετά βρεθήκαμε με τον αδελφό της στον ίδιο λόχο….Δεν του ειπα τιποτα για την ολιγοημερη σχεση μας.

Αφώτιστος Φιλέλλην

Anonymous said...

@LLS

Η Ελλας ειναι σουρρεαλιστικη χωρα με ολλλα αριστερα αφεντικα [επιχειρηματιες,ελευθερους επαγγελματιες, διπλοθεσιτες πανεπιστημιακους,...] και δεξιους εργαζομενους. Την Δευτερα συναντησα τυχαια εναν Κυπριο παλαιο συμφοιτητη μου και τον κερασα στο Da Capo, Τσακαλωφ 1, Κολωνακι. Ο διπλος espresso στοιχιζει 3,5* ευρω εναντι 3,80 στο Floral, πλατεια Εξαρχειων, οπου συχναζει η μεσηλικες ευποροι αριστεροι.

*βεβαιως το καταστημα ειναι self service, σε αντιθεση με το Floral, οπου οι μεσηλικες σερβιρονται απο τις κοπελλλες, διοτι εχουν πολλα πραγματα να κανουν και πρεπει να ειναι ξεκουραστοι για την.... επανασταση.

Αφώτιστος Φιλέλλην

Left Liberal Synthesis said...

ΑΦ
Respect= νεο ελληνική argot=τα λες καλά

Anonymous said...

Syriza padu

Ειμαι στα κινηματα, δεν ειμαι κανενου
ειμαι μ’ οποιον γουσταρω, syriza padu
Στην Γενοβα βρηκα εναν Αργεντινο
μα στο Σηατλ εγνωρισα εναν Konstantino
ξανθα τα βαφω τα μαλλια μου
ειμαι 40- ετσι ειναι η γενια μου
Με τα μνημονια βγηκα βουλευτης
και ταξιδευω padu οπου γης.
Να σωσω την χωρα, την Νοτια Ευρωπη
απο δασκαλα κινησα μην παν’ χαμενοι οι κοποι
γιατι η Βλαχα και γιατρος και διδακτορικο
και να οι ΜηΚυΟ μ’ ανδρα πρωθυπουργο.
………………………….
Την εξουσια σαν παρουμε με βλεπω υφυπουργο
Λατινικης Αμερικης μα θα τσακωθω
κατσε ρε Ησυχε που θες Λατινικης
παρε το υφυπουργειο της μαυρης Αφρικης.

Στο lear Jet θα βαλουμε φωτοβολταϊκα
για να πεταμε αριστερα και οικολογικα.

-Συντροφισσα, εχαλασε η αεροτομη
ανωμαλη προσγειωση στην Βορεια Αφρικη
-Που ειμαστε, πιλοτε μου, εχω μια ταραχη;
-Eις την Λιβυην, μαχονται οι φυλαρχοι εκει.

-Ωχ και φορω το ροζ το συνολακι
λιγακι μινι και στραπλες το μπλουζακι
-Την φορμα δωσ’ μου γρηγορα για την γυμναστικη
για να γλυτωσω απ’ αυτους τους φυλαρχους εκει
-φερε και το αλεξιπτωτο το μπλε σαν την σημαια
να καταλαβουν κατω οτι ειμαστε παρεα.

Δεκα σημαιες ελληνικες σε σχημα αλεξιπτωτου
επεσαν απο τον ουρανο μετα μεγαλου κροτου
ενεκα πτωσις, συντριβη του ροζ αεροπλανου
αμεση καταστρωσις σχεδιου ( b-πλανου).

-Ρε συ υφυπουργε επι των πετρελαιων
οικονομια καναμε καυσιμων και ελαιων
αντι Νοτια Αμερικη στον Νικολά Μαδούρο
ηλθε η μις Υφυπουργος η Rena Duro
αν δεν την παρουν εις το χαρεμι βιαιως
τα σπιτια θα ξαναχτισουμε, εισαι ωραιος!!!!

Δεν ειναι δικη μου ιδεα, αλλα του γερο Ακη
σ’ ενα παλιο φακελλο τα βρηκα, για το τζακι
αλλα δεν τον κατεστρεψα πηρα την ιδεα
και ιδου, αντι για νουλα μας βγηκε πολυ ωραια.

Το ανταλλαγμα σε πετρελαιο αργο
για να ζεστανουμε τον φτωχο λαο
ασε που επιπλεον ειναι χαμηλου θειου
παρε τον Τιγρη να στειλει πετρελαιο-πλοιο.

…………………………………………………….

Αφωτιστος Φιλελλην

(συνεχιζεται)

ΥΓ μπορει να μην γραψω ποτε ενα μεγαλο μυθιστορημα , αλλα προσπαθω στην σατιρικη ποιητικη που με διασκεδαζει(γραφτηκε σε κατι λιγοτερο απο 1 ωρα)

Left Liberal Synthesis said...


Μεταξύ μας τωρα ,δεν είναι δα ο Συριζα ο μονος γραφικός για να αξίζει ποιηματάκι.
Για βαλε το ταλέντο σου προς Σαμαροβαγγέλα ...

Anonymous said...

@LLS

Ασχολουμαι με το νεο που ερχεται απ' τα παλια. Εξ' αλλου προκειται περι αυτοματου γραφης. Αλλα ασχολουμαι ακροθιγως με τα πλεονεκτηματα των αποφασισμενων αποφοιτων παιδαγωγικης ακαδημιας, ισως διοτι η Ελλας ειναι χωρα αιωνιων παιδιων κια εφηβων.

Λ.χ. το τετραστιχο

"..Να σωσω την χωρα, την Νοτια Ευρωπη
απο δασκαλα κινησα μην παν’ χαμενοι οι κοποι
γιατι η Βλαχα και γιατρος και διδακτορικο
και να οι ΜηΚυΟ μ’ ανδρα πρωθυπουργο..."

Οπως βλεπεις οι ξανθες δασκαλες/παιδαγωγοι διαπρεπουν (ελληνις Diane, subcommadante Rena,....)!!!

Η ΝΔΣΟΚ αποτελει τετριμενο προβλημα, η δικομματικη κυβερνηση απερχομενη (;) εργαζεται δια το μελλον του ΣΥΡΙΖΑ, το οποιον θα υποθηκευθει αν αδεν εχει ηδη συμβει, εξ επικινδυνων μονομανιων και γραφικοτητων μετατροσκιστων και νεοκομμουνιστων και αλλων γραφικων "ειδων" του αριστερου βιοτοπου, ξαναφουσκωνοντας το μπαλονι του ΠΑΣΟΚ. Υποσχομαι -ενα καιρω- να διοχετευσω το ταλεντο μου και στο ΝΔΣΟΚ.

Αφωτιστος Φιλελλην

Anonymous said...


"Για βαλε το ταλέντο σου προς Σαμαροβαγγέλα ..."

Αγαπητε LLS, σχεδον 5 ετη πριν ειχα γραψει το κατωθι για τον ΚΚ τον Βου και τον... βορειο περιγυρο του. Νομιζω οτι ειναι ακομη πιο beat και σαρκαστικο απο το ως ανω Συριζικο ποιηματιδιο.


KAKIEΣ ΠΑΡΕΕΣ… ΜΕ ΤΟΝ ΑΦΡΟ ΤΟΥ ΠΑΤΟΥ (Εκδοχή δια …Βορείους)

Ο γδούπος στον ακάλυπτο
σαν ένα σακί πατάτες
που γλίστρησε από τον 4ο
από τα λεπτεπίλεπτα
χέρια Φιλιππινέζας.

Οι καθωσπρέπει μεσοαστοί
απόρησαν λιγάκι
τέτοιο διάβημα γι΄ αυτούς
πρωτάκουστο εφάνη.

Μπορεί (ω βόρειε)σε πλούσια περιοχή
σπίτι να ενοικιάσεις
την καπατσοσύνη των αστών
δεν δύνασαι να φορέσεις
σαν το κοστούμι σου το Dior
απ΄ όπου η κοιλιά προβάλει
κωμικά μεγαλοπρεπής και λαίμαργη στα πάντα :

-για φήμη στους τέως λασπωμένους χωματόδρομους
του γενέθλιου (βόρειου)χωριού σου
(που έπαιζες κρατώντας ψωμί ξερό
με εβαπορέ και ζάχαρη της UNRA)

-για ντελικάτους πειρασμούς
στον ακαλλιέργητο σου ουρανίσκο
((προσούτο και ροκφόρ, χαβιάρι και σαμπάνια
αντί για φασολάδα και φακές με πετραδάκια
(ο μεγαλέμπορος δεν άφηνε να τα καθαρίζουν οι διαλέκτρες))

-για εξουσία πάνω σ’ άλλοτε ομοιούς σου
βέβαια παρέα με τον αφρό του πάτου:
ανηψιούς, ξαδέλφια, γιούς – εσχάτως δε – και κόρες
(η βασιλεία νεκραναστήθηκε ή μήπως λάθος κάνω ;)

-για τσάμπα sex χωρίς να την διορίσεις

Μας κυβερνάν τσογλάνια.
……………………………..
Τα πιο καλά της χώρας τα μυαλά κάηκαν,
που ’σαι ρε Allen Ginsberg
κει πάνω να μας κοιτάς σκασμένος μες τα γέλια
μα μάλλον δάκρυα της πρέπει
της περιττωματο -κατάστασης αυτής
κι ύστερα σαν καλμάρουμε
να πάμε πίσω 200 τόσα χρόνια
το προλεταριάτο το επιστημονικό
η γενιά των 700 ευρώ
να τα σαρώσει όλα
Ισότητα, Αδελφότητα , Δικαιοσύνη
αιτήματα αιώνια

20-07-2008

Αφώτιστος Φιλέλλην

ΥΓ Οφειλω στον κ. στελιο ιορδανιδη την επαναδημοσιευση του παροντος που περιεχει την μεταπολεμικη μιζερια και το πως φθασαμε ως εδω.