Συμπληρωθήκαν τρία χρόνια από το Δεκέμβριο του οκτώ .Μέχρι σήμερα η κοινωνία είναι σε μια διέγερση ,σε μια αναστάτωση ,σε διαρκείς κινητοποιήσεις .Οι κινητοποιήσεις , απεργίες , διαδηλώσεις αποτελούν πάντα θέμα πολλαπλών αναλύσεων που θα μπορούσαμε να ταξινομήσουμε σε δυο κατηγορίες : Στατικές και δυναμικές.
Οι Στατικές αναλύσεις υπερτιμούν το οικονομικό στοιχείο της συγκυρίας, και συσχετίζουν γραμμικά τις κινητοποιήσεις με την Οικονομική κατάσταση. Αν η οικονομία δεν πάει καλά, αν υπάρχουν κοινωνικές αδικίες τότε έχουμε αναστάτωση. Ομοίως η κινητοποίηση είναι η μοναδική επιλογή για την αντίστροφη μιας αδικίας .Οι Στατικές αναλύσεις κατά βάθος εδράζονται ή προϋποθέτουν την έννοια μιας κοινωνίας της ειρήνης η οποία κατ´ εξαίρεση αποδιοργανώνεται.
Οι Δυναμικές αναλύσεις βλέπουν τις συγκρούσεις ως συστατικό μερικών κοινωνιών. Οι κοινωνίες τροφοδοτούν κινητοποιήσεις ως οργανικό στοιχείο της λειτουργίας τους, ως σποραδικές εκτονώσεις της βαλβίδας .Οι κινητοποιήσεις, η ένταση, είναι το πολιτιστικό περιβάλλον, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα εντός της οποίας η οικονομία αναπτύσσεται ως εάν οικονομία και τάξη να μην έχουν γραμμική συσχέτιση αιτίου αιτιατού. Στην οπτική αυτή πολιτιστικές , ιστορικές , μορφωτικές ιδιομορφίες είναι οι καθοριστικές.
Υποστηρίζω πως μπορούμε να κατανοήσουμε την Ελληνική κοινωνία ,καλύτερα μέσω μια δυναμικής ανάλυσης η οποία αποδέχεται την κινηματική διέγερση ως οργανικό συστατικό της. Μια μικρή ιστορική αναδρομή μπορεί να μας δείξει μακρές ιστορικές περιόδους όπου η Οικονομική ανάπτυξη συνυπάρχει με κοινωνική ένταση δεκαετίες 55-65 και όλη σχεδόν η μεταπολίτευση συνδυάζουν ανάπτυξη και ένταση. Ταυτόχρονα η πραγματικότητα δίπλα μας βοά ,πως υπάρχουν κοινωνίες και οικονομίες που αναπτύσσονται σε ένα διαρκές περιβάλλον οξύτητας και έντασης( Τουρκία, Ισραήλ, Λίβανος )
Είναι περίεργο πως τόσο το συντηρητικό στερεότυπο " ησυχία, τάξη" όσο και το οικονομίστικο αριστερής προέλευσης " αγώνες ξεπατικοσούρα " παραβλέπουν ότι με σχετική κοινωνική αταξία γίνονται πολλά πράγματα στην οικονομία και ότι πολλοί αγώνες είναι μέρος μιας αποδέκτης τελετουργίας χωρίς ιδιαίτερα αποτελέσματα.
Ας το αποδεχθούμε είμαστε κοινωνία φασαρίας, αναστάτωσης, νεύρων, έντασης .Είναι ιδιομορφία , είναι ένα διαρκές σύμπτωμα το οποίο αν δεχθούμε μέσω μιας ενεργητικής ανάλυσης ,μπορούμε να κατανοήσουμε ως απόδειξη μιας υπερχειλίζουσας ενέργειας, ενός πλεονάσματος το οποίο ασφυκτιά και εκβάλει στο δημόσιο χώρο με διάφορες μορφές.
Υπάρχει πάντα ένα ερώτημα :πως ορίζεται το σημείο , πέραν του οποίου κατανοούμε την κατάσταση μας ως αναστάτωση ποιο είναι το όριο της υπομονής; Μάλλον θα παραμείνει αναπάντητο αν και οι ιστορικές εμπειρίες είναι χρήσιμες (1)
Έχοντας λοιπόν δεχθεί την ελληνική κοινωνία ως " σε διαρκή διέγερση" τότε μπορούμε να ταξινομήσουμε την τελευταία περίοδο σε τρεις φάσεις διέγερσης:
Δεκέμβριος 08 Μαρφιν 10
Στην περίοδο αυτή η διέγερση έχει μια συγκεκριμένη άρθρωση : η διαμαρτυρία στοχεύει να δημιουργήσει μια τηλεοπτική εικόνα η οποία θα σοκάρει τον υποτιθέμενο μέσο παθητικό πολίτη και θεατή. Καταστροφές εμπρησμοί ακρότητες γίνονται για να αναπαραχθούν ,ο τυπικός πρωταγωνιστής φορά τα ρούχα που η στερεότυπη εικόνα καθορίζει για τον αναρχικό των Εξαρχείων και γίνονται συνεχείς προσπάθειες για να μεταδοθούν τα σχετικά μηνύματα από κατειλημμένους σταθμούς . Η οργή για τις συνθήκες διαβίωσης της νεολαίας ,πυροδοτείται απο τη δολοφονία και διεκδικεί το μερίδιο έντασης που προϋπάρχει ,καταθέτοντας την δική της αισθητική και ιδεολογική σφραγίδα .Η φάση τελειώνει με την Μαρφιν όπου το θάνατο ( δυνητικό γεγονός ήδη εγγεγραμμένο στο ρεπερτόριο που ξεκίνησε τον Δεκέμβρη) αδυνατεί να νοηματοδοτήσει (μέχρι και σήμερα) η συλλογικότητα που αναδύεται ως «αντιμνημονιακή» και εκφράζεται με την εκκωφαντική αποτυχία των διαδηλώσεων ή κινήσεων αντίδρασης τις επόμενες μέρες. Οι φίλαθλοι του Αστέρα Μαγούλας είναι περισσότεροι και πιο μαχητικοί αν τους αποστερήσουν κανένα off side από όσους μαζεύτηκαν την επόμενη μέρα των θανάτων.
Κερατέα - Αγανάκτηση
Εδώ η άρθρωση αλλάζει: υπεισέρχονται δύο άλλα οργανικά στοιχεία. Ο τόπος ως πραγματικός χώρος διαλόγου και συνάντησης, και η ακραία πολυσυλλεκτικότητα .Αν στην προηγούμενη φάση η αναζήτηση ήταν η παραγωγή του «αντί» τηλεθεάματος , τώρα υπάρχει η ανάγκη σωματικής παρουσίας και διαλόγου η οποία δεν μπορεί να περιχαρακωθεί ιδεολογικά. Anything goes. Οι κομματάρχες του Βορίδη, η κομματική οργάνωση της Δημαρ, η Ανταρσύα .οι αναρχικοί κλπ συγκροτούν την Κερατέα ως πόλο αντίστασης, ενώ ένα αντίστοιχο αμάλγαμα με τους κωδικούς «Άνω» «Κάτω» Σύνταγμα οριοθετεί τις πλατείες ως πραγματικό τόπο, ως το κέντρο της κοινωνικής συνάντησης. Ενδιαφέρουσες αυτενέργειες στους κάτω,εμμονές στους πάνω, αλλά η μεγαλύτερη ομάδα είναι οι θεατές και φίλοι των πλατειών που προστρέχουν σε κάθε κάλεσμα. Η Κερατέα επιτυγχάνει αλλά η αναλογία δεν είναι αρκετή για την αγανάκτηση. Ο στόχος ακύρωσης του μεσοπρόθεσμου δεν είναι χωματουργικές εργασίες και η σύγκρουση είναι εις βάρος της πλατείας με αδιανόητο θύμα τουλάχιστον τον δημοσιογράφο με την απώλεια ακοής. Την ίδια εποχή αριστεροδεξιές υπερκομματικές πρωτοβουλίες δυναμώνουν (Πρυτάνεις,Σπίθα,Καζάκης) το Extra και Kontra TV αναλαμβάνουν την συνέχεια του εγχειρήματος.
Απεργίες -Χαλυβουργική
Εδώ τώρα πια η αρχιτεκτονική της έντασης παρουσιάζει μια άλλη ιδιομορφία. Κλασσικές συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις σε τόπους δουλειάς αναπτύσσονται σε μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα αναμονής και υπομονής. Ταυτόχρονα αποκαλύπτονται ότι σε χώρους εργασίας (Αλτερ,Λουκίσα,Ελευθεροτυπία) υπήρχε ένα πολύμηνο καθεστώς «μη δεδουλευμένων» το οποίο κατά περίεργο αλλά κατανοητό τρόπο παρέμενε στην αφάνεια. Η φάση σηματοδοτείται από μια απεργία διαφορετικού ρεπερτορίου: της Χαλυβουργικής. Εδώ η συγκυρία παίζει ένα περίεργο παιχνίδι. Το ΚΚε έχοντας υποστεί την τραυματική συμβολική ήττα των απολύσεων στις εταιρείες του, βρίσκεται σε συμπτωματικά σε πλεονεκτική θέση σε μια περίπτωση συνδικαλιστικής διαφοράς που στην Γερμανία θα είχε λήξει σε μια ώρα με συμβιβασμό. Τα γεγονότα και οι ιδιορρυθμίες είναι γνωστά. Η χαμηλή ζήτηση του χειμώνα εξυπηρετείται από τον Βόλο ,η απεργία στον Ασπρόπυργο βολεύει και ο Μάνεσης βρίσκει ευκαιρία και μετατρέπει τη διαφορά σε σύγκρουση μηδενικού αθροίσματος. Μια συνδικαλιστική κακή εκτίμηση του συσχετισμού απέναντι σε ένα εργοδότη κουλτούρας αλά «Κόσοβο» οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μια περιπέτεια από την οποία οι διαχειριστές της τα παίζουν όλα για όλα. Συμπαρίστανται αυθεντικοί άνεργοι εργαζόμενοι από κλειστά εργοστάσια αλλά και μικροαστοί καλλιτέχνες που έχουν δει εργοστάσιο μόνο στο youtube δημιουργώντας ένα κλίμα ταξικής εξέγερσης με άγνωστο αποτέλεσμα. Η απουσία μεγάλων ΜΜΕ έχει απροσδιόριστη συνεισφορά καθώς μπορει κανείς εύκολα να φανταστεί την εικόνα Αυτιά εκπροσώπων Ασπροπύργου Βόλου και εργοδοσίας σε τετραπλό παράθυρο….. Ριψοκίνδυνη πρόβλεψη του ιστολογίου: Ο Μάνεσης μπορεί να ρισκάρει το κλείσιμο του Ασπροπύργου το ΚΚΕ όχι ……
Σε διαρκή διέγερση λοιπόν αλλά διαφορετικές φάσεις , αυτή είναι η διαφαινόμενη πορείας μας αν κρίνουμε από το παρελθόν. Σε μια τέτοια συνθήκη οι μεταρρυθμιστές, οι κυβερνώντες και οι κυβερνήσιμοι ας παρατήσουν τις νουθεσίες για υπομονή γιατί η Ελλάδα ζει μέσω της έντασης, οι δε εναλλακτικοί, αριστεροί, αμφισβητίες κλπ ας διοχετεύσουν την υπαρκτή πριν από αυτούς και χωρίς αυτούς ενέργεια σε θετικές δυναμικές λύσεις. Και αν δεν μπορούν ,εμείς όλοι που ζούμε σε αυτή την τρομερή «κωλοχώρα» , ζούμε μέσα στην ένταση, την αντάρα και την πόλωση και μέσω αυτών. Ε λοιπόν θα τα καταφέρουμε πάλι όπως το κάνανε οι προηγούμενοι από εμάς. Δεν μας σταματά τίποτα ούτε το χαλεπό 2012.
(1) Ο G.Agamben στο βιβλίο του Remnants of Auschwitz κάνει μια ενδελεχή ανάλυση του φαινομένου της απόλυτης υπομονής. Αναφέρει ότι μετά από πενήντα χρόνια (!!!) αναδείχθηκε (θεωρητικά *) μια ειδική φιγούρα επιζώντος από τα στρατόπεδα η οποία ονομαζόταν Μουσουλμάνος ( στην αυθεντική έννοια του πιστού) και η οποία έλλειπε από τις καταγραφές . Ο «πιστός» είναι αυτός ο οποίος έχει εξαντλήσει όλα τα όρια υπομονής και περιπίπτει σε μια κατάσταση ακηδίας – «ζωντανού νεκρού» με βασικό χαρακτηριστικό την απώλεια καταγραφής της ζωής του. Οι «πιστοί» υπήρξαν σιωπηλοί μετά τα στρατόπεδα έως ότου οι επιζώντες «μάρτυρες» να μαρτυρήσουν κυριολεκτικά για το φαινόμενο αυτό. Ο Agamben υπογραμμίζει πως σε τέτοια ασφυκτική συνθήκη η καταγραφή της εμπειρίας είναι υπέρβαση η οποία αποκαλύπτει δυνάμεις. Οι εκάστοτε συντηρητικοί οραματίζονται ένα κόσμο «πιστών» που δεν αντιδρούν , δεν κατανοούν, δεν θυμούνται.
(*όχι ιστορικά όπως επεσήμανε o ανώνυμος, πολυ προσεκετικός, γνωστός μεταφραστής του Agamben)
Εικόνα :Dino Valls
Posts
27 comments:
Τα επεισόδια του 2008 δεν ήταν μόνο αποτέλεσμα μια οικονομικής δυσπραγίας (που στην Ελλάδα εμφανίζεται ήδη από το 2004), αλλά και μιας κοινωνικής απομόνωσης της νεολαίας, ενάντια και στον κομφορισμό της. Οι γονείς στάθηκαν δίπλα στο πλευρό των παιδιών επειδή βίωναν όλο αυτό τον παραγκωνισμό.
Θεωρώ ότι η κοινωνική κρίση, η χρήση βίας και οι λαίκές αντιδράσεις δε γεννήθηκαν απλά εξαιτίας μιας κακής πολιτικής και των οικονομικών προβλημάτων. Ουσιαστικά όλα οφείλονται στη στάση της πολιτικής που παραγκώνισε τα προβλήματα του πολιτεύματος και στην απουσία δημοκρατικών διαδικασιών στις πολιτικές επιλογές (πχ προεκλογικό πρόγραμμα ΠΑΣΟΚ, συνεχείς κοροϊδίες για "όχι νέα μέτρα", απαξίωση πολιτκού συστήματος, πλήρης συνειδητοποίηση ότι τα κυρίαρχα κόμματα δεν ενδιαφέροντα για τα λαϊκά συμφέροντα κλπ).
"Ο G.Agamben στο βιβλίο του Remnants of Auschwitz κάνει μια ενδελεχή ανάλυση του φαινομένου της απόλυτης υπομονής. Αναφέρει ότι μετά από πενήντα χρόνια (!!!) αναδείχθηκε μια ειδική φιγούρα επιζώντος από τα στρατόπεδα η οποία ονομαζόταν Μουσουλμάνος ( στην αυθεντική έννοια του πιστού) και η οποία έλλειπε από τις καταγραφές."
Ο Agamben είναι απόλυτα ξεκάθαρος για το γεγονός ότι αντλεί τις σκέψεις του για την φιγούρα του Musselmanner από τα βιβλία του Πρίμο Λέβι. Αν δεν είχει καταγραφεί πουθενά αυτή η φιγούρα, θα ήταν αδύνατο να "αναδυθεί" 50 χρόνια αργότερα, όταν οι εν ζωή επιβιώσαντες των στρατοπέδων που θα μπορούσαν να παρέξουν τέτοιες μαρτυρίες έχουν ήδη μειωθεί δραστικά.
Αναρωτιέμαι αν κατανοείτε καν τι διαβάζετε σε στοιχειώδες επίπεδο, πριν το "ξαναπακετάρετε", πετώντας το ως καρύκευμα σε "εμβριθείς" αναλύσεις επί παντός για ανύποπτους αναγνώστες.
Δείμο
Σωστά υπάρχει ένα σοβαρότερο πρόβλημα.Ωστόσο η ανάρτηση προσπαθεί να σχηματοποιήσει μια σειρά εκρήξεων.
Anonymous
Οι "εμβριθείς" αναλύσεις δεν είναι υποχρεωτικές για εσάς, και υπόκεινται σε δημόσιο έλεγχο απόρριψη αντιρρηση λοιδωρία κλπ. Μη είστε ανασφαλεις κανείς δε "μασάει σήμερα".......
Στην συγκεκριμμένη ανάλυση , δεν στηρίζεται τίποτα ορθολογικά στο αν έγινε η καταγραφή πενήντα ή εκατό ή δυο χρόνια μετά. Το στοιχείο είναι καθαρά εγκυκλοπαιδικό και δεν στηρίζει κανένα επιχείρημα.
Στα πλαίσια μιας αυστηρής κριτικής , φιλολογικού τύπου, σας βρίσκω εξαιρετικά γεναιώδωρο καθώς το LLS φημίζεται για μια σειρά από ορθογραφικά η συντακτικά λάθη.Που κολήσατε τώρα........
Ωστόσο σε μερικές ώρες θα σας διευκολύνω παραθέτοντας το ακριβές απόσπασμα περί της "πεντηκονταετίας" για να δούμε σε τι φοβερό παράμπτωμα επέπεσα.
Εις το επανειδειν......
Πετυχημένο το άρθρο σου και το ερώτημα που βάζει.
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι που δεν αντιδρούν όπως πρέπει οι λαοί.
Σε σχέση με την "διέγερση" στο παρελθόν διακρίνω ως ουσιώδη διαφορά, την έλλειψη ελπίδας που χαρακτηρίζει την παρούσα φάση.
Πάντως μην βάζεις και στοίχημα ότι το ΚΚΕ δεν μπορεί να ρισκάρει το κλείσιμο του Ασπροπύργου.
Anonymous
January 11, 2012 2:25 PM
G.Agamben "Remnants of Auschvitz"
Zone Books -New York 1999
Translation Daniel Heller -Roazen
Page52
"It is striking fact that alhough all witness speak of him as central experience, the Muselmann is barely named in the historical studies on the destruction of European Jewry.Perhaps only now ,ALMOST FIFTY YEARS (Capital LLS) later,is the Muselmann becoming VISIBLE (Capital LLS);perhaps ONLY NOW (Capital LLS) may we draw the consequences of this visibility"
Ας κλείσουμε το θέμα εδώ με καλή πίστη.
PS
Ο αριθμός των αναγνωστών σε όλο το internet, που έχουν εξοικείωση με τετοια λεπτα ζητήματα είναι εξαιρετικά περιορισμένος.Γνωριζόμαστε λοιπόν....
Δημόσια αλλου σας έχω εκφράσει την εκτίμηση για το υψηλης ποιότητας μεταφραστικό έργο σας, το οποίο πάντα συμβουλεύομαι.
Σας καλώ ας μείνουμε στα μεγάλα και θεμελιώδη και ας προσπεράσουμε ανωφελες δυσανεξίες
Καλό απόγευμα
Γ.Παγιασλής
Μαρκο
Καλοδεχούμενη συμφωνία
Δημήτρης
Πραγματικά με βάζεις σε μπελάδες.Το ζήτημα της προοπτικής δεν το έλαβα καθόλου υπ'οψιν και αξίζε μιας επεξεργασίας.
Δεν θα συμφωνούσα αμέσως μαζί σου περι ανυπαρξίας της αλλά είναι κάτι που αξιζε να ασχοληθούμε
Ευχαριστω για την παραγωγική σκέψη
χαιρετώ
Όχι, δεν θα κλείσουμε το θέμα εδώ. Γνωρίζετε ότι ο Agamben επικαλείται από την αρχή του συναφούς κεφαλαίου τις σύγχρονες πηγές Aldo Capri και Primo Levi.
Για ποιο λόγο παραποιείτε μια φράση που ξεκάθαρα αφορά τον ισχυρισμό Αγκάμπεν για την ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ορατότητα της φιγούρας ώστε να φαίνεται ότι ήταν άγνωστη μέχρι το βιβλίο του Αγκάμπεν;
Είναι ή δεν είναι η μορφή αυτή μορφή που ο Αγκάμπεν εντοπίζει στις πρωταρχικές πηγές Capri και Levi;
Θα αλλάξουμε την ιστορία; Διορθώστε την διατύπωσή σας ώστε να ανταποκρίνεται στοιχειωδώς με την ιστορική πραγματικότητα και το θέμα φυσικά τελειώνει εκεί.
Anonymous
Η ενδελεχής σας προσοχή σε ένα θέμα , το οποίο στην συγκεκριμμένη ανάρτηση έχει τριτεύοντα τεταρτεύοντα ρόλο είναι τιμητική για το ιστολόγιο.Αλίμονο τώρα, μακάρι να μαλώνουμε για θεωρητική η ιστορική ανάδυση.Most welcome....
Μετέφρασα , παρέφρασα ένα απόσπασμα το οποίο, ρητά αναφέρεται σε πεντηκονταετία και το παρέθεσα αυτούσιο για να βγουν τα κατάλληλα συμπεράσματα για ενδεχόμενο δόλο.
Μπορείτε να μου καταλογήσετε μη ενδελεχή έρευνα ευχαρίστως, αλλά τα λοιπά είναι μάλλον περιττα
Ας είναι: η βιτριολική ΄κριτική ή και ο λίβελλος ως λογοτεχνικό είδος είναι ανώτερες μορφές, και προτιμώ να είμαι κατηγορούμενος για την "συγχυση θεωρητικής ιστορικής ανάδυσης" μιας παραγράφου κειμένου του Agamben.Τι πολυτέλεια στην Wild West των ιστολογίων.........
Θα προστεθεί μια παρένθεση στο αρχικό κείμενο και ελπιζω να τελειώνει το θέμα εδω.
Θα επανέλθω αρμοδίως για θέματα αναδημοσιεύσεων.
Καλό Βράδυ
Μηπως πρεπει να το δουμε καπως πιο ποιητικα, πιο κινηματογραφικα;
O ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜ. ΑΡ. προς το παρον δεν παιζουν σ' αυτο το εργο.
ΠΟΛΥ ΛΙΓΟ, ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ…. ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ
…Η ταχυτητα επιδιωξης αλλαγων και το αδιαφορο σφυριγμα για τον “φονο” μου θυμιζει παιδοκτονο που εχει ξεχασει οτι το παιδι του ειναι πλεον νεκρο και τρεχει ιλιγγιωδως προς το νοσοκομειο με το πολυτελες αυτοκινητο του ( με δανεικα κι αυτο) κορναροντας για να συγκρουσθει τελικα με τα τραινα που …. χασαμε τα τελευταια 30 χρονια, στην γωνια των οδων Παραλογου Λαικισμου & Κομματικης Επιβιωσης, αναφλεγεται και τα 100 λιτρα βενζινης δημιουργουν εναν πορτοκαλι-κοκκινο ηλιο που κατακαιει τα παντα (το νεκρο θυμα , τον παιδοκτονο και το ακριβο SUV)!
Αφωτιστος Φιλελλην
Οπαδος της καταστροφης ολων των υφισταμενων πολιτικων σχηματισμων
Υ.Γ. Αν τελικα θα παιξουν στο εργο, ο ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜ. ΑΡ. ειναι η βενζινη και ο πυροσβεστηρας αντιστοιχα
1. Δεν γνωρίζω το συγκεκριμένο βιβλίο του Agamben, αλλά ήταν ενδιαφέρουσα η αναφορά, μεταφορικά, στον ´´τύπο ´´ του πιστού που τόσο βολεύει τη συντήρηση.
Επίσης, φρονώ ότι το διαδίκτυο μπορεί να είναι και ο τόπος της ανωνυμίας, όμως ο οποιοσδήποτε ´´ανώνυμος ´´ που τον περιδιαβαίνει δεν μπορεί να είναι και ανεύθυνος! ´Ηγουν, καλυπτόμενος με το διαδικτυακό ´´παραβάν´´, αντί να επιχειρεί διάλογο ή κριτική, να επιτίθεται , να λοιδωρεί και να απαξιώνει όχι μόνο τις απόψεις αλλά και τις προθέσεις .
- Αυτά με αφορμή το πρώτο σχόλιο Ανώνυμου.
Μηπως η ερμηνεια του μυστηριου ειναι μπροστα στα ματια μας
"...Aς το αποδεχθούμε είμαστε κοινωνία φασαρίας, αναστάτωσης, νεύρων, έντασης .Είναι ιδιομορφία , είναι ένα διαρκές σύμπτωμα το οποίο αν δεχθούμε μέσω μιας ενεργητικής ανάλυσης ,μπορούμε να κατανοήσουμε ως απόδειξη μιας υπερχειλίζουσας ενέργειας, ενός πλεονάσματος το οποίο ασφυκτιά και εκβάλει στο δημόσιο χώρο με διάφορες μορφές" ή η φαση της μανιας σε μια κοινωνια ανωριμων μανιοκαταθλιπτικων;
Απο τις λιγες φορες που ακουσα σχετικα λογικο φιλοσοφο, ειναι ο Στελλιος Ραμφος, που ειπε σε γενικες γραμμες οτι εμεις οι ορθοδοξοι χριστιανοι(αρα και οι περισσοτεροι βαλκανιοι, οι Ρωσσοι και οι ξαδελφοι τους Ουκρανοι, Λευκορωσοι,…) τον 13ο και 14ο αιωνα δεν δημιουργησαμε κοινωνιοκρατικη κοινωνια, αλλα παραμειναμε σε οικογενειοκρατικη κοινωνια (βλεπε Μαμμακηδες ως ελληνες, ποιειν).
Τα παραπανω τα βλεπω λογικα.Φταιει το ενισχυμενο οιδιποδειο;
Τα παιδια μενουν στην οικογενεια μεχρι τα 30 η μεχρι να παντρευτουν, μετα οι γονεις ασχολουνται με τα εγγονια τους κ.ο.κ. Αρα αργουμε να ωριμασουμε . Ως παιδια θυμωνουμε πολυ οταν μας λενε την αληθεια, θελουμε να ζουμε στο ψεμμα. Λ.χ. θελουμε 2 παιχνιδια αντι για ενα ( θέσμιση του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος Αξιοπρεπούς Διαβίωσης, το λενε προσφατως) και βαζουμε την μαμα -κρατος να δανειζεται.Και μετα θελουμε και τριτο,… Μερικοι ωριμαζουμε απο τα 50 εως τα 60(δηλ. αν ωριμασουμε, σχεδον με την συνταξη), μερικοι στα 70, μερικοι ποτε.
Η διαγνωση των σοβιετικων συναδελφων σου της δεκαετιας του 70 “λανθάνουσα σχιζοφρένεια με ρεφορμιστικές φαντασιώσεις” είναι ατελής. H ρωσική (ανώριμη ) ψυχή,οπως και η ελληνικη και αλλες αναλογες ορθοδοξες ψυχες , ειναι κλεφτοκοταδικες- “κλαψομουνικες” με μανιοκαταθλιπτικη ανωριμοτητα.( Την μανιοκαταθλιψη την κρυβει ο τελειος ηλιολουστος καιρος της ελλαδας) Ποτε δεν φταιμε, παντα φταινε οι αλλοι.
Προτρεπω κι εγω ,ΟΛΟΙ στο Συνταγμα,για ανοιχτη ομαδικη δωρεαν θεραπεια, μαζι με τους πολιτικους “ταγους” μας,τους “διανουμενους” εκ του ασφαλους, τους μπαμαπαδες και μαμαδες καθε ειδους… (τι τυπου ομως ; μετα-φροιδικη, ραιχικη, …)
Aφωτιστος Φιλελλην,
Ερασιτεχνης ψυχαναλυτης
Αφώτιστε
Καταπληκτικο κινηματογραφικό ένστικτο, ρυθμός, δράση, νοήματα.
Ποτέ δεν είναι αργά να στραφείς στο σινεμα.....
Αψογος
Αφώτιστε
Η πολιτική θεολογία γενικά μου είναι πολυ ενδιαφέρουσα, αλλά έχουν ενα σοβαρό πρόβλημα. Εχει πάντα δικιο γιατί αναλύει τα πράγματα εκ των υστέρων.
Ειδικά ο Ράμφος έχει μια μοναδική ικανότητα
Αλλα γράφει, άλλα λεει στις τηλεοράσεις, και εξηγεί τα πάντα εκ των υστέρων μέσω μιας μεθοδολογίας χωρίς διάψευσιμότητα.
Εχει "παντα" δίκιο
Οι γενικεύσεις του είναι αιωρούμενες, γιατί αυτά που ισχυρίζεται για τους Ορθόδοξους, είναι αυτά που λένε οι Προτεστάντες για τους Καθολικούς, και παει λέγοντας
Όι θεωρίες του "συλλογικου ασυνείδητου" και "συλλογικής ψυχοθεραπείας"είναι τόσο ενδιαφέρουσες γιατί είναι αναπόδεικτες μη διαψευσιμες.
Μανιο καταθλιψη, ανωριμότητα πιθανόν , αλλά είναι μια θεωρητική συζήτηση χωρίς νόημα
Φοβάμαι δεν θα συνατηθούμε στο Συνταγμα για ομαδική ψυχοθεραπεία.
Ρινα
Οντως καποιοι μας θέλουν "πιστούς" χωρίς μνημη.
Οσον αφορά τον ανώνυμο,είναι μια καλοδεχούμενη βιτριολικη κριτική με πολυ υψηλού επιπέδου επίδικο, από ένα παλιό "καλό" (χμ) φίλο.Ας επιτρέψουμε αυτήν την πολυτέλεια. Οξύτατη κριτική για "θεωρητική" ή "ιστορική" ανάδυση. Που να δεις αλλού τα επίδικα..........
Πισω λοπον στα βασικα :
1.Οι χριστιανικες ελληνικες φυλες που συνεβαλλαν στην απελευθερωση της μικρης ελλαδας, παντα εκβιαζαν την εξουσια για να λαβουν ανταλλαγματα.....
2. Ανωριμες ορθοδοξες μικρο-κοινωνιες που δεν αναγνωριζουν τα λαθη τους. Παντα καποιος αλλος...φταιει.
Aφωτιστος Φιλελλην,
Ερασιτεχνης ψυχαναλυτής
Αν και απ' ότι φαίνεται δεν μου πέφτει λόγος, απορώ, αγαπητέ left, γιατί απαντάτε σε ´´ανώνυμους ´´ που επικαλούνται επώνυμους ( βλ Ράμφο κτλ ) και συγχρόνως με τα λεγόμενά τους τους αναιρούν; Αγνοήστε τέτοια κολπάκια·. Αυτή είναι η ψευτοζωή του κυβερνοχώρου !
Ρίνα
Ο φίλος Αφώτιστος Φιλέλλην δεν είναι ανώνυμος.Παρεξήγησες....την πλοκή σχολίων
Χρησιμοποίησα τον διαδικτυακό όρο, εξ ου και τα εισαγωγικά αν το πρόσεξες. Δεν εννοούσα ότι ο σχολιαστής είναι ανώνυμος ! Χαίρετε
Χρησιμοποίησα τον διαδικτυακό όρο, εξ ου και τα εισαγωγικά αν το πρόσεξες. Δεν εννοούσα ότι ο σχολιαστής είναι ανώνυμος ! Χαίρετε
Στη Ρίνα
(γέλασε καλή μου
έστω και πικρά,
τότε κάτι θα 'χω πετύχει
με κολπάκια διαδικτυακά)
Δεν είναι η πατρίδα μας (2010, σατιρικό)
Δεν είν’ οι βίλες στις κορυφογραμμές
οι ιδιωτικές παραλίες στις μπαζωμένες ακτές
τα αξεστα λαμόγια με τις βαμμένες ξανθιές
τα ξέκωλα στην TV και στις φυλλάδες.
Οι λαθρέμποροι που έχουνε ποδοσφαιρικές ομάδες
οι πουλημένοι οι “ταγοί” και οι συνδικαλιστές
” διανοούμενοι” που υμνούν απολύσεις από μικροκαπιταλιστές
” μαικήνες” businessmen επί του ασφαλούς :
αφανείς εταίροι με τους πολιτικούς.
Δεν είναι τα ερειπωμένα αρχαία μέλη μνημείων
τα αγάλματα τα κλασσικά,o εναπομένων κίων
ότι απέμεινε απ’ το ασβεστοκάμινο και την λαθρανασκαφή
καλά που δεν τά ‘ καναν όλα ασβέστη οι χριστιανοί
ή δεν τα’ χτισαν σε εκκλησιές στην βυζαντινή εποχή
Fallmerayer- Παπαρρηγόπουλος 1-1
δεν δίνω δίκιο σε κανένα
Πάντως ο καπιταλισμός μας είναι βαλκανικός
διαφθορά, εγκάθετοι, μετριοκρατία, νεποτισμός
Τα αποτελέσματα γνωστά πριν το σάλπισμα της κρίσης
Φθάνει η ώρα την μάταιη την μάχη ν’ αφήσεις
………………………………………………………..
Χαμένη η παρτίδα της πατρίδας μας
Σαν Σέρβοι επί Milošević να βγάλουν διαβατήρια
οι νέοι των 700 ευρώ , αξιοπρέπειας εισιτήρια
τόσους …έξυπνους δεν τους σηκώνει ο τόπος
οδόφραγμα οι “έξυπνοι”, για πάντα κλειστός ο δρόμος
Κι εμείς μετά την σύνταξη στην πόλη του Καβάφη
θα κοιτάμε προς βορρά : την Κρήτη, τη Ανάφη
κι ας τους “να βράζουν μες το ζουμί τους”
μέχρι να τελειώσει το νερό κι η άθλια ζωή τους.
24.03.2010
Αφωτιστος Φιλελλην
ΥΓ1. Για να μην παρεξηγηθούμε το αφιερώνω στον LLS και σε όλους σας ανεξαιρέτως.
ΥΓ2 Ποιητικά καπως ετσι είδα την τεως πατριδα μου.
Ο τόπος μου είναι Αυτός.
Εσκυψε στις φλέβες του και ήπιε
Από την ψύχα των παιδιών του έφαγε
Τις καμπύλες των αφρών
Πατήσαμε
Με πέδιλα του πάγου κάτω από στέγες τζιτζικιών
- γριές πριμαντόνες ετοιμόρροπες χορδές-
Πρόβα για μια παράσταση θέρους
Σκιά βουβή
Κύρτωσε το καλοκαίρι
Ξεκουφαίνεται
Απ' την εξόδιο ακολουθία του...
Ένα χαλίκι με τατουάζ στην πλάτη
Πύρινο ερημίτη
Ρίχνεται στην καρδιά του
Μία λευκή φλόγα
υποκλίνεται
Στάχτες αποθεώνουν την παγωμένη φωτιά
Στάχτες πουλιά
Βουτάνε στο γκρεμό τους
Η ακριβή μου αλήθεια πάει............................
...................................................................................
- Στον Αφώτιστο Φιλέλληνα. Για την πατρίδα του, για την πατρίδα μου-
- Γιατί οι απόπειρες της ποίησης τα σβήνουν όλα
Γεια σας
Μια Χαλιβουργία βρίσκεται σε αδιέξοδο και μπαίνει μέσα χοντρά. Έχει δυο εργοστάσια ανοικτά, μεγάλο λειτουργικό κόστος, λίγες παραγγελίες, πιστωτικά ανοίγματα, λάθος επιλογές σε μια δύσκολη εποχή. Προτείνει ως προσωρινό μέτρο στους εργαζόμενους τη μείωση ωραρίου. Και τότε ω του θαύματος κάποιοι της κλείνουν το ένα εργοστάσιο με απεργία διαρκείας και κατάληψη. Έτσι το άλλο δουλεύει στο φουλ και καλύπτει πλήρως τις ανάγκες της με το μικρότερο δυνατό κόστος. Όταν θα ανακάμψει η ζήτηση σε χάλυβα, η απεργία θα λυθεί. Η εταιρεία θα έχει υποχωρήσει συναισθανόμενη την αδικία που πήγε να κάνει στους εργάτες και οι απεργοί θα έχουν νικήσει. Οι συμπαραστάτες θα πανηγυρίζουν με τη γροθιά υψωμένη.
Λέτε να είναι έτσι;
και έρχεται ο Στάθης να προσθέσει. Γιατί δεν προτείνει το σωματείο σε αντάλλαγμα του μειωμένου ωραρίου, συμμετοχή στα κέρδη, όταν η αγορά του χάλυβα ανακάμψει; Και του απαντώ. Γιατί προφανώς και κάποιοι λάκκο έχει η φάβα πέρα από την ιδεοληψία των "επαναστατών"
ρινα τι δουλεια εχειη ομορφηποιηση σου με τον διαλογο τηsδυσκαμπτηs-για να το πω ευγενικα-διανοησηs
Leo
Το πράγμα ξέφυγε πλέον.Στον Ασπροπυργο γίνονται απολύσεις.Το Παμε κάνει αντιφατικά πράγματα.Καλεί σε διαδήλωση στον Βόλο αλλα αποκλείει όλους τους αλλους (Εποχή 8/1).Το ΚΚΕ είναι πολυ πιο θεσμικό από οτι οι ροκ μπαλαφάρες ( για τους αδαείς ενθεν κακειθεν ) περί Κιμ Ιλ Σουνγκ αφήνουν να εννοηθεί.Παμε για αδιέξοδο και στα αδιεξοδαείναι μαιτρ στο στριβειν.Αναμένω εξελίξεις.
Post a Comment