Συνέδριο:Εκκλησία και Αριστερά

Το πρόγραμμα του συνεδρίου εδώ

Facebook του συνεδρίου εδώ

Μια σειρά αναφορών κειμένων για τις σχέσεις Αριστεράς και Πολιτικής Θεολογίας εδώ

 Μερικές από τις ομιλίες του συνεδρίου εδώ

Χίλιες μονάδες.

 

 

Σε μια από τις συνήθεις συμπτώσεις που μόνο οι εμμονικοί αριθμολόγοι θα έδιναν αξία, τόσο το χρηματιστήριο όσο και τα spread ταυτίζονται στο ψυχολογικό όριο των χιλίων μονάδων. Και στις δύο περιπτώσεις έχουμε μια σαφή βελτίωση κάποιων "αριθμών" οι οποίοι αντιστοιχούν σε αλλαγές οικονομικών δεδομένων.

Το λεγόμενο μέτωπο της εθνικής σωτηρίας, μπορεί να επαίρεται ότι έχει μικρές επιτυχίες , ενώ το λεγόμενο αντιμνημονιακό πλέγμα δεν μπορεί να επαναλαμβάνει το διπλό επιχείρημα ότι το μνημόνιο συντρίβει την κοινωνία και διαλύει το Ευρώ. Οι χίλιες μονάδες μπορεί και να επιβεβαιώνουν τον Αλαβάνο: το Ευρώ είναι μια χαρά , αλλά μπορεί να διαλύσει την κοινωνία. Δεν υπάρχει κανένας λόγος που να μην αποκλείσουμε το ΧΑ στις 2000 μονάδες, τα spread στις 350 και την ανεργία στο 40%.Ας ονομάσουμε τη συνθήκη 2000/350/40

Έχω την γνώμη ότι η συνθήκη αυτή μπορεί να γίνει πχ 2000/350/10 αν ο Σαμαράς κάνει κάτι που η τρέχουσα θεωρία ,ρητά αποκλείει: Να ταυτιστεί με μια επιχείρηση σύγκρουσης με την ελληνική ολιγαρχία.
Οι τρέχουσες συλλήψεις της συγκυρίας, εν πολλοίς ,χαρτογραφούν τους πολιτικούς εκπροσώπους των αστικών κομμάτων ως απ' ευθείας διαμεσολαβητές συμφερόντων με τον κωδικό όρο "διαπλοκή". Σύμφωνα με τη άποψη αυτή οι πολιτικοί μοιράζουν πόρους στους ολιγάρχες και αυτοί τους προστατεύουν μέσω των ελεγχόμενων ΜΜΕ.Η σύλληψη αυτή οδηγεί αυτομάτως στην προτεινόμενη λύση: ένα πολιτικό μέτωπο των δυνάμεων της εργασίας θα αποκαλύψει τον εγγενή, οργανικό σχηματισμό μεταξύ πολιτικής και οικονομίας. Αν αποκαλυφθεί ότι η ροή των πόρων σχετίζεται με τις πολιτικές αποφάσεις προστασίας της πλουτοκρατίας τότε ο πολιτικός συσχετισμός θα δυναμώνει υπέρ της αριστεράς. Στην καθομιλουμένη :ο Σαμαράς είναι κυβέρνηση των συμφερόντων των λίγων ή η συνθήκη 2000/350/10 είναι δυνατή μόνο με κυβέρνηση Σύριζα plus.
Μπορούμε όπως να επεξεργαστούμε την υπόθεση ότι ο Σαμαράς μπορεί να κάνει την έκπληξη; Δηλαδή, να συγκρουστεί με τις κατεστημένες δυνάμεις του κρατικοδίαιτου καπιταλισμού;

Υποστηρίζω ότι αυτή η προοπτική είναι σοβαρή ίσως και μονόδρομος .Η προοπτική δεν συνιστά ανατροπή αλλά φυγή προς τα εμπρός που έχει ο αστικός σχηματισμός. Το εγχείρημα έχει τη μορφή ιστορικού ενδεχόμενου , ενός ανοικτού στοιχήματος, το οποίο όμως έχει την εξής παραλλαγή: Η κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα, ο παρεοκρατικός καπιταλισμός θα παραμείνει ως εξαίρεση, ως δευτερέουσα μορφή ενός πιο ανοικτού παιγνίου. Στην προοπτική αυτή η κύρια αφήγηση για την κρίση μπορεί να αποκτήσει μια άλλη μορφή από το "μαζί τα φάγαμε" και να διατυπωθεί ως : η διαπλοκή " μας παρέσυρε " σε λάθη.Η προοπτική θα πρέπει να κατανοηθεί ως μεσοπρόθεσμη διαδικασία παρά ως δραστική αλλαγή με συμβολικά σημεία καμπής.

Κανένα πραγματολογικό υλικό της συγκυρίας δεν συνηγορεί σε μια τέτοια γνωμάτευση: Siemens, Lagard, Mega (Δάνειο) είναι κωδικές ονομασίες αρχετυπικών διαδικασιών που υποτάσσουν την πολιτική στην οικονομία : η πεμπτουσία του κλειστού συντεχνιακού νεοελληνικού καπιταλισμού. Είναι δυνατόν μια πολιτική εξουσία που στηρίζεται στους κλασσικούς account managers του οικονομικοπολιτικού πελατολογίου ΝΔ , Πασοκ να αποκηρύξει το πελατολόγιο και να μετατραπεί από απλούς διαχειριστές χρηματοροών σε στρατηγικούς διαμορφωτές ενός πιο ανοικτού παιγνίου; Η υπόθεση μοιάζει κατ' αρχάς σαν θαύμα του Αγίου Φανουρίου ωστόσο επειδή κατά λάθος γίνονται θαύματα ας δούμε μερικές προκείμενες του προβλήματος.


1.-Η απονομιμοποίηση του καρτέλ

Η κρίση συνιστά μια αποτυχία των οικονομικών δυνάμεων που συνιστούν το κλειστό καρτέλ της χώρας. Αν και η ιστορία δεν είναι γεμάτη από παραδείγματα από κατόχους know how πολιτικής εκπόρνευσης οι οποίοι να περιμένουν καρτερικά την εκπαραθύρωση τους, ωστόσο δεν είναι κενή από παραδείγματα όπου οικονομικοί παίκτες μεταμορφώνονται και προσαρμόζονται σε νέα πιο ανταγωνιστικά περιβάλλοντα. Εκτός από τους συμμετέχοντες στο κλειστό πάρτυ του Μαξίμου, ο αστικός σχηματισμός έχει να δείξει επιδόσεις εξωστρέφειας σε ανταγωνιστικούς τομείς. Η ελληνική ιδιαιτερότητα έγκειται στο ότι αυτή η δεύτερη όψη του ελληνικού αστισμού δεν έχει τις ιδεολογικές και ηθικές βάσεις για να επιβάλει μια αναγεννησιακή διάσταση και σκιάζεται από τον όγκο της κλεπτοκρατίας. Το θεμελιακό όμως είναι ότι υπάρχει το κρίσιμο μέγεθος για να πυροδοτήσει μια εκκίνηση. Το ιδεολογικό περιβάλλον με την επικράτηση της έννοιας κλειδί της "παραγωγικής ανασυγκρότησης" εντός ή εκτός μνημονίων , δημιουργεί ένα ευνοϊκό χώρο για την ανάπτυξη μιας ιδεολογίας της παραγωγικής εξωστρεφούς Ελλάδας. Οι κοινωνικές αστικές δυνάμεις αυτής της εξωστρέφειας δεν είναι αμελητέες.

2.-Η φύση της Συριζαικής πρόκλησης

Η Συριζαική πρόκληση συνιστά ευρύτερο ιστορικό γεγονός το οποίο εμπεριέχει μια εσωτερική πλευρά μιας ακούσιας προοπτικής: ενώ η γραμματεία, η ιστορική ιδεολογική προέλευση του χώρου είναι τυπικά κριτική προς τον οικονομικό φιλελευθερισμό , ουσιαστικά είναι φορέας μιας δυναμικής ανοίγματος, διεύρυνσης του επιχειρηματικού παιγνίου. Με μια έννοια ο Σύριζα γίνεται ακούσια και παρά την βούληση των περισσότερων ρευμάτων στο εσωτερικό του, φορέας τυπικής φιλελευθεροποίησης της οικονομικής πλοκής. Η ουσία του οικονομικού του λόγου, η φύση των ενστάσεων του Σύριζα παραπέμπουν σε ένα σαφή φιλελευθερισμό χωρίς όνομα: ένας ενοχικό left liberal project.Αν δεχθούμε ότι οι πολιτικές συγκρούσεις δεν έχουν τη μορφή διελκυστίνδας αλλά τη σύνθετη μορφή των μηχανισμών της ωρολογοποιίας με τους πολλαπλούς μοχλούς, τότε η Συριζαική πίεση τελικά ωθεί προς φιλελευθεροποίηση παρά προς καρτελοποίηση. Η εύλογη παρατήρηση ότι ο Σύριζα είναι θεμελιακά κατά των ιδιωτικοποιήσεων παραγνωρίζει το γεγονός πως για οποιαδήποτε ιδιωτικοποίηση η αντίρρηση θα δομηθεί ως έλεγχος του καρτέλ των υποψηφίων αγοραστών , δηλαδή θα γίνεται αναγκαστικά από την φιλελεύθερη οπτική.Για τις ιδιωτικοποιήσεις η ουσιώδης αντίρρηση δεν είναι του Σύριζα αλλά του ΚΚΕ το οποίο είναι υπέρ του καθεστώτος " μη εταιρικών δημοσίων υπηρεσιών" .Στην πολιτική ρητορεία του Σύριζα για δημόσια επιχειρηματικότητα ,η λέξη κλειδί είναι η επιχειρηματικότητα καθώς ευρίσκεται στον αντίποδα μιας υποτιθέμενης οικονομίας εκτός του "νόμου της αξίας".

3.-Η αμφίπλευρη δομή των μνημονιακών πολιτικών

Οι μνημονιακές πολιτικές έχουν πανίσχυρες νομικές δεσμεύσεις. Η φύση του κομματικού ανταγωνισμού έχει υποβαθμίσει την ουσία των αντικαρτέλ ρυθμίσεων που επιβάλουν τα μνημόνια εις βάρος και παρά την θέληση των εκάστοτε διαδρομιστών του Μαξίμου. Από τυπική άποψη τα μνημόνια δημιουργούν ένα κύμα διεύρυνσης του ανταγωνισμού στο χαμηλό επίπεδο (κλειστά επαγγέλματα) .Στο υψηλό επίπεδο, οι ρυθμίσεις στις τράπεζες έχουν ένα σαφές στοιχείο κατασκευής ολιγοπωλίου αλλά αυτό σχετίζεται με την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Αλλά και αν ακόμη δεχτούμε την άποψη ότι στο νέο κεντροποιημένο τραπεζικό σύστημα υπάρχουν οι οργανικοί μηχανισμοί διαπλοκής, δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι το εγχώριο πλέγμα θα μεταφερθεί αυτούσιο, άφθαρτο στο υψηλότερο επίπεδο. Το ελληνικό καρτέλ θα έχει θύματα. Εκτός του τραπεζικού τομέα τα μνημόνια έχουν μια ρητή κατεύθυνση φιλελευθεροποίησης. Επομένως το ισχυρό δεσμευτικό πλαίσιο είναι ισχυρό.

4-Η εσωτερική υποτονικότητα

Αν υιοθετήσαμε το τυπικό "μηχανικό" κριτήριο των αντικυβερνητικών κινητοποιήσεων, η κυβέρνηση Σαμαρά δεν περνάει άσχημα. Με τη λήξη της εμβληματικής απεργίας στην Χαλυβουργική, τη δια περιπάτου επιχείρηση Ξένιος Δίας, την ακαριαία ακύρωση των καταλήψεων υπό την καθαρά συμβολική δυσανεξία του Σύριζα , η κυβέρνηση δείχνει να μη δυσκολεύεται ιδιαίτερα λόγω ενός μαχητικού κινήματος στους δρόμους. Η χαρτογράφηση της κοινωνικής ψυχολογίας είναι πέραν των ικανοτήτων του ιστολογίου, αλλά δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα μιας ευρείας αναμονής η οποία λειτουργεί ως επωαστήρας: Κατάλληλη θερμοκρασία, υγρασία και σκιά για γονιμοποιήσεις όχι στο άγονο έδαφος της "κεντροαριστεράς" αλλά στο προνομιακό πεδίο της κορυφής της πυραμίδας.

5-Η ιστορική ενδεχομενικότητα

Είναι δυνατό ένας τυπικός άχρωμος, περιορισμένης εμβέλειας δεξιός πολιτικός που κατέγραψε το εξευτελιστικό 17 % να κάνει τέτοιο άλμα ; Χμ...Στατιστικά η πιθανότητα υπάρχει και είναι ισοδύναμη με την πιθανότητα η ΑΕΚ να κάνει δέκα νίκες σερί. Ωστόσο η ιστορική παρακαταθήκη του γεννήτορα της ΝΔ έχει στοιχεία αυτονόμησης από τις αντίστοιχες ιστορικές δεσμεύσεις. Περαιτέρω είναι άγνωστο τι είδους συνειδησιακές διαδρομές μπορεί να χαράξει η αστική καταγωγή του Σαμαρά.

Υπάρχουν λοιπόν εξωτερικές συνθήκες οι οποίες , εκ των υστέρων , θα μπορούσαν να εξηγήσουν μια μεταμόρφωση.


Παρατηρώντας τις λεπτομέρειες

Θα είχε ενδιαφέρον όμως να συνεχίσουμε την υπόθεση εργασίας στην εξής διάσταση: Αν μια τέτοια ιστορική μεταμόρφωση γίνει (ως γεγονός ενός τετελεσμένου μέλλοντα) ποια θα ήταν τα πρόδρομα φαινόμενα , ως ίχνη του παρόντος που θα έπρεπε να παρατηρούμε στον ενεστώτα χρόνο. Δηλαδή θα μπορέσουμε να παίξουμε με τη μηχανή του χρόνου πιστοποιώντας το γεγονός στο μέλλον και μετά να παρατηρήσουμε τις δυσδιάκριτες λεπτομέρειες δίπλα μας σήμερα;

Η λιτότητα στην επικοινωνία.-Ο Σαμαράς έχει μια αξιοπρόσεκτη λιτότητα στην επικοινωνία του, η οποία του επιτρέπει να έχει την ευχέρεια πολλαπλών κινήσεων στο μέλλον. Οι ρητές δεσμεύσεις του για το μέλλον είναι ελάχιστες.

Η στοχοποίηση του καρτέλ από την Εσπερία.-Η συχνότητα δημοσιευμάτων αναφορών υποδείξεων από ισχυρούς διαμορφωτές γνώμης στη Δύση για τους ολιγάρχες είναι αξιοσημείωτη και πάντως μεγαλύτερη από ποτέ.

Το διαφαινόμενο άνοιγμα στις ιδιωτικοποιήσεις.-Οι προσημάνσεις για τις μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις σηματοδοτούν μεγάλο άνοιγμα σε νέους παίκτες

Η λουμπενοποιημένη κριτική προς Σύριζα.-Ο σαφής αλλά μη ονομαζόμενος φιλελευθερισμός του Σύριζα, βραχυκυκλώνει την κυβέρνηση. Ο εντοπισμός της κριτικής σε διάφορες "Αμαλίες" προδίδει άγχος για την υποκλοπή και οικειοποίηση μιας κοινής ατζέντας και όχι συνεπή πολιτική για ρήξη και σύγκρουση στα πραγματικά επίδικα.

Οι χίλιες μονάδες λοιπόν μπορούν να σημάνουν μια τομή. Αν ο Σαμαράς παραμείνει ένας παρερχόμενος διαχειριστής του Καρτέλ τότε επιφυλάσσει στον εαυτό του την τύχη του προκατόχου του και ένα εφιαλτικό μέλλον , ως πρωθυπουργό, στον επερχόμενο Τσίπρα. Αν όμως τολμήσει τότε θα διευκολύνει τον επερχόμενο Τσίπρα που θα βρει  μια πιο ανοικτή οικονομία σε ανοδικό κύκλο, αλλά θα έχει επιτελέσει ένα έργο αντάξιο της αστικής καταγωγής του και ίσως έχοντας την μοίρα της Αεκ  να κάνει δέκα νίκες σερί……..

Εικόνα:

http://www.thousandislandslife.com/BackIssues/Archive/tabid/393/articleType/ArticleView/articleId/117/Thousand-Islands-Life-Future.aspx

 

 

Λίστα Lagarde:Η ομοιοπαθητική διαχείριση ανοίγει το μεταμνημονιακό κύκλο

Η υπόθεση της Λίστας Lagarde μετατρέπεται σε μια κεντρική σύγκρουση μεταξύ Σύριζα και Κυβέρνησης. Υποστηρίζω ότι ανεξάρτητα από την έκβαση της , η σύγκρουση αποτελεί ένα συμβάν το οποίο ανήκει σε μια ιστορική φάση πέραν του μνημονίου. Είναι τέτοια η πλοκή , η " αρχιτεκτονική" των επίδικων , η καταστατική θέση των αντιπάλων ώστε με ασφάλεια μπορούμε να αποφανθούμε ότι μιλάμε για μια νέα φάση.

Για τον έλεγχο της γνωμάτευσης αυτής ,πρέπει να επεξεργαστούμε την εξής υπόθεση εργασίας :
-Τι θα γίνει αν η πρόταση Σύριζα εναντίον Βενιζέλου λάβει κοινοβουλευτική υποστήριξη , ικανή να προκαλέσει πτώση της κυβέρνησης και εκλογές. Με βάση την οπτική του Σύριζα για την συγκυρία , η εξέλιξη αυτή συνιστά τυπική "αντιμνημονιακή" ή "μεταμνημονιακή" προοπτική;

Ας υποθέσουμε λοιπόν, ότι λόγω της μυστικής ψηφοφορίας ο Βενιζέλος παραπέμπεται ως ένοχος υπεξαίρεσης. Η πολιτική νομιμοποίηση της τρικομματικής θα είναι μηδενική. Πτώση του Σαμαρά και εκλογές στην σημερινή συγκυρία σημαίνει μείζονα πολιτική κρίση στην Ευρώπη. Ας υποθέσουμε τώρα ότι ο Σύριζα κερδίζει τις εκλογές εντός ενός περιβάλλοντος ευρείας  ευρωπαϊκής αστάθειας. Θα πρόκειται για την πιο ευάλωτη κυβέρνηση. Η αστάθεια της δεν θα προκύψει ως αποτέλεσμα των "αριστερών" "μη μνημονιακών" πολιτικών , αλλά από αυτή καθ' εαυτή την χαοτική συνθήκη που θα προκαλέσει στην Ευρωπαϊκή δομή. Η Συριζαική προοπτική εμπεριέχει μια μείζονα αντίφαση: είναι απολύτως ρεαλιστική, συναινετική και εφαρμόσιμη μόνο αν οι αντίπαλοι της Μερκελιστές παίξουν ορθολογικό fair play.Στην αντίθετη περίπτωση η Συριζαική προοπτική αυτοαναιρείται , γιατί μια μη ορθολογική αντίδραση των "Μερκελιστών"  για να "διαλύσουν" του Ευρώ , ανήκει στο ευθέως το ανταγωνιστικό πολιτικό σχέδιο Λαπαβίτσα Αλαβάνου. Αλλά και στην περίπτωση όπου ο Σύριζα στα πλαίσια ενός άρρητου κρυφού plan b ,έχει ένα εναλλακτικό σχέδιο για μια μη ορθολογική Μερκελική αντίδραση, αυτό θα έχει διαχειριστεί μια επιδεινούμενη κοινωνική συνθήκη χειρότερη από την τρέχουσα. Συμπέρασμα: η πρόταση Σύριζα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να στοχεύει σε εκλογές. Αντίστροφα  πρέπει να ισορροπήσει σε μια οξύτητα η οποία να απομακρύνει τις εκλογές: Δύσκολο σλάλομ,αλλά επιτεύξιμο από τον μαιτρ Τσίπρα.

Ο μηχανισμός είναι απλός και  ομοιοπαθητικός (εικόνα) :Η κορύφωση της οξύτητας , η με όλες τις δυνάμεις προσβολή του Βενιζέλου, η ολομέτωπη σύγκρουση σε πολλαπλά πεδία πρόκειται να λειτουργήσει με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο: θα προκαλέσει τόση πολιτική ένταση η οποία θα συναθροισθεί και δεν θα μετασχηματίσει την τρέχουσα κοινωνική ένταση. Σε μια γενικευμένη δυσθυμία, με πολλαπλά επίπεδα ψυχικού βάρους μια μείζων πολιτική κρίση έχει περισσότερες πιθανότητες να δράσει παραλυτικά παρά λυτρωτικά.

Η Συριζαική πρωτοβουλία δεν έχει μέλλον αν προχωρήσει στα έσχατα όρια της. Εκ των πραγμάτων θα δράσει ως επικουρικός παράγων του εξής "μεταμνημονιακού" εγχειρήματος:

Είναι δυνατή, η μέγιστη κάθαρση του οικονομικού πολιτικού αρχιτεκτονήματος από πολιτικές "διαπλοκής" , διαφθοράς, "πελατείας των άνω" , εντός των προνοιών και προβλέψεων των ανανεωμένων μνημονίων.

Το εγχείρημα δεν είναι άγνωστο   και άλλωστε απετέλεσε την ηθική νομιμοποιητική βάση των πολιτικών δυνάμεων του "έλλογου φιλομνημονιακού τόξου".Εντός των λεγόμενων μνημονίων είναι δυνατό ,και διαφαίνεται ότι είναι αναγκαίο να διαλυθούν όλα τα κρατικοδίαιτα πλέγματα και δίκτυα της ελληνικής ολιγαρχίας. Για να μιλήσουμε τη γλώσσα των Θέσεων (πηγή) "ο συλλογικός κεφαλαιοκράτης" για να επιζήσει μπορεί να συντρίψει τον " ατομικό " κεφαλαιοκράτη που δεν τον εξυπηρετεί (παρέκβαση). Η πτέρυγα VIP του Κορυδαλλού έχει πολλά άδεια κρεβάτια.

Με άλλα λόγια η Συριζαική πρωτοβουλία είναι τόσο οξεία για να είναι πραγματική και επομένως θα λειτουργήσει ως μοχλός υποστήριξης στο μείζον Σαμαρικό "μεταμνημονιακό" project: κάθαρση παντού με την βοήθεια του μνημονίου. Θα διακινδυνεύσω την εκτίμηση ότι σε δεύτερο χρόνο ο κυρίαρχος Σαμαράς θα εκπαραθυρώσει τον Βενιζέλο, αφού έχει σταθεροποιήσει την θέση του μέσω ενός επιλεκτικού σχεδίου εναντίον της Ελληνικής κλεπτοκρατίας. Φαίνεται πως το σύστημα μοχλών και υπομοχλίων που δημιουργήθηκε μετά τις εκλογές του Ιουνίου , έχει κρυμμένες σταθερές δυναμικές με απρόσμενα αποτελέσματα. Η οξύτητα της Συριζαικής ατζέντας λειτουργεί αντίστροφα από ότι φαντάστηκαν οι εμπνευστές της ή ο Τσίπρας βλέπει πολύ πιο μακριά από όλους μας : να αναλάβει την διακυβέρνηση στον αναμενόμενο ανοδικό κύκλο εντός των μνημονίων δηλαδή εντός του αυθεντικού μεταμνημονιακού κύκλου που ήδη διάγουμε

Παρέκβαση

Ένα πιο αδρό και κατανοητό σχήμα για τις διαφορές «συλλογικού» -«ατομικού» καπιταλιστή προσφέρει το ιδιόρρυθμο έργο του Ιάπωνα Kozo Uno.Σύμφωνα με την ανάγνωση αυτή υπάρχει ο καπιταλισμός 1 (δρώ ως καπιταλιστής) και καπιταλισμός 2 (η οικονομία είναι καπιταλιστική) Ο καπιταλισμός 1 δεν οδηγεί αυτομάτως στον καπιταλισμό 2. Περισσότερα εδώ:
1.- Phases of Capitalistic development .(Abirton,Itoh,Westra,Zuege) Palgrave 2001
2.-Marx for 21st Century by Hiroshi Uchida .Routlege 2006
3.-Value and the world economy .Edited by R.Westra,A Zuege Palgrave 2003
Μια νύξη εδώ

Εικόνα : Ο ιδρυτής της ομοιπαθητικής  courtesy  http://en.wikipedia.org/wiki/File:Hahnemann.jpg

Μιά μικρή απόδειξη:Μια μεγάλη αλλαγή

Στην φωτογραφία μία απόδειξη πώλησης ενός κουλουριού αξίας 0,6 Ευρώ. Την εξέδωσε η Ελένη Γαβριήλ χωρίς απαίτηση ή πρόσκληση ή συζήτηση όταν το αγόρασα από το πόστο της στο σταθμό Μετρό Αμπελοκήπων. Η απόδειξη είναι θεωρημένη από την εφορία και αυθεντική  για οποιοδήποτε φορολογικό έλεγχο. Προς έκπληξη μου παρατήρησα πως όλοι οι πελάτες παρέλαβαν αντίστοιχη απόδειξη. Κάτι μου λέει πως τα συναλλακτικά ήθη αλλάζουν σε πείσμα της γενικευμένης διαφθοράς, της μεγαλοστομίας του «να πληρώσουν πρώτα οι άλλοι». Το δε κουλούρι   τραγανιστό και ολόφρεσκο.