Friday, February 25, 2011

Τουριστικά στερεότυπα τρέχουσας αραβολογίας και οι "ιδεολογικοί τουρίστες"

Τα γεγονότα της προηγούμενης διαδήλωσης με την προσπάθεια να μετατρέψουν το Σύνταγμα σε πλατεία Ταχρίρ μου προκάλεσε την σκέψη που έχω για τους χούλιγκαν. Ότι και να κάνουν ,κρίνονται ως αποτέλεσμα παρά ως αίτιο μιας κοινωνικής στρέβλωσης, αλλά αυτοί που φλερτάρουν από απόσταση και τους «κουρντίζουν» θέλουν δικαστήριο. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι έχω δικαίωμα να απαγορεύσω σε κάποιον να εκδηλώσει την απελπισία του με κάποιον τρόπο, αλλά αυτός που με υποτιθέμενο ορθολογισμό «ποντάρει» σε αυτήν την απελπισία είναι υβρίδιο βλακείας και κυνισμού.


Έντρομος παρακολούθησα μια πολιτική επιχειρηματολογία, για να επενδυθεί ο ακτιβισμός αυτός με ένα σκεπτικό, μιας νόμιμης αριστερής πράξης. Ο φίλος που τα έχει «παίξει» από την ανεργία και την ανέχεια έχει δικαίωμα στην έκφραση της απελπισίας, αλλά ο τύπος που από την μικροαστική ασφάλεια του οριοθέτησε προκαταβολικά και ένα πυρήνα ορθολογισμού σε αυτή την δράση έχει δικαίωμα στην απόρριψη.

Αυτός ο «ορθολογισμός» είναι απορριπτέος γιατί πριν από όλα ξεκινά από μια μυωπική , αφόρητα «τουριστική» των τεκταινομένων της Β. Αφρικής. Για να δούμε λοιπόν τα τουριστικά στερεότυπα που αμάσητα καταπίνουν μερίδες μιας τρέχουσας αραβολογίας:

1.-Στην Μ. Ανατολή υπάρχει φτώχεια. Σε όλες τις χώρες της Μ.Ανατολής το ποσοστό φτώχειας σταθμισμένο με τον ίδιο τρόπο είναι όσο και της Ελλάδας, περίπου στο 20 %

2.-Στην Μ .Ανατολή υπάρχει υπανάπτυξη. Σε όλες τις χώρες αυτές οι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν την τελευταία δεκαετία σταθερά πάνω από 5 %

3.-Στην Μ. Ανατολή υπάρχει μια κοινωνική διάρθρωση ιδιαίτερη τύπου καθυστερημένης οικονομίας. Στην Αίγυπτο η οικονομία έχει διάρθρωση Υπηρεσίες 50 %, Βιομηχανία 15 % Αγροτική Οικονομία 35 %.

4.-Οι εξεγέρσεις είναι αποτέλεσμα «φτώχειας». Οι εξεγέρσεις έχουν ως όρο επιτυχίας την απόλυτη μαχητική υποστήριξη της ανερχόμενης μικροαστικής αστικής τάξης των υπηρεσιών, που ασφυκτιούσε από τις κλεπτοκρατικές ολιγοπωλειακές δομές γύρω από τις οικογένειες των προέδρων.

5.-Το νέο πολιτικό σκηνικό τροφοδοτεί νέα οικονομική κρίση. Με την εξαίρεση της Λιβύης, τόσο σε Τυνησία όσο και Αίγυπτο η αναμενόμενη πολιτική ρύθμιση (νέο σύνταγμα, εκλογές) θα επιταχύνει την οικονομική παραπέρα την ανάπτυξη. Οι «αρμόδιοι» ήδη «παίρνουν θέση» στα σχετικά χρηματιστήρια.

6.-Η πλατεία Ταχριρ είναι υπόδειγμα ναι άλλο από αυτό που φαντάζονται. Από τα τεκταινόμενα της Ταχριρ η Ελληνική κοινωνία είχε περάσει το 1909 στο Γουδί ,και η Ευρωπαϊκή τον Μάιο του 68. Η Ταχρίρ είναι μια αναπάντεχη συνάντηση . Ο νεωτερισμός της είναι η νέα υβριδικότητα και όχι οι σκηνές .Ο νεωτερισμός είναι οι νέες κοινωνικές , πολιτιστικές, ταξικές και αισθητικές συμμαχίες. Η πλατεία Ταχρίρ είναι η συνάντηση της Αριστεράς και του Φιλελευθερισμού σε συνθήκες 21 αιώνα. Πολιτικά δικαιώματα, αναδιανομή, αντικλεπτοκρατικές ρυθμίσεις, ατομικά δικαιώματα, αλλά και οικονομική ανάπτυξη , ευκαιρίες απασχόλησης και επιχειρείν. Αυτοί που είδαν μια νέα κινηματική τεχνολογία που θέλουν να εισάγουν στην Ελλάδα είναι ιστορικά «νεκρόφιλοι» και «αφελείς ιδεολογικοί τουρίστες». Είναι το αριστερό ισοδύναμο του Γεωργιάδη, μόνο που από το 1821 μετατοπίστηκαν στο 1909 και το 1968.

10 comments:

Leo Kastanas said...

"Αυτοί που είδαν μια νέα κινηματική τεχνολογία που θέλουν να εισάγουν στην Ελλάδα είναι ιστορικά «νεκρόφιλοι» και «αφελείς ιδεολογικοί τουρίστες»"
Έλα ρε Γιάννη, μήπως τα παραλές;
Εδώ γράφονται ύμνοι για την αραβική σοσιαλιστική επανάσταση που θα φτάσει σαν τσουνάμι και στις βόρειες ακτές της Μεσογείου. Ο Τρότσκυ και η εξαγωγή της επανάστασης ζουν και πάλι. Μιλάμε για μια απέραντη θλίψη.

Anonymous said...

Η εξεγερση τησ Αιγυπτου δεν γεννηθηκε στο κενο. Εχει προηγηθει
η γεννηση ενος καθαρου εργατικου κινηματος

http://eagainst.com/articles/a%CE%AF%CE%B3%CF%85%CF%80%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AC-%CF%80%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B1-%CE%BD%CE%AE/

..............
Παρά την ανακοίνωση εκ μέρους του στρατιωτικού μεταβατικού καθεστώτος για απαγόρευση των απεργιών, αυτό που συνεχίζει να επικρατεί στους εργασιακούς χώρους είναι η ανυπακοή. Εργαζόμενοι στον τραπεζικό τομέα , τα μέσα μαζικής μεταφοράς, την υγεία, τον τουρισμό, την κλωστοϋφαντουργία, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τον δημόσιο τομέα, τη βιομηχανία και τη διώρυγα του Σουέζ απεργούν καθημερινά και χιλιάδες από αυτούς κατακλύζουν τους δρόμους σε πόλεις σε όλη τη χώρα. Τα αιτήματα τους ξεκινούν από τη βελτίωση των μισθών και φτάνουν μέχρι την καθαίρεση των διεφθαρμένων μεγαλοστελεχών επιχειρήσεων που συνεργάστηκαν με το καθεστώς και την δημιουργία ανεξάρτητων συνδικάτων. Μάλιστα καταγράφηκε η πρώτη κατάληψη εργοστασίου κεραμοποιίας, κι αυτό ελληνικών συμφερόντων.

Τα τελευταία χρόνια, και παρά το πέπλο σιωπής, ένα ανερχόμενο εργατικό κίνημα έγινε η πιο αποτελεσματική πολιτική δύναμη της χώρας Ιστορικά υπήρχαν εργατικές κινητοποιήσεις κατά τη διάρκεια της «βασιλείας» Μουμπάρακ.

Left Liberal Synthesis said...

Leo
Είναι άλλο πράγμα να γίνει κάτι αυθόρμητο (Δεκεμβρης) και να τοποθετηθείς επ'αυτού και άλλο πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς, να προκαλέσουν το "αυθόρμητο" ως μέρος πολιτικής δράσης. Η έλλογη πολιτική δράση ελέγχεται,και στην συγκεκριμμένη περίπτωση ο έλεγχος μου τους βάζει μηδέν και αποβολή.

Left Liberal Synthesis said...

Anonymous
Το συνδικαλιστικό κίνημα είναι η μιά "συνιστώσα" .Αλλά στην πλατεία Ταχριρ μαζεύτηκαν, φοιττητές , μεσοσαστοί, στρατιωτικοί,πληρως εκδυτικοποιημένοι, μετριοπαθείς μουσουλμάνοι, δυσαρεστημένοι γενικώς κλπ κλπ
Και όλα αυτα οχι σε περιβαλλον οικονομικης δυσπραγίας αλλά σε περιβάλλον συνεχούς ανάπτυξης (5 % περίπου τα τελευταία δέκα χρόνια)
Ακόμη το πολιτικό ζήτημα είναι προφανές με εκλογές που βγάζουν 95 % Μουμπάρακ
Αυτό είναι κάτι τελείως διαφορετικό από το Ελληνικό πρόβλημα.Αυτό είναι το νόημα της ανάρτησης,
Κάθε εξέγερση έχει το νόημα της, δεν είναι πατάτα να την εισάγουμε από την Αιγυπτο. Τότε γιατί δεν κάνουμε και μια Ιντιφάντα, ή γιατί δεν αρχιζουμε αυτοπυρπολισμούς. Δεν είναι αυτά αξια μιμησης;
Φίλε/η
Η κινηματικός μιμητισμός είναι ξεφτίλα και στην ουσία υποτιμά βαθύτατα την παράδοση της Ελληνικής Αριστεράς.

Anonymous said...

Το συνδικαλιστικό κίνημα είναι η μιά "συνιστώσα"

Και που ειναι το "περιεργο"; Ειναι δυνατον μια εξεγερση που καταφερνει να ανατρεψει την εξουσια να μην ειχε την συμπαρασταση ευρυτερων στρωματων;
Ακομα και οι μ-λ καθοδηγουμενες επαναστασεις προσβλεπουν στην πρωτοπορια της εργατικης ταξης, οχι την αποκλειστικοτητα. Ποσο μαλλον αυτη η μη πολιτικα ελγχομενη.

Αυτα περι αναπτυξης που λες στερουνται σοβαροτητας. Απο ποτε ενα ξερο ουδετερο νουμερο οικονομικης μεγενθυσης αποτυπωνει
την κοινωνικη πραγματικοτητα; Πως κατανεμεται και σε ποιους κατανεμεται ο πλουτος αυτος; Μηπως δεν αφορα καθολου τη συντριπτικη πλειοψηφια; Εχει παει στην Αιγυπτο;

Το μισο Καιρο ειναι μια εξαθλιομενη παραγκουπολη.

ο δείμος του πολίτη said...

Το θέμα για μένα είναι ότι αριστεριστές κι αναρχικοί βρήκαν μία πολύ ευκαιρία να "εξάγουν" την αντικαπιταλιστική επανάσταση. Μέσα στην αγωνία τους να προκαλέσουν και να βιαιοπραγήσουν, ταυτίζουν κοινωνικές καταστάσεις με τον αραβικό κόσμο. Μάλλον οι εκεί εξεγέρσεις λειτούργησαν ως φιτίλι στο νου τους. Ωστόσο, παραβλέπονται -όχι μόνο οι διαφορές- αλλά και οι αρνητικές αντιδράσεις των μεσαίων στρωμάτων.

Left Liberal Synthesis said...

Anonymous

Εχω μια μικρη δυσκολία να σε παρακολουθήσω
Στην αρχική ανάρτηση απαντάς με το σχόλιο
"Η εξεγερση τησ Αιγυπτου δεν γεννηθηκε στο κενο. Εχει προηγηθει
η γεννηση ενος καθαρου εργατικου κινηματος"
Ωσαν να είναι μια τυπική ταξική εξέγερση και σου απαντώ πως δεν είναι γαιτί είναι παράλληλη συνάντηση , και τώρα επανέρχεσαι υποστηρίζοντας ότι είναι κυρίως ταξική;
Αυτό υπονοείς ;
Αν ναι , κάνεις λάθος γιατί παράλληλα με το ταξικό κίνημα υπήρξε ισυχυρό κίνημα πολιτών είτε ισλαμιστών είτε φιλελευθέρων. Ολα ήταν παράλληλα
Ελπίζω να καταλαβα
Οσον αφορά τα περί ανάπτυξης, προσπερνώ τον αφορισμό περι σοβαρότητας.
Αν η ανάπτυξη δεν παίζει ρόλο, τότε η κατάσταση των εργαζομένων θα ήταν η ίδια σε οικονομίες που αναπτύσσονται και οικονομίες που συρρικνώνονται, η ίδια σε οικονομίες με μεγαλο κατα κεφαλήν και μικρό κατα κεφαλήν.
Την θεωρία ότι το ΑΕΠ και ο ρυθμός αναπτυξης δεν παιζει ρόλο για την εργατική τάξη, είναι η πρώτη φορά που την βλέπω, εκτός αν διαβασα λάθος.
Εκτός εαν αν αναφέρεσαι σε ισότητα η ανισοτητα
Προφανώς σε καπιταλιστικές κοινωνίες οι ανισότητες παραμένουν ,αλλα και πάλι η πραγματική κατασταση της εργατικής ταξης συναρταται από το επίπεδο ανάπτυξης. Εκτός αν θεωρήσουμε την εργατική ταξη της Β.Κορέας σε καλύτερη κατασταση από την κατασταση της εγ ταξης στην Φιλλανδία.
Τελος η σχέση μου με το Καιρο δεν μπορεί σε καμμία περίπτωση να περιγραφει με το ρήμα "παω". Οχι δεν έχω παει στο Καιρο,έχεις απόλυτο δίκιο, αλλά έχω μια άλλη σχεση που περιγραφεται με αλλο ρήμα. Σε αφήνω να την υποθέσεις.

Left Liberal Synthesis said...

Δειμος
Ο μιμητισμός και η αστοχαστη μεταφορά δεδομένων είναι πάντα προβληματική

rakis said...

Έχουμε ένα γεγονός που έχει ήδη ερμηνευθεί αρκετά. Το καναν οι μουσουλμάνοι, το καναν φοιτητές, γύρω μου ακούω και το εξής όλο και πιο συχνά (και το πιο απογοητευτικό από φίλους που δεν είναι και κεφαλαιούχοι. Η αστική ιδεολογία θα πείτε)Το ότι είναι υποκινούμενα από Αμερική και Ευρώπη. Θα μου πείτε για τα πετρέλαια.
Και έτσι να είναι η πίστη στο εν λόγω συμβάν που εγκαλεί όλους τους συμμετέχοντες, είναι να δράσουν σε απόσταση από τις κυρίαρχες εξουσιαστικές σχέσεις και να αποδείξουν στην πράξη ότι δε θέλουν τη μετατροπή τους σε μία δυτικού τύπου δημοκρατική ολιγαρχία ούτε να ικανοποιηθούν με εκλογές και την αντικατάσταση μόνο των προσώπων.
Οψόμεθα

Left Liberal Synthesis said...

Rakis
Σωστα Οψομεθα..