Wednesday, February 24, 2010

O Κώστας απο το Dubai

Γεια σου φίλε LLS
Τα δικά μου νέα τα ξέρεις.Στο Ντουμπάι τα πράγματα βελτιώνονται αλλα πολυ σιγά,σχεδόν οριακά
Η κρίση μας ταρακούνησε αλλα δεν μας διέλυσε
Τα μαθαίνω όλα για την Ελλαδάρα,και φίλε μου μας λυπάμαι
Πως καταντήσαμε ετσι
Η πλάκα είμαι οτι νομίζετε οτι εχετε ένα πρόβλημα σε στυλ Ντουμπάι,αλλα εισαστε βαθιά νυχτωμένοι.Το Ντουμπάι την σκαπούλαρε και σε μερικούς μήνες θα είναι μια χαρά ,αλλα εσας σας βλέπω χάλια.
Να σου πω ενα ενδειτικό
Τις μερες αυτές εχουμε στο Ντουμπαι την Gulfood .Παγκοσμια έκθεση τροφίμων.Ερχονται οι πάντες.
Κρατήσου φίλε μου LLS!!!!
Η Ελληνική παρουσία είναι για κλάματα.Η Κύπρος έχει διπλάσιο περίπτερο,η δε Τουρκία συγκρίνεται μόνο με την Γερμανία και την Ιαπωνία,ας πουμε πενταπλασια παρουσία απο την δική μας.
Ρε συ δεν εχουμε πεντε εταιρείες της προκοπής να πουλήσουμε τρόφιμα.Σου λέω τρόφιμα οχι τεχνολογία τροφίμων που πλεον πουλάνε οι Αιγύπτιοι.Τι κακομοιριά είναι αυτή!!Ρε συ λαδι και μέλι μονο παρουσιάζανε,δηλαδή οτι και οι εταιρείες της Παλαιστίνης και των κατεχομένων της Κύπρου.Προστιθέμενη αξία ούτε δεκάρα.
Ελα μωρέ τα ξέρω τώρα.Για να παράξεις και να εξάγεις χρειάζεσαι ανθρώπους μορφωμένους και υπεύθυνους.Γνώσεις έχουμε,αντίληψη του κοσμου επίσης.Αλλα με τα κωλο ελληνικά συστήματα ο καθένας μορφωμένος κοιτάει να αράξει σε καμιά ΔΕΚΟ ,οπου κονομάει τα διπλά απο την βιομηχανία.Ναι καλα θα κατσει να σκασει.Μωρε την κοπάνησα και εγω και είδα την υγειά μου.Να ξέρεις τι γινεται και να κάθεσαι στην Ελλάδα μου φαίνεται σαν παίζεις στο κινέζικο λόττο.Κερδίζει ενας στο εναμισο δισεκατομμύριο μια φορά τον χρόνο.
Αμ’αυτη η επιχειρηματική τάξη στην Ελλάδα.
Ρε τι λιγούρια είναι αυτά;
Με το που κατεβαίνουν στο αεροδρόμιο στέλνουν τις γυναίκες τους για ψώνια,και αυτοί κλείνουνε βίζιτες.Ξελιγομένοι και στερημένες.Αυτήν την συγχρονη Ελλάδα βρίσκουμε στο Ντουμπάι .Και καθως ξέρεις οταν οι Ελιτ είναι λουμπεν άξεστοι,τους μιμούνται οι αδικημένοι και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται.Και με τους «ιθύνοντες» που έχουμε στην Ελλάδα,η Παπαρήγα μου φαίνεται σαν καλοκάγαθη κυρία από το φιλόπτωχο της παλιας μου γειτονιάς στον Αγιο Φίλιππο.Ρε συ αυτα τα λαμόγια θέλουν πολύ ξύλο. Το μυαλό τους στα λεφτά της ΕΟΚ,και από δουλειά ολα στο πόδι.Και καλά «ιδιοσυστασίες» και «ανάδελφοι».Το μοναδικό που είναι αναδελφο είναι η μαλακία μας.

Ρε συ ο κόσμος προχώρησε και ξαφνικά κοιτάμε και είμαστε στον πάτο.Πολύ ναρκισισμός ρε φίλε.
Διαβάζω και αυτα που γραφτηκαν στην Ελλάδα για μας εδώ.
Πω πω μιλάμε για χοντρό παραμύθι.
Ρε συ εμείς εδώ είχαμε παράλληλα με τον τουρισμό και τα κτίρια,αναπτυξη βιομηχανικών υποδομών,ζώνες,συστηματα κλπ.Σε μια μέρα φτιάχνεις εταιρεία,που συναλλασεται μονο ηλεκτρονικά.Με την κατάρευση των οικοδομών,πήραμε ενα δανειάκι απο το Αμπου Νταμπι,την σκαπουλαραμε αλλα η βιομηχανική υποδομή αναπτυσσεται κανονικά.Είμαστε η πιο ασφαλής ζώνη δυο ωρες με το αεροπλάνο απο το Ιραν το Πακισταν,την Σ.Αραβία,και η βιομηχανία μας καλπάζει.Σε πεντε χρόνια τα κτίρια θα είναι γεμάτα.Με τις σημερινές τιμές οσο κάνει ενα τριάρι εικοσαετίας στου Γκύζη κάνουν 250 ολοκαινουργια τετραγωνικά στην Σαρζα μισή ώρα απο το κέντρο,και με μετρό σε τρεις μήνες.Τα διαμερισματα σε αυτες τις τιμές πουλιώνται κατα δεκάδες.
Αυτα φίλε μου,την έχετε,δηλαδή την έχουμε,βαμμένη.
Σε φιλώ
Κώστας

Sunday, February 21, 2010

Εκστρατεία : Χάρισε το ακυρωμένο!

Ενα αυθόρμητο κίνημα στα υπόγεια του μετρό.Ενας κοινωνικός αυτοσχεδασμός υλοποιείται καθημερινά από δεκάδες πολίτες.
Η δωρεά ακυρωμένου εισητηρίου
Ως γνωστόν (γνωστόν για όσους κυκλοφορύμε με τα ΜΜΜ) τα εισητήρια ισχύουν για 90 λεπτά μετα την πρωτη ακύρωση.
Ε αυτό που γίνεται τις τελευταίες εβδομάδες είναι μαγικό.
Αυτόβουλα πολιτες με ακυρωμένα εισητήρια ,τα προσφέρουν στους ειερχόμενους
Δεν πρόκειται για παρανομία,δεν είναι σαμποτάζ.Είναι «εξυπνη» διαχείριση του συνολικού κοινωνικού κόστους.
Ποιος το ξεκίνησε;
Κανείς και όλοι.
Πάντως κανένας πολιτικός φορέας δεν το διεκδικεί.
Υπάρχουν πολιτικές και στάσεις για την κρίση.Ολες θεμιτές.Χρειάζονται όμως και μερικά τρικ,μερικές τρικλοποδιές
Την επόμενη φορά που δεν θα χρειαστείς το εισητήριο σου
Χαρισε το Ακυρωμένο!!

Saturday, February 20, 2010

Εννέα θέσεις για το Bulling στο διαδικτυο

1.-Μέσα απο την αυθόρμητη τάξη του διαδικτύου έχει διαμορφωθεί ενας γαλαξίας ιστολογίων,σχολιαστών,επισκεπτών με επίκεντρο τον πολιτικό,κοινωνκό και θεωρητικό σχολιασμό
2.-Ο γαλαξίας αυτός αντιπροσωπεύει σχεδόν όλες τις αντίστοιχες τάσεις της ελληνικής κοινωνίας,και λειτουργεί αρμονικά,ως χώρος διασταυρωσης,ανταλλαγής,και διαφωνίας ιδεών
3.-Η λειτουργικότητα αυτή οφείλεται στην αποδοχή αρρητων κανόνων στοιχειώδους ευγένειας που εχουν κυριο μέλημα την διατήρηση της συνθήκης διαρκούς ανταλλαγής ιδεών.
4.-Η κυριώτερη αρετή του κατακτημένου αυτού διαλόγου είναι η εγκράτεια
5.-Κατα καιρούς εμφανίζονται εντός του γαλαξία των πολιτικών ιστολογίων ,φαινόμενα bulling,με κυριώτερο χαρακτηριστικό την λεκτική οξύτητα, λεκτική βιαιότητα,τον εξουθενωτικό αποτροπιασμό του «αντιπάλου»
6.-Ιστολόγια επωνύμων ακαδημαικών που κοσμούν τον ιστόχωρο με την διαρκή προσφορά τους,ιστολόγια αναφοράς για την διασπορά των ιδεών,αλλά και ιστολόγια στενής πολιτικής εκφρασης,ή γενικώτερου προβληματισμού,λοιδωρούνται δημόσια,καταγγέλονται αφοριστικά.Γίνονται αναρτήσεις μόνο με καταγγελτικό λιβελλικό περιεχόμενο,διακινούνται εγκύκλιοι «καταγγελιών» αποκλεισμού με μοναδικό αποτέλεσμα την διασπορά οξύτητας.
7.-Η ανωνυμία και η φυσική απουσία καταναγκασμών στο διαδυκτιο ,χρησιμοποιούνται αρνητικά ως βάθρο ασυδοσίας,και η εγκράτεια των διαλεγομένων ως αδυναμία
8.-Τα πολιτικά κοινωνικά ιστολόγια αναπνέουν από την διαστάυρωση ιδεών,και κινδυνέυουν από ασφυξία οταν μέσω της ιδιας τους της ανοχής,στοχοποιούνται ως φορείς αδιαλλαξίας,στενότητας,υπεκφυγής
9.-Απέναντι στο δηλητηριο του Bulling απαντώ με ΣΙΩΠΗ προς τους προβοκάτορες,αλλα και με την έκκληση στον ιστόχωρο να διαφυλάξουμε τους αρρητους κανόνες συνύπαρξης και ροής ιδεών

Wednesday, February 17, 2010

Κοκκινιά -Κουτσουκάρι-Νίσυρος-Tο Nιουσλέτε (pdf edition)



Το Νιουσλέτε είναι ενα μοναδικό ιστολόγιο.Κυκλοφορεί σε μια καλαίσθητη τυπωμένη μορφή ,διαθέσιμη σε pdf.
Με κλικ στο τίτλο είσοδος στο Νιουσλέτε.

Βιώματα ενός εκπαιδευτικού,που κινείται απο τα ηφαίστεια της Β Πειραιά,στο ηφαίστειο της Νισύρου.

Το έντυπο Νιουσλέτε ,είναι το αγαπημένο μου μικρό αριστούργημα

Saturday, February 13, 2010

Gutemberg,Stalin,Gramsci


Η τελευταία απεργία της Τετάρτης ανέδειξε ενα περίεργο και αμφιλεγόμενο γεγονός.
Τελικά υπηρξε ή δεν υπήρξε απεργία στην «Τυποεκδοτική»;
Είναι προφανές οτι οι συντροφοι του ΚΚΕ βρήκαν ένα τρόπο,οπου τα πάντα είναι ιδεολογικά νομότυπα και επαγγελματικά αψογα.Πρόκειται κυριολεκτικά για γκρίζα ζώνη ,μια πραγματικότητα πολλαπλών όψεων,μια ίντριγκα της πραγματικής ζωής.Πιστεύω οτι το το τελευταίο που έπρεπε να γίνει ήταν να καταγγελθεί το ΚΚΕ για ασυνέπεια οπως λανθασμένα κατα την γνωμη μου έκανε η Αυγή.
Η διάσταση λόγων και λογικής στην συγκεκριμμένη περίπτωση,δεν είναι προβλημα του ΚΚΕ,είναι σε συμβολικό επίπεδο το ζήτημα της Αριστεράς σήμερα.Το ΚΚΕ δεν λεει ψέμματα ,διαχειρίζεται την παραδοξότητα της περίστασης,,με τον καλύτερο τρόπο,αλλά διαχειρίζεται μια πραγματικότητα που το ίδιο δημιουργεί,δηλαδή εμπλέκεται στα συνθετα στοιχεία της ζωής στην οποία εχει προτιμήσει να εμπλακεί ,και δεν εχει προτιμήσει την ασφάλεια της απόστασης.
Στο ιστολόγιο δεν τα πάμε καλά με τις γενικές ορολογίες,και την αντιμετώπιση των πραγματων μεσα από «μεγάλες αφηγήσεις»,και τους αφορισμούς.Σε πολλές αναρτήσεις εχουμε καταδείξει την πολυπλόκοτητα του φαινομένου ΚΚΕ,το οποίο και «σταλινικό» δεν είναι ,και «ανανεωτικές» πρωτοβουλίες παίρνει.Η μπαρούφα του «Σταλινισμού» υποκρύπτει μια πολυ πιο επικίνδυνη θεολογία αυτή του «Αντισταλινισμού» (πληρης ανάλυση εδω) ,ενω ο κρατισμός του ΚΚΕ είναι ιδεολογικός ,εσχατολογικός σε αντίθεση με τον κρατισμό άλλων μερίδων της Αριστεράς που είναι συγχρονικός λειτουργικός.(πληρης αναλυση εδώ).
Ετσι λοιπον σε ένα κλιμα μεγάλων αφηγήσεων ,το ΚΚΕ γίνεται αντικείμενο αστοχων γενικεύσεων ,για τις οποίες το ίδιο βεβαίως φέρνει τεράστια ευθύνη.Γιατί και το ίδιο κινείται μεσα στο μελόδραμα μιας απλοικής «αφηγησης» για την ιστορία,την εργατική τάξη,την επανάσταση κλπ.Το ότι το ΚΚΕ είναι ο κατεξοχήν απλοικός διαχειριστής της πολιτικής συνθετότητας ( ο αλλος λάτρης της πολιτικής «Θείας Λένας» είναι ο Λαος) δεν σημαίνει οτι το ίδιο δεν μπλέκεται στο κοινωνικό αίνιγμα του αναπάντεχου και του αστάθμητου.Και αυτό το αστάθμητο είναι ακριβώς που κινεί τα πράγματα.
Ε λοιπόν καλως ή κακως,εκούσια ή ακούσια ,κατα λάθος η επίτηδες,το κομμα αυτο ευρίσκεται με μια συγχρονη πολιτική πρωτοβουλία.Την κατοχή επιχειρήσεων.Το να εχει ενας κοινωνικός φορεάς της Αριστεράς επιχειρήσεις δεν είναι οικονομική πράξη ,είναι πολιτική.Γιατί έτσι η Αριστερά δοκιμάζεται σήμερα τώρα και οχι στην Δευτέρα παρουσία,για το πως φανταζεται τα πραγματα.Προφανώς τετοιες πρωτοβουλίες κινούνται σε αφυκτικά πλαίσια,αλλά παντα όλα είναι ημιτελή.Ωστόσο οι «αριστερές» επιχειρήσεις μπορούν να πειραματιστούν σε δομές οργάνωσης,πρωτοβουλίες αλλαγών,νεων σχηματων κλπ κλπ.Χωρίς τα πειράματα αυτά η Αριστερά περιπέφτει σε μια γενική πολιτική «αναδιανομής» η οποία ιστορικά ευνοεί την κρατική διόγκωση και την βελτίωση μονο των ανώτερων και ευνοημένων στρωμμάτων των εργαζομένων.
Δεν έχω την εντύπωση οτι το ΚΚΕ αντιλαμβανεται τις επιχειρήσεις του ως πολιτικό πείραμα.Μάλλον σε μια ενοχική προσπαθεια οικονομικής ενίσχυσης εχει επιδοθεί.Αυτό όμως δεν σημαίνει οτι αντικειμενικά η προσπαθεια του δεν είναι σωστή.
Επομένως τα προβλήματα της απεργίας σε μια «αριστερή» επιχείρηση,δεν είναι του ΚΚΕ,είναι προβλήματα οποιασδήποτε πρωτοβουλίας για την ψηλαφιση του μέλλοντος τώρα.Δηλαδή αν είχαμε καμμιά πενηνταρια αυτοδιαχειριζόμενες εταιρείες ,αυτές σε καιρό απεργίας θα άφηναν τους πελάτες τους σύξυλους;
Αρα το μυστήριο της απεργίας στην Τυποεκδοτική ,είναι το αίνιγμα των υπαρκτων πρωτοβουλιών του σήμερα.Είναι η αμφισημία της πολιτικής που πατάει στο παρόν και το μέλλον.Είναι η “no mans’ land” της Αρσιστεράς.Και ετσι χρειάζεται μια μεγάλη προσοχή.
Θα παραμείνω με την αίσθηση του μυστηρίου αυτού,και θα αντισταθώ σε οποιαδήποτε προσπάθεια λύσης του.Η λύση του αινίγματος θα ισοδυναμούσε με την ακύρωση του προτάγματος του.Και η αξία του προταγματος είναι ιστορικά πιο μεγάλη από μια κοινότοπη αποκάλυψη.

Wednesday, February 10, 2010

Σσσ....Ο δικαστής Posner εχει "depression".Τι κακο κανει η απουσία εναλλακτικών λύσεων


O Richard Posner είναι μια εμβληματική μορφή του Αμερικανικού Star System της διανόησης.Ως γνωστόν στις ΗΠΑ η ακαδημαική καριέρα έχει τις πιο πολλές φορές χαρακτηριστικά Show Biz με καθιερωμένους,νεοεισερχόμενους,εξερχόμενους κλπ αστέρες.Η κλασσική ευρυχωρία της Αμερικής όμως επιτρέπει σε πολλούς να γίνουν σταρ ανεξάρτητα του τι λένε.Τέτοιοι είναι οι Siglitz Krugmann Roubini κλπ.Οποιος δει τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους μπορεί να εχει μερικές ενδιαφέρουσες εκλήξεις.Ασε που το ίδιο συστημα γουστάρει και πιο εκκεντρικές φιγούρες ,που αξιοποιούν αναλόγως τις ευκαιρίες.Εξεχον παράδειγμα ο «δικός» μας Zizek,του οποίου η υπερχειλίζουσα ενεργεια καταναλώνεται σε όλα τα πανεπιστήμια των ΗΠΑ αλλα και σε νυκτερινά TV show επιπέδου Μουρατίδη.
Ο Richard Posner λοιπόν είναι νομικός με μια τρομερή δημιουργικότητα και γραφει πολλά βιβλία.Ταυτόχρονα ιστολογεί μαζί με τον συνάδελφο του Becker στο περίφημο The Becker-Posner Blog.
Ο Richard λοιπόν συνδιάζει μια τρομερή καταρτηση στο δίκαιο και μια εξ’ισου καλή γνώση των οικονομικών που συνδιάζονται σε μια φιλοσοφικό πολιτική κατεύθυνση που κωδικά ονομάζεται Law and economics.
Η αιρετικότητα της κατεύθυνσης είναι οτι αναδεικνύει και αναλύει το δίκαιο και τις λειτουργίες από οικονομική άποψη και καταλήγει σε διάφορα συμπεράσματα τα οποία ίσως φανούν και εξωφρενικά.Κεντρικό στοιχείο αυτής της θεωρησης είναι η σχετικότητα των δικαιικών αξιών οι οποίες ετεροκαθορίζονται από τις οικονομικές επιπτωσεις και οχι το αντίθετο.Στην Ελλάδα ο ο καθηγητής Χατζής ασχολείται με το θέμα το οποίο προσφέρεται και ως μάθημα μεσω e-learning
Η σφαιρικότητα και το βαθος της αναλυσης του Richard Posner είναι δεδομένα και τον καθιστούν πολύ έγκυρο.Ετσι λοπόν οταν ο καθηγητής ασχολήθηκε με την προσφατη κρίση είχε πολύ ενδιαφέρον
Και ο οξύνους Richard ελαλησε:
Boys δεν έχουμε κρίση (recession) αλλά κατάθλιψη (depression)!!!.Το τι εγινε το 29 δεν είναι τίποτα στο τι γίνεται τώρα!!!Το σύστημα εχει φρακάρει.
Και τι φταίει;
Μα ο καπιταλισμός κυρίως ,τα λάθη της κυβέρνησης (Sub primes etc) είναι δευτερεύοντα.
Και τι μπορεί να γίνει;
Ο δικαστής σηκώνει περιπου τα χέρια.Η προσφορά χρήματος του Ομπάμα,υποθηκεύει την Αμερική στο διηνεκές,αλλα και οι μονεταριστικές πολιτικές πιθανόν να μην «δουλεύουν» καθώς η αγορά των παραγώγων δεν λειτουργεί.
Προσωπικά όταν ακούω αδιέξοδες κραυγές ολικής καταστροφής πάντα διαισθάνομαι μια αρρητη πολυτέλεια.Αυτός που τα βρίσκει σκούρα δεν εχει την πολυτέλεια της απόγνωσης.Αλλιώς τα τρια τεταρτα των σημερινων Ελλήνων αντι για DNA στο γενετικό υλικό των παππούδων τους θα ήταν «δάκρυα και χώμα». Η ιστορία λέει πως η απόγνωση είναι τα πρωτα δεκα λεπτά αμέσως μετα κάτι προσπαθείς να κάνεις.Το σύνδρομο τερατολογίας “Ears-Cinnamon” ανήκει μονο στον τηλεοπτικό κόσμο.(1)

Προσπαθησα να δω το A Failure of Capitalism με μεγάλη προσοχή για να καταλάβω τι ακριβώς μας λέει ο καθηγητής και πως μπορεί ,αυτός ενας αισιόδοξος Αμερικάνος,να φλερτάρει με την κατάθλιψη.Κάποιο λακκο εχει η φάβα.Απο κάπου θα υπάρχει μια αρρητη πολυτέλεια που επιτρέπει τετοιες μεγαλοστομίες.
Και την βρήκα στην σελίδα 234
Γράφει ο Ποσνερ
«Capitalism will survive the current depression as it did the Great Depression of the 1930s.It will survive because there is no alternative that hasn’t been thoroughly discredited ,which was NOT clear in the 1930.It is clear NOW .The Soviet ,Maoist,” corporatist” ( fascist Italy) ,Cuban, Venezuelan, etc alternatives to capitalism are unappealing to say at least.”
Οκ καταλάβαμε Dr.Posner
.Ελλείψει εναλλακτικής λύσης ,με την πολυτέλεια της βεβαιότητας διατήρησης του Status μπορούμε να έχουμε κατάθλιψη.Με κάτι κρατισμούς με κάτι σχετικοποιήσεις των ατομικών διακιωμάτων με κάτι εξωτικούς έρωτες με λοχαγούς,δεν εχουμε να δωσουμε εναλλακτικές λύσεις ,κα άρα ο κάθε Doctor Richard μπορεί να γράφει οτι θέλει,ακόμα και να «πουλάει» depression.
Κρίμα που τα αντικαταθλιπτικά θέλουν συνταγές αλλίως θα του έστελνα μερικά μήπως καλμάρει.



(1)Το “Ears-Cinnamon Syndrome” είναι γνωστό ψυχιατρικό νόσημα με αντιπροσωπους σε εμας τους Αυτιά – Κανέλη.Συνίσταται στην καθημερινή εμφάνιση στην τηλεόραση με παραλήρημα πανικού,υστερίες και αναφορές γαι την συντέλεια του κόσμου.

Monday, February 8, 2010

Απεργία=Κοινωνία

Με κλικ στον τίτλο μια ανάρτηση μας τον Νοεμβριο του 2008.
Με αυτήν την ανάλυση θα απεργήσω και θα υποστηρίξω ολες τις απεργιακες κινητοποιήσεις ανεξάρτητα από τον διοργανωτή.

Thursday, February 4, 2010

Ο φίλος μου Eric Aarons


O Eric ζει στην Αυστραλία τα τελευταια 91 χρόνια
Σήμερα ασχολείται με την γλυπτική λαξεύοντας ξύλα και πέτρες στα περίχωρα του Σύδνευ.
Είχε σπουδάσει χημεία,αλλά σχεδον τα παράτησε μετα τον β παγκόσμιο για να ασχοληθεί με το μάλλον περιθωρειακό Κομμουνιστικό Κόμμα της Αυστραλίας (CPA).Στο CPA όμως αφιερωσε τα πάντα και από το 1976 μέχρι το 1982 ήταν γραμματέας
Ταυτόχρονα όμως ο Eric ήταν περίεργος και φιλομαθής.Γι’αυτό έγραψε αρκετά βιβλία και φυλλάδια

What’s Right? Sydney: Rosenberg, 2003
What’s Left? Memoirs of an Australian Communist, Ringwood, Victoria: Penguin, 1993
Philosophy For An Exploding World: Today’s Values Revolution, Sydney: Brolga Books, 197
Lenin’s Theories on Revolution, Sydney: D.B. Young, 1970
Let The Sun Shine In: The Energy Crisis and How to Meet It, Sydney: Red Pen Publications, 1980
Cuba: Beacon of the Americas, (with Pete Thomas), Brisbane: Queensland Guardian, 1966
Economics for Workers, Sydney: Current Book Distributors, 1958, 1959, 1961
The Steel Octopus: The Story of BHP, Sydney: Current Book Distributors, 1961
Απο το 2007 όμως είχε την εξωφρενική ιδέα να μελετήσει τον Hayek !! ( ανούσια επανάληψη, ο επι 6 χρόνια γραμματέας του CPA) και έτσι εξέδωσε το
Market versus Nature: The Social Philosophy of Friedrich Hayek, Melbourne: Australian Scholarly Publishing, 2008
Στο οποίο προσπαθησε να εμβαθύνει στην σκέψη του ,στεκόμενος προφανως κριτικά ,και αναλύοντας τις επιπτωσεις της αγοράς για το περιβάλλον.
Κάτι ομως βρήκε και συνέχισε ετσι ωστε περσυ περίπου τέτοιο καιρό εξέδωσε το
Hayek versus Marx and Today’s Challenges, London: Routledge
Και τι βρήκε ο σύντροφος Eric που προφανως δεν εφαγε τα χρόνια του για να γραφει ιστολόγια;Το παραθετω αμετάφραστο από την παρουσίαση του βιβλίου του στο Σύδνευ
He concludes that meeting our new challenges will require a profound rethinking which draws on the insights of both Hayek and Marx, while rejecting their extremes.
He argues for a radically new ‘mix’ of free and planned markets, of spontaneity and reason, competition and cooperation, self-interest and altruism, individualism and collectivity, citizen and government activity, all needed to overcome the global financial crisis, combat global warming and ensure planetary sustainability
Οχι τρίτος δρόμος,οχι ανευρη κρατοσοσιαλδημοκρατία ,αλλα εκρηκτική σύνθεση των ριζοσπαστικών ρευμάτων.
Το ιστολόγιο είναι σε επικοινωνία με τον Eric και συντομα θα επανέλθει
Η ζωή του Eric εδω
Το τελευταίο βιβλίο του εδώ
Η παρουσία του βιβλίου του εδώ
Ο Hayek στο LLS εδώ

Monday, February 1, 2010

Για την ανύπαρκτη κρίση της Αριστεράς και την δομική κρίση του συστήματος


Μολις προχθές έσκασε η βόμβα.Το λαμπερό «ζευγάρι» της show biz Μενεγάκη Λάτσιος χωρίζει!

Η εικονική πραγματικότητα που έχει στηθεί από την Trash Tv ( την ουσιαστική ιδεολογική λειτουργία σνομπάρουν όλοι,ξεχνώντας οτι απο το αναλογο γραφικό Tele City προέκυψαν πολιτικές εξελίξεις) κατέρρευσε.Μωρε λεφτά,λαμπερά εξωφυλλα,τρία παιδιά κλπ δεν ήταν αρκετά για να διατηρήσουν το σκηνικό.Απο φιλοσοφική άποψη αυτό που έγινε ,αν έγινε τελικά, ειναι η τυπική ρήξη μιας σχέσης και η μεταμόρφωση της από μια μορφή σε μια άλλη.Η σχέση Μεναγάκη Λάτσιου μεταμορφωνεται από σχέση γάμου σε σχεση διαζευγμένων.Προκειται για τις γνωστές μεταμορφώσεις που ο Marx αποκαλεί στο «Κεφάλαιο» Salto Mortale.
Οπως αναλύσαμε δε στην προηγούμενη αναρτηση σύμφωνα με το υπόδειγμα του Marx ,ολη η καπιταλιστική κοινωνία και οικονομία στην ουσία δεν είναι τίποτα αλλο απο ένα κύκλο αέναων μεταμορφώσεων μιας αφηρημένης αλλά υλικής οντότητας που ονομάζεται «Κεφάλαιο» ,και δεν είναι η συμβατική έννοια του Κεφαλαίου=σωρευμενο χρήμα,αποταμιευση ,επένδυση κλπ, η οποία κινείται μόνο για να αναπαραχθεί.
Το ανακυκλούμενο Κεφαλαιο έχει ως πηγή ενέργειας την «υπεραξία» που αντλεί ως βρυκόλακας απο τους «εργατες» και εχει αντιπροσώπους του ,ως διαχειριστές του μια κοινωνική ομάδα που αποκαλούνται «καπιταλιστές».

Το σύστημα εχει δύο επίπεδα λειτουργίας :Το υπαρκτο, απτό, αυτό που βλέπουμε και δεν είναι η αλλο απο την ανισότητα στην ιδιοκτησία και χρήση του υλικού πλούτου,και το αφηρημένο που είναι ομοίως υλικό αλλά διέπει ως νόμος ,ως «βαθιά» δομή την κοινωνία
Στο σχήμα του Μαρξ ο πλούτος ,οι αξίες χρήσεις, δεν είναι ταυτόσημες με τα σύμβολα τους και παίρνουν διάφορες μορφές .Το χρημα, τα εμπορευματα,τα πολύπλοκα τραπεζικά προιόντα ,οι μετοχές ,κλπ, δεν είναι παρά μορφές ,σύμβολα,μιας σχέσης ανισοτομίας.Οποιος έχει περισσότερα χρήματα προφανώς διαθέτει προφανως περισσότερη ικανότητα απόλαυσης πλούτου,αλλά τα χρήματα του και ο πλούτος δεν είναι ισότιμα μεταξύ τους,της ιδιας φύσης,της ίδιας «παστας».Ταυτόχρονα όμως διαθέτει μια μοναδική άρητη και ασυνείδητη ικανότητα.Χρησιμοποιώντας τα χρήματα του,αγοράζοντας προιόντα,κερδίζοντας από την τράπεζα κλπ ,αναπαράγει μια κεφαλειώδη σχεση,την επεκτείνει.Το χρήμα οπως και τα προιόντα δεν είναι μονο «χρήση» αλλά είναι πριν από όλα συμβολα σχέσεων.
Ας πούμε, η κουζίνα της Μενεγάκη δεν είναι μονο για να ψήνει το φαί του Αγγελου και της Βαλέριας,αλλά είναι και η μορφή μιας σχεσης που εχει κρυσταλλωθεί κατα την παραγωγή της.Οταν την αγόρασαν μετέφεραν ,αναπαρήγαγαν και μεταμόρφωσαν αυτήν την σχέση.
Το υπόδειγμα του Marx εχει και μερικές άλλες διαστάσειςΕξηγεί τα πάντα ως ολότητα λειτουργιών ,διαδικασιων αλλα προυποθέτει την ιδανική ,από πλευράς καπιταλισμού, οικονομία.Την πληρως ελεύθερη ανταγωνιστική χωρίς επεμβάσεις καπιταλιστική οικονομία.
Η ολοτητα αναφέρεται στην εξής διάσταση.Σε μια πλήρως ανταγωνιστική, ανοικτή παγκόσμια οικονομία,με τις υπαρκτές διαφοροποιήσεις τμημάτων της ,σε παραγωγικότητα,τεχνολογία και μισθούς έχουμε το εξής φαινόμενο:
Ο εργαζόμενος μισθωτός σε μια εταιρεία υψηλής τεχνολογίας στην Καλιφόρνια, που εχει μονο δέκα εργαζόμενους και παράγει τζίρο 100,000,000 δολλάρια,λαμβάνει ας πούμε 200,000 δολλάρια τον χρόνο.Υφίσταται λοιπόν και αυτός άντληση υπεραξίας ,όσο και ο συνάδελφος του των 700 Ευρω στην Κόρινθο, που είναι οδηγός σε γαλακτοβιοτεχνία ,με την προυπόθεση οτι οι δύο οικονομίες είναι ανοικτές μεταξύ τους.Αυτό γίνεται έστω και αν ο αμερικάνος παίρνει τις μεγαλυτερες αποδοχές που υπάρχουν για την ειδικότητα του παγκοσμίως.Αυτό γίνεται εστω και αν με 200,000 δολλάρια ζεις μια χαρά.Το φαινόμενο γίνεται γιατί οι κρυμμένες «αξίες» ,οι οποίες δεν είναι οι τιμές των εμπορευμάτων διαχέονται σε όλο το συστημα , μέσω των διαδοχικών Sarto Mortale μεταμορφώσεων (παραγωγή , πώληση , αγορά ,διάθεση ,μεταπώληση ,στοκαρισμα ,χρήση κλπ κλπ).Στην ουσία ο «συλλογικός» Καπιταλιστής ,ο διαχειριστής του αφηρημένου Κεφαλαίου, εκμεταλλεύεται τον «συλλογικό εργάτη».
Αυτό που βλεπουμε στην καθημερινότητα ως εκφράσεις συγκεκριμένες της ταξικής πόλωσης , όπως για παραδειγμα οταν ο εργοδότητης της Elite απολύει τους εργάτες είναι συμπτώματα μιας γενικευμένης ανισορροπίας,δεν είναι η εκμετάλευση στο συγκεκριμμένο εργοστάσιο per ce,γιατί από την ανεργία των 300 εργαζομένων στην Elite ,κερδίζει και ο βιομηχανος επίπλων στο Buenos Aires.Σωστά οι εργάτες της Elite τα βάζουν με τον συγκεκριμένο «καπιταλιστή» ,αλλα πισω από το προβλημα τους κρύβεται μια παγκόσμια τραγωδία.
Στο σχήμα του Μαρξ ο καπιταλισμός δεν είναι μονο ενα σύστημα κρίσεων.Είναι κρίσεις οι οποίες προκύπτουν ,καθώς τα εμπορεύματα και οι αξίες συσσωρεύεονται ,και δεν μπορούν να καταναλώθούν από τους εργαζόμενους,οι οποίοι ενω τα εχουν παράξει ,εχουν απωλέσει την αγοραστική τους ικανότητα.Ομως σύμφωνα με τον Μαρξ ,αλλά είναι το ίδιο ενα συστημα «ψευδαίσθηση»,ενα σύστημα σε διαρκή δομική εγγενή ανiσορροπία.
Ναι φίλε μου,κατα Μαρξ,όλα είναι μια «φούσκα», μια ειδική πραγματικότητα που ο οξύνους Moishe Postone αποκαλεί "αφηρημένη επικυριαρχία"
Βλέπουμε συνεχώς τη λεγόμενη χρηματο-οικονομική σφαίρα με τις μετοχές, τα παράγωγα ,τα ομόλογα ,και τα speads ,τα οποία κατανοούμε ως μη πραγματική οικονομία,ως παρασιτική αφαίρεση,ως διογκωμένη οικονομία του «αέρα» .Κατα Μαρξ η σφαίρα αυτή δεν είναι «αέρας» γιατί απλούστατα πριν από αυτόν το «αέρα» όλα τα προιόντα της λεγόμενης πραγματικής οικονομίας που έχουν παραχθεί εντός του συστήματος είναι εξίσου «αέρας».Το computer μεσω του οποίου διαβάζεις τώρα (χαρά στο κουράγιο σου...) δεν είναι μόνο κομπιούτερ είναι και σύμβολο,είναι κωδικός,είναι σημείο μιας σχέσης που ενυπάρχει στην παραγωγή ,διανομή ,αγορά του κλπ¨Αυτή είναι η καπιταλιστική σχέση.
Στον κατα Μαρξ καπιταλισμό δεν υπάρχει πραγματική και μη πραγματική οικονομία ,υπάρχει πλούτος που παράγεται μόνο από την εργασία,και ο οποίος διανέμεται καταστατικά αδικα μεσω μιας γλώσσας,ενός κώδικα,μιας σύμβασης που είναι το χρήμα και τα προιόντα του.Ομως αυτή η γλώσσα είναι «μούφα».
Επανέρχομαι ,επειδή κάποιος ετοιμάζεται να μουτζώσει την οθόνη,για να έρθει το φασκελο ηλεκτρονικά στον ιστολόγο, ρωτώντας εύλογα.
-Μα καλά ο δεν υπάρχει πραγματική οικονομία ;
- Τα χίλια ευρω που μου λείπουν για τα στοιχειώδη είναι «ανύπαρκτα» και τα δις του Βγενόπολου «αέρας»;
Εσυ είσαι υπαρκτός,οι ανάγκες σου σε προίόντα και υπηρεσίες είναι υπαρκτές, η ανισότητα μεταξύ εσένα και Βγενόπουλου είναι υπαρκτή, ο θυμός σου ή η αδιαφορία ειναι υπαρκτά,αφού τίποτα δεν είναι κρυμμένο .Εκεί που είναι η απάτη είναι οτι όλα αυτα τα υπαρκτα ,γίνονται σε σενα «υπαρκτά» μέσω ενός ενδιάμεσου που είναι το χρήμα,το οποίο στην τελική γίνεται το ισοδύναμο για όλα τα υπαρκτά.Το χρήμα ,που είναι μια ιερογλυφική γλώσσα εμφανίζεται σε σένα ως η αξία του πλούτου,αλλά στην ουσία είναι μια κοινά αποδεκτή σύμβαση η οποία σκοπό έχει να διασφαλίζει οτι το κυκλωμα δουλεύει.
Τα παράγωγα του χρήματος δεν είναι παρά σύνθετες προτάσεις της ίδιας γλώσσας,που σκοπό έχουν να εξασφαλίσουν ακόμα παραπάνω ανισοκατανομή.Χωρίς τη βασική σύμβαση οτι το χρημα μας δουλεύει για να δουλεύουμε δεν υπάρχουν οι σύνθετες προτάσεις της ιδιόμορφης γλώσσας ,δηλαδή τα παράγωγα του χρήματος
Με αυτα και εκείνα ,τις γλωσσες και τις αφηρημένες επικυριαρχίες ένα είναι το συμπέρασμα το σύστημα είναι εξαιρετικά εύθραστο,διαλύεται και διασωζεται κανονικά κάθε χιλιοστό του δευτερολέπτου.Με ένα «φου» τα πράγματα γίνονται «μπαχαλο».Λάθη εκούσια ή ακούσια ενός trader είναι ικανά να κάνουν εκατομμύρια ανθρωποι να χάσουν τις οικονομίες τους . Αρκεί μια μικρό απάτη μια μικρο διατάραξη στην ακρη του κοσμου για να γίνουν όλα «λιμπα».
Ας θυμηθούμε τι έγινε πριν ενα χρόνο.
Το σύστημα κατέρρευσε κυριολεκτικά.Και το Αμερικανικό Κογκρεσσο κατα παραβιάζοντας όλους τους νόμους και τις διατυπωμένες δοξασίες της οικονομικής επιστήμης,διασώζει τις τράπεζες.Το 2008 το παγκόσμιο σύστημα είχε καταρρεύσει ουσιαστικά.
Ελπίζω, οτι με τα παραπάνω βγαίνουν δύο απλά συμπεράσματα:
Α.-Ο Μαρξ διατυπώνει την πιο κριτική την πιο επαναστατική, την πιο οξεία κριτική στο σύστημα
Β.-Το σύστημα είναι εξαιρετικά εύθραστο.Ρεπει δομικά στην καταρρευση.
Και τώρα αρχίζουν τα παράδοξα
Αυτα τα δύο συμπεράσματα ,δεν αποτελούν πρόβλημα για το καθεστώς ,το σύστημα ,αλλά αποτελούν πρόβλήμα ,σχεδόν άλυτο,για την Αριστερά.
Κατ’αρχας ας συνενοηθούμε
1.-Αριστερά δεν είναι ο λαός,είναι κόμματα ,οργανώσεις, δομές πολιτικής επέμβασης που λειτουργούν ως εργαστήρια σκέψης και πολιτικής δράσης.Αρα δεν εχουν αενάως δίκιο,δεν είναι μεταφυσικές οντότητες Είναι «εξω» απο τον λαό και λειτουργούν για τον λαό
2.-Η Αριστερά δεν είναι απλώς αντιπλουτοκρατική ιδεολογία, αντιεκμεταλλευτικό πολιτικό όραμα,εξισωτικό ρεύμα.Τέτοια υπάρχουν αφθονα σε όλη την κοινωνική ζωή.Η Αριστερά διακρίνεται γιατί, υποτιθεται, διαθέτει και μια συνεκτική ,«επιστημονική» αναγνωση για όλη την κοινωνία.
Τουτων δοθέντων προκύπτουν τα ζητήματα
Εχοντας την Μαρξιστική κριτικη ως όπλο είναι φανερό ότι διαμορφώνονται διάφορετικοί βαθμοί «οξύτητας» της κριτικής προς το σύστημα.Η επαναστατικότητα της μαρξικής ανάλυσης από μόνη της ως το απόλυτο όριο της κριτικής ,δημιουργεί σχεδόν αξεπέραστα διλημματα.
-Η αριστερά ξέρει τον ρόλο του χρήματος ,αλλά μπορεί να προτείνει εδω και τώρα την επιστροφή στην ανταλλακιτική οικονομία;
-Γνωρίζοντας την παγκοσμιότητα του συστήματος,είναι δυνατή η παγκόσμια αλλαγή ταυτόχρονα;
-Εντός του συστηματος προκύπτουν διαφορετικοί βαθμοί εκμετάλλευσης ,στα διάφορα υποσυστήματα .Ποιους θα διασώσουμε πρώτους;
Η λίστα μπορεί να είναι ατέλειωτη
Ο Ζιζεκ στο “In defence of lost causes” σελίδα 337 καταγράφει τουλάχιστον 8 διαφορετικές στρατηγικές της Αριστεράς (προς εκπληξη συμπεριλαμβανει και τον Μπλαιρικό τρίτο δρόμο!!) που αντιστοιχούν στα υπαρκτα διλήμματα.
Στην περίπτωση μας όμως Αριστερα είναι
-Το «προλεταριάτο» του ΚΚΕ,και η συνεχής αγωνία για τον Μαρξισμό Λενινισμό
-Η μέριμνα του Κουβέλη για την επίλυση προβλήματων σήμερα
-Η «ριζοσπαστικότητα» του Αλαβάνου
-Η αγωνία του Τσιπρα για την εξισορρόπηση
-Τα αυτοδιαχειριζόμενα στεκια των Αναρχικών
-Ο αντικαπιταλισμός της Ανταρσύα
Κλπ κλπ κλπ
Το ζητημα είναι οτι όλες οι πλευρές της Αριστεράς είναι υπόλογες για μερική σχεδόν αποσπασπατική αναγνωση του Μαρξιστικού προτάγματος.Ολοι είναι αναγκαστικά ρεφορμιστές Κανένας δεν μπορεί να «αντέξει» να διαχειριστει την οξύτητα της Μαρξιστικής ανάλυσης
Ο Μαρξ είναι ενα ατομικό όπλο που αν δεν το λειτουργήσεις σωστά ,θα κάνει πυρηνική έκρηξη στα χέρια σου ,και άλλωστε αυτό έγινε στην ΕΣΣΔ.Οι τύποι στην ΕΣΣΔ προσπάθησαν κάτι για το οποίο δεν είχαν παρά μικρή σχετική ιδέα.Και έκτοτε κανένας δεν παίρνει την πρωτοβουλία να πλησιάσει το όπλο.
Γι’αυτό και οι Μαρξιστικές μελέτες είναι πιο αφηρημένες,Ασχολούνται με μακροκύκλους,αποτύπωση ροών σε παγκόσμια κλίμακα,mega trends και macro μεγέθη.
Απο την άλλη η διαρκής ευθραστότητα του συστήματος βάζει ένα αναπάντεχο πρόβλημα,λενινιστικού τύπου.

Μεταξύ μας ξέρουμε ότι το 2008 στο τσακ οι Μπερνακε Πόουλον γλίτωσαν την ολική κατάρρευση.Αν αυριο το πρωί το 50 % από τους ψηφοφορους της Αριστεράς πάρουν τις οποιες καταθέσεις έχουμε από τις τράπεζες ταυτόχρονα ,θα δικαιώσουμε την Αποκάλυψη του Ιωάννου.Μια στοιχειώδης οικονονική επίθεση αριστερών Χακερ σε τρεις τράπεζες στον Κόσμο οι οποίοι θα έβαζαν κανένα ιό στα κομπιούτερ είναι ικανή να τα κάνει λαμπόγυαλα.Απο τεχνική άποψη η κατάληψη των Θερινών Ανακτόρων είναι ευκολώτερη από ποτέ.Μια διπλή εξουσία τύπου Λένιν ή Χομεινί είναι απόλυτα εφικτή αρκεί αντι να πετάμε αρχαικές βομβες μολότωφ,να κανουμε καμιά οικονομική μαγκιά στην ρίζα του συστήματος.

Δηλαδή, η τεχνική μετάθεση του «μετά» στο εσχατολογικό υπερπεραν είναι ψιλο- υπεκφυγή.Το «μετά» είναι εδώ αυριο.Αλλωστε πάντα έτσι ήταν .Μάλιστα σήμερα είναι κοντύτερα.

Το πρόβλημα είναι λοιπόν αλλού
Το συστημα καταρρέει σε δευτερόλεπτα ,αλλα η Αριστερά δεν ξέρει στην ουσία τι θέλει αμεσως μετά.Εκτός αν πιστέψουμε οτι θέλουμε να γίνουμε Β.Κορέα.
-Εχει δει κανείς καμμία σοβαρή αυτοδιαχειριστική προσπάθεια;
-Εχει δει κανείς να προωθείται ως ιδέα καμμία εναλλακτική δράση σήμερα;
Ελαχιστα πραγματα βγαλμενα απο το μεράκι λίγων τρελλών
Η Μαρξιστική ανάλυση είναι ξεκάθαρη.Το θέατρο σκιων «Αξία,Χρήμα» είναι πολύ θεατρο για να παραμείνει εκεί
Η δομική βαρύτατη ασθένεια του συστήματος τελικά είναι κατι που το λέει η Αριστερά αλλα δεν το πιστεύει.
Το συμπέρασμα είναι απλό
Η Αριστερά δεν έχει κρίση ως μη όφειλε ,ως σύμπτωμα μιας ανεπάρκειας.Δεν υπάρχει κρίση στην Αριστερά.Κινείται εντός ενός συστήματος που το οποίοι υποτίθεται οτι θέλει να αποσταθεροποιήσει την στιγμη που το αυτό είναι απείρως πιο ασταθές από ότι φανταζόμαστε.Στην μακροδιάσταση η Αριστερά κινείται τουλάχιστον ως δύναμη αδράνειας ,αν οχι σταθεροποίησης.
Η φιλολογία της κατάρρευσης ή της κρίσης της Αριστεράς,στηρίζεται σε μια αρρητη υπόθεση οτι αν η αριστερά δεν εχει κρίση θα «κανει κάτι»
Μα δεν χρειάζεται να κάνει το δραματικό,το μεγάλο.Το σύστημα αποσαρθρωνεται μονο του. Ο Μαρξ τα εχει περιγράψει καλά.
Απλώς και η αριστερά δεν θέλει να δει κατάματα το θέατρο,την παραμύθα του χρήματος.Τα λέει ωραία στα πάντα ενδιαφέροντα συνεδρια των ακαδημαικών μαρξιστών (οπως λέμε άθεος παππάς) αλλά είναι σε γνωση του οξύτατου μαρξιστικού προταγματος και την κάνει με ψιλά πηδηματάκια
Η φιλολογία της κρίσης της Αριστεράς είναι μουφα.
Η Αριστερά δεν έχει κρίση,είναι μια χαρά,ποτέ δεν ήταν κοντυτερα στην επαναστατική αλλαγή.Απλώς κατα βάθος ξέρει και ως υπεύθυνη κάνει το «κορόιδο»
Για το πως μπορούμε να ξεμπλοκάρουμε τα πράγματα ,εχω μια ιδέα που αφορά την απο αριστερά οικειοποιηση του συντηρητικού αντικρατισμού,αξιοποίησης συντηρητικών θεωριών της δυσπιστίας για την αναδιανομή ,για τα οποία επιφυλασσομαι προσεχως
Μεταξύ μας «μουφα» το διαζύγιο Μενεγάκη ε;

Info
Για την κατανόηση του καπιταλισμού ως υπερευθραστου εκμεταλευτικού συστήματος που δομείται ,με περιέχομενα και μορφές χρησιμοποίησα το “K.Karatani: Transcritque on Kant and Marx “ 2005 και το “M.Postone: Time Labor and Social Domination” 2003